หลังจากองครักษ์ผู้มาใหม่ทั้งสี่ทานมื้อเช้าเสร็จ ก็เตรียมตัวพาลู่เสียนและลู่ชิงกลับหมู่บ้านอันผิง เพื่อไปดูห้องพักของพวกเขาทั้งห้าคน ที่ลู่ชิงอนุญาตให้เจียวมิ่งสร้างเพิ่มในพื้นที่บ้านของลู่ชิงอย่างใจกว้างส่วนลู่เสียนกับลู่ชิงนั้นก้งเยว่ให้ขึ้นไปนั่งบนรถม้ารออยู่ก่อนแล้ว ต่งไช่กับต่งซวินรับอาสาปิดประ
“เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะห้องพักใหม่ถูกใจพวกท่านหรือไม่ เดินทางกันมาเหนื่อย ๆ นอนพักผ่อนเสียก่อนเรื่องอื่นไม่ต้องรีบร้อนก็ได้เจ้าค่ะ” ลู่ชิงปล่อยให้พี่ชายอย่างลู่เสียนตรวจบัญชีร้านอยู่ในบ้าน ส่วนตนเองก็เดินออกมาดูทุกคนที่นี่“พวกข้าชอบห้องพักนี้มากเลยขอรับคุณหนูไหนจะของใช้พวกนี้ ต้องขอบคุณท่านมากที่เอา
“ข้าเองก็รู้สึกไม่สบายใจคาดว่าจะเป็นอย่างที่พี่เต๋อหลินพูดมา แต่คงยังไม่ใช่เร็ว ๆ นี้หรอกกระมังเจ้าคะ ถ้าหากรู้วิธีสร้างอาวุธสามารถทำออกมาได้เร็วที่สุดเมื่อใด ถ้าเราทำอาวุธที่ไม่ใหญ่มากจะเร็วกว่าเดิมและได้จำนวนมากได้ไหมเจ้าคะ” ลู่ชิงไม่รู้ว่ายุคนี้ใช้เวลาทำอาวุธกันนานแค่ไหน“หากเป็นอาวุธชิ้นใหญ่อย่า
“ฮ่า ๆ ๆ พี่ก้งเยว่ดูทุกคนสิเจ้าคะตกใจเสียงของข้ากันหมดเลย พวกท่านคิดมากเกินไปแล้วที่ข้าร้องเสียงดัง เพราะท่านอาเยวี๋ยนจิ้งห้าวเพิ่งส่งข่าวมาและเป็นข่าวที่ดีมาก ร้านค้าก็กำลังจะเปิดขายอาหารแล้ว และที่สำคัญที่สุดก็คือพวกเขาหาต้นเฉ่าเหมยพบจำนวนมาก พร้อมกับซื้อที่ดินไว้ให้ข้าถึงห้าสิบห้าหมู่ ตอนนี้กำลั
หลังจากจบงานเลี้ยงหมูสามชั้นย่างแล้ว ลู่ชิงก็หยิบกระดาษออกมายื่นให้กับต่งไช่ เพราะการทำอาวุธจำเป็นต้องศึกษาทำความเข้าใจ รวมถึงการลงมือปฏิบัติจริงและทดลองเสียก่อน จึงจะรู้ว่าสำเร็จตามข้อมูลวิธีการทำที่มอบให้ไปหรือไม่“พี่ต่งไช่ พี่ต่งซวินนี่คือรายละเอียดกับขั้นตอนการทำอาวุธที่ข้าหาได้เจ้าค่ะ พวกท่านล
ซู่เจี๋ยหัวหน้ากลุ่มอันธพาลที่พอจะมีวรยุทธ์ พร้อมลูกน้องที่รับงานจ้างวานนี้มาจากเถ้าแก่ชิวเท่อ เจ้าของร้านธัญพืชในตำบลหย่งฝู ในราคาสองร้อยตำลึงทองเพื่อจัดการครอบครัวลู่เวิน เพื่อแก้แค้นให้กับบุตรชายที่ต้องกลายเป็นบุรุษพิการไม่สามารถมีทายาทสืบสกุลได้“โธ่ หัวหน้าซู่เจี๋ยข้าจะจำผิดได้อย่างไรกัน สองตาข
ฝั่งของซู่เจี๋ยที่นั่งก่อไฟกับลูกน้องคนอื่น ๆ รอจี้ชวนที่ตามรถม้าไปก่อนหน้านี้ ก็รออยู่นานแต่จี้ชวนยังไม่กลับมาเสียที ทำเอาซู่เจี๋ยลุกขึ้นเดินไปเดินมาหลายรอบ จนลูกน้องเริ่มจะเวียนหัวกันทุกคนแล้ว“ทำไมเจ้าจี้ชวนถึงหายไปนานขนาดนี้นะ แค่ตามไปดูว่าพวกมันพักค้างคืนตรงไหนเท่านั้น แต่กลับหายหัวไปไม่กลับมาส
หลังจากเดินทางมาหลายวันขบวนรถม้าของลู่เวิน ก็ได้มาถึงจุดหมายคือร้านก๋วยเตี๋ยวสาขาที่สอง ซึ่งร้านอยู่ตรงกลางเมืองหย่งเหอเป็นทำเลที่ดีมาก และที่สำคัญคนซื้อร้านนี้ไว้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คือเซียวหนิงหลงที่ส่งคนมามองหาร้านค้า จากนั้นก็ซื้อเก็บไว้โดยมีรายละเอียดบอกกับเจียวมิ่งตอนลู่เวินกับลู่จื้อมาที่นี่ก็
“ถึงเจ้าไม่พูดข้าก็คิดจะลงมืออยู่แล้ว เมื่ออู๋เจียงสงกลับไปถึงเมืองหลวง อาจตายเพราะความตกใจจนเกินเหตุ หรือไม่ก็คงตรอมใจจนตายก็เป็นได้ เจ้าอย่าห่วงเลยข้าจะจัดการให้เมืองหลวงไม่มีชื่อตระกูลอู๋อีกต่อไป” เซียวหนิงหลงพูดคำไหนคำนั้นและเขาไม่เคยทำไม่สำเร็จ“ขอบคุณมากขอรับ รอให้ข้าฝึกวรยุทธ์ได้เก่งมากกว่านี
“ชิงเอ๋อร์เจ้ายื่นมือมาพี่จะช่วยสวมให้เจ้าเอง เมื่อใส่กำไลหยกชิ้นนี้แล้วก็ถือว่าเจ้าเป็นคู่หมั้นของพี่ เป็นว่าที่สะใภ้ของราชวงศ์เซียวแห่งแคว้นฉู่ หากมีใครคิดปองร้ายเจ้าโทษของคนเหล่านั้น ย่อมร้ายแรงมากกว่าปกติหลายเท่าการลงโทษย่อมมีหนักเบา หวังว่าเจ้าจะเข้าใจกฎเกณฑ์พวกนี้ บางครั้งเราไม่อาจใจดีกับคนที่
“เรื่องบิดาของท่านพวกข้าจะไม่เข้าไปยุ่ง หากท่านไม่ร้องขอความช่วยเหลือ แต่คนที่ลอบติดตามมาเพื่อจัดการท่านกับครอบครัว ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกข้าก็แล้วกัน เพราะเรื่องนี้คนของข้าย่อมถนัดมากกว่าการพูดคุย นายท่านสวีจะได้จัดการเรื่องสำคัญได้อย่างสบายใจ” ชินอ๋องจะไม่ยื่นมือเข้าไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของลู่เวิ
ทุกคนที่อยู่ร่วมทานอาหารยังไม่มีใครพูดอะไร เพราะกลัวว่าการทานอาหารมื้อเย็นนี้จะเสียอรรถรสจึงรอไปก่อน ระหว่างนั้นมีการพูดคุยกันเพียงเล็กน้อย เพื่อไม่ให้เสียบรรยากาศบนโต๊ะอาหาร ส่วนตันเจียงที่ทานอาหารกับกลุ่มเจียวมิ่งด้านนอก เขาได้พูดถึงเรื่องนี้กับสหายไปบางส่วน เนื่องจากว่าทุกคนต้องเตรียมตัวให้พร้อมเ
การมาพักผ่อนที่บ้านของตระกูลสวีผ่านมาสองวัน มีเรื่องให้ชินอ๋องและพระชายาได้เห็นมุมมองใหม่ ๆ มากขึ้น ไหนจะขึ้นเขาล่าสัตว์มาทำอาหารหรือการจับปลาในแม่น้ำ ที่ไหลผ่านหลังหมู่บ้าน แม้แต่ตามไปที่ร้านอาหารเพื่อทดลองเป็นพ่อค้าแม่ค้า ก็ยังต้องการจะลองทำดูให้ครบหมดทุกอย่างทำเอาชินอ๋องผู้แข็งแกร่งถึงกับอ่อนระโ
“เป็นข้าวต้มก็ดีเหมือนกัน แต่ชิงเอ๋อร์คงทำหม้อใหญ่กว่าเดิมใช่หรือไม่ เพราะมีคนมาเพิ่มอีกหลายคนทีเดียวเจ้าอาจจะเหนื่อยมากเกินไปก็ได้นะ” เพราะคนที่มาครั้งนี้มีมากกว่าห้าสิบคน ที่พักจึงต้องตั้งกระโจมยังพื้นที่ว่างตรงข้างบ้าน“พี่ชายเซียวท่านไม่รู้อะไรซะแล้ว ตอนนี้พวกพี่เจียวมิ่งน่ะทำอาหารเป็นตั้งหลายอย
“คือว่าพี่กับตันเจียงไปตระกูลเหลียนเพิ่งกลับมา เพราะคนพวกนั้นกล่าววาจาล่วงเกินท่านน้าลู่เวิน และพูดจาไม่ดีกับเจ้าด้วย ที่สำคัญคิดหาผลประโยชน์จากกิจการร้านค้าของตระกูลสวีอีก พี่จะยอมให้คนพวกนั้นทำสำเร็จได้อย่างไร ตราบใดที่พี่ยังอยู่จะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาทำร้ายชิงเอ๋อร์ได้ รวมถึงทุกคนในครอบครัวของชิง
กลางดึกในหมู่บ้านอันฮุยจวนของเศรษฐีประจำหมู่บ้าน ลุกโชนด้วยความร้อนแรงของแสงไฟ ร่างที่ถูกยาสลบของต่งซวินหลายสิบคน นอนเรียงรายไม่รู้สึกตัว จากความร้อนของเปลวไฟที่โหมกระหน่ำ เรือนทุกหลังถูกเผาไหม้อย่างรวดเร็วโดยเฉพาะเรือนหลังสุดท้ายที่เป็นของเหลียนตั๋วลู่ ก็ถูกจุดไฟจากฝีมือของก้งคุนที่ถือคบไฟรออยู่ เ
“จะเรียกพวกข้าว่าอะไรก็แล้วแต่ท่านเหลียนจะเรียกเถิด และใช่ท่านทำอยู่เรื่องหนึ่งที่ข้ารู้สึกไม่พอใจมาก เพราะท่านเหลียนกำลังคิดจะจัดการตระกูลสวี ข้าพูดถูกใช่หรือไม่” เซียวหนิงหลงเดินเข้าไปนั่งโต๊ะกลางห้องและพูดถึงเรื่องตระกูลสวี“จะ จะ เจ้ารู้ได้ยังไงว่าข้ากำลังคิดจะทำอะไรกับตระกูลสวี” เหลียนตั๋วลู่เร