เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 6 วัวหายอยากได้คืน 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-10 02:03:20“เรื่องนั้นแม่บอกหลินแล้วว่ามีใช้เงินนะ เขาไม่ติดเรื่องนี้ แต่ก็ให้บอกประมาณการเงินไปให้เขาหน่อย”
“ได้ครับแม่ ถ้าเขามีคอมพิวเตอร์อยู่แล้วก็อาจจะแค่ต้องไปถ่ายรูป นั่น นี่ นู่นเยอะแยะอยู่นะครับ ไร่ของเราเองยังขาดพวกรูปภาพสวย ๆ ยังดีที่เรายังมีกล้องที่แม่เคยซื้อให้สมัยที่ผมเรียน มันยังใช้ได้ดี เดี๋ยวจะเอามาใช้กับงานพวกนี้เลย”
ผมร่ายยาว จนทุกคนละทิ้งจากจานข้าวมาฟังผม
“เพลินจังแก พูดเพราะ เสียงดี แกน่าจะเป็นนักร้องนะ” เจ้ดาวเรืองแกล้งทำตาเคลิ้ม
“เหอะ ดนตรีพอได้แต่ให้ร้อง ไม่ไหวว่ะเจ้” ผมแขยงการร้องเพลงครับ ไม่เพี้ยน แต่ก็ไม่เพราะ ถ้าดนตรียังพอได้บ้างนะ พวกเปียโน คีย์บอร์ด ฟลูต ผมพอได้
“แม่ ๆ คู่จิ้นคอนเทนต์ต้องมานะ” เจ้เสริมเรื่องที่ผมคิดไว้ จากสายตาที่ส่งมาของเจ้
“ว่าแล้ว” เป็นหวยผมคงถูกรางวัลใหญ่ สายตาแบบนี้ผมเคยเห็นตอนที่ผมเผลอหลับบนเตียงเดียวกับออโต้เมื่อหลายวันก่อน
“จิ้นกับใครเหรอดาวเรือง” เอาละครับ แม่ผมสนใจขึ้นมาแล้ว
“หนุ่มไร่ข้าง ๆ เราไงแม่ ออโต้ ออโต้” ดาวเรืองเสนอชื่ออย่างไม่รีรอ
แม่ขำกิ๊ก ขณะที่พ่อยัง
บทที่เกี่ยวข้อง
คชาอากร บทที่ 6 วัวหายอยากได้คืน 3
ระหว่างทางเดิน ผมคิดว่าอยากเปลี่ยนไอ้ทางตัวหนอนนี่ให้มันเรียบแล้วใช้สกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าขี่มา น่าจะเร็วและไม่ร้อนแบบนี้“ร้อนอิ๊บอ๋าย” ผมบ่นไปเดินไปไม่นานก็ถึงประตูทางเชื่อม ประตูเปิดไว้อ้าซ่าจริง ๆ มีร่องรอยอารยธรรมของเจ้ารถถังบ่งบอกว่ามันเดินมาถึงนี่แล้วก็ข้ามประตูนี้ไปอะไรรู้ไหม?อึวัวไงคุณ มันเป็นเครื่องย่อยต้นหญ้าเคลื่อนที่นะ กินปากออกตูด ตลอดวัน นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็น... คิดเองนะครับผมขอถือวิสาสะข้ามรั้วไป ผมพอจำทางได้ครับ พอข้ามรั้วไปผมก็เร่งฝีเท้าพร้อมกับดูซ้ายขวาไปตลอดทาง ร่องรอยของรถถังหายเข้าไปในดงหญ้าก่อนถึงตัวบ้านของออโต้ราว ๆ ร้อยเมตร มันตัดตรงลงพงหญ้าแล้วหายไปในนั้น ผมตามไปไม่ได้เพราะหญ้าค่อนข้างสูง“มันไปไหนของมันวะ ไอ้เด็กวัว” ผมบ่นกับตัวเองก่อนจะเดินต่อไปยังบ้านของออโต้เมื่อไปถึงก็พบว่าออโต้ยืนรอผมอยู่พร้อมรถไฟฟ้าคันเดิมที่ผมเคยนั่ง“รออยู่ เจ้โทรมาบอกแล้ว ตอนนี้น้าดิเรกช่วยจับวัวไว้ให้แล้ว”“เจอแล้วเหรอ” ผมที่เริ่มหอบเพราะร้อนและเหนื่อย ยิ้มออกมาได้“เห็นน้าว่ามันเดินเข้าไปหา ก็เลยจั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-11คชาอากร บทที่ 7 หวั่นไหว ใจสั่น
หลังจากคุยกับครอบครัวของออโต้เป็นที่เรียบร้อย ผมขอตัวกลับมาเอาโน้ตบุ๊กและไอแพดที่บ้าน ขากลับผมเห็นพี่ไม้ กำลังมาไล่เก็บอึของรถถัง พอเห็นผมก็รีบร้องทักทายอย่างดีใจ“สวัสดีครับคุณทานตะวัน” แล้วเขาก็หันกลับไปก้มหน้าก้มตาเก็บกวาดต่ออย่างตั้งใจผมเดาว่าตอนนี้เจ้ารถถังน่าจะกลับไปบ้านเรียบร้อยแล้ว จึงไม่ได้ถามอะไรเขาอีก ยิ้มให้แล้วรีบเดินข้ามประตูกลับไปที่บ้านผมลืมร่ม!เดินตากแดดไปสิครับ รอบนี้ เดี๋ยวกลับมาอีกรอบผมจะขับรถเข้ามาทางหน้าไร่แล้ว มีสัมภาระมาด้วยนี่เดินฝ่าแดดกลับมาไม่ไหวจริง ๆผมกลับมาถึงบ้าน เจอแค่แม่เฟื่องฟ้าที่กำลังนั่งดูงานบัญชีอยู่ ผมลืมเล่าไปว่า บ้านผมมีห้องแล็บด้วยนะจะบอกให้พ่อแม่ผมจบฟู้ดไซน์ เขาทั้งสองถนัดในการทำเครื่องดื่ม ไวน์จึงเป็นเรื่องที่ไม่ยากเกินไปสำหรับพวกเขา และห้องลดทองที่ว่า เหมือนเป็นห้องตรวจสอบคุณภาพไปด้วยในตัวแม่เล่าว่า บ่อยครั้งที่เราจะเมากันทั้งบ้าน เพราะต้องมาเทสไวน์กันด้วยดีงามมากผมเดินไปบอกแม่ว่าจะไปทำงานที่บ้านไร่จินตรา ท่านรับรู้แล้วโบกมือบ๊ายบายให้ผม คงกำลังติดพันงานอยู่&nb
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-12คชาอากร บทที่ 8 คุณชายกับผลไม้ของเขา 1
ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง ติ๊ง....ผมเอื้อมไปกดนาฬิกาปลุกที่หัวเตียง เอาจริงนะ ทำงานที่บ้านแบบนี้มันไม่น่าจะต้องตั้งนาฬิกาปลุกหรอก ใช่ไหม แต่เชื่อผมเถอะ ต้องปลุก เพราะถ้าไม่ปลุก จะมีคนมาช่วยปลุก จะใครล่ะ ก็เจ้ดาวเรืองนั่นแหละผมตื่นขึ้นในช่วงเช้าของทุกวัน วันนี้เป็นอีกวันที่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับกิจกรรมที่กำลังจะเริ่มหลังจากล้างหน้าแปรงฟันเสร็จ‘พารถถังเดิน’วันนี้เจ้ดาวเรืองเข้าเมืองแต่เช้ามืด จึงฝากให้ผมช่วยพาเจ้าเด็กวัวออกเดินเล่นในไร่ ประมาณว่าจะได้เป็นวัวที่แข็งแรง และรวมมาถึงน้องชายของเธอจะได้ไม่อ้วนลงพุงด้วยผมไม่อ้วนเสียหน่อย อยู่ไร่นี้แค่เดินไปท้ายไร่ทุกวันก็ผอมแล้วครับ บอกเลยว่าในแต่ละวัน ผมเดินไม่ต่ำกว่า 5 กิโลเมตร กล้ามขาจะมีมากกว่ากล้ามแขนเสียอีกเธอให้ผมช่วยพาเดินแล้วค่อยเอาไปเก็บในโรงเลี้ยง รอให้พี่ไม้เข้างานในช่วงแปดโมงเพื่อเข้ามาจัดการอาบน้ำ ให้หญ้าต่อไปผมคว้ามือถือก่อนจะออกมาที่โรงเลี้ยงรถถัง พอมันเห็นหน้าผม มันก็ร้องเรียกทันที“มอ มอ ฟี๊ดด”เสียงอันหลังนี่คือมันพ่นล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13คชาอากร บทที่ 8 คุณชายกับผลไม้ของเขา 2
ออโต้ได้ยินที่ผมเล่าก็พยักหน้ายืนยันว่าจริง แถมยังเพิ่มข้อมูลล่าสุดให้ผมฟังว่า“เคยได้ยินแม่บอกว่าการพีอาร์ ของแม่เป็นรุ่นโบราณ สมัยใหม่แบบพวกเพจออนไลน์อะไรแบบนี้แม่ไม่ถนัด แต่ถ้าให้แม่ออกกล้องหรืออ่านข่าววิทยุละก็ แม่ไม่แพ้ใครเลย” ออโต้เมื่อพูดถึงแม่ ดูเขาภาคภูมิใจมาก ผมเองก็ยังรู้สึกว่าน้าหลินเป็นคนเก่งมาก ๆ คนหนึ่งนะ“ไว้เราอาจจะยืมเสียงน้าหลินมาทำคอนเทนต์ก็ได้นะ” ผมขยิบตา ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องกลับมาที่งานของเราในตอนนี้เราตกลงกันว่าจะเริ่มไปถ่ายในไร่ที่ผลไม้กำลังสุก รอเก็บมาตัดแยก“งั้นไปทางโรงปลูกที่แปด วันนี้น่าจะรอเก็บแล้ว” ออโต้บอกผมหลังจากที่เขาเปิดแท็บเล็ตขอตรวจดูข้อมูล“ใช้แอปอะไรเช็คข้อมูลผลไม้สุกเนี่ย” ผมอดถามไม่ได้“เปล่า ก็ใช้ปฏิทินออนไลน์ช่วยน่ะ ออโต้จะรู้ว่าผลไม้โรงไหนเริ่มออกลูกตอนไหน ก็คำนวณได้เลยว่าอีกกี่สัปดาห์ กี่วัน ที่ผลไม้จะสุกพร้อมให้เก็บน่ะ”ออโต้อธิบายยืดยาว ผมสรุปความว่า ออโต้ใช้การบันทึกลงในปฏิทินออนไลน์ แต่เป็นการคำนวณแบบแมน่วลที่อาศัยความรู้เฉพาะตัว“ใช้คนเดียวเหรอ” ผมถา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-14คชาอากร บทที่ 9 คนน่ารัก 1
Part’s ออโต้เขาให้ผมออกมาพูดบ้างผมคชา หรือออโต้ที่หลายคนรู้จักกันแล้ว หลังจากที่ผมเรียนจบปริญญาตรีในสาขาการเกษตรจากมหาวิทยาลัยในจังหวัด ผมไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอะไร เพียงแต่อยู่บ้านมากขึ้น ทำงานช่วยคุณพ่อคุณแม่มากขึ้น นำสิ่งที่เรียนมาใช้ ซึ่งเอาจริงนะ ตอนเรียนกับของจริงมันต่างกันอยู่มาก แต่คอนเน็กชันต่างหากที่ผมได้มาอาจารย์ของผมหลายท่านชำนาญและเก่งเรื่องพืชสวนพืชไร่ ผมจึงขอคำปรึกษาแลกกับการขอเข้ามาดูงานบ้างอะไรบ้างนิดหน่อย มันไม่เป็นปัญหาอยู่แล้วแถมที่บ้านยังมี ‘เจ้’ ข้างบ้านคอยเข้ามาช่วยเหลืออีกต่างหากในระหว่างที่เรียน ผมมีเพื่อนผู้หญิงมาจีบอยู่บ้าง แต่มีปัจจัยหลายอย่างที่ทำให้ผมอยู่รอดปลอดภัยมาถึงตอนนี้ นั่นคือ ผมมุ่งเรียนให้จบ และผมมีสัญญากับใครบางคนที่ไม่รู้ว่าเขาลืมรึยังมันเป็นสัญญาในวัยเด็ก แต่ไม่คิดว่ามันจะทำให้ผมกลายเป็นคนที่ยังไม่รู้ว่าตกลงชอบผู้ชายหรือผู้หญิงกันแน่คนที่ผมสัญญาด้วย เขาหายไปจากชีวิตจริง ๆ นับจากที่เขาย้ายไปอยู่ที่กรุงเทพฯ ถาวร กล่าวคือเขาไม่กลับมาที่นี่อีกเลยเป็นเวลาสิบกว่าปีมันเจือจางไปตามกาลเว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-15คชาอากร บทที่ 9 คนน่ารัก 2
ทานตะวันเวลานี้ดูปล่อยตัวตามสบายมากกว่าตอนอยู่ในไร่มาก ผมแอบหวั่นใจ กลัวว่าทานตะวันจะเบื่อแล้วขอกลับไปอยู่กรุงเทพฯ จัง“ไปกันเถอะ” ผมสะดุ้งเมื่ออยู่ดี ๆ ทานตะวัน ดึงแขนผมให้ออกเดินต่อ พอเขาได้น้ำตาลสดเหมือนจะมีพลังขึ้นมา ทานตะวันเดินจับแขนผมลากไปดูของพื้นเมืองที่อยู่ถัดไปอย่างรวดเร็ว เวลานี้ผมคงปล่อยให้เขาลากไปนั่นไปนี่ได้เต็มที่ผมเดินตามแรงดึงของทานตะวันไปเรื่อย ๆ เขาอยากดูอะไร ผมก็ดูไปด้วย จนเรามาสะดุดที่ร้านเสื้อสกรีน“เสื้อคู่” ผมบอก เมื่อสังเกตว่าร้านนี้เน้นเป็นเสื้อคู่ทั้งร้านลายหมาคู่กับแมว น่ารักดี ผมนึกไปถึงเจ้ดาวเรือง น่าจะมี คนคู่กับวัวเข้าท่าดีนะ“ตัวนี้ดีไหม” คำถามจากทานตะวัน ดึงผมกลับมาโฟกัสที่เสื้ออีกครั้ง“ยังไง” ผมยังไม่เข้าใจความหมาย“ผัก ผลไม้ ออโต้กับเรา”“หืม?”ผมเพิ่งสังเกตว่ารอบข้างผม นอกจากทานตะวันแล้ว มีแม่ค้าร้านเสื้อที่กำลังยิ้มหน้าแดง กับคนรอบ ๆ ข้างที่น่าจะเป็นลูกค้าแต่กลับมาลุ้นอะไรกับผมกับทานตะวันเนี่ย?“เอ่อ คือ” ผมเริ่มประหม่า พวกเร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16คชาอากร บทที่ 10 ถามจริง ๆ เหอะ
Part ‘s ดาวเรืองขอพื้นที่ให้สาวสวยหน่อยค่ะเอ่อ ขอเรียกแทนตัวเองว่า ‘ดาว’ ก็แล้วกันนะคะอันที่จริง ดาวก็ไม่อยากยุ่งเรื่องของคนอื่นนัก หากว่าเรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องของน้องชายสุดที่รักของดาวอย่าง ‘ทานตะวัน’ หรือตะวันตั้งแต่เด็กมา ดาวคือหัวหน้าของเด็กทั้งหมดในไร่และลูกน้องของพ่อ ไม่อยากเรียกตัวเองว่าเจ้าแม่หรอกนะคะ เพียงแค่สามารถดูแลไม่ให้น้อง ๆ ทะเลาะกัน รวมถึงควบคุมไม่ให้พวกเขาไปเล่นในเรื่องที่พิเรนทร์หรือทโมนจนเกินไปพ่อแม่ไว้ใจว่างั้นเถอะ อยู่เป็นเพื่อนเล่นหลังเลิกเรียนไปเรื่อย ๆ น้อง ๆ ก็ค่อย ๆ หายไปทีละคนสองคนด้วยเหตุผลต่าง ๆ กันไป เช่นพ่อแม่ย้ายถิ่น ย้ายที่เรียน เริ่มโตขึ้นไม่อยากจะมาเล่นด้วยแล้วสารพัดนะคะก็แล้วแต่!สุดท้ายเลยเหลือกันแค่ 3 คน คือดาว ทานตะวัน และออโต้ ลูกเพื่อนพ่อที่อยู่ไร่ข้าง ๆที่จริงดาวเองก็กลัวนะคะ กลัวว่าเราเป็นผู้หญิงแล้วสองคนนั้นเป็นผู้ชาย พอเริ่มโตขึ้น มันจะมีปัญหาอะไรไหม ปัญหากลายเป็นว่าดาวนี่แหละ ที่ต้องแยกตัวออกมาจากน้องทั้งสอง เพราะดาวต้องเรียนในชั้นที่สูงขึ้น ย้ายโ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17คชาอากร บทที่ 11 พลังโซเชียล 1
Part ‘s ทานตะวันผมกลับมาอยู่บ้านไร่ของผมได้หลายเดือนแล้ว ถามว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง ต้องบอกว่าปรับตัวกลับมาเป็นหนุ่มชาวไร่แถมไฮเทคสุดในย่านนี้แล้วครับโครงงานที่ผมเสนอพ่อมงคลไป ตอนนี้ทำไปได้เยอะแล้ว โดยเฉพาะส่วนของฐานข้อมูลสินค้าคงคลังที่ตอนนี้ช่วยแบ่งเบาแม่เฟื่องฟ้าได้มาก พ่อเองก็ดูจะปรับตัวกับระบบที่ผมทำได้แล้ว เขาสามารถไปปรับการผลิตวัตถุดิบ ซึ่งก็คือองุ่น ทำให้มีผลผลิตมากขึ้นอีกส่วนหนึ่งที่พ่อทำอยู่แล้ว นั่นคือการนำเข้าองุ่นจากไร่ในกลุ่มผู้ปลูกองุ่นในจังหวัด ผมก็นำเอาการสั่งองุ่นเหล่านั้นมาทำฐานข้อมูล จนพ่อสามารถมองเห็นสินค้าคงคลังได้ชัดเจนว่าเข้ามาเท่าไร กำลังหมักอยู่เท่าไร และควรสั่งเข้ามาเสริมกับผลิตภัณฑ์ในไร่อีกเท่าไรส่วนการดูแลต้นองุ่น มีเจ้ดาวเรืองดูแลอยู่กับพ่อมงคล ไม่ได้ช่วยเรื่องบัญชีและระบบการจัดการอื่น ๆ เหมือนดังที่ผู้หญิงทั่วไปทำกันผมเคยแซวเจ้ดาวเรืองบ่อย ๆ ว่า“เจ้เป็นทอมรึเปล่าเนี่ยะ”แล้วก็มักจะโดนเจ้สวนกลับแรง ๆ จนโกรธกันมาหลายรอบว่า“แล้วแกล่ะ เป็นตุ๊ดรึเปล่า!”ผมละ ไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-18
บทล่าสุด
คชาอากร ตอนพิเศษ 4 มีเพื่อนมาเยี่ยม
<<<Z>>> <<<Z>>> <<<Z>>>/สวัสดีครับ//เฮ้ย ตะวัน จำเราได้รึเปล่า?//หึ ใคร?//ฟังนะ กู ชื่อ นิค//หยาบคาย ไอ้นิค//เอ๊า ผมชื่อนิคครับคุณทานตะวัน//เออ ค่อยดูมีการศึกษาหน่อย//ปากเหมือนเดิมนะมึง//เออ... มีอะไร//กูจะไปเที่ยวบ้านมึง//ตอนไหน อีก 2 ชั่วโมง//ห่ะ!?//เออ ๆ มาถูกเหรอ//ไร่มันดึง จีพีเอส. พามาได้ เดี๋ยวเจอกัน/นิค และเพื่อนสมัยเรียนกำลังเดินทางมาหาผมแบบเซอร์ไพรส์ ไม่ให้ผมได้ตั้งตัวตามนิสัยของนิคที่เป็นมาตั้งแต่เรียนแล้ว ผมต้องไปบอกแม่เฟื่องฟ้าก่อน เพราะพวกนี้มาคือยังไงก็คงค้างคืน แต่จะกี่คืนก็ไม่รู้พวกมัน“แม่ครับเพื่อนผมจะมาจากกรุงเทพฯ สามถึงสี่คน” ผมบอกแม่ที่ตอนนี้กำลังนั่งเคลียร์บิลอยู่ในห้องทำงาน“ค้างคืนไหมลูก” แม่ถาม“ค้างแหละแม่ แต่พวกอาหารอะไรนี่ เตรียมทันไหมครับ” ผมถามแม่เรื่องอาหาร เพราะปกติพวกเราก็กินอะไรไม่เยอะอยู่แล้ว แต่ถ้าพวกนี้มา ส
คชาอากร ตอนพิเศษ 3 ไร่กรุณาธร
ไร่กรุณาธร ตั้งขึ้นโดยคุณปู่ของดาวเรืองและทานตะวัน ในยุคแรก หลังจากเรื่องการหาที่ดินเสร็จสิ้นลง เขากับเพื่อน (ปู่ของออโต้) เริ่มดำเนินการด้วยเงินของตัวเองที่ได้มาจากมรดกและการสนับสนุนจากพ่อแม่บางส่วน มาดำเนินการ เริ่มแรกมีบ้านเล็ก ๆ สำหรับเขาและเริ่มจ้างผู้รับเหมาเข้ามาดำเนินการขุดสระน้ำด้านหลังพร้อมติดตั้งระบบจ่ายน้ำเดินท่อเข้ามาที่บริเวณที่จะก่อสร้างแปลงปลูกต้นองุ่น ใช้พื้นที่กว้างถึง 1 ไร่ในช่วงแรก เพราะในพื้นที่ 1 ไร่ จะสามารถปลูกต้นองุ่นได้ราว ๆ 130-140 ต้น เป็นองุ่นสายพันธุ์ที่สามารถปลูกในประเทศไทย ทนร้อนได้ดี และจำหน่ายได้ราคาเขาวางแผนว่าจะจำหน่ายองุ่นออกไปให้เกิดรายได้ก่อน ขณะที่โครงการผลิตไวน์ของเขา เกิดปัญหาที่เขาคาดเดาไว้แล้ว นั่นคือเขาไม่ชำนาญในเรื่องนี้มากพอ ต้องมีอะไรอีกหลายอย่าง รวมถึงอุปสรรคมากมายก่อนจะทำให้เกิดโรงผลิตไวน์ได้ดังนั้นในช่วงแรก ๆ ไร่กรุณาธร ยังคงเป็นไร่ที่ปลูกองุ่นขายเพียงอย่างเดียว ส่วนตัวเขาเองก็ยังคงศึกษาการทำไวน์ เดินทางเข้าไปที่มหาวิทยาลัยบ่อยเพื่อหาอาจารย์ที่สอนมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ท้ายสุดก็ยังมิอาจสานฝัน
คชาอากร ตอนพิเศษ 2 บ้านไร่จินตรา
บ้านไร่จินตราเป็นหนึ่งในไม่กี่ไร่ที่มีผลผลิตออกสู่ตลาดทั้งปี มีพืชผลมากมายที่ผลัดกันออกผลตามฤดูกาลและนอกฤดูกาลอัน เกิดจากการพัฒนาสายพันธุ์พืชใหม่ ๆ ที่ได้รับจากต่างประเทศและเครือข่ายทางธุรกิจที่มีอยู่ ในเรื่องของทำเลที่ตั้ง บ้านไร่จินตรา มีลักษณะที่ตั้งที่ดี ด้านหลังเป็นภูเขา มีลำธารธรรมชาติไหลผ่าน น้ำมาจากป่าบนเขา ด้านหน้าของไร่มีคลองชลประทานจากภาครัฐ มีถนนลาดยางอย่างดีจากอำเภอผ่านเข้าสู่ตัวหมู่บ้านที่อยู่ถัดไป ด้านข้างเป็นภูเขาที่ยาวต่อมาจากด้านหลังขณะที่อีกด้านหนึ่งเป็นไร่กัลยาณมิตรกันมีชื่อว่า “ไร่กรุณาธร” ที่ทำไร่ลักษณะคล้ายกันแต่มี พัฒนาการพันธุ์พืชที่เป็นของตัวเองและเน้นองุ่นเป็นหลัก เพราะมี โรงงานบ่มไวน์องุ่นเป็นของตัวเอง ขณะที่บ้านไร่จินตราจะเน้นพืชผลที่ส่งขายได้ตลอดทั้งปีปัจจุบันบ้านไร่จินตราอยู่ภายใต้การดูแลของคุณสมชายหรือที่ชาว หมู่บ้านเรียกว่า ‘น้าชาย’มีภรรยาชื่อหลิน และลูกชายชื่อคชา หรือน้องออโต้ เป็นครอบครัวเล็ก ๆ ที่ช่วยกันบริหารไร่ มีลูกน้องที่ซื่อสัตย์ และบ้านไร่จินตราแห่งนี้ เป็นแหล่งอาชีพเล็ก ๆ ให้กับชาวหมู่บ้านแถบนั้นอีกด้วย
คชาอากร ตอนพิเศษ 1 แฟนมิตติ้ง
เรื่องราวของออโต้กับทานตะวัน ในทีแรกก็มีคนงานในไร่ทั้งสอง เอามาพูดคุยกันเรื่องที่ว่าผู้ชายรักผู้ชาย โดยเฉพาะไร่กรุณาธร แต่สุดท้ายก็ต้องเป็นอันเงียบหายไปเพราะมีคนงานอีกกลุ่มที่เปิดตัวเป็น LGBTQIA+ อยู่แล้วสามคนช่วยจัดการ‘แก๊งนารีผล’แก๊งนี้เปิดตัวขึ้นหลังจากทราบข่าวว่าออโต้กับทานตะวันคบหากันจริง ๆ แถมสุดท้าย ดาวเรืองดึง ‘แก๊งนารีผล’ มาเป็นทีมงาน คิว.ซี. และทีมเลขาให้กับตัวเองด้วย“พวกนี้เก่ง แถมยังปลื้มพวกเธอทั้งสองคนด้วยนะจ๊ะ” เจ้ดาวเรืองบอกกับทานตะวันและออโต้“สงสัยต้องนัดพวกน้อง ๆ มากินมื้อพิเศษแล้วล่ะ” ออโต้ทำพูดเล่น แต่ดาวเรืองกลับจริงจังขึ้นมา“จะดีเหรอเจ้” ทานตะวันไม่แน่ใจ“ดีสิ พวกนี้กลายเป็นสมุนเจ้ไปเรียบร้อยแล้ว” ดาวเรืองกอดอกอวดให้พวกเขาฟัง ดูเป็นเรื่องใหม่สำหรับดาวเรืองที่จะมีลูกน้องคอยช่วยดูแลงานในไร่ และเป็นเพื่อนสายวายเหมือนกับเธอ“แล้วแต่เจ้เลย” ทานตะวันส่ายหน้าระอากับพี่สาวตัวเอง“พวกนางฝากถามมาถึงด้วยนะ” ดาวเรืองพูดพลางยกหลักฐานในมือถืออวดทา
คชาอากร บทที่ 23 บทเริ่มต้น (จบความโสด)
Part ทานตะวันหลังจากที่ตกลงกับออโต้เป็นแฟนกัน ชีวิตไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนไปจากเดิมมากนอกจากตัวติดกันมากขึ้นกว่าเดิม ในทีแรกผมก็มีความกังวลอยู่นิดหน่อย เพราะนี่ไม่ใช่กรุงเทพฯ เชียงใหม่ ขอนแก่น พัทยา ภูเก็ต ที่จะมีผู้ชายกับผู้ชายเดินจับมือกันได้อย่างไม่ต้องเกรงสายตาใคร ซึ่งผมกับออโต้ก็ไม่มีโมเมนต์นั้นอยู่แล้ว‘ไม่ได้แคร์ แต่เกรงใจพ่อแม่ครับ’ดังนั้นการไปไหนมาไหนของเรา ก็ดูออกแหละว่าไม่ใช่เพื่อน แต่มันก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไร จริงนะหลัง ๆ มาออโต้แทบไม่ได้กลับบ้านเลย! นอกจากผมจะไปค้างที่บ้านเขา ในภายหลังจึงต้องตกลงกันว่าเราจะสลับวัน จันทร์ - อังคารอยู่บ้านผม พุธ - พฤหัสบดี อยู่บ้านออโต้ ศุกร์-เสาร์อยู่บ้าน ส่วนวันอาทิตย์ ก็ดูความเหมาะสมกันครับแม้จะตกลงกันอย่างนี้ แต่สุดท้าย ออโต้ก็มักจะนอนที่ห้องผมซะส่วนมากสืบจากลูกน้องของเจ้ดาวเรือง ‘แก๊งนารีผล’ ตูน แองจี้ และแจ๋ม ซึ่งเป็นคนงานวัยรุ่นในหมู่บ้านที่ถัดจากไร่ไป ได้ขอรูปผมกับออโต้ไปลงในเพจหมู่บ้าน ปร
คชาอากร บทที่ 22 คลี่คลาย 3
แต่แล้วคนที่พูดกลับกลายเป็นน้าชายซะงั้น“น้าคิดว่าน้าไม่โอเค หากออโต้จะชอบผู้ชาย...คนอื่นนะ” น้าชายตัดจบง่าย ๆ“สำหรับน้า ก็คงเหมือนกับน้าชาย แต่น้ามีข้อแม้นะ เดี๋ยวจะบอกให้ ขอฟังความเห็นของเพื่อนบ้านก่อน” น้าหลินขยิบตามาให้ลูกชายตัวเอง ผมรับรู้ได้ว่ามันเป็นเรื่องดีแหละผมหันไปมองพ่อแม่ของผมเอง นี่แหละที่ทำให้ผมรู้สึกกระวนกระวายใจหมับ!!ผมสะดุ้งจนแม้แต่เจ้ดาวเรืองหันต้องหันมามองออโต้คว้ามือผมมาจับไว้ผมมองหน้าออโต้ เขานิ่งมาก กลายเป็นผมซะเองที่เสียอาการ“ออโต้ น้าถามหน่อย คิดยังไงกับเจ้าทานตะวันลูกของน้า” พ่อมงคลของผมเอาแล้วไงครับ สไตล์การถามที่ลูกได้รับการถ่ายทอดมาอย่างเต็ม ๆ นี่แหละพ่อมงคล ไม่ค่อยพูด แต่พอพูดก็ตรง ๆ แบบนี้เลยออโต้กำมือผมแน่นขึ้น เออ! ลืมไปเลยว่าเรานั่งจับมือกันอยู่ ฉิบ... ชักมือออกตอนนี้คงไม่ดีแน่ ปล่อยไว้ก่อน“ผม... ผมชอบทานตะวันมาตั้งแต่เด็กแล้วครับ”“...”เงียบ“กรี๊ดดดดด อุ๊บ อุ๊บ หนูบอกแล้ว” เจ้ดาวเรืองเผลอกรี๊ด
คชาอากร บทที่ 22 คลี่คลาย 2
“อะ ไก่ทอด” ออโต้ตักน่องไก่ให้ผม“ตักเองได้น่า” ผมตักได้เองจริง ๆ“แหมแก เขาตักให้ก็ขอบคุณสิคะ ไม่น่ารักเลย” เจ้ดาวเรืองกลับไปเข้าข้างออโต้ซะงั้น“เออ ขอบคุณนะ” ผมเริ่มหงุดหงิดเล็กน้อย ทุกทีกินข้าวด้วยกันก็ไม่เห็นจะตักให้ มาวันนี้เกิดอยากสำแดงอะไรต่อหน้าพ่อแม่กันล่ะครับ“คนงานเป็นไงบ้างตอนนี้” ฝ่ายผู้ใหญ่เริ่มเปิดประเด็นแล้ว นั่นคือพ่อผมเอง“ก็เรียกมาคุยทั้งไร่เรียบร้อย ตะวันกับออโต้ก็อยู่ด้วยนะ” น้าชายตอบ“เฮ้อ อย่างว่า ลูกน้องเขาก็คงรักพวกนายมาก ๆ ไม่งั้นจะทำอย่างนี้เหรอ ใช่ไหม?” พ่อมงคลอของผมให้ความเห็น ข้อดีของพ่อก็คือเขามักจะคิดบวกเสมอ ซึ่งเหตุการณ์นี้ถ้าคิดบวกมันก็คือดี แต่ที่แย่คือใจดำไปหน่อยปล่อยให้ผมรอกลางฝนแบบนั้น“แล้วตายิ้มที่ป้อมหน้าล่ะ” แม่เฟื่องฟ้าถามถึงที่ไม่ยอมปล่อยให้ผมเข้ามาในไร่“อือม จริงสิ เงียบไปเลยหลังจากเรียกประชุม ตอนนั้นแกก็ดูจะหลบ ๆ หน้าอยู่” น้าสมชายบอกกับแม่เฟื่องฟ้า“อย่าไปทำอะไรเขาล่ะ” พ่อผมพูดติดตลก“ก็คงไม่หรอก เพราะตอนนี้ก็ชัดเจนแล้วว่าลู
คชาอากร บทที่ 22 คลี่คลาย 1
คนงานในไร่จินตราทยอยเดินเข้ามาในห้องโถงกลางบ้านที่ตอนนี้เปิดเครื่องปรับอากาศไว้รอรับ แต่ละคนเดินเข้ามาด้วยสีหน้าไม่สบายใจเท่าไร บางคนก็มีท่าทีวิตกอย่างเห็นได้ชัดสมชายผู้เป็นใหญ่ที่สุดในไร่ออกมานั่งที่เก้าอี้รับแขกด้วยสีหน้าเรียบเฉย มีหลินผู้เป็นภรรยานั่งอยู่ข้าง ๆ และเมื่อออโต้ลงมาจากชั้นบนพร้อมทานตะวันและดาวเรือง บรรดาคนงานยิ่งมีอาการวิตกกังวลกันมากขึ้น ต่างพากันก้มหน้าหลบสายตาที่เย็นเยือกของสมชายอย่างเห็นได้ชัดเจน“นั่งตรงนี้ลูก” หลินหันไปบอกทั้ง 3 คนให้นั่งตรงชุดโซฟาที่ถัดออกไปสมชายลุกขึ้นยืน คนงานพากันเงียบลงในทันที“มากันครบแล้วใช่ไหม ยิ้มมารึยัง”“มะ มาแล้วครับ” ตายิ้มที่นั่งอยู่ด้านหลังยกมือขึ้น“ดี”สมชายกวาดตามองคนงานเรียงจากซ้ายไปขวา ส่วนมากจะนั่งก้มหน้ากันมากกว่า เหมือนรู้ว่าสิ่งที่สมชายจะพูดต่อจากนี้คืออะไร“พี่ไม่รู้นะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ถือว่าเป็นสิ่งที่แย่ที่สุดที่ไร่ของเราไม่เคยมีมาก่อน” สมชายหยุดหายใจ“ไร่ของเรากับไร่กรุ
คชาอากร บทที่ 21 ความจริง 2
+++++ตะวันกลับออกมาด้วยเสื้อผ้าของผม“น่ารักว่ะ”“อะไร!?” ตะวันทำหน้าตื่นเมื่อผมชมว่าน่ารักแต่ตะวันก็คือตะวัน เขาเปลี่ยนโหมดกลับมาเป็นตัวเองอย่างเร็ว“เรามารอเพื่อเอาหลักฐานมาให้ดูว่าบ้านเราบริสุทธิ์”ตะวันพยายามยื่นมือถือมาให้ผม“เชื่อแล้ว...” ผมตอบ“อะไร ทำไมเชื่อง่าย ๆ ทีก่อนหน้านี้ ไม่ยอมเจอเลย ปิดบ้านหนีอีกต่างหาก” ตะวันก็ยังคงเป็นตะวัน เขาเริ่มเปลี่ยนเป็นโวยวายจนผมต้องรีบยกมือห้าม“เดี๋ยว ๆ ใจเย็น ไหนหลักฐานที่อยากให้ฟัง เปิดให้ฟังสิ” ผมรีบห้ามก่อนที่ตะวันจะโวยวายไปมากกว่านี้ตะวันยอมสงบ เขากดเปิดเสียงให้ผมฟังตั้งแต่ต้นจนจบ“เชื่อตะวันแล้วใช่ไหม”“ก็ไม่เคยไม่เชื่อนะ” ผมตอบจากใจ“เอ้าแล้วทำไมปิดเครื่องหนี ติดต่ออะไรไม่ได้ ปิดประตูทุกช่องทาง” ตะวันกลับมาเริ่มโวยวายอีกจนผมต้องใช้ไม้ตายหมับ!ผมกอดตะวันไว้แน่น ตะวันเริ่มหายใจราบเรียบขึ้น ผมสัมผัสได้ว่าหัวใจของตะวันเต้นแรงและเร็ว ซึ่งไม่ต่างจากผมในตอนนี้ที่&
