ชาร์ล็อตตัวสั่น แซคคารีผลักเธอพิงกำแพง เธอหลงอยู่ในภวังค์และเอาแขนของเธอโอบไว้รอบตัวเขา ทุกอย่างหมุนวนออกจากการควบคุม! ความเย็นยะเยือกภายในรูม่านตาค่อย ๆ ละลายหายไป… แต่น่าเสียดาย… “คุณอารอง คาร์ลี่สำคัญกับผมมาก ถ้าไม่มีเธอ ชีวิตผมคงไร้ความหมาย!” “คุณฉวยโอกาสที่ผมอยู่ต่างประเทศ แล้วแต่งงานกับคาร์ลี่ก่อนที่ผมจะมีโอกาส ผมอาจจะมาสายแต่มันไม่สำคัญ ผมจะชนะในที่สุด” “คาร์ลี่ไม่ได้สำคัญไปมากกว่าสิ่งของประดับอื่น ๆ ในบ้านของคุณอา อย่างดีที่สุด เธอเป็นสิ่งของประดับที่คุณอารัก แต่คุณอาไม่ได้รักเธอในฐานะคนรัก ผมมีคุณสมบัติที่จะยืนเคียงข้างเธอในฐานะคนรักของเธอมากกว่าคุณอา!” ทุกสิ่งที่เซนิออสพูดกับเขามันสะท้อนอยู่ในใจของเขาทันทีราวกับคาถา คำพูดเหล่านี้เป็นเหมือนถังน้ำเย็นที่สาดใส่หัวของแซคคารี และปลุกเขาให้ตื่นจากอาการงุนงงจากความหลงใหล เขาตระหนักว่าเขาอยู่ห่างจากการมีอะไรกับชาร์ล็อตเพียงแค่ขั้นตอนเดียว และทันใดนั้น เขาก็ผลักเธอออกไปอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า ตึง! หลังของชาร์ล็อตกระแทกกับผนัง เธอสูญเสียการทรงตัวแล้วล้มลงกับพื้น ขณะที่แซคคารีเดินออกไปสองก้าว ความเจ็บปวดเฉ
'ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์! เธอผิดหวังเรื่องอะไร เธอลืมไปแล้วหรือว่าเธอเป็นใครสำหรับแซคคารี? ครั้งแรกและครั้งเดียวที่พวกเธอทั้งคู่มีเซ็กส์กัน เพราะเขาใช้เธอเพื่อระบายความอัดอั้นจากยาก็เท่านั้น! เขาไม่เคยทำเป็นขั้นเป็นตอนกับเธอแบบมีสติ! นอกจากนี้ เขาเคยใช้การบังคับจูบเป็นการลงโทษสำหรับเธอ ตอนนี้เธอทำผิดอีกแล้ว แน่นอนว่าเขาจะใช้การลงโทษแบบเดียวกันนั้นกับเธอ แม้ว่าเธอกับเขาจะแต่งงานกันแล้วก็ตาม! โอ้ ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์! เขาจะทรมานเธอมากกว่าครั้งที่แล้ว ถ้าเขาไม่ลดละและหยุดมัน!' แซคคารีสวมชุดนอนหลวม ๆ เขายืนอยู่ข้างหน้าต่างหน้าห้องนอนของเขา แสงจันทร์ส่องมาที่เขาเหมือนหยดเงิน ซึ่งมันทำให้เขาดูสมบูรณ์แบบและสง่างามมากกว่าที่เคย แต่ความคิดของแซคคารีไม่ได้สวยงามเลย! แม้จะผลักชาร์ล็อตออกไปแล้ว แต่วิญญาณของเขาดูเหมือนจะยังคงอยู่ในห้องน้ำนั้น แม้กระทั่งในตอนนี้ เขาก็ยังรู้สึกได้ว่าร่างของชาร์ล็อตยังโอบรอบตัวเขาอยู่… 'นี่มันอะไร! เกิดอะไรขึ้นกับฉัน?' เขาไม่เคยสนใจผู้หญิงเลย แม้ว่าเขาจะรักลอร์เรนอย่างลึกซึ้ง แต่เขาไม่เคยถูกเธอปลุกเร้าแบบนี้ ดังนั้น แม้ว่าลอร์เรนอยากจะมีลูก แต่ก็ต้องทำผ่านการปฏิส
ในท้ายที่สุด แม้แต่ลูคัสที่เป็นสิ่งมีชีวิตมหัศจรรย์ที่สามารถหาข้อมูลและสืบค้นความลับที่มืดมนที่สุดในโลก ก็ยังไม่เจอสิ่งใดในทิฟฟานี่เลยแม้แต่น้อย คนที่คอยช่วยเหลือทิฟฟานี่ไม่เพียงแต่เช็ดคราบสกปรกบนตัวเธอออกเท่านั้น แต่ยังช่วยจัดการทุกเบาะแสให้กับเธออีกด้วย คนที่คอยช่วยเหลือของเธอมีอำนาจอย่างเห็นได้ชัด 'นั่นอธิบายได้ว่า เธอจัดการให้ไบรสันเป็นลูกไก่ในกำมือของเธอได้ยังไง!' ชาร์ล็อตกำลังพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียง เธอไม่สามารถสลัดความรู้สึกติดค้างอะไรบางอย่างกับแซคคารีออกไปได้ เธอตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตอน 6 โมงเช้า เธอตื่นแต่เช้าตรู่เมื่อนาฬิกาปลุกดังในเช้าวันรุ่งขึ้น ตามที่คาดไว้ แซคคารีซึ่งมีนิสัยชอบอ่านหนังสือในตอนเช้า กำลังยืนอ่านวรรณกรรมคลาสสิกอยู่ตรงหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศส “อะ แฮ่ม!” ชาร์ล็อตกระแอมในลำคอ นี่เป็นวิธีการรวบรวมความกล้าของเธอ “เอ่อ… นายตื่นเช้ามากเลย นายตื่นนอนตอนตีห้าทุกเช้าเพื่ออ่านหนังสือเหรอ?” แซคคารีกวาดสายตาไปทางเธอ แล้วหันกลับมาสนใจหนังสือของเขา “อืม” ก่อนหน้านี้ ชาร์ล็อตกระตือรือร้นที่จะอยู่ให้ห่างจากเขาให้มากที่สุด แต่คราวนี้ เธอรวบรวมความกล้าทั้งหมดแ
ยังไงก็ตาม ต่อให้เธอเชี่ยวชาญในการอ่านอารมณ์ของผู้คนแค่ไหน ชาร์ล็อตก็ไม่เข้าใจเหตุผลเบื้องหลังการเปลี่ยนแปลงในสายตาของแซคคารีอยู่ดี ในตอนนี้ เธอไม่ต้องคิดเรื่องนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะเธอบอกกับแซคคารีทุกอย่างที่เธอควรจะบอกเขา ในที่สุด เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและอยู่ห่างจากเขาได้สักที "ขอโทษที่รบกวนนะ ทำสิ่งที่นายทำต่อเถอะ” ชาร์ล็อตหันกลับมาอย่างเร่งรีบก่อนจะพูดจบประโยค “อย่าลืมแล้วกัน ว่าเมื่อคืนนี้เธอเป็นคนเริ่มจูบฉันก่อน” เสียงทุ้มที่เย็นเยียบและไพเราะของแซคคารีซึ่งคล้ายกับเสียงขลุ่ยจากยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะลอยมาจากด้านหลัง ชาร์ล็อตหัวใจเต้นแรง และในขณะเดียวกันแก้มของเธอก็ดูเหมือนจะลุกเป็นไฟ “ชาร์ล็อต ในเมื่อเธอต้องการชี้แจงทุกอย่างกับฉัน ฉันก็อยากทำแบบเดียวกัน” ฝีเท้าที่แผ่วเบาแต่หนักแน่นค่อย ๆ เดินเข้ามา แซคคารีหยุดเดินโดยที่เขาอยู่ห่างจากเธอเพียงฝ่ามือเดียว เขาก้มศีรษะลงเล็กน้อย ริมฝีปากอันทรงเสน่ห์ของเขาแทบจะไปแตะหูซ้ายของเธอ “ถ้าเธอคิดว่านั่นเป็นการลงโทษเธอ จำไว้ว่าเธอเป็นคนขอมัน” 'โอ้พระเจ้า!' แม้จะมาจากระยะไกล เสียงเยือกเย็นของแซคคารีก็เพียงพอที่จะทำให้ความหวา
คนรับใช้ได้จัดเตรียมอาหารเช้าไว้ให้ ชาร์ล็อตและแซคคารีแต่งงานกันมาเดือนกว่าแล้ว พวกเขาเคยทานอาหารโต๊ะเดียวกันเพียงสองสามครั้งเท่านั้น แซคคารีกินอย่างเป็นธรรมชาติ แต่ด้วยอารมณ์ที่เย็นชาและสง่างามของเขา มันทำให้ชาร์ล็อตคงรู้สึกเกร็งมาก ดังนั้น ชาร์ล็อตจึงกัดเพียงสองสามคำก่อนวางภาชนะบนโต๊ะอาหารและรีบออกไป "เธอจะไปไหน?" แซคคารีถามอย่างไม่ใส่ใจ ชาร์ล็อตตอบด้วยรอยยิ้มว่า “สตูดิโอของฉัน” หลังจากที่พูด เธอรู้สึกว่าที่เธอตอบแซคคารีไปมันฟังดูหยาบคายมาก มันเป็นการจบบทสทนาที่น่าอึดอัดใจ ดังนั้น เธอจึงเสริมว่า “การวาดภาพคืองานของฉัน และสตูดิโอนั่นก็คือที่ทำงานของฉัน ต่อจากนี้ไป ถ้าไม่มีเหตุพิเศษใด ๆ ฉันจะไปที่สตูดิโอเพื่อวาดภาพและขายมัน ตกลงไหม?” แซคคารีดูไม่กังวล "ได้สิ" ชาร์ล็อตถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนหน้านี้ เธอกังวลว่าแซคคารีประธานฮาธาเวย์ กรุ๊ป ในตำนานจะดูถูกอาชีพจิตรกรธรรมดา ๆ ของเธอ และจะไม่ยอมให้เธอวาดภาพอีกแล้ว ดูเหมือนว่าแซคคารีไม่ได้สนใจเกี่ยวกับอาชีพของภรรยาของเขาเลย เธอจึงโล่งใจ “โอ้ ใช่ สตูดิโอของฉันได้ปรับปรุงใหม่ทั้งหมดหลังจากเหตุการณ์นั้นนี่ ตอนนี้ที่นั่นดูหรูหร
เซนิออสจับมือชาร์ล็อตแน่น เขาลากเธอออกไป "เฮ้! เฮ้! เฮ้!" ชาร์ล็อตเหวี่ยงแขนของเซนิออสออกไปด้วยความตื่นตระหนก “บอกมาก่อน ว่าจะพาฉันไปไหน?” เซนิออสมองเธออย่างจริงใจ “เราจะไปพบพ่อแม่ของฉัน พ่อแม่สามีของคุณ” ชาร์ล็อตได้ยินเสียงพึมพำในใจของเธอ “เมื่อวานคุณอารองใช้พ่อมาข่มขู่ฉัน ตอนนั้นเขาก็ทำให้ฉันตกใจ แต่ฉันคิดเกี่ยวกับมันหลังจากที่คุณออกไป เรามีความรักต่อกันและมีแม้กระทั่งลูก ทุกสิ่งระหว่างเรานั้นสมเหตุสมผลมาก แล้วทำไมฉันต้องกลัวด้วย? เขาต้องเป็นคนที่ควรกลัว ฉันเลยตัดสินใจว่าจะไม่รอให้คุณอารองไปฟ้องพ่อ ฉันจะพาคุณและลูกชายของเราไปหาพ่อของฉันและบอกเขาทุกอย่าง!” นับตั้งแต่เซนิออสบรรลุนิติภาวะ พ่อแม่ของเขาเคยแนะนำให้เขาแต่งงานกับใครสักคนและมีลูกด้วยกัน ในปีที่ผ่านมาพ่อแม่ของเขาบังคับให้เซนิออสเข้าร่วมการจัดหาคู่อย่างน้อยสามหรือสี่ครั้งทุกวันโดยเฉลี่ย แต่เซนิออสคลั่งไคล้ชาร์ล็อตหัวปักหัวปำ ดังนั้น ทุกครั้งที่เขาไปจัดหาคู่ เขาจะหาวิธียั่วยุผู้หญิงจนพวกเธอทนไม่ได้แล้วจากไป เซนิออสก็แค่บอกผู้หญิงที่พ่อแม่ของเขาเลือกมาอย่างดีให้เขาว่า เขาเป็นเกย์ พ่อแม่ของเซนิออสสิ้นหวังมากจนยอมแพ
เซนิออสหยิบแหวนเพชรออกจากกระเป๋าของเขาและมอบให้ชาร์ล็อต เพชรเม็ดนั้นมันใหญ่กว่าไข่นกพิราบเสียอีก มันส่องแสงระยิบระยับภายใต้แสงแดดยามเช้าอันสดใส ชาร์ล็อตจำได้ว่าแหวนเพชรนี้เป็นแหวนที่เซนิออสเคยขอเธอแต่งงานครั้งที่แล้ว ชาร์ล็อตสงบสติอารมณ์ของเธอไว้ได้ในครั้งที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น แต่ครั้งนี้เซนิออสได้ขอเธอแต่งงานกลางที่สาธารณะ ซึ่งมันทำให้เธอตื่นตระหนก จำนวนคนที่ผ่านไปมาเพิ่มขึ้นเพียงไม่กี่วินาที แต่คนคุยกันน้อยลงเรื่อย ๆ พวกเขาทั้งหมดจ้องมองทั้งสองคนอย่างว่างเปล่า ผู้คนจำนวนมากขึ้นนำโทรศัพท์มือถือออกมาถ่ายวีดิโอในที่เกิดเหตุ และหลายคนก็หมดความอดทนจนโพสต์วิดีโอลงทางออนไลน์แล้ว ด้วยความนิยมของเซนิออสวิดีโอเหล่านี้จะมีแนวโน้มขึ้นเป็นกระแสในไม่ช้า... “เซนิออส... ลุกขึ้นเร็ว!” เริ่มมีชั้นเหงื่อปกคลุมหน้าผากของชาร์ล็อต เธอรู้ว่าเซนิออสรักเธอ แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะรักเธออย่างบ้าคลั่งและหลงรักหมดหัวใจแบบนี้ “ฉันจะไม่ลุกขึ้น ถ้าคุณไม่ยอมตอบตกลงแต่งงานกับฉัน ยังไงฉันก็จะไม่ลุกขึ้น!” เซนิออสที่สวมสูทสีขาวราวกับเจ้าชายผู้สูงศักดิ์ เขาเงยหน้าขึ้น แม้ว่าเสียงรอบข้างจะดังกึกก้อง แต่ชาร์ล็
ชาร์ล็อตไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องบอกความจริง แต่การพูดความจริงในที่สาธารณะมันหมายความว่า เธอต้องกัดฟันทน และเผชิญหน้ากับความโกรธของแซคคารี แล้วรับโทษทั้งหมดที่แซคคารีจะสั่งเธอ! “เซนิออส…” ชาร์ล็อตสูดหายใจเข้าลึก ๆ และดวงตาของเธอมุ่งมั่นอย่างถึงที่สุด “อย่างที่ฉันพูด ฉันแต่งงานกับ--” ขณะที่เธอพูดแบบนี้ เธอเห็นว่าสายตาของเซนิออสนั้นเคร่งเครียดมาก ทันใดนั้น เขาก็ตะโกนว่า “ระวัง!” เขาลุกขึ้นทันทีและผลักเธอออกไปให้พ้นทาง ในเวลาเดียวกัน มอเตอร์ไซค์สีดำคันหนึ่งขับมาอย่างรวดเร็วและชนเข้ากับเซนิออสอย่างแรง ตู้ม! เสียงดังก้อง เซนิออสถูกชนกระเด็นไปอย่างน้อยสามเมตรและกระแทกลงบนพื้น เขามีเลือดไหลออกมาจากปาก ฝูงชนตกอยู่ในความโกลาหล ส่วนมอเตอร์ไซค์ก็ล้มลงกับพื้นหลังชนเซนิออส น่าแปลกที่คนขับขี่ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เขาชักมีดออกมาจากเอวของเขา รีบตรงไปที่ชาร์ล็อต และกำลังจะแทงเข้าที่ตาของชาร์ล็อต ชาร์ล็อตผ่านการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานมา ดังนั้น เธอจึงตอบสนองได้เร็วกว่าคนทั่วไปมากและหลบหลีกการโจมตีอย่างรวดเร็ว ผู้ชายคนนี้เป็นนักฆ่าที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี เขาใช้ด้ามมีดฟาดที่ชาร์
"บาดแผลทางอารมณ์ของนายท่านรองในวันนี้ค่อนข้างแย่ การดื่มน้ำอุ่นเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอที่จะบรรเทาอาการของเขาได้ เขาต้องการความสงบและเงียบ"ชาร์ล็อตดูเหมือนจะคิดได้ในทันที "ฉันไม่คิดว่าเขาจะเจ็บปวดขนาดนั้น เพียงเพราะเขาได้เจอกับแกริสันในวันนี้และทำให้นึกถึงลอร์เรน วันนี้เขาได้เจอกับลอร์เรนแล้วหรือยัง?""ลอร์เรน? ฮ่า!" ลูคัสยิ้มอย่างมีเลศนัย"นายหญิง ถ้าคุณสนุกกับการแต่งเติมความคิดแบบนี้ ทำไมไม่ลองขยายจินตนาการของคุณดูล่ะ?"ชาร์ล็อตเกือบจะสติหลุด"นายกำลังพูดอะไร?"ลูคัสหันกลับมา ส่งยิ้ม และขยิบตาให้เธอ "เอาล่ะ มีหลายคนเคยได้ยินข่าวลือว่านายท่านรองเป็นเกย์จริง ๆ ทำไมคุณไม่พิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่แกริสันจะมีความรักที่แท้จริงกับนายท่านรองล่ะ? บางทีบาดแผลของเขาอาจจะถูกรบกวนอย่างมากเพราะเขารู้ว่าแกริสันหลงใหลในตัวคุณแค่ไหน?""นั่น... เป็นไปได้ยังไงกัน!?" ดวงตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความตกใจลูคัสยิ้มอย่างลึกลับ "ผมไม่รู้ คุณสามารถถามนายท่านรองได้เสมอ บางทีเขาอาจจะให้คำตอบกับคุณได้... โอ้!"เขาตะโกนขณะที่ชาร์ล็อตตบเข้าที่หัวของเขาเวลาไม่นานนัก ชาร์ล็อตก็กลับมาถึงเขตวิหารศักดิ์
ชาร์ล็อตตกตะลึง "ไม่ใช่ว่าฉันจะมีพลังวิเศษนะ ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอีกสี่ปีข้างหน้า?" เธอและแกริสันมีสัญญาสิบปีระหว่างกัน ตอนนี้ก็หกปีแล้ว สัญญาจะครบกำหนดในอีกสี่ปี เธอจะแต่งงานกับเขาอย่างที่เธอพูดไว้หรือเปล่า?" แซคคารีถามด้วยสีหน้าจริงจังมาก"เฮอะ!" ชาร์ล็อตหัวเราะออกมาราวกับว่าเธอได้ยินเรื่องที่ตลกที่ใหญ่ที่สุดในโลก"ถ้านายกำลังจะพยายามเล่นตลก ก็ไม่จำเป็นต้องดูจริงจังขนาดนั้นก็ได้ จริง ๆ แล้วนายดูดีมากเลยนะเวลายิ้ม มาเถอะ ยิ้มหน่อย!"แซคคารีดูบูดบึ้งยิ่งกว่าที่เคย รูม่านตาน้ำแข็งของเขาที่จ้องมาที่เธอดูน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมชาร์ล็อตเข้าใจทันทีว่าแซคคารีไม่ได้พูดเล่น ๆ กับเธอเลย!'พอได้แล้ว! เราแต่งงานกันมาเกือบสามเดือนแล้ว และฉันไม่เคยได้ยินแซคคารีพูดเรื่องตลกมาก่อน ฉันเริ่มสงสัยแล้วว่าก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในร่างกายของเขาเริ่มหลอมละลายตอนไหนกัน!'เธอส่ายศีรษะอย่างงุ่มง่าม"ถึงแม้ว่าแกริสันจะโง่เขลาพอที่จะรออยู่ที่สะพานนั้นเป็นเวลาสิบปี ฉันก็ไม่มีวันแต่งงานกับเขา ฉันบอกเรื่องนี้กับเขานับครั้งไม่ถ้วนตลอดหกปีที่ผ่านมา รวมทั้งวันนี้ด้วย แต่เขาก็ปฏิเสธที่จะฟัง มันเป็นเรื่อ
เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่แซคคารีไม่เคยพบหรือติดต่อกับเขาเลย เขาคิดว่าความเย่อหยิ่งและถือตัวของแซคคารีนั้น จะทำให้แซคคารีไม่มีวันที่จะติดต่อกับเขาอีกเว้นแต่เขาจะเป็นคนเริ่มทำเช่นนั้นเอง มันทำให้เขาประหลาดใจที่แซคคารีเป็นคนทำลายกำแพงระหว่างพวกเขาเพราะเห็นแก่ชาร์ล็อต!แซคคารีช่วยพยุงแกริสันออกจากสะพานชาร์ล็อตรู้ดีถึงความสัมพันธ์ของแกริสันและแซคคารี ดังนั้นเธอจึงไม่แปลกใจที่พวกเขารู้จักกัน แต่สิ่งที่น่าแปลกใจนั้นก็คือ ในช่วงห้านาทีที่ผ่านมาตั้งแต่ที่แซคคารีช่วยพยุงแกริสันลงมาจากสะพานแล้วเดินไปยังรถของเจมส์สัน พวกเขาไม่พูดอะไรกันเลย แท้ที่จริงแล้วพวกเขาไม่แม้แต่จะมองหน้ากันด้วยซ้ำ...ดังนั้นพวกเขาจริงเดินไปด้วยกันด้วยใบหน้าที่เย็นชาในลักษณะที่แปลกประหลาดไปตลอดทาง ราวกับภูเขาน้ำแข็งสองลูกที่มาบรรจบกันที่ด้านหนึ่งชาร์ล็อตที่ยืนอยู่ข้างพวกเขา รู้สึกราวกับว่าเธอเสี่ยงที่จะถูกแช่แข็งตายเพราะพวกเขา ดังนั้น เมื่อพวกเขาลงมาจากสะพานแล้ว เธอจึงไม่เดินไปกับพวกเขาต่อ เธอหันหลังและมุ่งหน้าไปที่รถจองแซคคารีแทน"อ่า! คุณคอนเนอร์ ผมคิดว่าคุณจะไม่มาเจอคุณลาร์สันอีกแล้ว ช่างน่าประหลาดใจเสียนี่กระไร..." เ
ชาร์ล็อตหันกลับมาและเห็นแกริสันนั่งคุกเข่าบนสะพานโดยมีมือทั้งสองข้างของเขาพยุงตัวเองไว้กับพื้น ใบหน้าของเขาซีดเผือดและหน้าผากเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แขนและขาของเขากำลังสั่น"ดูฉันตอนนี้สิ แค่เจ็บป่วยเล็กน้อยยังทำให้ฉันดูไร้ประโยชน์ขนาดนี้เลย ฉันยังเดินตรงไม่ได้ด้วยซ้ำ อย่าช่วยฉันนะ ฉันลุกขึ้นเองได้"เขาบังคับตัวเองให้ยืนขึ้น แต่เพราะเขาเจ็บป่วยและอ่อนแอมาก เขาจึงไม่สามารถยืนขึ้นได้เลยชาร์ล็อตเม้มริมฝีปากของเธอแกริสันคือความภาคภูมิใจของโรงเรียนมัธยมของพวกเขาในอดีต ไม่เพียงแต่เขาจะเป็นนักปราชญ์ที่ไม่มีใครกล้าแตะต้องเท่านั้น แต่เขายังเป็นความภาคภูมิใจและความสุขของคุณครูสอนพละอีกด้วย และเขาเคยทำลายสถิติการวิ่งระยะไกลอีกสองสามรายงานไม่น่าแปลกใจเลยที่เจมส์สันมาขอร้องเธอให้ช่วยพูดกับเขา แกริสัน แชมป์นักวิ่งที่ตอนนี้ป่วยจนแทบจะเดินไม่ได้!"หยุดฝืนตัวเองได้แล้ว มาเถอะ"ชาร์ล็อตเดิยมาอยู่เคียงข้างเขาและยื่นมือออกมาหาเขาแกริสันประหลาดใจกับการแสดงความรู้สึกที่กระทันหันจนน่าสับสนนี้ จากนั้นเขาก็คว้ามือของชาร์ล็อตไว้อย่างรวดเร็ว"ขอบคุณ!"แกริสันที่สุขภาพดีและแข็งแรงในตอนนี้ดูเหมือนชายชรา
เนื่องจากเขาไม่ได้รับการตอบรับใด ๆ จากแซคคารี ลูคัสจึงดึงโทรศัพท์ออกมา เปิดข้อมูลมี่เขาพบ และยื่นให้แซคคารีดู"ฟังนะครับ แกริสันมอบช่อดอกไม้ให้นายหญิงคอนเนอร์ 237 ช่อ เขียนจดหมายรัก 698 ฉบับ และสารภาพความรักที่เขามีต่อเธอ 1,966 ครั้งในช่วงหนึ่งภาคการศึกษา และอาจจะมากกว่านั้นหากเราพิจารณาถึงช่วงเวลาที่ไม่มีใครรู้หรือช่วงเวลาที่ไม่สามารถติดตามได้"แซคคารียังคงอยู่ในภาวะตึงเครียด ดวงตาของเขามืดลงจนน่ากลัวลูคัสทำได้เพียงพยายามปลอบเขา"แต่ถึงอย่างนั้น นายหญิงคอนเนอร์ก็ยังไม่ไปไหน เธอเคยล้อเล่นกับเขาด้วย... โดยการขอให้เขารอเธออยู่ที่สะพาน นั่นหมายความว่าแกริสันเป็นเพียงของเล่นที่ขาดไม่ได้สำหรับเธอ" "นายพูดอะไร?" ในที่สุดแซคคารีก็พูดขึ้นลูคัสจดจ่ออยู่กับข้อมูลในโทรศัพท์ของเขาอย่างเต็มที่ เขาไม่ได้สังเกตว่าการจ้องมองของแซคคารีนั้นลดลงกลายเป็นแสงสะท้อนสันทรายที่เยือกเย็น เขายังคงอธิบายต่อไป "เอ่อ พูดตามตรงนะครับ สำหรับนายหญิงคอนเนอร์แล้ว แกริสันเป็นเหมือนพี่ชายที่คอยดูแลเธอที่มีสถานะเดียวกับทิฟฟานี่ มิลเลอร์นายหญิงคอนเนอร์ไม่สนใจเขาเลยจริง ๆ เมื่อเธอเล่นกับเขาเสร็จแล้ว เธอจะ... แอ๊ะ!"
ดังที่กล่าวไว้ ไม่ว่าชาร์ล็อตจะปฏิเสธแกริสันอย่างโหดร้ายสักกี่ครั้ง เขาก็ไม่เคยยอมแพ้และยังคงไล่ตามเธอด้วยความมุ่งมั่นเมื่อหกปีที่แล้ว โรงเรียนของพวกเขาได้จัดทัศนศึกษามาที่ "สะพานสายรุ้ง" แกริสันได้สารภาพและมอบจดมายรักให้กับชาร์ล็อตที่สะพานสายรุ้งแห่งนี้ต่อหน้านักเรียนจำนวนมากเนื่องจากไม่มีทางเลือกอื่น ชาร์ล็อตจึงชี้ไปที่ "สะพานสายรุ้ง" และพูดว่า "เอาล่ะ แกริสัน คุณบอกว่าคุณจะไม่ยอมแพ้ใช่ไหม? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องมาที่สะพานแห่งนี้ทุกวันและรอฉันสองชั่วโมง ไม่ว่าฝนจะตกหรือแดดออก ถ้าคุณสามารถรักษามันไว้ได้เป็นเวลาสิบปีโดยที่ไม่ล้มเหลว หลังจากผ่านไปสิบปี ฉันจะแต่งงานกับคุณและเป็นภรรยาของคุณ"ชาร์ล็อตเดินจากไปทันทีหลังจากนั้น และเธอก็โยนจดหมายรักที่แกริสันมอบให้เธอลงไปในแม่น้ำด้วยชาร์ล็อตรู้สึกโล่งอกที่แกริสันจะต้องยอมแพ้เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูดไป เพียงเพราะว่าเธอไม่เคยคาดหวังตั้งแต่แรก แต่แกริสันโดดเรียนทุกวันและมารอเธอที่สะพานสายรุ้ง โดยไม่คำนึงถึงสภาพอากาศ เขาทำแบบนี้มาหกปีแล้ว..."ที่นี่อากาศหนาวและชื้น และเธอค่อนข้างอ่อนแอ แค๊ก... ดังนั้นเธอควรกลับไปเดี๋ยวนี้" เสียงท
ลูคัสตัวสั่นเทาด้วยความกลัวต่อเสียงอันเคร่งขรึมของแซคคารี จากนั้นลูคัสก็สงบสติอารมณ์และยิ้มกว้างให้เขา "เอาล่ะ เอาล่ะ เพื่อความปลอดภัย ได้โปรดจิบน้ำอุ่นในแก้วนี้ไปก่อน นายท่านรอง"น้ำอุ่นหนึ่งแก้วถูกยื่นให้กับแซคคารี แต่เขาปัดมันออกไปอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาดูลุ่มลึกราวกับว่าเขาสามารถกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ได้ในขณะที่เขาคำราม "นายรีบขับรถบ้านี่ไปเดี๋ยวนี้!""ครับ!" ลูคัสตะโกนตอบรับดังลั่น'ดูเถอะ! แม้แต่ชายผู้สูงศักดิ์และมีการศึกษามากที่สุดในรอธเซย์ยังสบถหยาบคาย ทั้งคุณ นายหญิงคอนเนอร์ และคุณแกริสัน ลาร์สัน อย่าทำอะไรโง่ ๆ เลยนะ!""สะพานสายรุ้ง" เป็นสะพานคู่ขนานสองเส้นเหตุผลที่ "สะพานสายรุ้ง" เป็นที่รู้จักในชื่อสะพานสายรุ้งก็เพราะมีหมอกหนาเป็นชั้น ๆ ตลอดเวลาในพื้นกว้างระยะสองเมตรระหว่างสะพานทั้งสองที่สร้างขนานกันเหนือน้ำ เมื่ออากาศไม่ดี คนบนสะพานด้านหนึ่งจะมองไม่เห็นคนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของสะพาน เพราะฉะนั้นช่วงที่อากาศแจ่มใสและดวงอาทิตย์ขึ้นสูงเท่านั้นที่คนบนสะพานทั้งสองฝั่งจะมองเห็นกัน ในช่วงเวลานั้น รุ้งกินน้ำจะเกิดขึ้นระหว่างสะพานสองเส้นนี้ และคู่รักที่ยืนอยู่บนสะพานทั้ง
แซคคารีเลื่อนกระจกลงชายวัยกลางคนกล่าวอย่างเร่งรีบ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล "สวัสดี คุณคอนเนอร์...""ฉันเลิกยุ่งกับเธอแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย" แซคคารีพูดตัดบทชายคนนั้นให้สั้นลง ดวงตาที่เยือกเย็นของเขานั้นไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากความแน่วแน่นและไม่แยแส"จำสิ่งที่ฉันจะพูดไว้ มิสเตอร์ฟอสเตอร์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอในอนาคต อย่ามาหาฉันอีก""เกี่ยวกับเรื่องนั้น..." มิสเตอร์ฟอสเตอร์พูดอย่างเชื่องช้า "ผมไม่ได้มาหาคุณ คุณคอนเนอร์ ผมมาหาคุณซิมม่อนส์ต่างหาก!"ใบหน้าที่ปราณีตของแซคคารีมีความประหลาดใจเล็กน้อยลูคัสหันหน้าจากที่นั่งคนขับเพื่อมองชาร์ล็อตมิสเตอร์ฟอสเตอร์เป็นพ่อบ้านของครอบครัวลาร์สัน ในช่วงเวลาที่แซคคารียังคงอยู่กับลอร์เรน มิสเตอร์ฟอสเตอร์มักจะตามลอร์เรนไปด้วยเสมอ'เป็นไปได้ไหมว่าแม่ของแซคคารีและมิสเตอร์ฟอสเตอร์จะเป็นเพื่อนกัน?'ชาร์ล็อตมุ่ยปากอย่างกังวลและพูดว่า "คุณต้องการอะไรจากฉัน?""เป็นเพราะคุณลาร์สัน" มิสเตอร์ฟอสเตอร์ถอนหายใจขณะที่จ้องมองใบหน้าอันบอบบางของชาร์ล็อต "คุณซิมมอนส์ คุณควรรู้ว่าคุณลาร์สันเป็นคนหัวแข็งและหยิ่งเหมือ
เสียงของแซคคารีดังขึ้นที่ข้างหูของชาร์ล็อต เมื่อเธอจ้องมองไปที่ขี้เถ้าในถังโลหะอย่างเลื่อนลอยรอยยิ้มว่างเปล่าเหยียดตรงริมฝีปากของเธอขณะที่เธอพูดว่า "ไม่ ต่อให้นายไม่ได้เป็นคนเผารูปพวกนี้ให้ฉัน สุดท้ายฉันก็จะเผามันเอง..."บางทีเธออาจจะมีความรู้สึกผิดหรือเหตุผลอื่นที่ตัวเธอเองเท่านั้นที่รู้ ดังนั้นเธอจึงปกปิดมันไว้และพูดเสริมว่า "ฮ่าฮ่า ฉันไม่ได้โกหกนาย ฉันกำลังพูดจากก้นบึ้งหัวใจของฉันเลย... อ๊ะ!"ช่วงครึ่งหลังประโยคของเธอถูกตัดขาดด้วยเสียงร้องของเธอเอง เมื่อแซคคารีใช้แขนของเขาโอบรอบเอวเล็ก ๆ ของเธอราวกับเป็นเครื่องหนีบเหล็ก แล้วดึงเธอเข้าไปกอด บีบรัดร่างที่บอบบางและอ่อนนุ่มกับหน้าอกที่แข็งแกร่งเหมือนแผ่นเหล็กของเขาเมื่อลมหายใจที่เยือกเย็นและเย้ายวนของเขาห้อมล้อมเธอไปทั้งตัว สมองของเธอก็ว่างเปล่า"จำไว้นะ ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่าพูดถึงข้อตกลงก่อนสมรส ว่าฉันต้องการไล่เธอออกไปจากบ้าน ฉันห้ามไม่ให้เธอพูดอีกถ้าฉันไม่ได้พูดถึงมัน"น้ำเสียงที่เยือกเย็นและมีเสน่ห์ของเขาแว่วเข้ามาในหูของเธอราวกับท่วงทำนองที่มาจากยอดของภูเขาหิมะชาร์ล็อตใช้เวลานา