บทที่ 302

แคลร์พยักหน้ารับ ในตอนนี้ความวิตกกังวลทำให้คิ้วของเธอขมวดเข้าหากัน

ไม่นานนัก ตรงทางเดินด้านนอกก็มีเสียงก้าวเดินช้า ๆ ของคุณท่านวิลสัน พร้อมกับเสียงไม้เท้าของเธอกระทบกับพื้นดังขึ้น ด้านหลังเธอคือคริสโตเฟอร์ แฮโรลด์ และเวนดี้

เมื่อไม่นานมานี้แฮโรลด์ซึ่งถูกทำร้ายและถูกจับกุมที่สถานีตำรวจได้คุณท่านวิลสันช่วยในการประกันตัวออกมา ดังนั้นเขาจึงจ้องมองชาร์ลีอย่างเต็มไปด้วยความแค้นและความเกลียดชัง

แน่นอนว่าชาร์ลีไม่ได้สนใจเขาแม้แต่น้อย

วันนี้เป็นพิธีเปิดสำนักงานของภรรยาเขาไม่ต้องการมีความขัดแย้งใด ๆ กับพวกนิสัยแย่เหล่านี้ เขาจะไม่กระโดดอัดหน้าพวกนี้ตราบใดที่พวกเขาทำตัวดี

เวนดี้เดินออกมาข้างหน้าเพื่อเยาะเย้ยแคลร์ เธอพูดไปว่า “แคลร์ เธอไม่ได้ทักทายคุณยายด้วยซ้ำ เธอหยาบคายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันเหรอ?”

แคลร์ตอบอย่างเรียบเฉยว่า “ฉันถูกไล่ออกจากตระกูลวิลสันแล้ว อีกนัยหนึ่งก็คือ เราไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก!”

“ให้ตายสิ!” คุณท่านวิลสันกระแทกไม้เท้าลงกับพื้นอย่างแรงและพูดด้วยความเกรี้ยวโกรธไปว่า “แกมีเชื้อสายของตระกูลวิลสัน และพวกเรามีความสัมพันธ์กันทางสายเลือด แกเกิดมาเป็นส่วนหนึ่งของพวกเร