เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-24 17:32:13กำราบรัก 1
“คุณพ่อ หนูไม่ไปนะคะ ทำไมหนูต้องไปด้วย”
กุญแจซอลโอดครวญเมื่อพ่อบังเกิดเกล้าของเธอยกเรื่องที่เธอดันไปวิ่งชนแขกคนสำคัญของท่านล้มมาลงโทษเธอ ก่อนหน้านี้พ่อเลี้ยงอธินติดธุระที่ต่างประเทศเลยยังไม่มีเวลาลงโทษลูกสาวตัวดีของเขาจนวันนี้ เขาพึ่งกลับมาถึงบ้านเลยได้เวลาจัดการเธอสักหน่อย ลูกสาวตัวเล็กจะได้รู้ตักโตเสียบ้าง
“ลูกจะไม่ไปช่วยงานคุณทีเขาก็ได้แต่ทริปที่ลูกขอไปเที่ยวบาหลีกับเพื่อน อดแน่นอน”
“โธ่ว คุณพ่อขา คุณพ่อไม่รักหนูซอลคนนี้แล้วหรอคะ”
พ่อเลี้ยงอธินเผลอลูบหัวลูกสาวที่กำลังเข้ามาออดอ้อนเขาก่อนจะดึงมือกลับเนื่องจากคิดขึ้นได้ว่าครั้งนี้เขาต้องห้ามใจอ่อนกับลูกสาวคนนี้เด็ดขาด
“พ่อยื่นคำขาด หนูซอลทำตัวเองนะเรื่องนี้”
“หนูซอลไม่ผิดสักหน่อย”
กุญแจซอลยกมือขึ้นกอดอก ทำหน้ามู่ทู่อย่างไม่ยอมเช่นกัน
“ได้ ถ้าหนูซอลยืนยันแบบนี้”
“คุณพ่อจะไม่ให้หนูซอลไปแล้วใช่มั้ยคะ”
“ใช่ แต่เรื่องนี้ต้องมีคนรับโทษ ถ้าหนูซอลไม่ผิดแสดงว่าคนที่ผิดก็คือ สา นิด ไอสิน ไอชัยสินะ”
ลูกน้องที่โดนพาดพิงสะดุ้งกันเป็นแถว หน้าตาซีดเผือดเมื่อรู้ว่าจะถูกลงโทษ กุญแจซอลมองบรรดาลูกน้องพ่อเธอพลางถอนหายใจ เธอรู้ว่าเธอเองก็มีส่วนผิดอยู่บ้างและเธอไม่ยอมให้คนอื่นต้องมารับแทนแน่
“ก็ได้ค่ะ คุณพ่อห้ามทำอะไรพี่ๆของหนูซอล สาขา นิดขา พี่สิน พี่ชัยไม่เกี่ยวสักหน่อย”
คนเป็นพ่อยกยิ้มพึงพอใจ เขารู้จักนิสัยลูกสาวดี ถึงจะดื้อแต่เจ้าตัวก็มีจิตใจที่ดีมากทีเดียว และเพราะเธอเป็นอย่างนี้นี่แหละ ลูกน้องเขาถึงได้โอ๋เธอกันนัก
“ถ้าคุณหนูไม่อยากไป พวกพี่ยอมโดนลงโทษก็ได้นะคะ”
“ไม่เป็นไร หนูซอลจะปกป้องทุกคนเอง”
คุณหนูของพวกเขาพูดอย่างหนักแน่นก่อนเธอจะหันไปต่อรองกับผู้เป็นพ่อ พวกเขาเลยได้แต่มองเธอยิ้มๆปนเอ็นดู ตั้งแต่เลี้ยงมาจนโต คุณหนูของพวกเขาก็น่ารักไม่เคยเปลี่ยนเลย
“แต่หนูซอลมีข้อแม้นะคะ”
“ว่ามาสิ ถ้าข้อแม้หนูซอลพอรับได้ พ่อถึงจะโอเค”
“หนูซอลจะไปช่วยงานคุณทีตามที่คุณพ่อสั่งแต่ถ้าคุณทีเป็นคนไล่หนูซอลกลับมาเองถือว่าข้อตกลงระหว่างเรายุติ และคุณพ่อห้ามเอาเรื่องนี้มาบังคับหนูซอลอีก”
กุญแจซอลเสนอข้อตกลงก่อนจะหันมาแอบลอบยิ้มให้กับพี่เลี้ยงของเธอ เพียงแค่เห็นรอยยิ้มของคุณหนู พี่เลี้ยงทั้งสองก็รับรู้ได้ทันทีว่าเรื่องในหัวคุณหนูของพวกเธอต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ คิดแล้วก็อดนึกสงสารคนที่คุณหนูจะไปช่วยงานไม่ได้
“โอเค ตกลงตามนั้น”
“คุณพ่อห้ามคืนคำนะคะ มาเลย มาเกี่ยวก้อยสัญญากัน”
พ่อเลี้ยงอธินมองนิ้วก้อยเล็กของลูกสาวพลางส่ายหน้าไปมาแต่ก็ยอมยื่นนิ้วก้อยตัวเองไปเกี่ยวกับเธอเพื่อทำสนธิสัญญา
“ไปจัดกระเป๋ากันสาขา นิดขา”
เมื่อข้อตกลงเป็นที่พึงพอใจของทั้งสองฝ่าย กุญแจซอลจึงลุกขึ้นดึงมือพี่เลี้ยงทั้งสองให้ไปจัดกระเป๋า
“ใครบอกว่าสากับนิดจะไปกับลูก”
ขาเรียวหยุดชะงัก หันมองบิดาอย่างไม่เข้าใจ
“คุณพ่อหมายความว่าไงคะ?”
“หมายความว่าหนูซอลต้องไปคนเดียวครับลูกสาว”
“เอ่อ มันจะดีหรอคะพ่อเลี้ยง”
กลับกลายเป็นพี่เลี้ยงที่เป็นคนแย้งขึ้นมา อาจเป็นเพราะพวกเธอรักคุณหนูของตัวเองมาก ดูแลกันมาตั้งแต่อ๋อนแต่อ่อนถึงตอนนี้คุณหนูของพวกเธอจะอายุ22ปี ปีหน้าก็จะขึ้นปี4แล้วก็ตาม
“เดี๋ยวนี้คำสั่งฉันมันไม่ดีแล้วรึไง”
น้ำเสียงดุดันของพ่อเลี้ยงทำเอาพี่เลี้ยงก้มหน้าแทบทันที กุญแจซอลเมมปากตัวเองแน่นก่อนจะประกาศออกมาเสียงกร้าว
“ได้ค่ะคุณพ่อ หนูซอลจะตั้งใจทำงานให้คุณที คนสำคัญของคุณพ่อให้กระอักเลือดเลยทีเดียว”
ถึงแม้คำพูดของลูกสาวฟังดูขัดกันชอบกลแต่พ่อเลี้ยงก็มั่นใจว่า ที ธีรภัทร ทวีพัฒนานี่แหละที่จะเอาลูกสาวตัวดีของเขาอยู่
ภายในห้องทำงานหรูใจกลางเมือง ประธานบริษัทหนุ่มหล่อเจ้าของสายการบินกำลังเคร่งเครียดกับงานตรงหน้าก่อนที่ความเครียดนั้นจะหายไปเมื่อเขาได้รับข่าวดีจากพ่อเลี้ยงอธิน ผู้มีพระคุณของเขา
‘แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะหนูซอล’ ทีคิดในใจ
“หึ”
ริมฝีปากบางกระตุกยิ้มเมื่อมองภาพเด็กสาวในอินสตาแกรม หลังจากวันนั้นที่เจอกับกุญแจซอล เขาได้สั่งให้ลูกน้องสืบประวัติเธอ ในตอนแรกแอบตกใจเหมือนกันเพราะไม่คิดว่าเธอจะเรียนปี 3 แล้ว ดูจากหน้าตาเธอเหมือนเด็กมัธยมเสียมากกว่าแต่ก็ดีเหมือนกัน บรรลุนิติภาวะแบบนี้ อะไรๆมันจะได้ง่ายขึ้น
“เอ่อ ขอโทษครับท่านประธาน”
รอยยิ้มบนใบหน้าเข้มหุบลงเมื่อลูกน้องเข้ามาแต่ก็ไม่เร็วพอที่จะรอดพ้นสายตาลูกน้องได้ กรแปลกใจเล็กน้อยเพราะไม่เคยเจ้านายตัวเองยิ้มแบบนั้นแต่ก็รีบปรับสีหน้าให้ปกติ รายงานเรื่องที่ตั้งใจมาบอกเจ้านาย
“มีคนมาขอพบท่านประธานครับ”
คิ้วหนาเลิกขึ้นเล็กน้อย เท่าที่จำได้วันนี้เขาไม่ได้นัดใครไม่ใช่หรอ
“เธอบอกเป็นลูกของพ่อเลี้ยงอธินครับ”
นั่นยิ่งทำให้ทีขมวดคิ้ว ก็เมื่อครู่เขาพึ่งวางสายจากพ่อเลี้ยง พ่อเลี้ยงบอกว่าลูกสาวเขาจะเข้ามาพรุ่งนี้แล้วไหงถึงโผล่มาวันนี้ได้ล่ะ
“ให้ผมไปแจ้งให้เธอกลับไปก่อนมั้ยครับ”
“ไม่ต้อง ให้เข้ามา”
“ครับท่านประธาน”
ทีวางเอกสารลงบนโต๊ะเพื่อรออีกคนเข้ามา เขาพอจะรู้ฤทธิ์ของคุณหนูซอลมาบ้างจากผู้เป็นบิดาของเธอแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไปรับปากว่าจะช่วยดัดนิสัยเธอ ทั้งที่เขาไม่จำเป็นต้องทำเลยสักนิดแต่ไม่รู้ทำไมเหมือนกันเขาจึงตอบตกลงแบบไม่คิดตอนที่พ่อเลี้ยงโทรมาขอความช่วยเหลือ
ก๊อก ก๊อก
ประตูบานใหญ่เปิดออกเผยให้เห็นร่างเล็กในชุดเอี๊ยมสีฟ้าสดใส ดวงหน้าเล็กถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางเพียงเล็กน้อย ผมสีน้ำตาลอ่อนถูกเปียเป็นเปียหลวมๆไว้ด้านหลังนั่นยิ่งให้เธอดูเด็กเข้าไปอีก
‘นี่มันเด็กมัธยมชัดๆ’
ทีคิดในใจก่อนจะสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วของกุญแจซอลเอ่ยทัก
“สวัสดีค่ะคุณลุง”
เมื่อคำว่าลุงหลุดออกจากปากกระจับนั่น ลูกน้องคนสนิทของทีถึงกับกลั้นขำในความน่ารักของเธอ
ทีกระแอมเล็กน้อยในลำคอก่อนจะพูดออกมาเสียงนิ่ง
“ฉันอ่อนกว่าพ่อเธอเกือบสามสิบปี”
“อิอิ หนูซอลแค่แกล้งเล่นเองค่ะ คุณพ่อให้หนูซอลมาช่วยงานคุณทีเพื่อเป็นการไถ่โทษวันนั้นที่หนูซอลชนคุณทีล้มค่ะ”
กุญแจซอลยิ้มตาหยี่เผยให้เห็นลักยิ้มทั้งสองข้าง ทำเอาคนมองถึงกับชะงักไปชั่วขณะก่อนจะรีบปรับเสียงและสีหน้าให้เป็นปกติ
“ไหนลองแนะนำตัว”
“สวัสดีค่ะ หนูชื่อกุญแจซอล เรียนวิศวะ กำลังจะขึ้นปี4 ชอบฟังเพลงแต่ไม่ชอบร้องเพลง ชอบกินก๋วยเตี๋ยว ผัดไท ผัดซีอิ๊ว แล้วก็...”
นิ้วเล็กเคาะคางตัวเองเหมือนพยายามคิดถึงอาหารที่ชอบกิน
“เอ่อ หนูชอบกินทุกอย่างเลยค่ะ กิจกรรมยามว่างนอนค่ะ ไม่ชอบผู้ชายขี้เก๊ก วางมาด หน้านิ่ง พูดน้อย...”
“พอ”
ทียกมือขึ้นขัดกุญแจซอลเพื่อไม่ให้เธอพูดต่อเมื่อรู้สึกว่าประโยคหลังเริ่มเข้าตัวเขายังไงก็ไม่รู้
“ทำไมล่ะคะ หนูซอลยังพูดไม่จบเลยนะคะ”
กุญแจซอลเอ่ยถามด้วยแววตาใสซื่อแต่ในใจนั้นกลับยิ้มร้าย วันนี้เธอกะมากวนประสาททีเท่านั้นและดูเหมือนมันเป็นไปได้ด้วยดีเสียด้วย
“เอ่อ คุณหนูซอลพอจะถนัดงานอะไรบ้างครับ”
กร ลูกน้องคนสนิทของทีเอ่ยถามอย่างสุภาพ เขาต้องการช่วยกุญแจซอลเพราะคงทำใจไม่ได้ถ้าต้องทนเห็นเธอโดนเจ้านายตัวเองดุ เธอดูน่าเอ็นดูเกินไปที่จะต้องเจอกับโหมดดุของเจ้านายเขา
“ถนัดหรอคะ อ่า พวกเชื่อมเหล็ก อ๊อกเหล็กนี่หนูซอลทำได้หมดเลยนะคะ”
แต่คำตอบของกุญแจซอลทำเอากรถึงกับกุมขมับ
“แล้วพวกงานบ้านอะไรอย่างนี้ล่ะครับ”
ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่ลดความพยายามที่จะช่วยเธอ
“อ๋อ ถ้างานบ้านไม่เป็นเลยค่ะ”
“ไม่เป็นสักอย่างเลยหรอครับ”
“ใช่ค่ะ ประสบการณ์ล่าสุดในการทำงานบ้าน ซอลกวาดบ้านแต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรไม้กวาดดันลอยไปโดนแจกันราคาสามแสนของคุณพ่อแตก ซอลถูพื้นแต่ไม่รู้ทำไมมันแห้งช้านัก ทำเอาคนในบ้านลื่นล้มกันเป็นแถว ล่าสุดนิดขาสอนซอลล้างจานปรากฏว่าคุณพ่อต้องซื้อจานใหม่ยกเซ็ทเลยเพราะซอลทำแตกทุกใบ”
เจ้าของเรื่องราวเล่าออกมาด้วยรอยยิ้มภูมิใจในวีรกรรมของเธอ ส่วนกรนั้นอ้าปากค้างไปแล้ว เขาเหลือบมองเจ้านายเล็กน้อยแต่น่าแปลกที่เจ้านายเขากลับนั่งมองกุญแจซอลนิ่งไม่ได้แสดงท่าทางไม่พอใจใดๆ
“พรุ่งนี้เข้ามา เก้าโมงเช้า”
กุญแจซอลเบิกตาโต อ้าปากค้างเมื่อได้ยินคำสั่งจากบุคคลหน้านิ่ง นี่ขนาดเธอกวนเขาไปขนาดนี้ เขายังจะอยากเจอเธออีกหรอ ส่วนทีนั้นเมื่อเห็นอาการของกุญแจซอล เขาจึงกระตุกยิ้มมุมปาก ทำไมเขาจะดูไม่ออกว่าเธอแกล้งกวนเขาเพื่อให้เขาไล่เธอไปแต่ฝันไปเถอะเด็กน้อย เขาไม่มีทางหลงกลเด็กอย่างเธอหรอก
“ถ้าคุณต้องการคนดูแล ซอลจ้างให้ก็ได้นะคะ”
“หึ เธอจะเอาเงินที่ไหนจ้าง?”
“ซอลมีเงินเดือน รับรองคนดูแลที่ซอลจัดมาจะต้องถูกใจคุณทีค่ะ”
“เธอคงยังไม่รู้”
ดวงตากลมโตกระพริบตาปริบๆ ด้วยความสงสัยว่ามีเรื่องอะไรที่เธอไม่รู้
“เงินเดือนเธอถูกลดเหลือ 6 พันต่อเดือน”
“ห๊ะ 6 พัน คุณล้อเล่นรึเปล่า”
“ลองถามพ่อเธอดูแล้วกัน”
ริมฝีปากอวบอิ่มเมมเข้าหากัน เธอนึกเจ็บใจที่ทำอะไรทีไม่ได้แถมยังโดนเอาคืนแบบนิ่งๆอีก แต่สายตาพลันเหลือบไปเห็นไอแพดบนโต๊ะทำงานของที เธอเลยเดินตรงเข้าไปยังโต๊ะทำงาน
ทีเงยหน้าจากเอกสารมองหยั่งเชิงว่าเธอต้องการอะไร
“เคสไอแพดสวยจัง ซอลขอดูนะคะ”
ไม่รอให้เจ้าของอนุญาติ มือเล็กก็หยิบไอแพดขึ้นมาพลิกไปมาราวกับชื่นชอบเคสสีดำสนิทนั่นเสียเหลือเกิน และเมื่อสำรวจจนพอใจเธอเลยส่งกลับให้เจ้าของ
ทีมองมือขาวเนียนนิ่งจนกรต้องรีบเสนอตัวเข้ามารับแทน เขารู้ดีว่าปกติเจ้านายเขาไม่รับของจากใครโดยตรงแต่เหมือนครั้งนี้เขาคิดผิดเพราะเจ้านายเขากลับรับไอแพดคืนจากกุญแจซอลเองเสียอย่างนั้น
“ซอลลานะคะ see you tomorrow ค่ะคุณลุง”
กุญแจยิ้มกว้างกล่าวลาด้วยน้ำเสียงสดใสผิดปกติก่อนที่เธอจะเดินอารมณ์ดีออกจากห้องไป ทีส่ายหน้าน้อยๆก่อนจะจัดการวางไอแพดลงบนโต๊ะ แต่เมื่อเขาจะปล่อยมือจากไอแพดกลับทำไม่ได้เพราะเหมือนมือเขาจะติดแน่นเข้ากับเคสไอแพดของตัวเอง
“หึ ยัยหนูซอล”
ทีขบกรามตัวเองแน่น เมื่อนึกขึ้นได้ถึงสาเหตุรอยยิ้มและแววตาขบขันของคนที่พึ่งเดินออกไป
ร้ายนักนะ หยิบไปแค่แปบเดียว เธอเอาเวลาที่ไหนไปทากาวบนเคสไอแพดเขากัน สงสัยจากที่คิดว่าจะรับมือกับคุณหนูซอลได้ง่ายๆเขาคงต้องคิดใหม่เสียแล้ว
———————
โดนเด็กเล่นซะแล้วนะคุณลุง 😂
ใครอ่านแล้วอมยิ้มเหมือนไรท์บ้าง
รับประกันความน่ารักและความฮาตอนต่อไป
💚💚💚💚
ติดตามไรท์ได้
บทที่เกี่ยวข้อง
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 2
กำราบกรัก 2เช้าอีกวัน รถตู้สีดำสนิทราคาเหยียบสิบล้านแล่นออกจากเพ้นท์เฮ้าหรูเพื่อมุ่งหน้าไปยังสายการบินสกายไลน์ ร่างสูงในรถก้มลงมองนาฬิกาสีเงินยี่ห้อดังบนข้อมือหนาเมื่อเห็นว่าขณะนี้เกือบถึงเวลาที่เขานัดกับเด็กแสบอย่างหนูซอล เจ้าตัวจึงอดไม่ได้ที่จะโทรหาเธอเสียหน่อยตู๊ด ตู๊ดทีรอสายอยู่ครู่หนึ่ง ปลายสายก็กดรับด้วยน้ำเสียงงัวเงีย“โหล คราย”คนโทรกระตุกยิ้มมุมปากพลางจินตนาการถึงหน้าอีกคน ตอนนี้หน้าคงยับยู่ยี่เพราะโดนก่อกวนเวลานอน มันจะน่ารักสักแค่ไหนเชียวนะ“เธอมีนัดกับฉัน”“อือ”กุญแจซอลตอบรับแต่ฟังแล้วเหมือนเสียงละเมอเสียมากกว่า“หนูซอลตื่น”“หนูซอลขออีกสิบนาทีนะคะ”ได้ยินเสียงพึมพำเพียงเท่านั้น ปลายสายก็ถูกตัดไปเมื่อโทรกลับปรากฏว่าเธอกดปิดเครื่องไปซะอย่างนั้น“กร วันนี้มีอะไรสำคัญ?”“ช่วงเช้าไม่มีครับท่านประธาน มีแค่ประชุมช่วงบ่ายสามครับ”กร ลูกน้องคนสนิทซึ่งนั่งอยู่เบาะหน้าข้างคนขับก้มลงมองตารางงานเจ้านายก่อนจะรีบรายงาน“อือ ไปคอนโดกุญแจซอล”“ว่าไงนะครับ”กรถามย้ำเพื่อความมั่นใจอีกครั้งแต่สายตานิ่งเรียบที่เจ้านายส่งกลับมาแสดงให้เขาเข้าใจเป็นอย่างดีว่าสิ่งที่เจ้านายเอ่ยสั่งเมื่อครู่ไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24กำราบรักท่านประธาน บทที่ 3
กำราบรัก 3ทีเงยหน้าจากไอแพดมองร่างเล็กซึ่งกำลังจัดการเศษซากปาร์ตี้ในโซนห้องรับแขก เพียงแค่เห็นเธอเต้นดุ๊กดิ๊กไปมาตามจังหวะเพลง ความเครียดจากงานเมื่อครู่ก็พลันหายไปในพริบตาคิดถึงเรื่องเมื่อวานที่เธอเล่าเกี่ยวกับกับประสบการณ์ทำงานบ้านของเธอ เขาก็รู้ได้ทันทีว่าเรื่องนั้นเธอคงแต่งขึ้นมา ดูได้จากท่าทางคล่องแคล่วในการเก็บกวาดตอนนี้“คุณทีมองอะไรคะ”คนถูกทักสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะเปลี่ยนท่านั่งด้วยการยกมือขึ้นกอดอกเอนพิงพนักเก้าอี้เพื่อกลบอาการประหม่าของตัวเองแต่ในสายตาหญิงสาวกลับดูดีราวกับท่านั่งของนายแบบตามนิตยสาร“เรื่องเมื่อวาน โกหกสินะ”“อ๋อ หนูซอลไม่ได้โกหกนะคะ เมื่อก่อนหนูซอลทำไม่เป็นจริงๆแต่คุณพ่อยื่นคำขาดว่าถ้าอยากมาอยู่คนเดียว หนูซอลต้องทำให้เป็น หนูซอลเลยพยายามฝึกให้เป็น”คำตอบของกุญแจซอลทำให้คนฟังพึงพอใจไม่น้อย อย่างน้อยเธอก็ไม่ใช่แค่เด็กซนที่ไม่เอาไหน เวลาตั้งใจทำอะไรเธอก็ดูจริงจังกับมันมากทีเดียว“เก่งหนิ”ทีไม่ได้เลือกชมเด็กสาวเพื่อเอาใจแต่เขารู้สึกว่าเธอเก่งจริงๆ เพราะถ้าเป็นคุณหนูบ้านอื่นอาจไม่เลือกทำเองก็ได้ เธอแค่แอบจ้างแม่บ้านก็สิ้นเรื่อง“แน่นอนค่ะ”กุญแจซอลน้อมรับคำชมอย่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24กำราบรักท่านประธาน บทที่ 4
กำราบรัก 4เวลาล่วงเลยเลยเข้าสัปดาห์ที่สองของการมาช่วยคุณทีทำงานตามคำสั่งพ่อเพื่อแลกกับอิสรภาพของเธอ ซึ่งกุญแจซอลเคยยื่นข้อตกลงกับพ่อว่าถ้าหากคุณทีเป็นคนไล่เธอกลับเองข้อตกลงนี้ต้องเป็นอันยุติในตอนแรกเธอคิดว่าคุณทีจะทนเธอได้ไม่เกินสามวันด้วยซ้ำแต่นี่อะไร เขาทนเธอมาได้เกือบสองอาทิตย์แล้วแถมยังกุมความลับของเธอไว้ด้วย เธอจึงแกล้งเขาได้ไม่มากเท่าแผนการในหัวไลน์ ไลน์แก๊งสมบัติวิศวะสายฟ้า : คืนนี้วันเกิดไอป๊อบพายุ : ร้านเดิมนะคิม : ไอซอล หายไปเลยพายุ : หนูซอลของพวกมึงโดนพ่อคุมว่ะ ฮ่าๆกุญแจซอล : เงียบไปเลย ไม่มีใครคุมสักหน่อยสายฟ้า : หรอจ๊ะ ไม่มีคนคุมแต่ออกมาหาเพื่อนไม่ได้เลยกุญแจซอล : กูแค่ขี้เกียจพายุ : หราาาากุญแจซอล : เออสิ วันนี้เจอกัน ใครสายเลี้ยง- chat end -เจ้าของใบหน้าน่ารักทิ้งตัวลงบนโซฟานุ่มสีดำสนิทในห้องนั่งเล่น สมองกำลังคิดหาวิธีขอออกไปเที่ยวกับเพื่อนคืนนี้ ขืนครั้งนี้ไม่ไปอีก มีหวังพวกมันได้ล้อเธอจนลูกบวชแน่“คุณหนูซอลสวัสดีครับ นี่ขนมครับ”กรเดินเข้ามาทักทายกุญแจซอลในห้องนั่งเล่นในมือถือถุงขนมมากมายยื่นส่งให้เธอ“สวัสดีค่ะ ขนมให้ซอลหรอคะ”กุญแจซอลรับถุงขนมมาถือไว้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24กำราบรักท่านประธาน บทที่ 5
กำราบรัก 5‘ถ้าไม่เห็นหน้าเธอภายใน 20 นาที โดนดีแน่’ทีมองข้อความในโทรศัพท์ที่เขากดส่งไปแต่ปลายทางไม่เปิดอ่านเสียทีก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเป็นเขาเองที่ทิ้งโทรศัพท์ของกุญแจซอลลงถังขยะในห้องทำงานเมื่อตอนบ่าย“คุณทีจะเอายังไงต่อครับ”คนที่พึ่งสำนึกได้ว่าความใจร้อนของเขาทำให้ตัวเองต้องมาลำบากแบบนี้ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะออกคำสั่งให้คนตามกุญแจซอลไป“ตามไป”บรรยากาศร้านในคืนวันเสาร์แบบนี้ย่อมคึกคักเป็นพิเศษ กิจกรรมแก้เบื่อของแก๊งค์สมบัติวิศวะจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากแข่งกันหยอดมุข“น้องครับขอยืมโทรศัพท์หน่อยได้มั้ย โทรศัพท์พี่เสีย”“เสียยังไงวะ ไอพายุ”“เสียดายที่ไม่มีเบอร์น้อง”“ฮิ้วว”กุญแจซอยส่ายหน้าเอือมระอากับความหน้าหม้อของเพื่อนตัวเอง และเหมือนความหน้าหม้อของเพื่อนเธอก็ยังดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง“น้องครับ ช่วงนี้หน้าอะไรหรอครับ”“หน้าหนาวมั้งคะ”“หน้าหนาวทำให้น้องหน้าชา แต่น้องมองมาทำให้พี่หน้าแดง”“ฮิ้ว”รุ่นน้องที่โดนสายฟ้าแซวถึงกับอายม้วนเดินก้มหน้างุดๆกลับไปยังโต๊ะตัวเอง โชคดีที่พวกเขามีใบหน้าหล่อเหลาเป็นอาวุธ ไม่อย่างนั้นมุขเสี่ยวแบบนี้คงโดนตอกกลับหน้าหงายไปแล้ว“ตากูบ้างๆ”คิมรีบห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24กำราบรักท่านประธาน บทที่ 6
กำราบรัก 6เช้าอีกวันคุณหนูคนใหม่ประจำบ้านเดินลงจากบันไดมาด้วยท่าทางร่าเริงกว่าวันอื่นๆก่อนจะพุ่งตรงไปยังห้องครัวเพื่อจัดอาหารเช้า“วันนี้อารมณ์ดีเชียวนะคะคุณหนูซอล”แม่บ้านเอ่ยทักขณะช่วยกุญแจซอลเตรียมของ วันนี้เธอตั้งใจจะทำข้าวต้มทรงเครื่อง แม่บ้านเลยเข้ามาช่วยเธอเตรียมจำพวกเนื้อสัตว์ต่างๆ“วันนี้หนูซอลจะได้ไปเที่ยวค่ะ”กุญแจซอลตอบ รอยยิ้มสดใสบนใบหน้าน่ารักทำให้คนมองอดยิ้มเอ็นดูไม่ได้ไม่นานข้าวต้มทรงเครื่องหอมกรุ่น อัดแน่นไปด้วยหมู กุ้ง หมึกและปลาได้ถูกแม่บ้านนำมาขึ้นโต๊ะอาหารซึ่งมีเจ้าของบ้านนั่งรออยู่ก่อนแล้ว“คุณทีแต่งซะเต็มยศแต่เช้าเลย หนูซอลว่าเราออกไปสายๆก็ได้นะคะ”กุญแจซอลเดินตามหลังแม่บ้านออกมาเอ่ยทักทีซึ่งใส่สูท ผูกไทเต็มยศ“ไปเย็นๆล่ะกัน ฉันต้องไปประชุมก่อน”รอยยิ้มบนใบหน้าเด็กสาวหุบลงทันทีเมื่อได้ยิน ดวงตากลมโตตวัดมองผู้ชายตรงหน้าเขม็ง“อย่ามองแบบนั้น”“ทีเร็กจอมโกหก”ดวงหน้าหวานมู่ทู่ ปากกระจับบ่นขมุบขมิบ ทีเห็นอย่างนั้นจึงถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ โบกมือไล่แม่บ้านออกไปก่อนที่เขาจะเดินอ้อมไปด้านหลังคนตัวเล็ก“อย่าขี้งอนนักสิ”“คุณทีไปทำงานเถอะค่ะ”กุญแจซอลพูดเสียงเบาอย่างตั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24กำราบรักท่านประธาน บทที่ 7
กำราบรัก 7“อร๊าย คุณทีเอาอีกแล้วนะ”กุญแจซอลหันไปตวาดทีซึ่งเข้ามาขโมยจูบเธออีกแล้ว ตั้งแต่วันนั้น วันที่เขาขโมยจูบเธอในโรงหนังจนตอนนี้เวลาผ่านมาเกือบสองอาทิตย์แล้วเขาก็ยังชอบขโมยจูบเธอทุกวันเหมือนจูบหวานที่ได้จากหญิงสาวเป็นสารเสพติดสำหรับเขาไปซะแล้ว“ยังไม่ชินอีกรึไง”“ใครจะไปชิน ฉันไม่โตเมืองนอกแบบคุณนะ”“หึ มันไม่ได้เกี่ยวกับโตที่ไหนหรอกเด็กน้อย”คิ้วสวยขมวดเข้าหากันเหมือนไม่เข้าใจสิ่งที่เขากำลังจะสื่อแต่กลิ่นจากกะทะทำให้เธอต้องเบนความสนใจไปยังอาหารซึ่งกำลังทำอยู่แทนมือเล็กหยิบเนื้อหมูที่หมักไว้เรียบร้อยแล้วใส่ลงไปในกะทะ ผัดจนหมูเริ่มสุกก่อนจะหยิบเส้นหมี่ใส่เข้าไป ตามด้วยเครื่องปรุงจำพวกซีอิ๊วขาว น้ำตาลทราย น้ำมันหอย ผัดจนทุกอย่างเข้ากันก่อนจะตอกไข่ใส่ลงไป ตีให้ไข่แตกเหยาะน้ำปลาเพิ่มนิดหน่อยจบท้ายด้วยคะน้าหั่นพอดีคำ ผัดทุกอย่างให้เข้ากันอีกครั้งจากนั้นจึงได้หมี่ผัดซีอิ๊วหน้าตาน่าทานแถมกลิ่นยังหอมรัญจวนใจจนคนที่นั่งมองอยู่นานอดใจไม่ไหวต้องหยิบช้อนไปตักชิมเพี๊ยะ“เจ็บนะหนูซอล ตีทำไมเนี่ย”“มาตักในกะทะได้ไงคะ ไปนั่งเลยเดี๋ยวหนูซอลจัดใส่จานแล้วยกไปให้ คุณทีนี่นะ ทำไม อุ๊ป >x“เนื่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24กำราบรักท่านประธาน บทที่ 8
กำราบรัก 8“คุณทีครับ คุณเมฆมาครับ”“ให้เข้ามา”เมฆคือเพื่อนสนิทหนึ่งในสองคนของที พวกเขาเติบโตมาด้วยกัน ต่างรู้นิสัยของกันและกันเป็นอย่างดีสำหรับวันนี้ที่เมฆมาก็ไม่ได้คิดถึงเพื่อนแต่อย่างใดแต่เขาเป็นตัวแทนของเพื่อนมาสอดส่องเด็กเพื่อนรักต่างหาก“เดี๋ยวนี้กูจะเข้าพบต้องรอขออนุญาตด้วยหรอวะ”ชายหนุ่งรูปร่างสูงโปร่ง ผมสีน้ำตาลอ่อนตัดกับผิวขาวสไตล์ลูกครึ่ง ดวงตาสีฟ้าสดใสคู่สวยถือเป็นเสน่ห์พิฆาตของเขาเลยก็ว่าได้เพราะผู้หญิงที่ได้สบตาเขาไม่มีใครเคยหนีรอดเงื้อมมือเขาสักราย“กับมึง ควรสั่งห้ามเข้าพบด้วยซ้ำ”คนโดนเหน็บแนมเบ้ปากเล็กน้อย เดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามที สายตาสอดส่องไปทั่วห้องพยายามหาผู้หญิงที่เขาต้องการพบ“หาอะไร”ทีเอ่ยถามเสียงนิ่ง ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเพื่อนเขากำลังหาอะไรอยู่ เรื่องสอดรู้สอดเห็นนี้ที่หนึ่งเลยให้ตายเถอะ เขาไม่น่าเผลอส่งรูปลงไปในไลน์กรุ๊ปเลย“เด็กมึงอยู่ไหนอะ”“เด็กกูแล้วมึงเสือกอะไรครับ”ดวงตาสีฟ้าเบิกกว้าง มือหนายกขึ้นปิดปากตัวเองแสดงราวกับพบเจอเรื่องน่าประหลาดก่อนจะรีบเอ่ยถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้นกว่าเดิม“คนนี้มึงเอาจริงหรอ”“เออ”“OMG เรื่องนี้ต้องถึง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24กำราบรักท่านประธาน บทที่ 9
กำราบรัก 9ทีเลือกเดินทางมากับเครื่องบินสำหรับผู้โดยสารของสายการบินตัวเองแทนที่จะใช้เครื่องบินส่วนตัว ทำให้เขาไม่มีสิทธิเลือกเวลาบินเองเนื่องจากเที่ยวบินไปสมุยมีแค่สองเที่ยวคือรอบเช้าและรอบค่ำ“กว่าเราจะไปถึงไม่ปาเข้าไปสี่ทุ่มเลยหรอคะ”กุญแจซอลบ่นเล็กน้อยด้วยใบหน้ามู่ทู่ขณะนั่งรอเครื่องอยู่ในเกท ทีเหล่ตามองคนขี้บ่นเล็กน้อยพลางยื่นขนมให้เธอซึ่งเจ้าตัวก็รีบรับมากัดเข้าปาก ความหวานอร่อยของมันทำให้เธออารมณ์ดีขึ้นมาอีกครั้ง“ใครบอกไม่อยากตื่นเช้าล่ะ”“หนูเองค่า”เนื่องจากในตอนแรกเธองอแงไม่ยอมเอาไฟลท์เช้า ฉะนั้นจึงปฏิเสธไม่ได้ว่าการได้บินรอบดึกแบบนี้ต้นเหตุนั้นมาจากเธอ“ถ้าอย่างนั้นก็อย่าบ่น”“ทีเร็กดุอีกแล้ว”ทีส่ายหน้ามองปากกระจับบ่นขมุบขมิบก็อดหมั่นเขี้ยวจนต้องก้มลงจูบปากเธอเร็วๆไม่ได้“คะ...คุณที”ดวงตากลมโตเบิกกว้าง นิ้วเรียวสัมผัสริมฝีปากตัวเองด้วยใบหน้าเหวอๆ“ถ้าไม่อยากโดนทีเร็กกินก็อย่าบ่น”หลังจากจัดการปิดปากคนตัวเล็กเรียบร้อย กุญแจซอลกลายเป็นสาวน้อย เรียบร้อย พูดน้อยน่ารักทันตาเห็นเลยทีเดียวแต่ใครจะรู้ว่าในหัวเธอคิดแผนแกล้งเอาคืนที ร้อยแปดพันแผนการแล้วไม่นานทางสายการบินเรียกผู้โด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24
บทล่าสุด
กำราบรักท่านประธาน ตอนจบ
ตอนจบ กำราบรักตึก ตึก ตึกร่างเล็กวิ่งลงจากบันไดตรงไปยังห้องทำงานของท่านประธานหนุ่มด้วยความร้อนรน และด้วยความรีบร้อนนั่นเองทำให้เธอสะดุดขาตัวเองล้มลงโชคดีที่ทีเดินมาพอดี เธอเลยไม่ต้องล้มลงไปจูบพื้นแต่ได้จูบปากของท่าประธานหนุ่มแทน“บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าวิ่ง”ทีเอ็ดเสียงเข็มพลางพยุงกุญแจซอลให้ลุกขึ้น ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาเจอเธอ เธอก็วิ่งล้มใส่เขาจนกระทั่งวันนี้เขาและเธอหมั้นกันแล้วเธอก็ยังคงวิ่งชนเขา ล้มลงด้วยทวงท่าเดิมไม่ผิดเพี้ยน“แฮะๆ ขอโทษค่ะ”กุญแจซอลยิ้มแหย่ ช่วยจัดเสื้อเชิ้ตของอีกคนให้เข้าที่“แล้วนี่วิ่งทำไม”“หนูซอลรีบวิ่งมาหาพี่ทีนั่นแหละ”คิ้วเข้มเลิกขึ้น โอบเอวบางเดินไปนั่งด้วยกันในห้องทำงานเพราะเขายังมีงานต้องสะสางให้เสร็จก่อนจะบินไปเที่ยวญี่ปุ่นกับคุณหนูจอมวุ่นวันพรุ่งนี้“มีอะไรครับ?”“คือหนูซอลเครียดมากเลยอ่า”มือเล็กเกาะแขนเขาแน่น เธอแบะปากคล้ายจะร้องไห้นั่นทำให้ทีต้องก้มลงจูบผากเนียนด้วยความเอ็นดู“ไหนบอกสิเรื่องอะไร”“กระเป๋าหนูซอลอ่ะค่ะ กระเป๋าหนูซอลใส่ของทั้งหมดที่จะเอาไปไม่พอT-T”ท่านประธานหนุ่มแทบจะเอาหัวตัวเองโขกผนังเมื่อได้ยินปัญหาของคุณห
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 37
กำราบรัก 37(กุญแจซอล)หลังจากเรื่องราวร้ายๆผ่านไป จิตใจฉันก็กลับมาเบิกบานอีกครั้ง แม่ย้ายกลับมาอยู่ประเทศไทยกับพ่อและดูเหมือนคู่นั้นจะรักกันหวานชื่นยิ่งกว่าคู่ฉันเสียอีกเพราะตอนนี้ทั้งคู่พากันไปฮันนีมูนยังไม่กลับมาเลย ทิ้งลูกที่น่ารักอย่างฉันได้ลงคอ น่าน้อยใจชะมัด“เป็นอะไรครับ ตื่นมาก็ทำหน้ามุ่ย”พี่ทีจุ๊บปากฉัน ยันตัวลุกขึ้นพิงหัวเตียง“ดูพ่อ แม่หนูซอลสิ ไปเที่ยวกันลืมหนูซอลเลย”ฉันยื่นโทรศัพท์ให้ทีดูภาพที่แม่ส่งมาอวด“งอแงนะเรา”เขาว่าพลางลุกขึ้นจากเตียง เดินไปเปิดม่านออก แสงแดดยามเช้าส่องกระทบร่างกายกำยำของเขาส่งผลให้ท่อนบนที่กำลังเปือยเปล่าน่าหลงใหลกว่าเดิม“น้ำลายหกแล้วครับ”ฉันเผลอยกหลังมือขึ้นปาดน้ำลายตัวเองแต่ตัองชะงักเมื่อพี่ทีหัวเราะออกมา“พี่ทีอ่า แกล้งหนูซอลหรอ”“ฮ่าๆ เปล่า หน้าหนูหื่นจริงนะ”“พี่ทีว่าใครหื่น!?”ทีเดินเข้ามาบีบจมูกฉันเบาๆ ก้มลงกระซิบข้างหู“อยากกินพี่หรอครับ หนูหื่น”ว่่าจบเขาก็เดินยิ้มอารมณ์ดีเข้าห้องน้ำไป ทิ้งให้ฉันนั่งกรี๊ดร้องอยู่กับความอับอายเพียงลำพังกริ๊ง กริ๊งฉันควานหามือถือซึ่งกำลังส่งเสียงร้อง ชื่อบนหน้าจอบ่งบอกว่าปลายสายคือพายุ เพื่อนฉัน“ฮ
กำราบรักท่านประธาน ตอนที่ 36
กำราบรักการกลับบ้านของฉันครั้งนี้ ความรู้สึกมันแปลกกว่าทุกครั้ง หัวใจเต้นแรงไม่ใช่เพราะตื่นเต้นแต่เป็นเพราะกลัวสิ่งที่กำลังจะเผชิญมากกว่า“พี่ที หนูซอลว่าเรากลับกรุงเทพกันเถอะค่ะ”พี่ทีเลิกคิ้วขึ้นสูง ก้มลงจูบหน้าผากฉันก่อนจะลูบหัวฉันเบาๆ“ทำไมล่ะ หืม”“หนูซอลกลัว กลัวว่าความจริงมันจะโหดร้ายเกินไป”“ไม่ต้องกลัว มีพี่อยู่ทั้งคน”ฝ่ามือหนาเลื่อนมากระชับมือฉันไว้แน่น รอยยิ้มจากเขาทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นใจขึ้นอย่างน่าประหลาด“พี่ทีต้องอยู่เป็นเพื่อนหนูซอลนะ”“ไม่ครับ”พี่ทีตอบด้วยใบหน้านิ่งเรียบตามแบบฉบับเขา นั่นทำให้ฉันเริ่มแบะปากเตรียมจะร้องไห้ หากเขาทิ้งให้ฉันเข้าไปคนเดียวจริงๆ“พี่อยู่เป็นเพื่อนหนูไม่ได้เพราะพี่เป็นผัวหนู”“พี่ทีอ่า”ฉัดปาดลงบนไหล่เขาแต่คนโดนฟาดกลับหัวเราะร่าไม่ได้รู้สึกเจ็บแต่อย่างใด“อ้าว มากันแล้วหรอ ทำไมไม่เข้าบ้านล่ะ”เสียงทุ้มที่คุ้นเคยทำให้ฉันหยุดตีพี่ที เบือนหน้าออกไปอีกทาง“สวัสดีครับพ่อเลี้ยง”ใช่แล้วค่ะ เขาคนนั้นคือพ่อบังเกิดเกล้าของฉันเอง พี่ทีกระตุกแขนฉันให้หันไปทักทายพ่อ“สวัสดีค่ะพ่อเลี้ยง”“หนูซอล”พี่ทีเรียกชื่อฉันเสียงดุแถมยังส่งสายตาดุๆมาให้อีก“ไม่เป
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 35
ตอนที่ 35วันนี้ฉันนัดกับพี่ทีไว้ที่บ้านของเขาซึ่งตอนนี้เลยเวลานัดมาเกือบยี่สิบนาทีแล้วแต่ฉันพึ่งถึงบ้านพี่ทีเอง โดนดุแน่เรา>“สิน พี่ทีอยู่ไหนคะ”“ท่านประธานอยู่ในห้องทำงานครับคุณหนูซอล”“ขอบคุณค่ะ”ขอให้พี่ทีทำงานจนลืมดูนาฬิกาและไม่รู้ว่าฉันเลทด้วยเถอะเมื่อเดินมาถึงชั้นบนปรากฏว่าประตูห้องพี่ทีไม่ได้ล็อก ฉันเลยค่อย ๆ ย่องไปหน้าประตูเพื่อแอบสอดส่องสถานการณ์ด้านใน“ครับ พ่อเลี้ยง”ขาฉันชะงักแทบทันทีเมื่อได้ยินว่าทีกำลังคุยโทรศัพท์กับใคร“ผมยังไม่ได้บอกหนูซอลครับ”คิ้วฉันขมวดเป็นปมด้วยความสงสัยในบทสนทนานั่น นี่พ่อกับพี่ทีมีอะไรผิดบังฉันอย่างนั้นหรอ“ผมเข้าใจดีครับ”“...”“ครับ ผมจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้”“...”“พ่อเลี้ยงครับ ยังไงหนูซอลก็ต้องรู้ความจริง”“...”“ผมทราบ แต่ยังไงเธอก็ต้องรู้ว่าแม่เธอยังไม่ตาย”คำพูดที่ว่า ‘แม่เธอยังไม่ตาย’ ก้องหัวฉันไปหมด ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเห็นหน้าแม่เลยเพราะพ่อบอกว่าแม่จากไปตั้งแต่ฉันขวบเดียวถ้าทั้งหมดที่พวกเขากำลังคุยกันเป็นเรื่องจริง แสดงว่า“พี่ทีรู้จักแม่หนูซอล พี่ทีรู้เรื่องแม่มาตลอดแต่พี่ทีตั้งใจหลอกหนูใช่มั้ย!!!”“หนูซอล”พี่ทีเบิกตากว้าง เ
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 34
กำราบรัก 34วันนี้ฉันนัดกับพี่ทีไว้ที่บ้านของเขาซึ่งตอนนี้เลยเวลานัดมาเกือบยี่สิบนาทีแล้วแต่ฉันพึ่งถึงบ้านพี่ทีเอง โดนดุแน่เรา>“สิน พี่ทีอยู่ไหนคะ”“ท่านประธานอยู่ในห้องทำงานครับคุณหนูซอล”“ขอบคุณค่ะ”ขอให้พี่ทีทำงานจนลืมดูนาฬิกาและไม่รู้ว่าฉันเลทด้วยเถอะเมื่อเดินมาถึงชั้นบนปรากฎว่าประตูห้องพี่ทีไม่ได้ล็อก ฉันเลยค่อยๆย่องไปหน้าประตูเผื่อแอบสอดส่องสถานการณ์ด้านใน“ครับ พ่อเลี้ยง”ขาฉันชะงักแทบทันทีเมื่อได้ยินว่าทีกำลังคุยโทรศัพท์กับใคร“ผมยังไม่ได้บอกหนูซอลครับ”คิ้วฉันขมวดเป็นปมด้วยความสงสัยในบทสนทนานั่น นี่พ่อกับพี่ทีมีอะไรผิดบังฉันอย่างนั้นหรอ“ผมเข้าใจดีครับ”“...”“ครับ ผมจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้”“...”“พ่อเลี้ยงครับ ยังไงหนูซอลก็ต้องรู้ความจริง”“...”“ผมทราบแต่ยังไงเธอก็ต้องรู้ว่าแม่เธอยังไม่ตาย”คำพูดที่ว่า ‘แม่เธอยังไม่ตาย’ ก้องหัวฉันไปหมด ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเห็นหน้าแม่เลยเพราะพ่อบอกว่าแม่จากไปตั้งแต่ฉันขวบเดียวถ้าทั้งหมดที่พวกเขากำลังคุยกันเป็นเรื่องจริง แสดงว่า“พี่ทีรู้จักแม่หนูซอล พี่ทีรู้เรื่องแม่มาตลอดแต่พี่ทีตั้งใจหลอกหนูใช่มั้ย!!!”“หนูซอล”พี่ทีเบิกตากว้าง เร
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 33
กำราบรัก 33หลายคนคงยังจำกันได้เรื่องที่พี่ทีขอฉันหมั้น ทุกคนรู้อะรึเปล่า ตอนแรกเขาจะหมั้นเลยดีที่ฉันต่อรองขอเป็นหลังเรียนจบสำเร็จ“อ้าว ไอหนูซอลจะไปไหนวะ”ช่วงนี้ฉันย้ายกลับมาอยู่คอนโดตัวเองแล้วเพราะใกล้จะเปิดเทอม“ไปกินข้าว นี่สายฟ้าจะไปไหน”“มาหามึงนี่แหละ จะแวะมาบอกว่าวันนี้กูจัดงานวันเกิดที่ร้าน Blue”“โหย ทำไมไม่บอกล่วงหน้า กะทันหันแบบนี้พี่ทีจะให้ไปรึเปล่าไม่รู้”ฉันโอดครวญ เที่ยวก็อยากไป พี่ทีก็กลัว“ไปขอผัวมาให้ได้เลยนะ วันเกิดเพื่อนนะเว้ยไอหนูซอล”“เออ รู้แล้วน่า”ระหว่างขับรถไปหาพี่ทีเพื่อชวนเขาไปกินข้าวด้วยกัน ในสมองฉันก็พยายามคิดร้อยแปดวิธีเพื่อทำให้เขาอนุญาต“จ๊ะเอ๋พี่ที”ฉันโผล่หน้าเข้าไปในห้องท่านประธานพลางฉีกยิ้มกว้างส่งไปให้เขา“อ้าว ไหนหนูซอลบอกว่าจะมาเที่ยง”“ทำไมคะ มาก่อนไม่ได้รึไง”“งอแงอีกแล้วนะเรา”“เพราะพี่ทีนั่นแหละ”“เพราะพี่?”ทีชี้หน้าตัวเองก่อนจะดึงฉันเข้าไปใกล้แล้วกดจูบลงบนริมฝีปากฉัน“ง้อแล้วหายยัง”“พี่ทีนี่มันห้องทำงานนะ”“ครับ พี่จูบเมียผิดตรงไหน”เมื่อเห็นว่าพี่ทีกำลังอารมณ์ดี ฉันเลยตัดสินใจขอเขาซะตอนนี้เลย“พี่ที วันนี้หนูซอลไปวันเกิดเพื่อนนะคะ”“ว
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 32
กำราบรัก 32“พี่ทีถ้าพ่อถามถึงความประพฤติหนูซอล พี่ทีต้องบอกว่าหนูซอลเป็นเด็กดีมากๆเลยนะ”“หึ เอาตรงไหนมาเป็นเด็กดี”ทียกยิ้มมุมปาก ขณะเอื้อมมือหยิบเข็มขัดมาล็อกให้เธอ ตอนนี้ทั้งคู่กำลังหนูบนเครื่องบินเพื่อเดินทางไปยังเชียงใหม่ บ้านกุญแจซอล“พี่ทีอ่า ถ้าพี่ทีไม่ช่วย หนูซอลก็อดไปเที่ยวญี่ปุ่นกับเพื่อนสิ”สาวน้อยว่าพลางทำหน้ามุ่ย เหตุผลที่เธอโดนพ่อตัวเองส่งมาอยู่กับทีก็เพราะดันไปทำกริยาไม่น่ารักกับทีและเหตุผลที่เธอยอมมาคือข้อตกลงที่ว่าถ้าเธอได้รับการรับรองว่าความประพฤติดี เธอจะได้ไปเที่ยวญี่ปุ่นกับเพื่อน“…”“นี่ตกลงพี่ทีจะไม่ช่วยจริงๆใช่มั้ย”กุญแจซอลหันไปถามคนข้างกายเมื่อเห็นเขาสนใจแต่หนังสือในมือ ไม่ได้สนใจเธอแต่อย่างใด“ท่านประทานจะรับอาหารว่างเป็นอะไรดีคะ”แอร์โฮสเตสสาวเดินเข้ามาถาม ทีเลยหันไปถามหญิงสาวข้างกายที่นั่งกอดอกหน้าตาบึ้งตึงไม่ยอมพูดกับเขามาจะยี่สิบนาทีแล้ว“หนูซอลจะกินอะไร”“…”“หนูซอลพี่ถาม”คราวนี้เขาถามเธอด้วยเสียงที่เข้มขึ้น นั่นทำให้กุญแจซอลสะบัดหน้ามามองเขาด้วยแววตาขุ่นเคือง“หนูซอลไม่หิว”คนโดนงอนถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะหันไปสั่งอาหารว่างกับแอร์โฮสเตสเอง“เอาขนมกับช
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 31
ตอนที่ 31ในที่สุด ในที่สุดเรื่องทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปสักที สิ่งที่พี่ทีเจอในถ้ำแล้วไม่บอกฉันคือศพของช่างคนเก่าจริงๆด้วย โชคดีแล้วล่ะที่เขาไม่ให้ฉันเข้าไปดูเพราะแค่เห็นสภาพจากรูปถ่ายที่กองพิสูจน์หลักฐานเข้าไปตรวจก็ทำเอาฉันฝันร้ายไปทั้งคืนเลยสรุปคือตอนนี้ทุกอย่างคลี่คลายแล้วอาภพถูกจับอีกครั้ง หลักฐานที่มีรอบนี้แน่นหนามาอีกทั้งยังมีคดีฆาตกรรมช่างคนก่อนอีก บอกเลยว่าครั้งนี้ ไม่ว่าทนายฝ่ายเขาจะเก่งขนาดไหนไม่ทางดิ้นหลุดแน่และตอนนี้ฉันกับภาคินกำลังมาเดินเล่นที่ตลาดนัดเพราะพรุ่งนี้จะต้องบินกลับกรุงเทพกันแล้ว ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าการมาเกาะสมุยครั้งนี้ ที่เที่ยวเดียวที่ฉันได้มาคือตลาดนัด -_-‘“พี่ทีอยากกินอันนั้นอะ”ฉันชี้ไปยังร้านขายแมลงทอด“กินเป็นรึไง”“ไม่เป็นอ่ะ แต่อยากลอง”“ถ้าอ้วกจะตีให้”พี่ทีก็คือพี่ที ถึงจะดุแต่สุดท้ายก็ตามใจฉันทุกที >_“อันนี้อะไรอะคะ”“รถด่วนลูกสาว ลองแลม้าย”“เอาค่ะ”ฉันยิ้มตอบกลับแม่ค้าด้วยความกระตือรือร้น มองดูหนอนตัวเล็กถูกตักใส่ถุงตามด้วยน้ำปลาและพริกไทย“นี่จ๊ะ 30 บาท”พี่ทีเป็นคนหยิบเงินจ่ายให้แม่ค้า ส่วนฉันจิ้มเจ้าหนอนตัวเล็กชื่ิอรถด่วนขึ้นมาดูก่อนจะส่งมันเ
กำราบรักท่านประธาน บทที่ 30
กำราบรัก 30ด้านล่างที่พวกเขาตกลงมาเป็นคล้ายอุโมงค์ที่ดูเหมือนมีคนตั้งใจขุดไว้“ถ้าไม่ได้ไฟฉายจากหนูซอล เราเหมือนคนตาบอดเลยนะเนี่ย”“ครับ เก่งจริงๆ”มือหนาโยกหัวคนยกยอตัวเองไปมาด้วยความหมั่นไส้ก่อนที่จะเลื่อนมือไปกระชับมือเธอให้เดินไปด้วยกัน“พี่ที พี่ว่าเราจะเจออะไรที่นี่มั้ย”“คิดว่าเจอ”“ทำไมพี่มั่นใจอะ”“พี่ให้กรไปสืบเพิ่มมาแล้ว ช่างคนนั้นไม่มีประวัติทะเลาะกับใคร”“พี่เลยสงสัยอาภพ”“อืม อีกอย่างพี่ดำบอกว่าเขาฝันเห็นพี่ชายเขาอยู่ในถ้ำนี้”“พี่ทีเชื่อเรื่องแบบนี้ด้วยหรอ”คิ้วสวยเลิกขึ้น เอียงคอถามด้วยความสงสัย“เราบอกเคยเห็นผีช่างคนก่อนไม่ใช่หรอ”“บรื๋อ พูดทำไมเนี่ยพี่ที ยิ่งมืดๆอยู่”กุญแจซอลขยับตัวเข้าหาทีมากกว่าเดิมจนตอนนี้แทบจะสิงเขาอยู่แล้ว“เดินดีๆ”“ก็พี่ทีพูดเรื่องผีทำไมล่ะ ดูบรรยากาศในนี้สิ ทั้งมืด ทั้งอับ เดินๆอยู่นี่คิดว่าอยู่ในรายการล่าท้าผี”“หนูซอลพี่ว่า พี่เห็น”“หะ...เห็นอะไรพี่ที”“เฮ้ย!!”“กรี๊ด พี่ทีอะไร”กุญแจซอลหลับตาปี๋ กระโดดกอดร่างสูงเป็นลูกลิง นั่นทำให้เขาถึงกับหัวเราะออก“พี่ล้อเล่นครับหนู”“ล้อเล่นบ้าอะไรของพี่เนี่ย”เธอว่าพลางกัดลงบนต้นคอเขาเพื่อระบายความ
