“ถ้าคุณหนูต้องการใช้ด้านหน้าที่ว่าการ ข้าจะไปแจ้งขออนุญาตให้เองขอรับ” ก้งคุนอาสาจัดการเรื่องพื้นที่การวางโต๊ะเพื่อแจกอาหาร“ขอบคุณเจ้าค่ะพี่ก้งคุน เรื่องนี้ต้องรบกวนท่านแล้วเจ้าค่ะ”“อ่อ น้องเล็กเจ้าจะเชิญจวนชินอ๋อง มาร่วมทำบุญแจกจ่ายอาหารร่วมกับพวกเราด้วยหรือไม่ พี่รองคิดว่าถ้าไม่เชิญท่านหญิงเซียวไ
ซือหม่าจินสั่งให้ตุนหวงฮวา เตรียมเข็มอาบยาพิษไว้มากหน่อย ถ้าหากชินอ๋องพาครอบครัวไปร่วมทำบุญโรงทานในครั้งนี้ ตนจะได้ล้างแค้นให้บิดาอีกครั้ง และไม่ลืมเตรียมชุดสำหรับปลอมตัวเป็นชาวบ้าน ที่ไปรับการแจกอาหารเพื่อไม่ให้ตนเองเป็นที่สะดุดตาเกินไปตกเย็นซือหม่าจินจึงบอกเมิ่งเหยียน ว่าอีกสองวันตนจะลงมือ และเมิ
“เอาน่า ขอแค่บุตรหลานของพวกเราเป็นคนดี ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องไม่ดีก็พอ”“ไป ๆ ๆ รีบต่อแถวรอกันเถิด อีกประเดี๋ยวคงถึงเวลาแล้วล่ะ อย่าเบียดกันไปมาล่ะพวกเจ้า”“เร็วเข้า ๆ คนของคุณหนูสวีกำลังยกอาหารวางบนโต๊ะแล้ว”ชินอ๋องพาทุกคนเดินมาหาครอบครัวของลู่ชิง และกล่าวทักทายพูดคุยถามไถ่กันเล็กน้อย รอให้ทหารช่วย
และแล้วโอกาสที่ซือหม่าจินรอคอยก็มาถึง เมื่อลู่ชิงที่เดินมาใกล้จะถึงโต๊ะวางอาหาร เกิดสะดุดชายกระโปรงทำให้ถุงเงินร่วงลงพื้น เซียวหนิงหลงจึงอาสาก้มลงเก็บให้ ซือหม่าจินรีบสะบัดเข็มอาบยาพิษในมือ พุ่งตรงไปยังหน้าอกของลู่ชิง แต่เป็นเพราะแรงสะดุดทำให้ลู่ชิงเซเล็กน้อย เข็มอาบยาพิษเล่มนั้นจึงโดนที่หัวไหล่แทน
ตันเจียงและเจียวมิ่งกับคนอื่น ๆ ใช้วิชาตัวเบาตามเสี่ยวไป๋ไป๋จนทัน ในที่สุดก็มาหยุดอยู่ที่บ้านหลังหนึ่ง ซึ่งดูเก่าและทรุดโทรมอยู่ด้านหลังตลาดของเมืองหลวง ซือหม่าจินและตุนหวงฮวาที่หลบหนีด้วยวิชาตัวเบา กลับมาถึงบ้านหลังนี้ก็ปิดประตูหน้าต่าง และหลบอยู่ด้านในเงียบ ๆ เพราะคิดว่าตนหลบหนีออกมา ก่อนที่พวกตัน
พอเริ่มดีขึ้นก็ตักน้ำจากบ่อวิเศษ ใส่ขวดโหลใบใหญ่ติดตัวออกไปเพื่อช่วยรักษาพระชายา และยังต้องดื่มน้ำวิเศษอีกสองสามวันถึงจะขับยาพิษได้หมดพรึ่บ!!“ชิงเอ๋อร์ /คุณหนู”ฟางซินเอ่ยถามอาการของบุตรสาว ทันทีที่ลู่ชิงกลับออกมาจากในมิติ “เป็นอย่างไรบ้างลูก ชิงเอ๋อร์ยังเจ็บตรงไหนอีกหรือไม่”“ข้าดีขึ้นมากแล้วเจ้า
“ขอรับซื่อจื่อ”“เจ้าจะทำอะไร ปล่อยนายท่านของข้านะ หากพวกเจ้าลงมือละก็เผ่าต้าตงไม่ปล่อยพวกเจ้าไว้แน่”“อ่อ ที่แท้ก็เป็นคนของต้าตงหรอกรึ เจ้าคงไม่คิดจะแก้แค้นแทนบิดากระมัง”“เสด็จพ่อ! ท่านอ๋อง!”“เจ้าชินอ๋องสารเลว เจ้าสังหารท่านพ่อของข้าสมควรถูกแก้แค้น หากข้าเป็นอะไรไปต้าตงจะต้องบุกแคว้นฉู่แน่”“โหว
ด้านลู่เวินและลู่เสียนที่มีเจ้าหน้าที่ของที่ว่าการ คอยช่วยแจกอาหารที่เหลืออยู่ แม้จะมีชาวบ้านที่เป็นห่วงอยากให้เขา ตามไปดูอาการลู่ชิง แต่ลู่เวินก็ตอบกลับให้ทุกคนเข้าใจ ว่าตนเป็นห่วงก็จริงแต่ที่จวนชินอ๋องมีหมอที่เก่งกาจ บุตรสาวของตนต้องปลอดภัยแน่นอน และครอบครัวของเขาไม่ต้องการให้อาหารที่เตรียมมา ต้อ
“นั่นสิเจ้าคะ หลังจากนี้เจ้าค่อย ๆ คิดทบทวน ถึงความผิดที่เจ้าเคยทำไว้ให้มากล่ะ พี่ก้งคุนจัดการทำลายใบหน้าและเส้นเอ็นทุกจุด ยกเว้นเครื่องเพศของคุณชายเหลียว อ้อ คงต้องทำลายเส้นเสียงให้พูดไม่ได้ด้วยนะเจ้าคะ จากนั้นพาคุณชายไปส่งที่หอคณิกาบอกกับเถ้าแก่เนี้ยที่นั่นว่า บุรุษผู้นี้เต็มใจสละร่างกายตนเอง เพื่
“รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ /รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ”“ใครอยากจะเสนอสิ่งใดอีกหรือไม่ อ่อ ใต้เท้าหลิวเตรียมหีบตำลึงเงินและหีบตำลึงทองอย่างละสองหีบ ผ้าไหมอย่างดีห้าพับรวมถึงร้านค้ากลางเมืองหลวงจำนวนสองร้าน และท่านจงเป็นตัวแทนของเจิ้นนำมันไปมอบให้กับคุณหนูสวี เพื่อตอบแทนที่นางคิดวิธีช่วยเหลือชาวบ้าน ให้ผ่านภั
ชินอ๋องรอฮ่องเต้ตรัสคำนี้อยู่แล้ว ก่อนก้าวออกไปด้านหน้าพร้อมยื่นหลักฐานในมือไปข้างหน้า “กระหม่อมมีฎีกาพร้อมหลักฐานถวายต่อฝ่าบาท โปรดทอดพระเนตรด้วยพระองค์เองเถิดพ่ะย่ะค่ะ ว่าคนที่เป็นขุนนางเช่นนี้ควรอยู่ในราชสำนักต่อ หรือควรลงโทษให้เป็นเยี่ยงอย่างพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้ไม่คิดว่าวันนี้ชินอ๋องจะมีฎีกามามอบใ
“รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ”เหลียวเคอฮวานก้าวออกไปถวายรายงาน ที่ตนเป็นผู้รับชอบต่อจากชินอ๋องทันที “ทูลฝ่าบาทอีกสามเดือนจะถึงเทศกาลล่าสัตว์แล้ว ครั้งนี้มีแขกจากต่างแคว้นต้องการเข้าร่วมงานด้วย และต้องการมาถวายพระพรรวมถึงเจริญสัมพันธไมตรีระหว่างแคว้นด้วยพ่ะย่ะค่ะ”“เจิ้นจำได้ว่าใกล้เทศกาลล่าสัตว์ประจำปีของ
“แต่ข้าคิดไปอีกอย่างนะ อนุคนใหม่เพิ่งจะพ้นวัยปักปิ่นการแต่งเข้าจวนในฐานะอนุ คงเพราะถูกครอบครัวบังคับ เด็กสาวที่ไหนจะชอบคนแก่อายุคราวพ่อกันบ้างล่ะ ถ้าข้าเป็นอนุสองคนนี้ก็ต้องเลือกคุณชายใหญ่ ที่หนุ่มแน่นมีเรี่ยวแรงมากกว่าอยู่แล้ว”“นี่ข้ามีเรื่องมาใหม่จะเล่าให้ฟัง เกี่ยวกับการตายของบิดามารดาใต้เท้าเหล
คำสั่งของลู่ชิงที่ทุกคนได้ยินทำให้รู้ว่า สตรีวัยสิบสี่หนาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกตนยามนี้นางเติบโตขึ้นมาก เติบโตจากเหตุการณ์ที่จำฝังใจ ฉะนั้นการแก้แค้นและเอาคืนคนที่ทำร้ายตระกูลสวี คนเหล่านั้นต้องคิดให้หนักว่าตนเอง สามารถรับมือกับสวีลู่ชิงผู้นี้ได้หรือไม่“ชิงเอ๋อร์วางแผนทำลายความเชื่อใจ ของคนในครอบครั
“ข้าไม่อนุญาต! พวกนางเป็นคนของบุคคลลึกลับ ที่ต้องการทำให้ข้ากับเจ้าผิดใจกันก็เท่านั้น พวกนางไม่มีสิทธิ์ฝังที่นั่น”“แต่พวกนางเป็นเมียของข้า ข้าจะฝังพวกนางในสุสานตระกูล เรื่องอื่นท่านจะทำอะไรก็แล้วแต่ท่าน ส่วนศพของพวกนางสองคนข้าจะจัดการเอง”“นี่เจ้ากล้าขัดคำสั่งข้างั้นรึ ล่ากวนนำตัวคุณชายใหญ่ไปพักที่
หวงนักหวงหนาถึงกับลงมือตบตีข้าน่ะ”“เมื่อก่อนก็ส่วนเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ข้ายังไม่ได้อนุญาต เพราะฉะนั้นสิ่งที่เจ้าทำมันคือเรื่องที่ไม่สมควร” แม้สิ่งที่บุตรชายพูดมาล้วนถูกต้อง แต่เพราะเขายังกินไม่เบื่อจึงรู้สึกหวงเป็นธรรมดา“แล้วอย่างไร!! ในเมื่อข้าอยากได้พวกนาง ทำไมต้องรอให้ท่านพ่อเบื่อก่อน แล้วค่อยส่ง
ก๊อก ๆ ๆ “นายท่านนอนหรือยังขอรับ นายท่านขอรับ”แอ๊ดดดด “พ่อบ้านเหลียวหยุดเคาะเสียที เจ้าเสียงดังเพียงนี้ข้าจะนอนได้อย่างไร เกิดอะไรขึ้นอีกเจ้าตรวจรอบ ๆ จวน พบสิ่งใดผิดปกติมางั้นหรือ”“นายท่านพวกเขา ๆ สามคน สวมหมวกเขียวให้นายท่านแล้วขอรับ”“เจ้าหมายถึงใครที่สวมหมวกเขียวให้ข้า พูดให้มันกระจ่างกว่านี้ไ