บทที่ 555

"เขาคือใคร?!"

ฌอนหงุดหงิดมาก “พ่อ ไม่ว่าเขาจะเป็นใครในตอนใต้นี้ ก็ไม่มีใครดีไปกว่าผมแล้ว! เขาคงเป็นแค่ไอ้ขี้แพ้! แม้แต่มังกรบนท้องฟ้าก็ยังต้องคอยอยู่รอบตัวผม!”

จากนั้นใบหน้าของเขาก็จมลงในขณะที่พูดว่า “พ่อไม่คิดว่า นายท่านมัวร์มากเกินไปหน่อยเหรอ? มันถือว่าเป็นเกียรติมากสำหรับเธอแล้วที่ผมจะมาแต่งงานด้วย! คิดว่าตัวเองเป็นใครกันถึงกล้ามาดูถูกผม!”

โดนัลด์พูดเรียบ ๆ “ฌอน อย่าลืมว่าเราพักอยู่กับตระกูลมัวร์ กำแพงมีหู ประตูมีตา แกจะอธิบายตัวเองยังไง ถ้าพวกเขาได้ยินสิ่งที่แกพูดเข้า นั่นจะกลับคำพูดไม่ได้นะ”

ฌอนปิดปากของเขาด้วยความตกใจ

โดนัลด์ถอนหายใจอย่างผิดหวังเล็กน้อย “ลูกชาย แกเป็นแบบนี้เสมอ ใจร้อนเกินไป ครั้งหน้าแกควรจะต้องสงบและนิ่งให้มากขึ้น”

“ผมขอโทษครับพ่อ ผมไม่ได้คิดอย่างรอบคอบ”

“นายท่านมัวร์ฉลาดและรู้ทันมาโดยตลอด ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่สามารถสร้างธุรกิจครอบครัวที่ใหญ่โตและหลากหลายเช่นนี้ได้ พ่อไม่คิดว่า เขาจะทำอะไรไร้สาระหรอก เขาจะไม่เห็นด้วยอย่างแน่นอนถ้าจัสมินชอบแค่ผู้ชายธรรมดา พ่อเลยสงสัยว่าผู้ชายคนนั้นต้องเป็นใครสักคนแน่ ๆ”

แสงเย็นวาบผ่านดวงตาของฌอนขณะที่เขาพูด “พ่อครับ ผมไม่เค