หมาหึงก้าง

“แต่ถ้ามี่ไม่อยากไป...”

“ไปสิคะ แต่ว่าคงต้องถามยัยนิก่อนว่าจะฝากน้องมิวไว้สักพักได้ไหม”

“ไม่ต้องฝากหรอก พาลูกไปด้วยกันนี่แหละ” มิรันดาชะงักกึก หันไปมองสบตาคนพูด

“พี่อยากให้ทุกคนเห็นว่ามี่กับน้องมิวน่ารักแค่ไหน และเราก็เหมาะสมกันมาก”

หญิงสาวฟังแล้วก็อึ้งไป สิ่งนี้มิใช่หรือที่เธอเคยต้องการจากดิฐกร อยากให้เขาพาไปทำความรู้จักกับครอบครัวของเขา แต่อีกฝ่ายก็บ่ายเบี่ยงไม่ยอม มาวันนี้กลับมีผู้ชายอีกคนที่อยากพาเธอและลูกสาวไปเปิดตัวกับครอบครัวว่าเธอคือคนที่เหมาะสมกับเขามากแค่ไหน

“งั้นก็ได้ค่ะ มี่จะไป”

“อันที่จริง มันเป็นงานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อนสนิทของพ่อพี่ พูดตรงๆ คือเขาอยากจะบังคับจับคู่พี่กับลูกสาวคนเล็กของบ้านนั้น เพื่อสานสัมพันธ์ทางธุรกิจของสองครอบครัว เขาก็เห็นพี่เป็นแค่เครื่องมือทางธุรกิจชิ้นหนึ่งเท่านั้น แต่พี่ไม่ยอมให้เป็นแบบนั้น พี่ชอบมี่ คนที่พี่อยากแต่งงานสร้างครอบครัวด้วยก็คือมี่ ไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้น ที่พี่ต้องบอกก่อนเพราะกลัวมี่ไม่เข้าใจ”

มิรันดาได้ฟังก็นิ่งไป