เขารู้สึกสับสนแต่ก็ไม่ใส่ใจ เขาได้ส่งคำเชิญไปยังเอ็มแกรนด์กรุ๊ปแล้ว ดังนั้นดอริสจะต้องมาร่วมงานอย่างแน่นอนเธอคงเตรียมของขวัญไว้แล้วแต่ยังแค่มาไม่ถึงที่นี่เท่านั้น!คริสโตเฟอร์แสดงท่าทางโอ้อวดและพูดออกไปว่า “แหม นายยังคิดว่าตัวเองมีคอนเนกชั่นอีกเหรอ?”เกือบสิบโมงแล้ว ถ้ามีแขกมาพวกเขาคงจะมาถึงประตูแล้วอย่างไรก็ตาม ทางเข้าว่างเปล่าและเงียบสงบ เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครปรากฏตัวเวนดี้พูดด้วยน้ำเสียงอวดดีไปว่า “พ่อคะ พวกขี้แพ้บอกว่าไม่สำคัญว่าวันนี้พวกเขาจะมีแขกหรือเปล่า แค่เขาคนเดียวก็เพียงพอแล้ว หนูสงสัยจังว่าเขามีอำนาจมากแค่ไหน? เขาคิดว่าเขาเป็นใครสักคนที่มีอิทธิพลมากในโอลรัลฮิลล์จริง ๆ เหรอ?”ในขณะนี้เสียงจากแผนกต้อนรับก็ดังก้องมาแต่ไกล ดูเหมือนว่าเธอจงใจขึ้นเสียงของเธอเล็กหน้อย“ประกาศ คุณทราวิส เลน จากแลงคาสเตอร์ ได้มาถึงแล้วค่ะ… ”ทราวิส เลน?ชาร์ลีรู้สึกงุนงงเล็กน้อย ครั้งสุดท้ายที่เขาได้พบกับทราวิสคือตอนที่ตระกูลไวท์พาแจ็ค เยลแมนไปจัดการแข่งขันอภิปรัชญาและชาร์ลีก็เรียกสายฟ้ามาฆ่าแจ็ค เขาไม่ได้เชิญทราวิสมาร่วมงานเปิดตัวของภรรยาเขา ทำไมเขาถึงมาที่นี่ได้ล่ะ?ตระกูลวิลสันก็ตะลึง
คำพูดของทราวิส เลนทำให้ทุกคนในสำนักงานและสมาชิกในตระกูลวิลสันต่างก็กะพริบตากันด้วยความประหลาดใจเขามาแสดงความยินดีกับแคลร์จริงเหรอ?!เขาเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในแลงคาสเตอร์นะ!เมื่อไหร่? อย่างไร? ชาร์ลีและแคลร์เริ่มมีความสัมพันธ์กับเขาได้อย่างไร?!คริสโตเฟอร์ตกใจอย่างที่สุด เขาไม่คาดคิดว่าชายคนนี้จะหยาบคายกับเขาและตะคอกใส่เขาต่อหน้าทุกคนเช่นนี้ ด้วยความอับอายเขาจึงรีบถอยหลังกลับและเลี่ยงไปอีกทางหนึ่งทันทีเวนดี้ขมวดคิ้วด้วยความสับสนและกระซิบกับแฮโรลด์ว่า “นี่ ชายร่างท้วมคนนี้เป็นคนรวยที่สุดในแลงคาสเตอร์จริงหรือเปล่า? ทำไมรู้สึกเหมือนเขาเป็นแค่นักแสดงที่ถูกจ้างมาหลอกเราเลยล่ะ? ทำไมบุคคลสำคัญถึงใจดีและเคารพคนขี้แพ้อย่างนั้น… ”แฮโรลด์ส่ายหัวและกระซิบกลับไปว่า “ใช่ ฉันไม่คิดว่าเขาจะเป็นตัวจริงเหมือนกัน…”คนที่นี่ตอนนี้ไม่มีใครเคยเห็นทราวิส เลนมาก่อน แต่พวกเขาเคยได้ยินข่าวลือกระฉ่อนเรื่องความเข้มงวดในการจัดการธุรกิจของเขาอยู่บ้าง ชายคนนี้ดูไม่มีอะไรเหมือนกับในข่าวลือเลย ขณะที่เขาพูดคุยกับชาร์ลีอย่างนุ่มนวลและอ่อนโยนทราวิสหยิบกล่องสวยหรูออกมาจากกระเป๋าและส่งให้แคลร์ “คุณผู้หญิงเวด ขอ
อาคารทั้งหลังเริ่มครึกครื้นและสับสนวุ่นวายอย่างกะทันหัน พิธีเปิดที่เรียบง่ายได้สร้างฉากที่ฟุ่มเฟือยถึงขนาดที่เกี่ยวข้องกับเฮลิคอปเตอร์ด้วย!ทุกคนชะโงกหัวไปมองคนสองสามคนที่ยืนอยู่ด้านหน้าสำนักงานแคลร์อยู่ในอาการงุนงง เธอได้เชิญคนมาบ้างแต่พวกเขาเหล่านั้นไม่ได้รู้จักกับเธอเป็นการส่วนตัวมากนักและเธอไม่รู้จักใครที่สามารถซื้อเฮลิคอปเตอร์ได้ด้วยใครบางคนในฝูงชนอุทานออกมาว่า “กระเช้าดอกไม้นั่นคือรุ่นลิมิเต็ดอิดิชันในตำนานของทิฟฟานี่ไม่ใช่เหรอ? ฉันได้ยินมาว่ากระเช้าดอกไม้หนึ่งใบ มีราคามากกว่าสิบล้านบาทอีก!”“ว้าว ดูดอกไม้ทั้งหมดนั้นสิ! ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเลย สวยมาก!”“นี่คือดอกทิวลิปเนเธอแลนด์! ดอกทิวลิปเนเธอร์แลนด์มีราคาแพงมาก ดอกเดียวสามารถมีราคาตั้งแต่หลายหมื่นหรือหลายแสนบาทได้เลย! มีแม้กระทั่งดอกไฮเดียนเยียและดอกกุหลาบจูเลียต… ว้าว นี่คือดอกไม้หายากทั้งนั้นเลย! ในประเทศของเราไม่สามารถปลูกได้หรอก นี่มันนำเข้ามาจากต่างประเทศทั้งนั้น!”“ไม่น่าแปลกใจ ที่พวกเขาต้องส่งเฮลิคอปเตอร์มา! ฉันเดาว่าพวกเขาส่งเฮลิคอปเตอร์จากต่างประเทศมาที่นี่เลย!”“จากที่มองนะ กระเช้าดอกไม้ทิฟฟานี่ราคาตั้งสิบล้าน
ทางเดินปรากฏขึ้นทันทีขณะที่ผู้คนจำนวนมากเดินเข้ามาดูและยืนอยู่เพียงด้านข้างสองฝั่งราวกับตรงกลางมีสิ่งกีดขวางที่มองไม่เห็นอยู่ดอริสและจัสมินสาวสวยสองคนที่สวมชุดทางการและสง่างามพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้าเดินเคียงข้างกันจากด้านนอกตรงไปที่ประตูด้านหลังพวกเธอคือซีค ไวท์พร้อมกับเควินและเจอรัลด์ เกรแฮม ควินตัน พร้อมกับออโรร่า อดัม และแอนโธนี ซิมมอนส์กับหลานสาวของเขา ไซล่า พวกเขาเดินมาเป็นกลุ่มเหมือนกับทีมอเวนเจอร์สอย่างไรอย่างนั้นเลยอัลเบิร์ต โรดส์ก็เดินตามหลังพวกเขามาดวงตาของเวนดี้เบิกกว้างด้วยความตกใจและไม่เชื่อสายตาตัวเอง ในขณะที่เธอจ้องไปที่ภาพนั้นอย่างไม่วางตาคนเหล่านี้ล้วนเป็นบุคคลสำคัญในโอลรัสฮิลล์ที่แทบไม่เคยปรากฏตัวในที่สาธารณะเลย แต่พวกเขามารวมตัวกันที่นี่เพื่อแสดงความยินดีกับแคลร์ นี่ทำให้เธออิจฉาและกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก!ก่อนหน้านี้เธอมักจะหยิ่งและทะนงตัวเองมาก นั่นเพราะภูมิหลังของเธอในฐานะลูกสาวของตระกูลที่ร่ำรวยและเป็นคนหนุ่มสาวที่โดดเด่นที่สุดคนหนึ่งในเมือง เธอสวยและน่าดึงดูด สูงและสมส่วน เธอได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในเทพธิดาที่สวยงามของคนในสังคมชั้นสูงของเมืองอีกด้ว
แน่นอนพวกเขามาที่นี่เพราะชาร์ลี...เมื่อได้ยินเช่นนั้น แคลร์ก็มองไปที่ชาร์ลีซึ่งกำลังทักทายแขกคนอื่น ๆ อยู่ และความหึงหวงก็เกิดขึ้นอย่างช้า ๆ ภายในตัวเธอ...เธอไม่คาดคิดว่าลูกสาวที่มีชื่อเสียงของตระกูลมัวร์จะเคารพสามีของเธอมากขนาดนี้ ตอนนี้เขาเต็มไปด้วยความลึกลับจากนั้นดอริสก็เดินเข้ามาหาพวกเขา จับมือกับแคลร์และพูดว่า “ยินดีด้วยนะคะคุณเวด เอ็มแกรนด์กรุ๊ปมีโครงการมากมายที่รอการพูดคุยกับคุณอยู่!”“จริงเหรอคะ?!” แคลร์อุทานด้วยความตกใจก่อนหน้านี้ สัญญาหกร้อยล้านบาทกับเอ็มแกรนด์กรุ๊ปก็เพียงพอที่จะทำให้ทั้งตระกูลวิลสันตื่นตาตื่นใจมาแล้ว แค่เธอได้รับสัญญาสักหกสิบล้านบาทจากพวกเขาเธอก็จะมีความสุขมากแล้ว!ดอริสยิ้มและตอบไปว่า “แน่นอนค่ะ คุณเวด ตอนนี้เรามีโครงการออกแบบและปรับปรุงการตกแต่งภายในซึ่งรวมมูลค่าเกือบสามพันล้านบาท เราจะเตรียมสัญญาทันทีหากคุณสามารถยอมรับและจัดการได้ค่ะ!”ตระกูลวิลสันที่กำลังฟังบทสนทนาของพวกเขาอ้าปากค้างกว้างจนแมลงวันจะเข้าปาก!โครงการสามพันล้านบาท?!เหมือนพวกเขาอยากจะมอบทุกอย่างให้กับแคลร์อย่างนั้นแหละ?!ใครจะรู้ถึงความคิดข้างในของรองประธานเอ็มแกรนด์กรุ๊ปได้?
ในตอนนี้เวนดี้รู้สึกเศร้าและเจ็บปวดมากเธอทุ่มเททั้งความหวังและความฝันที่มีต่อชีวิตที่สวยงามของเธอทั้งหมด เพื่อให้มีความสุขกับเจอรัลด์ แต่เขากลับผลักเธอลงสู่ก้นบึ้งแห่งความทุกข์ยากนี้ด้วยน้ำมือของเขาเอง!เขาไม่เพียงทิ้งเธอหลังจากที่ทำร้ายจิตใจของเธอแต่เขายังแสดงความไม่ชอบและรังเกียจเธอต่อหน้าผู้คนมากมาย!มันเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้! ความโกรธเกรี้ยวของเธอเกือบจะระเบิดออกมาตรงนั้นแล้ว!เจอรัลด์สงบนิ่งและไร้อารมณ์อย่างผิดปกติกับการร่ำไห้และคำกล่าวหาของเธอ เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “มันเป็นเรื่องปกติ ที่จะตกหลุมรักและเลิกกัน มันเกี่ยวอะไรกับความเคารพกันด้วย? ช่วยหยุดรังควานฉันสักทีเถอะ”ชาร์ลีเดินไปหาพวกเขาขณะที่เขาคิดว่าเวนดี้กำลังจะสร้างปัญหาใบหน้าของเจอรัลด์ค่อย ๆ ซีดลงขณะที่ชาร์ลีเดินเข้ามาหาพวกเขา เขารีบอธิบายอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าชาร์ลีจะไล่เขาออกจากสถานการณ์นี้ “ปรมาจารย์เวดครับ ช่วยใจเย็น ๆ ก่อนนะครับ เธอเป็นผู้หญิงที่ไร้ยางอาย จู่ ๆ เธอก็โยนอารมณ์ฉุนเฉียวมาที่ผม... ”เวนดี้จ้องมองไปที่การโต้ตอบกันของพวกเขาด้วยความตกใจ เจอรัลด์ซึ่งในอดีตค่อนข้างชอบเธอ แต่ในตอนนี้ได้ทิ้งเธอไปเ
เจอรัลด์รู้ดีว่าเขาเกือบจะทำให้ปรมาจารย์เวดไม่พอใจเข้าแล้ว เพราะเขาถูกหลอกลวงและล้างสมองโดยคนโง่เหล่านี้ โชคดีที่ปรมาจารย์เวดเป็นคนที่ยิ่งใหญ่กว่าและให้อภัยสำหรับการกระทำผิดของเขา ไม่อย่างนั้นเขาคงจะนำความหายนะมาสู่ตระกูลไวท์ของเขาแล้วตอนนี้เวนดี้ผู้ไร้ยางอายคนนี้อยากจะกลับมาคืนดีกับเขาอย่างนั้นเหรอ?!มันเหมือนกับการผลักเขากลับเข้าไปในกองไฟ!เขาผลักเวนดี้ออกไปและเตะเธอเข้าที่ท้องอขณะที่เธอล้มลงกับพื้นเขาก็ตะโกนไปว่า “เวนดี้ วิลสัน! จากนี้ไป ไสหัวไปให้พ้นไปจากฉันซะ! ถ้าเธอมาหาฉันอีก ฉันสาบานกับพระเจ้าเลยว่าฉันจะฆ่าเธอเอง!”เวนดี้นั่งอยู่บนพื้นด้วยความมึนงงอย่างกับถูกฟ้าผ่าเมื่อมองย้อนกลับไปที่ใบหน้าของเจอรัลด์ซึ่งมีสีหน้าเกรี้ยวกราดอยู่ตอนนี้ เธอพบว่ามันแปลกและไม่คุ้นเคย เขาดูไม่เหมือนผู้ชายที่เคยรักเธอเลยแม้ว่าแคลร์จะรู้สึกไม่สบายใจกับเวนดี้แต่พวกเขาก็เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน เธอทนไม่ได้ที่เห็นเธอถูกดูถูกแบบนี้ เธอจึงพูดกับเจอรัลด์ไปว่า “คุณไวท์ คุณและเวนดี้เคยรักกัน แม้ว่าคุณจะไม่สามารถเป็นคนรักกันได้แล้ว แต่คุณก็ไม่จำเป็นต้องเป็นศัตรูกัน ใช่ไหม?”เจอรัลด์โค้งคำนับรับทันทีที่แคล
คริสโตเฟอร์ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัวขณะที่อัลเบิร์ตคำรามใส่เขาเขาไม่สงสัยเกี่ยวกับคำพูดของอัลเบิร์ต เพราะในฐานะคนที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นราชาแห่งโลกใต้ดินและปกครองโลกใต้ดินมานานหลายปี ฉะนั้นการที่จะฆ่าคนสองคนถือเป็นงานที่กระจอกมากสำหรับเขาคริสโตเฟอร์มองชายกำยำสองคนที่กำลังลากเวนดี้ไปอย่างหมดหวัง เขาขึ้นไปหาแคลร์เพื่อขอความช่วยเหลือ “แคลร์ นี่เธอช่วยคุยกับพวกเขาให้หน่อยได้ไหม? เวนดี้เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอนะ จะยืนดูเธอถูกพรากไปแบบนั้นได้ยังไง?”แคลร์เม้มริมฝีปากและพูดกับชายร่างกำยำว่า “พอได้แล้วค่ะ เธอคงกำลังสับสน… เธอไม่ได้ตั้งใจที่จะทำร้ายฉัน…”ถึงแม้ว่าแคลร์จะคิดว่าเวนดี้มากวนประสาทเธอก็ตามแต่พวกเขาก็เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน เธอทนไม่ได้ที่เห็นเวนดี้ถูกคนเหล่านี้ทุบตีอัลเบิร์ตมองกลับไปที่ชาร์ลีและรอฟังคำสั่งจากเขาชาร์ลียิ้มและพูดว่า “คุณจะมามองผมทำไม? ฟังสิ่งที่ภรรยาของผมพูดสิ แล้วก็…”หลังจากนั้นอัลเบิร์ตก็สั่งคนของเขาว่า “คุณผู้หญิงเวดได้พูดแบบนั้นแล้วก็ปล่อยพวกเขาไปสิ!”ชาร์ลีพยักหน้าและหันไปมองคุณท่านวิลสัน “เห็นไหม? ผมบอกคุณแล้วว่าที่นี่ไม่ต้อนรับคุณ ช่วยออกไปจากที่นี่ตอนผ
“โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ
เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร
"หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา
หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ
ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา
เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่
สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”
เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่
ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล