Home / LGBTQ+ / คชาอากร / บทที่ 5 รถถังประจำไร่กรุณาธร 2

Share

บทที่ 5 รถถังประจำไร่กรุณาธร 2

last update Last Updated: 2025-03-08 02:02:58

หลังจากกินอาหารเที่ยงกันเรียบร้อย ออโต้ลงไปนอนกลิ้งที่เตียงผมจนผล็อยหลับไป ส่วนผมกำลังเริ่มลงมือทำงานต่อ

แต่

หนังท้องตึง หนังตาก็หย่อน

ผมหันไปมองที่เตียง อ้าว แขกแก้วของผมจมหายไปกับผ้านวมเรียบร้อย คงเป็นแบบเดียวกับผม ยิ่งเจอกับอากาศเย็น ๆ จากเครื่องปรับอากาศด้วย ไม่แปลกที่ผู้มาเยือนจะหลับจมอยู่กับผ้านวมนุ่มนิ่มแบบนั้น

ผมผลักออโต้ให้กลิ้งไปอีกฟากของเตียง ขอเจ้าของห้องงีบบ้างสิครับ คุณชาย

แล้วผมก็หลับกลางวันตามแขกอย่างรวดเร็ว แหมคนมันง่วงนี่นา

+++++

ผลั๊ก!

“แก ฉันกลับมาแล้ว ว้าย!!!”

เสียงร้องของเจ้ดาวเรืองทำให้ผมกับออโต้ตื่นจากการนอนกลางวัน แล้วนี่เจ้จะร้องทำไมวะ เสียงดังมาก

“แก...แก...นอนกอดกัน...กรี๊ดด”

เจ้ดาวเรืองตอนนี้เหมือนหญิงเสียสติ กรีดร้องแต่ตาโตมองผมกับออโต้ตาค้าง

ผมที่ขณะนี้สติกลับมาแล้ว มองตัวเองก็ถึงกับตกใจ ผมอยู่ในอ้อมกอดของออโต้ที่ยังงัวเงีย ที่สำคัญคือ

“ออโต้...” ผมแทบตะโกนใส่หูแขกผู้มาหลับในห้องผม

“อะไร เสียงดังมาก”

“กอด... นายกอดเรา”

“นายก็กอด

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • คชาอากร   บทที่ 6 วัวหายอยากได้คืน 1

    หลังจากที่ ‘รถถัง’ เข้ามาอยู่ในไร่กรุณาธร สิ่งที่รถถังแปลกและไม่เหมือนวัวตัวอื่น ๆ คือ รถถังเป็นวัวที่พูดรู้เรื่อง และมีนิสัยคล้ายเจ้าของ นั่นคือคล้ายกับเจ้ดาวเรืองนั่นเองเนื่องจากไร่ของเราไม่ได้เป็นไร่สำหรับการท่องเที่ยวอะไร หรือเรียกง่าย ๆ ว่าไร่ระบบปิด ไม่ได้เปิดให้เป็นคนทั่วไปมาเที่ยวเหมือนไร่ที่เขาทำกัน แต่มีผู้สนใจได้ยินข่าวนิด ๆ หน่อย ๆ มาจากในจังหวัด แล้วอยากเข้ามาเที่ยวชม ซึ่งทางเราและทางบ้านไร่กรุณาธร ต่างก็ปฏิเสธเหมือนกัน เว้นแต่ว่าทางการมีหนังสือมาขอเข้าตรวจเยี่ยมชม หรือตรวจมาตรฐานการผลิต อันนี้เรายินดีเต็มที่อยู่แล้ว ถูกกฎหมายเป็นเรื่องที่ทางไร่เราเน้นที่สุดในตอนแรกผมกับเจ้เคยคุยกันเกี่ยวกับเรื่องอาหารของเจ้ารถถัง คือเรามีอาหารเสริมอย่างอื่นตามที่ทางเกษตรอำเภอแนะนำ ที่เรากลัวกันคือ ‘กลัวหญ้าไม่พอให้รถถังบริโภค’ปัญหานี้ในขณะนี้ตัดไปได้เลยครับคุณชายออโต้จัดให้ บวกกับในตอนนี้ไร่เราปลูกหญ้าเอาไว้ให้เจ้ารถถังอีกส่วนหนึ่ง พ่อเลยให้จ้างพนักงานในไร่แบบรายวันเข้ามาทำความสะอาดที่พักของเจ้ารถถัง และเกี่ยวหญ้ามาเก็บไว้ให้มันกินด้วย ว่าง่าย ๆ คื

    Last Updated : 2025-03-09
  • คชาอากร   บทที่ 6 วัวหายอยากได้คืน 2

    “เรื่องนั้นแม่บอกหลินแล้วว่ามีใช้เงินนะ เขาไม่ติดเรื่องนี้ แต่ก็ให้บอกประมาณการเงินไปให้เขาหน่อย”“ได้ครับแม่ ถ้าเขามีคอมพิวเตอร์อยู่แล้วก็อาจจะแค่ต้องไปถ่ายรูป นั่น นี่ นู่นเยอะแยะอยู่นะครับ ไร่ของเราเองยังขาดพวกรูปภาพสวย ๆ ยังดีที่เรายังมีกล้องที่แม่เคยซื้อให้สมัยที่ผมเรียน มันยังใช้ได้ดี เดี๋ยวจะเอามาใช้กับงานพวกนี้เลย”ผมร่ายยาว จนทุกคนละทิ้งจากจานข้าวมาฟังผม“เพลินจังแก พูดเพราะ เสียงดี แกน่าจะเป็นนักร้องนะ” เจ้ดาวเรืองแกล้งทำตาเคลิ้ม“เหอะ ดนตรีพอได้แต่ให้ร้อง ไม่ไหวว่ะเจ้” ผมแขยงการร้องเพลงครับ ไม่เพี้ยน แต่ก็ไม่เพราะ ถ้าดนตรียังพอได้บ้างนะ พวกเปียโน คีย์บอร์ด ฟลูต ผมพอได้“แม่ ๆ คู่จิ้นคอนเทนต์ต้องมานะ” เจ้เสริมเรื่องที่ผมคิดไว้ จากสายตาที่ส่งมาของเจ้“ว่าแล้ว” เป็นหวยผมคงถูกรางวัลใหญ่ สายตาแบบนี้ผมเคยเห็นตอนที่ผมเผลอหลับบนเตียงเดียวกับออโต้เมื่อหลายวันก่อน“จิ้นกับใครเหรอดาวเรือง” เอาละครับ แม่ผมสนใจขึ้นมาแล้ว“หนุ่มไร่ข้าง ๆ เราไงแม่ ออโต้ ออโต้” ดาวเรืองเสนอชื่ออย่างไม่รีรอแม่ขำกิ๊ก ขณะที่พ่อยัง

    Last Updated : 2025-03-10
  • คชาอากร   บทที่ 6 วัวหายอยากได้คืน 3

    ระหว่างทางเดิน ผมคิดว่าอยากเปลี่ยนไอ้ทางตัวหนอนนี่ให้มันเรียบแล้วใช้สกู๊ตเตอร์ไฟฟ้าขี่มา น่าจะเร็วและไม่ร้อนแบบนี้“ร้อนอิ๊บอ๋าย” ผมบ่นไปเดินไปไม่นานก็ถึงประตูทางเชื่อม ประตูเปิดไว้อ้าซ่าจริง ๆ มีร่องรอยอารยธรรมของเจ้ารถถังบ่งบอกว่ามันเดินมาถึงนี่แล้วก็ข้ามประตูนี้ไปอะไรรู้ไหม?อึวัวไงคุณ มันเป็นเครื่องย่อยต้นหญ้าเคลื่อนที่นะ กินปากออกตูด ตลอดวัน นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็น... คิดเองนะครับผมขอถือวิสาสะข้ามรั้วไป ผมพอจำทางได้ครับ พอข้ามรั้วไปผมก็เร่งฝีเท้าพร้อมกับดูซ้ายขวาไปตลอดทาง ร่องรอยของรถถังหายเข้าไปในดงหญ้าก่อนถึงตัวบ้านของออโต้ราว ๆ ร้อยเมตร มันตัดตรงลงพงหญ้าแล้วหายไปในนั้น ผมตามไปไม่ได้เพราะหญ้าค่อนข้างสูง“มันไปไหนของมันวะ ไอ้เด็กวัว” ผมบ่นกับตัวเองก่อนจะเดินต่อไปยังบ้านของออโต้เมื่อไปถึงก็พบว่าออโต้ยืนรอผมอยู่พร้อมรถไฟฟ้าคันเดิมที่ผมเคยนั่ง“รออยู่ เจ้โทรมาบอกแล้ว ตอนนี้น้าดิเรกช่วยจับวัวไว้ให้แล้ว”“เจอแล้วเหรอ” ผมที่เริ่มหอบเพราะร้อนและเหนื่อย ยิ้มออกมาได้“เห็นน้าว่ามันเดินเข้าไปหา ก็เลยจั

    Last Updated : 2025-03-11
  • คชาอากร   บทที่ 7 หวั่นไหว ใจสั่น

    หลังจากคุยกับครอบครัวของออโต้เป็นที่เรียบร้อย ผมขอตัวกลับมาเอาโน้ตบุ๊กและไอแพดที่บ้าน ขากลับผมเห็นพี่ไม้ กำลังมาไล่เก็บอึของรถถัง พอเห็นผมก็รีบร้องทักทายอย่างดีใจ“สวัสดีครับคุณทานตะวัน” แล้วเขาก็หันกลับไปก้มหน้าก้มตาเก็บกวาดต่ออย่างตั้งใจผมเดาว่าตอนนี้เจ้ารถถังน่าจะกลับไปบ้านเรียบร้อยแล้ว จึงไม่ได้ถามอะไรเขาอีก ยิ้มให้แล้วรีบเดินข้ามประตูกลับไปที่บ้านผมลืมร่ม!เดินตากแดดไปสิครับ รอบนี้ เดี๋ยวกลับมาอีกรอบผมจะขับรถเข้ามาทางหน้าไร่แล้ว มีสัมภาระมาด้วยนี่เดินฝ่าแดดกลับมาไม่ไหวจริง ๆผมกลับมาถึงบ้าน เจอแค่แม่เฟื่องฟ้าที่กำลังนั่งดูงานบัญชีอยู่ ผมลืมเล่าไปว่า บ้านผมมีห้องแล็บด้วยนะจะบอกให้พ่อแม่ผมจบฟู้ดไซน์ เขาทั้งสองถนัดในการทำเครื่องดื่ม ไวน์จึงเป็นเรื่องที่ไม่ยากเกินไปสำหรับพวกเขา และห้องลดทองที่ว่า เหมือนเป็นห้องตรวจสอบคุณภาพไปด้วยในตัวแม่เล่าว่า บ่อยครั้งที่เราจะเมากันทั้งบ้าน เพราะต้องมาเทสไวน์กันด้วยดีงามมากผมเดินไปบอกแม่ว่าจะไปทำงานที่บ้านไร่จินตรา ท่านรับรู้แล้วโบกมือบ๊ายบายให้ผม คงกำลังติดพันงานอยู่&nb

    Last Updated : 2025-03-12
  • คชาอากร   บทที่ 8 คุณชายกับผลไม้ของเขา 1

    ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง ติ๊ง....ผมเอื้อมไปกดนาฬิกาปลุกที่หัวเตียง เอาจริงนะ ทำงานที่บ้านแบบนี้มันไม่น่าจะต้องตั้งนาฬิกาปลุกหรอก ใช่ไหม แต่เชื่อผมเถอะ ต้องปลุก เพราะถ้าไม่ปลุก จะมีคนมาช่วยปลุก จะใครล่ะ ก็เจ้ดาวเรืองนั่นแหละผมตื่นขึ้นในช่วงเช้าของทุกวัน วันนี้เป็นอีกวันที่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับกิจกรรมที่กำลังจะเริ่มหลังจากล้างหน้าแปรงฟันเสร็จ‘พารถถังเดิน’วันนี้เจ้ดาวเรืองเข้าเมืองแต่เช้ามืด จึงฝากให้ผมช่วยพาเจ้าเด็กวัวออกเดินเล่นในไร่ ประมาณว่าจะได้เป็นวัวที่แข็งแรง และรวมมาถึงน้องชายของเธอจะได้ไม่อ้วนลงพุงด้วยผมไม่อ้วนเสียหน่อย อยู่ไร่นี้แค่เดินไปท้ายไร่ทุกวันก็ผอมแล้วครับ บอกเลยว่าในแต่ละวัน ผมเดินไม่ต่ำกว่า 5 กิโลเมตร กล้ามขาจะมีมากกว่ากล้ามแขนเสียอีกเธอให้ผมช่วยพาเดินแล้วค่อยเอาไปเก็บในโรงเลี้ยง รอให้พี่ไม้เข้างานในช่วงแปดโมงเพื่อเข้ามาจัดการอาบน้ำ ให้หญ้าต่อไปผมคว้ามือถือก่อนจะออกมาที่โรงเลี้ยงรถถัง พอมันเห็นหน้าผม มันก็ร้องเรียกทันที“มอ มอ ฟี๊ดด”เสียงอันหลังนี่คือมันพ่นล

    Last Updated : 2025-03-13
  • คชาอากร   บทที่ 8 คุณชายกับผลไม้ของเขา 2

    ออโต้ได้ยินที่ผมเล่าก็พยักหน้ายืนยันว่าจริง แถมยังเพิ่มข้อมูลล่าสุดให้ผมฟังว่า“เคยได้ยินแม่บอกว่าการพีอาร์ ของแม่เป็นรุ่นโบราณ สมัยใหม่แบบพวกเพจออนไลน์อะไรแบบนี้แม่ไม่ถนัด แต่ถ้าให้แม่ออกกล้องหรืออ่านข่าววิทยุละก็ แม่ไม่แพ้ใครเลย” ออโต้เมื่อพูดถึงแม่ ดูเขาภาคภูมิใจมาก ผมเองก็ยังรู้สึกว่าน้าหลินเป็นคนเก่งมาก ๆ คนหนึ่งนะ“ไว้เราอาจจะยืมเสียงน้าหลินมาทำคอนเทนต์ก็ได้นะ” ผมขยิบตา ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องกลับมาที่งานของเราในตอนนี้เราตกลงกันว่าจะเริ่มไปถ่ายในไร่ที่ผลไม้กำลังสุก รอเก็บมาตัดแยก“งั้นไปทางโรงปลูกที่แปด วันนี้น่าจะรอเก็บแล้ว” ออโต้บอกผมหลังจากที่เขาเปิดแท็บเล็ตขอตรวจดูข้อมูล“ใช้แอปอะไรเช็คข้อมูลผลไม้สุกเนี่ย” ผมอดถามไม่ได้“เปล่า ก็ใช้ปฏิทินออนไลน์ช่วยน่ะ ออโต้จะรู้ว่าผลไม้โรงไหนเริ่มออกลูกตอนไหน ก็คำนวณได้เลยว่าอีกกี่สัปดาห์ กี่วัน ที่ผลไม้จะสุกพร้อมให้เก็บน่ะ”ออโต้อธิบายยืดยาว ผมสรุปความว่า ออโต้ใช้การบันทึกลงในปฏิทินออนไลน์ แต่เป็นการคำนวณแบบแมน่วลที่อาศัยความรู้เฉพาะตัว“ใช้คนเดียวเหรอ” ผมถา

    Last Updated : 2025-03-14
  • คชาอากร   บทที่ 9 คนน่ารัก 1

    Part’s ออโต้เขาให้ผมออกมาพูดบ้างผมคชา หรือออโต้ที่หลายคนรู้จักกันแล้ว หลังจากที่ผมเรียนจบปริญญาตรีในสาขาการเกษตรจากมหาวิทยาลัยในจังหวัด ผมไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอะไร เพียงแต่อยู่บ้านมากขึ้น ทำงานช่วยคุณพ่อคุณแม่มากขึ้น นำสิ่งที่เรียนมาใช้ ซึ่งเอาจริงนะ ตอนเรียนกับของจริงมันต่างกันอยู่มาก แต่คอนเน็กชันต่างหากที่ผมได้มาอาจารย์ของผมหลายท่านชำนาญและเก่งเรื่องพืชสวนพืชไร่ ผมจึงขอคำปรึกษาแลกกับการขอเข้ามาดูงานบ้างอะไรบ้างนิดหน่อย มันไม่เป็นปัญหาอยู่แล้วแถมที่บ้านยังมี ‘เจ้’ ข้างบ้านคอยเข้ามาช่วยเหลืออีกต่างหากในระหว่างที่เรียน ผมมีเพื่อนผู้หญิงมาจีบอยู่บ้าง แต่มีปัจจัยหลายอย่างที่ทำให้ผมอยู่รอดปลอดภัยมาถึงตอนนี้ นั่นคือ ผมมุ่งเรียนให้จบ และผมมีสัญญากับใครบางคนที่ไม่รู้ว่าเขาลืมรึยังมันเป็นสัญญาในวัยเด็ก แต่ไม่คิดว่ามันจะทำให้ผมกลายเป็นคนที่ยังไม่รู้ว่าตกลงชอบผู้ชายหรือผู้หญิงกันแน่คนที่ผมสัญญาด้วย เขาหายไปจากชีวิตจริง ๆ นับจากที่เขาย้ายไปอยู่ที่กรุงเทพฯ ถาวร กล่าวคือเขาไม่กลับมาที่นี่อีกเลยเป็นเวลาสิบกว่าปีมันเจือจางไปตามกาลเว

    Last Updated : 2025-03-15
  • คชาอากร   บทที่ 9 คนน่ารัก 2

    ทานตะวันเวลานี้ดูปล่อยตัวตามสบายมากกว่าตอนอยู่ในไร่มาก ผมแอบหวั่นใจ กลัวว่าทานตะวันจะเบื่อแล้วขอกลับไปอยู่กรุงเทพฯ จัง“ไปกันเถอะ” ผมสะดุ้งเมื่ออยู่ดี ๆ ทานตะวัน ดึงแขนผมให้ออกเดินต่อ พอเขาได้น้ำตาลสดเหมือนจะมีพลังขึ้นมา ทานตะวันเดินจับแขนผมลากไปดูของพื้นเมืองที่อยู่ถัดไปอย่างรวดเร็ว เวลานี้ผมคงปล่อยให้เขาลากไปนั่นไปนี่ได้เต็มที่ผมเดินตามแรงดึงของทานตะวันไปเรื่อย ๆ เขาอยากดูอะไร ผมก็ดูไปด้วย จนเรามาสะดุดที่ร้านเสื้อสกรีน“เสื้อคู่” ผมบอก เมื่อสังเกตว่าร้านนี้เน้นเป็นเสื้อคู่ทั้งร้านลายหมาคู่กับแมว น่ารักดี ผมนึกไปถึงเจ้ดาวเรือง น่าจะมี คนคู่กับวัวเข้าท่าดีนะ“ตัวนี้ดีไหม” คำถามจากทานตะวัน ดึงผมกลับมาโฟกัสที่เสื้ออีกครั้ง“ยังไง” ผมยังไม่เข้าใจความหมาย“ผัก ผลไม้ ออโต้กับเรา”“หืม?”ผมเพิ่งสังเกตว่ารอบข้างผม นอกจากทานตะวันแล้ว มีแม่ค้าร้านเสื้อที่กำลังยิ้มหน้าแดง กับคนรอบ ๆ ข้างที่น่าจะเป็นลูกค้าแต่กลับมาลุ้นอะไรกับผมกับทานตะวันเนี่ย?“เอ่อ คือ” ผมเริ่มประหม่า พวกเร

    Last Updated : 2025-03-16

Latest chapter

  • คชาอากร   ตอนพิเศษ 4 มีเพื่อนมาเยี่ยม

    <<<Z>>> <<<Z>>> <<<Z>>>/สวัสดีครับ//เฮ้ย ตะวัน จำเราได้รึเปล่า?//หึ ใคร?//ฟังนะ กู ชื่อ นิค//หยาบคาย ไอ้นิค//เอ๊า ผมชื่อนิคครับคุณทานตะวัน//เออ ค่อยดูมีการศึกษาหน่อย//ปากเหมือนเดิมนะมึง//เออ... มีอะไร//กูจะไปเที่ยวบ้านมึง//ตอนไหน อีก 2 ชั่วโมง//ห่ะ!?//เออ ๆ มาถูกเหรอ//ไร่มันดึง จีพีเอส. พามาได้ เดี๋ยวเจอกัน/นิค และเพื่อนสมัยเรียนกำลังเดินทางมาหาผมแบบเซอร์ไพรส์ ไม่ให้ผมได้ตั้งตัวตามนิสัยของนิคที่เป็นมาตั้งแต่เรียนแล้ว ผมต้องไปบอกแม่เฟื่องฟ้าก่อน เพราะพวกนี้มาคือยังไงก็คงค้างคืน แต่จะกี่คืนก็ไม่รู้พวกมัน“แม่ครับเพื่อนผมจะมาจากกรุงเทพฯ สามถึงสี่คน” ผมบอกแม่ที่ตอนนี้กำลังนั่งเคลียร์บิลอยู่ในห้องทำงาน“ค้างคืนไหมลูก” แม่ถาม“ค้างแหละแม่ แต่พวกอาหารอะไรนี่ เตรียมทันไหมครับ” ผมถามแม่เรื่องอาหาร เพราะปกติพวกเราก็กินอะไรไม่เยอะอยู่แล้ว แต่ถ้าพวกนี้มา ส

  • คชาอากร   ตอนพิเศษ 3 ไร่กรุณาธร

    ไร่กรุณาธร ตั้งขึ้นโดยคุณปู่ของดาวเรืองและทานตะวัน ในยุคแรก หลังจากเรื่องการหาที่ดินเสร็จสิ้นลง เขากับเพื่อน (ปู่ของออโต้) เริ่มดำเนินการด้วยเงินของตัวเองที่ได้มาจากมรดกและการสนับสนุนจากพ่อแม่บางส่วน มาดำเนินการ เริ่มแรกมีบ้านเล็ก ๆ สำหรับเขาและเริ่มจ้างผู้รับเหมาเข้ามาดำเนินการขุดสระน้ำด้านหลังพร้อมติดตั้งระบบจ่ายน้ำเดินท่อเข้ามาที่บริเวณที่จะก่อสร้างแปลงปลูกต้นองุ่น ใช้พื้นที่กว้างถึง 1 ไร่ในช่วงแรก เพราะในพื้นที่ 1 ไร่ จะสามารถปลูกต้นองุ่นได้ราว ๆ 130-140 ต้น เป็นองุ่นสายพันธุ์ที่สามารถปลูกในประเทศไทย ทนร้อนได้ดี และจำหน่ายได้ราคาเขาวางแผนว่าจะจำหน่ายองุ่นออกไปให้เกิดรายได้ก่อน ขณะที่โครงการผลิตไวน์ของเขา เกิดปัญหาที่เขาคาดเดาไว้แล้ว นั่นคือเขาไม่ชำนาญในเรื่องนี้มากพอ ต้องมีอะไรอีกหลายอย่าง รวมถึงอุปสรรคมากมายก่อนจะทำให้เกิดโรงผลิตไวน์ได้ดังนั้นในช่วงแรก ๆ ไร่กรุณาธร ยังคงเป็นไร่ที่ปลูกองุ่นขายเพียงอย่างเดียว ส่วนตัวเขาเองก็ยังคงศึกษาการทำไวน์ เดินทางเข้าไปที่มหาวิทยาลัยบ่อยเพื่อหาอาจารย์ที่สอนมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ท้ายสุดก็ยังมิอาจสานฝัน

  • คชาอากร   ตอนพิเศษ 2 บ้านไร่จินตรา

    บ้านไร่จินตราเป็นหนึ่งในไม่กี่ไร่ที่มีผลผลิตออกสู่ตลาดทั้งปี มีพืชผลมากมายที่ผลัดกันออกผลตามฤดูกาลและนอกฤดูกาลอัน เกิดจากการพัฒนาสายพันธุ์พืชใหม่ ๆ ที่ได้รับจากต่างประเทศและเครือข่ายทางธุรกิจที่มีอยู่ ในเรื่องของทำเลที่ตั้ง บ้านไร่จินตรา มีลักษณะที่ตั้งที่ดี ด้านหลังเป็นภูเขา มีลำธารธรรมชาติไหลผ่าน น้ำมาจากป่าบนเขา ด้านหน้าของไร่มีคลองชลประทานจากภาครัฐ มีถนนลาดยางอย่างดีจากอำเภอผ่านเข้าสู่ตัวหมู่บ้านที่อยู่ถัดไป ด้านข้างเป็นภูเขาที่ยาวต่อมาจากด้านหลังขณะที่อีกด้านหนึ่งเป็นไร่กัลยาณมิตรกันมีชื่อว่า “ไร่กรุณาธร” ที่ทำไร่ลักษณะคล้ายกันแต่มี พัฒนาการพันธุ์พืชที่เป็นของตัวเองและเน้นองุ่นเป็นหลัก เพราะมี โรงงานบ่มไวน์องุ่นเป็นของตัวเอง ขณะที่บ้านไร่จินตราจะเน้นพืชผลที่ส่งขายได้ตลอดทั้งปีปัจจุบันบ้านไร่จินตราอยู่ภายใต้การดูแลของคุณสมชายหรือที่ชาว หมู่บ้านเรียกว่า ‘น้าชาย’มีภรรยาชื่อหลิน และลูกชายชื่อคชา หรือน้องออโต้ เป็นครอบครัวเล็ก ๆ ที่ช่วยกันบริหารไร่ มีลูกน้องที่ซื่อสัตย์ และบ้านไร่จินตราแห่งนี้ เป็นแหล่งอาชีพเล็ก ๆ ให้กับชาวหมู่บ้านแถบนั้นอีกด้วย

  • คชาอากร   ตอนพิเศษ 1 แฟนมิตติ้ง

    เรื่องราวของออโต้กับทานตะวัน ในทีแรกก็มีคนงานในไร่ทั้งสอง เอามาพูดคุยกันเรื่องที่ว่าผู้ชายรักผู้ชาย โดยเฉพาะไร่กรุณาธร แต่สุดท้ายก็ต้องเป็นอันเงียบหายไปเพราะมีคนงานอีกกลุ่มที่เปิดตัวเป็น LGBTQIA+ อยู่แล้วสามคนช่วยจัดการ‘แก๊งนารีผล’แก๊งนี้เปิดตัวขึ้นหลังจากทราบข่าวว่าออโต้กับทานตะวันคบหากันจริง ๆ แถมสุดท้าย ดาวเรืองดึง ‘แก๊งนารีผล’ มาเป็นทีมงาน คิว.ซี. และทีมเลขาให้กับตัวเองด้วย“พวกนี้เก่ง แถมยังปลื้มพวกเธอทั้งสองคนด้วยนะจ๊ะ” เจ้ดาวเรืองบอกกับทานตะวันและออโต้“สงสัยต้องนัดพวกน้อง ๆ มากินมื้อพิเศษแล้วล่ะ” ออโต้ทำพูดเล่น แต่ดาวเรืองกลับจริงจังขึ้นมา“จะดีเหรอเจ้” ทานตะวันไม่แน่ใจ“ดีสิ พวกนี้กลายเป็นสมุนเจ้ไปเรียบร้อยแล้ว” ดาวเรืองกอดอกอวดให้พวกเขาฟัง ดูเป็นเรื่องใหม่สำหรับดาวเรืองที่จะมีลูกน้องคอยช่วยดูแลงานในไร่ และเป็นเพื่อนสายวายเหมือนกับเธอ“แล้วแต่เจ้เลย” ทานตะวันส่ายหน้าระอากับพี่สาวตัวเอง“พวกนางฝากถามมาถึงด้วยนะ” ดาวเรืองพูดพลางยกหลักฐานในมือถืออวดทา

  • คชาอากร   บทที่ 23 บทเริ่มต้น (จบความโสด)

    Part ทานตะวันหลังจากที่ตกลงกับออโต้เป็นแฟนกัน ชีวิตไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนไปจากเดิมมากนอกจากตัวติดกันมากขึ้นกว่าเดิม ในทีแรกผมก็มีความกังวลอยู่นิดหน่อย เพราะนี่ไม่ใช่กรุงเทพฯ เชียงใหม่ ขอนแก่น พัทยา ภูเก็ต ที่จะมีผู้ชายกับผู้ชายเดินจับมือกันได้อย่างไม่ต้องเกรงสายตาใคร ซึ่งผมกับออโต้ก็ไม่มีโมเมนต์นั้นอยู่แล้ว‘ไม่ได้แคร์ แต่เกรงใจพ่อแม่ครับ’ดังนั้นการไปไหนมาไหนของเรา ก็ดูออกแหละว่าไม่ใช่เพื่อน แต่มันก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไร จริงนะหลัง ๆ มาออโต้แทบไม่ได้กลับบ้านเลย! นอกจากผมจะไปค้างที่บ้านเขา ในภายหลังจึงต้องตกลงกันว่าเราจะสลับวัน จันทร์ - อังคารอยู่บ้านผม พุธ - พฤหัสบดี อยู่บ้านออโต้ ศุกร์-เสาร์อยู่บ้าน ส่วนวันอาทิตย์ ก็ดูความเหมาะสมกันครับแม้จะตกลงกันอย่างนี้ แต่สุดท้าย ออโต้ก็มักจะนอนที่ห้องผมซะส่วนมากสืบจากลูกน้องของเจ้ดาวเรือง ‘แก๊งนารีผล’ ตูน แองจี้ และแจ๋ม ซึ่งเป็นคนงานวัยรุ่นในหมู่บ้านที่ถัดจากไร่ไป ได้ขอรูปผมกับออโต้ไปลงในเพจหมู่บ้าน ปร

  • คชาอากร   บทที่ 22 คลี่คลาย 3

    แต่แล้วคนที่พูดกลับกลายเป็นน้าชายซะงั้น“น้าคิดว่าน้าไม่โอเค หากออโต้จะชอบผู้ชาย...คนอื่นนะ” น้าชายตัดจบง่าย ๆ“สำหรับน้า ก็คงเหมือนกับน้าชาย แต่น้ามีข้อแม้นะ เดี๋ยวจะบอกให้ ขอฟังความเห็นของเพื่อนบ้านก่อน” น้าหลินขยิบตามาให้ลูกชายตัวเอง ผมรับรู้ได้ว่ามันเป็นเรื่องดีแหละผมหันไปมองพ่อแม่ของผมเอง นี่แหละที่ทำให้ผมรู้สึกกระวนกระวายใจหมับ!!ผมสะดุ้งจนแม้แต่เจ้ดาวเรืองหันต้องหันมามองออโต้คว้ามือผมมาจับไว้ผมมองหน้าออโต้ เขานิ่งมาก กลายเป็นผมซะเองที่เสียอาการ“ออโต้ น้าถามหน่อย คิดยังไงกับเจ้าทานตะวันลูกของน้า” พ่อมงคลของผมเอาแล้วไงครับ สไตล์การถามที่ลูกได้รับการถ่ายทอดมาอย่างเต็ม ๆ นี่แหละพ่อมงคล ไม่ค่อยพูด แต่พอพูดก็ตรง ๆ แบบนี้เลยออโต้กำมือผมแน่นขึ้น เออ! ลืมไปเลยว่าเรานั่งจับมือกันอยู่ ฉิบ... ชักมือออกตอนนี้คงไม่ดีแน่ ปล่อยไว้ก่อน“ผม... ผมชอบทานตะวันมาตั้งแต่เด็กแล้วครับ”“...”เงียบ“กรี๊ดดดดด อุ๊บ อุ๊บ หนูบอกแล้ว” เจ้ดาวเรืองเผลอกรี๊ด

  • คชาอากร   บทที่ 22 คลี่คลาย 2

    “อะ ไก่ทอด” ออโต้ตักน่องไก่ให้ผม“ตักเองได้น่า” ผมตักได้เองจริง ๆ“แหมแก เขาตักให้ก็ขอบคุณสิคะ ไม่น่ารักเลย” เจ้ดาวเรืองกลับไปเข้าข้างออโต้ซะงั้น“เออ ขอบคุณนะ” ผมเริ่มหงุดหงิดเล็กน้อย ทุกทีกินข้าวด้วยกันก็ไม่เห็นจะตักให้ มาวันนี้เกิดอยากสำแดงอะไรต่อหน้าพ่อแม่กันล่ะครับ“คนงานเป็นไงบ้างตอนนี้” ฝ่ายผู้ใหญ่เริ่มเปิดประเด็นแล้ว นั่นคือพ่อผมเอง“ก็เรียกมาคุยทั้งไร่เรียบร้อย ตะวันกับออโต้ก็อยู่ด้วยนะ” น้าชายตอบ“เฮ้อ อย่างว่า ลูกน้องเขาก็คงรักพวกนายมาก ๆ ไม่งั้นจะทำอย่างนี้เหรอ ใช่ไหม?” พ่อมงคลอของผมให้ความเห็น ข้อดีของพ่อก็คือเขามักจะคิดบวกเสมอ ซึ่งเหตุการณ์นี้ถ้าคิดบวกมันก็คือดี แต่ที่แย่คือใจดำไปหน่อยปล่อยให้ผมรอกลางฝนแบบนั้น“แล้วตายิ้มที่ป้อมหน้าล่ะ” แม่เฟื่องฟ้าถามถึงที่ไม่ยอมปล่อยให้ผมเข้ามาในไร่“อือม จริงสิ เงียบไปเลยหลังจากเรียกประชุม ตอนนั้นแกก็ดูจะหลบ ๆ หน้าอยู่” น้าสมชายบอกกับแม่เฟื่องฟ้า“อย่าไปทำอะไรเขาล่ะ” พ่อผมพูดติดตลก“ก็คงไม่หรอก เพราะตอนนี้ก็ชัดเจนแล้วว่าลู

  • คชาอากร   บทที่ 22 คลี่คลาย 1

    คนงานในไร่จินตราทยอยเดินเข้ามาในห้องโถงกลางบ้านที่ตอนนี้เปิดเครื่องปรับอากาศไว้รอรับ แต่ละคนเดินเข้ามาด้วยสีหน้าไม่สบายใจเท่าไร บางคนก็มีท่าทีวิตกอย่างเห็นได้ชัดสมชายผู้เป็นใหญ่ที่สุดในไร่ออกมานั่งที่เก้าอี้รับแขกด้วยสีหน้าเรียบเฉย มีหลินผู้เป็นภรรยานั่งอยู่ข้าง ๆ และเมื่อออโต้ลงมาจากชั้นบนพร้อมทานตะวันและดาวเรือง บรรดาคนงานยิ่งมีอาการวิตกกังวลกันมากขึ้น ต่างพากันก้มหน้าหลบสายตาที่เย็นเยือกของสมชายอย่างเห็นได้ชัดเจน“นั่งตรงนี้ลูก” หลินหันไปบอกทั้ง 3 คนให้นั่งตรงชุดโซฟาที่ถัดออกไปสมชายลุกขึ้นยืน คนงานพากันเงียบลงในทันที“มากันครบแล้วใช่ไหม ยิ้มมารึยัง”“มะ มาแล้วครับ” ตายิ้มที่นั่งอยู่ด้านหลังยกมือขึ้น“ดี”สมชายกวาดตามองคนงานเรียงจากซ้ายไปขวา ส่วนมากจะนั่งก้มหน้ากันมากกว่า เหมือนรู้ว่าสิ่งที่สมชายจะพูดต่อจากนี้คืออะไร“พี่ไม่รู้นะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ถือว่าเป็นสิ่งที่แย่ที่สุดที่ไร่ของเราไม่เคยมีมาก่อน” สมชายหยุดหายใจ“ไร่ของเรากับไร่กรุ

  • คชาอากร   บทที่ 21 ความจริง 2

    +++++ตะวันกลับออกมาด้วยเสื้อผ้าของผม“น่ารักว่ะ”“อะไร!?” ตะวันทำหน้าตื่นเมื่อผมชมว่าน่ารักแต่ตะวันก็คือตะวัน เขาเปลี่ยนโหมดกลับมาเป็นตัวเองอย่างเร็ว“เรามารอเพื่อเอาหลักฐานมาให้ดูว่าบ้านเราบริสุทธิ์”ตะวันพยายามยื่นมือถือมาให้ผม“เชื่อแล้ว...” ผมตอบ“อะไร ทำไมเชื่อง่าย ๆ ทีก่อนหน้านี้ ไม่ยอมเจอเลย ปิดบ้านหนีอีกต่างหาก” ตะวันก็ยังคงเป็นตะวัน เขาเริ่มเปลี่ยนเป็นโวยวายจนผมต้องรีบยกมือห้าม“เดี๋ยว ๆ ใจเย็น ไหนหลักฐานที่อยากให้ฟัง เปิดให้ฟังสิ” ผมรีบห้ามก่อนที่ตะวันจะโวยวายไปมากกว่านี้ตะวันยอมสงบ เขากดเปิดเสียงให้ผมฟังตั้งแต่ต้นจนจบ“เชื่อตะวันแล้วใช่ไหม”“ก็ไม่เคยไม่เชื่อนะ” ผมตอบจากใจ“เอ้าแล้วทำไมปิดเครื่องหนี ติดต่ออะไรไม่ได้ ปิดประตูทุกช่องทาง” ตะวันกลับมาเริ่มโวยวายอีกจนผมต้องใช้ไม้ตายหมับ!ผมกอดตะวันไว้แน่น ตะวันเริ่มหายใจราบเรียบขึ้น ผมสัมผัสได้ว่าหัวใจของตะวันเต้นแรงและเร็ว ซึ่งไม่ต่างจากผมในตอนนี้ที่&

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status