บทที่ 400

สุดท้ายก็ถูกบุคคลนิรนามประมูลไปได้ในราคาสูง

ทุกคนต่างก็คาดเดากันว่าบุคคลนิรนามคนนั้นจะเป็นใคร แต่ไม่คาดคิดว่าจะเป็นตระกูลฟู่

เสิ่นหยินอู้นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ แล้วถามผู้ช่วยเฉินข้างๆ

“ตระกูลฟู่คนนี้…”

ผู้ช่วยเฉินราวกับใจตรงกันกับเธอ ไม่รอให้เธอถามจบ เขาก็พูดขึ้นว่า “คุณหนูเสิ่น คือตระกูลฟู่ที่คิดจะขุดคุณก่อนหน้านี้นั่นแหละครับ”

ตระกูลฟู่นั่นจริงๆ ด้วย

มองดูบรรยากาศในงานแล้ว มุมปากของเสิ่นหยินอู้ก็ยกขึ้นเล็กน้อย

“ดูท่าแล้วทายาทคนใหม่จะมีความสามารถเหมือนกันนะ”

“ครับ” ผู้ช่วยเฉินพยักหน้า “มีความสามารถจริงครับ ซ้ำยังมีความกล้าด้วย แม้แต่ของชิ้นท้ายๆ พวกนี้ก็สามารถประมูลไปได้”

การประมูลเริ่มขึ้นอีกครั้ง

ผู้ช่วยเฉินถอนหายใจ “ดูจากสถานการณ์ในวันนี้แล้ว ไม่รู้ว่าจะได้ในราคาเท่าไหร่นะครับ”

เพราะว่าเป็นของชิ้นสุดท้าย ดังนั้นราคาประมูลจึงสูงมากเช่นเดียวกัน บวกกับเสียงประมูลในงานที่ดังขึ้นมากมายปานนั้น เพียงแค่ไม่กี่นาที ของชิ้นเดียวและชิ้นสุดท้ายนี้ก็พุ่งสูงถึงสี่ร้อยล้าน

สี่ร้อยล้าน ห้าร้อยล้าน

ในงานประมูลแจ้งราคากันอย่างต่อเนื่อง ราวกับไม่ใช่เงิน แต่เป็นเพียงตัวเลขตัวหนึ่งเท่านั้น