เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 560
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 561
ชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะดับความอยากรู้จึงถามว่า “พ่อครับ มาทิลด้าที่ทุกคนพูดถึงคือใครเหรอครับ?”จาค็อบกลอกตาแล้วส่ายหน้า “ชู่! อย่าไปรู้เลย!”ชาร์ลียักไหล่อย่างไม่สนใจและเงียบในขณะเดียวกัน เมื่อมีผู้คนจำนวนมากขึ้นล้อมรอบพวกเขา แอรอนก็จัดทรงเสื้ออย่างภาคภูมิใจ และแนะนำชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา “ทุกคน ฉันอยากให้พวกนายทุกคนได้พบกับเจค ดันน์ ลูกเขยฉัน เขาเป็นเจ้าของบริษัทสตาร์ทอัพ ในอุตสาหกรรมบริการอินเทอร์เน็ต และเร็ว ๆ นี้บริษัทจะเข้าจดทะเบียนในโกรธ์เอ็นเตอร์ไพรส์มาร์เก็ต”"โอ้โห!" เอริคอุทานด้วยความตกใจ “ตลาดของบริษัทจะมีมูลค่าเท่าไหร่หลังจากการจดทะเบียนเนี่ย? ฉันพนันได้เลยว่า มันต้องเป็นหลายพันล้านเลยใช่ไหม?”“หลายพันล้านเหรอ?” แอรอนม้วนปากอย่างโอ้อวดและพูดว่า “เริ่มต้นหมื่นล้านต่างหาก! ลองคิดสิ ว่าการจดทะเบียนบริษัทมันยากแค่ไหน?! ถ้าไม่มีรากฐานความมั่นคงที่แน่นอนแล้วบริษัทจะผ่านการตรวจสอบจากคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์ที่ตรวจสอบหลายรอบได้ยังไงกัน?”จากนั้นเขาเสริมว่า “จะบอกความจริงให้นะ พอบริษัทของเขาถูกจดทะเบียน มูลค่าตลาดจะเกินกว่าหนึ่งหมื่นล้านบาทแน่นอน! ผลงานของบริษัทของเขาเพิ่ม
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 562
"เงินเดือนสูง?" แอรอนขดริมฝีปากเป็นรอยยิ้ม “แล้วต้องการสูงแค่ไหน? สี่ถึงห้าหมื่นพอจะจ้างนายเป็นเชฟได้หรือเปล่า?”เจคต้องการเอาใจพ่อตาของเขา เขาจึงพูดว่า “คุณพ่อครับ เขาเป็นถึงลูกเขยของเพื่อนพ่อ ผมต้องให้สวัสดิการเพิ่มเติมแก่เขา ถ้างั้นผมจะให้คุณเดือนละแสนเลยแล้วกันครับ!”ชาร์ลีหัวเราะอย่างสนุกสนานและพูดว่า “ขอโทษทีครับ แต่ผมไม่ต้องการเงินหรอก”แอรอนขมวดคิ้วสับสน “ไม่ต้องการเงิน แล้วต้องการอะไร?”“ใครที่จ้างผมต้องให้ผมแต่งงานกับลูกสาวของเขา ดูอย่างพ่อตาของผมสิ เขาต้องการจ้างให้ผมทำงานบ้าน เขาก็ให้ผมแต่งงานกับลูกสาวสุดที่รักของเขา ดังนั้น แอรอน ถ้าต้องการจ้างผม คุณต้องให้ผมแต่งงานกับลูกสาวของคุณด้วย!”ใบหน้าของแอรอนแดงก่ำด้วยความโกรธขณะที่เขาตะโกนว่า “เนรคุณมาก! นี่ฉันใจดีให้งานนาย และนี่คือวิธีที่นายตอบแทนกันเหรอ?!”เจคโกรธเช่นกัน เขาพลันจ้องชาร์ลีและพูดว่า “นี่ เพื่อน พ่อตาของฉันมีลูกสาวเพียงคนเดียว และเธอเป็นภรรยาฉันด้วย! ระวังคำพูดนายหน่อย ไม่งั้นฉันจะฆ่านาย!”ชาร์ลีหัวเราะคิกคัก “พวกคุณนี่ตลกมาก ผมเคยขอให้พวกคุณเสนองานให้ผมเหรอ? พวกคุณเริ่มก่อนเอง เริ่มตั้งแต่ที่พวกคุณอยากจะใ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 563
เพื่อพลิกสถานการณ์ เจคนึกถึงชื่อมาทิลด้าชื่อที่แอรอนใช้เยาะเย้ยจาค็อบ เขาเลยแสร้งทำเป็นสงสัยและถามว่า “พ่อครับ มาทิลด้าที่พ่อพูดถึงก่อนหน้านี้เป็นใครกันเหรอครับ? พวกคุณดูสนิทสนมกับเขามาก ผมก็เลยสงสัย…”แอรอนชำเลืองมองจาค็อบและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “มาทิลด้า ฮอลล์เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดในคณะเรา มีเด็กผู้ชายมากมายตกหลุมรักเธอ อันที่จริงแล้วถ้าเอาคนที่ชื่นชอบเธอมาเข้าคิวกัน ก็จะวนรอบมหาวิทยาลัยได้สองรอบเลยแหละ”จากนั้นแอรอนจงใจขึ้นเสียงและหัวเราะ “แต่ในที่สุดนะ มาทิลด้าคงถูกสะกดจิตหรือโดนอะไรเข้าสักอย่างมั้ง เพราะเธอเลือกจาค็อบ! และเพราะเขาได้รักกับผู้หญิงที่สวยและโด่งดังที่สุดในโรงเรียน เขาจึงต้องคอยหลบหลีกผู้คนเพราะกลัวว่าจะถูกซุ่มโจมตีน่ะ ฮ่า ๆ”“แล้วหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้นต่อครับ?”เป็นอีกครั้งที่แอรอนมองจาค็อบและหัวเราะคิกคัก “จากนั้น มาทิลด้าก็ทิ้งจาค็อบและบินไปอเมริกาอย่างไม่กลับมาอีกเลยไงล่ะ”เขาก็หันไปหาจาค็อบและถามด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยว่า “โธ่ จาค็อบ รู้ไหมว่า ทำไมมาทิลด้าถึงเลิกกับนาย?”จาค็อบตะโกนใส่ “มันไม่ใช่เรื่องของนาย”แอรอนหัวเราะกับปฏิกิริยาของเขา “ให้ฉันบอกเถอะนะ มาท
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 564
ผู้คนรวมตัวเพื่อเดินเข้าไปในโรงเรียนด้วยกัน มีคนถามเอริคว่า “นี่ เมื่อกี้นายคุยเรื่องอะไรกัน? ดูเหมือนว่ากำลังเข้มข้นกันเลย”เอริคหัวเราะและพูดว่า “เรากำลังพูดถึงมาทิลด้า ฮอลล์ ว่าแต่วันนี้เธอจะมาไหม?”มีคนหัวเราะ “จาค็อบ เขายังไม่ได้ถามเลย ไม่ต้องไปอยากรู้นักหรอก”“แหม่ ๆ ฉันก็แค่ถามแทนเขา! มาทิลด้าเป็นรักแรกของเขานี่ ฉันสงสัยว่า ตลอดหลายปีที่ผ่านมา จาค็อบเขายังคงจำเธอได้ไหม”แอรอนแทรกขึ้นด้วยการเยาะเย้ย “พนันได้เลยว่า เขาไม่อาจลืมมาทิลด้าไปตลอดชีวิตเขาแน่ เพราะมันทำให้ชีวิตเขาพังพินาศมาถึงตอนนี้”"ฮะ? มันเกิดอะไรขึ้นเหรอ?" มีคนถามด้วยความสงสัย“พอเราไปถึงห้องเรียน ฉันจะบอกรายละเอียดเพิ่มให้”จาค็อบบ่นอย่างหงุดหงิด “โอ๊ย ช่วยหุบปากสักแป๊บนึงจะได้ไหม?”แอรอนหัวเราะและพูดว่า “ก็ฉันอยากคุยเรื่องนี้ นายควบคุมปากฉันได้ไหมล่ะ?”เมื่อพวกเขาเดินเข้าไปในห้องเรียน กลุ่มคนต่างมองไปรอบ ๆ ตัวของพวกเขา มีความทรงจำที่หวนคิดถึงช่วงเวลาดี ๆ ของพวกเขาในมหาวิทยาลัยได้ท่วมท้นจิตใจของพวกเขา บางคนถึงกับร้องไห้ทันทีที่เดินเข้าไปถึงแอรอนนั่งลงที่เก้าอี้และถอนหายใจราวกับว่าเขากำลังเสียใจก่อนจะพูดว่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 565
เมื่อชื่อเอเลนดังก้องไปทั่วห้อง ชาร์ลีตกใจมากถึงขนาดอ้าปากค้าง เขาไม่เคยคาดคิดว่าเอเลนกับจาค็อบจะอยู่วิทยาลัยเดียวกัน!เขาไม่คิดว่าเธอจะมีชื่อเสียงเป็นยัยจิ้งจอกปากร้ายอันดับหนึ่งของมหาวิทยาลัย!พูดตามตรง เอเลนดูไม่เหมือนคนที่สามารถเรียนมหาวิทยาลัยได้เลยพูดตามตรง เธอดูไม่เหมือนคนที่สามารถจบมัธยมต้นได้เลยด้วยซ้ำ!ด้วยอารมณ์และอุปนิสัยที่แย่ของเธอ มันเป็นเรื่องไม่น่าเชื่อที่เธอจะสามารถเข้ามหาวิทยาลัยได้ชาร์ลีไม่ใช่คนเดียวที่ประหลาดใจเพื่อนร่วมชั้นของจาค็อบทุกคนต่างตกตะลึงไม่แพ้กัน!ไม่มีใครคิดว่าจาค็อบจะลงเอยกับเอเลน!แม้ว่าเอเลนจะไม่ได้อยู่ในชั้นเรียนเดียวกันกับพวกเขา แต่ชื่อเสียงของเธอก็เป็นทีเลื่องลือ!ในตอนนั้น เธอคือสัญลักษณ์แห่งความเย่อหยิ่งและความดื้อรั้น เธอนั้นร้ายกาจมาก สำหรับเธอการขโมยของเป็นเรื่องปกติ หากเธอถูกจับได้ แทนที่จะยอมรับความผิด แต่เธอจะต่อสู้กับคนที่จับเธอได้เรื่องที่ทำให้เธอโด่งดังคือ กระติกน้ำร้อนของเธอพัง แต่เธอไม่อยากเสียเงินซื้อใหม่ เธอจึงขโมยมันมาจากโรงอาหารเจ้าของกระติกน้ำร้อนเคยเป็นเด็กชายตัวโตและแข็งแรง เขาไปหาเอเลนเพื่อเอากระติกน้ำร้อนคืน
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 566
ทุกคนหัวเราะออกมาอย่างเมามัน! ไม่มีใครคิดว่าเรื่องราวจะพลิกผันได้ขนาดนี้!เจคเสริมว่า “โอ้โห ลุงวิลสัน ลุงนี่เหลือเชื่อจริง ๆ เลยนะครับ! อย่างกับตัวละครในหนังโรแมนติก เลิกกับคนรักในมหาวิทยาลัยและแต่งงานกับศัตรูแทน! ฮ่า ๆ ๆ!”ชาร์ลีไม่ได้อยู่ในฐานะที่จะออกความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้และเขากลับพบว่าผู้คนเหล่านี้มองเหตุการณ์ทั้งหมดเป็นเพียงแค่เรื่องตลกขบขันเขาไม่เคยคิดว่า พ่อตาแม่ยายของเขาจะมีเบื้องหลังแบบนี้ เอเลนเป็นคนที่เอาแต่ใจมาโดยตลอด เธอไม่เพียงทำให้จาค็อบเมาเท่านั้น แต่เธอยังทำแบบนั้นกับเขาด้วย! ซึ่งนั่นมันเป็นการกระทำที่หลอกลวง!หลังจากเสียงหัวเราะเงียบลง พวกเขาก็ค่อยรู้สึกเห็นใจจาค็อบพลางต่างเริ่มพูดให้กำลังใจและปลอบโยนเขาแอรอนยังคงจับตาดูจาค็อบและพูดพร้อมกับหัวเราะว่า “อย่าเพิ่งไปเห็นใจจาค็อบเลย เอเลนต่างหาก น่าเห็นใจกว่า ที่เธอต้องมาแต่งงานกับเขา!”ผู้คนพากันงง “น่าเห็นใจอะไร? เธอก็ได้แต่งงานกับจาค็อบแล้วนี่ ยังไม่พอเหรอ?”แอรอนถอนหายใจ “โอ้ มีบางอย่างที่พวกนายยังไม่รู้ เอเลน เธอตั้งเป้าหมายให้ได้กับพวกเด็กบ้านรวย เธอฝันว่าพอแต่งงานกับพวกนั้น เธอจะได้มีได้ใช้ชีวิตที่อู้
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 567
ขอบคุณข้อมูลของแอรอน ชาร์ลีได้ส่งข้อความถึงไอแซคเพื่อให้เขาตรวจสอบแอรอน ฟิลิปส์ และข้อมูลส่วนตัวของภรรยาเขา รวมทั้งประวัติการทำงานของพวกเขาที่บริษัทปิโตรเคมี และข้อมูลที่เกี่ยวกับบริษัทโอลรัส คอนติเนนทอล เทคโนโลยีระหว่างที่ไอแซคสืบค้นข้อมูล แอรอนก็เพลิดเพลินกับคำพูดชื่นชมจากบรรดาเพื่อนกลุ่มคนมีอายุเหล่านี้ ส่วนใหญ่ทำงานในภาครัฐบ้าง วิสาหกิจบ้าง ต่างก็เป็นพนักงานประจำที่ทุ่มเททำงานอย่างหนักให้กับบริษัทมาหลายปีทั้งนั้น พวกเขามีรายได้ไม่กี่หมื่นบาทต่อเดือน ซึ่งงานพวกนั้นมันอาจจะไม่ได้ดีที่สุด แต่มันก็ไม่ได้แย่อะไรและการที่แอรอนอยู่ในระดับผู้บริหารชั้นสูงของบริษัทปิโตรเคมี มันจึงทำให้พวกเขาอิจฉามากบริษัทปิโตรเคมี นั้นมีผลงานและรายได้ที่ดีเลิศ แม้ว่าทีมผู้บริหารในบริษัทจะไม่ใช่ผู้ปฏิบัติงานหลัก แต่ก็ถือได้ว่า เป็นตำแหน่งที่โดดเด่นและน่าสนใจ ไม่ว่าจะเป็นเงินเดือนหรือแม้แต่สวัสดิการต่าง ๆ ซึ่งมันเป็นตำแหน่งและอาชีพที่ร่ำรวยเหนือกว่าทุกคนในห้องยิ่งไปกว่านั้น ลูกเขยเขายังเป็นถึงซีอีโอของบริษัทที่กำลังจะเปิดต่อสาธารณะอีกด้วย! บริษัทยังจดทะเบียนด้วยมูลค่าหลายหมื่นล้านบาท หรืออาจจะหลายแส
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 568
ในขณะนี้ มีคนตะโกนเรียกจากด้านนอกว่า “ทุกคน อาจารย์ลีมาแล้ว อยากได้ชายหนุ่มสองคน ให้ช่วยพาเขาขึ้นบันไดหน่อย”ในที่สุด จาค็อบถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดเร่งเร้าชาร์ลี “รีบไปช่วยเขาเถอะ”ชาร์ลีพยักหน้าแอรอนพูดกับเจคว่า “ไปด้วยเลยสิ พวกเราคนแก่กันทั้งนั้น ไม่แข็งแรงเท่าพวกหนุ่ม ๆ เราไม่ไหวกันแล้ว”"ได้ครับ" เจคพยักหน้าและเดินออกจากประตูพร้อมกับชาร์ลีขณะที่พวกเขาเดินลงบันได เจคผู้ฉลาดหลักแหลมก็เดินนำหน้าชาร์ลีและไม่สนใจแม้แต่จะมองหน้าเขาชาร์ลีก็อดคิดไม่ได้เลยว่า ไอ้บ้านี่และบริษัทของมันคงอยู่ไม่พ้นวันนี้หรอก เขาแค่ต้องการหาเวลาที่เหมาะสมในการจัดการขั้นเด็ดขาดเท่านั้นเองความสนุกสุดขีดกำลังก่อตัวเป็นความเศร้าอย่างขีดสุดเช่นกัน และนั่นคือความหายนะที่แย่ที่สุดที่ผู้ชายคนหนึ่งจะได้รับ เจคยังไม่ได้รับรู้ถึงความสนุกสุดขีดนั้นเลยพวกเขามาถึงชั้นล่างและเห็นชายอายุประมาณแปดสิบกว่า เขามีผมสีขาวนั่งอยู่บนรถเข็น และมองขึ้นไปที่อาคารเรียนเก่ามีชายวัยกลางคนยืนอยู่ข้างเขา เขายิ้มเมื่อเห็นชาร์ลีกับเจค และพูดว่า “สวัสดีครับ ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือนะครับ ขอโทษที่รบกวน แต่ผมพาเขาขึ้นบันไดไม่ไ
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
