เซียวหนิงหลงที่กำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานของตนเองอยู่นั้น จู่ ๆ ชุนชานก็เดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ และยื่นจดหมายให้กับเขา เพราะมันเป็นจดหมายที่เพิ่งมาถึงจวนชินอ๋อง “เรียนซื่อจื่อมีจดหมายจากปาเซี่ย ส่งมาถึงเมื่อครู่นี้ขอรับ” ชุนชานรีบรายงานกับเซียวหนิงหลงทันทีเมื่อรับจดหมายจากชุนชานมาอ่าน เซียวหนิงหลงถึง
“ได้ ตันเจียงเจ้านำทางทหารผู้นี้ ได้ตรวจดูด้านหลังรถม้า” ยังคงเป็นเซียวหนิงหลงที่เอ่ยอนุญาตให้เปิดด้านหลังรถม้าเท่านั้นหัวหน้าทหารยามที่เดินไปตรวจดูตามหน้าที่ ก็พบว่าเป็นเพียงลังไม้ที่มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ โชยออกมาเท่านั้นจึงเดินกลับมาสั่งเปิดทาง ให้กับขบวนม้าของเซียวหนิงหลงเข้าเมืองได้ เมื่อผ่านประตูเ
“ข้าเชิญพวกท่านมาเพราะว่าลังไม้ที่เห็นเหล่านี้ เป็นของฝากจากชิงเอ๋อร์ขอรับ” เขาตอบบิดาด้วยท่าทางอารมณ์ดีเป็นอย่างมาก“หลงเอ๋อร์ เจ้าจะบอกว่าทั้งหมดที่วางอยู่ตรงนี้ คือของฝากจากชิงเอ๋อร์ของเจ้าเช่นนั้นหรือ” พระชายาไป๋ยังไม่เชื่อที่ได้ยินบุตรชายบอก“ใช่แล้วขอรับ มีลังไม้สีดำสนิทเพียงลังเดียว เป็นสิ่งท
ย้อนกลับไปวันที่ฮ่องเต้ว่าราชการเสร็จ และมอบหมายให้จ้าวกงกงไปเชิญฮองเฮามาพบ ที่ตำหนักกวงจือกง เพราะรัชทายาทนั้นเข้าร่วมประชุมอยู่แล้ว จึงเสด็จตามฮ่องเต้และท่านอ๋องเซียว กลับมาที่ตำหนักพร้อมกันได้เมื่อฮองเฮามาถึงตำหนักของฮ่องเต้ ก็ไม่รอช้ารีบเข้าไปด้านในตำหนัก เพราะฝ่าบาทจะไม่เรียกผู้ใดมาเข้าเฝ้าที่
“พี่คิดว่าจะลองไปเดินดูก่อน เพราะพรุ่งนี้นัดกับโจวอวิ๋นหยางที่โรงน้ำชาพอดี หรือไม่อาจจะไปสอบถามที่ว่าการเมืองหลวงทีหลัง” เขาได้นัดแนะกับโจวอวิ๋นหยางที่โรงน้ำชา เพื่อพูดคุยเรื่องที่ส่งคนเข้าไปในตำหนักขององค์ชายสาม“ถ้าเลิกเรียนจากสำนักศึกษาแล้ว ข้าจะช่วยท่านดูอีกแรงนะเจ้าคะ อันที่จริงข้ามีความคิดว่าอ
หลังจากวันที่ส่งปาเซี่ยกลับเมืองหลวง พร้อมของฝากแล้ว ร้านอาหารตระกูลสวียังคงขายดี มีลูกค้าอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้เริ่มมีพ่อค้าเร่จากเมืองอื่น เข้ามาที่ตำบลหย่งฝูมากขึ้นส่วนใหญ่ที่เดินทางมา เพราะได้ยินเรื่องอาหารรสชาติอร่อย และยาสมุนไพรที่รักษาอาการเจ็บป่วยได้ดีมาก ทั้งมียาน้ำของเด็กยาน้ำสำหรับสตรีที่
“อ้อ ท่านหมออย่าได้กลัว ข้าเป็นคนของคุณหนูลู่ชิงขอรับ ก่อนจะปิดร้านเมื่อตอนเย็น คุณหนูได้ไหว้วานให้มาตรวจตราแถวร้านของท่าน เพราะคุณหนูกังวลว่าท่านจะมีคนที่เสียผลประโยชน์ปองร้าย และมันก็เป็นจริงอย่างที่คุณหนูคาดการณ์เอาไว้ขอรับ” เจียวมิ่งอธิบายที่มาที่ไปของตนแก่ท่านหมอเกา“นั่นสิตอนที่ลู่ชิงนางมาเสนอ
เมื่อยามเช้ามาถึงก้งเยว่และก้งเจี้ย ที่ตื่นก่อนใครรีบมาที่ร้านอาหารเพื่อเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้น ในคืนที่ผ่านมาให้ลู่ชิงและครอบครัวได้ฟัง ทุกคนตกใจไม่น้อยกับเรื่องดังกล่าว ลู่ชิงไม่คิดว่าคนพวกนั้นจะลงมือเร็วถึงเพียงนี้“คืนนี้คงจะเป็นคนของเหลาอาหารจิ้นหย่งเหอ ที่จะลงมือกับครอบครัวข้าสินะเจ้าคะ รบกวน
“นั่นสิเจ้าคะ หลังจากนี้เจ้าค่อย ๆ คิดทบทวน ถึงความผิดที่เจ้าเคยทำไว้ให้มากล่ะ พี่ก้งคุนจัดการทำลายใบหน้าและเส้นเอ็นทุกจุด ยกเว้นเครื่องเพศของคุณชายเหลียว อ้อ คงต้องทำลายเส้นเสียงให้พูดไม่ได้ด้วยนะเจ้าคะ จากนั้นพาคุณชายไปส่งที่หอคณิกาบอกกับเถ้าแก่เนี้ยที่นั่นว่า บุรุษผู้นี้เต็มใจสละร่างกายตนเอง เพื่
“รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ /รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ”“ใครอยากจะเสนอสิ่งใดอีกหรือไม่ อ่อ ใต้เท้าหลิวเตรียมหีบตำลึงเงินและหีบตำลึงทองอย่างละสองหีบ ผ้าไหมอย่างดีห้าพับรวมถึงร้านค้ากลางเมืองหลวงจำนวนสองร้าน และท่านจงเป็นตัวแทนของเจิ้นนำมันไปมอบให้กับคุณหนูสวี เพื่อตอบแทนที่นางคิดวิธีช่วยเหลือชาวบ้าน ให้ผ่านภั
ชินอ๋องรอฮ่องเต้ตรัสคำนี้อยู่แล้ว ก่อนก้าวออกไปด้านหน้าพร้อมยื่นหลักฐานในมือไปข้างหน้า “กระหม่อมมีฎีกาพร้อมหลักฐานถวายต่อฝ่าบาท โปรดทอดพระเนตรด้วยพระองค์เองเถิดพ่ะย่ะค่ะ ว่าคนที่เป็นขุนนางเช่นนี้ควรอยู่ในราชสำนักต่อ หรือควรลงโทษให้เป็นเยี่ยงอย่างพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้ไม่คิดว่าวันนี้ชินอ๋องจะมีฎีกามามอบใ
“รับด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ”เหลียวเคอฮวานก้าวออกไปถวายรายงาน ที่ตนเป็นผู้รับชอบต่อจากชินอ๋องทันที “ทูลฝ่าบาทอีกสามเดือนจะถึงเทศกาลล่าสัตว์แล้ว ครั้งนี้มีแขกจากต่างแคว้นต้องการเข้าร่วมงานด้วย และต้องการมาถวายพระพรรวมถึงเจริญสัมพันธไมตรีระหว่างแคว้นด้วยพ่ะย่ะค่ะ”“เจิ้นจำได้ว่าใกล้เทศกาลล่าสัตว์ประจำปีของ
“แต่ข้าคิดไปอีกอย่างนะ อนุคนใหม่เพิ่งจะพ้นวัยปักปิ่นการแต่งเข้าจวนในฐานะอนุ คงเพราะถูกครอบครัวบังคับ เด็กสาวที่ไหนจะชอบคนแก่อายุคราวพ่อกันบ้างล่ะ ถ้าข้าเป็นอนุสองคนนี้ก็ต้องเลือกคุณชายใหญ่ ที่หนุ่มแน่นมีเรี่ยวแรงมากกว่าอยู่แล้ว”“นี่ข้ามีเรื่องมาใหม่จะเล่าให้ฟัง เกี่ยวกับการตายของบิดามารดาใต้เท้าเหล
คำสั่งของลู่ชิงที่ทุกคนได้ยินทำให้รู้ว่า สตรีวัยสิบสี่หนาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าพวกตนยามนี้นางเติบโตขึ้นมาก เติบโตจากเหตุการณ์ที่จำฝังใจ ฉะนั้นการแก้แค้นและเอาคืนคนที่ทำร้ายตระกูลสวี คนเหล่านั้นต้องคิดให้หนักว่าตนเอง สามารถรับมือกับสวีลู่ชิงผู้นี้ได้หรือไม่“ชิงเอ๋อร์วางแผนทำลายความเชื่อใจ ของคนในครอบครั
“ข้าไม่อนุญาต! พวกนางเป็นคนของบุคคลลึกลับ ที่ต้องการทำให้ข้ากับเจ้าผิดใจกันก็เท่านั้น พวกนางไม่มีสิทธิ์ฝังที่นั่น”“แต่พวกนางเป็นเมียของข้า ข้าจะฝังพวกนางในสุสานตระกูล เรื่องอื่นท่านจะทำอะไรก็แล้วแต่ท่าน ส่วนศพของพวกนางสองคนข้าจะจัดการเอง”“นี่เจ้ากล้าขัดคำสั่งข้างั้นรึ ล่ากวนนำตัวคุณชายใหญ่ไปพักที่
หวงนักหวงหนาถึงกับลงมือตบตีข้าน่ะ”“เมื่อก่อนก็ส่วนเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ข้ายังไม่ได้อนุญาต เพราะฉะนั้นสิ่งที่เจ้าทำมันคือเรื่องที่ไม่สมควร” แม้สิ่งที่บุตรชายพูดมาล้วนถูกต้อง แต่เพราะเขายังกินไม่เบื่อจึงรู้สึกหวงเป็นธรรมดา“แล้วอย่างไร!! ในเมื่อข้าอยากได้พวกนาง ทำไมต้องรอให้ท่านพ่อเบื่อก่อน แล้วค่อยส่ง
ก๊อก ๆ ๆ “นายท่านนอนหรือยังขอรับ นายท่านขอรับ”แอ๊ดดดด “พ่อบ้านเหลียวหยุดเคาะเสียที เจ้าเสียงดังเพียงนี้ข้าจะนอนได้อย่างไร เกิดอะไรขึ้นอีกเจ้าตรวจรอบ ๆ จวน พบสิ่งใดผิดปกติมางั้นหรือ”“นายท่านพวกเขา ๆ สามคน สวมหมวกเขียวให้นายท่านแล้วขอรับ”“เจ้าหมายถึงใครที่สวมหมวกเขียวให้ข้า พูดให้มันกระจ่างกว่านี้ไ