การเดินทางไปตำบลหย่งฝูยังคงดำเนินต่อไปอีกหลายวัน กว่าจะเดินทางไปถึงต้องผ่านอุปสรรคระหว่างทางอีกมา ส่วนทางด้านตระกูลสวีที่ยังคงขยันทำงานทำการ โดยมีลู่ชิงกำลังเตรียมอุปกรณ์และเครื่องปรุงรสต่าง ๆ ให้กับบิดาอย่างลู่เวิน ที่ต้องเดินทางไปทำการเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวสาขาเมืองหย่งเหอ จากนั้นก็จะเดินทางต่อไปเพื่อ
“ถ้างั้นให้พี่เจียวมิ่งติดตามไปดูแลท่านพ่อกับท่านแม่นะเจ้าคะ ไหน ๆ ก็มีพวกพี่เต๋อหลินมาช่วยแล้วท่านเองก็ต้องมีคนดูแลนะเจ้าคะ พี่เจียวมิ่งไปคนเดียวไหวหรือไม่เจ้าคะ” ลู่ชิงอยากให้เจียวมิ่งไปดูแลบิดามารดาด้วยนอกจากคนของสำนักคุ้มภัย“เช่นนั้นเต๋อฟาเจ้าไปเมืองหย่งเหอกับข้าก็แล้วกัน นั่งพักด้านข้างคนบังคั
“อิ อิ ข้าจะเป็นเด็กดีเชื่อฟังพี่รองทุกอย่างเจ้าค่ะ หากไม่มีความจำเป็นจะไม่ออกไปที่ไหนแน่นอน ท่านก็ส่งจดหมายมาถามไถ่พี่ก้งเยว่ดูได้นี่นา” ลู่ชิงรู้ว่าทุกคนล้วนเป็นห่วงตนเองทั้งนั้น ครั้งนี้จึงจะอยู่ในกรอบสักครั้งก็แล้วกัน“พี่เจียวมิ่งอย่าคิดมากไปเลยข้าจะคอยจับตามองชิงเอ๋อร์เอาไว้ หากนางคิดจะทำอะไรแ
หลังจากองครักษ์ผู้มาใหม่ทั้งสี่ทานมื้อเช้าเสร็จ ก็เตรียมตัวพาลู่เสียนและลู่ชิงกลับหมู่บ้านอันผิง เพื่อไปดูห้องพักของพวกเขาทั้งห้าคน ที่ลู่ชิงอนุญาตให้เจียวมิ่งสร้างเพิ่มในพื้นที่บ้านของลู่ชิงอย่างใจกว้างส่วนลู่เสียนกับลู่ชิงนั้นก้งเยว่ให้ขึ้นไปนั่งบนรถม้ารออยู่ก่อนแล้ว ต่งไช่กับต่งซวินรับอาสาปิดประ
“เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะห้องพักใหม่ถูกใจพวกท่านหรือไม่ เดินทางกันมาเหนื่อย ๆ นอนพักผ่อนเสียก่อนเรื่องอื่นไม่ต้องรีบร้อนก็ได้เจ้าค่ะ” ลู่ชิงปล่อยให้พี่ชายอย่างลู่เสียนตรวจบัญชีร้านอยู่ในบ้าน ส่วนตนเองก็เดินออกมาดูทุกคนที่นี่“พวกข้าชอบห้องพักนี้มากเลยขอรับคุณหนูไหนจะของใช้พวกนี้ ต้องขอบคุณท่านมากที่เอา
“ข้าเองก็รู้สึกไม่สบายใจคาดว่าจะเป็นอย่างที่พี่เต๋อหลินพูดมา แต่คงยังไม่ใช่เร็ว ๆ นี้หรอกกระมังเจ้าคะ ถ้าหากรู้วิธีสร้างอาวุธสามารถทำออกมาได้เร็วที่สุดเมื่อใด ถ้าเราทำอาวุธที่ไม่ใหญ่มากจะเร็วกว่าเดิมและได้จำนวนมากได้ไหมเจ้าคะ” ลู่ชิงไม่รู้ว่ายุคนี้ใช้เวลาทำอาวุธกันนานแค่ไหน“หากเป็นอาวุธชิ้นใหญ่อย่า
“ฮ่า ๆ ๆ พี่ก้งเยว่ดูทุกคนสิเจ้าคะตกใจเสียงของข้ากันหมดเลย พวกท่านคิดมากเกินไปแล้วที่ข้าร้องเสียงดัง เพราะท่านอาเยวี๋ยนจิ้งห้าวเพิ่งส่งข่าวมาและเป็นข่าวที่ดีมาก ร้านค้าก็กำลังจะเปิดขายอาหารแล้ว และที่สำคัญที่สุดก็คือพวกเขาหาต้นเฉ่าเหมยพบจำนวนมาก พร้อมกับซื้อที่ดินไว้ให้ข้าถึงห้าสิบห้าหมู่ ตอนนี้กำลั
หลังจากจบงานเลี้ยงหมูสามชั้นย่างแล้ว ลู่ชิงก็หยิบกระดาษออกมายื่นให้กับต่งไช่ เพราะการทำอาวุธจำเป็นต้องศึกษาทำความเข้าใจ รวมถึงการลงมือปฏิบัติจริงและทดลองเสียก่อน จึงจะรู้ว่าสำเร็จตามข้อมูลวิธีการทำที่มอบให้ไปหรือไม่“พี่ต่งไช่ พี่ต่งซวินนี่คือรายละเอียดกับขั้นตอนการทำอาวุธที่ข้าหาได้เจ้าค่ะ พวกท่านล
“กระหม่อมเข้าใจชิงเอ๋อร์เป็นอย่างดี และไม่มีวันที่จะทำให้ชิงเอ๋อร์ต้องเสียใจ ไม่ว่าเรื่องใดก็ตามชิงเอ๋อร์อยากทำสิ่งใดกระหม่อมย่อมสนับสนุน คอยปกป้องนางให้พ้นภัยจากคนชั่ว รัชทายาทอย่าได้ทรงกังวลเรื่องนี้ หากเมื่อไหร่ชิงเอ๋อร์ต้องการไปเยือนตงเฉียน กระหม่อมจะเป็นคนพาไปด้วยตนเองพ่ะย่ะค่ะ” “ก็ดี เปิ่นไท่
“แล้วเสี่ยวชิงเป็นอย่างไรบ้าง ทำสัญญาการค้ากับสี่แคว้น แค่วันเดียวก็ได้รับเงินแสนตำลึงแล้ว ยังไม่นับเงินส่วนต่างที่จะได้รับหลังกิจการในแต่ละแคว้นเปิดทำการอีก ต่อไปนี้ใคร ๆ ก็คงจะคิดหนักหากคิดจะจัดการตระกูลสวี” “ตอนนี้ชิงเอ๋อร์กำลังทำคู่มือสำหรับการเปิดกิจการสาขา และพ่อครัวที่ต้องเดินทางไปสอนการทำอา
เมื่อคนกลุ่มใหญ่จากสามแคว้นออกจากท้องพระโรงแล้ว ได้เสด็จตรงไปยังประตูวังหลวง เพื่อรอให้ข้ารับใช้ไปเก็บสัมภาระ ยังตำหนักรับรองที่ได้พำนักก่อนหน้านี้ รวมถึงรัชทายาทและพระชายาที่ต้องตามเสด็จกลับแคว้น แม้ภายในใจจะรู้สึกโกรธเคือง และไม่เห็นด้วยกับพระบิดาเพียงใดก็ไม่อาจแสดงออกได้มากนัก ยามนี้ยังอยู่ต่างแ
“เฮอะ มีฮ่องเต้คนใดบ้างที่ไม่มีสนม อย่างน้อยพวกนางก็ช่วยให้เรามีความสุขชั่วครั้งชั่วคราวก็ยังดี ขุนนางจะดีจะชั่วใช่ว่า จะมองออกได้ง่าย ๆ ท่านคงคิดว่าตนเองเก่งมาก ที่สามารถมองคนออกว่าคนไหนดีคนไหนไม่ดีเชียวรึ” ฮ่องเต้จากซีหนานตรัสประชดประชันอย่างน่าหมั่นไส้ “ฮ่องเต้ซีหนานท่านไม่อยากเป็นฮ่องเต้ ที่เ
“จริงรึ! นี่คงเป็นลิขิตสวรรค์ ที่ได้ส่งเด็กสาวคนนี้มาเกิดบนแผ่นดินแคว้นฉู่ แม้แต่วิธีแก้ปัญหาเล็ก ๆ แต่กลับช่วยผู้คนได้มากมายนัก ไว้แนะนำให้เจิ้นได้รู้จักนางบ้าง เผื่อจะได้แลกเปลี่ยนความรู้กันสักครั้ง” “เสด็จพ่อทรงพักผ่อนสักนิดเถิด เย็นนี้จะได้ชิมอาหารสูตรของคุณหนูสวี แล้วจะทรงเข้าพระทัยว่าเหตุใด ล
เพราะเดินทางก่อนทำให้ฮ่องเต้ตงเพ่ยจวิน เสด็จมาถึงเมืองหลวงแคว้นฉู่เป็นพระองค์แรก โดยมีรัชทายาทมารอรับเสด็จพระบิดาที่หน้าประตูวังหลวง พร้อมด้วยฮ่องเต้เซียวถิงเฟิง ชินอ๋องและขุนนางอีกหลายคนที่มารอต้อนรับด้วยเช่นกัน “ถวายพระพรเสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ” “รัชทายาทเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง อยู่ที่นี่มีปัญหาอันใดหรือไ
“จือเค่อเจ้าไปสังหารฮ่องเต้ส่วนข้ากับลี่จ้งจะหาของมีค่า เผื่อฝ่าบาทจะนำมาด้วยระหว่างทางหลบหนี ยังต้องใช้เงินอีกมาก”“อืม ทำเงียบ ๆ เล่าอย่าได้ส่งเสียงดังเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นพวกเราสามคนคงหนีไม่พ้นเข้าใจไหม”“เชื่อมือพวกข้าสองคนเถิดน่างานนี้ไม่มีพลาดแน่นอน เจ้ารอส่วนแบ่งก็พอแล้วรีบลงมือกันเถิด”จือเค่อ
ส่วนองครักษ์เหยียนกลับคิดถึงเรื่องยาพิษมากกว่า “อย่าว่าแต่เรื่องพลังยุทธ์เลยพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมนึกถึงยาพิษที่ฮองเฮาได้รับแล้วยังขนลุกได้ทุกครั้ง ยาพิษอันใดกันทำให้เจ็บปวดทรมานอยากตายก็ตายไม่ได้ แต่อยู่โดยมีพิษนี้อยู่ในร่างกายต้องทุกข์ทรมานยามตะวับลับขอบฟ้า น่ากลัวมากจริง ๆ นะพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องนี้รัชท
ตลอดระยะเวลาที่ตัวประกันที่เป็นเชื้อพระวงศ์ และต้องพำนักอยู่ที่แคว้นฉู่มาพักใหญ่ แม้จะถูกจำกัดบริเวณที่ไปได้ แต่มิได้ทำให้ทุกคนซึมเซาหรือเคร่งเครียดแต่อย่างใด เพราะกิจการของตระกูลสวีดึงดูดความสนใจของทุกคน ยิ่งร้านน้ำหอมที่ได้เข้าไปเลือกชมด้วยตนเอง จนต้องเสียตำลึงเงินไปพอสมควร จะซื้อขวดเล็ก ๆ ได้อย่า