จาค็อบรู้สึกกลัวเสียงคำรามดังของเอเลน แต่เขาลุกขึ้นแล้วพูดว่า “ถ้าทำตัวดี ก็ไม่เห็นต้องกลัวอะไร!”เอเลนจ้องมาที่เขา “โอ๊ย ฉันไม่อยากคุยกับคุณอีกแล้ว ก็ได้ ฉันจะออกไปเล่นไพ่นกกระจอก”จากนั้นเธอก็ยืนขึ้นพลางยื่นมือออกไปที่จาค็อบและพูดขึ้นว่า “เอากุญแจรถคุณมาให้ฉัน!”"อะไรนะ? ่ไปเล่นไพ่นกกระจอกต้องใช้รถด้วยเหรอ? ผมต้องใช้มัน!”เอเลนกลอกตาและพูดอย่างดูถูก “ทำไม? คุณอยากจะอวดเพื่อน ๆ หรือไง? ไม่มีทางหรอกย่ะ! เอากุญแจรถมาเดี๋ยวนี้!”จาค็อบถอนหายใจอย่างเศร้าสร้อย และส่งกุญแจรถให้เธอพร้อมกับพูดว่า “ขับดี ๆ นะ อย่าขับไปชนเชียวล่ะ”“โอ๊ย หุบปาก! ถ้าคุณยั่วประสาทฉันอีก ฉันจะขับรถของคุณลงท่อระบายน้ำไปเลย!”จาค็อบตกใจมาก แต่เอเลนรู้สึกราวกับว่า เธอได้แก้แค้น เธอสวมเสื้อแจ็คเก็ต ใบหน้ายิ้มอย่างมีชัย แล้วเดินออกจากประตูไปหลังจากเอเลนจากไป จาค็อบก็ถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า “ชาร์ลี เดี๋ยวไปงานเลี้ยงรุ่นกับพ่อนะ เพื่อนพ่อบางคนก็พาลูก ๆ ไปด้วย”“ได้ครับพ่อ” ชาร์ลีไม่ได้อยากไปแต่ก็ต้องไปแคลร์ส่งกุญแจรถของเธอให้จาค็อบ และพูดว่า “พ่อคะ ขับรถของหนูไปเถอะ หนูจะนั่งแท็กซี่ไปทำงาน”“ช่างมันเถอะ” จา
ฮันนาห์แสดงสีหน้าสำนึกผิดและพูดว่า “เอเลน อันที่จริง ฉันมาที่นี่เพื่อขอโทษเธอ...”เธอกระแอมและพูดต่อ “ใช่ ฉันเคยดูถูกเธอมาตลอดในอดีต ฉันไม่เพียงแต่หยาบคายกับเธอเท่านั้น แต่ฉันก็มักจะพูดจาหยาบคายใส่เธอต่อหน้าแม่ด้วย ตอนนี้ฉันรู้ข้อผิดพลาดของฉันและสำนึกผิดอย่างสุดซึ้งแล้ว ดังนั้นฉันมาที่นี่เพื่อกล่าวคำขอโทษอย่างจริงใจกับเธอ”จากนั้นใบหน้าของเธอก็แดงระเรื่อขณะที่เธอกัดริมฝีปาก และโค้งคำนับเอเลนอย่างสุดซึ้งเอเลนตกใจมาก เธอคิดว่า ยัยคนบ้าคนนี้มาที่นี่เพื่อทะเลาะกับเธอ แต่เธอกลับมาขอโทษและโค้งคำนับเธออย่างคาดไม่ถึง!เธอได้เตรียมตัวเองสำหรับการโจมตีด้วยวาจา แต่เธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรตอนนี้ที่ศัตรูของเธออ่อนน้อมถ่อมตนแทนที่จะชักดาบเข้าสู้เมื่อฮันนาห์เห็นว่าเอเลนยังคงนิ่งเงียบอยู่ เธอจึงคุกเข่าลงกับพื้นพลันร้องไห้และอ้อนวอน “โอ้ เอเลนที่รัก เธอยังโกรธฉันอยู่หรือเปล่า? ฉันรู้สึกเสียใจมาก! หลายปีที่ผ่านมาฉันไม่รู้ความจริง เราเป็นทั้งพี่สะใภ้และคนนอกในตระกูลวิลสัน พวกเราควรจะร่วมมือกันและเข้ากันได้ดีกว่านี้!”ทันใดนั้นเธอก็ตบหน้าตัวเองและร้องไห้ “เอเลน ฉันมันทำตัวไม่เป็นผู้ใหญ่เอาเสียเลย แ
เอเลนพลันแววตาเป็นประกาย!เธอกังวลว่าจะไม่สามารถหาเหยื่อที่สามารถทำเงินได้ง่าย ๆ อีก หลังจากซัมเมอร์ออกจากประเทศ ดังนั้นเธอจึงรู้สึกขอบคุณที่ฮันนาห์หาคนใหม่มาให้เธอ!แล้วเธอยังเดาว่า เหยื่อคนใหม่นั้นรวยกว่าซัมเมอร์ เพราะเธอสามารถทำเงินจากซัมเมอร์ได้เพียงไม่กี่หมื่นเท่านั้น แต่ผู้หญิงคนนี้พร้อมจะเสียเงินสิบเท่าได้ในหนึ่งวัน!เธอชอบเล่นไพ่นกกระจอกกับคนที่มีกระเป๋าหนักแต่ทักษะไม่ดี เธอจะสามารถสร้างโชคลาภเล็ก ๆ น้อย ๆ จากเกมได้!ถ้าเธอเข้าร่วมกองกำลังกับฮันนาห์ และตกลงเรื่องกลโกงบางอย่าง ทั้งสองก็จะสามารถชนะได้อย่างแน่นอน!ด้วยความคิดนี้เอง เธอจึงดีใจและตื่นเต้นมาก!เงินมีความหมายกับเธอทุกอย่างจนถึงขั้นที่เธอจะแลกพ่อแม่ของเธอด้วยเงินอย่างแน่นอน!เธอรู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้ยินข้อเสนอของฮันนาห์!เมื่อเห็นความตื่นเต้นในดวงตาของเอเลน ฮันนาห์ก็รีบพูดด้วยเสียงต่ำว่า “มาฝึกกลโกงเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเรากันก่อน ตอนที่เราอยู่ที่โต๊ะ เราจะดูท่าทางของกันและกัน เราแตะจมูกของเราเมื่อเราต้องการจุด เราชี้นิ้วเมื่อเราต้องการไผ่ เราอ้าปากค้างเมื่อเราต้องการตัวละคร เราสามารถร่วมมือกันและชนะใหญ่ได้!”เอเลน
จาค็อบจ้องไปที่ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้าเขาครู่หนึ่งก่อนจะหัวเราะ และพูดด้วยความประหลาดใจ “โอ้พระเจ้า นั่นนายเองเหรอเอริค? เอริค ชอว์? โอ้โห เราไม่ได้เจอกันมา 30 ปีแล้ว! ดูนายสิ ทั้งดูเท่และหล่อมาก! นายคงสบายดีมากเลยใช่ไหมเพื่อน!”เอริคส่ายหัว “ไม่ ฉันไม่มีอะไรเทียบกับนายได้หรอก จาค็อบ นายเป็นอย่างที่เด็กสมัยนี้ว่ากัน เด็กบ้านรวยในเมือง…”ตระกูลวิลสันเป็นชื่อตระกูลที่มีเกียรติในสมัยก่อนในขณะนั้นนายท่านวิลสันอยู่ในตำแหน่งสูงสุดของเขา โดยได้รับเหรียญทองแรกเมื่อเขาพุ่งเข้าสู่เวทีธุรกิจเป็นครั้งแรก และต่อมาก็ได้รับชื่อเสียงอันเป็นเกียรติแก่ตัวเขาเองเช่นกัน ดังนั้น จาค็อบจึงมีชีวิตที่ดีเพราะพ่อของเขา เงินค่าขนมของเขาเพียงอย่างเดียวอาจเป็นมากกว่าครึ่งหนึ่งของเพื่อนร่วมชั้นของเขารวมกันด้วยเหตุนี้ เขาจึงดึงดูดความสนใจจากเอเลนจากชั้นเรียนอื่นจาค็อบหัวเราะอย่างเขินอายกับคำพูดของเพื่อน แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไร ชายวัยกลางคนและชายหนุ่มอีกคนก็เดินเข้ามาหาพวกเขาชายวัยกลางคนเดินเข้ามาหาพวกเขา และพูดว่า “หา? เด็กบ้านรวยกับผีสิ! พวกนายไม่รู้ด้วยซ้ำเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของเขาเพราะพวกนายไม่ได้อยู
ชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะดับความอยากรู้จึงถามว่า “พ่อครับ มาทิลด้าที่ทุกคนพูดถึงคือใครเหรอครับ?”จาค็อบกลอกตาแล้วส่ายหน้า “ชู่! อย่าไปรู้เลย!”ชาร์ลียักไหล่อย่างไม่สนใจและเงียบในขณะเดียวกัน เมื่อมีผู้คนจำนวนมากขึ้นล้อมรอบพวกเขา แอรอนก็จัดทรงเสื้ออย่างภาคภูมิใจ และแนะนำชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา “ทุกคน ฉันอยากให้พวกนายทุกคนได้พบกับเจค ดันน์ ลูกเขยฉัน เขาเป็นเจ้าของบริษัทสตาร์ทอัพ ในอุตสาหกรรมบริการอินเทอร์เน็ต และเร็ว ๆ นี้บริษัทจะเข้าจดทะเบียนในโกรธ์เอ็นเตอร์ไพรส์มาร์เก็ต”"โอ้โห!" เอริคอุทานด้วยความตกใจ “ตลาดของบริษัทจะมีมูลค่าเท่าไหร่หลังจากการจดทะเบียนเนี่ย? ฉันพนันได้เลยว่า มันต้องเป็นหลายพันล้านเลยใช่ไหม?”“หลายพันล้านเหรอ?” แอรอนม้วนปากอย่างโอ้อวดและพูดว่า “เริ่มต้นหมื่นล้านต่างหาก! ลองคิดสิ ว่าการจดทะเบียนบริษัทมันยากแค่ไหน?! ถ้าไม่มีรากฐานความมั่นคงที่แน่นอนแล้วบริษัทจะผ่านการตรวจสอบจากคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์ที่ตรวจสอบหลายรอบได้ยังไงกัน?”จากนั้นเขาเสริมว่า “จะบอกความจริงให้นะ พอบริษัทของเขาถูกจดทะเบียน มูลค่าตลาดจะเกินกว่าหนึ่งหมื่นล้านบาทแน่นอน! ผลงานของบริษัทของเขาเพิ่ม
"เงินเดือนสูง?" แอรอนขดริมฝีปากเป็นรอยยิ้ม “แล้วต้องการสูงแค่ไหน? สี่ถึงห้าหมื่นพอจะจ้างนายเป็นเชฟได้หรือเปล่า?”เจคต้องการเอาใจพ่อตาของเขา เขาจึงพูดว่า “คุณพ่อครับ เขาเป็นถึงลูกเขยของเพื่อนพ่อ ผมต้องให้สวัสดิการเพิ่มเติมแก่เขา ถ้างั้นผมจะให้คุณเดือนละแสนเลยแล้วกันครับ!”ชาร์ลีหัวเราะอย่างสนุกสนานและพูดว่า “ขอโทษทีครับ แต่ผมไม่ต้องการเงินหรอก”แอรอนขมวดคิ้วสับสน “ไม่ต้องการเงิน แล้วต้องการอะไร?”“ใครที่จ้างผมต้องให้ผมแต่งงานกับลูกสาวของเขา ดูอย่างพ่อตาของผมสิ เขาต้องการจ้างให้ผมทำงานบ้าน เขาก็ให้ผมแต่งงานกับลูกสาวสุดที่รักของเขา ดังนั้น แอรอน ถ้าต้องการจ้างผม คุณต้องให้ผมแต่งงานกับลูกสาวของคุณด้วย!”ใบหน้าของแอรอนแดงก่ำด้วยความโกรธขณะที่เขาตะโกนว่า “เนรคุณมาก! นี่ฉันใจดีให้งานนาย และนี่คือวิธีที่นายตอบแทนกันเหรอ?!”เจคโกรธเช่นกัน เขาพลันจ้องชาร์ลีและพูดว่า “นี่ เพื่อน พ่อตาของฉันมีลูกสาวเพียงคนเดียว และเธอเป็นภรรยาฉันด้วย! ระวังคำพูดนายหน่อย ไม่งั้นฉันจะฆ่านาย!”ชาร์ลีหัวเราะคิกคัก “พวกคุณนี่ตลกมาก ผมเคยขอให้พวกคุณเสนองานให้ผมเหรอ? พวกคุณเริ่มก่อนเอง เริ่มตั้งแต่ที่พวกคุณอยากจะใ
เพื่อพลิกสถานการณ์ เจคนึกถึงชื่อมาทิลด้าชื่อที่แอรอนใช้เยาะเย้ยจาค็อบ เขาเลยแสร้งทำเป็นสงสัยและถามว่า “พ่อครับ มาทิลด้าที่พ่อพูดถึงก่อนหน้านี้เป็นใครกันเหรอครับ? พวกคุณดูสนิทสนมกับเขามาก ผมก็เลยสงสัย…”แอรอนชำเลืองมองจาค็อบและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “มาทิลด้า ฮอลล์เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในคณะเรา มีเด็กผู้ชายมากมายตกหลุมรักเธอ อันที่จริงแล้วถ้าเอาคนที่ชื่นชอบเธอมาเข้าคิวกัน ก็จะวนรอบมหาวิทยาลัยได้สองรอบเลยแหละ”จากนั้นแอรอนจงใจขึ้นเสียงและหัวเราะ “แต่ในที่สุดนะ มาทิลด้าคงถูกสะกดจิตหรือโดนอะไรเข้าสักอย่างมั้ง เพราะเธอเลือกจาค็อบ! และเพราะเขาได้รักกับผู้หญิงที่สวยและโด่งดังที่สุดในโรงเรียน เขาจึงต้องคอยหลบหลีกผู้คนเพราะกลัวว่าจะถูกซุ่มโจมตีน่ะ ฮ่า ๆ”“แล้วหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นต่อครับ?”เป็นอีกครั้งที่แอรอนมองจาค็อบและหัวเราะคิกคัก “จากนั้น มาทิลด้าก็ทิ้งจาค็อบและบินไปอเมริกาอย่างไม่กลับมาอีกเลยไงล่ะ”เขาก็หันไปหาจาค็อบและถามด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า “โธ่ จาค็อบ รู้ไหมว่า ทำไมมาทิลด้าถึงเลิกกับนาย?”จาค็อบตะโกนใส่ “มันไม่ใช่เรื่องของนาย”แอรอนหัวเราะกับปฏิกิริยาของเขา “ให้ฉันบอกเถอะนะ มาท
ผู้คนรวมตัวเพื่อเดินเข้าไปในโรงเรียนด้วยกัน มีคนถามเอริคว่า “นี่ เมื่อกี้นายคุยเรื่องอะไรกัน? ดูเหมือนว่ากำลังเข้มข้นกันเลย”เอริคหัวเราะและพูดว่า “เรากำลังพูดถึงมาทิลด้า ฮอลล์ ว่าแต่วันนี้เธอจะมาไหม?”มีคนหัวเราะ “จาค็อบ เขายังไม่ได้ถามเลย ไม่ต้องไปอยากรู้นักหรอก”“แหม่ ๆ ฉันก็แค่ถามแทนเขา! มาทิลด้าเป็นรักแรกของเขานี่ ฉันสงสัยว่า ตลอดหลายปีที่ผ่านมา จาค็อบเขายังคงจำเธอได้ไหม”แอรอนแทรกขึ้นด้วยการเยาะเย้ย “พนันได้เลยว่า เขาไม่อาจลืมมาทิลด้าไปตลอดชีวิตเขาแน่ เพราะมันทำให้ชีวิตเขาพังพินาศมาถึงตอนนี้”"ฮะ? มันเกิดอะไรขึ้นเหรอ?" มีคนถามด้วยความสงสัย“พอเราไปถึงห้องเรียน ฉันจะบอกรายละเอียดเพิ่มให้”จาค็อบบ่นอย่างหงุดหงิด “โอ๊ย ช่วยหุบปากสักแป๊บนึงจะได้ไหม?”แอรอนหัวเราะและพูดว่า “ก็ฉันอยากคุยเรื่องนี้ นายควบคุมปากฉันได้ไหมล่ะ?”เมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในห้องเรียน กลุ่มคนต่างมองไปรอบ ๆ ตัวของพวกเขา มีความทรงจำที่หวนคิดถึงช่วงเวลาดี ๆ ของพวกเขาในมหาวิทยาลัยได้ท่วมท้นจิตใจของพวกเขา บางคนถึงกับร้องไห้ทันทีที่เดินเข้าไปถึงแอรอนนั่งลงที่เก้าอี้และถอนหายใจราวกับว่าเขากำลังเสียใจก่อนจะพูดว่