บทที่ 141 ความแน่วแน่ของเซนิออส

ในขณะนั้น ความเศร้าโศกในดวงตาที่เยือกเย็นของแซคคารีก็หายไป มันถูกแทนที่ด้วยความอบอุ่นที่ท่วมท้น จนชาร์ล็อตเข้าใจผิดคิดว่าเธอเห็นภาพหลอน

มันเป็นสายตาที่อบอุ่นที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็น มันอบอุ่นมากจนทำให้เธอนึกถึงแสงแดดอันสดใสที่ปลุกดอกไม้ให้ตื่นจากการหลับใหลในฤดูใบไม้ผลิ

ผู้ชายจะมีสายตาแบบนี้ได้ก็ต่อเมื่อเขามองดูรักแท้ของเขา

ชาร์ล็อตกระพริบตาอย่างหนักอย่างไม่เชื่อสายตา และพอเธอลืมตาเพื่อมองแซคคารีอีกครั้ง ใบหน้าของเขาก็กลับมาเป็นปกติแล้ว การแสดงออกของเขากลับมาดุดันและเข้มขรึมเหมือนเดิม ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเขาไม่มีความเศร้าหมอง แล้วก็ไม่มีความอบอุ่นเช่นกัน มีเพียงความเย็นเยือกตามปกติเท่านั้น

อย่างที่คาดไว้ เธอเห็นภาพหลอน!

อย่างไรก็ตาม ชาร์ล็อตถอนหายใจอย่างโล่งอก

ท้ายที่สุด หากสิ่งที่เธอเห็นเป็นเรื่องจริง แซคคารีปีศาจที่ปลอมตัวมามองดูเธอด้วยแววตาแสนอบอุ่นเช่นนั้น เธอเกรงว่าเธอจะตกอยู่ในอาการหวาดระแวงขั้นสุดจนต้องเข้าโรงพยาบาลจิตเวช

“งั้นเราก็กลับบ้านกัน” แซคคารีกล่าวพร้อมกับอารมณ์ที่ละเอียดอ่อนซึ่งขัดแย้งกับดวงตาที่เยือกเย็นของเขา

ชาร์ล็อตพยักหน้า "กลับบ้านกัน"

“เดี๋ยวก่อน