จัสมินไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมจู่ ๆ เธอถึงต้องเจอกับปัญหาใหญ่ขนาดนี้ทั้ง ๆ ที่ปรมาจารย์เลนนาร์ดเปลี่ยนโชคชะตาให้เธอแล้วจากนั้นอีกฝ่ายก็ตอบกลับทางโทรศัพท์ว่า “ตอนนี้ไม่มีอะไรที่เราทำได้ คุณมัวร์ อีกฝ่ายเรียกร้องให้เราจ่ายเงินชดเชยให้พวกเขาทันที พวกเขาปฏิเสธที่จะรับสินค้า”จัสมินรีบถามขึ้นว่า “คุณแน่ใจหรือว่าไม่ได้ทำอะไรผิดพลาด? คุณขอให้พวกเขายืนยันปัญหานี้อีกครั้งได้ไหม?”อีกฝ่ายตอบกลับอย่างรวดเร็วว่า “ดิฉันได้ขอให้พวกเขาตรวจสอบสถานการณ์แล้ว แต่แม้จะตรวจสอบสินค้าไปแล้ว 2 ครั้ง พวกเขาก็ยืนยันว่าสินค้านั้นไม่ได้เป็นไปตามที่พวกเขาคาดหวังไว้เลยค่ะ”จัสมินโพล่งออกมาทันที “ฉันอยากให้คุณตรวจสอบบันทึกการส่งออกของเราตอนนี้เลย ดูว่าใครเป็นคนผลิตสินค้าชุดนี้! ฉันต้องการให้คุณหาคนที่รับผิดชอบในเรื่องนี้เพื่อที่พวกเขาจะได้อธิบายทุกอย่างให้ฉันฟังโดยเร็วที่สุด!”หลังจากนั้นเธอก็สั่งผู้หญิงคนนั้นว่า “สำหรับบริษัทในสหรัฐอเมริกา ฉันต้องการให้คุณยื้อมันออกไปให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณได้ส่งคนสองสามคนไปที่นั่นเพื่อตรวจสอบสถานการณ์”“รับทราบค่ะคุณมัวร์”จัสมินมีสีหน้าสับสนม
เมื่อชาร์ลีเห็นโทรทัศน์ขนาดหกสิบนิ้วตกลงมาที่เท้าของจัสมินเขารีบก้าวไปข้างหน้าและจับมือเธอก่อนจะดึงเธอเข้าสู่อ้อมแขนของเขาโทรทัศน์ตกลงกระแทกกับพื้น!กรอบและหน้าจอโทรทัศน์ตกลงกับพื้น เศษพลาสติกที่แตกเป็นชิ้น ๆ ปลิวว่อน และเฉือนขาเรียวเนียนใสของจัสมิน“โอ๊ย!” จัสมินตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวดทันทีที่เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่น่องของเธอ เมื่อเธอก้มหน้าลงเธอก็รู้ว่ามีบาดแผลที่น่องยาว 2-3 เซนติเมตร เลือดเริ่มไหลออกมาจากบาดแผลภายในพริบตาชาร์ลีรีบหยิบทิชชู่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อก่อนจะคุกเข่าลงข้าง ๆ จัสมิน แล้วกดทิชชู่แนบกับน่องของเธอ หลังจากนั้นเขาก็ถามว่า “จัสมิน บ้านคุณมีชุดปฐมพยาบาลไหม? เราจำเป็นต้องฆ่าเชื้อบาดแผลของคุณตอนนี้เลย”จัสมินรู้สึกโกรธเล็กน้อยเมื่อชาร์ลีแตะขาของเธอ เธออยากจะตะโกนใส่เขา แต่เมื่อเธอนึกได้ว่าชาร์ลีเป็นคนที่ช่วยเธอไว้เธอจึงระงับความโกรธ และพยายามสงบสติอารมณ์หลังจากนั้นเธอจ้องไปที่ปรมาจารย์เลนนาร์ดด้วยความโกรธก่อนจะพูดว่า “ปรมาจารย์เลนนาร์ด คุณจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น นอกจากคุณจะให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลแก่ฉันในวันนี้”ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดของจัสมิน อั
ปรมาจารย์เลนนาร์ดตระหนักถึงความหายนะครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้น หลังจากได้ฟังคำอธิบายของชาร์ลี ดังนั้นเขาจึงรีบพูดว่า “คุณมัวร์ครับ ผมขอโทษ! นั่นไม่ใช่ความตั้งใจของผม! ท่านปรมาจารย์โปรดนำหินก้อนนั้นออกเร็ว ๆ สิครับ…”ชาร์ลีส่ายหัวก่อนจะตอบว่า “ตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์แล้วที่จะเอาหินก้อนนั้นออกไป ท้ายที่สุดแล้ว 'กับดักมังกร' ก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว และเทียบเท่ากับการโยนหินลงน้ำ แม้ว่าคุณจะเอาหินออกจากน้ำ คลื่นที่เกิดจากหินก็ไม่สามารถยกเลิกได้อีกต่อไป”จัสมินมองไปที่ชาร์ลีด้วยสีหน้าตกตะลึง ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเคารพเขามากขึ้นและเธอก็ถามอย่างรวดเร็วว่า “คุณเวดคะ คุณช่วยฉันแก้ปัญหานี้ที่เกิดจาก 'กับดักมังกร' ได้ไหมคะ? ฉันจะไม่ลังเลที่จะจ่ายเงินให้คุณเลยค่ะ ไม่ว่าฉันจะต้องใช้เงินเท่าไรเพื่อแก้ไขปัญหานี้ก็ตาม!”ทันทีที่อัลเบิร์ตได้ยินคำพูดของชาร์ลีเขารีบพูดว่า “คุณเวดครับ คุณต้องช่วยคุณหนูของเราด้วยนะครับ!”ชาร์ลีพยักหน้าก่อนที่เขาจะกล่าวว่า “คุณมัวร์ครับ ฮวงจุ้ยในห้องของคุณ แต่เดิมไม่ใช่รูปแบบกับดักมังกร แต่นี่เป็นปีเกิดของคุณและโชคชะตาของคุณจะเปลี่ยนไปในปีนี้ ดังนั้นนี่จึงไม่เข้ากันกับการสร้างฮวงจุ้ยข
“เขาเป็นพระเจ้าจริง ๆ !” ในเวลานี้อัลเบิร์ตไม่ใช่คนเดียวที่ตกตะลึง แต่จัสมินและคุณลุงออสก้าร์ก็ตกตะลึงเช่นกันมันน่าทึ่งจริง ๆ ที่ชาร์ลีสามารถหาท่อน้ำที่ซ่อนอยู่ภายในพื้นปูนได้สำเร็จชาร์ลีพูดขึ้นอีกครั้ง “อัลเบิร์ต ช่วยทุบท่อน้ำให้แตก แล้วปล่อยให้น้ำทะลักออกมา ทันทีที่น้ำพุ่งออกมาจากท่อ ‘กับดักมังกร’ จะพังลงทันที และรูปแบบฮวงจุ้ยแบบนี้จะไม่มีอีกต่อไป!”จัสมินรีบพูดต่อว่า “อัลเบิร์ตเร็วเข้าสิ ช่วยทำลายท่อน้ำให้แตกเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!”อัลเบิร์ตพยักหน้าก่อนที่เขาจะเริ่มกระแทกท่อน้ำด้วยชะแลงโลหะจนในที่สุดมันก็แตกกระแสน้ำขนาดใหญ่พุ่งทะลักออกมาในทันที ชาร์ลี จัสมิน และคุณลุงออสก้าร์ก็ถอยห่างออกไปทันทีเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้น้ำไหลเข้าท่วมพวกเขา น่าเสียดายที่อัลเบิร์ตไม่สามารถหลบได้ทันเวลา น้ำก็กระเซ็นไปทั่วตัวเขาหลังจากที่น้ำไหลทะลักออกมา ชาร์ลีก็ตระหนักได้ว่าเขาได้ทำลาย "กับดักมังกร" แล้วจากสิ่งที่พวกเขาได้ทำกับท่อน้ำท่อนี้ชาร์ลีรีบบอกคุณลุงออสก้าร์ว่า “รบกวนช่วยปิดวาล์วน้ำหลักทีครับ "กับดักมังกร" ได้ถูกทำลายไปเรียบร้อยแล้วครับ"“โดนทำลายแล้ว!?” ทุกคนถามด้วยสีหน้าสงสัยชาร์ลีตอบอย่าง
จัสมินรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก เธออ้าปากข้างอย่างตะลึงเนื่องจากความคิดที่เปลี่ยนไปของคุณแลมเบธแม้ว่าเธอจะยังโกรธอยู่เพราะสิ่งที่คุณแลมเบธทำมาก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้เธอก็อยากจะตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้น!แต่เธอยังคงนิ่งและเก็บทรงไว้ขณะที่เธอพูดว่า “ก็ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นเรามานัดหมายเวลาและสถานที่เพื่อเซ็นข้อตกลงการเป็นหุ้นส่วนกันก็ได้ค่ะ”คุณแลมเบธรีบตอบว่า “ยิ่งเร็วยิ่งดีเลยครับ! ผมจะบินไปที่โอลรัสฮิลล์พรุ่งนี้เพื่อพบกับคุณด้วยตนเองเลยครับคุณมัวร์!”จัสมินจ้องไปที่ชาร์ลีด้วยความตกใจทันทีที่เธอวางสายโทรศัพท์เธอสามารถเห็นความสามารถและพลังของชาร์ลีผ่านการคุยโทรศัพท์กับคุณแลมเบธก่อนหน้านี้ตอนที่ปรมาจารย์เลนนาร์ดทำลายโชคลาภของเธอด้วยการทำ ‘กับดักมังกร’ ให้เสร็จสมบูรณ์ คุณแลมเบธได้โทรมาบอกเธอว่าเขาต้องการยุติการเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจระหว่างตระกูลของพวกเขา ในเวลานั้นปรมาจารย์ด้านฮวงจุ้ยของพ่อของคุณแลมเบธก็บอกกับจัสมินเช่นกันว่าเขาบอกได้ว่าดวงของเธอนั้นไม่ดีเลย แต่ทันทีที่ชาร์ลีได้ไปทำลายรูปแบบฮวงจุ้ย คุณแลมเบธก็โทรกลับมาบอกเธอทันทีว่าปรมาจารย์ฮวงจุ้ยของพ่อของเขาบอกว่าดวงชะตาของเธอเปลี่ยนไปอย
ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะพูดว่า “จำสิ่งที่คุณพูดในวันนี้ก็แล้วกัน! ผมอาจต้องการให้คุณทำบางอย่างเพื่อผมในอนาคต!”อัลเบิร์ตพยักหน้าก่อนที่เขาจะตอบว่า “คุณเวดไม่ต้องกังวลเลยครับ! คุณสั่งให้ผมทำอะไรก็ได้เพื่อคุณเลยครับ!”ในเวลานี้ปรมาจารย์เลนนาร์ดซึ่งนอนจับท้องอยู่บนพื้นก็เริ่มโอดครวญร้องขอความเมตตา “พี่ใหญ่ ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะครับ! ผมจะไม่กล้าทำแบบนี้อีกแล้วในอนาคต ช่วยยกโทษให้ผมด้วย ปล่อยผมไปเถอะครับ”อัลเบิร์ตหัวเราะเยาะก่อนที่เขาจะพูดว่า “แกมันคนหลอกลวง! ฉันต้องสอนบทเรียนให้แก ลูกน้องของฉันกำลังมาจัดการแกเดี๋ยวนี้ล่ะ!”ชาร์ลีถามเสียงเบา “นี่คุณจะจัดการกับเขายังไงเหรอ?”อัลเบิร์ตตอบอย่างเย็นชาว่า “ผมเคยบอกไปแล้วว่าผมจะหั่นมันเป็นชิ้น ๆ แล้วโยนให้สุนัขกิน! ผมจะไม่รักษาคำพูดของผมได้ยังไงกันล่ะครับ? ผมมีเพื่อนเป็นเจ้าของศูนย์พักพิงสุนัข เขามีสุนัขที่นั่นเยอะเลย พวกมันอาจจะกินไอ้สวะอย่างเขาจนเกลี้ยง!”ทันทีที่ปรมาจารย์เลนนาร์ดได้ยินคำพูดของอัลเบิร์ตเขารู้สึกหวาดกลัวจนตัวสั่น จากนั้นเขาก็ร้องไห้ร้องขอความเมตตาต่อไป “พี่ใหญ่ ผมมีครอบครัวที่ต้องดูแล ครั้งนี้ปล่อยผมไปเถอะครับ! ผมจะจดจำความเ
ตอนเที่ยงของวันต่อมาชาร์ลีและแคลร์ขับรถเดินทางไปที่โรงแรมเมเปิลโรงแรมเมเปิลไม่ได้แพงที่สุดในโอลรัสฮิลล์แต่เป็นหนึ่งในโรงแรมที่หรูหราที่สุดในเมือง นี่บ่งบอกถึงความจริงใจของดักลาสในการปฏิบัติต่อพวกเขาในความเป็นจริง เขาใช้เวลากับอาหารมื้อนี้อย่างฟุ่มเฟือย เพราะเขาได้จองห้องรับประทานอาหารระดับพรีเมียมไว้ในโรงแรมที่ได้รับการตกแต่งอย่างหรูหราและกว้างขวางพอที่จะรองรับคนได้ยี่สิบคนโดยมีค่าใช้จ่ายขั้นต่ำเจ็ดถึงแปดหมื่นบาทหลายคนได้มาถึงห้องสวีทเรียบร้อยแล้ว เมื่อชาร์ลีและแคลร์มาถึง นอกจากดักลาสและลอรีนแล้วยังมีเพื่อนร่วมวิทยาลัยอีกสองสามคนด้วยช่วงนี้ลอรีนไม่ค่อยได้มีเวลาพิเศษสักเท่าไหร่เธอย้ายมาอยู่ที่โอลรัสฮิลล์จากอีสต์คลิฟฟ์ได้ระยะหนึ่งแล้ว เพื่อจุดประสงค์หลักในการทำความรู้จักกับประธานเอ็มแกรนด์กรุ๊ป อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่เคยมีโอกาสได้เห็นชายคนนี้ด้วยซ้ำหลังจากทำงานในบริษัทมานานยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าก่อนหน้านี้เธอเคยต้องอยู่ในสำนักงานเมื่อเธอดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายบริหาร แต่หลังจากที่เธอถูกย้ายไปฝ่ายขายแล้วเธอก็มีเวลาน้อยลงในสำนักงาน นั่นช่วยลดโอกาสในการพบกับประธานมากยิ่งขึ้นอ
“โจแอนน์ นี่เธอพูดอะไรออกมาเนี่ย? ดักลาสเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเรา ถ้าเราต้องการความช่วยเหลือเขาจะช่วยเราอย่างไม่ต้องสงสัยอยู่แล้ว”ผู้ชายหน้าเหลี่ยมพูดขึ้น เขาหยิบแก้วขึ้นมาแล้วกระดกหมดในครั้งเดียวชาร์ลีเหลือบมองพวกเขาสั้น ๆ เขาจำได้ว่าคนพวกนั้นเป็นเพื่อนร่วมวิทยาลัยกับเขา ผู้หญิงคนนี้ชื่อ โจแอนน์ แฮมป์ตันและชายคนนี้ชื่อ เจอร์รี่ แม็คลีนดักลาสตอบอย่างขี้อายว่า “โอ้ ไม่หรอก ฉันบอกไม่ได้หรอกว่าทั้งหมดนั่นเป็นเพราะฉัน เฮ้อ เรื่องมันยาวน่ะ ช่างมันเถอะ!”จากนั้นเขาก็มองไปที่ชาร์ลีด้วยความรู้สึกซาบซึ้งมันเป็นช่วงเวลาแห่งความโชคร้ายที่ต้องอยู่ร่วมกับคนหลอกลวงและพวกเขาทำให้เขาเกือบจะสูญเสียทุกอย่างให้กับเธอ แม้กระทั่งถูกทำร้ายร่างกายด้วยเช่นกันโชคดีที่ต้องขอบคุณความช่วยเหลือของชาร์ลี เพราะเขาสามารถเรียกร้องสิทธิการเป็นเจ้าของร้านอาหารคืนมาได้และได้รับค่าตอบแทนกลับมายี่สิบล้าน ดังนั้นทุกสิ่งที่เขาเป็นเจ้าของตอนนี้จึงเป็นเพราะชาร์ลี เขาจึงไม่สามารถให้เครดิตกับตัวเองกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนเรื่องและเริ่มพูดว่า “ยังไงก็แล้วแต่นะเจอร์รี่ ตอนนี้นายมั่งคั่งแล้วใช่ไหม? ฉ