เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 450
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 451
หากการปรุงแต่งทางจิตใจของสวะพวกนั้นเป็นกระแสน้ำ การสะกดจิตของชาร์ลีก็คือมหาสมุทรที่ยิ่งใหญ่!ในชั่วพริบตา การชักใยทางจิตใจภายใต้คนสวะนั้น ที่ทำให้ลูน่ามาตลอด ก็พ่ายแพ้ต่อการสะกดจิตของชาร์ลีคำพูดของชาร์ลีเป็นเหมือนสัญญาณในชีวิตของเธอ และมันจะไม่มีวันหายไปจากใจของเธอตลอดชีวิตนี้ทันใดนั้น ตลอดเวลานี้ลูน่าก็รู้ว่าเธอโง่มากแค่ไหนเมื่อเธอนึกขึ้นได้ว่า เธอเกือบโดนสะกดจากไอ้สวะที่ทำให้เธอฆ่าตัวตาย เธอก็รู้สึกกลัว และรู้สึกขอบคุณชาร์ลีเป็นอย่างมาก เธอคุกเข่าลงต่อหน้าชาร์ลีทันที ก่อนที่จะพูดไปว่า “ขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉันนะคะ! ฉันสัญญาว่า ฉันจะใช้ชีวิตให้ดี และจะไม่ทำให้พ่อแม่ผิดหวัง ฉันจะมีส่วนช่วยเหลือสังคมในอนาคตอย่างแน่นอนค่ะ!”ชาร์ลีพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ในขณะที่เขาพูดไปว่า “ในเมื่อคุณได้มีสติกลับมาแล้ว ผมก็ขอให้คุณมีชีวิตที่มีความสุข และสมหวังในอนาคตนะครับ”ในขณะที่เขาคุยกับเธอไปเรื่อย ๆ จู่ ๆ ชาร์ลีก็นึกถึงเรื่องคนล่อลวงคนนั้น และเขาก็ถามทันทีว่า “คุณเล่าเรื่องแฟนของคุณให้ผมฟังอีกหน่อยได้ไหม?”ลูน่าตอบอย่างขมขื่นไปว่า “เขาไม่ใช่แฟนของฉันอีกต่อไปแล้วนับจากนี้ค่ะ คนแบบนั้นทำให้ฉันร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 452
หญิงสาวทิ้งกำแพงที่สูงใหญ่ของเธอโดยสิ้นเชิง เมื่อเธอเห็นว่า เขาเป็นคนใจกว้างแค่ไหน ทำให้เธออยากจะรู้จักเกี่ยวกับเคียนมากขึ้นเป็นพิเศษ ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของเคียนก็ดังขึ้น เขามองไปที่หมายเลขผู้โทร และพบว่าลูน่าเป็นคนโทรหาเขา เขาขมวดคิ้วทันทีอย่างช่วยไม่ได้ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงยังไม่ตายไปอีก น่ารำคาญเสียจริง ๆ !สาวสวยเห็นสีหน้าแปลก ๆ เธอก็ถามอย่างสงสัยไปว่า “แฟนโทรมาเหรอคะ?”“ไม่ ไม่ใช่!” เคียนรีบอธิบาย “แฟนเก่าของผม เธอนอกใจผม แต่ผมไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงยังรังควานผมแบบนี้”หลังจากนั้น เคียนก็ถอนหายใจขณะที่เขาพูดไปว่า “คนสวย ช่วยรอผมก่อนนะ คุยเสร็จแล้วผมจะรับกลับมา”“ค่ะ!”เคียนหยิบโทรศัพท์มือถือไว้ในมือ ก่อนจะเดินออกไปจากบาร์ หลังจากรับสาย เขาก็เริ่มด่าทันทีที่เขาเปิดปากพูด “เธอโทรหาฉันทำไม? เธอเป็นผู้หญิงสกปรก! เธอดูถูกฉัน แล้วยังทำให้ฉันอับอาย มันยังไม่มากพออีกหรือไง?”ลูน่าเปิดลำโพงบนโทรศัพท์มือถือของเธอ เมื่อชาร์ลีได้ยินคำพูดของเคียนรู้สึกโกรธมากไอ้สารเลวคนนี้คอยบงการทางจิตใจเธออยู่ตลอดเวลาจริง ๆ ! เขาต้องการให้ลูน่ารู้สึกว่า เธอสกปรกและมีมลทินจริง ๆ เพื่อที่เขาจะเอาชีว
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 453
เมื่อรู้สึกว่าเขาอาจสูญเสียการควบคุมลูน่าไป เคียนจึงรีบกลับไปที่โรงเรียนด้วยความตื่นตระหนกโดยไม่สนใจว่ามีเหยื่อที่สวยงามรอเขาอยู่ที่บาร์เคียนไปที่ทะเลสาบเทียมทันทีที่เขาไปถึงมหาวิทยาลัย เขาเห็นลูน่า เขาเดินไปหาเธอแล้วถามว่า “ลูน่า เธออยากให้ของขวัญอะไรกับฉันล่ะ?”ชาร์ลีโผล่ออกมาจากตรงไหนสักที่ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เธอไม่มีของขวัญให้น่ยหรอก แต่ฉันมี!”“นายเป็นใคร?” เคียนมองไปที่ชาร์ลีด้วยความตื่นตัว แล้วมองกลับไปหาลูน่า “มันเป็นใคร? เธอเกี่ยวข้องกับมันใช่ไหม?”ชาร์ลีกล่าวว่า “ไม่ เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน”“แล้วนายเป็นใครล่ะ?”“ฉันเป็นคนหนึ่งที่สามารถบังคับใช้ความยุติธรรมในนามของพระเจ้าได้!”จากนั้น ชาร์ลีก็แตะหลังลูน่าเบา ๆ แล้วพูดว่า “ลูน่า ไปหาออโรร่ากับเพื่อน ๆ แล้วกลับไปที่หอพักแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าซะนะ หมดหน้าที่ของคุณตรงนี้แล้วล่ะ”ลูน่าพยักหน้าและโค้งคำนับอย่างขอบคุณ เธอเชื่อใจชาร์ลีร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ จากนั้นเธอก็เดินไปหาออโรร่าและเพื่อน ๆ ของเธอที่ยืนอยู่ใกล้ ๆออโรร่าและเพื่อน ๆ สวมกอดเธอ และร่ำไห้ด้วยความดีใจ ขอบคุณที่เธอล้มเลิกความพยายาม
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 454
ชาร์ลีปัดแขนและตบเขา ทำให้เคียนเซและล้มลงกับพื้นเคียนได้รับการเลี้ยงดูมาอย่างรักใครประคบประหงมมากเกินไป และเขาไม่เคยถูกยั่วยุมาก่อน โดยเฉพาะการตบแบบนี้ เขาลุกขึ้นและตะโกนไปว่า “ไอ้เวรนี่! ฉันจะฆ่าแก!”“ฆ่าฉันเหรอ?” ชาร์ลีถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาไปว่า “ฟังให้ดีล่ะ ฉันชื่อ ชาร์ลี เวด! เป็นนายน้อยของตระกูลเวดในอีสต์คลิฟฟ์ แลุเป็นประธานของเอ็มแกรนด์กรุ๊ป! ตอนนี้ฉันจะให้เวลานายคิดสักครู่แล้วกัน นายคิดว่านายสามารถเจ้ากี้เจ้าการ และอวดดีต่อหน้าฉันแบบนี้ได้ไหม?”เคียนตะลึง!ตระกูลเวดในอีสต์คลิฟฟ์?!นั่นคือตระกูลอันดับต้น ๆ ของประเทศ!แม้ว่าตระกูลเว็บบ์จะดีกว่าตระกูลมัวร์เล็กน้อย แต่ก็ไม่ใช่หนึ่งในสิบเช่นตระกูลเวด!เขาสงสัยว่า ชาร์ลีกำลังพูดโกหกอยู่หรือเปล่า แต่ในความคิดที่สอง ชาร์ลีไม่ได้ดูกังวล หรือกลัวเมื่อเขาเอ่ยชื่อ แถมยังกล้าตบเขาอีก นั่นหมายความว่าเขาต้องมั่นใจเต็มร้อย!นี่ก็หมายความว่า เขาอาจจะพูดความจริง!เคียนก็กระวนกระวายทันทีเขาคิดว่าตัวเองสามารถออกอาละวาดได้ทั้งในโอลรัสฮิลล์ และแม้แต่ภาคใต้ทั้งหมด แต่เขาไม่คิดว่า นายน้อยของตระกูลเวดแห่งอีสต์คลิฟฟ์ จะปรากฏตัวในโอลรัสฮิลล์ ย
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 455
เคียนจ้องไปที่ชาร์ลีด้วยความตะลึง ราวกับว่าชาร์ลีกำลังบอกเขาถึงสิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดเท่าที่เคยมีมาชาร์ลียิ้มอย่างชั่วร้ายและพูดต่อไปว่า “เพราะหลังจากการสะกดจิต ใครก็ตามที่หยุดนายไม่ให้กินอึนายจะทำทุกอย่างแม้แต่ฆ่าตัวตายจนกว่านายจะได้กินอึ ถ้านายเห็นอึบนถนน นายต้องกินมัน ไม่อย่างนั้น นายจะรู้สึกราวกับว่า นายจะตายถ้านายไม่ได้กิน นายจะพยายามฆ่าตัวตาย เมื่อมีใครพยายามหยุดนาย สิ่งนี้จะเป็นไปตลอดชีวิตของนาย!”“ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป นี่คือทั้งหมดในอนาคตของนาย นายจะไม่ไล่ตามอย่างอื่นนอกจากกินอึ นายจะไม่มีความสนใจในเงิน ความสุข หรือแม้แต่ผู้หญิง สิ่งที่นายอยากทำไปตลอดชีวิตคือ การกินอึ!”เคียนรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยกับคำพูดของชาร์ลีและพูดไปว่า “นี่ คุณเวด คุณคิดว่าผมโง่เหรอ? คุณคิดว่าผมจะตกหลุมพรางโง่ ๆ นั้นจริง ๆ เหรอ? นี่ไม่ใช่วิธีที่คุณจะมาจัดการกับผมด้วยจิตวิทยานะ! คุณไม่ใช่มืออาชีพ!”ชาร์ลีหัวเราะออกมาดัง ๆ “ฉันไม่ใช่มืออาชีพ นายพูดแบบนั้นใช่ไหม? ฮ่า ฮ่า! ฉันเป็นผู้เชี่ยวชาญนะ! ลองดูสิ ถ้านายไม่เชื่อฉัน!”จากนั้นชาร์ลีก็ยื่นมือออกไปแตะที่หน้าผากของเคียน...เคียนรู้สึกราวกับว่า ร่างก
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 456
เคียนคว้าคอหมออย่างโมโห “ถ้าผมรู้ว่าผมทำไปทำไม ผมยังต้องมาคุณอีกหรือไง! ล้างท้องผมเดี๋ยวนี้!”หมอรู้สึกรำคาญกับท่าทีของเคียน แต่ในฐานะหมอมืออาชีพ เขาจึงลุกขึ้นและสั่งพยาบาลว่า “เตรียมเครื่องมือล้างท้องเดี๋ยวนี้!”พยาบาลพยักหน้าอย่างร้อนรน และเริ่มเตรียมตัวสำหรับขั้นตอนต่อไปเพียงไม่นาน เคียนก็รู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรงเหมือนมีกระแสไฟฟ้าไหลผ่านสมองของเขา จากนั้นเขาก็สูญเสียความรู้สึกทั้งหมด และสิ่งที่เขาคิดได้ก็คือ ตอนนี้เขาอยากกินอึ!เขาโพล่งขึ้นมาทันที “ห้องน้ำอยู่ไหน? ห้องน้ำอยู่ที่ไหน?!”หมอชี้ไปทางขวาแล้วพูดว่า “เลี้ยวขวาไปจนสุดทาง”เคียนรีบวิ่งออกจากห้องรักษาและวิ่งไปที่ห้องน้ำผู้ดูแลและเพื่อน ๆ รีบเดินตามเขาไปในทันทีเมื่อเคียนรีบเข้าไปในห้องน้ำ เขาผลักเปิดประตูแรก แทนที่จะใช้มัน เขากลับมองเข้าไปในโถสุขภัณฑ์ และพบว่ามันว่างเปล่า จากนั้นเขาก็เดินไปที่ห้องถัดไปทันทีฝูงชนต่างตกใจกับการกระทำของเขา เขา… เขาอยากกินมันอีกครั้งเหรอ?!เมื่อเคียนเปิดประตูห้องน้ำห้องที่สอง มีชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างใน ขณะที่เขากำลังจะกระโดดใส่เขา ทุกคนก็ดึงเขาออกมาอย่างหมดหวังและตะโกนว่า “ไม่ เคีย
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 457
ผู้ดูแลของเคียนและเพื่อนของเขาเกือบจะเป็นบ้าเพราะเขา พวกเขาลากเคียนกลับไปที่ห้องของหมอ เพื่อขอยาแก้คลื่นไส้ชายชราที่ถูกเคียนผลักลงไปกองกับพื้น ส่งเสียงครวญครางอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร “อย่าปล่อยให้เขาออกไป หัวของเขาคงมีบางอย่างผิดปกติ! เป็นบ้าอะไรวะเนี่ย! ทำไมเขาถึงจับอึกินแบบนี้!”ผู้ดูแลมหาลัยหยิบกระเป๋าเงินของเขาออกมาอย่างอึดอัดใจ และยื่นธนบัตรหนึ่งพันให้ชายชรา “นี่ครับคุณ นี่คือค่าชดเชยสำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ช่วยยกโทษให้เราด้วยนะครับ… ”ชายชราเปล่งประกายไปด้วยความสุขเมื่อเห็นเงินนั้น ความหงุดหงิดและความระคายเคืองทั้งหมดก็ลอยหายออกไปทางหน้าต่างทันที เขารับเงินด้วยความยินดีและถามไปว่า “คราวหน้าคุณต้องการการบริการจากฉันอีกไหมล่ะ?”ผู้ดูแลหันกลับมาด้วยความรังเกียจและพูดไปว่า “ไม่ครับ ไม่มีครั้งต่อไป ถ้าคุณยังทำธุระไม่เสร็จ ก็เชิญทำธุระของคุณต่อเถอะครับ… ”จากนั้นเขาก็กระตุ้นนักเรียนไปว่า “รีบพาเคียนไปหาหมอเดี๋ยวนี้!”เมื่อหมอเห็นเคียน เขาก็อาเจียนออกมา และโพล่งไปว่า “โอ้ ขอร้องล่ะ พาเขาไปโรงพยาบาลทางจิตเวชเดี๋ยวนี้เถอะ! เราไม่สามารถทำอะไรได้เลย!”ผู้ดูแลพูดว่า “อย่างน้อย
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 458
ผู้ดูแลที่อยู่หลังพวงมาลัย และเพื่อนทั้งสามของเขา รู้สึกเวียนหัวเล็กน้อยจากกลิ่นที่สยดสยอง ผู้ดูแลรีบเปิดหน้าต่างบนรถทุกบาน เพื่อให้ลมพัดกลิ่นอันน่าสะพรึงกลัวนี้ออกไปเคียนเป่าปัดกลิ่นให้ออกไป เขาหันไปหาชายคนนั้นทางขวามือ และตะโกนว่า “แจ็ค บอกฉันมาว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่งั้นฉันจะทำลายนายให้พินาศย่อยยับไปซะ! คืนเงินที่ฉันให้ยืมเมื่อสองวันก่อนมาเลย!”แจ็คร้องเสียงหลงด้วยความตกใจและพูดติดอ่างไปว่า “ได้ ๆ ได้ครับเจ้านาย ผมจะบอกคุณทุกอย่าง! เมื่อกี้คุณบ้าไปอีกแล้ว และอยากกินเจ้านั่นอีก เราพยายามห้ามคุณแล้ว แต่คุณแข็งแรงเกินไป หลังจากหลุดพ้นจากพวกเรา คุณก็วิ่งไปที่ห้องน้ำของโรงพยาบาล บุกเข้าไปในห้องน้ำของชายชราคนหนึ่ง พลักเขาออกจากห้องน้ำและ... ”ยิ่งเคียนได้ฟัง ใบหน้าของเขาก็ยิ่งมืดมน เขาพูดตะกุกตะกักกลับไปว่า “นี่… ฉันกินมันแล้วหรือยัง?”แจ็คพยักหน้าอย่างระมัดระวัง “ใช่… ใช่ครับ…”“อ๊ากก…” เขานึกภาพถึงสิ่งนั้นเคียนอาเจียนออกมา สิ่งที่เขากินสองครั้งติดต่อกัน ตอนนี้มันเลอะเต็มเบาะรองนั่งของรถไปหมดแล้ว ...ทันใดนั้น รถก็มีกลิ่นเหม็นมาก ราวกับว่ามันตกลงไปในบ่อ การเปิดหน้าต่างรถเพื่อระบายอา
บทล่าสุด
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1600
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1599
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1598
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1597
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1596
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1595
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1594
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1593
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1592
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล
