บทที่ 485

เธอเป็นห่วงตน

เรื่องนี้ ทำให้ฉินเย่มั่นใจอย่างถ่องแท้

ถึงแม้ภายนอกเธอจะไร้ความรู้สึก และพูดจาทำร้ายจิตใจมากมาย

แต่…เธอเดินกลับมาอีกแล้ว

แถมยังพาตนมาโรงพยาบาล และรอเฝ้าอยู่ที่นี่จนหลี่มู่ถิงมาถึงด้วย

นั่นหมายความว่าอย่างไร?

หมายความว่าเธอเป็นห่วงตน และกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตน

ในเมื่อเธอยังเป็นห่วงตนอยู่ ถ้างั้นก็แสดงว่าเขายังมีโอกาส ยังมีหวังอยู่

ตอนแรกไม่อยากให้เธอรู้อาการป่วยของตนด้วยซ้ำ

แต่ตอนนี้เพราะอาการป่วย ทำให้เขารู้บางอย่างเข้าโดยบังเอิญ ถ้าอย่างนั้นเขาจะไม่ใช่ประโยชน์จากมันสักหน่อยได้ยังไง?

หลี่มู่ถิงคุยโทรศัพท์อยู่ข้างนอก

ความจริงเขาไม่มีเบอร์โทรศัพท์ของเสิ่นหยินอู้หรอก แต่ว่าในฐานะที่เป็นผู้ช่วยอันดับหนึ่งแล้ว เขาจึงโทรหาอู๋อี้ไห่ แล้วขอเบอร์เสิ่นหยินอู้จากเขา

อู๋อี้ไห่ไม่พูดพร่ำแล้วส่งเบอร์โทรศัพท์ให้เขาทันที

“เพื่อนรัก ไว้จะเลี้ยงกับข้าวนะ”

หลังจากได้รับเบอร์โทรศัพท์มาแล้ว หลี่มู่ถิงก็รีบโทรหาเสิ่นหยินอู้ทันที

เสิ่นหยินอู้เพิ่งเรียกรถได้ เพราะอยู่ในช่วงเวลาเลิกงาน ก็เลยต้องใช้เวลารอรถนานพอควร ขณะที่เตรียมตัวจะกลับนั้น ก็มีสายเรียกเข้าดังขึ้น

“ฮัลโหล?”

“ค