เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 562
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 563
เพื่อพลิกสถานการณ์ เจคนึกถึงชื่อมาทิลด้าชื่อที่แอรอนใช้เยาะเย้ยจาค็อบ เขาเลยแสร้งทำเป็นสงสัยและถามว่า “พ่อครับ มาทิลด้าที่พ่อพูดถึงก่อนหน้านี้เป็นใครกันเหรอครับ? พวกคุณดูสนิทสนมกับเขามาก ผมก็เลยสงสัย…”แอรอนชำเลืองมองจาค็อบและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “มาทิลด้า ฮอลล์เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในคณะเรา มีเด็กผู้ชายมากมายตกหลุมรักเธอ อันที่จริงแล้วถ้าเอาคนที่ชื่นชอบเธอมาเข้าคิวกัน ก็จะวนรอบมหาวิทยาลัยได้สองรอบเลยแหละ”จากนั้นแอรอนจงใจขึ้นเสียงและหัวเราะ “แต่ในที่สุดนะ มาทิลด้าคงถูกสะกดจิตหรือโดนอะไรเข้าสักอย่างมั้ง เพราะเธอเลือกจาค็อบ! และเพราะเขาได้รักกับผู้หญิงที่สวยและโด่งดังที่สุดในโรงเรียน เขาจึงต้องคอยหลบหลีกผู้คนเพราะกลัวว่าจะถูกซุ่มโจมตีน่ะ ฮ่า ๆ”“แล้วหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นต่อครับ?”เป็นอีกครั้งที่แอรอนมองจาค็อบและหัวเราะคิกคัก “จากนั้น มาทิลด้าก็ทิ้งจาค็อบและบินไปอเมริกาอย่างไม่กลับมาอีกเลยไงล่ะ”เขาก็หันไปหาจาค็อบและถามด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า “โธ่ จาค็อบ รู้ไหมว่า ทำไมมาทิลด้าถึงเลิกกับนาย?”จาค็อบตะโกนใส่ “มันไม่ใช่เรื่องของนาย”แอรอนหัวเราะกับปฏิกิริยาของเขา “ให้ฉันบอกเถอะนะ มาท
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 564
ผู้คนรวมตัวเพื่อเดินเข้าไปในโรงเรียนด้วยกัน มีคนถามเอริคว่า “นี่ เมื่อกี้นายคุยเรื่องอะไรกัน? ดูเหมือนว่ากำลังเข้มข้นกันเลย”เอริคหัวเราะและพูดว่า “เรากำลังพูดถึงมาทิลด้า ฮอลล์ ว่าแต่วันนี้เธอจะมาไหม?”มีคนหัวเราะ “จาค็อบ เขายังไม่ได้ถามเลย ไม่ต้องไปอยากรู้นักหรอก”“แหม่ ๆ ฉันก็แค่ถามแทนเขา! มาทิลด้าเป็นรักแรกของเขานี่ ฉันสงสัยว่า ตลอดหลายปีที่ผ่านมา จาค็อบเขายังคงจำเธอได้ไหม”แอรอนแทรกขึ้นด้วยการเยาะเย้ย “พนันได้เลยว่า เขาไม่อาจลืมมาทิลด้าไปตลอดชีวิตเขาแน่ เพราะมันทำให้ชีวิตเขาพังพินาศมาถึงตอนนี้”"ฮะ? มันเกิดอะไรขึ้นเหรอ?" มีคนถามด้วยความสงสัย“พอเราไปถึงห้องเรียน ฉันจะบอกรายละเอียดเพิ่มให้”จาค็อบบ่นอย่างหงุดหงิด “โอ๊ย ช่วยหุบปากสักแป๊บนึงจะได้ไหม?”แอรอนหัวเราะและพูดว่า “ก็ฉันอยากคุยเรื่องนี้ นายควบคุมปากฉันได้ไหมล่ะ?”เมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในห้องเรียน กลุ่มคนต่างมองไปรอบ ๆ ตัวของพวกเขา มีความทรงจำที่หวนคิดถึงช่วงเวลาดี ๆ ของพวกเขาในมหาวิทยาลัยได้ท่วมท้นจิตใจของพวกเขา บางคนถึงกับร้องไห้ทันทีที่เดินเข้าไปถึงแอรอนนั่งลงที่เก้าอี้และถอนหายใจราวกับว่าเขากำลังเสียใจก่อนจะพูดว่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 565
เมื่อชื่อเอเลนดังก้องไปทั่วห้อง ชาร์ลีตกใจมากถึงขนาดอ้าปากค้าง เขาไม่เคยคาดคิดว่าเอเลนกับจาค็อบจะอยู่วิทยาลัยเดียวกัน!เขาไม่คิดว่าเธอจะมีชื่อเสียงเป็นยัยจิ้งจอกปากร้ายอันดับหนึ่งของมหาวิทยาลัย!พูดตามตรง เอเลนดูไม่เหมือนคนที่สามารถเรียนมหาวิทยาลัยได้เลยพูดตามตรง เธอดูไม่เหมือนคนที่สามารถจบมัธยมต้นได้เลยด้วยซ้ำ!ด้วยอารมณ์และอุปนิสัยที่แย่ของเธอ มันเป็นเรื่องไม่น่าเชื่อที่เธอจะสามารถเข้ามหาวิทยาลัยได้ชาร์ลีไม่ใช่คนเดียวที่ประหลาดใจเพื่อนร่วมชั้นของจาค็อบทุกคนต่างตกตะลึงไม่แพ้กัน!ไม่มีใครคิดว่าจาค็อบจะลงเอยกับเอเลน!แม้ว่าเอเลนจะไม่ได้อยู่ในชั้นเรียนเดียวกันกับพวกเขา แต่ชื่อเสียงของเธอก็เป็นทีเลื่องลือ!ในตอนนั้น เธอคือสัญลักษณ์แห่งความเย่อหยิ่งและความดื้อรั้น เธอนั้นร้ายกาจมาก สำหรับเธอการขโมยของเป็นเรื่องปกติ หากเธอถูกจับได้ แทนที่จะยอมรับความผิด แต่เธอจะต่อสู้กับคนที่จับเธอได้เรื่องที่ทำให้เธอโด่งดังคือ กระติกน้ำร้อนของเธอพัง แต่เธอไม่อยากเสียเงินซื้อใหม่ เธอจึงขโมยมันมาจากโรงอาหารเจ้าของกระติกน้ำร้อนเคยเป็นเด็กชายตัวโตและแข็งแรง เขาไปหาเอเลนเพื่อเอากระติกน้ำร้อนคืน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 566
ทุกคนหัวเราะออกมาอย่างเมามัน! ไม่มีใครคิดว่าเรื่องราวจะพลิกผันได้ขนาดนี้!เจคเสริมว่า “โอ้โห ลุงวิลสัน ลุงนี่เหลือเชื่อจริง ๆ เลยนะครับ! อย่างกับตัวละครในหนังโรแมนติก เลิกกับคนรักในมหาวิทยาลัยและแต่งงานกับศัตรูแทน! ฮ่า ๆ ๆ!”ชาร์ลีไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะออกความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้และเขากลับพบว่าผู้คนเหล่านี้มองเหตุการณ์ทั้งหมดเป็นเพียงแค่เรื่องตลกขบขันเขาไม่เคยคิดว่า พ่อตาแม่ยายของเขาจะมีเบื้องหลังแบบนี้ เอเลนเป็นคนที่เอาแต่ใจมาโดยตลอด เธอไม่เพียงทำให้จาค็อบเมาเท่านั้น แต่เธอยังทำแบบนั้นกับเขาด้วย! ซึ่งนั่นมันเป็นการกระทำที่หลอกลวง!หลังจากเสียงหัวเราะเงียบลง พวกเขาก็ค่อยรู้สึกเห็นใจจาค็อบพลางต่างเริ่มพูดให้กำลังใจและปลอบโยนเขาแอรอนยังคงจับตาดูจาค็อบและพูดพร้อมกับหัวเราะว่า “อย่าเพิ่งไปเห็นใจจาค็อบเลย เอเลนต่างหาก น่าเห็นใจกว่า ที่เธอต้องมาแต่งงานกับเขา!”ผู้คนพากันงง “น่าเห็นใจอะไร? เธอก็ได้แต่งงานกับจาค็อบแล้วนี่ ยังไม่พอเหรอ?”แอรอนถอนหายใจ “โอ้ มีบางอย่างที่พวกนายยังไม่รู้ เอเลน เธอตั้งเป้าหมายให้ได้กับพวกเด็กบ้านรวย เธอฝันว่าพอแต่งงานกับพวกนั้น เธอจะได้มีได้ใช้ชีวิตที่อู้
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 567
ขอบคุณข้อมูลของแอรอน ชาร์ลีได้ส่งข้อความถึงไอแซคเพื่อให้เขาตรวจสอบแอรอน ฟิลิปส์ และข้อมูลส่วนตัวของภรรยาเขา รวมทั้งประวัติการทำงานของพวกเขาที่บริษัทปิโตรเคมี และข้อมูลที่เกี่ยวกับบริษัทโอลรัส คอนติเนนทอล เทคโนโลยีระหว่างที่ไอแซคสืบค้นข้อมูล แอรอนก็เพลิดเพลินกับคำพูดชื่นชมจากบรรดาเพื่อนกลุ่มคนมีอายุเหล่านี้ ส่วนใหญ่ทำงานในภาครัฐบ้าง วิสาหกิจบ้าง ต่างก็เป็นพนักงานประจำที่ทุ่มเททำงานอย่างหนักให้กับบริษัทมาหลายปีทั้งนั้น พวกเขามีรายได้ไม่กี่หมื่นบาทต่อเดือน ซึ่งงานพวกนั้นมันอาจจะไม่ได้ดีที่สุด แต่มันก็ไม่ได้แย่อะไรและการที่แอรอนอยู่ในระดับผู้บริหารชั้นสูงของบริษัทปิโตรเคมี มันจึงทำให้พวกเขาอิจฉามากบริษัทปิโตรเคมี นั้นมีผลงานและรายได้ที่ดีเลิศ แม้ว่าทีมผู้บริหารในบริษัทจะไม่ใช่ผู้ปฏิบัติงานหลัก แต่ก็ถือได้ว่า เป็นตำแหน่งที่โดดเด่นและน่าสนใจ ไม่ว่าจะเป็นเงินเดือนหรือแม้แต่สวัสดิการต่าง ๆ ซึ่งมันเป็นตำแหน่งและอาชีพที่ร่ำรวยเหนือกว่าทุกคนในห้องยิ่งไปกว่านั้น ลูกเขยเขายังเป็นถึงซีอีโอของบริษัทที่กำลังจะเปิดต่อสาธารณะอีกด้วย! บริษัทยังจดทะเบียนด้วยมูลค่าหลายหมื่นล้านบาท หรืออาจจะหลายแส
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 568
ในขณะนี้ มีคนตะโกนเรียกจากด้านนอกว่า “ทุกคน อาจารย์ลีมาแล้ว อยากได้ชายหนุ่มสองคน ให้ช่วยพาเขาขึ้นบันไดหน่อย”ในที่สุด จาค็อบถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดเร่งเร้าชาร์ลี “รีบไปช่วยเขาเถอะ”ชาร์ลีพยักหน้าแอรอนพูดกับเจคว่า “ไปด้วยเลยสิ พวกเราคนแก่กันทั้งนั้น ไม่แข็งแรงเท่าพวกหนุ่ม ๆ เราไม่ไหวกันแล้ว”"ได้ครับ" เจคพยักหน้าและเดินออกจากประตูพร้อมกับชาร์ลีขณะที่พวกเขาเดินลงบันได เจคผู้ฉลาดหลักแหลมก็เดินนำหน้าชาร์ลีและไม่สนใจแม้แต่จะมองหน้าเขาชาร์ลีก็อดคิดไม่ได้เลยว่า ไอ้บ้านี่และบริษัทของมันคงอยู่ไม่พ้นวันนี้หรอก เขาแค่ต้องการหาเวลาที่เหมาะสมในการจัดการขั้นเด็ดขาดเท่านั้นเองความสนุกสุดขีดกำลังก่อตัวเป็นความเศร้าอย่างขีดสุดเช่นกัน และนั่นคือความหายนะที่แย่ที่สุดที่ผู้ชายคนหนึ่งจะได้รับ เจคยังไม่ได้รับรู้ถึงความสนุกสุดขีดนั้นเลยพวกเขามาถึงชั้นล่างและเห็นชายอายุประมาณแปดสิบกว่า เขามีผมสีขาวนั่งอยู่บนรถเข็น และมองขึ้นไปที่อาคารเรียนเก่ามีชายวัยกลางคนยืนอยู่ข้างเขา เขายิ้มเมื่อเห็นชาร์ลีกับเจค และพูดว่า “สวัสดีครับ ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือนะครับ ขอโทษที่รบกวน แต่ผมพาเขาขึ้นบันไดไม่ไ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 569
เจคเย้ยหยันกับคำตอบที่ไม่ตรงประเด็นของชาร์ลี “นี่นายคิดว่ามันตลกเหรอ? มันเป็นเกียรติมากแล้วที่จะได้ทำงานที่ไซต์ก่อสร้างนะ!”ชาร์ลีพยักหน้าพร้อมกับหัวเราะ “เอาล่ะ ผมรู้ ผมเข้าใจแล้ว ผมจะจัดการให้คุณเอง”เจคหงุดหงิดกับคำพูดที่คลุมเครือของเขาและตำหนิไปว่า “บ้าไปแล้ว!”จากนั้นเขาก็เสริมว่า “ในฐานะผู้มีประสบการณ์นะ ให้ผมได้แนะนำบางอย่างแก่คุณเถอะ คุณเองก็ยังหนุ่ม ออกไปหาอะไรทำที่จริงจังดีกว่า คุณอาจจะประสบความสำเร็จในอีกไม่กี่วันข้างหน้าก็ได้”"อะไรกัน? นี่คุณคิดว่าการทำงานก่อสร้างเป็นงานที่ด้อยค่าเหรอ? มันไม่ใช่เลย คุณรู้จักอาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์ไหม? เขาเป็นคนก่ออิฐและก็เริ่มธุรกิจก่อสร้างของเขาเอง โอเค ธุรกิจของเขาอาจจะล้มเหลว แต่เขากลายเป็นคนดังไปแล้วใช่ไหมล่ะ?”“แล้วเทรนล่าสุด พวก TikTok, Snapchat, Instagram และ Facebook ยังเป็นที่นิยมมากตอนนี้ ที่คุณสามารถโพสต์งานประจำวันของคุณที่ไซต์ก่อสร้าง บางทีคุณอาจจะมีชื่อเสียงเลยก็ได้!”“ไงก็เถอะ ผมมีบัญชี Snapchat แล้ว คุณอยากติดตามไหมล่ะ?”เจคยังคงถามต่ออย่างดูถูก “โอ้ นายเป็นพ่อบ้านนี่ มี Snapchat ด้วยเหรอ? ไอดีของนายคืออะไรล่ะ? Au
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 570
ดวงตาของทุกคนพลันแดงก่ำ และบางคนในหมู่พวกเขาก็ถึงกับน้ำตาคลอออกมา “โอ้ อาจารย์ลี อย่าเลยครับ อาจารย์ไม่จำเป็นต้องขอโทษพวกเราเลยครับ…”อาจารย์ลียิ้มอบอุ่น “ฉันได้ผ่านสารทุกข์สุกดิบอะไรต่าง ๆ มาทั้งชีวิตแล้ว ฉันได้เห็นพวกเธอเติบโต ฉันได้เห็นการพัฒนาของประเทศ ฉันไม่มีอะไรจะพูดมากนอกจาก 'จงพึงพอใจกับชีวิตที่เรียบง่ายและมีคุณธรรม จงชื่นชมยินดีในสติปัญญา' ฉันยังคงเป็นคนแก่ที่ไม่ได้ร่ำรวยอะไรหลังจากสอนมาหลายปี แต่อุดมการณ์ชีวิตของฉันคือ การอยู่อย่างมีความสุขและพอใจโดยไม่เสียใจกับอะไร!”เสียงปรบมือดังจนรับรู้ถึงการสั่นของห้องเรียน ทุกคนร่าเริงกันหมด โดยเฉพาะจาค็อบ เขารู้สึกว่าอาจารย์ลีเป็นแสงสว่างนำทางหลังจากได้ยินสิ่งที่เขาพูดแม้ว่าเขาจะไม่มีเงินมาก แต่การที่เขาอยู่กับของโบราณต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นทางวัตถุ หรือทางวัฒนธรรม นั่นเป็นวิธีที่เขาแสวงหาความสุขได้และเขาก็ยินดีกับมันแน่นอนว่ายังคงเจ็บปวดเรื่องของเอเลนในชีวิตของเขาอยู่อาจารย์ลีตัวสั่นหน่อย ๆ ขณะบรรยายเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ภาษาโบราณกับทุกคน จากนั้นเขาก็หายใจหอบหนัก ทุกคนก็ช่วยเขาอย่างรวดเร็วพวกเขาพอใจมากที่ได้ฟังบรรยายในชั้นเรียน
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
