ร้านน้ำหอมเปิดวันแรกก็เรียกลูกค้าได้มากมาย ใครมากับสหายพวกเขาจะใช้วิธีรวมเงินกันเพื่อซื้อขวดใหญ่ แล้วค่อยไปแบ่งใส่ขวดแยกทีหลัง ถือว่าเป็นการประหยัดเงินได้ส่วนหนึ่ง ก่อนจะซื้อกลิ่นที่ชอบมีการทดลองสินค้า ทั้งดมและแต้มลงไปเล็กน้อย ยามเดินออกจากร้านค้า จึงมีกลิ่นหอมติดตัวไปด้วยมีทั้งบุรุษและสตรีที่ได้ก
“เช่นนั้นข้าขอตัวก่อนเจ้าค่ะ จะไปดูชุดสวย ๆ สำหรับฉินเอ๋อร์วันงานจะได้ไม่น้อยหน้าใครเจ้าคะ”“ไปเถิดข้าเองจะคุยเรื่องงานกับชุนเผิงเสียหน่อย”“เจ้าค่ะ”หลังจากหลีฮูหยินออกจากร้านไป ชิ่งซิ่นสือก็เรียกชุนเผิงเข้าพบ เพื่อมอบหมายงานสำคัญและต้องทำอย่างระมัดระวัง เพราะชิ่งซิ่นสือต้องการสินค้าในสภาพสมบูรณ์เท
ปึก!!!“ชิงเอ๋อร์!! ทำไมถึงวางถ้วยชาแรงนักมันยังร้อนอยู่นะ ดูสิมือเจ้าแดงไปหมดแล้ว มีอะไรในใจหรือไม่พูดมันออกมาเถิด”ลู่เวินเอ่ยกับลู่ชิงอย่างใจเย็น “ลูกพ่อเจ้าใจเย็นลงสักนิดเถิด อย่าเพิ่งนำอารมณ์โกรธมาทำร้ายตนเองเลย ทุกคนต่างก็เป็นห่วงเจ้านะ”“เดี๋ยวแม่ไปหยิบยามาทาให้นะ แล้วอย่าทำเช่นนี้อีก”คราแรก
ในยามห้ายของคืนวันถัดมา เซียวหนิงหลงกับตันเจียงตามมาสมทบกับลู่ชิง ที่มีก้งเยว่และก้งคุนติดตามข้างกาย ซึ่งทั้งสามคนมาถึงก่อนเขาได้ไม่นาน ลู่ชิงให้เสี่ยวไป๋ไป๋ออกมาด้วยยามนี้มันตัวโตขึ้นมากกว่าเดิมอีกแล้ว ทำเอาพื้นที่ในร้านค้าดูคับแคบไปถนัดตาแต่ยังพอมีที่ว่างสำหรับแขกที่จะมาเยือนในคืนนี้ เท่านั้นยังไ
รีบออกจากร้านนั่นเสีย และไปรอข้าที่หน้าจวนสวีก็แล้วกัน”“พวกข้าทำได้แน่นอนขอรับ คุณหนูวางใจได้เรื่องนี้สำเร็จแน่นอน ขอบคุณคุณหนูที่ให้โอกาสข้ากับน้องชายขอรับ”“แต่ว่าพวกเจ้าต้องจำเอาไว้ให้ขึ้นใจ ว่านี่คือโอกาสเพียงครั้งเดียวที่คู่หมั้นของข้าได้มอบให้ หากคิดจะทรยศหักหลังแม้จะหนีไปจนสุดหล้าฟ้าเขียว ข้
“หรือว่าที่วันนี้ร้านตระกูลสวีไม่เปิดเพราะสินค้าถูกคนขโมย นี่เถ้าแก่เนี้ยท่านขโมยสินค้าของผู้อื่น จากนั้นเอามาย้อมแมวขายบอกพวกข้าว่าเป็นของตนเองงั้นเรอะ ข้าไม่ซื้อแล้ว ๆ นี่มันของโจรชัด ๆ”“พวกเจ้าพูดบ้าอันใดกัน นี่เป็นสินค้าที่ร้านข้าได้มาจะเป็นของตระกูลสวีได้อย่างไร”“นี่น้องชายทั้งสองท่านช่วยบอกอ
“อืม เถ้าแก่ชิ่งท่านลองมองคนที่นั่งเรียงรายด้านหลังสักหน่อย เป็นคนที่ท่านรู้จักบ้างไหม”“นายท่าน ๆ ช่วยพวกข้าด้วยขอรับ ฮือ ๆ ๆ พวกข้าไม่อยากติดคุก นายท่านโปรดช่วยพวกข้าด้วยเถิด เห็นแก่ที่พวกข้าทำงานให้ท่านตั้งมากมาย ช่วยแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้น นายท่าน ๆ ๆ”ชิ่งซินสือถึงกับพูดตะกุกตะกัก เมื่อเห
ชุนเผิงกับชุนผางที่หลบมุมตามคำชี้แนะของลู่ชิง เมื่อพวกเขาเห็นความวุ่นวาย ที่เกิดขึ้นกับร้านค้าของเถ้าแก่ชิ่ง ก็รีบพากันออกไปนอกเมืองอย่างรวดเร็ว และทั้งสองไปรอพบลู่ชิงอยู่ที่หน้าจวนสวี รอจนกระทั่งลู่ชิงกลับมาพร้อมกับเซียวหนิงหลง จึงพาสองพี่น้องเข้าไปพูดคุยด้านในจวน เรื่องการจ้างเป็นคนดูแลจวนหลังนี้ข
“กระหม่อมเข้าใจชิงเอ๋อร์เป็นอย่างดี และไม่มีวันที่จะทำให้ชิงเอ๋อร์ต้องเสียใจ ไม่ว่าเรื่องใดก็ตามชิงเอ๋อร์อยากทำสิ่งใดกระหม่อมย่อมสนับสนุน คอยปกป้องนางให้พ้นภัยจากคนชั่ว รัชทายาทอย่าได้ทรงกังวลเรื่องนี้ หากเมื่อไหร่ชิงเอ๋อร์ต้องการไปเยือนตงเฉียน กระหม่อมจะเป็นคนพาไปด้วยตนเองพ่ะย่ะค่ะ” “ก็ดี เปิ่นไท่
“แล้วเสี่ยวชิงเป็นอย่างไรบ้าง ทำสัญญาการค้ากับสี่แคว้น แค่วันเดียวก็ได้รับเงินแสนตำลึงแล้ว ยังไม่นับเงินส่วนต่างที่จะได้รับหลังกิจการในแต่ละแคว้นเปิดทำการอีก ต่อไปนี้ใคร ๆ ก็คงจะคิดหนักหากคิดจะจัดการตระกูลสวี” “ตอนนี้ชิงเอ๋อร์กำลังทำคู่มือสำหรับการเปิดกิจการสาขา และพ่อครัวที่ต้องเดินทางไปสอนการทำอา
เมื่อคนกลุ่มใหญ่จากสามแคว้นออกจากท้องพระโรงแล้ว ได้เสด็จตรงไปยังประตูวังหลวง เพื่อรอให้ข้ารับใช้ไปเก็บสัมภาระ ยังตำหนักรับรองที่ได้พำนักก่อนหน้านี้ รวมถึงรัชทายาทและพระชายาที่ต้องตามเสด็จกลับแคว้น แม้ภายในใจจะรู้สึกโกรธเคือง และไม่เห็นด้วยกับพระบิดาเพียงใดก็ไม่อาจแสดงออกได้มากนัก ยามนี้ยังอยู่ต่างแ
“เฮอะ มีฮ่องเต้คนใดบ้างที่ไม่มีสนม อย่างน้อยพวกนางก็ช่วยให้เรามีความสุขชั่วครั้งชั่วคราวก็ยังดี ขุนนางจะดีจะชั่วใช่ว่า จะมองออกได้ง่าย ๆ ท่านคงคิดว่าตนเองเก่งมาก ที่สามารถมองคนออกว่าคนไหนดีคนไหนไม่ดีเชียวรึ” ฮ่องเต้จากซีหนานตรัสประชดประชันอย่างน่าหมั่นไส้ “ฮ่องเต้ซีหนานท่านไม่อยากเป็นฮ่องเต้ ที่เ
“จริงรึ! นี่คงเป็นลิขิตสวรรค์ ที่ได้ส่งเด็กสาวคนนี้มาเกิดบนแผ่นดินแคว้นฉู่ แม้แต่วิธีแก้ปัญหาเล็ก ๆ แต่กลับช่วยผู้คนได้มากมายนัก ไว้แนะนำให้เจิ้นได้รู้จักนางบ้าง เผื่อจะได้แลกเปลี่ยนความรู้กันสักครั้ง” “เสด็จพ่อทรงพักผ่อนสักนิดเถิด เย็นนี้จะได้ชิมอาหารสูตรของคุณหนูสวี แล้วจะทรงเข้าพระทัยว่าเหตุใด ล
เพราะเดินทางก่อนทำให้ฮ่องเต้ตงเพ่ยจวิน เสด็จมาถึงเมืองหลวงแคว้นฉู่เป็นพระองค์แรก โดยมีรัชทายาทมารอรับเสด็จพระบิดาที่หน้าประตูวังหลวง พร้อมด้วยฮ่องเต้เซียวถิงเฟิง ชินอ๋องและขุนนางอีกหลายคนที่มารอต้อนรับด้วยเช่นกัน “ถวายพระพรเสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ” “รัชทายาทเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง อยู่ที่นี่มีปัญหาอันใดหรือไ
“จือเค่อเจ้าไปสังหารฮ่องเต้ส่วนข้ากับลี่จ้งจะหาของมีค่า เผื่อฝ่าบาทจะนำมาด้วยระหว่างทางหลบหนี ยังต้องใช้เงินอีกมาก”“อืม ทำเงียบ ๆ เล่าอย่าได้ส่งเสียงดังเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นพวกเราสามคนคงหนีไม่พ้นเข้าใจไหม”“เชื่อมือพวกข้าสองคนเถิดน่างานนี้ไม่มีพลาดแน่นอน เจ้ารอส่วนแบ่งก็พอแล้วรีบลงมือกันเถิด”จือเค่อ
ส่วนองครักษ์เหยียนกลับคิดถึงเรื่องยาพิษมากกว่า “อย่าว่าแต่เรื่องพลังยุทธ์เลยพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมนึกถึงยาพิษที่ฮองเฮาได้รับแล้วยังขนลุกได้ทุกครั้ง ยาพิษอันใดกันทำให้เจ็บปวดทรมานอยากตายก็ตายไม่ได้ แต่อยู่โดยมีพิษนี้อยู่ในร่างกายต้องทุกข์ทรมานยามตะวับลับขอบฟ้า น่ากลัวมากจริง ๆ นะพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องนี้รัชท
ตลอดระยะเวลาที่ตัวประกันที่เป็นเชื้อพระวงศ์ และต้องพำนักอยู่ที่แคว้นฉู่มาพักใหญ่ แม้จะถูกจำกัดบริเวณที่ไปได้ แต่มิได้ทำให้ทุกคนซึมเซาหรือเคร่งเครียดแต่อย่างใด เพราะกิจการของตระกูลสวีดึงดูดความสนใจของทุกคน ยิ่งร้านน้ำหอมที่ได้เข้าไปเลือกชมด้วยตนเอง จนต้องเสียตำลึงเงินไปพอสมควร จะซื้อขวดเล็ก ๆ ได้อย่า