เช้าวันรุ่งขึ้น แคลร์ไปที่ออฟฟิศของเธอหลังจากรับประทานอาหารเช้าจาค็อบนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น ทำหน้างอน ๆ เขาส่งสายตาที่เงียบงันและดูถูกเหยียดหยามใส่เอเลนเมื่อเธอเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นเมื่อเขานึกถึงเงินสองล้านที่เอเลนเสียไปในเกมไพ่นกกระจอกอย่างโง่เขลา ความโกรธก็ปะทุขึ้นในตัวเขาตัวเขาเองไม่มีเงินมาก เงินสองล้านดอลลาร์เป็นเงินออมที่พวกเขาสะสมกันมาตลอดหลายปี รวมถึงเงินที่เขาได้จากการขายของเก่าโบราณ แต่ตอนนี้ เงินทั้งหมดนั้นสูญเปล่าอันที่จริง จาค็อบรู้สึกว่าเขาควรนำเคล็ดลับเก่า ๆ ออกมาใช้และเริ่มซื้อขายที่แอนทีค สตรีทอีกครั้ง ดังนั้น เขาจึงขอให้แซคคารีขายของเก่าของเขาเอเลนยิ้มอย่างอาย ๆ บนใบหน้าของเธอเมื่อเห็นจาค็อบ เธอรู้สึกผิดและเสียใจ แต่จาค็อบปฏิบัติต่อเธอราวกับว่าเธอเป็นอากาศเธอไม่กล้าบ่นเรื่องนี้ เธอจึงหันไปหาชาร์ลีและโวยวายว่า “นี่ ชาร์ลี ในเมื่อนายไม่มีอะไรทำแถวนี้ ออกไปทำฮวงจุ้ยข้างนอกเร็ว! หาเงินเพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์สำหรับบ้านใหม่ของเรา! เมื่อไหร่ที่เราจะได้ย้ายเข้าไปอยู่ใน ธอมป์สัน เฟิร์ส?”ชาร์ลีพูดอย่างเรียบ ๆ “ผมจะทำให้ดีที่สุด”เธอตะโกนขณะเอามือท้าวเอว “ไม่ใช
"อะไรนะ?! ลูกค้าที่ร่ำรวยมาก ๆ เลยงั้นเหรอ? " เอเลนถามด้วยความประหลาดใจ"ใช่แล้วครับ เรามีนัดกับเขาตอนเที่ยง""เยี่ยมไปเลย!" เอเลนตื่นเต้นมาก และพูดว่า "งั้นก็รีบไปเถอะ! ไปหาเงินให้ได้เยอะ ๆ นะ มันจะดีที่สุดถ้าแกสามารถหาเงินได้เพียงพอสำหรับการซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ในบ้านได้! ""อืมม เดี่ยวผมจะลองดูก็แล้วกันนะครับ"ในความเป็นจริงชาร์ลีมีแผนการของเขา เขาวางแผนที่จะใช้เงินส่วนตัวของเขาสองล้านจากบัตรของเขาเพื่อซื้อเฟอร์นิเจอร์ และอ้างว่ามันมาจากงานฮวงจุ้ยของเขาเขาไม่ต้องการให้ภรรยาของเขาอาศัยอยู่ในบ้านที่ชำรุดทรุดโทรมอีกต่อไป นอกจากนี้ห้องของพวกเขาห่างแค่กำแพงกั้นจากห้องของเอเลน แถมพวกเขาก็ยังต้องใช้ห้องน้ำร่วมกัน ตอนนี้มันค่อนข้างน่ารำคาญและอึดอัดเป็นอย่างมากหากพวกเขาย้ายไปที่วิลล่า พวกเขาจะได้ความเป็นส่วนตัวทั้งชั้น ในขณะที่จาค็อบและเอเลนก็อยู่อีกชั้นหนึ่ง ด้วยวิธีนี้พวกเขาสามารถลดโอกาสในการเผชิญหน้าซึ่งกันและกัน และลดการทะเลาะเบาะแว้งกันได้อีกด้วยดังนั้นเขาจึงพูดเกี่ยวกับงานฮวงจุ้ยขึ้นมา แต่แผนของเขาคือไปที่ธนาคารหลังอาหารกลางวันกับนายท่านมัวร์เพื่อสมัครบัตรใหม่และโอนเง
ก่อนที่ชาร์ลีจะมาถึงที่เฮเว่น สปริงส์นั้น ข่าวของตระกูลมัวร์ก็ได้แพร่กระจายไปทั่วโอลรัส ฮิลล์เรียบร้อยแล้ว แม้กระทั่งเหล่าสังคมชั้นสูงในทางตอนใต้ไม่มีใครจินตนาการได้ว่าตระกูลมัวร์ซึ่งเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในโอลรัส ฮิลล์จะมาท้าทายต่อตระกกูลเวบบ์ซึ่งก็เป็นตระกูลอันดับหนึ่งในซัดเบอร์รี่ดูเหมือนว่าฉากระทึกขวัญที่น่าตื่นเต้นกำลังมาถึงแล้วอย่างไรก็ตามไทเลอร์และรูเบนต่างก็รู้สึกโกรธแค้นเมื่อพวกเขาได้ยินข่าวเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกับความคิดของนายท่านมัวร์เนี่ย?!เพราะนี่ถือได้ว่าเป็นเรื่องเล็ก ๆ หากนายท่านมัวร์โกรธโดนัลด์ที่งานเลี้ยงของเขาเมื่อวานนี้ พวกเขาก็สามารถพูดคุยเจรจากันเป็นการส่วนตัวและชี้แจงความเข้าใจผิดกันได้ในอนาคตแต่ตอนนี้ชายชรากลับได้ท้าทายกับตระกูลเวบบ์อย่างเปิดเผย เพราะพวกเขาได้ประกาศต่อสาธารณชนว่าพวกเขาตัดความสัมพันธ์กับตระกูลเวบบ์แล้ว ซึ่งหมายความได้ว่าพวกเขาได้กลายเป็นศัตรูต่อกันแล้ว!ทั้งไทเลอร์และรูเบนไม่สามารถทำอะไรได้ “โถคุณปู่ ทำไปเพื่ออะไรกันเนี่ย?! ถึงแม้ว่าคุณต้องการที่จะประจบชาร์ลี แต่ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องท้าทายตระกูลเวบบ์อย่างเปิดเผยแบบนั้นก็ได้ ถูกไหม? เพร
จัสมินพูดอย่างรวดเร็ว "ปรมาจารย์เวดคะ คุณปู่ของฉันเคารพคุณมาตลอด โปรดนั่งที่หัวโต๊ะเถอะนะคะ"ชาร์ลีลังเลซักครู่ จากนั้นเขาพยักหน้าแล้วพูดว่า "งั้นโอเคครับ ขอบคุณสำหรับเกียรติที่มอบให้ผมนะครับ"จากนั้นเขานั่งลงบนที่หัวโต๊ะอัลเบิร์ตพูดขึ้นในขณะที่เขาค่อย ๆ ถอยกลับไปที่ประตู "ปรมาจารย์เวด นายท่านมัวร์และคุณมัวร์ ทานอาหารกันให้อร่อยนะครับ ผมขอตัวออกไปก่อนครับ!" เขาออกจากห้อง และปิดประตูเมื่อมีเพียงสามคนในห้อง นายท่านมัวร์ได้เอาบัตรธนาคารสีทองจากเสื้อสูทของเขาออกมาและโชว์ให้กับปรมาจารย์เวดอย่างสง่างาม "ปรมาจารย์เวดขอบคุณสำหรับของขวัญที่หายากที่คุณให้ผมเมื่อวานนี้ ผมรู้สึกขอบคุณมาก! ผมได้เตรียมบัตรนี้ให้คุณเป็นการตอบแทนเล็ก ๆ น้อย ๆ ของผม มันมีเงินอยู่หนึ่งพันล้านดอลลาร์ในนั้น โปรดรับมันไปเถอะนะครับ"ชาร์ลีมองไปที่บัตรใบนั้น "นายท่านมัวร์ครับ ผมมีเงินเพียงพอแล้วครับ เอาบัตรเก็บไปเถอะครับ"เขากำลังบอกความจริงเพราะเขามีมากกว่าสองหมื่นล้านในบัญชีของเขา จนเขาแทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเอาไปใช้จ่ายกับอะไรนายท่านมัวร์ยืนยัน "ปรมาจารย์เวด ผมรู้ว่าคุณมีเพียงพอที่จะใช้จ่าย แต่คุณซื้อโสมสีม่วงอา
หลังจากรับประมานอาหารกลางวันเสร็จ ชาร์ลีก็ปฏิเสธข้อเสนอของจัสมินที่จะมาส่งเขากลับบ้าน เขาจึงกล่าวอำลากับเธอและนายท่านมัวร์ที่ทางเข้าของเฮเว่น สปริงส์ จากนั้นเขาก็เดินไปที่ธนาคารเพื่อการก่อสร้างที่อยู่ไม่ไกลจากร้านอาหารเมื่อเขาถึงธนาคาร เขาก็ได้ทำการโอนเงิน 998 ล้านจากบัตรของนายท่านมัวร์ที่ให้เขากับบัญชีของเขาเองและกลับบ้านด้วยบัตรที่มีวงเงินเพียงแค่สองล้านดอลลาร์เท่านั้นตอนนี้ที่บ้านทั้งจาค็อบและเอเลนเพิ่งสั่งข้าวนอกบ้านมากินกันเสร็จเมื่อชาร์ลีเข้ามาในบ้าน เอเลนก็รีบปรี่เข้ามาเหมือนสุนัขต้อนรับเจ้าของและถามว่า "นี่ ชาร์ลีงานเป็นอย่างไรบ้าง? นี่แกหาเงินมาได้บ้างหรือเปล่า?"ชาร์ลีพยักหน้า และพูดอย่างราบเรียบ "ก็ได้บ้างครับ""ที่บอกว่าได้บ้างเนี่ย แกหมายถึงเท่าไหร่?" เอเลนรีบพูดต่อว่า "เร็วเข้า เอาเงินมาเดี่ยวนี้!"ชาร์ลีเอาบัตรออกมาแล้วพูดว่า "บัตรใบนี้มีเงินสองล้าน""สองล้าน?!" ดวงตาของเอเลนเบิกกว้างจนเกือบหลุดมาจากเบ้าตาของเธอ!เธอคว้าบัตรอย่างรวดเร็วจากมือของชาร์ลีและพูดอย่างตื่นเต้นว่า "นี่แกแน่ใจเหรอ? แกไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม บัตรใบนี้มีเงินอยู่สองล้านใช่ไหม? ""ใช่ครับ" ชา
ชาร์ลีแกล้งทำเป็นไม่เห็นสายตาชั่วร้ายของเธอ เขาหันหัวของเขาไปรอบ ๆ และพูดว่า "พ่อครับ เอาเงินไปซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ในบ้านเพื่อให้เราสามารถย้ายเข้าสู่วิลล่าโดยเร็วที่สุดนะครับ"“ได้เลย!" จาค็อบเก็บบัตรไว้อย่างระมัดระวังในกระเป๋าของเขาและถามว่า "ลูกเขยที่ดีของพ่อ แล้วรหัสผ่านคืออะไร?""ผมจะส่งข้อความถึงคุณในภายหลัง""ตกลง! งั้นฉันจะไปที่ธนาคารตอนนี้เพื่อโอนเงินเข้าบัตรของฉัน เงินนี้จะต้องได้รับการจัดสรรให้ดี อย่าลืมส่งข้อความถึงฉันก็แล้วกันนะสำหรับรหัสผ่าน""ได้เลยครับ พ่อไปก่อนเลยครับ แล้วผมจะส่งข้อความถึงคุณในภายหลัง"ไม่มีใครเห็นหัวเอเลนแม้ว่าเธอจะยืนอยู่ข้าง ๆ เธอรู้สึกโกรธแค้นเป็นอย่างมากชาร์ลีหมายถึงอะไร? ทำไมเขาถึงไม่บอกรหัสผ่านต่อหน้าเธอ? เขาจงใจพยายามทำให้เธอเป็นคนนอกงั้นเหรอ? บ้าชะมัด!อันที่จริงชาร์ลีก็ต้องการให้เธอออกจากวงนั่นแหละ เขารู้ว่าเธอชอบทำตัวผิดจรรยาบรรณขนาดไหน ซึ่งเธออาจขโมยเงินอย่างเงียบ ๆ ก็ได้ จาค็อบเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จและออกจากบ้านไป เขาได้รับรหัสผ่านจากชาร์ลีเมื่อเขาเกือบจะถึงธนาคาร เขาใส่บัตรลงในเครื่องและตรวจสอบแล้วว่ามีเงินสองล้านในบัตรเ
เอเลนรู้สึกโกรธทันทีเมื่อจาค็อบขู่เธอด้วยการหย่าร้างอีกครั้ง แต่เธอไม่สามารถระบายความโกรธได้เลย เธอต้องนิ่งต่อความโกรธแค้นของเธอและอดทนเธออยู่ในสถานะที่กำลังเสียเปรียบเพราะเงินทั้งหมดที่เธอสูญเสียไปดังนั้นในตอนนี้เธอต้องทนกับจาค็อบสักพักก่อน แล้วค่อยรอโอกาสที่จะจัดการกับเขาเธอถอนหายใจและพูดว่า "ที่รักคุณพูดถูกแล้วค่ะ สปานั่นแพงและฟุ่มเฟือยจริง ๆ ฉันควรประหยัดเงินให้กับครอบครัวของเราจะดีกว่า"เมื่อเห็นด้านที่อ่อนข้อของเธอ จาค็อบจึงเย็นลงและรู้สึกภูมิใจขึ้นเล็กน้อยเป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยสามารถปราบเอเลนได้เลย ในความเป็นจริงเมื่อไหร่ก็ตามที่เขามีความคิดเห็นที่แตกต่างจากเอเลนล่ะก็เขาจะโดนด่าจากเธออย่างแน่นอนอย่างไรก็ตามจากสถานการณ์ในตอนนี้ดูเหมือนว่าเอเลนจะเริ่มประนีประนอมกับเขาถ้าเธอสามารถอ่อนโยนขึ้นได้นั่นจะยอดเยี่ยมมาก!อย่างไรก็ตามจาค็อบอดไม่ได้ที่จะต้องเฝ้าระวังก่อน เพราะผู้หญิงคนนี้วางตัวเป็นใหญ่มาตลอดและเอาแต่ใจมาตลอดทั้งชีวิตของเธอ แล้วเธอจะสามารถเปลี่ยนตัวเองภายในวันเดียวได้อย่างไร?เขาตัดสินใจใจว่าจะให้เธอทดสอบ! ดังนั้นเขาจึงพูดว่า "ฉันจะอาบน้ำ ช่วยทำชาให้ฉ
เอเลนจำได้ว่าเมื่อจาค็อบเปลี่ยนโทรศัพท์ของเขา เธอถามเขาอย่างเจ้ากี้เจ้าการตามปกติของเธอเพื่อแสกนลายนิ้วมือของเธอในการตั้งค่าความปลอดภัยของโทรศัพท์เพื่อให้เธอสามารถเข้าไปใช้ได้ตลอดเวลา ผู้ชายคนนี้ลบลายนิ้วมือของเธอออกไปงั้นเหรอ?!เอเลนกัดฟันของเธอด้วยความโมโหบ้าชะมัด ผู้ชายคนนี้เริ่มมีความระแวดระวังกับเธอ!เธอจึงพยายามปลดล็อครหัสผ่านเพราะไม่เพียงแค่เธอลงทะเบียนลายนิ้วมือของเธอบนโทรศัพท์ของเขา แต่เธอยังรู้รหัสผ่านหกหลักสำหรับโทรศัพท์ของเขาอีกด้วยแต่เมื่อเธอเข้ารหัสผ่านที่เธอจำได้โทรศัพท์ มันได้แจ้งว่ารหัสผ่านนั้นผิด!เอเลนขมวดคิ้วด้วยความงุนงงและลองใหม่อีกครั้ง แต่มันก็ยังผิด!เธอกำลังลุกไหม้ในความโกรธของเธอตอนนี้!บัดซบ ไอ้จาค็อบ ไอ้หมาแก่! เขาลบลายนิ้วมือของเธอและเปลี่ยนรหัสผ่านของเขา!เขารู้แล้วว่าเธอจะพยายามใช้โทรศัพท์ของเขาเพื่อโอนเงินงั้นเหรอ? หรือเขามีความระมัดระวังมากขึ้นหลังจากได้รับเงินสองล้าน?นี่มันมากไปแล้ว!เอเลนพยายามสุ่มใช้ชุดรหัสผ่านไม่กี่ตัวที่จาค็อบอาจใช้ แต่ก็ผิดหมดเลย!รหัสผ่านก่อนหน้านี้เป็นวันครบรอบแต่งงานของพวกเขา แต่มันเปลี่ยนไปเธอลองวันเกิดของจา