หลังจากที่พวกเขาทั้งหมดเดินออกไปแล้ว แคลร์ก็ปิดประตูก่อนที่เธอจะถามชาร์ลีว่า “ความรู้สึกระหว่างคุณอาฮอลล์กับพ่อของฉันมันชัดเจนเกินไป คุณคิดว่าพ่อจะนอกใจ...”ชาร์ลีตอบอย่างจริงจังว่า “ผมแน่ใจว่าอาฮอลล์ไม่ใช่คนแบบนั้น เธอดูเป็นคนที่ยึดมั่นในความถูกต้อง เพราะถึงแม้ว่าเธอจะรักพ่อจริง ๆ แต่เธอก็ต้องรอจนกว่าพ่อและแม่จะหย่ากันก่อนที่เธอจะเริ่มมีความสัมพันธ์กับเขา”แคลร์ตำหนิเขาอย่างโกรธเคือง “นี่คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร? ทำไมพ่อถึงต้องหย่ากับแม่ด้วย?”ชาร์ลีรู้ดีว่าแคลร์ไม่สามารถยอมรับได้อย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้พูดเรื่องนี้กับเธอมากนัก หลังจากดูเวลาบนนาฬิกาแล้ว ชาร์ลีก็พูดว่า “ภรรยาที่รัก คืนนี้คุณควรอยู่บ้านและพักผ่อนให้เพียงพอก่อน อย่าเพิ่งออกไปตามหาแม่เลย ผมจะลองถามเพื่อนของผมดูว่าพวกเขาสามารถช่วยอะไรผมได้บ้างไหม”แคลร์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “คุณต้องการให้ฉันไปด้วยไหมคะ?”ชาร์ลีตอบอย่างเร่งรีบ “ไม่เป็นไรหรอก ผมจะนั่งแท็กซี่ไปหาพวกเขาเอง คุณกังวลเกี่ยวกับแม่มาสองวันแล้ว ดังนั้นคุณควรกลับไปที่ห้องและพักผ่อนให้สบายก่อนตอนนี้ ตกลงไหมครับ?”ในเวลานี้ แคลร์ถอนหายใจก่อนที่เ
คำพูดของชาร์ลีแทบจะปลุกชายชราในทันทีในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าการหลีกเลี่ยงไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา ทางแก้ที่ดีที่สุดคือให้เขาเผชิญกับปัญหาและค้นหาวิธีที่ดีที่สุดในการแก้ไขปัญหาครั้งนี้ถ้าเขาต้องการเริ่มต้นความสัมพันธ์กับมาทิลด้าจริง ๆ วิธีเดียวที่เขาจะทำได้คือการหย่ากับเอเลนเขาสามารถแต่งงานกับมาทิลด้าและให้เธอเป็นภรรยาอย่างเป็นทางการหลังจากที่เขาหย่ากับเอเลนเมื่อเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จาค็อบก็รู้สึกดีขึ้นมากและเขาก็รีบบอกชาร์ลีว่า “ตกลง ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว นายควรไปหาเพื่อนของนายในตอนนี้ ฉันจะไปศึกษาเกี่ยวกับขั้นตอนการหย่า แล้วฉันจะขอให้แม่ของนายหย่ากับฉันทันทีที่เธอกลับมา”หลังจากอำลาพ่อตาของเขาแล้ว ชาร์ลีก็นั่งแท็กซี่ไปที่แชงกรีลาไอแซคกำลังรอเขาอยู่ที่นั่นผู้จัดการล็อบบี้ได้เชิญชาร์ลีไปที่ห้องทำงานของไอแซคด้วยความเคารพทันทีที่เขาปิดประตูห้องทำงาน ไอแซคกล่าวอย่างเคารพในทันทีว่า “นายน้อย ผมรู้สึกไม่ดีเลยที่คุณต้องมาถึงที่นี่เพื่อพบผม”ชาร์ลีโบกมือเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “เป็นเรื่องที่ดีที่ผมจะมาหาคุณเพื่อจะปรึกษาเรื่องนี้กับคุณ เพราะถ้าคุณมาที่บ้านผม มันก็จะไม่ง่ายสำหรับผมที่จะอธ
หลังจากที่ชาร์ลีเตรียมขั้นตอนทั้งหมดสำหรับวันพรุ่งนี้กับไอแซคเสร็จแล้ว ชาร์ลีก็นั่งแท็กซี่กลับบ้านทันทีในเวลาเดียวกันนี้ที่ศูนย์กักกันโอลรัส ฮิลล์ เอเลนยังคงอยู่ในฝันร้ายเธอถูกทุบตีและถูกทรมานทุกรูปแบบตั้งแต่เธอถูกขังอยู่ในสถานกักกัน คุณท่านวิลสันไม่เพียงแต่เทน้ำเต็มถังราดหัวของเธอ แต่เอเลนก็ยังไม่ได้กินอะไรเลยทั้งวัน และคืน ในตอนนี้ เอเลนรู้สึกว่าเธอใกล้จะหมดสิ้นแล้ว เธอไม่สบายและมีไข้สูงไข้ขึ้นสูงทำให้เอเลนรู้สึกราวกับว่าร่างกายเธอกำลังไหม้ไปทั้งตัวและรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะเป็นลม แต่เธอก็ยังไม่ได้รับอนุญาตให้นอนบนเตียงของเธอ เธอทำได้เพียงขดตัว และตัวสั่นเทาขณะที่เธอซ่อนตัวอยู่ที่มุมห้องขังในศูนย์กักกันเอเลนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหนาวมากเพราะเธอมีไข้สูง เธอตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ในเวลานี้เอเลนรู้สึกว่าเธอไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงเริ่มอ้อนวอนอย่างหมดหวัง “ได้โปรด ได้โปรดเมตตาฉันด้วย ขอผ้าห่มหน่อยได้ไหมคะ? ฉันหนาวมาก ฉันรู้สึกหนาวมากจริง ๆ…”คุณท่านวิลสันหัวเราะเยาะก่อนจะพูดว่า “แกคิดว่าแกเป็นใคร? แกคิดว่าคนอย่างแกมีค่าพอที่จะห่มผ้าห่มงั้นเหรอ? ให้ฉันบอกอะไรแกบางอย่าง
เมื่อเจนนิเฟอร์ได้ยินคำพูดทั้งน้ำตาของเอเลน เธอก็ตระหนักว่าสิ่งที่เอเลนพูดนั้นฟังดูสมเหตุสมผลหญิงชรากล่าวหาว่าเอเลนเป็นลูกสะใภ้นอกกฎหมายอยู่เสมอและเธอยังบอกอีกด้วยว่าเอเลนนั้นชอบด่าว่าเธอ ทุบตีเธอ และห้ามไม่ให้เธอย้ายไปอยู่ในวิลล่าที่ธอมป์สัน เฟิร์สกับเธอแต่หญิงชราคนนี้ดูไม่เหมือนคนที่ถูกทำร้ายมาเป็นเวลานาน เธอมีสุขภาพร่างกายและจิตใจที่ปกติ แถมเธอก็ยังมีจิตใจที่เข้มแข็งมากอีกด้วย นอกจากนี้เธอไม่ได้ดูอ่อนแออะไรเลยเมื่อตอนเธอทำร้ายเอเลนถึงแม้ว่าเอเลนอาจถูกหักสิบแต้มสำหรับความกตัญญูของเธอ แต่ถ้าพูดในเรื่องของความเกลียดชังและการแก้แค้นของหญิงชราที่มีต่อเอเลนก็อย่างน้อยร้อยเปอร์เซ็นต์!เมื่อเจนนิเฟอร์เห็นว่าหญิงชรายังทำร้ายเอเลนอยู่ในตอนนี้ เธอก็รู้สึกได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติเธอรีบพูดขึ้นว่า “หยุดตีเธอก่อน ป้า ฉันเริ่มมาคิดว่าคุณใจร้ายเกินไปจริง ๆ เพราะถึงยังไงก็ไม่จำเป็นต้องตีเธอให้ถึงตายหรอกใช่ไหม?”เอเลนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อได้ยินคำพูดของเจนนิเฟอร์เธอถูกขังอยู่ในห้องขังนี้ที่ศูนย์กักกันในช่วงสองวันที่ผ่านมาและเห็นได้ชัดว่าเจนนิเฟอร์เป็นฝ่ายสนับสนุนของหญิงชรา
“เธอคือคนที่ทำลายชีวิตลูกชายของฉัน! คิดว่าฉันจะสามารถชดเชยความสุขตลอดชีวิตของลูกชายได้ด้วยการทำร้ายเธอสองสามครั้งเนี่ยเหรอ?”ผู้ต้องขังทุกคนในห้องขังทั้งหมดตกตะลึงในตอนนี้ ไม่มีใครคาดคิดว่าเอเลนจะทำเรื่องไร้ยางอายขนาดนี้ได้ในตอนนั้น!คนเป็นผู้หญิงเกลียดอะไรมากที่สุด? ผู้ชายเจ้าชู้และเมียน้อยของเขาไงล่ะ!คำพูดของคุณท่านวิลสัน กระตุ้นความเกลียดชัง และความน่ารังเกียจให้กับเอเลนจากทุกคนได้สำเร็จอีกครั้ง!ทุกคนเริ่มรุมด่าเธอ“ผู้หญิงที่น่ารังเกียจ และไร้ยางอายคนนี้กล้าทำเรื่องไร้ยางอายตั้งแต่อายุยังน้อยเลยหรือนี่! ทุเรศสิ้นดี!”“จริงด้วย ผู้หญิงดี ๆ ที่ไหนถึงพยายามที่จะมีหลับนอนกับผู้ชายที่เมาแล้วด้วยล่ะ? เธอเป็นคนที่ไร้ยางอายได้ขนาดนี้เลยเหรอ?”“เธอนี่มันน่าขยะแขยงจริง ๆ ! วิธีเดียวที่จะสอนนังจิ้งจอกไร้ยางอายอย่างเธอคือการทุบตีเธอ เพื่อที่เธอจะได้เรียนรู้บทเรียนอย่างหนักหน่วงไปเลย!”เมื่อคุณท่านวิลสันเห็นว่าเธอปลุกระดมสร้างความเกลียดชังของผู้ต้องขังทุกคนในห้องขังที่มีต่อเอเลนได้สำเร็จ คุณท่านวิลสันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโล่งใจขึ้นเล็กน้อย เธออดไม่ได้ที่จะคิดกับตัวเองว่า ‘เอเลน นังส
เอเลนไม่เคยคิดว่าจะต้องมาทนต่อการถูกทุบตีและชดใช้สำหรับผลที่ตามมาจากการกระทำของเธอ เนื่องจากเรื่องมาทิลด้าผ่านมากว่ายี่สิบปีแล้วตอนแรกเธอคิดว่าเธอจะสามารถโน้มน้าวให้เจนนิเฟอร์เข้าข้างเธอได้ เธอไม่ได้คิดว่าคุณท่านวิลสันจะล้มล้างความพยายามทั้งหมดของเธอเพียงแค่นำเรื่องนี้ขึ้นมา ในเวลานี้เธอกำลังจมลงสู่ขุมนรกที่ไม่มีที่สิ้นสุดผู้หญิงสองสามคนที่มาทุบตีเธออย่างรุนแรงล้วนประสบกับเรื่องราวที่น่าสลดใจจากบุคคลที่สามที่แทรกแซงการแต่งงาน และความสัมพันธ์ของพวกเขา ดังนั้น เมื่อพวกเขาทุบตีและเตะเธอ พวกเขาก็คิดไปถึงความเกลียดชังเก่า ๆ ที่เคยเกิดขึ้นและพวกเขาไม่ได้แสดงความเมตตาต่อเอเลนเลยเอเลนเจ็บปวดมากจนเธอรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังจะตายหลังจากที่เธอถูกทุบตีอีกครั้ง เอเลนรู้สึกช็อคหมดสติไปสองสามครั้ง แต่เธอถูกปลุกให้ตื่นเมื่อผู้ต้องขังคนอื่น ๆ เริ่มเตะและทุบตีเธอหลังจากที่กลุ่มคนทุบตีเอเลนเสร็จแล้ว คุณท่านวิลสันกล่าวต่อว่า “ฉันคิดว่าเราควรพาผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้ไปที่ห้องน้ำเพื่อที่เธอจะได้ไม่ทำให้เราหงุดหงิดใจอีกต่อไป!”"ใช่!" นักโทษคนหนึ่งรีบวิ่งไปข้างหน้าก่อนจะพูดอย่างเย็นชาว่า “ป้าพูดถูก! เรา
เอเลนพยักหน้าอย่างงุนงงก่อนจะพูดว่า “พี่เจนนิเฟอร์ ขอฉันกินข้าวหน่อยเถอะนะ ไม่อย่างนั้นฉันจะต้องตายจริง ๆ…”เจนนิเฟอร์หัวเราะเยาะก่อนจะเทข้าวต้มที่เหลือในกล่องอาหารกลางวันลงบนพื้น หลังจากนั้น เธอใช้นิ้วเท้าแตะโจ๊กบนพื้นก่อนจะเย้ยหยันและพูดว่า “แกอยากกินนักใช่ไหม? ถ้าอยากกินก็เลียบนพื้นได้เลย!”เมื่อเจนนิเฟอร์บอกให้เอเลนเลียโจ๊กจากพื้นเมื่อวานนี้ เธอไม่เต็มใจที่จะทำแบบนั้นนั่นเป็นเพราะเอเลนรู้สึกว่าเธอไม่สามารถคุกเข่าลง และทำเรื่องน่าอับอายขายหน้าเพื่อขอกินอาหารได้อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้กลัวที่จะเสียหน้า และเสียชื่อของเธอได้อีกต่อไป ใครจะสนเรื่องพวกนั้นกันล่ะ ตราบเท่าที่เธอสามารถอิ่มท้องได้? แล้วถ้าเธอต้องคุกเข่าและเลียโจ๊กจากพื้นล่ะ?ดังนั้นเอเลนจึงคุกเข่าลง และเริ่มใช้ลิ้นเลียโจ๊กเย็น ๆ จากพื้นคอนกรีตโดยไม่ลังเลเลยคุณท่านวิลสันตกตะลึงเมื่อเห็นฉากนี้ด้วยตัวเองเมื่อเธอนึกถึงความเป็นไปได้ที่เอเลนจะถูกขังไว้เป็นเวลาสิบถึงยี่สิบปีข้างหน้า เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นมากเอเลนเริ่มเลียโจ๊กออกจากพื้นทีละน้อย และถึงแม้เธอจะกินทรายไปพร้อมกับโจ๊ก เธอก็ไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลยในเวลา
หลังถูกนำตัวส่งโรงพัก เอเลนก็ถูกนำตัวไปที่ห้องสอบสวนทันทีเจ้าหน้าที่ตำรวจสองสามนายเข้ามาก่อนจะนั่งลงตรงหน้าเธอและพูดว่า “คุณเอเลน คุณกลับไปคิดมาบ้างหรือยังในช่วงสองวันที่ผ่านมานี้? คุณพร้อมที่จะสารภาพความผิดทั้งหมดของคุณแล้วหรือยัง?”เอเลนเริ่มร้องไห้ขณะที่เธอพูดว่า “เจ้าหน้าที่ ฉันบอกคุณไปแล้วว่าฉันทำผิดพลาดไป…”เจ้าหน้าที่สูดจมูกอย่างเย็นชาก่อนจะพูดว่า “อะไรกัน? คุณคิดว่านี่เป็นวันแรกที่เราสอบปากคำผู้ต้องสงสัยของเรางั้นเหรอ? หากเราไม่สามารถบอกชื่อผู้สมรู้ร่วมคิดของคุณได้ เราก็จะมอบอาชญากรรมทั้งหมดให้กับคุณ! หากเป็นกรณีนี้ คุณอาจจะถูกจับในข้อหาก่ออาชญากรรม!”ทันทีที่เอเลนได้ยินแบบนี้ เธอตื่นตระหนก และเริ่มอ้อนวอนทันที “เจ้าหน้าที่! ฉันบอกคุณไปหลายครั้งแล้วว่าบัตรใบนี้ไม่ใช่ของฉัน!”“ฉันแค่หยิบบัตรธนาคารออกจากกระเป๋าของลูกเขย รหัสผ่านสำหรับบัตรธนาคารของลูกเขยของฉันคือวันเกิดของเขา นั่นน่าจะเพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าบัตรธนาคารเป็นของลูกเขยของฉันไม่ใช่ฉัน! เนื่องจากคุณบอกว่าบัตรธนาคารนี้เกี่ยวข้องกับแผนการฉ้อโกงระหว่างประเทศ ดังนั้นผู้บงการที่แท้จริงเบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมดนี้จึงไม