เมื่อเห็นว่าจาค็อบกำลังลังเล เอเลนจึงรีบเปลี่ยนไปสู่โหมดประจบสอพลอทันที เธอพูดว่า “ที่รัก เรายังหาเงินได้อยู่! บริษัทของแคลร์เริ่มเติบโตขึ้น ดังนั้นเมื่อธุรกิจของเธอเริ่มทำเงิน เธอจะเอาเงินทั้งหมดของเธอมาเก็บรักษาไว้อย่างปลอดภัยและคุณจะมีอำนาจทางการเงินของครอบครัวเรา ตกลงไหมคะ?” จาค็อบเริ่มโล่งใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินแนวคิดนี้ เขาคิดว่า เพราะในเวลานี้ เขาไม่สามารถอยู่เอาชนะได้ มันคงจะไม่ดีแน่ถ้าเขาเป็นศัตรูกับเธอ ดังนั้นทางเลือกที่ดีกว่าในตอนนี้คือการประนีประนอมและยอมรับวิธีแก้ปัญหาที่เสนอให้กับเขาในทางกลับกัน เอเลนกำลังคิดว่า 'จาค็อบ วิลสัน แกไม่มีทางหลุดพ้นจากเงื้อมมือฉันได้หรอก! ฉันให้แกดูแลการเงินของครอบครัว เพราะตอนนี้เราไม่มีเงิน แกเป็นแค่หุ่นเชิด เมื่อเรามีเงินในอนาคต ฉันจะชิงอำนาจคืน!'เธอรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอจึงเริ่ม "ที่รัก คุณเก่งที่สุด! พรุ่งนี้ฉันจะทำอาหารและทำกุ้งตุ๋นที่คุณชอบ!”การตอบสนองการประนีประนอมของพวกเขาทั้งสองแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง แคลร์โล่งใจอย่างมาก ขณะที่ชาร์ลีรู้สึกเสียดายพ่อตาของเขาเป็นคนขี้งกมาตลอด เขาคิดว่าชายชราคนนี้จะสามารถ
“ได้ค่ะ ฉันจะไปอาบน้ำนะคะ”***ระหว่างที่ชาร์ลีกับแคลร์นอนบนเตียงเตรียมจะนอน เฮลิคอปเตอร์บรรทุกหนักก็บินผ่านท้องฟ้าซัดเบอร์รี่ เสียงดังสะนั่น หลังจากใช้เวลาสองชั่วโมงบนเฮลิคอปเตอร์ โดนัลด์และฌอนก็มาถึงคฤหาสน์ที่หรูในที่สุดในซัดเบอร์รี่ สมาชิกตระกูลเว็บบ์ ทุกคนกำลังรออยู่บนสนามหญ้าขนาดใหญ่ของคฤหาสน์ รวมถึง เคียนและแม่ของเขาที่รออยู่ที่ริมสนามหญ้า พวกเขารู้เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่โชคร้ายในโอลรัส ฮิลล์ แล้วและกระตือรือร้นที่จะเข้ามาทักทายและปลอบโยนพวกเขาขณะที่เฮลิคอปเตอร์ค่อย ๆ ลงมา น้ำตาอันอบอุ่นของโดนัลด์และฌอนเปียกโชกเมื่อเห็นครอบครัวรออยู่ที่พื้นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโอลรัส ฮิลล์ นั้นเป็นเหมือนไฟนรกที่สร้างความทุกข์ยากและทุกข์ใจแก่พวกเขาทั้งคู่พวกเขาเต็มไปด้วยความโล่งใจและความอบอุ่นที่ในที่สุด เมื่อพวกเขากลับถึงบ้าน!เมื่อเฮลิคอปเตอร์ลงจอดและประตูเปิดออก คนใช้ก็รีบเร่งไปข้างหน้าเพื่อช่วยโดนัลด์ ฌอน จอห์นนี่ และคนอื่น ๆ ลงจากเฮลิคอปเตอร์ฉากที่ปรากฏต่อหน้าเหล่าตระกูลเว็บบ์นั้นน่าตกใจและสะเทือนใจ โดนัลด์และฌอนเดินกะเผลก แขนข้างหนึ่งของฌอนห้อยอยู่อย่างไร้ชีวิตชีวา ดวงตาของพวก
ในขณะนี้ นายท่านเว็บบ์กำลังนอนอ่อนแออยู่ในห้องไอซียูของคฤหาสน์สุดหรูของเขา สายไฟและสายเคเบิลกระจัดกระจายอยู่บนร่างกายของเขาราวกับหนอนนับล้าน เครื่องตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ เครื่องวัดความดันโลหิต เครื่องวัดออกซิเจนในเลือดและอื่น ๆ ติดอยู่ที่ร่างกายของเขาเพื่อติดตามอาการของเขาตลอดเวลา ในความเป็นจริง เพื่อรักษาอาการของชายชราคนนี้ แพทย์ได้ละลายสารอาหารใส่ผ่านท่อและติดตั้งระบบหายใจออกซิเจนให้เขาวิดีโอ TikTok สร้างความหายนะให้กับนายท่านมัวร์จนทำให้หัวใจวายเฉียบพลันทันที ประกอบกับอายุที่มากแล้ว ร่างกายและจิตใจไม่แข็งแรงพอที่จะทนต่อแรงกระแทกที่ทำให้เขาหัวใจวายได้ โชคดีที่ไม่เกิดสภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตายทั้งหมดชายชรากำลังนอนอยู่บนเตียงและด่าอย่างโกรธเคือง เมื่อโดนัลด์ ฌอน เคียน เดอร์ริคและคนอื่น ๆ ของตระกูลเข้ามาในห้องไอซียู“ไอ้สารเลวไร้ยางอายสองตัวนั้น กล้าดียังไงมาด่าตระกูลของฉัน! ถ้าฉันไม่ฆ่าพวกมัน ตระกูลเว็บบ์จะเป็นตัวตลกในภาคใต้ตลอดทั้งปี! ศักดิ์ศรีและเกียรติของพวกเราในฐานะตระกูลแรกแห่งภาคใต้จะเสื่อมเสียอย่างรุนแรง!”เมื่อมอนิเตอร์เริ่มส่งเสียงเตือน โดนัลด์ก็เดินกะโผลกกะเผลกไปหาพ่อและโพ
ฌอนรู้ว่าปู่ของเขารักเขามาตั้งแต่เด็ก เขาน้ำตาไหลและรีบเช็ดน้ำตาของเขาออกอย่างรวดเร็ว แล้วพูดอย่างหนักแน่นว่า “คุณปู่ ไม่ต้องเป็นห่วงผม ผมจัดการได้ครับ ปู่ต้องรักษาตัวเองด้วย!”นายท่านเว็บบ์คล้ายคลึงกับนายท่านมัวร์ คือเป็นหน้าเป็นตาของตระกูล ยิ่งไปกว่านั้น เขามีอิทธิพลมากและมีความสัมพันธ์ทางสังคมที่กว้างขวางและหลากหลาย เขามีเพื่อนในแวดวงการเมือง ธุรกิจและแม้แต่โลกใต้ดิน นี่ไม่ใช่เพียงเพราะประสบการณ์อันยาวนานของเขาเท่านั้น แต่เป็นเพราะเขาใกล้ชิดและมีความสัมพันธ์โดยตรงกับผู้คนมากมาย เขาได้ช่วยเหลือผู้คนจำนวนมากในกระบวนการเหล่านี้ถ้านายท่านเว็บบ์จากไป ผู้คนเหล่านี้จะไม่เคารพตระกูลเว็บบ์เหมือนที่พวกเขาทำในตอนนี้ เมื่อถึงเวลานั้น อิทธิพลของตระกูลก็ย่อมลดลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้นอกจากนี้ นายท่านเว็บบ์ยังฉลาดและเฉียบแหลมมาก เขาไม่กุมอำนาจไว้นานเกินไป แต่เขาเลือกที่จะเกษียณและมอบอำนาจให้โดนัลด์แทน ด้วยวิธีนี้ จะไม่น่าเกลียดและลูกหลานจะไม่ขุ่นเคือง เพราะเขาเป็นบุคคลในตระกูลที่ชอบใช้อำนาจและเอาแต่ใจดังนั้น ทุกคนในตระกูลเว็บบ์จึงอธิษฐานขอให้นายท่านเว็บบ์มีชีวิตที่ยืนยาวและมีสุขภาพดีเมื่
ตระกูลเว็บบ์ออกกฎของคฤหาสน์ใหม่อย่างรวดเร็ว'แอป TikTok ถูกห้ามโดยเด็ดขาดภายในบริเวณคฤหาสน์ตระกูลเว็บบ์และหากละเมิดกฎของบ้านและจะถูกลงโทษด้วยบทลงโทษที่รุนแรง!'แน่นอน สมาชิกในตระกูล ปฏิบัติตามกฎอย่างเคร่งครัดเพราะวิดีโอดังกล่าวเป็นการดูถูกตระกูลของพวกเขาอย่างแท้จริง พวกเขาไม่ต้องการดูแม้ว่าจะมีคนจ่ายเงินให้ดูก็ตาม อย่างไรก็ตาม คนรับใช้ต่างพบว่ากฎของบ้านมันน่ารังเกียจพวกเขาแค่ทำงานให้ตระกูลเว็บบ์ พวกเขาไม่สนเรื่องวิดีโอที่ถูกปักมุดไว้ในแอปตรงกันข้าม พวกเขาชอบดูวิดีโอนี้เพราะมันเร้าใจและน่าตื่นเต้นมาก!สาเหตุหลักเป็นเพราะว่าคนรับใช้ต่างต้องอยู่ภายใต้กฎและข้อบังคับอย่างเคร่งครัดและเข้มงวดมาก มีกฎของบ้านมากมายที่ควบคุมคนรับใช้เป็นหลัก ซึ่งส่วนใหญ่จะถูกลงโทษทางร่างกายหรือจิตใจ เมื่อละเมิดกฎของบ้านเนื่องจากกฎของบ้านไม่มีมนุษยธรรม คนรับใช้จึงทำงานภายใต้แรงกดดันอย่างมาก ดังนั้นจึงเป็นเรื่องน่ายินดีเมื่อพวกเขาเห็นใครบางคนด่าตระกูลเว็บบ์ ด้วยวิธีแย่ ๆ เท่าที่จะจินตนาการได้ บน TikTok! มันให้ความบันเทิงได้ดีที่สุดที่พวกเขาเคยร้องขอ!เมื่อโดนัลด์และฌอนเข้ารับการรักษาอาการบาดเจ็บที่เข่า
เคียบเข้าไปข้างหน้าและเขาก็ซัดคนขับรถคนนั้น!คนขับตะโกนด้วยความเจ็บปวด เขาไม่ต้องการที่จะตอบโต้เคียนกลับ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงยกแขนขึ้นเพื่อป้องกันตัวเองจากการถูกต่อย เมื่อเขาทนไม่ไหวแล้ว เขาก็รีบดึงกางเกงขึ้นและวิ่งออกจากห้องน้ำ ไม่สนใจแม้แต่จะเช็ดก้นก่อนเคียนตะโกนข้างหลังเขา “นี่ ไอ้ชั่ว! อย่ามาบังอาจหนีฉัน! ฉันจะหักขาแก!”เมื่อเขาก้าวไปข้างหน้า เขาก็รู้สึกเวียนหัวและคร่ำครวญเบา ๆ “โอ้ ให้ตายสิ…”เขารู้ว่าเวลานั้นมาถึงแล้ว!ในทันที จิตสำนึกของเคียน เว็บบ์ ก็ถูกแทนที่ด้วยความอยากที่น่าขยะแขยง ดวงตาของเขาเป็นประกายอย่างมีความสุข เมื่อเห็นกองขับถ่ายแสนสกปรกของคนขับรถที่ทิ้งไว้ เขาวิ่งกลับเข้าไปในห้องน้ำ นั่งยอง ๆ เอื้อมมือไปในโถส้วม เขาคว้าอุจจาระ แล้วยัดเข้าปาก… คนรับใช้สองสามคนเหลือบมองอย่างสับสนเมื่อเห็นคนขับวิ่งออกจากห้องน้ำขณะถือกางเกงของเขา จากนั้นความสับสนก็กลายเป็นความตกใจและความขยะแขยง เมื่อเหลือบเห็นเคียนนั่งยอง ๆ อยู่หน้าโถชักโครก ตักและกินอุจจาระด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขบนใบหน้าของเขา พวกเขาเริ่มอาเจียนทีละคนหนึ่งในนั้นตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “เร็วเข้า หยุดเขา! เขาต้องก
ผู้ชายเจ็ดสิบคนจากซัดเบอร์รี่ค้นหาทุกหนแห่งทั่วโอลรัส ฮิลล์ แต่ไม่พบร่องรอยใด ๆและอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่พบเบาะแสอะไรเลยที่เกี่ยวกับที่อยู่ของเคนและมาร์คัส อันที่จริง เคนและครอบครัวของเขาอยู่ในรถ กำลังออกจาก โอลรัส ฮิลล์ มุ่งหน้าไปทางทิศเหนือ มันง่ายที่จะจับปลาในอ่างเล็ก ๆ แต่มันยากมากที่จะหาปลาตัวที่เจาะจงในทะเลสาบใหญ่!มาร์คัสอยู่หลังพวงมาลัยกลางดึก เมอร์เซเดส เบนซ์สุดหรู วิ่งอย่างเร่งรีบบนท้องถนน ทันใดนั้น โทรศัพท์ของเคนก็ดังขึ้นเป็นเพื่อนบ้านของเคนที่โทรมา พวกเขายังคงมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน พวกเขามักจะออกไปเที่ยวและดื่มด้วยกันก่อนที่พวกเขาจะออกจากเมือง เขาโทรหาเพื่อนบ้านเพื่อบอกให้เขาได้รู้ ถ้าหากที่มีอะไรที่ผิดปกติที่บ้านของเขา ดังนั้น เมื่อเพื่อนบ้านโทรมาในเวลาเช่นนี้ เคนสันนิษฐานว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นที่บ้านของเขาทันทีที่เขารับสาย ชายที่อยู่ปลายสายพูดด้วยเสียงเบา ๆ ว่า “เฮ้ เคน ผู้ชายหลายสิบคนมาที่บ้านของนายตอนนี้ พวกเขาถึงกับบุกเข้าไปเลย!”“ผู้ชายหลายสิบคนเหรอ?!” เคนโพล่งออกมาอย่างตกใจ “แล้วตอนนี้ล่ะ?”“พวกเขาออกไปแล้ว” เพื่อนบ้านพูด “นี่ แต่ดูเหมือนว่าพวกเข
ไทเลอร์ พ่อของรูเบนก็ตะลึงเช่นกัน เมื่อเห็นฉากนี้ เขาหดหู่ยิ่งกว่ารูเบนเสียอีก ในฐานะที่เป็นทายาท ความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาคือการที่พ่อของเขาจะมีชีวิตอยู่นานเกินไปจักรพรรดิคังซีแห่งราชวงศ์ชิงครองราชย์เป็นเวลา 61 ปีและ อิ้นเหริง ลูกชายของพระชายาคนแรก เป็นมกุฎราชกุมารถึงสี่สิบปี ในที่สุด มกุฎราชกุมารทรงเบื่อหน่ายกับการรอคอยการสืบราชสันตติวงศ์และท้าให้บิดาสละราชบัลลังก์ขณะที่นายท่านมัวร์ยังคงกุมอำนาจส่วนใหญ่ของตระกูล ยิ่งเขามีชีวิตอยู่นานเท่าไร ไทเลอร์ก็จะยิ่งเศร้าโศกมากขึ้นเท่านั้นถ้าชายชรามีชีวิตอยู่ต่อไปอีกสิบปี เขาจะอายุ 70 แล้ว เขาจะยังเป็นหัวหน้าตระกูลได้อย่างไร?มันเป็นไปได้ว่าเขาอาจจะตายก่อนพ่อของเขา…ไทเลอร์รู้สึกหดหู่เมื่อนึกถึงเรื่องนี้อย่างไรก็ตาม จัสมินมีความยินดีเมื่อได้เห็นคุณปู่ของเธอมีสุขภาพแข็งแรงและกระปรี้กระเปร่ามากขึ้นกว่าเดิมเมื่อเห็นว่าชายชราเริ่มแสดงอาการเหนื่อยล้า เธอจึงรีบเดินไปข้างหน้าพร้อมผ้าเช็ดหน้าแล้วพูดว่า “คุณปู่ ทำไมคืนนี้เราไม่พอแค่นี้ก่อนล่ะคะ? พรุ่งนี้ค่อยฝึกกันใหม่”"โอเค!" นายท่านมัวร์พยักหน้าอย่างกระตือรือร้น เขาหยิบผ้าเช็ดหน้
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล