LOGINShare
บทที่ 762
Related chapters
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 763
ผู้ชายเจ็ดสิบคนจากซัดเบอร์รี่ค้นหาทุกหนแห่งทั่วโอลรัส ฮิลล์ แต่ไม่พบร่องรอยใด ๆและอย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่พบเบาะแสอะไรเลยที่เกี่ยวกับที่อยู่ของเคนและมาร์คัส อันที่จริง เคนและครอบครัวของเขาอยู่ในรถ กำลังออกจาก โอลรัส ฮิลล์ มุ่งหน้าไปทางทิศเหนือ มันง่ายที่จะจับปลาในอ่างเล็ก ๆ แต่มันยากมากที่จะหาปลาตัวที่เจาะจงในทะเลสาบใหญ่!มาร์คัสอยู่หลังพวงมาลัยกลางดึก เมอร์เซเดส เบนซ์สุดหรู วิ่งอย่างเร่งรีบบนท้องถนน ทันใดนั้น โทรศัพท์ของเคนก็ดังขึ้นเป็นเพื่อนบ้านของเคนที่โทรมา พวกเขายังคงมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน พวกเขามักจะออกไปเที่ยวและดื่มด้วยกันก่อนที่พวกเขาจะออกจากเมือง เขาโทรหาเพื่อนบ้านเพื่อบอกให้เขาได้รู้ ถ้าหากที่มีอะไรที่ผิดปกติที่บ้านของเขา ดังนั้น เมื่อเพื่อนบ้านโทรมาในเวลาเช่นนี้ เคนสันนิษฐานว่าต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นที่บ้านของเขาทันทีที่เขารับสาย ชายที่อยู่ปลายสายพูดด้วยเสียงเบา ๆ ว่า “เฮ้ เคน ผู้ชายหลายสิบคนมาที่บ้านของนายตอนนี้ พวกเขาถึงกับบุกเข้าไปเลย!”“ผู้ชายหลายสิบคนเหรอ?!” เคนโพล่งออกมาอย่างตกใจ “แล้วตอนนี้ล่ะ?”“พวกเขาออกไปแล้ว” เพื่อนบ้านพูด “นี่ แต่ดูเหมือนว่าพวกเข
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 764
ไทเลอร์ พ่อของรูเบนก็ตะลึงเช่นกัน เมื่อเห็นฉากนี้ เขาหดหู่ยิ่งกว่ารูเบนเสียอีก ในฐานะที่เป็นทายาท ความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาคือการที่พ่อของเขาจะมีชีวิตอยู่นานเกินไปจักรพรรดิคังซีแห่งราชวงศ์ชิงครองราชย์เป็นเวลา 61 ปีและ อิ้นเหริง ลูกชายของพระชายาคนแรก เป็นมกุฎราชกุมารถึงสี่สิบปี ในที่สุด มกุฎราชกุมารทรงเบื่อหน่ายกับการรอคอยการสืบราชสันตติวงศ์และท้าให้บิดาสละราชบัลลังก์ขณะที่นายท่านมัวร์ยังคงกุมอำนาจส่วนใหญ่ของตระกูล ยิ่งเขามีชีวิตอยู่นานเท่าไร ไทเลอร์ก็จะยิ่งเศร้าโศกมากขึ้นเท่านั้นถ้าชายชรามีชีวิตอยู่ต่อไปอีกสิบปี เขาจะอายุ 70 แล้ว เขาจะยังเป็นหัวหน้าตระกูลได้อย่างไร?มันเป็นไปได้ว่าเขาอาจจะตายก่อนพ่อของเขา…ไทเลอร์รู้สึกหดหู่เมื่อนึกถึงเรื่องนี้อย่างไรก็ตาม จัสมินมีความยินดีเมื่อได้เห็นคุณปู่ของเธอมีสุขภาพแข็งแรงและกระปรี้กระเปร่ามากขึ้นกว่าเดิมเมื่อเห็นว่าชายชราเริ่มแสดงอาการเหนื่อยล้า เธอจึงรีบเดินไปข้างหน้าพร้อมผ้าเช็ดหน้าแล้วพูดว่า “คุณปู่ ทำไมคืนนี้เราไม่พอแค่นี้ก่อนล่ะคะ? พรุ่งนี้ค่อยฝึกกันใหม่”"โอเค!" นายท่านมัวร์พยักหน้าอย่างกระตือรือร้น เขาหยิบผ้าเช็ดหน้
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 765
เช้าวันรุ่งขึ้น แคลร์ไปที่ออฟฟิศของเธอหลังจากรับประทานอาหารเช้าจาค็อบนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น ทำหน้างอน ๆ เขาส่งสายตาที่เงียบงันและดูถูกเหยียดหยามใส่เอเลนเมื่อเธอเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นเมื่อเขานึกถึงเงินสองล้านที่เอเลนเสียไปในเกมไพ่นกกระจอกอย่างโง่เขลา ความโกรธก็ปะทุขึ้นในตัวเขาตัวเขาเองไม่มีเงินมาก เงินสองล้านดอลลาร์เป็นเงินออมที่พวกเขาสะสมกันมาตลอดหลายปี รวมถึงเงินที่เขาได้จากการขายของเก่าโบราณ แต่ตอนนี้ เงินทั้งหมดนั้นสูญเปล่าอันที่จริง จาค็อบรู้สึกว่าเขาควรนำเคล็ดลับเก่า ๆ ออกมาใช้และเริ่มซื้อขายที่แอนทีค สตรีทอีกครั้ง ดังนั้น เขาจึงขอให้แซคคารีขายของเก่าของเขาเอเลนยิ้มอย่างอาย ๆ บนใบหน้าของเธอเมื่อเห็นจาค็อบ เธอรู้สึกผิดและเสียใจ แต่จาค็อบปฏิบัติต่อเธอราวกับว่าเธอเป็นอากาศเธอไม่กล้าบ่นเรื่องนี้ เธอจึงหันไปหาชาร์ลีและโวยวายว่า “นี่ ชาร์ลี ในเมื่อนายไม่มีอะไรทำแถวนี้ ออกไปทำฮวงจุ้ยข้างนอกเร็ว! หาเงินเพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์สำหรับบ้านใหม่ของเรา! เมื่อไหร่ที่เราจะได้ย้ายเข้าไปอยู่ใน ธอมป์สัน เฟิร์ส?”ชาร์ลีพูดอย่างเรียบ ๆ “ผมจะทำให้ดีที่สุด”เธอตะโกนขณะเอามือท้าวเอว “ไม่ใช
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 766
"อะไรนะ?! ลูกค้าที่ร่ำรวยมาก ๆ เลยงั้นเหรอ? " เอเลนถามด้วยความประหลาดใจ"ใช่แล้วครับ เรามีนัดกับเขาตอนเที่ยง""เยี่ยมไปเลย!" เอเลนตื่นเต้นมาก และพูดว่า "งั้นก็รีบไปเถอะ! ไปหาเงินให้ได้เยอะ ๆ นะ มันจะดีที่สุดถ้าแกสามารถหาเงินได้เพียงพอสำหรับการซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ในบ้านได้! ""อืมม เดี่ยวผมจะลองดูก็แล้วกันนะครับ"ในความเป็นจริงชาร์ลีมีแผนการของเขา เขาวางแผนที่จะใช้เงินส่วนตัวของเขาสองล้านจากบัตรของเขาเพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์ และอ้างว่ามันมาจากงานฮวงจุ้ยของเขาเขาไม่ต้องการให้ภรรยาของเขาอาศัยอยู่ในบ้านที่ชำรุดทรุดโทรมอีกต่อไป นอกจากนี้ห้องของพวกเขาห่างแค่กำแพงกั้นจากห้องของเอเลน แถมพวกเขาก็ยังต้องใช้ห้องน้ำร่วมกัน ตอนนี้มันค่อนข้างน่ารำคาญและอึดอัดเป็นอย่างมากหากพวกเขาย้ายไปที่วิลล่า พวกเขาจะได้ความเป็นส่วนตัวทั้งชั้น ในขณะที่จาค็อบและเอเลนก็อยู่อีกชั้นหนึ่ง ด้วยวิธีนี้พวกเขาสามารถลดโอกาสในการเผชิญหน้าซึ่งกันและกัน และลดการทะเลาะเบาะแว้งกันได้อีกด้วยดังนั้นเขาจึงพูดเกี่ยวกับงานฮวงจุ้ยขึ้นมา แต่แผนของเขาคือไปที่ธนาคารหลังอาหารกลางวันกับนายท่านมัวร์เพื่อสมัครบัตรใหม่และโอนเง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 767
ก่อนที่ชาร์ลีจะมาถึงที่เฮเว่น สปริงส์นั้น ข่าวของตระกูลมัวร์ก็ได้แพร่กระจายไปทั่วโอลรัส ฮิลล์เรียบร้อยแล้ว แม้กระทั่งเหล่าสังคมชั้นสูงในทางตอนใต้ไม่มีใครจินตนาการได้ว่าตระกูลมัวร์ซึ่งเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในโอลรัส ฮิลล์จะมาท้าทายต่อตระกกูลเวบบ์ซึ่งก็เป็นตระกูลอันดับหนึ่งในซัดเบอร์รี่ดูเหมือนว่าฉากระทึกขวัญที่น่าตื่นเต้นกำลังมาถึงแล้วอย่างไรก็ตามไทเลอร์และรูเบนต่างก็รู้สึกโกรธแค้นเมื่อพวกเขาได้ยินข่าวเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกับความคิดของนายท่านมัวร์เนี่ย?!เพราะนี่ถือได้ว่าเป็นเรื่องเล็ก ๆ หากนายท่านมัวร์โกรธโดนัลด์ที่งานเลี้ยงของเขาเมื่อวานนี้ พวกเขาก็สามารถพูดคุยเจรจากันเป็นการส่วนตัวและชี้แจงความเข้าใจผิดกันได้ในอนาคตแต่ตอนนี้ชายชรากลับได้ท้าทายกับตระกูลเวบบ์อย่างเปิดเผย เพราะพวกเขาได้ประกาศต่อสาธารณชนว่าพวกเขาตัดความสัมพันธ์กับตระกูลเวบบ์แล้ว ซึ่งหมายความได้ว่าพวกเขาได้กลายเป็นศัตรูต่อกันแล้ว!ทั้งไทเลอร์และรูเบนไม่สามารถทำอะไรได้ “โถคุณปู่ ทำไปเพื่ออะไรกันเนี่ย?! ถึงแม้ว่าคุณต้องการที่จะประจบชาร์ลี แต่ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องท้าทายตระกูลเวบบ์อย่างเปิดเผยแบบนั้นก็ได้ ถูกไหม? เพร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 768
จัสมินพูดอย่างรวดเร็ว "ปรมาจารย์เวดคะ คุณปู่ของฉันเคารพคุณมาตลอด โปรดนั่งที่หัวโต๊ะเถอะนะคะ"ชาร์ลีลังเลซักครู่ จากนั้นเขาพยักหน้าแล้วพูดว่า "งั้นโอเคครับ ขอบคุณสำหรับเกียรติที่มอบให้ผมนะครับ"จากนั้นเขานั่งลงบนที่หัวโต๊ะอัลเบิร์ตพูดขึ้นในขณะที่เขาค่อย ๆ ถอยกลับไปที่ประตู "ปรมาจารย์เวด นายท่านมัวร์และคุณมัวร์ ทานอาหารกันให้อร่อยนะครับ ผมขอตัวออกไปก่อนครับ!" เขาออกจากห้อง และปิดประตูเมื่อมีเพียงสามคนในห้อง นายท่านมัวร์ได้เอาบัตรธนาคารสีทองจากเสื้อสูทของเขาออกมาและโชว์ให้กับปรมาจารย์เวดอย่างสง่างาม "ปรมาจารย์เวดขอบคุณสำหรับของขวัญที่หายากที่คุณให้ผมเมื่อวานนี้ ผมรู้สึกขอบคุณมาก! ผมได้เตรียมบัตรนี้ให้คุณเป็นการตอบแทนเล็ก ๆ น้อย ๆ ของผม มันมีเงินอยู่หนึ่งพันล้านดอลลาร์ในนั้น โปรดรับมันไปเถอะนะครับ"ชาร์ลีมองไปที่บัตรใบนั้น "นายท่านมัวร์ครับ ผมมีเงินเพียงพอแล้วครับ เอาบัตรเก็บไปเถอะครับ"เขากำลังบอกความจริงเพราะเขามีมากกว่าสองหมื่นล้านในบัญชีของเขา จนเขาแทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเอาไปใช้จ่ายกับอะไรนายท่านมัวร์ยืนยัน "ปรมาจารย์เวด ผมรู้ว่าคุณมีเพียงพอที่จะใช้จ่าย แต่คุณซื้อโสมสีม่วงอา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 769
หลังจากรับประมานอาหารกลางวันเสร็จ ชาร์ลีก็ปฏิเสธข้อเสนอของจัสมินที่จะมาส่งเขากลับบ้าน เขาจึงกล่าวอำลากับเธอและนายท่านมัวร์ที่ทางเข้าของเฮเว่น สปริงส์ จากนั้นเขาก็เดินไปที่ธนาคารเพื่อการก่อสร้างที่อยู่ไม่ไกลจากร้านอาหารเมื่อเขาถึงธนาคาร เขาก็ได้ทำการโอนเงิน 998 ล้านจากบัตรของนายท่านมัวร์ที่ให้เขากับบัญชีของเขาเองและกลับบ้านด้วยบัตรที่มีวงเงินเพียงแค่สองล้านดอลลาร์เท่านั้นตอนนี้ที่บ้านทั้งจาค็อบและเอเลนเพิ่งสั่งข้าวนอกบ้านมากินกันเสร็จเมื่อชาร์ลีเข้ามาในบ้าน เอเลนก็รีบปรี่เข้ามาเหมือนสุนัขต้อนรับเจ้าของและถามว่า "นี่ ชาร์ลีงานเป็นอย่างไรบ้าง? นี่แกหาเงินมาได้บ้างหรือเปล่า?"ชาร์ลีพยักหน้า และพูดอย่างราบเรียบ "ก็ได้บ้างครับ""ที่บอกว่าได้บ้างเนี่ย แกหมายถึงเท่าไหร่?" เอเลนรีบพูดต่อว่า "เร็วเข้า เอาเงินมาเดี่ยวนี้!"ชาร์ลีเอาบัตรออกมาแล้วพูดว่า "บัตรใบนี้มีเงินสองล้าน""สองล้าน?!" ดวงตาของเอเลนเบิกกว้างจนเกือบหลุดมาจากเบ้าตาของเธอ!เธอคว้าบัตรอย่างรวดเร็วจากมือของชาร์ลีและพูดอย่างตื่นเต้นว่า "นี่แกแน่ใจเหรอ? แกไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม บัตรใบนี้มีเงินอยู่สองล้านใช่ไหม? ""ใช่ครับ" ชา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 770
ชาร์ลีแกล้งทำเป็นไม่เห็นสายตาชั่วร้ายของเธอ เขาหันหัวของเขาไปรอบ ๆ และพูดว่า "พ่อครับ เอาเงินไปซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ในบ้านเพื่อให้เราสามารถย้ายเข้าสู่วิลล่าโดยเร็วที่สุดนะครับ"“ได้เลย!" จาค็อบเก็บบัตรไว้อย่างระมัดระวังในกระเป๋าของเขาและถามว่า "ลูกเขยที่ดีของพ่อ แล้วรหัสผ่านคืออะไร?""ผมจะส่งข้อความถึงคุณในภายหลัง""ตกลง! งั้นฉันจะไปที่ธนาคารตอนนี้เพื่อโอนเงินเข้าบัตรของฉัน เงินนี้จะต้องได้รับการจัดสรรให้ดี อย่าลืมส่งข้อความถึงฉันก็แล้วกันนะสำหรับรหัสผ่าน""ได้เลยครับ พ่อไปก่อนเลยครับ แล้วผมจะส่งข้อความถึงคุณในภายหลัง"ไม่มีใครเห็นหัวเอเลนแม้ว่าเธอจะยืนอยู่ข้าง ๆ เธอรู้สึกโกรธแค้นเป็นอย่างมากชาร์ลีหมายถึงอะไร? ทำไมเขาถึงไม่บอกรหัสผ่านต่อหน้าเธอ? เขาจงใจพยายามทำให้เธอเป็นคนนอกงั้นเหรอ? บ้าชะมัด!อันที่จริงชาร์ลีก็ต้องการให้เธอออกจากวงนั่นแหละ เขารู้ว่าเธอชอบทำตัวผิดจรรยาบรรณขนาดไหน ซึ่งเธออาจขโมยเงินอย่างเงียบ ๆ ก็ได้ จาค็อบเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จและออกจากบ้านไป เขาได้รับรหัสผ่านจากชาร์ลีเมื่อเขาเกือบจะถึงธนาคาร เขาใส่บัตรลงในเครื่องและตรวจสอบแล้วว่ามีเงินสองล้านในบัตรเ
Latest chapter
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
