เซียวหนิงหลงที่มาถึงประตูเมือง ก้งคุนที่ซุ่มรออยู่ในมุมมืดก็ออกมาสมทบอีกคน พร้อมกับด้านหลังมีรถม้าของตระกูลสือตามมา พอทหารหน้าประตูเมืองเห็นเข้า ก็เกิดสงสัยแต่ยังไม่ทันได้ถามสิ่งใด เซียวหนิงหลงจึงไขข้อสงสัย และไม่ลืมเปิดรถม้าให้ทหารได้ดู ว่าผู้นำตระกูลสือพบเจอสัตว์ร้ายจึงได้รับบาดเจ็บสาหัส ซึ่งตนบัง
“ย่อมตอบรับเพราะข่าวเรื่องสำนักเบญจพิษ ที่ถูกทำลายย่อยยับไม่มีใครเหลือรอด น่าจะเป็นตัวอย่างที่ชัดที่สุด แค่บรรณาการห้าหีบเพื่อขอโทษราชวงศ์ พวกเขาย่อมส่งมาแน่นอน แต่ถ้าอยากจะลองดีกับข้าก็จะได้เห็นสำนักในยุทธภพ ล่มสลายเป็นสำนักที่สอง ราชวงศ์เซียวมิได้อ่อนแอไร้ความสามารถ ที่คนในยุทธภพจะคิดจัดการได้ง่าย
“แม้ข้าจะไม่มีบุตรสาวนะ แต่ข้าก็อยากมีลูกสะใภ้เช่นคุณหนูลู่ชิงเหมือนกัน บิดามารดาของนางช่างเลี้ยงดูบุตรทั้งสามได้ดีจริง ๆ”“นึกถึงเรื่องนี้ก็สมน้ำหน้าตระกูลอู๋ยิ่งนัก มีบุตรชายดี ๆ ขยันทำงานแต่กลับขับไล่ออกจากตระกูล เพราะคำใส่ร้ายของบุตรชายคนโต สุดท้ายตระกูลอู๋ถึงได้ตกต่ำจนทุกวันนี้ ไม่น่าเลยจริง ๆ”
เซียวหนิงหลงเร่งกลับจวนเพราะคาดเดาเรื่องที่บิดาบอกไว้ คงไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เมื่อมาตามเวลานัดหมาย ก็พบว่าบิดากำลังอ่านจดหมายในมือ ด้วยสีหน้าเป็นกังวลอยู่พอสมควร“ท่านพ่อเหตุใดถึงทำสีหน้าเช่นนั้น จดหมายรายงานเรื่องอันใดหรือขอรับ”“อืม จดหมายจากคนของเรา ที่เฝ้าสังเกตการณ์พวกเผ่านอกด่าน ดูเหมือนว่าพวกนั
ตอนกลางคืนเพิ่มการอยู่เวรยาม แม้กำแพงจะสูงมากก็ตาม แต่สำหรับคนที่มีวรยุทธ์ไม่ใช่เรื่องยากที่จะลักลอบเข้ามา เพราะตอนนี้ลู่ชิงยังไม่ได้รับคนงานเพื่อเข้ามาอยู่ประจำที่เรือน ส่วนเซียวหนิงหลงออกไปยังหน่วยลับ เพื่อมอบตัวอย่างของหน้าไม้ให้กับหัวหน้าจาง ได้นำศึกษาและทดลองทำว่าจะสำเร็จหรือไม่แต่ในห้องลับที่
“ขอรับ”ซือหม่าจินและคนสนิทอย่างตุนหวงฮวา มาอาศัยอยู่กับเมิ่งเหยียนได้หลายเดือนแล้ว ก่อนหน้านี้ทั้งสองคนพักอยู่ที่หมู่บ้านจิ่นเผิง จากนั้นเมิ่งเหยียนที่ไปดูการทำนาปลูกผัก จึงรับกลับมาที่จวนด้วยตนเอง แต่ให้พวกเขาสองคนปลอมตัวเป็นบ่าวรับใช้ของตน เพื่อสามารถผ่านประตูเมืองเข้ามาได้ซือหม่าจินนั้นคิดแค้นช
“ถ้าคุณหนูต้องการใช้ด้านหน้าที่ว่าการ ข้าจะไปแจ้งขออนุญาตให้เองขอรับ” ก้งคุนอาสาจัดการเรื่องพื้นที่การวางโต๊ะเพื่อแจกอาหาร“ขอบคุณเจ้าค่ะพี่ก้งคุน เรื่องนี้ต้องรบกวนท่านแล้วเจ้าค่ะ”“อ่อ น้องเล็กเจ้าจะเชิญจวนชินอ๋อง มาร่วมทำบุญแจกจ่ายอาหารร่วมกับพวกเราด้วยหรือไม่ พี่รองคิดว่าถ้าไม่เชิญท่านหญิงเซียวไ
ซือหม่าจินสั่งให้ตุนหวงฮวา เตรียมเข็มอาบยาพิษไว้มากหน่อย ถ้าหากชินอ๋องพาครอบครัวไปร่วมทำบุญโรงทานในครั้งนี้ ตนจะได้ล้างแค้นให้บิดาอีกครั้ง และไม่ลืมเตรียมชุดสำหรับปลอมตัวเป็นชาวบ้าน ที่ไปรับการแจกอาหารเพื่อไม่ให้ตนเองเป็นที่สะดุดตาเกินไปตกเย็นซือหม่าจินจึงบอกเมิ่งเหยียน ว่าอีกสองวันตนจะลงมือ และเมิ
ยามมีปัญหาก็เป็นข้าที่ต้องช่วยท่าน คอยวางแผนต่าง ๆ นานา ท่านมันคนเห็นแก่ตัว ข้ากับคนรักต้องจากกันตลอดกาลเพราะฝีมือของพวกท่าน ตอนนี้พ่อแม่สามีของฮูหยินก็ตายอย่างที่ท่านต้องการแล้ว อำนาจในเรือนหลังที่ท่านอยากได้ และใช้มันจัดการเรือนหลังท่านได้มันมาแล้วนี่ ทำไมต้องแสร้งทำท่าสูงส่งเช่นนั้นอีกเล่า”“ท่าน
“ที่เจ้าพูดมาเป็นความจริงงั้นรึ เรื่องนี้จะมาพูดล้อเล่นไม่ได้ แล้วหลักฐานที่เจ้าพูดถึงนั่นรู้หรือว่ามันอยู่ที่ใด”“บ่าวรู้เจ้าค่ะ เพราะบ่าวแอบติดตามนางไป เพื่อดูว่าทางที่นางเดินไปนั้นมีจุดหมายอยู่ที่ใด”เหลียวเคอฮว่านเร่งเร้าให้ก้งเยว่พูดสิ่งที่เห็นโดยเร็ว “แล้วจุดหมายที่ว่านั่น คือที่ไหนเจ้าอย่ามัว
มาหลายชั่วยามแล้วเจ้าค่ะ”“จะเป็นไปได้อย่างไร เมื่อวานนายท่านทั้งสองยังนั่งดื่มชาด้วยท่าทางแข็งแรง ไม่มีทีท่าว่าจะป่วยกะทันหันแล้วมันเกิดเรื่องนี้ได้อย่างไร เจ้ารีบไปตามท่านหมอมาเพื่อตรวจดูศพของนายท่าน ว่าสาเหตุการตายมาจากอะไร ส่วนข้าจะรีบไปตามนายท่านใหญ่พวกเจ้าอย่าแตะต้องหรือเคลื่อนย้ายสิ่งใด เข้าใ
หลังจากผ่านวันเข้าหอกับอนุคนใหม่ทั้งสอง นายท่านเหลียวเริ่มไม่คิดถึงงานของตน เพราะในหัวของเขาตอนนี้มีแต่ภาพของไป่ตู้ฮวากับหล่างกุ้ยอิน ที่ร่างกายเปลือยเปล่าคอยปรนนิบัติตนอยู่ทุกค่ำคืน นายท่านเหลียวให้อนุทั้งสองได้พักร่างกายเพียงหนึ่งวันเท่านั้น วันถัดไปเขารีบออกจากกรมพิธีการ มุ่งหน้ากลับจวนอย่างใจจดใ
กรี๊ดดดดดด!! เพล้ง!! เพล้ง!! กรี๊ดดดดด!!“ทำไม๊!! ทำไม๊!! คุณหนูสูงศักดิ์เช่นข้า ที่มีบุรุษมากมายหมายปองถึงได้ตาบอดยอมแต่งงานเข้าตระกูลเล็ก ๆ นี้ได้นะ ข้าไม่คิดเลยจริง ๆ ว่าเหลียวเคอฮว่านจะกลายเป็นคนเช่นนี้ไปได้” จ้าวฮูหยินผู้อยู่ในตำแหน่งสูงสุดในเรือนหลัง ถึงกับทำลายข้าวของภายในเรือนของตน จนพังเส
“เฉียวไท่ความคิดของเจ้าไม่เลวเช่นนั้นเอาตามที่เจ้าว่ามา แค่สองสามวันไม่นานแต่ตอนนี้เจ้าไปเตรียมคนให้ข้าที่เรือนท้ายจวน ข้าคิดว่าคนเดียวคงไม่ทำให้ข้าหายอยากได้ และอย่าลืมยาห้ามครรภ์รีบไปจัดการได้แล้วข้าจะรออยู่ที่นั่น”“ได้เลยขอรับคุณชายใหญ่ แต่บ่าวขอด้วยหนึ่งคนนะขอรับ เพราะบ่าวเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนก
“พี่เต๋อหลินส่งคุณหนูทั้งสองกลับจวนด้วยเจ้าค่ะ”“ขอรับคุณหนู เชิญพวกท่านทั้งสองขอรับ”ไป่ตู้ฮวาและหล่างกุ้ยอินกลับจวน โดยเต๋อหลินคอยดูแลเงียบ ๆ เพื่อป้องกันมิให้มีมือที่สาม เข้ามาขัดขวางแผนการของลู่ชิงได้ ส่วนบุรุษทั้งสามคนในห้อง มิได้เอ่ยขัดบทสนทนาแต่อย่างใด เพราะลู่ชิงได้บอกแล้วว่าจะขอลงมือด้วยตนเ
ก๊อก ๆ ๆ “คุณหนูเจ้าคะ คุณชายใหญ่กับคุณชายรองมาถึงแล้วเจ้าค่ะ”“เข้ามาเถิดพวกเราเพิ่งจะพูดถึงอยู่พอดี”“พวกเราสองคนเห็นรถม้าของท่านก็รีบตามขึ้นมาทันทีขอรับ ยังพอมีเวลาข้าจึงให้ลูกจ้างที่ร้าน เตรียมผลไม้มาเป็นของว่างด้วยขอรับ”“ขอบใจมากอาเสียน เป็นอย่างไรตรวจบัญชีของทั้งสองร้านแล้ว ตัวเลขดีขึ้นกว่าเด
ก้งเยว่ที่รับคำสั่งจากลู่ชิง แอบเข้ามาพบกับคุณหนูทั้งสองจากตระกูลไป่และตระกูลหล่าง นางพูดโน้มน้าวสตรีทั้งสอง ถึงแม้ต้องสูญเสียบางอย่างแต่ได้แก้แค้น และไม่นานจะได้รับอิสระออกไปใช้ชีวิตอย่างที่ตนเองใฝ่ฝัน หรือจะทำงานเป็นลูกจ้างของกิจการตระกูลสวี ขึ้นอยู่กับว่าพวกนางจะเลือกสิ่งใด โดยย้ำเวลาที่ลู่ชิงน