เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 556
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 557
จาค็อบรู้สึกกลัวเสียงคำรามดังของเอเลน แต่เขาลุกขึ้นแล้วพูดว่า “ถ้าทำตัวดี ก็ไม่เห็นต้องกลัวอะไร!”เอเลนจ้องมาที่เขา “โอ๊ย ฉันไม่อยากคุยกับคุณอีกแล้ว ก็ได้ ฉันจะออกไปเล่นไพ่นกกระจอก”จากนั้นเธอก็ยืนขึ้นพลางยื่นมือออกไปที่จาค็อบและพูดขึ้นว่า “เอากุญแจรถคุณมาให้ฉัน!”"อะไรนะ? ่ไปเล่นไพ่นกกระจอกต้องใช้รถด้วยเหรอ? ผมต้องใช้มัน!”เอเลนกลอกตาและพูดอย่างดูถูก “ทำไม? คุณอยากจะอวดเพื่อน ๆ หรือไง? ไม่มีทางหรอกย่ะ! เอากุญแจรถมาเดี๋ยวนี้!”จาค็อบถอนหายใจอย่างเศร้าสร้อย และส่งกุญแจรถให้เธอพร้อมกับพูดว่า “ขับดี ๆ นะ อย่าขับไปชนเชียวล่ะ”“โอ๊ย หุบปาก! ถ้าคุณยั่วประสาทฉันอีก ฉันจะขับรถของคุณลงท่อระบายน้ำไปเลย!”จาค็อบตกใจมาก แต่เอเลนรู้สึกราวกับว่า เธอได้แก้แค้น เธอสวมเสื้อแจ็คเก็ต ใบหน้ายิ้มอย่างมีชัย แล้วเดินออกจากประตูไปหลังจากเอเลนจากไป จาค็อบก็ถอนหายใจอีกครั้งและพูดว่า “ชาร์ลี เดี๋ยวไปงานเลี้ยงรุ่นกับพ่อนะ เพื่อนพ่อบางคนก็พาลูก ๆ ไปด้วย”“ได้ครับพ่อ” ชาร์ลีไม่ได้อยากไปแต่ก็ต้องไปแคลร์ส่งกุญแจรถของเธอให้จาค็อบ และพูดว่า “พ่อคะ ขับรถของหนูไปเถอะ หนูจะนั่งแท็กซี่ไปทำงาน”“ช่างมันเถอะ” จา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 558
ฮันนาห์แสดงสีหน้าสำนึกผิดและพูดว่า “เอเลน อันที่จริง ฉันมาที่นี่เพื่อขอโทษเธอ...”เธอกระแอมและพูดต่อ “ใช่ ฉันเคยดูถูกเธอมาตลอดในอดีต ฉันไม่เพียงแต่หยาบคายกับเธอเท่านั้น แต่ฉันก็มักจะพูดจาหยาบคายใส่เธอต่อหน้าแม่ด้วย ตอนนี้ฉันรู้ข้อผิดพลาดของฉันและสำนึกผิดอย่างสุดซึ้งแล้ว ดังนั้นฉันมาที่นี่เพื่อกล่าวคำขอโทษอย่างจริงใจกับเธอ”จากนั้นใบหน้าของเธอก็แดงระเรื่อขณะที่เธอกัดริมฝีปาก และโค้งคำนับเอเลนอย่างสุดซึ้งเอเลนตกใจมาก เธอคิดว่า ยัยคนบ้าคนนี้มาที่นี่เพื่อทะเลาะกับเธอ แต่เธอกลับมาขอโทษและโค้งคำนับเธออย่างคาดไม่ถึง!เธอได้เตรียมตัวเองสำหรับการโจมตีด้วยวาจา แต่เธอไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรตอนนี้ที่ศัตรูของเธออ่อนน้อมถ่อมตนแทนที่จะชักดาบเข้าสู้เมื่อฮันนาห์เห็นว่าเอเลนยังคงนิ่งเงียบอยู่ เธอจึงคุกเข่าลงกับพื้นพลันร้องไห้และอ้อนวอน “โอ้ เอเลนที่รัก เธอยังโกรธฉันอยู่หรือเปล่า? ฉันรู้สึกเสียใจมาก! หลายปีที่ผ่านมาฉันไม่รู้ความจริง เราเป็นทั้งพี่สะใภ้และคนนอกในตระกูลวิลสัน พวกเราควรจะร่วมมือกันและเข้ากันได้ดีกว่านี้!”ทันใดนั้นเธอก็ตบหน้าตัวเองและร้องไห้ “เอเลน ฉันมันทำตัวไม่เป็นผู้ใหญ่เอาเสียเลย แ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 559
เอเลนพลันแววตาเป็นประกาย!เธอกังวลว่าจะไม่สามารถหาเหยื่อที่สามารถทำเงินได้ง่าย ๆ อีก หลังจากซัมเมอร์ออกจากประเทศ ดังนั้นเธอจึงรู้สึกขอบคุณที่ฮันนาห์หาคนใหม่มาให้เธอ!แล้วเธอยังเดาว่า เหยื่อคนใหม่นั้นรวยกว่าซัมเมอร์ เพราะเธอสามารถทำเงินจากซัมเมอร์ได้เพียงไม่กี่หมื่นเท่านั้น แต่ผู้หญิงคนนี้พร้อมจะเสียเงินสิบเท่าได้ในหนึ่งวัน!เธอชอบเล่นไพ่นกกระจอกกับคนที่มีกระเป๋าหนักแต่ทักษะไม่ดี เธอจะสามารถสร้างโชคลาภเล็ก ๆ น้อย ๆ จากเกมได้!ถ้าเธอเข้าร่วมกองกำลังกับฮันนาห์ และตกลงเรื่องกลโกงบางอย่าง ทั้งสองก็จะสามารถชนะได้อย่างแน่นอน!ด้วยความคิดนี้เอง เธอจึงดีใจและตื่นเต้นมาก!เงินมีความหมายกับเธอทุกอย่างจนถึงขั้นที่เธอจะแลกพ่อแม่ของเธอด้วยเงินอย่างแน่นอน!เธอรู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้ยินข้อเสนอของฮันนาห์!เมื่อเห็นความตื่นเต้นในดวงตาของเอเลน ฮันนาห์ก็รีบพูดด้วยเสียงต่ำว่า “มาฝึกกลโกงเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเรากันก่อน ตอนที่เราอยู่ที่โต๊ะ เราจะดูท่าทางของกันและกัน เราแตะจมูกของเราเมื่อเราต้องการจุด เราชี้นิ้วเมื่อเราต้องการไผ่ เราอ้าปากค้างเมื่อเราต้องการตัวละคร เราสามารถร่วมมือกันและชนะใหญ่ได้!”เอเลน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 560
จาค็อบจ้องไปที่ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้าเขาครู่หนึ่งก่อนจะหัวเราะ และพูดด้วยความประหลาดใจ “โอ้พระเจ้า นั่นนายเองเหรอเอริค? เอริค ชอว์? โอ้โห เราไม่ได้เจอกันมา 30 ปีแล้ว! ดูนายสิ ทั้งดูเท่และหล่อมาก! นายคงสบายดีมากเลยใช่ไหมเพื่อน!”เอริคส่ายหัว “ไม่ ฉันไม่มีอะไรเทียบกับนายได้หรอก จาค็อบ นายเป็นอย่างที่เด็กสมัยนี้ว่ากัน เด็กบ้านรวยในเมือง…”ตระกูลวิลสันเป็นชื่อตระกูลที่มีเกียรติในสมัยก่อนในขณะนั้นนายท่านวิลสันอยู่ในตำแหน่งสูงสุดของเขา โดยได้รับเหรียญทองแรกเมื่อเขาพุ่งเข้าสู่เวทีธุรกิจเป็นครั้งแรก และต่อมาก็ได้รับชื่อเสียงอันเป็นเกียรติแก่ตัวเขาเองเช่นกัน ดังนั้น จาค็อบจึงมีชีวิตที่ดีเพราะพ่อของเขา เงินค่าขนมของเขาเพียงอย่างเดียวอาจเป็นมากกว่าครึ่งหนึ่งของเพื่อนร่วมชั้นของเขารวมกันด้วยเหตุนี้ เขาจึงดึงดูดความสนใจจากเอเลนจากชั้นเรียนอื่นจาค็อบหัวเราะอย่างเขินอายกับคำพูดของเพื่อน แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไร ชายวัยกลางคนและชายหนุ่มอีกคนก็เดินเข้ามาหาพวกเขาชายวัยกลางคนเดินเข้ามาหาพวกเขา และพูดว่า “หา? เด็กบ้านรวยกับผีสิ! พวกนายไม่รู้ด้วยซ้ำเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของเขาเพราะพวกนายไม่ได้อยู
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 561
ชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะดับความอยากรู้จึงถามว่า “พ่อครับ มาทิลด้าที่ทุกคนพูดถึงคือใครเหรอครับ?”จาค็อบกลอกตาแล้วส่ายหน้า “ชู่! อย่าไปรู้เลย!”ชาร์ลียักไหล่อย่างไม่สนใจและเงียบในขณะเดียวกัน เมื่อมีผู้คนจำนวนมากขึ้นล้อมรอบพวกเขา แอรอนก็จัดทรงเสื้ออย่างภาคภูมิใจ และแนะนำชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา “ทุกคน ฉันอยากให้พวกนายทุกคนได้พบกับเจค ดันน์ ลูกเขยฉัน เขาเป็นเจ้าของบริษัทสตาร์ทอัพ ในอุตสาหกรรมบริการอินเทอร์เน็ต และเร็ว ๆ นี้บริษัทจะเข้าจดทะเบียนในโกรธ์เอ็นเตอร์ไพรส์มาร์เก็ต”"โอ้โห!" เอริคอุทานด้วยความตกใจ “ตลาดของบริษัทจะมีมูลค่าเท่าไหร่หลังจากการจดทะเบียนเนี่ย? ฉันพนันได้เลยว่า มันต้องเป็นหลายพันล้านเลยใช่ไหม?”“หลายพันล้านเหรอ?” แอรอนม้วนปากอย่างโอ้อวดและพูดว่า “เริ่มต้นหมื่นล้านต่างหาก! ลองคิดสิ ว่าการจดทะเบียนบริษัทมันยากแค่ไหน?! ถ้าไม่มีรากฐานความมั่นคงที่แน่นอนแล้วบริษัทจะผ่านการตรวจสอบจากคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์ที่ตรวจสอบหลายรอบได้ยังไงกัน?”จากนั้นเขาเสริมว่า “จะบอกความจริงให้นะ พอบริษัทของเขาถูกจดทะเบียน มูลค่าตลาดจะเกินกว่าหนึ่งหมื่นล้านบาทแน่นอน! ผลงานของบริษัทของเขาเพิ่ม
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 562
"เงินเดือนสูง?" แอรอนขดริมฝีปากเป็นรอยยิ้ม “แล้วต้องการสูงแค่ไหน? สี่ถึงห้าหมื่นพอจะจ้างนายเป็นเชฟได้หรือเปล่า?”เจคต้องการเอาใจพ่อตาของเขา เขาจึงพูดว่า “คุณพ่อครับ เขาเป็นถึงลูกเขยของเพื่อนพ่อ ผมต้องให้สวัสดิการเพิ่มเติมแก่เขา ถ้างั้นผมจะให้คุณเดือนละแสนเลยแล้วกันครับ!”ชาร์ลีหัวเราะอย่างสนุกสนานและพูดว่า “ขอโทษทีครับ แต่ผมไม่ต้องการเงินหรอก”แอรอนขมวดคิ้วสับสน “ไม่ต้องการเงิน แล้วต้องการอะไร?”“ใครที่จ้างผมต้องให้ผมแต่งงานกับลูกสาวของเขา ดูอย่างพ่อตาของผมสิ เขาต้องการจ้างให้ผมทำงานบ้าน เขาก็ให้ผมแต่งงานกับลูกสาวสุดที่รักของเขา ดังนั้น แอรอน ถ้าต้องการจ้างผม คุณต้องให้ผมแต่งงานกับลูกสาวของคุณด้วย!”ใบหน้าของแอรอนแดงก่ำด้วยความโกรธขณะที่เขาตะโกนว่า “เนรคุณมาก! นี่ฉันใจดีให้งานนาย และนี่คือวิธีที่นายตอบแทนกันเหรอ?!”เจคโกรธเช่นกัน เขาพลันจ้องชาร์ลีและพูดว่า “นี่ เพื่อน พ่อตาของฉันมีลูกสาวเพียงคนเดียว และเธอเป็นภรรยาฉันด้วย! ระวังคำพูดนายหน่อย ไม่งั้นฉันจะฆ่านาย!”ชาร์ลีหัวเราะคิกคัก “พวกคุณนี่ตลกมาก ผมเคยขอให้พวกคุณเสนองานให้ผมเหรอ? พวกคุณเริ่มก่อนเอง เริ่มตั้งแต่ที่พวกคุณอยากจะใ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 563
เพื่อพลิกสถานการณ์ เจคนึกถึงชื่อมาทิลด้าชื่อที่แอรอนใช้เยาะเย้ยจาค็อบ เขาเลยแสร้งทำเป็นสงสัยและถามว่า “พ่อครับ มาทิลด้าที่พ่อพูดถึงก่อนหน้านี้เป็นใครกันเหรอครับ? พวกคุณดูสนิทสนมกับเขามาก ผมก็เลยสงสัย…”แอรอนชำเลืองมองจาค็อบและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “มาทิลด้า ฮอลล์เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในคณะเรา มีเด็กผู้ชายมากมายตกหลุมรักเธอ อันที่จริงแล้วถ้าเอาคนที่ชื่นชอบเธอมาเข้าคิวกัน ก็จะวนรอบมหาวิทยาลัยได้สองรอบเลยแหละ”จากนั้นแอรอนจงใจขึ้นเสียงและหัวเราะ “แต่ในที่สุดนะ มาทิลด้าคงถูกสะกดจิตหรือโดนอะไรเข้าสักอย่างมั้ง เพราะเธอเลือกจาค็อบ! และเพราะเขาได้รักกับผู้หญิงที่สวยและโด่งดังที่สุดในโรงเรียน เขาจึงต้องคอยหลบหลีกผู้คนเพราะกลัวว่าจะถูกซุ่มโจมตีน่ะ ฮ่า ๆ”“แล้วหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นต่อครับ?”เป็นอีกครั้งที่แอรอนมองจาค็อบและหัวเราะคิกคัก “จากนั้น มาทิลด้าก็ทิ้งจาค็อบและบินไปอเมริกาอย่างไม่กลับมาอีกเลยไงล่ะ”เขาก็หันไปหาจาค็อบและถามด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า “โธ่ จาค็อบ รู้ไหมว่า ทำไมมาทิลด้าถึงเลิกกับนาย?”จาค็อบตะโกนใส่ “มันไม่ใช่เรื่องของนาย”แอรอนหัวเราะกับปฏิกิริยาของเขา “ให้ฉันบอกเถอะนะ มาท
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 564
ผู้คนรวมตัวเพื่อเดินเข้าไปในโรงเรียนด้วยกัน มีคนถามเอริคว่า “นี่ เมื่อกี้นายคุยเรื่องอะไรกัน? ดูเหมือนว่ากำลังเข้มข้นกันเลย”เอริคหัวเราะและพูดว่า “เรากำลังพูดถึงมาทิลด้า ฮอลล์ ว่าแต่วันนี้เธอจะมาไหม?”มีคนหัวเราะ “จาค็อบ เขายังไม่ได้ถามเลย ไม่ต้องไปอยากรู้นักหรอก”“แหม่ ๆ ฉันก็แค่ถามแทนเขา! มาทิลด้าเป็นรักแรกของเขานี่ ฉันสงสัยว่า ตลอดหลายปีที่ผ่านมา จาค็อบเขายังคงจำเธอได้ไหม”แอรอนแทรกขึ้นด้วยการเยาะเย้ย “พนันได้เลยว่า เขาไม่อาจลืมมาทิลด้าไปตลอดชีวิตเขาแน่ เพราะมันทำให้ชีวิตเขาพังพินาศมาถึงตอนนี้”"ฮะ? มันเกิดอะไรขึ้นเหรอ?" มีคนถามด้วยความสงสัย“พอเราไปถึงห้องเรียน ฉันจะบอกรายละเอียดเพิ่มให้”จาค็อบบ่นอย่างหงุดหงิด “โอ๊ย ช่วยหุบปากสักแป๊บนึงจะได้ไหม?”แอรอนหัวเราะและพูดว่า “ก็ฉันอยากคุยเรื่องนี้ นายควบคุมปากฉันได้ไหมล่ะ?”เมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในห้องเรียน กลุ่มคนต่างมองไปรอบ ๆ ตัวของพวกเขา มีความทรงจำที่หวนคิดถึงช่วงเวลาดี ๆ ของพวกเขาในมหาวิทยาลัยได้ท่วมท้นจิตใจของพวกเขา บางคนถึงกับร้องไห้ทันทีที่เดินเข้าไปถึงแอรอนนั่งลงที่เก้าอี้และถอนหายใจราวกับว่าเขากำลังเสียใจก่อนจะพูดว่
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
