ศูนย์อาหารโรงพยาบาล Nเมื่อสองหนุ่มสาวเดินเข้ามาในศูนย์อาหารบรรดาคุณหมอและพยาบาลต่างพากันหันมามองด้วยความสนใจ เพราะพวกเขาต่างรู้ดีว่าแก้มใสคือลูกสาวของท่านประธานโรงพยาบาลแต่วันนี้แก้มใสกลับเดินเคียงคู่มากับคุณหมอคนใหม่สุดฮอตของโรงพยาบาลอย่างหมอวายุ ทำเอาทุกคนต่างให้ความสนใจและพากันแปลกใจไม่น้อยที่เห็นทั้งคู่มาด้วยกัน“พี่หมอทานอะไรดีคะ” เมื่อเดินมาหยุดหน้าร้านอาหารที่มีทั้งอาหารตามสั่ง ก๋วยเตี๋ยว หรือจะเป็นข้าวราดแกง แก้มใสก็เอียงคอถามพี่หมอพร้อมกับยิ้มหวานให้ภาพนั้นทำเอาพยาบาลสาวที่พักเที่ยงพากันมองมาด้วยความอิจฉาคุณหมอวายุต่างเป็นที่หมายปองของสาว ๆ เกือบทั้งโรงพยาบาลไม่ว่าจะเป็นคุณหมอสาว หรือพยาบาลสาวโสด ที่แวะเวียนพากันมาขายขนมจีบให้คุณหมอแต่ก็ไม่เห็นว่าคุณหมอวายุจะเล่นด้วยกับสาว ๆ คนไหนเลย ยกเว้นสาวน้อยตรงหน้าที่คุณหมอยิ้มกว้างให้แบบโลกสว่างสดใสจนแสบตากระแทกใจพวกเธอไปหมด“วันนี้พี่หมอขอเป็นข้าวราดแกงแล้วกันครับ” ตอบสาวน้อยแก้มใสเสียงนุ่มก่อนที่จะสาวเท้ายาว ๆ เดินไปที่ร้านอาหารข้าวราดแกงโดยที่มีแก้มใสเดินตามมาติด ๆ ไม่ห่าง“สวัสดีค่ะคุณหมอวายุ วันนี้รับอะไรดีคะ”คุณป้ามาลัยเจ้าขอ
“น่าสนุกตรงไหนกันเพลิง” วายุแย้งพี่ชายเสียงเบาพร้อมกับมองหน้าฝาแฝดด้วยความหมั่นไส้ ทำหน้ากวนเบื้องล่างเสียจริง แต่ถึงอย่างนั้นสาว ๆ ก็พากันกรี๊ดพี่ชายเขามากกว่าเขาเสียอีก ก็เพราะว่าพี่ชายของเขาหล่อร้ายออกแนวแบดบอยส่วนเขาจะออกแนวสุภาพอ่อนโยนเสียมากกว่า“ไม่น่าสนุกตรงไหน ลูกสาวท่านประธานมาชอบนายเชียวน้า” แซวน้องชายยิ้ม ๆ ก่อนที่จะเท้าคางมองหน้าวายุจนคนเป็นน้องรู้สึกอยากจะยื่นมือไปชกหน้าหล่อ ๆ กวน ๆ นั้นให้ปากแตกสักทีสองทีจะได้เลิกกวนเขาสักที“เราสองคนมีความรักได้ด้วยเหรอเพลิง หึ” วายุถามพี่ชายขึ้นมาเสียงเบาก่อนที่จะนิ่งเงียบไป ทำเอาเพลิงที่ยิ้มล้อเลียนน้องชายอยู่ถึงกับชะงักไปทันทีที่น้องชายพูดขึ้นมาแบบนั้น ความรักเหรอ แล้วทำไมคนแบบน้องชายเขาถึงจะมีความรักไม่ได้ล่ะ“ทำไมจะไม่ได้ล่ะเร็น พ่อแม่เรายังรักกันจนมีเราสองคนได้เลย”เพลิงบอกน้องชายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ดวงตาคมกริบมองหน้าน้องชายสุดที่รักเพียงคนเดียวของเขาด้วยแววตาที่รักและพร้อมจะปกป้องน้องชายเสมอ คนที่ไม่สมควรมีความรักเลยคือเขา ริว ซาโต้อิชิบะ หัวหน้าแก๊งมาเฟียแบบเขาต่างหากเล่า“เฮ้อ ไม่พูดกับนายดีกว่าไปทำงานล่ะ” วายุบอกพี่ชายก่อนที
“อย่าลืมส่งรายงานให้แก้มใสด้วยนะคะ” เมื่อเดินออกมาจากห้องของพี่หมอแก้มใสก็เดินไปใกล้ ๆ พี่พยาบาลสาวใบบัวก่อนที่จะแอบกระซิบที่ข้างหูและขยิบตาให้อย่างรู้กัน นี่ล่ะสายสืบของเธอที่มาแอบติดสินบนเอาใว้ให้จับตาดูพี่หมอของเธอไม่ว่าจะทำอะไร กับใคร ที่ไหน พี่ใบบัวต้องรายงานเธอทุกฝีก้าว ส่วนชีวิตส่วนตัวข้างนอกไม่ต้องจ้างใครตามดูหรอก แก้มใสคนนี้จะตามติดเป็นเงาของพี่หมอเองค่ะ อิอิ“พี่แก้มมาแล้ว รอนานไหม ปะกลับบ้านซีนกัน” เมื่อเดินมาถึงรถที่จอดไว้ก็เจอกับซีนที่นั่งรออยู่ข้างฟุตพาทก่อนที่แก้มใสจะชวนเพื่อนชายกลับบ้าน เจ้าของชื่อซีนเมื่อได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าเลิ่กลั่กทันทีเมื่อแก้มใสบอกว่าจะไปส่งที่บ้าน“พี่แก้มจะไปส่งซีนที่บ้านเหรอ” เสียงทุ้มถามแก้มใสที่เตรียมตัวเปิดประตูรถก่อนที่แก้มใสจะพยักหน้าตอบรับว่าเธอจะไปส่งเขาที่บ้าน“อะ เอ่อ ไม่เป็นไรปล่อยซีนลงแถวป้ายรถเมล์เองก็ได้ เดี๋ยวซีนกลับเอง” ซีนบอกแก้มใสด้วยความเกรงใจ เพิ่งรู้จักกัน แต่แก้มใสกลับช่วยเหลือเขาทุกอย่างเลย ตั้งแต่ช่วยเขาจากตีนพี่ไปป์ จ่ายค่ารักษาให้ แล้วยังจะไปส่งเขาที่บ้านอีกแค่นี้เขาก็เกรงใจจะแย่แล้ว“ได้ไง ซีนเป็นลูกน้องพี่แก้มแค่นี้
คฤหาสน์พิสิฐกุลวัตรดิลก ”หลายวันก่อนคุณหนูแอบไปปีนกำแพงบ้านพักคุณหมอวายุมาครับนาย”จบประโยคของเรียวนมสดที่ที่รักเอามาให้กฤษฎิ์ดื่มก่อนนอนก็ถูกพ่นใส่หน้าหล่อเหลาของลูกน้องเต็ม ๆ ชายหนุ่มกระพริบตาปริบ ๆ หยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาเช็ดคราบนมสดออกจากหน้าด้วยใบหน้านิ่งเฉย ก็สงสัยอยู่ว่าลืมรายงานเรื่องอะไรไปที่แท้ก็เรื่องที่คุณหนูแก้มใสแอบไปปีนกำแพงบ้านคุณหมอนี่เอง“โอ๊ย ความดันจะขึ้น ฉันอยากจะบ้าตาย” ถอดแว่นตาที่สวมอยู่ออกก่อนจะยกมือขึ้นมากุมขมับไว้ด้วยความตกใจ เหนื่อยใจ และคาดไม่ถึงกับพฤติกรรมสุดเฟียร์สของลูกสาวตัวดี เป็นลูกสาวมาเฟียแบบเขาจำเป็นต้องใจกล้าถึงขนาดนั้นไหม แก้มใสลูกสาวที่น่ารักของพ่อขาเปลี่ยนไปเสียแล้ว“อย่าเพิ่งตายครับนาย ให้คุณหนูแก้มใสได้คุณหมอวายุเป็นแฟนก่อนแล้วค่อยไปก็ยังไม่สายครับ”ชินเอ่ยแซวผู้เป็นนายก่อนที่จะหันหน้าหนีแอบขำเล็กน้อยกับความเฟียร์สของคุณหนูที่กฤษฎิ์เทรนมาเองกับมือ จะว่าคุณหนูก็ไม่ได้นะครับทุกคน เพราะต้นแบบความแสบ ซน ห้าวตีน สุดเฟียร์สต้นฉบับกำลังนั่งหัวเสียอยู่ตรงหน้าพวกเขาทั้งสองคนนี่ไง“พูดมากไปแล้วนะ” หยิบหนังสือทางการแพทย์ขึ้นมาก่อนที่จะเขวี้ยงสุดแรงใส่ชิ
“อะ เอ่อ คือพี่หมอขอโทษครับที่ฉวยโอกาสกับแก้มใส” หน้าหล่อมองหน้าแก้มใสอย่างรู้สึกผิดที่เผลอไปจูบเธอเข้า อยู่ใกล้เด็กคนนี้ทีไรความอดทนของเขามักจะน้อยลงเสมออย่างหาสาเหตุไม่ได้“ไม่เป็นไรค่ะ จูบตอบถือว่าวินวินทั้งสองฝ่าย” ขยิบตาหนึ่งข้างให้วายุอย่างทะเล้น วายุอ้าปากค้างไปเลยเมื่อได้ยินที่แก้มใสบอกแบบนั้น แบบนี้ก็ได้เหรอวินวินทั้งคู่อะทั้ง ๆ ที่เขาจูบแลกลิ้นไปเสียขนาดนั้น“หรือถ้าอยากรับผิดชอบก็ยอมมาเป็นผู้ชายของแก้มใสเสียดี ๆ แล้วแก้มใสจะยกโทษให้”จากที่ก่อนหน้านี้บอกว่าวินวิน แต่เมื่อมีความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัวแก้มใสก็กลับลำทันที ทำเอาวายุถึงกับเหวอรอบสอง เพราะตามอารมณ์สาวน้อยตรงหน้าไม่ทันจริง ๆ ตกลงจะวินวินหรือจะให้เป็นแฟนกันล่ะเนี่ย“ไม่วินวินแล้วเหรอครับ” จากหน้าที่เหวอ ๆ กลับกลายเป็นมาถามแก้มใสยิ้ม ๆ บ้าง เมื่อแก้มใสเห็นรอยยิ้มบาง ๆ ของพี่หมอมือบางก็คว้าหมับเข้าที่เอวของเขา หน้าสวยซบลงตรงหน้าอกแกร่งที่ตอนนี้หัวใจดวงน้อย ๆ กระหน่ำเต้นอย่างบ้าคลั่ง เพราะโดนสาวสวยจู่โจม“ขอของแถมแบบนี้ได้ไหมคะ” แก้มใสเงยหน้าขึ้นมาถามวายุอ้อน ๆ ก่อนที่วายุจะเงียบไปด้วยความคิดไม่ถึงว่าเธอจะรุกเขาอีกแล้ว
“ก็เช้านี้อาจารย์ยกคลาสแก้มใสว่างก็เลยมาเดินเล่นที่โรงพยาบาลของพ่อขาไงคะ” แก้มใสปั้นหน้ายิ้มแถพ่อขาแบบสุด ๆ จนสีข้างถลอก ในขณะที่กฤษฎิ์กระตุกยิ้มมุมปากอย่างรู้ทันลูกสาวตัวแสบ คิดจะโกหกพ่อขาเหรอไม่มีทางเสียหรอก นี่ใคร หมอกฤษฎิ์มาเฟียตัวพ่อนะครับ“เดินเล่นมาไกลถึงห้องคุณหมอวายุเขาเลยนะเรา แถมยังกระโดดกอดผิดคนอีกด้วย”กฤษฎิ์ว่าให้ลูกสาวที่ยิ้มแหย ๆ ทันทีที่ได้ยินแบบนั้น ข้อนี้แก้ตัวไม่ได้เสียด้วยสิ เพราะพี่ชายพี่หมอคนเดียวเลยที่ทิ้งระเบิดไว้ให้เธออะ ผู้ชายอะไรร้ายชะมัดไม่เหมือนพี่หมอของเธอที่ทั้งสุภาพและอ่อนโยนงื้อ พี่หมอจ๋า“ท่านประธานมีอะไรหรือเปล่าครับถึงมาหาผมแต่เช้าเลย” เมื่อเห็นสาวน้อยที่แอบชอบตัวเองกำลังเข้าตาจน วายุก็รีบยื่นมือเข้ามาช่วยโดยเปลี่ยนเรื่องถามกฤษฎิ์ถึงธุระที่มาหาเขาถึงที่ห้อง“บ่ายวันนี้มีประชุมเรื่องผ่าตัดผู้ป่วย VIP ผมอยากให้คุณเข้าประชุมด้วยเผื่อมีข้อเสนอแนะในที่ประชุม”กฤษฎิ์ตอบวายุถึงสาเหตุที่เขามาหาวายุถึงห้อง ตอนแรกก็กะว่าจะโทรมาแจ้งแต่ไม่รู้อะไรดลใจให้เขาเดินมาบอกหมอวายุถึงที่ห้องด้วยตัวเอง และก็อย่างที่เห็นเจอแจ็กพอตจนความดันแทบขึ้น“ยินดีครับ ผมเคลียร์งานเ
ร้านก๋วยเตี๋ยวสองหนุ่มสาวเดินจับมือกันมาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวข้างโรงพยาบาลก่อนที่ป้าแก้วเจ้าของร้านจะหันมาเจอเด็กหญิงแก้มใสพอดี แก้มใสยิ้มกว้างให้คุณป้าด้วยความสนิทสนมและคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี“หนูแก้มของป้า ไม่เจอกันนานโตเป็นสาวสวยเชียว” วางงานในมือลงก่อนที่จะเดินมาหาแก้มใสที่รีบโผกระโดดกอดป้าแก้วด้วยความคิดถึงเช่นกัน ก๋วยเตี๋ยวร้านนี้พ่อขาชอบพาเธอกับแม่ขาแล้วก็เก้าทัพมากินบ่อยมาก“ช่วงนี้เรียนหนักเลยไม่ค่อยได้แวะมาเลยค่ะ แก้มใสคิดถึงป้าแก้วจังเลย” เงยหน้าขึ้นมาจากอ้อมกอดก่อนที่จะอ้อนป้าแก้วเหมือนเดิม ทำเอาป้าแก้วอดยิ้มด้วยความเอ็นดูแก้มใสไม่ได้ตั้งแต่เด็กก็ชอบอ้อนเธอเสมอ โตขึ้นมาเป็นสาวสวยแล้วก็ยังชอบอ้อนไม่เปลี่ยนน่ารักจริง ๆ เลย“แล้ววันนี้พาใครมาทานด้วยเอ่ย” ป้าแก้วพยักเพยิดหน้าไปที่วายุที่ยืนยิ้มอยู่ข้างหลังแก้มใสก่อนที่แก้มใสจะผละกอดแล้วเดินไปจูงมือชายหนุ่มมาแนะนำให้ป้าแก้วได้รู้จัก“คุณหมอวายุค่ะป้าแก้วขา ว่าที่แฟนของแก้มใสเอง” ประโยคแนะนำตัวหมอวายุของแก้มใสทำเอาหมอกัส กับทิชาที่เดินมาถึงพากันชะงักค้างหันมามองหน้ากันด้วยความอึ้งและตกใจเพราะไม่คิดว่าแก้มใสลูกสาวของท่านประธานจะชอบหม
เช้าวันต่อมา“งื้อ หาว”แก้มใสตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่นก่อนที่จะบิดไม้บิดมือไล่ความง่วงที่ยังคงหลงเหลืออยู่เล็กน้อย ดวงตากลมโตกวาดมองไปรอบ ๆ ห้องเมื่อรู้สึกไม่คุ้นเคย แต่แล้วก็ต้องเบิกตากว้างยกมือขึ้นมาปิดปากด้วยความตกใจ ที่นี่ที่ไหนอะ นี่เธอหลับลึกขนาดที่ว่ามานอนบ้านใครก็ไม่รู้เลยเหรอเนี่ยเธอจำได้ว่าเธอนั่งรอพี่หมออยู่หน้าห้องผ่าตัดนี่ ร่างบางผุดลุกขึ้นจากเตียงด้วยความตกใจก่อนที่จะวิ่งออกมาจากห้องนอน เมื่อออกมาก็พบกับร่างสูงของใครบางคนที่กำลังยืนใส่ผ้ากันเปื้อนหันหลังให้เธออยู่ก่อนที่แก้มใสจะค่อย ๆ ย่องเข้าไปด้านหลังช้า ๆ ซึ่งคนที่กำลังยืนปรุงข้าวต้มอยู่ก็รู้สึกได้ว่าใครบางคนกำลังย่องเบามาทางด้านหลังของเขา“ตื่นแล้วเหรอครับสาวน้อย” ยังไม่ทันที่แก้มใสจะก้าวไปถึงตัวร่างสูง วายุก็หันกลับมาถามแก้มใสเสียงนุ่ม ทำเอาสาวน้อยหยุดชะงักเท้ายืนตัวแข็งทื่อ นี่เธอตื่นแล้วหรือเธอกำลังนอนฝันดีถึงพี่หมอกันนะแปะ แปะ แปะแก้มใสยกมือบางทั้งสองข้างขึ้นมาตบหน้าตัวเองเบา ๆ เพื่อพิสูจน์ว่าเธอกำลังฝันเพ้อถึงพี่หมอ หรือว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเธอคือพี่หมอตัวเป็น ๆ กันแน่“อะ เจ็บชะมัดเลย”อุทานขึ้นมาด้วยความเจ็บเ
คฤหาสน์วายุ“กอหญ้าคะกินผักด้วยค่ะลูกสาว”แก้มใสบอกลูกสาวที่แอบเขี่ยผักมากองไว้ที่ขอบจานแถมข้าวผัดกุ้งที่แก้มใสโชว์ฝีมือทำมื้อเช้าให้สองแฝดกินยังเหลือเต็มจานของเด็กน้อย ส่วนรามสูรตักข้าวกินเงียบ ๆ โดยที่ไม่พูดไม่จาสักคำทั้ง ๆ ที่รสมือของมารดาทำเอาแฝดคนพี่แทบอยากคายข้าวที่อยู่ในปากออกมาคืน แต่พอหันมาเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวังในฝีมือการทำกับข้าวที่ไม่เคยพัฒนาเลยสักนิดของมารดาทำให้รามสูรต้องกล้ำกลืนฝืนทนกลืนข้าวลงไปทั้ง ๆ ที่อยากจะร้องไห้ออกมาเต็มแก่กับรสชาติที่แสนจืดชืดของข้าวผัดจานนี้ ส่วนเด็กหญิงกอหญ้าทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ออกมาก่อนที่จะตักผักเข้าปากด้วยท่าทางยี้ เพราะเธอไม่ชอบกินผักเลยสักนิดและด้วยความสงสารน้องสาวที่ไม่ชอบกินผักพี่ชายที่แสนดีอย่างรามสูรก็เลยแอบตักผักจากจานของแฝดน้องมาไว้ที่จานของตัวเองในยามที่มารดาเผลอ ทำเอาเด็กหญิงกอหญ้าถึงกับยิ้มออกมาด้วยความดีใจที่พี่ชายมักจะช่วยเธอกินผักเสมอเวลาที่มารดาหรือบิดาทำอาหารที่มีผักเป็นส่วนผสม“เป็นอย่างไรกันบ้างคะวันนี้ข้าวผัดฝีมือคุณแม่ขาอร่อยขึ้นหรือยัง”แก้มใสเดินกลับมาที่โต๊ะทานอาหารอีกครั้งหลังจากที่เดินออกไปหยิบโทรศัพท์
วันเวลาช่างผ่านไปไวราวกับโกหกตอนนี้เจ้าแฝดทั้งสองคนของเธออายุสี่ขวบกว่าแล้ว แต่ความซนความเฟียร์สของทั้งคู่ไม่ได้ต่างจากแก้มใสตอนที่เป็นเด็ก ๆ เลยแม้แต่น้อยและอาจจะมีมากกว่าด้วยซ้ำ ในแต่ละวันมีเรื่องราวมากมายที่ลูกเธอก่อเรื่องขึ้นมาซึ่งนิสัยที่ได้มาไม่ได้มาจากเธอผู้เป็นมารดานะ แต่กลับได้มาจากคุณปู่สายเฟียร์สกับคุณตาสายห้าวต่างหากเล่าสอนหลานอย่างไรให้ถอดนิสัยของตัวเองมาแบบที่เหมือนกันแทบจะทุกกระเบียดนิ้ว สอนเอง ปวดหัวเอง กุมขมับเอง เป็นไงล่ะ แก้มใสไม่รู้จะยินดีที่ลูก ๆ ได้นิสัยของคุณปู่คุณตามาหรือจะนั่งร้องไห้แทนดีหลาน ๆ ซนขึ้นมาเมื่อไรไม่พากันความดันขึ้นก็พากันนั่งกุมขมับชนแก้วด้วยความอ่อนอกอ่อนใจ“เด็ก ๆ คะวันนี้พากันไปโรงเรียนอย่าดื้อกับคุณครูแล้วก็พี่อากิระกับพี่ฮิโรชินะคะเข้าใจไหม”แก้มใสที่อยู่ในชุดนักศึกษาบอกลูก ๆ ทั้งสองคนที่พากันยิ้มแฉ่งพยักหน้ารับหงึกหงักมือน้อย ๆ ก็ตักข้าวต้มรสชาติอร่อยที่บิดาเป็นคนทำให้กินด้วยความเอร็ดอร่อย วันไหนที่ทั้งสองคนดื้อแก้มใสก็จะเป็นคนลงมือทำอาหารรสชาติอร่อยม้ากมากให้ลูก ๆ ทาน แต่ถ้าวันไหนทั้งคู่เป็นเด็กดีอาหารรสชาติถูกปากก็จะมารออยู่ตรงหน้าทำไมต
“แอะ แอะ แอ้ แอ้”เสียงเด็กชายตัวน้อยที่กำลังนอนดิ้นไปดิ้นมาพร้อมกับร้องขึ้นเสียงดังเรียกให้แก้มใสกับวายุที่กำลังหลับอยู่ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความยากลำบาก เพราะเมื่อคืนกว่าที่คนทั้งคู่จะได้นอนก็ปาไปตีสามกว่า เพราะลูกสาวกับลูกชายตัวน้อยร้องไห้งอแงขึ้นมากลางดึก แก้มใสที่กำลังเคลิ้มหลับถึงกับต้องรีบตื่นขึ้นมาแล้วเอาเด็ก ๆ เข้าเต้าโดยที่มีวายุนั่งอยู่เป็นเพื่อนและกว่าที่ลูก ๆ จะยอมหลับคุณแม่กับคุณพ่อก็แทบร้องไห้ออกมาด้วยความเหน็ดเหนื่อย เพิ่งรู้ว่าการเป็นพ่อเป็นแม่คนมันเหนื่อยมากขนาดนี้ตั้งแต่ที่แก้มใสออกจากโรงพยาบาลวายุก็ขอพ่อตาลาออกจากงานเพราะอยากมาช่วยแก้มใสเลี้ยงลูก แต่คุณพ่อตากลับบอกให้วายุพักงานชั่วคราวแทนพร้อมเมื่อไรก็ค่อยกลับไปทำงาน เพราะโรงพยาบาล N ในอนาคตต่อไปเขาก็คงต้องฝากฝังให้ลูกเขยดูแลต่อ“อื้อ ลูกชายขาขอแม่นอนก่อนได้ไหมคะ แม่ไม่ไหวแล้ว” มือบางของแก้มใสยื่นไปจับมือของลูกน้อยเอาไว้ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ลืมตาส่วนวายุที่ลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความง่วงงุนกระพริบตาปริบ ๆ สองสามครั้งก่อนที่จะเอื้อมมือมาอุ้มลูกชายที่นอนน้ำลายไหลยืดดีดเท้าไปมา ยิ่งเมื่อผู้เป็นบิดาอุ้มเด็กชายก็ยิ้มร่าด้วยความด
ห้องคลอด“อดทนหน่อยนะลูกนะเจ็บแป๊บเดียวเดี๋ยวก็หายแล้ว”กฤษฎิ์บอกลูกสาวที่กำลังร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด ข้าง ๆ กันมีวายุที่ยืนบีบมือแก้มใสอย่างให้กำลังใจเมียตัวน้อยที่เจ็บท้องใกล้คลอดด้วยความทรมานถ้าเจ็บแทนได้เขาจะยอมรับความเจ็บนั้นไว้เอง เห็นเมียร้องไห้น้ำตาไหลแล้วเขารู้สึกเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูกทั้งยินดีที่ลูกกำลังจะลืมตาขึ้นมาดูโลกทั้งเจ็บปวดที่เมียต้องทนเจ็บเพื่อให้กำเนิดลูก ๆ“พี่หมอคะแก้มใสเจ็บ ฮึก ฮืออออ” แก้มใสร้องไห้น้ำหูน้ำตาไหลด้วยความเจ็บปวดก่อนที่จะหันมาอ้อนวายุ ด้านคุณตากฤษฎิ์ที่กำลังจะลงมือทำคลอดถึงกับเงยหน้าขึ้นมามองลูกสาวอย่างงอน ๆWhat!! ไอ้เราก็เป็นห่วงแทบตาย แต่ลูกสาวคนสวยกลับอ้อนผัวต่อหน้าต่อตาเขามันน่าน้อยใจนัก“เอ่อ คุณหมอคะ” พยาบาลสาวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เรียกกฤษฎิ์ที่ยังไม่ยอมลงมือทำคลอด ก่อนคุณหมอรุ่นใหญ่จะหันกลับมาแล้วเริ่มลงมือทำคลอดแบบธรรมชาติให้ลูกสาวทันที ในตอนนี้จะผ่าก็ไม่ทันแล้ว เพราะเป็นการคลอดที่ฉุกเฉินฉุกละหุกมาก เนื่องด้วยหัวเด็กโผล่มาแล้วทำให้ต้องเปลี่ยนจากการผ่าคลอดมาเป็นการคลอดแบบธรรมชาติแทนซึ่งเขาเป็นคนทำคลอดไม่น่าจะมีอะไรน่าเป็นห่วงหมอกฤษฎิ์เสียอ
“ง่ำ ง่ำ ง่ำ อร่อยจังเลย”แก้มใสที่ตอนนี้ท้องใหญ่อุ้ยอ้ายใกล้คลอดหยิบขนมลูกชุบที่แม่ขาของเธอเอามาฝากเมื่อวานเข้าปากด้วยความเอร็ดอร่อย เธอจำได้ว่าคุณยายชอบทำขนมลูกชุบให้เธอกินบ่อย ๆ ตอนที่เธอยังเป็นเด็กและมันก็เป็นขนมไทยสุดโปรดของเธอมาจนถึงทุกวันนี้“อร่อยใช่ไหมคะตาหนูยายหนูดิ้นใหญ่เลย อร่อยแบบนี้คุณแม่ต้องกินเยอะ ๆ เสียแล้วสิ”ยิ้มร่าด้วยความชอบใจเมื่อลูกน้อยถีบเข้าที่ท้องเบา ๆ วันนี้พี่หมอของเธอเข้าเวรเช้าคืนนี้เธอไม่ต้องนอนเหงาคนเดียวอีกแล้ว ทุกครั้งที่พี่หมอเข้าเวรดึกเธอมักจะนอนไม่หลับเสมอบางวันถึงกับต้องเอาเสื้อสามีมานอนกอดทีเดียวถึงจะหลับตาลงได้ติ๊งเสียงข้อความที่เด้งเข้ามาในโทรศัพท์ทำให้แก้มใสรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่าใครกันที่ส่งข้อความมาหาเธอ แต่พอเปิดเข้าห้องแช็ตก็พบว่าคนที่ส่งมาก็คือพี่ใบบัวอดีตสายสืบของเธอนั่นเองใบบัว: น้องแก้มขาวันนี้พี่ใบบัวเห็นปลิงควายตัวหย่ายใหญ่N'แก้มใส: วันนี้เป็นอะไรมาอีกล่ะคะ...ใบบัว: โรคสำออยอยากอ้อนหมอค่ะN'แก้มใส: โดนตบสักทีเขาจะหายไหมคะแก้มใสจะสงเคราะห์ให้ อิอิแก้มใสยังคงพิมพ์ข้อความหยอกล้อเล่นกับใบบัวอย่างไม่คิดอะไรมาก ตั้งแต่ที่เธอตั้งท้
คฤหาสน์วายุตอนนี้แก้มใสกำลังนั่งกินขนมดูซีรีส์อยู่ด้วยความสนุกสนาน วันนี้พี่หมอของเธอเข้าเวรดึกทำให้เธอที่ติดสามีต้องหาอะไรทำเพื่อคลายเหงาซึ่งการดูซีรีส์ฟิน ๆ คือทางออกที่ดีที่สุดสำหรับแก้มใส“อูยย ลูกจ๋าเบา ๆ ค่ะคุณแม่เจ็บน้า”ในขณะที่กำลังส่งขนมเข้าปากเจ้าแฝดทั้งสองคนของเธอก็ดิ้นไปมาพร้อมกับถีบท้องของเธอเบา ๆ แก้มใสที่กำลังกินขนมอยู่ถึงกับทำขนมหลุดมือ เพราะดูเหมือนเจ้าแฝดจะพร้อมใจกันถีบเสียมากกว่า แต่พอมือบางของเธอลูบท้องที่นูนใหญ่เบา ๆ แรงถีบก็หายไปก่อนที่แก้มใสจะยิ้มออกมาบาง ๆคิดถึงคุณพ่อล่ะสิถีบใหญ่เลย ปกติก่อนนอนพี่หมอมักจะเล่านิทานให้ลูก ๆ ฟังเสมอ ซึ่งเด็ก ๆ ก็จะพากันฟังอย่างสงบเสงี่ยมเรียบร้อยกันมาก แต่พอผู้เป็นแม่อย่างเธอพาดูซีรีส์ยิงกันเลือดสาด เด็ก ๆ กลับประท้วงด้วยการดิ้นอย่างแรง“อร่อยจังเลยรสนี้ วันหลังต้องซื้อมาตุนเยอะ ๆ” หยิบขนมชิ้นสุดท้ายเข้าปากก่อนที่จะเดินเอาถุงขนมไปซ่อนในถังขยะเพื่อไม่ให้วายุเห็น ขืนพี่หมอรู้ว่าเธอกินขนมดูซีรีส์ก่อนนอนงานนี้มีดุแน่นอนก็คนมันชอบกินขนมอะ กินจนตอนนี้แก้มป่องไม่ยุบเลย เป็นคุณแม่ที่สมบูรณ์มากจริง ๆครืด ครืดเสียงโทรศัพท์ที่สั่นเพรา
หลังจากที่งานแต่งผ่านพ้นไปแก้มใสกับวายุก็ย้ายเข้ามาอยู่ที่คฤหาสน์หลังใหญ่ที่พ่อสามีซื้อให้เป็นของขวัญวันแต่งงานให้ทั้งคู่ เมื่อถึงวันที่มหาวิทยาลัยเปิดเทอมแก้มใสกลับไม่ได้ไปเรียนตามที่ตั้งใจเอาไว้ เพราะตอนนี้อายุครรภ์ของแก้มใสเกือบจะห้าเดือนแล้ว ถึงจะเป็นท้องแรกและท้องสาว แต่วายุกลับเป็นห่วงแก้มใสมากแทบจะไม่ให้เธอหยิบจับอะไรนอกจากกินและนอนเท่านั้นซึ่งตอนนี้แก้มใสรู้สึกว่าเธอแทบจะกลิ้งได้อยู่แล้ว รูปร่างที่เคยผอมบางรู้สึกจะกลมดุกดิกแลดูตะมุตะมิไปหมด แต่ถึงอย่างนั้นแก้มใสก็ไม่รู้สึกเหงาเลยสักนิดเพราะในแต่ละวันเธอมีซีรีส์มากมายหลายเรื่องที่คอยอยู่เป็นเพื่อนเธอยามที่พี่หมอวายุไปเข้าเวรแต่วันนี้แก้มใสไม่ดูซีรีส์นะคะทุกคน แก้มใสจะแอบหนีพี่หมอไปอัลตราซาวนด์แหละโรงพยาบาล N“พ่อขาคิดถึงจังเลยค่ะ” เด็กหญิงแก้มใสเปิดประตูห้องทำงานเข้ามาแล้ววิ่งดุกดิกไปหาบิดาที่กำลังนั่งทำงานรอลูกสาวอยู่ซึ่งตอนนี้ว่าที่คุณตาได้ไว้หนวดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เพราะถ้าหลานเขาเป็นผู้หญิงจะได้ไม่มีใครมันกล้ามาจีบอย่างไรล่ะ“บอกกี่ครั้งแล้วคะลูกสาวว่าให้ค่อย ๆ เดินห้ามวิ่ง หนูท้องอยู่นะลูกไม่ได้ตัวคนเดียวแล้ว”กฤษฎิ์เอ
หลังจากที่เรียวอิจิออกไปจากห้องแล้วแก้มใสก็หันหน้ามาหาวายุทันที มือบางยกขึ้นเช็ดน้ำตาให้สามีขี้แยอย่างอ่อนโยน คุณสามีหมาด ๆ ถึงกับยิ้มออกมาอย่างขวยเขิน เขาเป็นลูกผู้ชายแท้ ๆ แต่กลับร่ำไห้กับบิดาต่อหน้าภรรยาคนสวยมันช่างน่าอายเสียจริง ๆ“คุณพ่อไม่งอแงสิคะ เดี๋ยวลูกออกมาจะขี้แยเหมือนคุณพ่อนะคะ”แก้มใสเช็ดน้ำตาไปด้วยแซววายุไปด้วยจนเมื่อเช็ดน้ำตาให้วายุเรียบร้อยแล้วร่างบางขาวอวบที่ดูมีน้ำมีนวลจากการตั้งครรภ์ก็ลุกขึ้นจากเตียงมาหยุดยืนที่กลางห้อง มือบางค่อย ๆ ถอดชุดแต่งงานออกช้า ๆ จนกระทั่งชุดสวยราคาแพงร่วงลงมากองอยุ่บนพื้น แก้มใสก็หันหน้ากลับมาเผชิญหน้ากับพ่อของลูกทั้งเนื้อทั้งตัวของเธอมีเพียงแพนตี้สีดำสุด Sexy เท่านั้น“เหนียวตัวจะแย่แก้มใสขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ”กระตุกยิ้มมุมปากบอกสามีอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะมองวายุด้วยสายตายั่วยวนชวนขึ้นเตียงแล้วหันหลังเดินสะบัดก้นเด้ง ๆ เข้าห้องน้ำไปทันที วายุที่เห็นแบบนั้นไม่รอช้ารีบวิ่งตามแก้มใสไปด้วยความรู้สึกตื่นเต้น เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาจะได้รักเมียในฐานะสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายหมับร่างสูงตรงเข้ามากอดร่างสวยอวบอิ่มยั่วยวนของแก้มใสที่ตอนนี้
“โอเคค่ะทุกคน คณะของเจ้าบ่าวผ่านด่านประตูเงินไปได้เรียบร้อยแล้ว ไปต่อกันที่ด่านสุดท้ายเลยนะคะ ด่านนี้มีชื่อว่าคำมั่นสัญญาแห่งรัก พี่อลิสขอให้น้องหมอโชคดีนะคะ”อลิสกล่าวอวยพรวายุพร้อมกับขบวนแห่ของฝ่ายเจ้าบ่าวที่หยุดลงหน้าประตูด่านที่ 3 ซึ่งด่านนี้มีพี่ชายหน้าดุกับน้องชายหน้าหล่อกายกับเก้าทัพเป็นผู้กั้นประตูนั่นเองก่อนที่ทั้งคู่จะหันมามองหน้าของวายุนิ่ง ๆ ซึ่งเจ้าบ่าวก็ส่งยิ้มให้พี่ชายกับน้องชายของว่าที่เมียด้วยความจริงใจ“ด่านนี้หินหน่อยนะ อาจจะต้องแลกหมัด หึ” กายพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัยก่อนที่จะเข้าสู่โหมดจริงจังซึ่งวายุก็เตรียมรับมือเป็นอย่างดี“พี่แก้มเป็นพี่สาวคนเดียวของเก้าพี่แก้มเลี้ยงเก้ามาตั้งแต่เด็กตอนนี้พี่แก้มกำลังจะแต่งงานมีครอบครัวแล้ว พี่วายุสัญญากับเก้าได้ไหมครับว่าจะดูแลพี่สาวของเก้าให้ดีที่สุดจะไม่ทำให้พี่แก้มร้องไห้หรือเสียใจเด็ดขาด”เก้าทัพจ้องหน้าวายุด้วยความจริงจังก่อนที่ว่าที่พี่เขยจะยิ้มกว้างออกมาด้วยความจริงใจแล้วพยักหน้าตอบรับคำพูดของน้องชายว่าที่ภรรยา“พี่สัญญาครับ ว่าจะไม่มีวันทำให้พี่สาวของเก้าเสียใจแน่นอน”วายุมองต