บทที่ 441

เมื่อแอนโธนี่ได้ยินคำปฏิเสธอย่างโจ่งแจ้งของอิจิโร่ เขาตอบอย่างเย็นชากลับไปว่า “ผมจำได้ว่าคุณมียา 3 ชนิดที่วางขายอยู่ในตลาดทั่วโลก ได้แก่ แป้งทาท้อง แป้งล้างคอ และโลชั่นแก้กลากเกลื้อน ยาทั้งสามชนิดนี้ มีต้นกำเนิดมาจากยาจีน หนึ่งในนั้นมาจากแพทย์ชาวจีน ‘บทความเกี่ยวกับการเจ็บป่วยและโรคเบ็ดเตล็ด’ ของจางจ้งจิ่ง หนึ่งในนั้นมาจาก ‘รายงานตำรับยาจากราชวงศ์ฮั่น’ และสุดท้ายมาจาก ‘สรุปเภสัชศาสตร์แผนจีน’ ผมพูดถูกไหมล่ะ?”

แม้ในเวลานี้ การแสดงออกบนใบหน้าของอิจิโร่จะดูน่าเกลียดเล็กน้อย แต่เขาก็ยังคงปฏิเสธต่อไป

“ดร. ซิมมอนส์ คุณล้อเล่นหรือเปล่าครับ? เภสัชตำรับโบราณของจีน เมื่อหนึ่งหรือสองพันปีก่อนนั้นเป็นขยะไปแล้ว และไม่มีการประยุกต์มาใช้ทางการแพทย์ หรือพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์เลย ทำไมบริษัทยาขนาดใหญ่อย่างโคบายาชิฟาร์มาต้องใช้เภสัชตำรับที่ล้าหลังตั้งแต่หนึ่งถึงสองพันปีก่อนแบบนั้น นี่มันดูถูกกันชัด ๆ !”

เมื่อแพทย์ชาวจีนคนอื่น ๆ ในห้องโถงได้ยินว่า อิจิโร่ดูหมิ่นแก่นแท้ของยาจีนโบราณ ที่บรรพบุรุษของพวกเขาทิ้งไว้เบื้องหลัง พวกเขาก็อดไม่ได้ ที่จะทำหน้าบึ้งตึง และสาปแช่งภายในใจ

แอนโธนี่ตอบด้วยน้ำเสียงที่ตรง