เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-24 17:32:43กำราบกรัก 2
เช้าอีกวัน รถตู้สีดำสนิทราคาเหยียบสิบล้านแล่นออกจากเพ้นท์เฮ้าหรูเพื่อมุ่งหน้าไปยังสายการบินสกายไลน์ ร่างสูงในรถก้มลงมองนาฬิกาสีเงินยี่ห้อดังบนข้อมือหนา
เมื่อเห็นว่าขณะนี้เกือบถึงเวลาที่เขานัดกับเด็กแสบอย่างหนูซอล เจ้าตัวจึงอดไม่ได้ที่จะโทรหาเธอเสียหน่อย
ตู๊ด ตู๊ด
ทีรอสายอยู่ครู่หนึ่ง ปลายสายก็กดรับด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
“โหล คราย”
คนโทรกระตุกยิ้มมุมปากพลางจินตนาการถึงหน้าอีกคน ตอนนี้หน้าคงยับยู่ยี่เพราะโดนก่อกวนเวลานอน มันจะน่ารักสักแค่ไหนเชียวนะ
“เธอมีนัดกับฉัน”
“อือ”
กุญแจซอลตอบรับแต่ฟังแล้วเหมือนเสียงละเมอเสียมากกว่า
“หนูซอลตื่น”
“หนูซอลขออีกสิบนาทีนะคะ”
ได้ยินเสียงพึมพำเพียงเท่านั้น ปลายสายก็ถูกตัดไปเมื่อโทรกลับปรากฏว่าเธอกดปิดเครื่องไปซะอย่างนั้น
“กร วันนี้มีอะไรสำคัญ?”
“ช่วงเช้าไม่มีครับท่านประธาน มีแค่ประชุมช่วงบ่ายสามครับ”
กร ลูกน้องคนสนิทซึ่งนั่งอยู่เบาะหน้าข้างคนขับก้มลงมองตารางงานเจ้านายก่อนจะรีบรายงาน
“อือ ไปคอนโดกุญแจซอล”
“ว่าไงนะครับ”
กรถามย้ำเพื่อความมั่นใจอีกครั้งแต่สายตานิ่งเรียบที่เจ้านายส่งกลับมาแสดงให้เขาเข้าใจเป็นอย่างดีว่าสิ่งที่เจ้านายเอ่ยสั่งเมื่อครู่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น
“ได้ครับ ให้ผมโทรไปแจ้งคุณหนูซอลไว้ก่อนมั้ยครับ”
“ไม่ต้อง”
ไม่นานรถตู้สีดำของประธานบริษัทสายการบินสกายไลน์ได้เลี้ยวเข้ามาจอดในคอนโดย่านสถานศึกษาชื่อดัง ทีรับกุญแจและคีย์การ์ดห้องของบุคคลที่เขาต้องการมาหาจากกร โชคดีเมื่อวันก่อนพ่อเลี้ยงส่งกุญแจมาให้เขา สงสัยคงรู้ว่าสักวันเขาคงจำเป็นต้องใช้มันแต่ใครจะคิดว่าได้ใช้เร็วขนาดนี้
“ท่านประธานให้ผมรอมั้ยครับ”
“ไม่ต้อง”
“แล้วท่านประธานจะกลับยังไงครับหรือว่าให้ผมมา เอ่อ ขอโทษครับท่านประธาน”
กรรีบสงบปากสงบคำเมื่อสายตาที่เจ้านายส่งมาเหมือนจะแผ่ความเย็นออกมาราวกับเป็นสัญญานเตือนเขาว่าเขาพูดมากเกินไปแล้ว
ทีเดินลงจากรถ เดินตรงไปแตะคีย์การตรงประตูทางเข้าอีกชั้นของตึกในคอนโด
ลิฟต์เปิดออกชั้น 21 ทีก้มลงมองหมายเลขห้องอีกครั้ง คอนโดแห่งนี้ก็ไม่ได้ดูเป็นส่วนตัวเท่าเพ้นท์เฮ้าของเขาถึงแม้คอนโดจะไฮคลาสพอสมควรแต่ก็นั่นแหละเขาก็ยังรู้สึกไม่ชอบใจอยู่ดีเมื่อคิดถึงเรื่องที่คนอื่นสามารถมาห้องกุญแจซอลเอาได้ง่ายๆ
แกร๊ก
ทีเลือกที่จะไม่เคาะประตูเพราะค่อนข้างมั่นใจว่าเจ้าของห้องคงยังนอนขดตัวอยู่ในผ้าห่ม เขาเลยตัดสินใจไขประตูเข้าไปอย่างถือวิสาสะ
“หึ ปาร์ตี้สินะ”
ดวงตาคมเหลือบไปเห็นเศษซากขนมและเครื่องดื่มตรงบริเวณโซนห้องนั่งเล่น นี่คงเป็นเหตุผลที่ทำให้คุณหนูซอลตื่นสายในวันนี้สินะ
เจ้าของร่างสูงเดินตรงไปยังประตูห้องนอนสีชมพูพาสเทล เขาลองบิดลูกบิดประตูดูปรากฏว่ามันกลับเปิดออกได้อย่างง่ายดายโดยที่คนในห้องไม่ได้ล็อกมัน นั่นยิ่งทำให้ทีรู้สึกหงุดหงิดใจเข้าไปอีก เป็นสาวเป็นนางทำไมไม่รู้จักระวังตัว
“หลับสบายเชียวนะหนูซอล”
ร่างเล็กนอนขดเป็นก้อนกลมๆอยู่ในผ้าห่มสีเดียวกับประตู ร่างทั้งร่างถูกกลืนกินเข้าไปในผ้าห่มมีเพียงหัวโผล่พ้นมาเท่านั้น
ทีเดินเข้าไปหยุดยืนอยู่ข้างเตียงเธอ ก้มลงมองใบหน้าขาวใสมีเลือดฝาดสีแดงระเรื่อใกล้ๆ ตอนหลับก็ดูน่ารักดีนะแต่ทำไมพอตื่นถึงได้ร้ายนักก็ไม่รู้
“หนูซอลตื่น”
เสียงทุ้มเอ่ยปลุกคนบนเตียงแต่ไร้วี่แววการตื่นของเธอแม้แต่น้อยแถมเจ้าตัวยังมุดหน้าเข้าไปในผ้าห่มอีก
“จะไม่ตื่น?”
ทีถามขึ้นพลางดึงผ้าห่มออกจากตัวกุญแจซอลแต่เจ้าตัวพยายามขืนตัวไว้ไม่ยอมให้เขาดึงผ้าห่มออก
“หนูซอล”
เมื่อเห็นว่าคนบนเตียงเริ่มดื้อ ทีเลยเรียกเธอเสียงเข้ม ครั้งนี้เลยได้เสียงงัวเงียตอบกลับมาแทน
“หนูซอลไม่อยู่”
รอยยิ้มบางปรากฏบนใบหน้าของบุคคลที่ได้ชื่อว่าเสือยิ้มยาก เขานึกขันคนตัวเล็กบนเตียงไม่น้อย อ้างมาได้อย่างไรว่าหนูซอลไม่อยู่แล้วไอก้อนกลมๆบนเตียงนี่แมวที่ไหนกัน
“ตกลงจะไม่ตื่น?”
ทีถามซ้ำอีกครั้งพลางใช้มือดึงแก้มนิ่มให้ยืดออกด้วยความหมั่นไส้ กุญแจซอลฟึดฟัดเล็กน้อยก่อนจะหลบเข้าไปอยู่ในผ้าห่มดังเดิม
“นอนให้ได้ตลอดล่ะกัน”
ริมฝีปากบางยกยิ้มร้ายก่อนจะเดินออกไปเพื่อหาอุปกรณ์ปลุกเด็กดื้อบนเตียง ไม่นานเขาก็กลับมาพร้อมบัวรดน้ำต้นไม้ในมือ ทียืนถือบัวรดน้ำอยู่ข้างเตียงก่อนจะบรรจงรดลงบนตัวของกุญแจซอล
“อร๊าย อะไรเนี่ย”
และมันได้ผล คนขี้เซาไม่ยอมตื่นกระเด้งตัวลุกขึ้นโวยวายแทบทันที เสื้อนอนสีขาวนั่นเมื่อโดนน้ำเลยเผยให้เห็นเนื้อแท้ด้านในของคนใส่แล้วไม่ทราบบังเอิญหรือตั้งใจเพราะบริเวณที่เปียกน้ำมากที่สุดดันเป็นส่วนบนทำให้ภาพหน้าอกอวบอิ่มเกินตัวซึ่งมีบราไร้โครงสีเดียวกันกับชุดเด่นหราอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม
“เปียกหมดเลย คุณเล่นอะไรเนี่ย”
“เธอไม่ตื่นเอง”
ทีพยายามควบคุมอารมณ์แปรปรวนภายร่างกายให้คงที่แม้ว่าสายตาจะไม่สามารถละออกจากเนินอกอวบอิ่มนั่นได้เลยก็ตาม
“คนอำมหิตแล้วทำไมฉันต้องตื่นไม่ทราบ”
“เธอคงลืมว่าฉันนัดเก้าโมง”
ดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนเบิกกว้างเหมือนพึ่งนึกบางอย่างออก
“หรือฉันควรโทรหาพ่อเลี้ยง”
ครั้งนี้คนตัวเล็กบนเตียงรีบกระเด้งตัวลุกขึ้น เอื้อมมือไปจับแขนแกร่งของทีพลางพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
“โธ่ว เรื่องแค่นี้ไม่ต้องถึงหูพ่อหรอกค่ะ เดี๋ยวหนูซอลจะรีบไปอาบน้ำเพื่อมาทำงานให้คุณที คุณทีอยากให้หนูซอลทำอะไรได้หมดเลยนะ”
ทีกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เพราะนอกว่าเสื้อสีขาวที่เปียกน้ำด้านบนจะเย้ายวนเขาจนแทบตบะแตก กางเกงนอนขาสั้นโชว์เรียวขาเนียนขาวนั่นยังทำให้เขาแทบคลั่งอีก
“พูดมาก รีบไป”
มือหนาผลักหน้าผากเนียนสองสามทีก่อนจะเดินออกจากสถานการณ์อันตรายนี้ไปสงบสติอารมณ์ด้านนอก
‘จับเด็กฟัดตอนนี้ เด็กมันจะตกใจกลัวรึเปล่าวะ’ ทีคิดในใจก่อนจะสลัดความคิดหื่นกามเหล่านั้นออกจากหัวแล้วตั้งสมาธิหันมาสนใจงานในไอแพดต่อ
ใช้เวลาไม่นานกุญแจซอลก็เดินออกมาจากห้องแต่งตัวด้วยชุดเดรสสีกรมประดับด้วยเพชรเม็ดเล็กเสริมให้ชุดดูน่ารักและน่าสนใจขึ้น
ดวงตากลมโตเหลือบมองท่านประธานซึ่งกำลังนั่งทำงานอยู่โซนโต๊ะทำงานของเธอซึ่งตั้งแต่ซื้อคอนโดนี้มานับครั้งได้เลยที่เธอจะย่างกรายเข้าไปในโซนนั้น
“ชิบหาย ลืมเก็บของ”
มือเล็กตีหน้าผากตัวเองเมื่อหันไปเห็นเศษซากจากการปาร์ตี้เมื่อคืน หวังว่าทีคงไม่เอาเรื่องนี้ไปบอกพ่อของเธอหรอกนะ ไหนจะเรื่องที่เธอไม่ตื่นไปทำงานให้เขาอีก ตาย ตายแน่ๆถ้าพ่อเขารู้เรื่องนี้
เมื่อคิดได้อย่างนั้นกุญแจซอลเลยพยายามคิดแผนเอาใจชายหนุ่ม
“ทำอะไรดีนะ”
กุญแจซอลยืนหันซ้ายหันขวาอยู่ในครัวครู่หนึ่งก่อนจะหยิบอุปกรณ์ทำแซนวิชออกมาตั้งบนเคาน์เตอร์ หญิงสาวตักทูน่าสีชมพูสวยออกจากกระป๋องใส่ชามตามด้วยมายองเนส น้ำตาลทราย พริกไทยดำเล็กน้อย ตบท้ายด้วยเกลือป่นจากนั้นจึงขนทั้งหมดเข้าด้วยกันจนเนื้อทูน่าเนียนได้ที่
เมื่อเตรียมไส้เสร็จ เธอจึงหันไปจัดเตรียมขนมปังโดยการวางผักใบเขียวและมะเขือเทศลงบนขนมปังก่อนจะจัดการใส่ทูน่าที่ผสมแล้วเข้าไปโปะด้วยขนมปังอีกแผ่นขนาดเท่ากัน
“อร่อยจริงๆ ฝีมือใครเนี่ย”
หลังจากชื่นชมฝีมือตัวเองพอเป็นพิธี กุญแจซอลจึงทำเพิ่มอีกพร้อมตัดแบ่งเป็นชิ้นพอดีคำจัดลงในจานลายสนูปปี้แสนน่ารักของเธอ
“โอมจงหลง จงเชื่อ จงเอ็นดูหนูซอล เพี้ยง!”
ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องพึ่งไสยศาสตร์สักหน่อย อย่างน้อยให้เรื่องวันนี้ผ่านไปได้ด้วยดีก่อนก็ยังดี
“คุณทีขา ทำอะไรหรอ”
ทีอมยิ้มเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงเล็กน่ารักดังมาแต่ไกลก่อนจะรีบหุบยิ้มเมื่อเจ้าตัวมานั่งลงตรงข้ามเขาพร้อมแซนวิชจานโต
“หนูซอลทำแซนวิชมาให้ค่ะ”
กุญแจซอลเลื่อนจานแซนวิชไปตรงหน้าทีพลางส่งยิ้มกว้างให้เขา ทีไม่ได้ตอบอะไรเพียงแค่พยักหน้าแล้วหันไปสนใจงานต่อ
“เอ่อ ว่าแต่คุณทีนัดให้หนูซอลไปหาทำไมอะ”
“จะชี้แจ้งงาน”
“หรอคะ ถ้าอย่างนั้นชี้แจ้งมาได้เลย หนูซอลพร้อม”
น้ำเสียงมุ่งมั่นนั้นทำให้ทีต้องเงยหน้าขึ้นมอง ทีกลั้นขำแทบไม่ทันเพราะท่าทางเธออย่างกับจะออกไปรบยังไงอย่างนั้นแหละ
“เธอแค่คอยติดตาม เรียนรู้งานจากฉันรวมถึงดูแลในเรื่องต่างๆเกี่ยวกับฉัน”
“นี่มันทาสชัด” กุญแจซอลพึมพำกับตัวเอง
“บ่นอะไร”
“ป่าวค่ะ งานน่าสนุกมากเลย”
กุญแจซอลตอบพยายามฉีกยิ้มให้ดูจริงใจที่สุด
“คุณทีกินแซนวิชสิคะ หนูซอลตั้งใจทำมาให้เลยนะคะ”
ตาคมหรี่มองเธออย่างจับผิด แต่เมื่อเห็นเธอยิ้มตาหยี่ รอยยิ้มสดใสนั่นก็ทำเอาเขาเคลิ้มเผลอหยิบแซนวิชเข้าปากโดยไม่รู้ตัว
‘ให้ตายเถอะ แพ้รอยยิ้มเด็กจนได้’
———————-
แพ้เด็กมันขนาดนี้ จะเอาเด็กอยู่หรอ อิอิ
แต่งตอนนี้ล่ะอยากกินแซนวิชทูน่าเลย ออกไปหาซื้อก่อน
รีทที่น่ารักโปรดคอมเมนท์ให้ไรท์หน่อย เม้นน้อยไม่แต่งต่อจริงนะ(><))
💚💚💚💚
ติดตามไรท์ได้
บทที่เกี่ยวข้อง
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 3
กำราบรัก 3ทีเงยหน้าจากไอแพดมองร่างเล็กซึ่งกำลังจัดการเศษซากปาร์ตี้ในโซนห้องรับแขก เพียงแค่เห็นเธอเต้นดุ๊กดิ๊กไปมาตามจังหวะเพลง ความเครียดจากงานเมื่อครู่ก็พลันหายไปในพริบตาคิดถึงเรื่องเมื่อวานที่เธอเล่าเกี่ยวกับกับประสบการณ์ทำงานบ้านของเธอ เขาก็รู้ได้ทันทีว่าเรื่องนั้นเธอคงแต่งขึ้นมา ดูได้จากท่าทางคล่องแคล่วในการเก็บกวาดตอนนี้“คุณทีมองอะไรคะ”คนถูกทักสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนท่านั่งด้วยการยกมือขึ้นกอดอกเอนพิงพนักเก้าอี้เพื่อกลบอาการประหม่าของตัวเองแต่ในสายตาหญิงสาวกลับดูดีราวกับท่านั่งของนายแบบตามนิตยสาร“เรื่องเมื่อวาน โกหกสินะ”“อ๋อ หนูซอลไม่ได้โกหกนะคะ เมื่อก่อนหนูซอลทำไม่เป็นจริงๆแต่คุณพ่อยื่นคำขาดว่าถ้าอยากมาอยู่คนเดียว หนูซอลต้องทำให้เป็น หนูซอลเลยพยายามฝึกให้เป็น”คำตอบของกุญแจซอลทำให้คนฟังพึงพอใจไม่น้อย อย่างน้อยเธอก็ไม่ใช่แค่เด็กซนที่ไม่เอาไหน เวลาตั้งใจทำอะไรเธอก็ดูจริงจังกับมันมากทีเดียว“เก่งหนิ”ทีไม่ได้เลือกชมเด็กสาวเพื่อเอาใจแต่เขารู้สึกว่าเธอเก่งจริงๆ เพราะถ้าเป็นคุณหนูบ้านอื่นอาจไม่เลือกทำเองก็ได้ เธอแค่แอบจ้างแม่บ้านก็สิ้นเรื่อง“แน่นอนค่ะ”กุญแจซอลน้อมรับคำชมอย่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24กำราบรักท่านประธาน บทที่ 4
กำราบรัก 4เวลาล่วงเลยเลยเข้าสัปดาห์ที่สองของการมาช่วยคุณทีทำงานตามคำสั่งพ่อเพื่อแลกกับอิสรภาพของเธอ ซึ่งกุญแจซอลเคยยื่นข้อตกลงกับพ่อว่าถ้าหากคุณทีเป็นคนไล่เธอกลับเองข้อตกลงนี้ต้องเป็นอันยุติในตอนแรกเธอคิดว่าคุณทีจะทนเธอได้ไม่เกินสามวันด้วยซ้ำแต่นี่อะไร เขาทนเธอมาได้เกือบสองอาทิตย์แล้วแถมยังกุมความลับของเธอไว้ด้วย เธอจึงแกล้งเขาได้ไม่มากเท่าแผนการในหัวไลน์ ไลน์แก๊งสมบัติวิศวะสายฟ้า : คืนนี้วันเกิดไอป๊อบพายุ : ร้านเดิมนะคิม : ไอซอล หายไปเลยพายุ : หนูซอลของพวกมึงโดนพ่อคุมว่ะ ฮ่าๆกุญแจซอล : เงียบไปเลย ไม่มีใครคุมสักหน่อยสายฟ้า : หรอจ๊ะ ไม่มีคนคุมแต่ออกมาหาเพื่อนไม่ได้เลยกุญแจซอล : กูแค่ขี้เกียจพายุ : หราาาากุญแจซอล : เออสิ วันนี้เจอกัน ใครสายเลี้ยง- chat end -เจ้าของใบหน้าน่ารักทิ้งตัวลงบนโซฟานุ่มสีดำสนิทในห้องนั่งเล่น สมองกำลังคิดหาวิธีขอออกไปเที่ยวกับเพื่อนคืนนี้ ขืนครั้งนี้ไม่ไปอีก มีหวังพวกมันได้ล้อเธอจนลูกบวชแน่“คุณหนูซอลสวัสดีครับ นี่ขนมครับ”กรเดินเข้ามาทักทายกุญแจซอลในห้องนั่งเล่นในมือถือถุงขนมมากมายยื่นส่งให้เธอ“สวัสดีค่ะ ขนมให้ซอลหรอคะ”กุญแจซอลรับถุงขนมมาถือไว้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24กำราบรักท่านประธาน บทที่ 5
กำราบรัก 5‘ถ้าไม่เห็นหน้าเธอภายใน 20 นาที โดนดีแน่’ทีมองข้อความในโทรศัพท์ที่เขากดส่งไปแต่ปลายทางไม่เปิดอ่านเสียทีก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเป็นเขาเองที่ทิ้งโทรศัพท์ของกุญแจซอลลงถังขยะในห้องทำงานเมื่อตอนบ่าย“คุณทีจะเอายังไงต่อครับ”คนที่พึ่งสำนึกได้ว่าความใจร้อนของเขาทำให้ตัวเองต้องมาลำบากแบบนี้ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะออกคำสั่งให้คนตามกุญแจซอลไป“ตามไป”บรรยากาศร้านในคืนวันเสาร์แบบนี้ย่อมคึกคักเป็นพิเศษ กิจกรรมแก้เบื่อของแก๊งค์สมบัติวิศวะจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากแข่งกันหยอดมุข“น้องครับขอยืมโทรศัพท์หน่อยได้มั้ย โทรศัพท์พี่เสีย”“เสียยังไงวะ ไอพายุ”“เสียดายที่ไม่มีเบอร์น้อง”“ฮิ้วว”กุญแจซอยส่ายหน้าเอือมระอากับความหน้าหม้อของเพื่อนตัวเอง และเหมือนความหน้าหม้อของเพื่อนเธอก็ยังดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง“น้องครับ ช่วงนี้หน้าอะไรหรอครับ”“หน้าหนาวมั้งคะ”“หน้าหนาวทำให้น้องหน้าชา แต่น้องมองมาทำให้พี่หน้าแดง”“ฮิ้ว”รุ่นน้องที่โดนสายฟ้าแซวถึงกับอายม้วนเดินก้มหน้างุดๆกลับไปยังโต๊ะตัวเอง โชคดีที่พวกเขามีใบหน้าหล่อเหลาเป็นอาวุธ ไม่อย่างนั้นมุขเสี่ยวแบบนี้คงโดนตอกกลับหน้าหงายไปแล้ว“ตากูบ้างๆ”คิมรีบห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24กำราบรักท่านประธาน บทที่ 6
กำราบรัก 6เช้าอีกวันคุณหนูคนใหม่ประจำบ้านเดินลงจากบันไดมาด้วยท่าทางร่าเริงกว่าวันอื่นๆก่อนจะพุ่งตรงไปยังห้องครัวเพื่อจัดอาหารเช้า“วันนี้อารมณ์ดีเชียวนะคะคุณหนูซอล”แม่บ้านเอ่ยทักขณะช่วยกุญแจซอลเตรียมของ วันนี้เธอตั้งใจจะทำข้าวต้มทรงเครื่อง แม่บ้านเลยเข้ามาช่วยเธอเตรียมจำพวกเนื้อสัตว์ต่างๆ“วันนี้หนูซอลจะได้ไปเที่ยวค่ะ”กุญแจซอลตอบ รอยยิ้มสดใสบนใบหน้าน่ารักทำให้คนมองอดยิ้มเอ็นดูไม่ได้ไม่นานข้าวต้มทรงเครื่องหอมกรุ่น อัดแน่นไปด้วยหมู กุ้ง หมึกและปลาได้ถูกแม่บ้านนำมาขึ้นโต๊ะอาหารซึ่งมีเจ้าของบ้านนั่งรออยู่ก่อนแล้ว“คุณทีแต่งซะเต็มยศแต่เช้าเลย หนูซอลว่าเราออกไปสายๆก็ได้นะคะ”กุญแจซอลเดินตามหลังแม่บ้านออกมาเอ่ยทักทีซึ่งใส่สูท ผูกไทเต็มยศ“ไปเย็นๆล่ะกัน ฉันต้องไปประชุมก่อน”รอยยิ้มบนใบหน้าเด็กสาวหุบลงทันทีเมื่อได้ยิน ดวงตากลมโตตวัดมองผู้ชายตรงหน้าเขม็ง“อย่ามองแบบนั้น”“ทีเร็กจอมโกหก”ดวงหน้าหวานมู่ทู่ ปากกระจับบ่นขมุบขมิบ ทีเห็นอย่างนั้นจึงถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ โบกมือไล่แม่บ้านออกไปก่อนที่เขาจะเดินอ้อมไปด้านหลังคนตัวเล็ก“อย่าขี้งอนนักสิ”“คุณทีไปทำงานเถอะค่ะ”กุญแจซอลพูดเสียงเบาอย่างตั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24กำราบรักท่านประธาน บทที่ 7
กำราบรัก 7“อร๊าย คุณทีเอาอีกแล้วนะ”กุญแจซอลหันไปตวาดทีซึ่งเข้ามาขโมยจูบเธออีกแล้ว ตั้งแต่วันนั้น วันที่เขาขโมยจูบเธอในโรงหนังจนตอนนี้เวลาผ่านมาเกือบสองอาทิตย์แล้วเขาก็ยังชอบขโมยจูบเธอทุกวันเหมือนจูบหวานที่ได้จากหญิงสาวเป็นสารเสพติดสำหรับเขาไปซะแล้ว“ยังไม่ชินอีกรึไง”“ใครจะไปชิน ฉันไม่โตเมืองนอกแบบคุณนะ”“หึ มันไม่ได้เกี่ยวกับโตที่ไหนหรอกเด็กน้อย”คิ้วสวยขมวดเข้าหากันเหมือนไม่เข้าใจสิ่งที่เขากำลังจะสื่อแต่กลิ่นจากกะทะทำให้เธอต้องเบนความสนใจไปยังอาหารซึ่งกำลังทำอยู่แทนมือเล็กหยิบเนื้อหมูที่หมักไว้เรียบร้อยแล้วใส่ลงไปในกะทะ ผัดจนหมูเริ่มสุกก่อนจะหยิบเส้นหมี่ใส่เข้าไป ตามด้วยเครื่องปรุงจำพวกซีอิ๊วขาว น้ำตาลทราย น้ำมันหอย ผัดจนทุกอย่างเข้ากันก่อนจะตอกไข่ใส่ลงไป ตีให้ไข่แตกเหยาะน้ำปลาเพิ่มนิดหน่อยจบท้ายด้วยคะน้าหั่นพอดีคำ ผัดทุกอย่างให้เข้ากันอีกครั้งจากนั้นจึงได้หมี่ผัดซีอิ๊วหน้าตาน่าทานแถมกลิ่นยังหอมรัญจวนใจจนคนที่นั่งมองอยู่นานอดใจไม่ไหวต้องหยิบช้อนไปตักชิมเพี๊ยะ“เจ็บนะหนูซอล ตีทำไมเนี่ย”“มาตักในกะทะได้ไงคะ ไปนั่งเลยเดี๋ยวหนูซอลจัดใส่จานแล้วยกไปให้ คุณทีนี่นะ ทำไม อุ๊ป >x“เนื่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24กำราบรักท่านประธาน บทที่ 8
กำราบรัก 8“คุณทีครับ คุณเมฆมาครับ”“ให้เข้ามา”เมฆคือเพื่อนสนิทหนึ่งในสองคนของที พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน ต่างรู้นิสัยของกันและกันเป็นอย่างดีสำหรับวันนี้ที่เมฆมาก็ไม่ได้คิดถึงเพื่อนแต่อย่างใดแต่เขาเป็นตัวแทนของเพื่อนมาสอดส่องเด็กเพื่อนรักต่างหาก“เดี๋ยวนี้กูจะเข้าพบต้องรอขออนุญาตด้วยหรอวะ”ชายหนุ่งรูปร่างสูงโปร่ง ผมสีน้ำตาลอ่อนตัดกับผิวขาวสไตล์ลูกครึ่ง ดวงตาสีฟ้าสดใสคู่สวยถือเป็นเสน่ห์พิฆาตของเขาเลยก็ว่าได้เพราะผู้หญิงที่ได้สบตาเขาไม่มีใครเคยหนีรอดเงื้อมมือเขาสักราย“กับมึง ควรสั่งห้ามเข้าพบด้วยซ้ำ”คนโดนเหน็บแนมเบ้ปากเล็กน้อย เดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามที สายตาสอดส่องไปทั่วห้องพยายามหาผู้หญิงที่เขาต้องการพบ“หาอะไร”ทีเอ่ยถามเสียงนิ่ง ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเพื่อนเขากำลังหาอะไรอยู่ เรื่องสอดรู้สอดเห็นนี้ที่หนึ่งเลยให้ตายเถอะ เขาไม่น่าเผลอส่งรูปลงไปในไลน์กรุ๊ปเลย“เด็กมึงอยู่ไหนอะ”“เด็กกูแล้วมึงเสือกอะไรครับ”ดวงตาสีฟ้าเบิกกว้าง มือหนายกขึ้นปิดปากตัวเองแสดงราวกับพบเจอเรื่องน่าประหลาดก่อนจะรีบเอ่ยถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้นกว่าเดิม“คนนี้มึงเอาจริงหรอ”“เออ”“OMG เรื่องนี้ต้องถึง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24กำราบรักท่านประธาน บทที่ 9
กำราบรัก 9ทีเลือกเดินทางมากับเครื่องบินสำหรับผู้โดยสารของสายการบินตัวเองแทนที่จะใช้เครื่องบินส่วนตัว ทำให้เขาไม่มีสิทธิเลือกเวลาบินเองเนื่องจากเที่ยวบินไปสมุยมีแค่สองเที่ยวคือรอบเช้าและรอบค่ำ“กว่าเราจะไปถึงไม่ปาเข้าไปสี่ทุ่มเลยหรอคะ”กุญแจซอลบ่นเล็กน้อยด้วยใบหน้ามู่ทู่ขณะนั่งรอเครื่องอยู่ในเกท ทีเหล่ตามองคนขี้บ่นเล็กน้อยพลางยื่นขนมให้เธอซึ่งเจ้าตัวก็รีบรับมากัดเข้าปาก ความหวานอร่อยของมันทำให้เธออารมณ์ดีขึ้นมาอีกครั้ง“ใครบอกไม่อยากตื่นเช้าล่ะ”“หนูเองค่า”เนื่องจากในตอนแรกเธองอแงไม่ยอมเอาไฟลท์เช้า ฉะนั้นจึงปฏิเสธไม่ได้ว่าการได้บินรอบดึกแบบนี้ต้นเหตุนั้นมาจากเธอ“ถ้าอย่างนั้นก็อย่าบ่น”“ทีเร็กดุอีกแล้ว”ทีส่ายหน้ามองปากกระจับบ่นขมุบขมิบก็อดหมั่นเขี้ยวจนต้องก้มลงจูบปากเธอเร็วๆไม่ได้“คะ...คุณที”ดวงตากลมโตเบิกกว้าง นิ้วเรียวสัมผัสริมฝีปากตัวเองด้วยใบหน้าเหวอๆ“ถ้าไม่อยากโดนทีเร็กกินก็อย่าบ่น”หลังจากจัดการปิดปากคนตัวเล็กเรียบร้อย กุญแจซอลกลายเป็นสาวน้อย เรียบร้อย พูดน้อยน่ารักทันตาเห็นเลยทีเดียวแต่ใครจะรู้ว่าในหัวเธอคิดแผนแกล้งเอาคืนที ร้อยแปดพันแผนการแล้วไม่นานทางสายการบินเรียกผู้โด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24กำราบรักท่านประธาน บทที่ 10
กำราบรัก 10ทีและกุญแจซอลเดินทางมาถึงโรงแรมในเวลาเกือบเที่ยงคืน ทีจัดการสั่งให้คนนำกระเป๋าเข้ามาเก็บพร้อมเช็คอินเรียบร้อยไว้ให้ก่อนแล้ว เขาจึงไม่ต้องวุ่นวายจัดการเองอีก“ขอกุญแจห้องหนูซอลหน่อยค่ะ หนูซอลง่วงแล้ว”กุญแจซอลแบมือขอกุญแจจากที ดวงตากลมโตปรือคล้ายจะปิดตลอดเวลา“ห้องมุมชั้นสิบเก้านะ”“ขอบคุณค่ะ แล้วคุณทีล่ะคะ”“ห้องมุมชั้นสิบเก้าเหมือนกัน”“ว่าไงนะคะ”ความง่วงแทบหายไปเมื่อได้ยินว่าอีกคนนอนห้องเดียวกับเธอ ทีไม่ได้อธิบายเพิ่มเติม เขาเพียงแค่กระตุกยิ้มมุมปาก กระชับมือเล็กที่กำลังจับอยู่ให้แน่นขึ้นก่อนจะลากให้เธอเดินตามเขามา“เดี๋ยวค่ะ หนูซอลอยากนอนคนเดียว”“จองหลายห้อง มันเปลือง”หญิงสาวหยุดเดิน กระตุกมือหนาให้หันมาคุยกัน รวยระดับเขาหนะหรอจะมาคิดหยุมหยิมเรื่องค่าโรงแรมแบบนี้ เขาต้องมีเจตนาแกล้งเธอแน่ซึ่งนั่นทำให้คนอย่างกุญแจซอลยอมไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด“หนูซอลจะจ่ายเองค่ะ”ในเมื่อมันเป็นเงินของเขา กุญแจซอลจะไปบังคับให้เขาจองห้องเพิ่มได้อย่างไร เธอจึงเลือกใช้เงินตัวเองแทน“ได้ข่าวว่าคุณหนูซอลโดนยึดบัตรไม่ใช่หรอครับ”ริมฝีปากอวบอิ่มเมมเข้าหากัน เธอลืมไปเสียสนิทเลยว่าตอนนี้ เธอเหมือน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24
บทล่าสุด
กำราบรักท่านประธาน ตอนจบ
ตอนจบ กำราบรักตึก ตึก ตึกร่างเล็กวิ่งลงจากบันไดตรงไปยังห้องทำงานของท่านประธานหนุ่มด้วยความร้อนรน และด้วยความรีบร้อนนั่นเองทำให้เธอสะดุดขาตัวเองล้มลงโชคดีที่ทีเดินมาพอดี เธอเลยไม่ต้องล้มลงไปจูบพื้นแต่ได้จูบปากของท่าประธานหนุ่มแทน“บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าวิ่ง”ทีเอ็ดเสียงเข็มพลางพยุงกุญแจซอลให้ลุกขึ้น ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาเจอเธอ เธอก็วิ่งล้มใส่เขาจนกระทั่งวันนี้เขาและเธอหมั้นกันแล้วเธอก็ยังคงวิ่งชนเขา ล้มลงด้วยทวงท่าเดิมไม่ผิดเพี้ยน“แฮะๆ ขอโทษค่ะ”กุญแจซอลยิ้มแหย่ ช่วยจัดเสื้อเชิ้ตของอีกคนให้เข้าที่“แล้วนี่วิ่งทำไม”“หนูซอลรีบวิ่งมาหาพี่ทีนั่นแหละ”คิ้วเข้มเลิกขึ้น โอบเอวบางเดินไปนั่งด้วยกันในห้องทำงานเพราะเขายังมีงานต้องสะสางให้เสร็จก่อนจะบินไปเที่ยวญี่ปุ่นกับคุณหนูจอมวุ่นวันพรุ่งนี้“มีอะไรครับ?”“คือหนูซอลเครียดมากเลยอ่า”มือเล็กเกาะแขนเขาแน่น เธอแบะปากคล้ายจะร้องไห้นั่นทำให้ทีต้องก้มลงจูบผากเนียนด้วยความเอ็นดู“ไหนบอกสิเรื่องอะไร”“กระเป๋าหนูซอลอ่ะค่ะ กระเป๋าหนูซอลใส่ของทั้งหมดที่จะเอาไปไม่พอT-T”ท่านประธานหนุ่มแทบจะเอาหัวตัวเองโขกผนังเมื่อได้ยินปัญหาของคุณห
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 37
กำราบรัก 37(กุญแจซอล)หลังจากเรื่องราวร้ายๆผ่านไป จิตใจฉันก็กลับมาเบิกบานอีกครั้ง แม่ย้ายกลับมาอยู่ประเทศไทยกับพ่อและดูเหมือนคู่นั้นจะรักกันหวานชื่นยิ่งกว่าคู่ฉันเสียอีกเพราะตอนนี้ทั้งคู่พากันไปฮันนีมูนยังไม่กลับมาเลย ทิ้งลูกที่น่ารักอย่างฉันได้ลงคอ น่าน้อยใจชะมัด“เป็นอะไรครับ ตื่นมาก็ทำหน้ามุ่ย”พี่ทีจุ๊บปากฉัน ยันตัวลุกขึ้นพิงหัวเตียง“ดูพ่อ แม่หนูซอลสิ ไปเที่ยวกันลืมหนูซอลเลย”ฉันยื่นโทรศัพท์ให้ทีดูภาพที่แม่ส่งมาอวด“งอแงนะเรา”เขาว่าพลางลุกขึ้นจากเตียง เดินไปเปิดม่านออก แสงแดดยามเช้าส่องกระทบร่างกายกำยำของเขาส่งผลให้ท่อนบนที่กำลังเปือยเปล่าน่าหลงใหลกว่าเดิม“น้ำลายหกแล้วครับ”ฉันเผลอยกหลังมือขึ้นปาดน้ำลายตัวเองแต่ตัองชะงักเมื่อพี่ทีหัวเราะออกมา“พี่ทีอ่า แกล้งหนูซอลหรอ”“ฮ่าๆ เปล่า หน้าหนูหื่นจริงนะ”“พี่ทีว่าใครหื่น!?”ทีเดินเข้ามาบีบจมูกฉันเบาๆ ก้มลงกระซิบข้างหู“อยากกินพี่หรอครับ หนูหื่น”ว่่าจบเขาก็เดินยิ้มอารมณ์ดีเข้าห้องน้ำไป ทิ้งให้ฉันนั่งกรี๊ดร้องอยู่กับความอับอายเพียงลำพังกริ๊ง กริ๊งฉันควานหามือถือซึ่งกำลังส่งเสียงร้อง ชื่อบนหน้าจอบ่งบอกว่าปลายสายคือพายุ เพื่อนฉัน“ฮ
กำราบรักท่านประธาน ตอนที่ 36
กำราบรักการกลับบ้านของฉันครั้งนี้ ความรู้สึกมันแปลกกว่าทุกครั้ง หัวใจเต้นแรงไม่ใช่เพราะตื่นเต้นแต่เป็นเพราะกลัวสิ่งที่กำลังจะเผชิญมากกว่า“พี่ที หนูซอลว่าเรากลับกรุงเทพกันเถอะค่ะ”พี่ทีเลิกคิ้วขึ้นสูง ก้มลงจูบหน้าผากฉันก่อนจะลูบหัวฉันเบาๆ“ทำไมล่ะ หืม”“หนูซอลกลัว กลัวว่าความจริงมันจะโหดร้ายเกินไป”“ไม่ต้องกลัว มีพี่อยู่ทั้งคน”ฝ่ามือหนาเลื่อนมากระชับมือฉันไว้แน่น รอยยิ้มจากเขาทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นใจขึ้นอย่างน่าประหลาด“พี่ทีต้องอยู่เป็นเพื่อนหนูซอลนะ”“ไม่ครับ”พี่ทีตอบด้วยใบหน้านิ่งเรียบตามแบบฉบับเขา นั่นทำให้ฉันเริ่มแบะปากเตรียมจะร้องไห้ หากเขาทิ้งให้ฉันเข้าไปคนเดียวจริงๆ“พี่อยู่เป็นเพื่อนหนูไม่ได้เพราะพี่เป็นผัวหนู”“พี่ทีอ่า”ฉัดปาดลงบนไหล่เขาแต่คนโดนฟาดกลับหัวเราะร่าไม่ได้รู้สึกเจ็บแต่อย่างใด“อ้าว มากันแล้วหรอ ทำไมไม่เข้าบ้านล่ะ”เสียงทุ้มที่คุ้นเคยทำให้ฉันหยุดตีพี่ที เบือนหน้าออกไปอีกทาง“สวัสดีครับพ่อเลี้ยง”ใช่แล้วค่ะ เขาคนนั้นคือพ่อบังเกิดเกล้าของฉันเอง พี่ทีกระตุกแขนฉันให้หันไปทักทายพ่อ“สวัสดีค่ะพ่อเลี้ยง”“หนูซอล”พี่ทีเรียกชื่อฉันเสียงดุแถมยังส่งสายตาดุๆมาให้อีก“ไม่เป
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 35
ตอนที่ 35วันนี้ฉันนัดกับพี่ทีไว้ที่บ้านของเขาซึ่งตอนนี้เลยเวลานัดมาเกือบยี่สิบนาทีแล้วแต่ฉันพึ่งถึงบ้านพี่ทีเอง โดนดุแน่เรา>“สิน พี่ทีอยู่ไหนคะ”“ท่านประธานอยู่ในห้องทำงานครับคุณหนูซอล”“ขอบคุณค่ะ”ขอให้พี่ทีทำงานจนลืมดูนาฬิกาและไม่รู้ว่าฉันเลทด้วยเถอะเมื่อเดินมาถึงชั้นบนปรากฏว่าประตูห้องพี่ทีไม่ได้ล็อก ฉันเลยค่อย ๆ ย่องไปหน้าประตูเพื่อแอบสอดส่องสถานการณ์ด้านใน“ครับ พ่อเลี้ยง”ขาฉันชะงักแทบทันทีเมื่อได้ยินว่าทีกำลังคุยโทรศัพท์กับใคร“ผมยังไม่ได้บอกหนูซอลครับ”คิ้วฉันขมวดเป็นปมด้วยความสงสัยในบทสนทนานั่น นี่พ่อกับพี่ทีมีอะไรผิดบังฉันอย่างนั้นหรอ“ผมเข้าใจดีครับ”“...”“ครับ ผมจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้”“...”“พ่อเลี้ยงครับ ยังไงหนูซอลก็ต้องรู้ความจริง”“...”“ผมทราบ แต่ยังไงเธอก็ต้องรู้ว่าแม่เธอยังไม่ตาย”คำพูดที่ว่า ‘แม่เธอยังไม่ตาย’ ก้องหัวฉันไปหมด ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเห็นหน้าแม่เลยเพราะพ่อบอกว่าแม่จากไปตั้งแต่ฉันขวบเดียวถ้าทั้งหมดที่พวกเขากำลังคุยกันเป็นเรื่องจริง แสดงว่า“พี่ทีรู้จักแม่หนูซอล พี่ทีรู้เรื่องแม่มาตลอดแต่พี่ทีตั้งใจหลอกหนูใช่มั้ย!!!”“หนูซอล”พี่ทีเบิกตากว้าง เ
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 34
กำราบรัก 34วันนี้ฉันนัดกับพี่ทีไว้ที่บ้านของเขาซึ่งตอนนี้เลยเวลานัดมาเกือบยี่สิบนาทีแล้วแต่ฉันพึ่งถึงบ้านพี่ทีเอง โดนดุแน่เรา>“สิน พี่ทีอยู่ไหนคะ”“ท่านประธานอยู่ในห้องทำงานครับคุณหนูซอล”“ขอบคุณค่ะ”ขอให้พี่ทีทำงานจนลืมดูนาฬิกาและไม่รู้ว่าฉันเลทด้วยเถอะเมื่อเดินมาถึงชั้นบนปรากฎว่าประตูห้องพี่ทีไม่ได้ล็อก ฉันเลยค่อยๆย่องไปหน้าประตูเผื่อแอบสอดส่องสถานการณ์ด้านใน“ครับ พ่อเลี้ยง”ขาฉันชะงักแทบทันทีเมื่อได้ยินว่าทีกำลังคุยโทรศัพท์กับใคร“ผมยังไม่ได้บอกหนูซอลครับ”คิ้วฉันขมวดเป็นปมด้วยความสงสัยในบทสนทนานั่น นี่พ่อกับพี่ทีมีอะไรผิดบังฉันอย่างนั้นหรอ“ผมเข้าใจดีครับ”“...”“ครับ ผมจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้”“...”“พ่อเลี้ยงครับ ยังไงหนูซอลก็ต้องรู้ความจริง”“...”“ผมทราบแต่ยังไงเธอก็ต้องรู้ว่าแม่เธอยังไม่ตาย”คำพูดที่ว่า ‘แม่เธอยังไม่ตาย’ ก้องหัวฉันไปหมด ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเห็นหน้าแม่เลยเพราะพ่อบอกว่าแม่จากไปตั้งแต่ฉันขวบเดียวถ้าทั้งหมดที่พวกเขากำลังคุยกันเป็นเรื่องจริง แสดงว่า“พี่ทีรู้จักแม่หนูซอล พี่ทีรู้เรื่องแม่มาตลอดแต่พี่ทีตั้งใจหลอกหนูใช่มั้ย!!!”“หนูซอล”พี่ทีเบิกตากว้าง เร
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 33
กำราบรัก 33หลายคนคงยังจำกันได้เรื่องที่พี่ทีขอฉันหมั้น ทุกคนรู้อะรึเปล่า ตอนแรกเขาจะหมั้นเลยดีที่ฉันต่อรองขอเป็นหลังเรียนจบสำเร็จ“อ้าว ไอหนูซอลจะไปไหนวะ”ช่วงนี้ฉันย้ายกลับมาอยู่คอนโดตัวเองแล้วเพราะใกล้จะเปิดเทอม“ไปกินข้าว นี่สายฟ้าจะไปไหน”“มาหามึงนี่แหละ จะแวะมาบอกว่าวันนี้กูจัดงานวันเกิดที่ร้าน Blue”“โหย ทำไมไม่บอกล่วงหน้า กะทันหันแบบนี้พี่ทีจะให้ไปรึเปล่าไม่รู้”ฉันโอดครวญ เที่ยวก็อยากไป พี่ทีก็กลัว“ไปขอผัวมาให้ได้เลยนะ วันเกิดเพื่อนนะเว้ยไอหนูซอล”“เออ รู้แล้วน่า”ระหว่างขับรถไปหาพี่ทีเพื่อชวนเขาไปกินข้าวด้วยกัน ในสมองฉันก็พยายามคิดร้อยแปดวิธีเพื่อทำให้เขาอนุญาต“จ๊ะเอ๋พี่ที”ฉันโผล่หน้าเข้าไปในห้องท่านประธานพลางฉีกยิ้มกว้างส่งไปให้เขา“อ้าว ไหนหนูซอลบอกว่าจะมาเที่ยง”“ทำไมคะ มาก่อนไม่ได้รึไง”“งอแงอีกแล้วนะเรา”“เพราะพี่ทีนั่นแหละ”“เพราะพี่?”ทีชี้หน้าตัวเองก่อนจะดึงฉันเข้าไปใกล้แล้วกดจูบลงบนริมฝีปากฉัน“ง้อแล้วหายยัง”“พี่ทีนี่มันห้องทำงานนะ”“ครับ พี่จูบเมียผิดตรงไหน”เมื่อเห็นว่าพี่ทีกำลังอารมณ์ดี ฉันเลยตัดสินใจขอเขาซะตอนนี้เลย“พี่ที วันนี้หนูซอลไปวันเกิดเพื่อนนะคะ”“ว
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 32
กำราบรัก 32“พี่ทีถ้าพ่อถามถึงความประพฤติหนูซอล พี่ทีต้องบอกว่าหนูซอลเป็นเด็กดีมากๆเลยนะ”“หึ เอาตรงไหนมาเป็นเด็กดี”ทียกยิ้มมุมปาก ขณะเอื้อมมือหยิบเข็มขัดมาล็อกให้เธอ ตอนนี้ทั้งคู่กำลังหนูบนเครื่องบินเพื่อเดินทางไปยังเชียงใหม่ บ้านกุญแจซอล“พี่ทีอ่า ถ้าพี่ทีไม่ช่วย หนูซอลก็อดไปเที่ยวญี่ปุ่นกับเพื่อนสิ”สาวน้อยว่าพลางทำหน้ามุ่ย เหตุผลที่เธอโดนพ่อตัวเองส่งมาอยู่กับทีก็เพราะดันไปทำกริยาไม่น่ารักกับทีและเหตุผลที่เธอยอมมาคือข้อตกลงที่ว่าถ้าเธอได้รับการรับรองว่าความประพฤติดี เธอจะได้ไปเที่ยวญี่ปุ่นกับเพื่อน“…”“นี่ตกลงพี่ทีจะไม่ช่วยจริงๆใช่มั้ย”กุญแจซอลหันไปถามคนข้างกายเมื่อเห็นเขาสนใจแต่หนังสือในมือ ไม่ได้สนใจเธอแต่อย่างใด“ท่านประทานจะรับอาหารว่างเป็นอะไรดีคะ”แอร์โฮสเตสสาวเดินเข้ามาถาม ทีเลยหันไปถามหญิงสาวข้างกายที่นั่งกอดอกหน้าตาบึ้งตึงไม่ยอมพูดกับเขามาจะยี่สิบนาทีแล้ว“หนูซอลจะกินอะไร”“…”“หนูซอลพี่ถาม”คราวนี้เขาถามเธอด้วยเสียงที่เข้มขึ้น นั่นทำให้กุญแจซอลสะบัดหน้ามามองเขาด้วยแววตาขุ่นเคือง“หนูซอลไม่หิว”คนโดนงอนถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะหันไปสั่งอาหารว่างกับแอร์โฮสเตสเอง“เอาขนมกับช
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 31
ตอนที่ 31ในที่สุด ในที่สุดเรื่องทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปสักที สิ่งที่พี่ทีเจอในถ้ำแล้วไม่บอกฉันคือศพของช่างคนเก่าจริงๆด้วย โชคดีแล้วล่ะที่เขาไม่ให้ฉันเข้าไปดูเพราะแค่เห็นสภาพจากรูปถ่ายที่กองพิสูจน์หลักฐานเข้าไปตรวจก็ทำเอาฉันฝันร้ายไปทั้งคืนเลยสรุปคือตอนนี้ทุกอย่างคลี่คลายแล้วอาภพถูกจับอีกครั้ง หลักฐานที่มีรอบนี้แน่นหนามาอีกทั้งยังมีคดีฆาตกรรมช่างคนก่อนอีก บอกเลยว่าครั้งนี้ ไม่ว่าทนายฝ่ายเขาจะเก่งขนาดไหนไม่ทางดิ้นหลุดแน่และตอนนี้ฉันกับภาคินกำลังมาเดินเล่นที่ตลาดนัดเพราะพรุ่งนี้จะต้องบินกลับกรุงเทพกันแล้ว ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าการมาเกาะสมุยครั้งนี้ ที่เที่ยวเดียวที่ฉันได้มาคือตลาดนัด -_-‘“พี่ทีอยากกินอันนั้นอะ”ฉันชี้ไปยังร้านขายแมลงทอด“กินเป็นรึไง”“ไม่เป็นอ่ะ แต่อยากลอง”“ถ้าอ้วกจะตีให้”พี่ทีก็คือพี่ที ถึงจะดุแต่สุดท้ายก็ตามใจฉันทุกที >_“อันนี้อะไรอะคะ”“รถด่วนลูกสาว ลองแลม้าย”“เอาค่ะ”ฉันยิ้มตอบกลับแม่ค้าด้วยความกระตือรือร้น มองดูหนอนตัวเล็กถูกตักใส่ถุงตามด้วยน้ำปลาและพริกไทย“นี่จ๊ะ 30 บาท”พี่ทีเป็นคนหยิบเงินจ่ายให้แม่ค้า ส่วนฉันจิ้มเจ้าหนอนตัวเล็กชื่ิอรถด่วนขึ้นมาดูก่อนจะส่งมันเ
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 30
กำราบรัก 30ด้านล่างที่พวกเขาตกลงมาเป็นคล้ายอุโมงค์ที่ดูเหมือนมีคนตั้งใจขุดไว้“ถ้าไม่ได้ไฟฉายจากหนูซอล เราเหมือนคนตาบอดเลยนะเนี่ย”“ครับ เก่งจริงๆ”มือหนาโยกหัวคนยกยอตัวเองไปมาด้วยความหมั่นไส้ก่อนที่จะเลื่อนมือไปกระชับมือเธอให้เดินไปด้วยกัน“พี่ที พี่ว่าเราจะเจออะไรที่นี่มั้ย”“คิดว่าเจอ”“ทำไมพี่มั่นใจอะ”“พี่ให้กรไปสืบเพิ่มมาแล้ว ช่างคนนั้นไม่มีประวัติทะเลาะกับใคร”“พี่เลยสงสัยอาภพ”“อืม อีกอย่างพี่ดำบอกว่าเขาฝันเห็นพี่ชายเขาอยู่ในถ้ำนี้”“พี่ทีเชื่อเรื่องแบบนี้ด้วยหรอ”คิ้วสวยเลิกขึ้น เอียงคอถามด้วยความสงสัย“เราบอกเคยเห็นผีช่างคนก่อนไม่ใช่หรอ”“บรื๋อ พูดทำไมเนี่ยพี่ที ยิ่งมืดๆอยู่”กุญแจซอลขยับตัวเข้าหาทีมากกว่าเดิมจนตอนนี้แทบจะสิงเขาอยู่แล้ว“เดินดีๆ”“ก็พี่ทีพูดเรื่องผีทำไมล่ะ ดูบรรยากาศในนี้สิ ทั้งมืด ทั้งอับ เดินๆอยู่นี่คิดว่าอยู่ในรายการล่าท้าผี”“หนูซอลพี่ว่า พี่เห็น”“หะ...เห็นอะไรพี่ที”“เฮ้ย!!”“กรี๊ด พี่ทีอะไร”กุญแจซอลหลับตาปี๋ กระโดดกอดร่างสูงเป็นลูกลิง นั่นทำให้เขาถึงกับหัวเราะออก“พี่ล้อเล่นครับหนู”“ล้อเล่นบ้าอะไรของพี่เนี่ย”เธอว่าพลางกัดลงบนต้นคอเขาเพื่อระบายความ
