กำราบรัก 37(กุญแจซอล)หลังจากเรื่องราวร้ายๆผ่านไป จิตใจฉันก็กลับมาเบิกบานอีกครั้ง แม่ย้ายกลับมาอยู่ประเทศไทยกับพ่อและดูเหมือนคู่นั้นจะรักกันหวานชื่นยิ่งกว่าคู่ฉันเสียอีกเพราะตอนนี้ทั้งคู่พากันไปฮันนีมูนยังไม่กลับมาเลย ทิ้งลูกที่น่ารักอย่างฉันได้ลงคอ น่าน้อยใจชะมัด“เป็นอะไรครับ ตื่นมาก็ทำหน้ามุ่ย”พี่ทีจุ๊บปากฉัน ยันตัวลุกขึ้นพิงหัวเตียง“ดูพ่อ แม่หนูซอลสิ ไปเที่ยวกันลืมหนูซอลเลย”ฉันยื่นโทรศัพท์ให้ทีดูภาพที่แม่ส่งมาอวด“งอแงนะเรา”เขาว่าพลางลุกขึ้นจากเตียง เดินไปเปิดม่านออก แสงแดดยามเช้าส่องกระทบร่างกายกำยำของเขาส่งผลให้ท่อนบนที่กำลังเปือยเปล่าน่าหลงใหลกว่าเดิม“น้ำลายหกแล้วครับ”ฉันเผลอยกหลังมือขึ้นปาดน้ำลายตัวเองแต่ตัองชะงักเมื่อพี่ทีหัวเราะออกมา“พี่ทีอ่า แกล้งหนูซอลหรอ”“ฮ่าๆ เปล่า หน้าหนูหื่นจริงนะ”“พี่ทีว่าใครหื่น!?”ทีเดินเข้ามาบีบจมูกฉันเบาๆ ก้มลงกระซิบข้างหู“อยากกินพี่หรอครับ หนูหื่น”ว่่าจบเขาก็เดินยิ้มอารมณ์ดีเข้าห้องน้ำไป ทิ้งให้ฉันนั่งกรี๊ดร้องอยู่กับความอับอายเพียงลำพังกริ๊ง กริ๊งฉันควานหามือถือซึ่งกำลังส่งเสียงร้อง ชื่อบนหน้าจอบ่งบอกว่าปลายสายคือพายุ เพื่อนฉัน“ฮ
ตอนจบ กำราบรักตึก ตึก ตึกร่างเล็กวิ่งลงจากบันไดตรงไปยังห้องทำงานของท่านประธานหนุ่มด้วยความร้อนรน และด้วยความรีบร้อนนั่นเองทำให้เธอสะดุดขาตัวเองล้มลงโชคดีที่ทีเดินมาพอดี เธอเลยไม่ต้องล้มลงไปจูบพื้นแต่ได้จูบปากของท่าประธานหนุ่มแทน“บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าวิ่ง”ทีเอ็ดเสียงเข็มพลางพยุงกุญแจซอลให้ลุกขึ้น ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาเจอเธอ เธอก็วิ่งล้มใส่เขาจนกระทั่งวันนี้เขาและเธอหมั้นกันแล้วเธอก็ยังคงวิ่งชนเขา ล้มลงด้วยทวงท่าเดิมไม่ผิดเพี้ยน“แฮะๆ ขอโทษค่ะ”กุญแจซอลยิ้มแหย่ ช่วยจัดเสื้อเชิ้ตของอีกคนให้เข้าที่“แล้วนี่วิ่งทำไม”“หนูซอลรีบวิ่งมาหาพี่ทีนั่นแหละ”คิ้วเข้มเลิกขึ้น โอบเอวบางเดินไปนั่งด้วยกันในห้องทำงานเพราะเขายังมีงานต้องสะสางให้เสร็จก่อนจะบินไปเที่ยวญี่ปุ่นกับคุณหนูจอมวุ่นวันพรุ่งนี้“มีอะไรครับ?”“คือหนูซอลเครียดมากเลยอ่า”มือเล็กเกาะแขนเขาแน่น เธอแบะปากคล้ายจะร้องไห้นั่นทำให้ทีต้องก้มลงจูบผากเนียนด้วยความเอ็นดู“ไหนบอกสิเรื่องอะไร”“กระเป๋าหนูซอลอ่ะค่ะ กระเป๋าหนูซอลใส่ของทั้งหมดที่จะเอาไปไม่พอT-T”ท่านประธานหนุ่มแทบจะเอาหัวตัวเองโขกผนังเมื่อได้ยินปัญหาของคุณห
กำราบรัก บ้านทรงไทยหลังใหญ่ที่ทำด้วยไม้ทั้งหลังตั้งอยู่บนพื้นที่เกือบๆสามสิบไร่ ณ จังหวัดหนึ่งในภาคเหนือคือสถานที่ที่ ที ธีรภัทร ทวีพัฒนา เจ้าของร่างสูงวัยยี่สิบเก้าปี กำลังบังคับรถซุปเปอร์คาร์สีดำสนิทเข้าไปยังลานจอดรถที่จัดไว้สำหรับอำนวยความสะดวกให้แขกที่มาร่วมงานเลี้ยงฉลองวันเกิดพ่อเลี้ยงอธินเจ้าของบ้านและไร่ชาหลายร้อยไร่ในวันนี้ชายหนุ่มผู้มีใบหน้าเหลาคมเข้ม ดวงตาเฉี่ยวสีดำสนิทแลดูน่าเกรงขาม จมูกโด่งเป็นสันรับกับริมฝีปากหยักสวยซึ่งน้อยครั้งที่จะเหยียดยิ้มหรือเปิดออก ผมสีควันบุหรี่ยิ่งทำให้เขาดูโดดเด่นแถมยังเย็นยะเยือกเข้ากับฉายาคุณชายน้ำแข็งที่เขาได้รับ“สวัสดีครับคุณที พ่อเลี้ยงเชิญคุณไปพบด้านบนบ้านก่อนครับ”ทันทีที่รถจอดสนิท ลูกน้องของพ่อเลี้ยงอธินจึงรีบเข้ามาบริการแขกคนสำคัญของเจ้านายซึ่งทีเองก็เพียงแค่พนักหน้าร้บด้วยใบหน้านิ่งไม่ได้สนใจสายตาของคนรอบที่มองตรงมาที่เขาด้วยแววตาหลงใหลตึก ตึก ตึกเสียงฝีเท้าหลายคู่เหมือนกำลังวิ่งไล่อะไรสักอย่าง หรืออาจวิ่งหนีอะไรสักอย่างภายในบ้าน ทีเหลือบมองลูกน้องของพ่อเลี้ยงเล็กน้อยแต่พวกเขากลับยิ้มแหย่ๆให้เท่านั้น ทีเลยเลือกที่จะไม่ถามเดินตามล
กำราบรัก 1“คุณพ่อ หนูไม่ไปนะคะ ทำไมหนูต้องไปด้วย”กุญแจซอลโอดครวญเมื่อพ่อบังเกิดเกล้าของเธอยกเรื่องที่เธอดันไปวิ่งชนแขกคนสำคัญของท่านล้มมาลงโทษเธอ ก่อนหน้านี้พ่อเลี้ยงอธินติดธุระที่ต่างประเทศเลยยังไม่มีเวลาลงโทษลูกสาวตัวดีของเขาจนวันนี้ เขาพึ่งกลับมาถึงบ้านเลยได้เวลาจัดการเธอสักหน่อย ลูกสาวตัวเล็กจะได้รู้ตักโตเสียบ้าง“ลูกจะไม่ไปช่วยงานคุณทีเขาก็ได้แต่ทริปที่ลูกขอไปเที่ยวบาหลีกับเพื่อน อดแน่นอน”“โธ่ว คุณพ่อขา คุณพ่อไม่รักหนูซอลคนนี้แล้วหรอคะ”พ่อเลี้ยงอธินเผลอลูบหัวลูกสาวที่กำลังเข้ามาออดอ้อนเขาก่อนจะดึงมือกลับเนื่องจากคิดขึ้นได้ว่าครั้งนี้เขาต้องห้ามใจอ่อนกับลูกสาวคนนี้เด็ดขาด“พ่อยื่นคำขาด หนูซอลทำตัวเองนะเรื่องนี้”“หนูซอลไม่ผิดสักหน่อย”กุญแจซอลยกมือขึ้นกอดอก ทำหน้ามู่ทู่อย่างไม่ยอมเช่นกัน“ได้ ถ้าหนูซอลยืนยันแบบนี้”“คุณพ่อจะไม่ให้หนูซอลไปแล้วใช่มั้ยคะ”“ใช่ แต่เรื่องนี้ต้องมีคนรับโทษ ถ้าหนูซอลไม่ผิดแสดงว่าคนที่ผิดก็คือ สา นิด ไอสิน ไอชัยสินะ”ลูกน้องที่โดนพาดพิงสะดุ้งกันเป็นแถว หน้าตาซีดเผือดเมื่อรู้ว่าจะถูกลงโทษ กุญแจซอลมองบรรดาลูกน้องพ่อเธอพลางถอนหายใจ เธอรู้ว่าเธอเองก็มีส่ว
กำราบกรัก 2เช้าอีกวัน รถตู้สีดำสนิทราคาเหยียบสิบล้านแล่นออกจากเพ้นท์เฮ้าหรูเพื่อมุ่งหน้าไปยังสายการบินสกายไลน์ ร่างสูงในรถก้มลงมองนาฬิกาสีเงินยี่ห้อดังบนข้อมือหนาเมื่อเห็นว่าขณะนี้เกือบถึงเวลาที่เขานัดกับเด็กแสบอย่างหนูซอล เจ้าตัวจึงอดไม่ได้ที่จะโทรหาเธอเสียหน่อยตู๊ด ตู๊ดทีรอสายอยู่ครู่หนึ่ง ปลายสายก็กดรับด้วยน้ำเสียงงัวเงีย“โหล คราย”คนโทรกระตุกยิ้มมุมปากพลางจินตนาการถึงหน้าอีกคน ตอนนี้หน้าคงยับยู่ยี่เพราะโดนก่อกวนเวลานอน มันจะน่ารักสักแค่ไหนเชียวนะ“เธอมีนัดกับฉัน”“อือ”กุญแจซอลตอบรับแต่ฟังแล้วเหมือนเสียงละเมอเสียมากกว่า“หนูซอลตื่น”“หนูซอลขออีกสิบนาทีนะคะ”ได้ยินเสียงพึมพำเพียงเท่านั้น ปลายสายก็ถูกตัดไปเมื่อโทรกลับปรากฏว่าเธอกดปิดเครื่องไปซะอย่างนั้น“กร วันนี้มีอะไรสำคัญ?”“ช่วงเช้าไม่มีครับท่านประธาน มีแค่ประชุมช่วงบ่ายสามครับ”กร ลูกน้องคนสนิทซึ่งนั่งอยู่เบาะหน้าข้างคนขับก้มลงมองตารางงานเจ้านายก่อนจะรีบรายงาน“อือ ไปคอนโดกุญแจซอล”“ว่าไงนะครับ”กรถามย้ำเพื่อความมั่นใจอีกครั้งแต่สายตานิ่งเรียบที่เจ้านายส่งกลับมาแสดงให้เขาเข้าใจเป็นอย่างดีว่าสิ่งที่เจ้านายเอ่ยสั่งเมื่อครู่ไ
กำราบรัก 3ทีเงยหน้าจากไอแพดมองร่างเล็กซึ่งกำลังจัดการเศษซากปาร์ตี้ในโซนห้องรับแขก เพียงแค่เห็นเธอเต้นดุ๊กดิ๊กไปมาตามจังหวะเพลง ความเครียดจากงานเมื่อครู่ก็พลันหายไปในพริบตาคิดถึงเรื่องเมื่อวานที่เธอเล่าเกี่ยวกับกับประสบการณ์ทำงานบ้านของเธอ เขาก็รู้ได้ทันทีว่าเรื่องนั้นเธอคงแต่งขึ้นมา ดูได้จากท่าทางคล่องแคล่วในการเก็บกวาดตอนนี้“คุณทีมองอะไรคะ”คนถูกทักสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนท่านั่งด้วยการยกมือขึ้นกอดอกเอนพิงพนักเก้าอี้เพื่อกลบอาการประหม่าของตัวเองแต่ในสายตาหญิงสาวกลับดูดีราวกับท่านั่งของนายแบบตามนิตยสาร“เรื่องเมื่อวาน โกหกสินะ”“อ๋อ หนูซอลไม่ได้โกหกนะคะ เมื่อก่อนหนูซอลทำไม่เป็นจริงๆแต่คุณพ่อยื่นคำขาดว่าถ้าอยากมาอยู่คนเดียว หนูซอลต้องทำให้เป็น หนูซอลเลยพยายามฝึกให้เป็น”คำตอบของกุญแจซอลทำให้คนฟังพึงพอใจไม่น้อย อย่างน้อยเธอก็ไม่ใช่แค่เด็กซนที่ไม่เอาไหน เวลาตั้งใจทำอะไรเธอก็ดูจริงจังกับมันมากทีเดียว“เก่งหนิ”ทีไม่ได้เลือกชมเด็กสาวเพื่อเอาใจแต่เขารู้สึกว่าเธอเก่งจริงๆ เพราะถ้าเป็นคุณหนูบ้านอื่นอาจไม่เลือกทำเองก็ได้ เธอแค่แอบจ้างแม่บ้านก็สิ้นเรื่อง“แน่นอนค่ะ”กุญแจซอลน้อมรับคำชมอย่
กำราบรัก 4เวลาล่วงเลยเลยเข้าสัปดาห์ที่สองของการมาช่วยคุณทีทำงานตามคำสั่งพ่อเพื่อแลกกับอิสรภาพของเธอ ซึ่งกุญแจซอลเคยยื่นข้อตกลงกับพ่อว่าถ้าหากคุณทีเป็นคนไล่เธอกลับเองข้อตกลงนี้ต้องเป็นอันยุติในตอนแรกเธอคิดว่าคุณทีจะทนเธอได้ไม่เกินสามวันด้วยซ้ำแต่นี่อะไร เขาทนเธอมาได้เกือบสองอาทิตย์แล้วแถมยังกุมความลับของเธอไว้ด้วย เธอจึงแกล้งเขาได้ไม่มากเท่าแผนการในหัวไลน์ ไลน์แก๊งสมบัติวิศวะสายฟ้า : คืนนี้วันเกิดไอป๊อบพายุ : ร้านเดิมนะคิม : ไอซอล หายไปเลยพายุ : หนูซอลของพวกมึงโดนพ่อคุมว่ะ ฮ่าๆกุญแจซอล : เงียบไปเลย ไม่มีใครคุมสักหน่อยสายฟ้า : หรอจ๊ะ ไม่มีคนคุมแต่ออกมาหาเพื่อนไม่ได้เลยกุญแจซอล : กูแค่ขี้เกียจพายุ : หราาาากุญแจซอล : เออสิ วันนี้เจอกัน ใครสายเลี้ยง- chat end -เจ้าของใบหน้าน่ารักทิ้งตัวลงบนโซฟานุ่มสีดำสนิทในห้องนั่งเล่น สมองกำลังคิดหาวิธีขอออกไปเที่ยวกับเพื่อนคืนนี้ ขืนครั้งนี้ไม่ไปอีก มีหวังพวกมันได้ล้อเธอจนลูกบวชแน่“คุณหนูซอลสวัสดีครับ นี่ขนมครับ”กรเดินเข้ามาทักทายกุญแจซอลในห้องนั่งเล่นในมือถือถุงขนมมากมายยื่นส่งให้เธอ“สวัสดีค่ะ ขนมให้ซอลหรอคะ”กุญแจซอลรับถุงขนมมาถือไว้
กำราบรัก 5‘ถ้าไม่เห็นหน้าเธอภายใน 20 นาที โดนดีแน่’ทีมองข้อความในโทรศัพท์ที่เขากดส่งไปแต่ปลายทางไม่เปิดอ่านเสียทีก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเป็นเขาเองที่ทิ้งโทรศัพท์ของกุญแจซอลลงถังขยะในห้องทำงานเมื่อตอนบ่าย“คุณทีจะเอายังไงต่อครับ”คนที่พึ่งสำนึกได้ว่าความใจร้อนของเขาทำให้ตัวเองต้องมาลำบากแบบนี้ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะออกคำสั่งให้คนตามกุญแจซอลไป“ตามไป”บรรยากาศร้านในคืนวันเสาร์แบบนี้ย่อมคึกคักเป็นพิเศษ กิจกรรมแก้เบื่อของแก๊งค์สมบัติวิศวะจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากแข่งกันหยอดมุข“น้องครับขอยืมโทรศัพท์หน่อยได้มั้ย โทรศัพท์พี่เสีย”“เสียยังไงวะ ไอพายุ”“เสียดายที่ไม่มีเบอร์น้อง”“ฮิ้วว”กุญแจซอยส่ายหน้าเอือมระอากับความหน้าหม้อของเพื่อนตัวเอง และเหมือนความหน้าหม้อของเพื่อนเธอก็ยังดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง“น้องครับ ช่วงนี้หน้าอะไรหรอครับ”“หน้าหนาวมั้งคะ”“หน้าหนาวทำให้น้องหน้าชา แต่น้องมองมาทำให้พี่หน้าแดง”“ฮิ้ว”รุ่นน้องที่โดนสายฟ้าแซวถึงกับอายม้วนเดินก้มหน้างุดๆกลับไปยังโต๊ะตัวเอง โชคดีที่พวกเขามีใบหน้าหล่อเหลาเป็นอาวุธ ไม่อย่างนั้นมุขเสี่ยวแบบนี้คงโดนตอกกลับหน้าหงายไปแล้ว“ตากูบ้างๆ”คิมรีบห
ตอนจบ กำราบรักตึก ตึก ตึกร่างเล็กวิ่งลงจากบันไดตรงไปยังห้องทำงานของท่านประธานหนุ่มด้วยความร้อนรน และด้วยความรีบร้อนนั่นเองทำให้เธอสะดุดขาตัวเองล้มลงโชคดีที่ทีเดินมาพอดี เธอเลยไม่ต้องล้มลงไปจูบพื้นแต่ได้จูบปากของท่าประธานหนุ่มแทน“บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าวิ่ง”ทีเอ็ดเสียงเข็มพลางพยุงกุญแจซอลให้ลุกขึ้น ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาเจอเธอ เธอก็วิ่งล้มใส่เขาจนกระทั่งวันนี้เขาและเธอหมั้นกันแล้วเธอก็ยังคงวิ่งชนเขา ล้มลงด้วยทวงท่าเดิมไม่ผิดเพี้ยน“แฮะๆ ขอโทษค่ะ”กุญแจซอลยิ้มแหย่ ช่วยจัดเสื้อเชิ้ตของอีกคนให้เข้าที่“แล้วนี่วิ่งทำไม”“หนูซอลรีบวิ่งมาหาพี่ทีนั่นแหละ”คิ้วเข้มเลิกขึ้น โอบเอวบางเดินไปนั่งด้วยกันในห้องทำงานเพราะเขายังมีงานต้องสะสางให้เสร็จก่อนจะบินไปเที่ยวญี่ปุ่นกับคุณหนูจอมวุ่นวันพรุ่งนี้“มีอะไรครับ?”“คือหนูซอลเครียดมากเลยอ่า”มือเล็กเกาะแขนเขาแน่น เธอแบะปากคล้ายจะร้องไห้นั่นทำให้ทีต้องก้มลงจูบผากเนียนด้วยความเอ็นดู“ไหนบอกสิเรื่องอะไร”“กระเป๋าหนูซอลอ่ะค่ะ กระเป๋าหนูซอลใส่ของทั้งหมดที่จะเอาไปไม่พอT-T”ท่านประธานหนุ่มแทบจะเอาหัวตัวเองโขกผนังเมื่อได้ยินปัญหาของคุณห
กำราบรัก 37(กุญแจซอล)หลังจากเรื่องราวร้ายๆผ่านไป จิตใจฉันก็กลับมาเบิกบานอีกครั้ง แม่ย้ายกลับมาอยู่ประเทศไทยกับพ่อและดูเหมือนคู่นั้นจะรักกันหวานชื่นยิ่งกว่าคู่ฉันเสียอีกเพราะตอนนี้ทั้งคู่พากันไปฮันนีมูนยังไม่กลับมาเลย ทิ้งลูกที่น่ารักอย่างฉันได้ลงคอ น่าน้อยใจชะมัด“เป็นอะไรครับ ตื่นมาก็ทำหน้ามุ่ย”พี่ทีจุ๊บปากฉัน ยันตัวลุกขึ้นพิงหัวเตียง“ดูพ่อ แม่หนูซอลสิ ไปเที่ยวกันลืมหนูซอลเลย”ฉันยื่นโทรศัพท์ให้ทีดูภาพที่แม่ส่งมาอวด“งอแงนะเรา”เขาว่าพลางลุกขึ้นจากเตียง เดินไปเปิดม่านออก แสงแดดยามเช้าส่องกระทบร่างกายกำยำของเขาส่งผลให้ท่อนบนที่กำลังเปือยเปล่าน่าหลงใหลกว่าเดิม“น้ำลายหกแล้วครับ”ฉันเผลอยกหลังมือขึ้นปาดน้ำลายตัวเองแต่ตัองชะงักเมื่อพี่ทีหัวเราะออกมา“พี่ทีอ่า แกล้งหนูซอลหรอ”“ฮ่าๆ เปล่า หน้าหนูหื่นจริงนะ”“พี่ทีว่าใครหื่น!?”ทีเดินเข้ามาบีบจมูกฉันเบาๆ ก้มลงกระซิบข้างหู“อยากกินพี่หรอครับ หนูหื่น”ว่่าจบเขาก็เดินยิ้มอารมณ์ดีเข้าห้องน้ำไป ทิ้งให้ฉันนั่งกรี๊ดร้องอยู่กับความอับอายเพียงลำพังกริ๊ง กริ๊งฉันควานหามือถือซึ่งกำลังส่งเสียงร้อง ชื่อบนหน้าจอบ่งบอกว่าปลายสายคือพายุ เพื่อนฉัน“ฮ
กำราบรักการกลับบ้านของฉันครั้งนี้ ความรู้สึกมันแปลกกว่าทุกครั้ง หัวใจเต้นแรงไม่ใช่เพราะตื่นเต้นแต่เป็นเพราะกลัวสิ่งที่กำลังจะเผชิญมากกว่า“พี่ที หนูซอลว่าเรากลับกรุงเทพกันเถอะค่ะ”พี่ทีเลิกคิ้วขึ้นสูง ก้มลงจูบหน้าผากฉันก่อนจะลูบหัวฉันเบาๆ“ทำไมล่ะ หืม”“หนูซอลกลัว กลัวว่าความจริงมันจะโหดร้ายเกินไป”“ไม่ต้องกลัว มีพี่อยู่ทั้งคน”ฝ่ามือหนาเลื่อนมากระชับมือฉันไว้แน่น รอยยิ้มจากเขาทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นใจขึ้นอย่างน่าประหลาด“พี่ทีต้องอยู่เป็นเพื่อนหนูซอลนะ”“ไม่ครับ”พี่ทีตอบด้วยใบหน้านิ่งเรียบตามแบบฉบับเขา นั่นทำให้ฉันเริ่มแบะปากเตรียมจะร้องไห้ หากเขาทิ้งให้ฉันเข้าไปคนเดียวจริงๆ“พี่อยู่เป็นเพื่อนหนูไม่ได้เพราะพี่เป็นผัวหนู”“พี่ทีอ่า”ฉัดปาดลงบนไหล่เขาแต่คนโดนฟาดกลับหัวเราะร่าไม่ได้รู้สึกเจ็บแต่อย่างใด“อ้าว มากันแล้วหรอ ทำไมไม่เข้าบ้านล่ะ”เสียงทุ้มที่คุ้นเคยทำให้ฉันหยุดตีพี่ที เบือนหน้าออกไปอีกทาง“สวัสดีครับพ่อเลี้ยง”ใช่แล้วค่ะ เขาคนนั้นคือพ่อบังเกิดเกล้าของฉันเอง พี่ทีกระตุกแขนฉันให้หันไปทักทายพ่อ“สวัสดีค่ะพ่อเลี้ยง”“หนูซอล”พี่ทีเรียกชื่อฉันเสียงดุแถมยังส่งสายตาดุๆมาให้อีก“ไม่เป
ตอนที่ 35วันนี้ฉันนัดกับพี่ทีไว้ที่บ้านของเขาซึ่งตอนนี้เลยเวลานัดมาเกือบยี่สิบนาทีแล้วแต่ฉันพึ่งถึงบ้านพี่ทีเอง โดนดุแน่เรา>“สิน พี่ทีอยู่ไหนคะ”“ท่านประธานอยู่ในห้องทำงานครับคุณหนูซอล”“ขอบคุณค่ะ”ขอให้พี่ทีทำงานจนลืมดูนาฬิกาและไม่รู้ว่าฉันเลทด้วยเถอะเมื่อเดินมาถึงชั้นบนปรากฏว่าประตูห้องพี่ทีไม่ได้ล็อก ฉันเลยค่อย ๆ ย่องไปหน้าประตูเพื่อแอบสอดส่องสถานการณ์ด้านใน“ครับ พ่อเลี้ยง”ขาฉันชะงักแทบทันทีเมื่อได้ยินว่าทีกำลังคุยโทรศัพท์กับใคร“ผมยังไม่ได้บอกหนูซอลครับ”คิ้วฉันขมวดเป็นปมด้วยความสงสัยในบทสนทนานั่น นี่พ่อกับพี่ทีมีอะไรผิดบังฉันอย่างนั้นหรอ“ผมเข้าใจดีครับ”“...”“ครับ ผมจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้”“...”“พ่อเลี้ยงครับ ยังไงหนูซอลก็ต้องรู้ความจริง”“...”“ผมทราบ แต่ยังไงเธอก็ต้องรู้ว่าแม่เธอยังไม่ตาย”คำพูดที่ว่า ‘แม่เธอยังไม่ตาย’ ก้องหัวฉันไปหมด ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเห็นหน้าแม่เลยเพราะพ่อบอกว่าแม่จากไปตั้งแต่ฉันขวบเดียวถ้าทั้งหมดที่พวกเขากำลังคุยกันเป็นเรื่องจริง แสดงว่า“พี่ทีรู้จักแม่หนูซอล พี่ทีรู้เรื่องแม่มาตลอดแต่พี่ทีตั้งใจหลอกหนูใช่มั้ย!!!”“หนูซอล”พี่ทีเบิกตากว้าง เ
กำราบรัก 34วันนี้ฉันนัดกับพี่ทีไว้ที่บ้านของเขาซึ่งตอนนี้เลยเวลานัดมาเกือบยี่สิบนาทีแล้วแต่ฉันพึ่งถึงบ้านพี่ทีเอง โดนดุแน่เรา>“สิน พี่ทีอยู่ไหนคะ”“ท่านประธานอยู่ในห้องทำงานครับคุณหนูซอล”“ขอบคุณค่ะ”ขอให้พี่ทีทำงานจนลืมดูนาฬิกาและไม่รู้ว่าฉันเลทด้วยเถอะเมื่อเดินมาถึงชั้นบนปรากฎว่าประตูห้องพี่ทีไม่ได้ล็อก ฉันเลยค่อยๆย่องไปหน้าประตูเผื่อแอบสอดส่องสถานการณ์ด้านใน“ครับ พ่อเลี้ยง”ขาฉันชะงักแทบทันทีเมื่อได้ยินว่าทีกำลังคุยโทรศัพท์กับใคร“ผมยังไม่ได้บอกหนูซอลครับ”คิ้วฉันขมวดเป็นปมด้วยความสงสัยในบทสนทนานั่น นี่พ่อกับพี่ทีมีอะไรผิดบังฉันอย่างนั้นหรอ“ผมเข้าใจดีครับ”“...”“ครับ ผมจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้”“...”“พ่อเลี้ยงครับ ยังไงหนูซอลก็ต้องรู้ความจริง”“...”“ผมทราบแต่ยังไงเธอก็ต้องรู้ว่าแม่เธอยังไม่ตาย”คำพูดที่ว่า ‘แม่เธอยังไม่ตาย’ ก้องหัวฉันไปหมด ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเห็นหน้าแม่เลยเพราะพ่อบอกว่าแม่จากไปตั้งแต่ฉันขวบเดียวถ้าทั้งหมดที่พวกเขากำลังคุยกันเป็นเรื่องจริง แสดงว่า“พี่ทีรู้จักแม่หนูซอล พี่ทีรู้เรื่องแม่มาตลอดแต่พี่ทีตั้งใจหลอกหนูใช่มั้ย!!!”“หนูซอล”พี่ทีเบิกตากว้าง เร
กำราบรัก 33หลายคนคงยังจำกันได้เรื่องที่พี่ทีขอฉันหมั้น ทุกคนรู้อะรึเปล่า ตอนแรกเขาจะหมั้นเลยดีที่ฉันต่อรองขอเป็นหลังเรียนจบสำเร็จ“อ้าว ไอหนูซอลจะไปไหนวะ”ช่วงนี้ฉันย้ายกลับมาอยู่คอนโดตัวเองแล้วเพราะใกล้จะเปิดเทอม“ไปกินข้าว นี่สายฟ้าจะไปไหน”“มาหามึงนี่แหละ จะแวะมาบอกว่าวันนี้กูจัดงานวันเกิดที่ร้าน Blue”“โหย ทำไมไม่บอกล่วงหน้า กะทันหันแบบนี้พี่ทีจะให้ไปรึเปล่าไม่รู้”ฉันโอดครวญ เที่ยวก็อยากไป พี่ทีก็กลัว“ไปขอผัวมาให้ได้เลยนะ วันเกิดเพื่อนนะเว้ยไอหนูซอล”“เออ รู้แล้วน่า”ระหว่างขับรถไปหาพี่ทีเพื่อชวนเขาไปกินข้าวด้วยกัน ในสมองฉันก็พยายามคิดร้อยแปดวิธีเพื่อทำให้เขาอนุญาต“จ๊ะเอ๋พี่ที”ฉันโผล่หน้าเข้าไปในห้องท่านประธานพลางฉีกยิ้มกว้างส่งไปให้เขา“อ้าว ไหนหนูซอลบอกว่าจะมาเที่ยง”“ทำไมคะ มาก่อนไม่ได้รึไง”“งอแงอีกแล้วนะเรา”“เพราะพี่ทีนั่นแหละ”“เพราะพี่?”ทีชี้หน้าตัวเองก่อนจะดึงฉันเข้าไปใกล้แล้วกดจูบลงบนริมฝีปากฉัน“ง้อแล้วหายยัง”“พี่ทีนี่มันห้องทำงานนะ”“ครับ พี่จูบเมียผิดตรงไหน”เมื่อเห็นว่าพี่ทีกำลังอารมณ์ดี ฉันเลยตัดสินใจขอเขาซะตอนนี้เลย“พี่ที วันนี้หนูซอลไปวันเกิดเพื่อนนะคะ”“ว
กำราบรัก 32“พี่ทีถ้าพ่อถามถึงความประพฤติหนูซอล พี่ทีต้องบอกว่าหนูซอลเป็นเด็กดีมากๆเลยนะ”“หึ เอาตรงไหนมาเป็นเด็กดี”ทียกยิ้มมุมปาก ขณะเอื้อมมือหยิบเข็มขัดมาล็อกให้เธอ ตอนนี้ทั้งคู่กำลังหนูบนเครื่องบินเพื่อเดินทางไปยังเชียงใหม่ บ้านกุญแจซอล“พี่ทีอ่า ถ้าพี่ทีไม่ช่วย หนูซอลก็อดไปเที่ยวญี่ปุ่นกับเพื่อนสิ”สาวน้อยว่าพลางทำหน้ามุ่ย เหตุผลที่เธอโดนพ่อตัวเองส่งมาอยู่กับทีก็เพราะดันไปทำกริยาไม่น่ารักกับทีและเหตุผลที่เธอยอมมาคือข้อตกลงที่ว่าถ้าเธอได้รับการรับรองว่าความประพฤติดี เธอจะได้ไปเที่ยวญี่ปุ่นกับเพื่อน“…”“นี่ตกลงพี่ทีจะไม่ช่วยจริงๆใช่มั้ย”กุญแจซอลหันไปถามคนข้างกายเมื่อเห็นเขาสนใจแต่หนังสือในมือ ไม่ได้สนใจเธอแต่อย่างใด“ท่านประทานจะรับอาหารว่างเป็นอะไรดีคะ”แอร์โฮสเตสสาวเดินเข้ามาถาม ทีเลยหันไปถามหญิงสาวข้างกายที่นั่งกอดอกหน้าตาบึ้งตึงไม่ยอมพูดกับเขามาจะยี่สิบนาทีแล้ว“หนูซอลจะกินอะไร”“…”“หนูซอลพี่ถาม”คราวนี้เขาถามเธอด้วยเสียงที่เข้มขึ้น นั่นทำให้กุญแจซอลสะบัดหน้ามามองเขาด้วยแววตาขุ่นเคือง“หนูซอลไม่หิว”คนโดนงอนถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะหันไปสั่งอาหารว่างกับแอร์โฮสเตสเอง“เอาขนมกับช
ตอนที่ 31ในที่สุด ในที่สุดเรื่องทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปสักที สิ่งที่พี่ทีเจอในถ้ำแล้วไม่บอกฉันคือศพของช่างคนเก่าจริงๆด้วย โชคดีแล้วล่ะที่เขาไม่ให้ฉันเข้าไปดูเพราะแค่เห็นสภาพจากรูปถ่ายที่กองพิสูจน์หลักฐานเข้าไปตรวจก็ทำเอาฉันฝันร้ายไปทั้งคืนเลยสรุปคือตอนนี้ทุกอย่างคลี่คลายแล้วอาภพถูกจับอีกครั้ง หลักฐานที่มีรอบนี้แน่นหนามาอีกทั้งยังมีคดีฆาตกรรมช่างคนก่อนอีก บอกเลยว่าครั้งนี้ ไม่ว่าทนายฝ่ายเขาจะเก่งขนาดไหนไม่ทางดิ้นหลุดแน่และตอนนี้ฉันกับภาคินกำลังมาเดินเล่นที่ตลาดนัดเพราะพรุ่งนี้จะต้องบินกลับกรุงเทพกันแล้ว ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าการมาเกาะสมุยครั้งนี้ ที่เที่ยวเดียวที่ฉันได้มาคือตลาดนัด -_-‘“พี่ทีอยากกินอันนั้นอะ”ฉันชี้ไปยังร้านขายแมลงทอด“กินเป็นรึไง”“ไม่เป็นอ่ะ แต่อยากลอง”“ถ้าอ้วกจะตีให้”พี่ทีก็คือพี่ที ถึงจะดุแต่สุดท้ายก็ตามใจฉันทุกที >_“อันนี้อะไรอะคะ”“รถด่วนลูกสาว ลองแลม้าย”“เอาค่ะ”ฉันยิ้มตอบกลับแม่ค้าด้วยความกระตือรือร้น มองดูหนอนตัวเล็กถูกตักใส่ถุงตามด้วยน้ำปลาและพริกไทย“นี่จ๊ะ 30 บาท”พี่ทีเป็นคนหยิบเงินจ่ายให้แม่ค้า ส่วนฉันจิ้มเจ้าหนอนตัวเล็กชื่ิอรถด่วนขึ้นมาดูก่อนจะส่งมันเ
กำราบรัก 30ด้านล่างที่พวกเขาตกลงมาเป็นคล้ายอุโมงค์ที่ดูเหมือนมีคนตั้งใจขุดไว้“ถ้าไม่ได้ไฟฉายจากหนูซอล เราเหมือนคนตาบอดเลยนะเนี่ย”“ครับ เก่งจริงๆ”มือหนาโยกหัวคนยกยอตัวเองไปมาด้วยความหมั่นไส้ก่อนที่จะเลื่อนมือไปกระชับมือเธอให้เดินไปด้วยกัน“พี่ที พี่ว่าเราจะเจออะไรที่นี่มั้ย”“คิดว่าเจอ”“ทำไมพี่มั่นใจอะ”“พี่ให้กรไปสืบเพิ่มมาแล้ว ช่างคนนั้นไม่มีประวัติทะเลาะกับใคร”“พี่เลยสงสัยอาภพ”“อืม อีกอย่างพี่ดำบอกว่าเขาฝันเห็นพี่ชายเขาอยู่ในถ้ำนี้”“พี่ทีเชื่อเรื่องแบบนี้ด้วยหรอ”คิ้วสวยเลิกขึ้น เอียงคอถามด้วยความสงสัย“เราบอกเคยเห็นผีช่างคนก่อนไม่ใช่หรอ”“บรื๋อ พูดทำไมเนี่ยพี่ที ยิ่งมืดๆอยู่”กุญแจซอลขยับตัวเข้าหาทีมากกว่าเดิมจนตอนนี้แทบจะสิงเขาอยู่แล้ว“เดินดีๆ”“ก็พี่ทีพูดเรื่องผีทำไมล่ะ ดูบรรยากาศในนี้สิ ทั้งมืด ทั้งอับ เดินๆอยู่นี่คิดว่าอยู่ในรายการล่าท้าผี”“หนูซอลพี่ว่า พี่เห็น”“หะ...เห็นอะไรพี่ที”“เฮ้ย!!”“กรี๊ด พี่ทีอะไร”กุญแจซอลหลับตาปี๋ กระโดดกอดร่างสูงเป็นลูกลิง นั่นทำให้เขาถึงกับหัวเราะออก“พี่ล้อเล่นครับหนู”“ล้อเล่นบ้าอะไรของพี่เนี่ย”เธอว่าพลางกัดลงบนต้นคอเขาเพื่อระบายความ