บทที่ 560

จาค็อบจ้องไปที่ชายที่ยืนอยู่ข้างหน้าเขาครู่หนึ่งก่อนจะหัวเราะ และพูดด้วยความประหลาดใจ “โอ้พระเจ้า นั่นนายเองเหรอเอริค? เอริค ชอว์? โอ้โห เราไม่ได้เจอกันมา 30 ปีแล้ว! ดูนายสิ ทั้งดูเท่และหล่อมาก! นายคงสบายดีมากเลยใช่ไหมเพื่อน!”

เอริคส่ายหัว “ไม่ ฉันไม่มีอะไรเทียบกับนายได้หรอก จาค็อบ นายเป็นอย่างที่เด็กสมัยนี้ว่ากัน เด็กบ้านรวยในเมือง…”

ตระกูลวิลสันเป็นชื่อตระกูลที่มีเกียรติในสมัยก่อน

ในขณะนั้นนายท่านวิลสันอยู่ในตำแหน่งสูงสุดของเขา โดยได้รับเหรียญทองแรกเมื่อเขาพุ่งเข้าสู่เวทีธุรกิจเป็นครั้งแรก และต่อมาก็ได้รับชื่อเสียงอันเป็นเกียรติแก่ตัวเขาเองเช่นกัน ดังนั้น จาค็อบจึงมีชีวิตที่ดีเพราะพ่อของเขา เงินค่าขนมของเขาเพียงอย่างเดียวอาจเป็นมากกว่าครึ่งหนึ่งของเพื่อนร่วมชั้นของเขารวมกัน

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงดึงดูดความสนใจจากเอเลนจากชั้นเรียนอื่น

จาค็อบหัวเราะอย่างเขินอายกับคำพูดของเพื่อน แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไร ชายวัยกลางคนและชายหนุ่มอีกคนก็เดินเข้ามาหาพวกเขา

ชายวัยกลางคนเดินเข้ามาหาพวกเขา และพูดว่า “หา? เด็กบ้านรวยกับผีสิ! พวกนายไม่รู้ด้วยซ้ำเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของเขาเพราะพวกนายไม่ได้อยู