LOGINShare
บทที่ 20 ออกอาการ
Last Updated:
2024-11-24 21:41:02Related chapters
คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทนำ
บทนำ"เพียง เธอต้องออกไปรับแขกวีไอพีแล้วนะ" ร่างบางที่กำลังนั่งประทินโฉมอยู่หน้ากระจกแบบตั้งโต๊ะเล็ก ๆ รีบพยักหน้าให้รุ่นพี่ ปลายนิ้วเรียวยาวปาดลิปสติกออกจากมุมปากแล้วลุกขึ้นหมุนตัวเช็กความเรียบร้อย"พี่เขาจะมาไหมนะ" เพียงเธอพึมพำกับตัวเองแล้วเดินออกมาจากห้องแต่งตัว เสียงเพลงดังกระหึ่มเริ่มชัดขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเท้าทั้งสองข้างหยุดอยู่ด้านหลังประตูทางเข้าผับ เธอสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วเปิดประตู กรีดกรายเดินเข้ามาในผับที่เต็มไปด้วยไฟแสงสีและเสียงเพลงที่ทางดีเจเป็นคนจัดการที่เธอทำงานในผับแบบนี้เรื่องหวงเนื้อหวงตัวแทบไม่ได้คิดเลย ถูกจับมือจับตัวเป็นเรื่องธรรมดาแต่ก็มีบ้างที่ถูกลวนลามแต่ก็เลี่ยงที่จะเข้าไปหากลุ่มคนประเภทนั้นโดยมีรุ่นพี่คอยช่วยเหลือเพียงเธอเดินขึ้นมาชั้นสองโซนวีไอพี สิ่งแรกที่เธอมองหาคือชายหนุ่มคนหนึ่งที่มักจะนั่งอยู่มุมด้านในของโซนวีไอพี เธอกับเขาไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวแต่ทุก ๆ ครั้งที่เขามาจะต้องเรียกใช้เธอตลอด แต่สิ่งที่เขาให้ทำกลับสวนทางกับลูกค้าคนอื่น คือเขาจะให้เธอนั่งบนหน้าตักแล้วซบหน้าลงกับอกโดยไม่ต้องทำอะไรมากกว่านั้น ชงเหล้าก็ไม่ให้ทำแถมยังให้ทิปเป็นการส
Last Updated : 2024-11-13คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 1 คุ้นเคย
บทที่ 1 คุ้นเคยเพียงเธอถอยออกห่างจากราวสะพานหนึ่งก้าวท่ามกลางสายลมที่พัดมากระทบใบหน้าแดงซ่าน พาให้หยาดน้ำตาไหลออกจากขอบตาแดงก่ำเหือดหายไปเสียงที่คุ้นหูและกลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคย..ใช่เขาแน่ ๆขุนเขาเดินเข้าไปใกล้ ๆ แล้วจับแขนเธอไว้ออกแรงดึงให้ออกห่างจากราวสะพานด้วยกลัวว่าเธอจะขัดขืนแล้วกระโดดลงไป"เธอ..คิดจะทำอะไร" คำถามไร้ซึ่งคำตอบนั้นพาให้บรรยากาศโดยรอบดูน่าอึดอัดเข้าไปอีก เพียงเธอมองหน้าชายคนตรงหน้าไม่ละสายตา เธอไม่ได้คิดสั้นแต่อยากปรับอารมณ์และยืนรับลมให้หายฟุ้งซ่านก่อนเข้าบ้านก็เท่านั้น"เปล่าค่ะ""…" ขุนเขาไม่ถามอะไรต่อ เขามองปราดเดียวก็พอรู้ว่าเธอเจอเรื่องแย่ ๆ มาจึงถอดเสื้อไปคลุมไหล่ให้ "บ้านอยู่ตรงไหน เดี๋ยวฉันไปส่ง""ลงสะพานไปแล้วเลี้ยวขวาค่ะ ห้องเช่าเจ๊พร""อืม ขึ้นรถสิ" คำชวนที่พาให้รู้สึกโล่งอก เพียงเธอกระชับเสื้อที่เขาคลุมไหล่ให้แน่นขึ้น เดินตามมาที่รถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ ขุนเขาก้าวไปนั่งก่อนและสตาร์ทเครื่องรอขณะที่เพียงเธอเดินกระเผลก ๆ มาเรื่อย ๆ จนถึงรถ เธอไม่รู้ว่านี่คือโชคชะตาหรือเรื่องบังเอิญที่เขาขับรถผ่านมาเจอ "ยืนคิดให้เสร็จก่อนแล้วกัน เดี๋ยวเรียกแท็กซี่ให้" ขุนเขาพ
Last Updated : 2024-11-13คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 2 ลำบาก
บทที่ 2 ลำบากหลายนาทีต่อมา ขุนเขาสละพื้นที่ตรงหน้าอกแกร่งให้เพียงเธอได้ใช้คลอเคลียและซับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสาย เสื้อเขาเปียกเป็นวงกว้างแถมยังเปียกไปถึงผิวเนื้อด้านในอีกต่างหาก เมื่อร้องไห้ให้กับชีวิตน่าสมเพชตัวเองพอแล้วจึงผละออกจากอกแกร่ง มองคราบน้ำตาที่ตนเองเป็นคนสร้างขึ้นด้วยความรู้สึกผิด"ขะ..ขอโทษนะคะ เดี๋ยวเพียงเอาไปซักให้นะ" ฝ่ามือน้อย ๆ ลูบคราบน้ำตาที่ยังเปียกปอนเบา ๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับขุนเขาตรง ๆ "เพียงขอตัวกลับก่อนนะคะ เพียงคิดว่าเพียงทำงานให้คุณไม่เต็มที่""งั้นฉันไปส่ง จะได้เอาเสื้อให้เธอซักมาคืนด้วย" เด็กสาวทำหน้านิ่งอย่างใช้ความคิดหากแต่ริมฝีปากกลับขบเม้มเข้าหากัน ขุนเขาหลุดยิ้มเพราะเขาเดาใจเธอออกได้ไม่ยากเลย แววตาเอย สีหน้าเอยทุกอย่างล้วนแสดงออกมาจากความรู้สึกภายในใจเธอ"ก็ได้ค่ะ แต่เพียงกลัวว่าจะทำให้คุณเดือดร้อน""ฮึ..ฉันไม่เคยกลัวใครอยู่แล้ว" ว่าจบขุนเขาก็ขยับตัวเพื่อให้เพียงเธอลุกขึ้นแล้วตัวเองก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เขาปรายตามองเพียงเธอแล้วจับมือเธอไว้หลวม ๆ ตั้งใจจะพาลงไปด้านล่างแต่เธอกลับรั้งมือเขาไว้ก่อน "ทำไม?""คุณมาช่วยเพียงแบบนี้..ไม่กลัวพวกนั้นต
Last Updated : 2024-11-13คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 3 หาเรื่องใส่ตัว
บทที่ 3 หาเรื่องใส่ตัว19:00ขุนเขานั่งทำความสะอาดโต๊ะวางอุปกรณ์การสักอยู่ในห้องทำงานคนเดียว มีเพียงเสียงเพลงคลาสสิคเบา ๆ เท่านั้นที่ทำให้ความเงียบไม่ก่อตัวขึ้นกริ่ง!เสียงกระดิ่งตรงประตูทางเข้าร้านดังขึ้นทำใหเขาต้องปลีกตัวออกมาจากห้องทำงานส่วนตัว "มีอะไรเหรอครับ" ขุนเขาถามอย่างสุภาพ"มาเจอคนชื่อขุน""ครับ ผมเอง" เขาถอดถุงมือยางสีดำออกแล้วหันมาสบตากับชายหนุ่มร่างสูงใหญ่แต่ทว่ากลับมีผู้ชายสองคนเปิดประตูเข้ามาก่อน บดินทร์กับปกป้องเอียงคอมองขุนเขาอย่างมึนงงที่เห็นเขากำหมัดแน่นก่อนที่ทั้งสองจะซอยเท้าถี่ ๆ มายืนข้างเพื่อน"มีไรวะ" ปกป้องกระซิบถาม"ไม่รู้ คุณเขาน่าจะมาผิดที่มั้ง""งั้นพรุ่งนี้มาหาใหม่!" ว่าจบชายคนดังกล่าวก็เดินออกไปด้วยท่าทางหัวเสียอย่างหนักที่ถูกขัดจังหวะ"มันคงไม่ได้หลงมาหรอก คงตั้งใจมาหาเรื่องกู" ขุนเขานั่งลงบนเก้าอี้ที่ไว้รับลูกค้าแล้วมองหน้าเพื่อนทั้งสองซึ่งกำลังมองเขาอยู่ตอนนี้ "ก็นี่ไง กำลังจะพูดแล้วนี่ไง""ไปมีเรื่องกับใครมา" บดินทร์ถามหน้าเครียด ปกติขุนเขาไม่ชอบหาเรื่องใครก่อน แต่ก็ไม่แน่ว่าเขาอาจจะเมาแล้วไปก่อเรื่องไว้"ไปช่วยเด็กคนหนึ่งจากการถูกทำร้ายมา พวกนั้นไ
Last Updated : 2024-11-13คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 4 ข้อตกลง(พื้นที่ส่วนตัว)
บทที่ 4 ข้อตกลง(พื้นที่ส่วนตัว)เพียงเธอกำมือแน่นเมื่อเขาโน้มตัวมาใกล้ ๆ อีก “ระหว่างที่เธอหลบอยู่ที่นี่ ข้อหนึ่ง ห้ามสร้างความวุ่นวายในห้องและนอกห้อง สอง ห้ามทำข้าวของในห้องพังหรือเสียหาย สามห้ามเข้าไปในพื้นที่ส่วนตัวฉันและห้ามหยิบจับอะไรโดยไม่ได้รับอนุญาต สี่..ห้ามส่งเสียงดัง ห้า..ห้าม” ‘ห้ามอะไรอีกวะ’ เขาพยายามนึกแต่ก็นึกไม่ออก“ห้ามอะไรเหรอคะ” เพียงเธอถามเสียงหวาน“เอาไว้จะบอกแล้วกัน” ขุนเขาพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ แล้วเดินหายเข้าไปในห้องนอนส่วนตัว ไม่นานเขาก็กลับมาพร้อมกับเสื้อเชิ้ตหนึ่งตัว“มีแค่นี้ ใส่ไปก่อนแล้วพรุ่งนี้จะพาไปเอาเสื้อผ้าที่ห้องแล้วกัน”“ขอบคุณค่ะ” เธอยกมือไหว้จนขุนเขารีบยกมือรับไหว้ไม่ทัน เขาไม่ชินกับการมีคนมาอยู่ด้วยแบบนี้ เพราะปกติชอบอยู่คนเดียวเงียบ ๆ มากกว่า“เธอเรียนอยู่ที่ไหน” ชายหนุ่มหันหลังเดินไปสูบบุหรี่เมื่อถามเธอแล้ว เพียงเธอเม้มริมฝีปากแน่นแล้วเอ่ยตอบ“เรียนอยู่ปีหนึ่งมหาวิทยาลัย..ค่ะ” เพียงเธอตอบไปตรง ๆ ขณะเดียวกันก็มองหาห้องน้ำเพื่อจะอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วย เธอเห็นปลายผมเขาพลิ้วไหวน้อย ๆ เลยคิดเอาเองว่าขุนเขารับรู้แล้ว แต่จู่ ๆ เขาก็เดินเข้ามาในห้
Last Updated : 2024-11-13คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 5 อบอุ่นหัวใจ
บทที่ 5 อบอุ่นหัวใจเพียงเธอปิดประตูห้องแน่นหนาแล้วเดินกลับไปนั่งลงบนโซฟาตัวเดิมที่ใช้เป็นที่นอนตลอดทั้งคืนที่ผ่านมา ความนุ่มนิ่มของมันเล่นเอาเธอปวดหลังเลยล่ะ กำปั้นน้อย ๆ ทุบเอวตัวเองเบา ๆ แล้วขยับไปทุบหลังด้วย ก่อนจะเดินดูรอบห้องขุนเขาเมื่อมีโอกาสตอนที่เขาไม่อยู่"ว้าว..อันนี้ราคาท่าจะแพง" เธอมองชุดถ้วยน้ำชาที่ตั้งอยู่ในตู้โชว์ด้วยดวงตาแววตาเป็นประกาย เพียงเธอกำมือตัวเองแน่นเพื่อหักห้ามใจไม่ให้ยกขึ้นมาจับสิ่งของสวยงามตรงหน้าแล้วรีบหันหลังเดินกลับไปนั่งที่โซฟาตัวเดิม นี่ก็เพิ่งเจ็ดโมงเช้าเองจะให้เธอนั่งเหงา ๆ รอเขาจนถึงเที่ยงมันก็ยังไงอยู่"เปิดทีวีดูก็ยังดี" ว่าแล้วก็กวาดสายตามองหารีโมททีวีแต่หาเท่าไรก็หาไม่เจอจนรู้สึกท้อใจ จนกระทั่งเห็นรีโมทอันหนึ่งที่คาดว่าจะเป็นรีโมททีวีแต่พอได้มาถือไว้ในมือแล้วกลับไม่กล้าเปิด เธอจึงเดินไปที่โต๊ะตั้งโทรศัพท์บ้าน "จะโทรไปถามพี่ขุนดีไหม.." เพียงเธอคิดไม่นานก็โทรไปหาพนักงานที่อยู่หน้าล็อบบี้ตามเบอร์ที่ติดไว้บนโต๊ะแล้วขอเบอร์โทรศัพท์ขุนเขามาก่อนจะโทรไปหาเขาณ ร้านสักลาย"ไอ้ขุน..โทรศัพท์มึงดังอะ ให้กูรับให้ไหม" ปรินที่กำลังนั่งเล่นเกมอยู่ด้านนอกตะโกน
Last Updated : 2024-11-13คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 6 ความสุขรอคุณอยู่แค่คลิก
บทที่ 6 ความสุขรอคุณอยู่แค่คลิกพรึบ!กระเป๋าเสื้อผ้า ถุงใส่ของอีกหลายถุงถูกวางลงบนพื้นกลางห้องโถง ขุนเขายกมือปาดเหงื่อออกจากกรอบหน้าแต่จู่ ๆ ก็มีผ้าสะอาดเย็นเฉียบมาทาบที่แก้มเขาทำเอาสะดุ้งโหยงเลยล่ะ ก่อนจะปัดมือเพียงเธอออก"ทำอะไร""เพียงเห็นพี่มาเหนื่อย ๆ เลยเอาผ้าเย็นมาซับหน้าให้ค่ะ" เธอยิ้มให้น้อย ๆ ก่อนจะยัดผ้าเย็นใส่มือขุนเขาทั้งที่เขากำลังจะยื่นหน้าให้เธอเช็ดเหงื่อให้ 'เก้อเลยกู..' เขาหยิบผ้ามาซับเหงื่อเองแล้วก้มมองเด็กสาวที่กำลังตรวจเช็กของ"ลืมสายชาร์จโน้ตบุ๊กค่ะ เพียงลืมชาร์จไว้ด้วย.." เธอย่นหัวคิ้วเข้าหากันเงยหน้าขึ้นมาสบตากับขุนเขาที่ยืนมองเธออยู่"นั่นมันเรื่องของเธอ ไม่รอบครอบเอง" เขาปลีกตัวเดินไปที่โต๊ะทำงานแล้วเปิดไอแพดทำงานต่อ เพราะคิดว่าเย็น ๆ จะพาเพียงเธอไปดูห้องก่อนเข้าร้าน ขุนเขามองโน้ตบุ๊กที่ไม่ได้เปิดใช้งานจึงเอ่ยเรียกเพียงเธอ "เพียง" คงเป็นครั้งแรกที่เขาเรียกชื่อเธอ"คะ?" เพียงเธอหันขวับไปมองเจ้าของเสียงทันที"ฉันให้ยืมใช้ก่อน" เพียงเธอยิ้มให้เขา แววตาเธอเป็นประกายแวววาวจนขุนเขาต้องเบือนหน้าไปมองทางอื่นในตอนที่เธอเดินเข้ามาเอาโน้ตบุ๊ก แล้วทำงานต่อเพียงเธอนั่ง
Last Updated : 2024-11-24คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 7 ตุ๊กตาหน้ารถ
บทที่ 7 ตุ๊กตาหน้ารถขุนเขาสับเท้าวิ่งออกมาจากห้องนอนส่วนตัว เพียงเธอรีบหันไปมองเขาที่ตั้งหน้าวิ่งมาแถมกระโดดข้ามโซฟามาคว้าโน้ตบุ๊กจากเธอแล้ววิ่งกลับเข้าห้องไป ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วจนเธอมึนงงไปหมด แต่ภาพของคลิปวีดีโอเมื่อครู่ยังติดตาเธอไม่หาย"อื้อ!! อะไรเนี่ย" เพียงเธอยกมือขึ้นมาปิดหน้าแล้วล้มฟุบลงกับผ้าห่ม"แม่งเอ๊ย.." ขุนเขาสบถคำหยาลออกมาพลางกดปิดคลิปวีดีโอที่สองหนุ่มสาวกำลังระเริงรักกันอย่างเมามัน "ฟู่…" ชายหนุ่มพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ เท้าสะเอวมองโน้ตบุ๊กที่ยังไม่ได้ปิดเครื่องหนึ่งชั่วโมงต่อมาเขานั่งเคาะนิ้วพลางกัดริมฝีปากเบา ๆ มองไอแพดที่เปิดงานค้างไว้แต่สมองกลับคิดเรื่องอื่นที่ไม่ใช่งานก่อนจะลุกออกมาข้างนอก"ยะ..ยังไม่นอนไง?" 'กูจะติดอ่างทำไมวะ!' ขุนเขาจิ๊ปากให้ตัวเองแล้วเลิกคิ้วถามเพียงเธอ เด็กสาวทำหน้าเลิ่กลั่กแล้วตอบกลับเสียงเบา"ยะ..ยังไม่ได้ส่งงานค่ะ""อ่า..เดี๋ยวฉันส่งให้" ว่าจบขุนเขาก็เดินกลับเข้าไปในห้องแล้วยกโน้ตบุ๊กออกมาใหม่ คราวนี้เขากดซ่อนคลิปลับ ๆ พวกนั้นหมดแล้ว จากทีแรกว่าจะลบแต่ก็นึกเสียดายเลยกดซ่อนและใส่รหัสไว้เปิดแค่คนเดียวพอ "ไฟล์ไหน" เขาถามเพียงเธอพร้อมกับนั่งลง
Last Updated : 2024-11-24
Latest chapter
คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 20 ออกอาการ
บทที่ 20 ออกอาการเพียงเธอมองเขาด้วยความไม่เข้ามากนัก อากัปกิริยาที่ขุนเขาแสดงออกมานั้นอยากให้เธอรู้สึกยังไงกันแน่ เขากำลังโกรธเพราะเธอบอกจะไปทำงานที่คลับ หรือเขากำลังหวงเธอ(?) เด็กสาวกะพริบไล่ความสงสัยออกจากแววตาแล้วถามกลับเสียงอ่อน"ทำไมเหรอคะ ไม่ดีเหรอที่เพียงจะได้กลับไปทำงานอีก""ดีบ้าอะไร เกิดพวกไอ้เวรนั่นมันมาทำร้ายอีก เธอจะทำยังไง""…"! จริง ๆ เรื่องราวพวกนั้นมันก็นานแล้วไม่แน่พวกเสี่ยนั่นอาจจะลืมไปแล้วก็ได้ "ไม่รู้เหมือนกันค่ะ" เพียงเธอก้มหน้าตอบอย่างรู้สึกผิด"เธอไม่ผิดหรอกที่รับปากเขา ฉันเองก็ไม่ควรก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวเธอ" พอฉุกคิดขึ้นได้ก็สายไปแล้ว เมื่อครู่เขาแสดงออกมากเกินไปแล้วจริง ๆ ทั้งที่เพียงเธอไม่ได้เป็นอะไรกับเขาแล้วเขาเอาถือสิทธิ์อะไรไปห้ามปรามเธอ"ถ้าพี่ขุนลำบากใจ เพียงโทรไปยกเลิกกับพี่ที่ทำงานก็ได้นะคะ" ขุนเขาจ้องหน้าเพียงเธอโดยไม่พูดอะไร ตั้งใจจะพามากินข้าวเอาบรรยากาศดี ๆ แต่กลับอารมณ์เสียซะนี่"ฉันไม่ห้าม""แต่เมื่อกี้.." เธอไม่ได้ตาฟาดหรือหูฟาดไปใช่ไหม ที่เขาห้ามเธอพร้อมกับกำหมัดทุบลงบนโต๊ะแรง ๆ จนลูกค้าคนอื่นหันมามองน่ะ นั่นเขาหรือเปล่า…บางทีเธอก็ตามอารมณ์ไ
คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 19 ดินเนอร์
บทที่ 19 ดินเนอร์เด็กสาวทำหน้าเลิ่กลั่กเข้าไปใหญ่ที่ขุนเขาเดาใจเธอออก"ใครจะไปคิดแบบนั้นคะ""เหรอ เห็นทำหน้าแบบนั้นนึกว่าคิดซะอีก""เพียงไม่คุยกับพี่ขุนแล้วค่ะ" เพียงเธอเดินหนีเขาไปที่หลังร้าน พอปิดประตูได้เธอก็พ่นลมหายใจออกอย่างโล่งอกแล้วทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ "อะไรเนี่ย เขารู้ได้ยังไงว่าเรากำลังคิดอะไรอยู่"ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูทำเอาหัวใจดวงน้อยหล่นลงไปอยู่ตาตุ่ม เพียงเธอสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วจึงเปิดประตูให้ขุนเขา"มีอะไรเหรอคะ""ไปดูคิวลูกค้าหน่อย ว่าเหลืออีกกี่คน""ได้ค่ะ" ว่าจบเพียงเธอก็เปิดประตูออกกว้างพอที่จะแทรกตัวออกมาได้ ขุนเขายืนอยู่กับที่ไม่ยอมหลบจนเพียงเธอต้องแทรกตัวออกมาทำใหหน้าอกสัมผัสกับต้นแขนชายหนุ่ม เธอรีบวิ่งจู๊ดไปที่เคาน์เตอร์ "เหลือสองค่ะ" เพียงเธอตะโกนบอกขุนเขา"อืม" เขาพยักหน้ารับก่อนจะล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาโทรไปที่ที่หนึ่ง เมื่อคุยธุระเสร็จก็เดินมาหาเพียงเธอที่เคาน์เตอร์ "เย็นนี้เธอไม่ได้ไปหาเพื่อนใช่ไหม""ไม่ค่ะ ทำไมเหรอ""ก็อย่างที่บอกไว้ จะพาไปกินของอร่อย ๆ""ค่ะ""อืม..เตรียมตัวด้วย""โอเค" เธอขยิบตาให้เขาอย่างตื่นเต้น"จะจ่ายเงินเดื
คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 18 สาธิตการจูบแบบขุนเขา
บทที่ 18 สาธิตการจูบแบบขุนเขา"โกหก! พี่ขุนโกหกแน่เลย" เพียงเธอทำหน้ามุ่ยไม่พอใจที่เขามากล่าวหาเธอแบบไม่มีหลักฐาน แต่ถึงจะมีหลักฐานเธอก็ไม่ผิดเพราะตอนนั้นเธอหลับและไม่ได้สติต่างหาก"อะไร ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่ายังไง?" ขุนเขากอดอกจ้องหน้าเพียงเธออย่างยิ้ม ๆ "เธอไม่รับผิดชอบอะไรเลยเหรอ ฉันเสียจูบให้เธอนะ""ฮะ! แล้วจะให้เพียงรับผิดชอบยังไงคะ ก็ตอนนั้นเพียงหลับหนิ เพียงอาจจะไม่ได้ทำก็ได้หรือไม่พี่ขุนก็กุเรื่องขึ้นมา" จู่ ๆ ขุนเขาก็หัวเราะลั่นแล้วหุบยิ้ม สายตาเขาเปลี่ยนเป็นดุดันทันทีที่จ้องหน้าเธอ"เธอจะหาว่าฉันโกหกงั้นสินะ""ใช่ค่ะ พี่ขุนโกหกแน่ ๆ" เพียงเธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยทั้งที่ในใจเกิดความสับสน เธออาจจะจูบเขาจริง ๆ ก็ได้.. "พี่ขุนรู้ได้ยังไงว่าเพียงจูบ แล้วทำไมไม่ผลักหน้าเพียงออกคะ" พอพูดถึงตรงนี้เพียงเธอปิดปากเงียบกริบ จู่ ๆ ก็รู้สึกอายขึ้นมา หรือว่าจริง ๆ แล้วเขาต้องการให้เป็นแบบนี้นะ"งั้นฉันจะสาธิตให้ดูว่าเธอจูบฉันยังไง""โอ๊ะ! เอาแบบนี้เลยเหรอแต่เพียง..เอ่อ..เพียงไม่ติดใจอะไรแล้วค่ะ""เธอไม่ติดใจแต่ฉันติด"'เขาต้องการอะไรกันแน่เนี่ย…จะให้เรารับผิดชอบเหรอ ก็แค่จูบไหมนะ เมื่อวานเ
คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 17 เตียงเดียวกัน
บทที่ 17 เตียงเดียวกัน"งั้นจะทำให้ใหม่แล้วกัน อยากกินอะไร" เขายกจานข้าวผัดออกมาหลายจะเอาไปทิ้งแต่เพียงเธอกลับรั้งแขนเขาไว้ก่อน"ไม่เป็นไรค่ะ กินได้อยู่นะ""ไม่""แต่เพียงเสียดายค่ะ""ระหว่างเสียดายกับเสี่ยงเป็นโรคไตวายจะเลือกอะไร" เพียงเธอค่อย ๆ คลายมือตัวเองออกจากแขนชายหนุ่มแล้วเดินตามเขาเข้ามาในห้องครัว‘ตั้งใจจะทำให้กินอย่างอร่อย ๆ แท้ ๆ' เขาบ่นอุบในใจแล้วเอาของสดออกมาจากตู้เย็น ยืนมองมันว่าจะทำอะไรดีและเมื่อนึกได้ก็ลงมือผัดกะเพราหมูให้เพียงเธอ"ฉุนมากเลยค่ะ" เด็กสาวจามจนจมูกแดงแล้วเดินเข้ามาหาขุนเขา เธอยิ้มหวานแล้วยื่นมือไปจิ้มเอวสอบเบา ๆ เป็นการหยอกล้อ "น่ากินจังเลยค่ะ""ฉัน? หรือผัดกะเพรา""กะ..ก็ผัดกะเพราสิคะ""เหรอ เห็นทำหน้าแบบนั้นนึกว่าอยากกินฉันแทนผัดกะเพราซะอีก""บ้าแล้ว" พวงแก้มนวลแดงระเรื่อด้วยความเขินอายก่อนจะยกมือขึ้นมาปิดหน้าแล้วออกมาจากห้องครัว เพียงเธอทำหน้าเลิ่กลั่กมองขุนเขาที่กำลังย่างสามขุมเข้ามาหาเธอ"เสร็จ…แล้วค่ะ" เขาพูดคำนั้นออกมาได้น่าขนลุกมาก ทั้งที่ก่อนหน้านี้เธออยากตอบแทนบุญคุณด้วยการนอนกับเขาสักครั้งแต่พอได้เห็นเขาอีกมุมหนึ่งความกล้าก็กลายเป็นศูนย์ทันท
คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 16 ออดอ้อน
บทที่ 16 ออดอ้อนขุนเขากระตุกยิ้มมุมปากแล้วเดินผ่านหน้าเพียงเธอไป "เดี๋ยวค่ะ!" เสียงห้วนจัดฉุดรั้งเขาไว้ ขุนเขาเอี้ยวหน้ากลับมามองพลางเลิกคิ้วถาม"เพียงขอผ้าห่ม หมอนแล้วก็..ขอดูทีวีหน่อย""ฉันเพิ่งสั่งให้แม่บ้านมาทำความสะอาดโซฟา นอนไม่ได้""แล้วจะให้เพียงนอนที่ไหนคะ นอนพื้นเหรอ?" เด็กสาวก้มมองพื้นพรมแล้วยกเท้าขึ้น มันก็น่านอนอยู่หรอกแต่หลังเธอจะเคล็ดเอาไหมหลังจากที่นอนแล้วน่ะ โครงคิ้วสวยได้รูปขมวดยุ่งกันไปหมด เธอลังเลใจอยู่ว่าจะนอนตรงนี้หรือขยับไปนอนหลังโซฟาดี พอคิดแบบนั้นเเพียงเธอจึงผลุดลุกขึ้นแล้วโน้มตัวไปมองหลังโซฟา"ทำอะไร" ขุนเขายืนมองเพียงเธออยู่พักหนึ่งแล้วจึงถามเธอไม่ได้สนใจจะตอบคำถามเขาแต่กลับหันมาทำหน้าบึ้งตึงใส่แทน "เข้าไปนอนในห้อง" ขุนเขาเชิดหน้าไปที่ห้องนอนตัวเองแล้วเดินนำเข้าไปก่อน เพียงเธอเม้มริมฝีปากแน่น ชะเง้อมองตามแผ่นหลังกว้าง'หรือว่าเราจะตอบแทนบุญคุณพี่ขุนคืนนี้เลยนะ เขา…จะกลัวเราไหม ไม่สิ ๆ เราเป็นผู้หญิงนะเราจะทำแบบนั้นได้ยังไงยัยเพียง!'เพียงเธอถอนหายใจยาว ๆ พลางยกมือขึ้นมาขยุ้มผมตัวเอง"จะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม""ค่ะ.." เธอย่นจมูกใส่เขาแล้วเดินตึงตังเข้ามาปึ
คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 15 ลืมของ
บทที่ 15 ลืมของเพียงเธอเม้มปากแน่น เธอรู้สับสนกับการกระทำของขุนเขามากเลยตอนนี้ ตกลงเขาอยากให้เธอย้ายออกไปไหม(?)"เพียงคิดว่าเพียงจะทำงานตอบแทนบุญคุณพี่ขุนแทนการบอกลาค่ะ""ถ้าฉันอยากได้ยินคำบอกลาจากเธอล่ะ""เพียงไม่บอกลาหรอกค่ะ การบอกลาคือเราจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว แต่นี่เพียงต้องไปทำงานกับพี่ขุนทุกวัน ไม่จำเป็นต้องบอกหรอก อีกอย่างเราสองคนก็อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง" เพียงเธอยิ้มหวานให้คนตรงหน้า เธอไม่อาจเดาใจเขาได้เลยว่าจริง ๆ แล้วขุนเขาต้องการอะไรจากเธอกันแน่ถึงได้รีบร้อนมาหาขนาดนี้"อืม..ก็จริงอย่างที่เธอว่า" ร่างหนาค่อย ๆ ก้าวถอยหลังหนึ่งก้าวเพื่อเปิดทางให้เพียงเธอเดินออกมาจากห้อง"พี่ขุนคะ" เสียงหวานเอ่ยเรียกทำให้ขุนเขาที่กำลังเบนความสนใจจากใบหน้าจิ้มลิ้มไปมองที่อื่นต้องหันมาสนใจเธออีกครั้ง เพียงเธอยื่นมือมาจับมือเขาไว้แล้ววางคีย์การ์ดลงบนฝ่ามือหนา "เพียงไม่จำเป็นต้องใช้มันแล้วค่ะ แล้วก็..พรุ่งนี้เพียงขอหยุดงานหนึ่งวันนะคะ พอดีจะไปซื้อของเข้าห้องนิดหน่อย" ว่าจบเพียงเธอก็เดินผ่านเขาไปทันที"เพียง" พอขุนเขาได้สติแล้วเอ่ยเรียกเพียงเธออีกครั้งเธอก็กดปิดประตูลิฟต์แล้ว ชายหนุ่มพ่นลมหายใจออกหน
คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 14 ใกล้ ๆ (กัน)
บทที่ 14 ใกล้ ๆ (กัน)ขุนเขากำลังหัวเสียที่เพื่อนกระหน่ำโทรมาถามเขาเรื่องเพียงเธอ พอวางสายจากโอโซนบดินทร์ก็ส่งข้อความมาหาบดินทร์ : กูรู้เรื่องมึงกับเพียงเธอแล้วนะขุนเขาได้อ่านข้อจากบดินทร์แล้วเขาก็กดโทรหาเพื่อนทันที(ว่าไง) บดินทร์ถามกลับเสียงเรียบ น้ำเสียงที่ไม่ได้แสดงออกถึงความตกใจหรืออยากรู้อยากเห็นเหมือนปกป้องกับปรินทำให้ขุนเขารู้สึกโล่งอก"กูจะโทรมาบอกว่ากูพาเพียงเธอมาอยู่ที่ห้องจริง ๆ ตอนนี้กำลังหาห้องพักให้เธออยู่"(อืม พรุ่งนี้กูจะพาไปดูห้องใกล้ ๆ คอนโดมึงอะ เห็นบอกความปลอดภัยดีอยู่ ค่าห้องก็ไม่แพงมากน่าจะโอเค) เมื่อได้ฟังบดินทร์พูดมาแบบนั้นขุนเขาก็โล่งใจ เขาเลยตอบตกลงไปทันที"โอเค พรุ่งนี้ไปดูห้องกัน"(อืม)"มึงไม่ได้อยากรู้อะไรมากกว่านี้เหรอวะ"(ฮึ! เห็นกูเป็นไอ้ปินเหรอที่อยากรู้เรื่องเพื่อนไปหมด มึงบอกมาแค่นั้นกูก็รู้แค่นั้นเป็นอันจบ)"อืม..ขอบคุณนะ"(ขอบคุณเหี้ยไร ไม่ได้ทำอะไรให้ต้องขอบคุณเลย)"เออ..ก็ขอบคุณที่ช่วยหาห้องให้เพียงไง ขอบคุณแทนเธอ"(เหรอ อืม)"งั้นกูทำงานก่อนนะ"(อืม) สองหนุ่มวางสายกันไป ขุนเขาเอนหลังพิงพนักเก้าอี้พลางหลับตาพริ้ม เขาพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ ด้วยค
คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 13 เหมือนจะเสียดาย
บทที่ 13 เหมือนจะเสียดาย"ไอ้ขุนมึง! อุ๊บ!" ฝ่ามือหนาตะปบปากธันวาทันทีที่เขาจะพูดอะไรออกมาอีก ธันวาถูกลากมาที่ห้องครัวและนานกว่าที่ขุนเขาจะยอมปล่อยเขาเป็นอิสระ"กูอธิบายได้""อธิบายยังไง มึง..เอ๋..ทำไมกูคุ้นหน้าน้องคนนั้นจังวะ อ๋อ! น้องคนที่อยู่คลับหนิ นี่มึงหิ้วผู้หญิงในคลับมากินเหรอวะ!" ขุนเขาแทบยกมือกุมขมับกับสิ่งที่ธันวาคิดไปก่อนที่จะได้รับฟังคำอธิบายจากเขา"ไม่ใช่แบบนั้น มึงช่วยหยุดโวยวายแล้วฟังกูก่อนได้ไหมวะ""กูบอกมึงกี่ครั้งแล้วว่าผู้หญิงพวกนั้นอันตราย แล้วนี่เวลาเอากันใส่ถุงยางไหม" ขุนเขารีบดันตัวธันวาเข้ามุมแล้วปิดปากเขาไว้แน่นอีกครั้ง"พูดเหี้ยอะไรของมึงเนี่ย กูไม่ได้มีอะไรกับเธอไอ้เวร""อูไอ้อู้..(กูไม่รู้)" ขุนเขาชักสีหน้าใส่ธันวาแล้วปล่อยมือออก"กูแค่ให้เธอมาอยู่ที่นี่ชั่วคราวแค่นั้น เธอถูกพวกเสี่ยแก่ ๆ ในคลับตามรังควาน""อ๋อเหรอ พ่อพระจริง ๆ นะเพื่อนกูเนี่ย" ธันวากลอกตามองบน "แล้วไอ้พวกเสี่ยนั่นยังไม่เลิกตาม?""เห็นเด็กบอกว่าพวกมันยังตามหาเพียงเธออยู่""เพียงเธอ ชื่อเด็กคนนั้นเหรอ?""อืม""แล้วทำไมมึงไม่หาห้องดี ๆ ให้น้องเขาวะ อยู่กันแบบนี้ได้เหรอ ผู้หญิงกับผู้ชายอะ หรื
คลั่งรักอันธพาล NC20+ บทที่ 12 จะ ๆ
บทที่ 12 จะ ๆเพียงเธอกะพริบตาสองครั้งแล้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่น "พี่ขุนรู้สึกปวดไหมคะ" เธอถามในขณะที่หาสำลีไปเช็ดคราบเลือดแห้งตรงปีกจมูกเขา"ปวดนิดหน่อย แล้วเมื่อคืนเธอเอาพลาสเตอร์ติดให้ฉันเหรอ" ชายหนุ่มเอ่ยถามพลางยกมือขึ้นมาจับสันจมูกตัวเองเบา ๆ แต่กลับถูกเพียงเธอปัดมือออก เธอทำหน้าดุใส่เขา"มือมีแต่เชื้อโรคค่ะ""อ๊ะ..อ๋อ" ขุนเขาวางมือไว้บนหน้าตักแล้วเงยหน้าขึ้นให้เพียงเธอเช็ดเลือดออกให้ ใบหน้าของทั้งสองอยู่ใกล้กันแค่ไม่กี่เซนติเมตรจนทั้งคู่สัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน "ขอบคุณนะ" ขุนเขาลืมตาขึ้นมาสบตากับเพียงเธอ"ขะ..ขอบคุณอะไรคะ""ก็ขอบคุณที่เธอดูแลฉัน""อ๋อ..เพียงคิดว่ามันเป็นหน้าที่ที่เพียงต้องทำต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันค่ะ ถ้าไม่ช่วยก็ยังไงอยู่"แม้เธอจะตอบออกมาแบบนั้นแต่ขุนเขาก็รู้สึกดีอยู่ในใจไม่น้อยเลย เขาหลับตาพริ้มแล้วนั่งนิ่งให้เพียงเธอทำแผลให้จนเสร็จเรียบร้อยแถมลายพลาสเตอร์อันใหม่ก็ยิ่งทำให้เขารู้สึกอยากทุบหัวตัวเองอีกหลาย ๆ ครั้ง ถ้าไม่เมาจนเกิดเรื่องก็คงไม่ต้องมาติดพลาสเตอร์ลายการ์ตูนแบ๊ว ๆ พวกนี้ ถ้าเพื่อนเห็นแน่นอนว่าเขาต้องถูกแซวยันลูกบวชเลยล่ะมั้ง"เหรอ..งั้นก็ขอบคุณ
