บทที่ 446

จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเขาโยนเช็คลงในเครื่องซักผ้าโดยไม่ได้ตั้งใจ?

โอ้พระเจ้า! มันน่าตกใจสำหรับพวกเขาที่คิดถึงเรื่องนี้

ใบหน้าของเคนเน็ธกระตุกเบา ๆ ด้วยความโกรธ เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่ ทำไมไอ้ขยะนี่ถึงมีเงินมากมายขนาดนี้ เขาเป็นเพียงลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ของตระกูลวิลสันไม่ใช่เหรอ?

ชาร์ลีถามพิธีกรไปว่า “ในเมื่อไม่มีใครสามารถเสนอราคาสูงกว่าผมได้ แล้วผมก็สามารถจ่ายเงินหนึ่งพันบ้านได้ โสมสีม่วงที่ยอดเยี่ยมนี้ควรเป็นของผมใช่ไหมครับ?”

พิธีกรกลับมามีสติ และพูดออกไปทันทีว่า “ตอนนี้ ผมจะประกาศว่า โสมสีม่วงอายุสามร้อยปีนี้เป็นของ… ”

ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยค เคนเน็ธก็รีบพูดไปว่า “หยุดก่อน! ผมจะเสนอราคาเพิ่ม!”

ทุกคนในเหตุการณ์นั้นยังตกใจอีกครั้ง

การประมูลเริ่มต้นที่ห้าสิบล้านบาท และตอนนี้การประมูลอยู่ที่หนึ่งพันล้านบาท เขาจะประมูลเพิ่มราคาต่อไปจริง ๆ หรือ?

โสมสีม่วงนั้นไม่คุ้มกับเงินมากขนาดนั้น! สองคนนี้เป็นบ้าไปแล้วหรืออย่างไร?

เจฟฟรีย์รีบเตือนเขาไปทันทีว่า “ประธานวิลสัน! การเสียเงินหนึ่งพันล้านเพื่อซื้อโสมสีม่วงนั่น เป็นการเสียเงินเปล่า คุณทำอะไรได้มากกว่านี้ด้วยเงินจำนวนนั้นนะครับ! ทำไมคุณถึงอยา