เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 667
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 668
ชาร์ลียิ้มให้เขาพลางแสร้งทำเป็นไม่สนใจและหยิบกล่องไม้เล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋าของเขาชาร์ลีซื้อกล่องไม้ข้างถนนในราคาห้าเหรียญ เขาซื้อมันเพราะเขาคิดว่ามันไม่เหมาะสมที่จะใส่ยาลงในกระเป๋าของเขาโดยตรงหรือห่อด้วยผ้าเช็ดปากฌอนปกปิดความดูหมิ่นของเขาไว้ไม่ได้ เมื่อเห็นกล่องไม้นั่นและเขาเยาะเย้ย “บ้าเอ้ย นี่มันอะไรกันเนี่ย? นายซื้อที่ข้างถนนในราคาสิบเหรียญเหรอ?”ชาร์ลียิ้ม “คุณพูดถูกครึ่งหนึ่ง ใช่ ผมซื้อมันตามถนน แต่ราคาแค่ห้าเหรียญแทนที่จะเป็นสิบ”ทุกคนอ้าปากค้างกับคำพูดของชาร์ลี!เขาเอาจริงหรือเปล่า ที่จะให้มันกับนายท่านมัวร์?เขามางานวันเกิดของนายท่านมัวร์ด้วยกล่องไม้ราคาห้าดอลลาร์ได้อย่างไร?!แล้วถ้าจะมีอะไรอยู่ในกล่อง มันก็คงจะเป็นขยะมูลฝอยใช่ไหม?เขาจะไม่ใส่ของมีค่าในกล่องที่ดูโทรม ๆ แบบนั้นดังนั้น ทุกคนจึงโห่ใส่ชาร์ลีแม้แต่รูเบนก็เปิดปากและพูดดูถูกเหยียดหยามฌอนร้องอย่างไม่พอใจราวกับว่า เขาจับผิดชาร์ลีได้คาหนังคาเขา "ชาร์ลี เวด นายดูหมิ่นมาก! กล้าดียังไงที่เอาขยะมาให้คุณปู่มัวร์? นายทำแบบนี้โดยตั้งใจไว้แล้วใช่ไหม?”ชาร์ลีไม่สนใจเขา ชาร์ลีเปิดกล่องไม้เล็ก ๆ เผยให้เห็นเม็ดยาสีด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 669
ไม่มีใครคาดคิดว่านายท่านมัวร์วัย 80 ปีจะคุกเข่าให้ชาร์ลี!สมมุติว่าเมื่อมีคนอยู่ถึง 80 ปี ซึ่งพ่อแม่และผู้ปกครองของเขาอาจจะเสียชีวิตไปแล้ว ไม่มีใครอีก เว้นแต่พระเจ้า ที่ควรได้รับสิทธิให้เขาคุกเข่าต่อหน้าพระองค์นอกจากนี้ นายท่านมัวร์ยังเป็นหัวหน้าตระกูลมัวร์ด้วย! ตระกูลที่ใหญ่และโดดเด่นที่สุดในโอลรัส ฮิลล์!หัวหน้าตระกูล ผู้เฒ่าวัย 80 ปีของพวกเขาคุกเข่าอย่างจริงจังต่อหน้าชายหนุ่มในวัยยี่สิบกว่าของเขา!นี่เป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดาและแปลกประหลาดอย่างเหลือเชื่อ!ฌอนก็อึ้งเหมือนกันนี่มันบ้าอะไรกัน?!ตาแก่คนนี้คุกเข่าเพื่อขอเม็ดยาเสริมสมรรถภาพจริงหรือ?แกน่าจะพูดเร็วกว่านี้!ฉันสามารถใช้เงิน 400 ล้านดอลลาร์ในภาพวาดของเฟอร์เมร์เพื่อซื้อยาเสริมประสิทธิภาพ มันก็เพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการของแก จนถึงวันเกิดครบรอบ 200 ปีของแกได้!ฉันไม่ได้ขอให้แกคุกเข่าต่อหน้าฉัน การหมั้นของจัสมินกับฉันเท่านั้นที่ฉันขอ!ในขณะเดียวกัน สมาชิกในตระกูลมัวร์ต่างก็แสดงสีหน้าที่แตกต่างกันจัสมินเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความเร้าใจที่ควบคุมไม่อยู่พ่อแม่ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเด็ก ปู่ของเธอเลี้ยงดูเธอจ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 670
ฌอนคิดว่าตาแก่คนนี้คงเสียสติไปแล้วหรือไม่ก็มีไครมาฟาดหัวเขาอย่างแรง ไม่อย่างนั้นเขาจะคุกเข่าคำนับชาร์ลีทำไม?!นายท่านมัวร์เป็นผู้อาวุโสที่สุดในบรรดาผู้เข้าร่วมทั้งหมดในวันนี้ แม้ว่าตระกูลเว็บบ์จะอยู่ในระดับที่สูงกว่าตระกูลมัวร์ในเชิงของพีระมิดชนชั้นทางสังคม แต่อำนาจและทรัพย์สินของพ่อของเขานั้นน้อยกว่าตระกูลมัวร์ นี่ยังไม่นับ นายท่านมัวร์ ผู้อาวุโสเลยสำหรับแขกหลายคนต่างก็มาจากตระกูลทั่วไปและสูงกว่าค่าเฉลี่ย แต่ก็ยังคงมีมูลค่าอย่างน้อย 100 ล้านมีไอ้ขี้แพ้เพียงคนเดียวในห้องโถงนี้เท่านั้นและนั่นคือชาร์ลี!แต่ทว่า นายท่านมัวร์เลือกที่จะคุกเข่าต่อหน้าไอ้ขี้แพ้คนนี้และก้มหัวให้เขา!ทำไม?!ชาร์ลีมันมีบ้าอะไรที่เขาไม่มี?!ทำไมนายท่านมัวร์คุกเข่าให้ชาร์ลีอย่างนอบน้อมถึงเพียงนี้!ในอีกทางหนึ่ง เขาจะมอบหลานสาวให้ไอ้ขี้แพ้คนนี้ด้วยหรือไม่?!ฌอนรู้สึกหดหู่และโกรธเคืองอย่างมากเมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้!หากเขาไม่ได้ทำให้อิทธิพลของชาร์ลีเสื่อมเสียในตอนนี้ นายท่านมัวร์อาจเต็มใจยกจัสมินให้เป็นเมียน้อยของไอ้ขี้แพ้นี้!ดังนั้นเขาจึงกัดฟันและพูดอย่างขุ่นเคืองว่า “คุณปู่มัวร์! ปู่เชื่อเรื่องตอแหลข
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 671
นายท่านมัวร์มีความตื่นอย่างมากหลังจากได้รับยาฟื้นฟูร่างกายและเขาต้องการกลืนมันทันทีที่ได้รับยาอย่างไรก็ตาม เขาเคยเห็นประสิทธิภาพดั่งเวทย์มนตร์ที่เกิดขึ้นกับแอนโธนีหลังจากการกินยานี้แล้ว ดังนั้นเขาจึงเป็นกังวลว่าจะทำมันเสียหายมากกว่าหากเขาถือมันไว้ในมือวิธีเดียวที่จะมั่นใจได้คือ การกินมันเข้าไปเสีย!เนื่องจากชาร์ลีพูดอย่างนั้น นายท่านมัวร์ก็พยักหน้าและกล่าวอย่างซาบซึ้งว่า “ตกลง คุณเวด ฉันจะใช้มันเดี๋ยวนี้!”จากนั้นเขาก็ใส่ยาเข้าไปในปากอย่างระมัดระวังแล้วกลืนลงไป!ขณะที่ยากำลังถูกย่อย เขารู้สึกว่ายานั้น ได้เปลี่ยนเป็นกระแสความร้อนที่พุ่งเข้าสู่แขนขาและเส้นเลือดของเขา ทำให้ร่างกายอบอุ่นและทุกเซลล์ในร่างกายเต็มไปด้วยพลัง ราวกับว่าเขากลับไปสู่ช่วงวัยรุ่น เขารู้สึกอ่อนเยาว์และกระปรี้กระเปร่าเช่นเดียวกับแอนโธนี นายท่านมัวร์รู้สึกว่าทุกส่วนในร่างกายของเขาได้รับการหล่อเลี้ยงด้วยยานี้เพื่อไปสู่จุดที่เปล่งปลั่งในวัยเยาว์ที่หายไปนานน่าแปลกที่เขาพบว่าบาดแผลและความเจ็บป่วยเก่า ๆ ที่สะสมอยู่ในร่างกายของเขามานานหลายทศวรรษค่อย ๆ หายไป รอยย่นบนใบหน้าของเขาเริ่มเรียบขึ้นและผิวของเขาเริ่มกระชับ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 672
หากเธอต้องการแต่งงานกับใครสักคนและมีลูกด้วย ชาร์ลีก็คือคู่ชีวิตในอุดมคติของเธอ แต่ชาร์ลีจะตกหลุมรักเธอหรือไม่?ชาร์ลีจะเต็มใจสละชีวิตแต่งงานที่ไร้ความรักในปัจจุบันและอยู่กับเธอหรือไม่?จัสมินมีความกังวลเล็กน้อยในทางกลับกัน ผู้คนที่เหลือก็โห่ร้องเสียงดัง!พวกเขาตื่นเต้นมากเมื่อได้เห็นด้วยตาตนเองถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับนายท่านมัวร์!“เป็น…เป็นไปได้อย่างไร…เป็นไปได้อย่างไร นายท่านมัวร์หนุ่มขึ้นอย่างกะทันหันได้อย่างไร?!”“โอ้ พระเจ้า นี่เป็นผลของยาฟื้นฟูร่างกายจริงหรือ!”“ยาที่สามารถทำให้คนอายุน้อยลงถึงสิบปี! นี่คือยาวิเศษ!”“คุณเวดเป็นมังกรที่แท้จริง!”“ฉัน…ฉันต้องการยานั่นเหมือนกัน…”“ผมด้วย…ผมยินดีที่จะซื้อมันในราคา 10 ล้าน!”"สิบล้านเหรอ? คุณล้อเล่นแน่ ๆ! ฉันจะซื้อมันด้วยเงิน 100 ล้าน!”“บ้าเอ๊ย! ถ้าคุณเวดต้องการขายยานั่น ฉันจะจ่าย 200 ล้าน!”ความประหลาดใจที่ทำให้คนหูดับและอุทานดังก้องในห้องโถง!หากพวกเขาไม่ได้เห็นด้วยตาตนเอง จะไม่มีใครเชื่อว่ายาฟื้นฟูร่างกายของแท้มีอยู่จริง!เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้เฉพาะในทีวี ภาพยนตร์และละคร แต่นี่มันเกิดขึ้นในชีวิตจริง!แขก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 673
ไม่มีใครในที่เกิดเหตุคาดคิดว่า โดนัลด์ผู้ซึ่งกำลังต่อว่าชาร์ลีและกดดันให้นายท่านมัวร์อธิบายก่อนหน้านี้ จู่ ๆ ก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วแม้แต่ฌอนเองก็ตกตะลึงในเวลานี้!เขาโพล่งออกมาโดยไม่รู้ตัวและเขาถามว่า “พ่อ! ทำไมพ่อถึงสุภาพและเป็นกันเองกับไอ้ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์อย่างเขา? อย่าลืมว่าเขาเรียกตระกูลเราว่าขยะตอนเราอยู่ข้างนอกเมื่อสักครู่นี้!”ในเวลานี้ โดนัลด์โพล่งออกมาว่า “ไอ้ลูกเวร! แกควรหุบปากเดี๋ยวนี้!”มีหลายอย่างที่โดนัลด์ไม่สามารถพูดต่อหน้าทุกคนที่นี่อย่างไรก็ตาม เขาคำรามอยู่ในใจอยู่แล้วไอ้ลูกเวร! แกจะไปรู้อะไร?ฌอนยังหนุ่มและร่างกายของเขาอยู่ที่จุดสูงสุด ในแบบที่เขายังอายุยี่สิบ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงร้องเพลงได้ทุกคืน ปาร์ตี้และดื่ม เข้านอนตอนตีสาม ตื่นตอนเก้าโมงเช้าหรือแม้แต่ไม่นอนทั้งคืนเลยก็ได้ อย่างไรก็ตาม โดนัลด์ เขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้อีกต่อไปแล้ว!สภาพร่างกายในปัจจุบันของฌอนเป็นเรื่องปกติของผู้ชายที่ได้รับอาหารเพียงพอ ซึ่งจะไม่เข้าใจว่าชายผู้หิวโหยจะรู้สึกอย่างไรเมื่อเขาหิว!ลูกชายของเขาได้กินปลาและเนื้อสัตว์ที่ราคาแพงทุกวัน ดังนั้นเขาจะเข้าใจได้อย่างไรว่าค
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 674
จัสมินมองชาร์ลีด้วยความซาบซึ้งในสายตาของเธอและความรู้สึกที่เธอมีต่อเขาเพิ่มขึ้นอย่างเข้มข้นอีกครั้ง!เธอรู้สึกว่าเธอคงไม่สามารถตอบแทนความเมตตาของชาร์ลีที่มีต่อตัวเธอเองได้ แม้ว่าเธอจะเต็มใจมอบชีวิตให้กับเขาก็ตาม!เมื่อรูเบนได้ยินเช่นนี้ เขาก็รู้สึกโกรธอยู่ภายในเขาหงุดหงิดมาก!เขาตำหนิและเกลียดชังชาร์ลีที่เอาแต่ยุ่งเรื่องของคนอื่น!เขาโทษชาร์ลีที่ต่ออายุและยืดชีวิตของนายท่านมัวร์!เขายังโทษชาร์ลีที่ยกความดีความชอบให้จัสมิน!อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าแสดงความโกรธเคืองแม้แต่น้อย สิ่งที่เขารู้สึกลึก ๆ อยู่ในใจและทำได้เพียงยับยั้งความอยากฆ่าคนที่เขารู้สึกอยู่ภายในในเวลานี้ นายท่านมัวร์พยักหน้าซ้ำ ๆ และเขาตอบอย่างจริงใจ “ได้! ฉันจะปฏิบัติตามคำแนะนำของคุณเวดเสมอ!”หลังจากนั้นนายท่านมัวร์ก็ก้มหัวให้กับชาร์ลีอีกครั้งเพื่อแสดงความซาบซึ้งและขอบคุณเขาชาร์ลีมีโอกาสหยุดนายท่านมัวร์ไม่ให้คุกเข่าและก้มหัวให้หาเขาทั้งสองครั้ง แต่เขาก็ไม่ได้ทำเช่นนั้นเหตุผลของเขานั้นง่ายมาก ชาร์ลีรู้สึกว่าถูกต้องแล้วที่นายท่านมัวร์คุกเข่าต่อหน้าเขา!เพราะอย่างไรแล้ว ชาร์ลีก็มอบความโชคดีให้เขาและยานี้จะช่วยเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 675
โดนัลด์เองก็เพิ่มความรู้สึกอิจฉาริษยาอย่างมากต่อนายท่านมัวร์ด้วยถ้าเขารู้ว่ายานี้วิเศษมาก เขาคงคว้าเม็ดยาไว้ในมือของเขาเอง ไม่ว่ามันจะมีค่าใช้จ่ายอะไรก็ตาม!อย่างไรก็ตาม น่าเสียดายจริง ๆ ที่เขาได้ทำร้ายชาร์ลีไปอย่างไม่ดูหน้าดูหลังก่อนหน้านี้ เขากำลังวางแผนจะฆ่าชาร์ลีจริง ๆ เพื่อที่ลูกชายของเขาจะได้มีโอกาสไล่ตามจัสมินมากขึ้นอย่างไรก็ตาม หลังจากที่ได้เห็นทุกอย่างในวันนี้ เขาเพียงต้องการได้รับยาฟื้นฟูร่างกายนั่นจากชาร์ลีสำหรับลูกชายของเขาที่จะแต่งงานในอนาคต คำถามนั้นไม่สำคัญอีกต่อไป หากได้เจอเข้ากับยาฟื้นฟูร่างกายดังนั้นเขาจึงใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ เมื่อสมาชิกในตระกูลมัวร์ต่างคุกเข่าอยู่บนพื้นต่อหน้าชาร์ลี เขาจึงรีบออกจากคฤหาสน์ตระกูลมัวร์เพื่อพาฌอนลูกชายที่น่าไม่พอใจของเขากลับมาฌอนถามอย่างโกรธเคือง “พ่อ พ่อรู้ไหมว่าพ่อขอให้ผมทำอะไร? พ่อต้องการให้ผมกลับไปขอโทษไอ้ขยะชิ้นนั้นเหรอ?”"ถูกต้อง!" โดนัลด์ตอบกลับอย่างรวดเร็ว “พ่อต้องการให้แกขอโทษเขาซะ ถ้าคำขอโทษไม่ได้ผล ฉันอยากให้แกคุกเข่าขอโทษเขา ถ้าคุกเข่าขอโทษเขาแล้วไม่ได้ผล ฉันอยากให้แกก้มหัวคำนับขอโทษเขา! พูดง่าย ๆ คือ ไม่ว
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
