บทที่ 207

แม้ว่าพ่อบ้านจะดูหมิ่นอัลเบิร์ตอย่างเห็นได้ชัดแต่อีกฝ่ายกลับไม่โกรธเคืองเลย ในทางตรงกันข้าม เขายังคงพูดกับออสก้าร์ด้วยความเคารพนอบน้อมพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า “ฟังก่อนสิครับคุณลุงออสก้าร์ ประเด็นที่คุณมัวร์เผชิญอยู่นั้นมันรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะ พวกเราทุกคนต่างก็เป็นห่วงเธอ! ยิ่งไปกว่านั้นเราจะมั่นใจได้อย่างไรว่าปรมาจารย์เลนนาร์ด ที่มาจากฮ่องกงจะสามารถแก้ไขปัญหาที่คุณมัวร์เผชิญอยู่ได้อย่างแน่นอนน่ะ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นออสก้าร์ก็ตอบไปอย่างเย็นชาว่า “นายคิดว่านายสามารถหาใครที่มีความเชี่ยวชาญเท่าปรมาจารย์เลนนาร์ดได้อีกเหรอ? ออกไปจากที่นี่จะดีกว่า ถ้าพวกนายขัดขวางปรมาจารย์เลนนาร์ดในขณะที่ท่านกำลังดูฮวงจุ้ยให้คุณมัวร์ฟัง พวกนายคงไม่มีปัญญาจะจ่ายเงินให้กับตระกูลมัวร์ได้ถ้าเกิดความสูญเสียอะไรขึ้นมา!”

อัลเบิร์ตเกาหัวอย่างกังวล เพราะเขาไม่คิดว่าออสก้าร์จะห้ามไม่ให้พวกเขาเข้าไปในคฤหาสน์ ถ้าออสก้าร์ไม่ยอมให้พวกเขาเข้าไป แล้วชาร์ลีจะช่วยจัสมินได้อย่างไรกัน?

ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ทันใดนั้น อัลเบิร์ตก็คิดอย่างนึงออกมาได้และโพล่งออกไปว่า “คุณลุงออสก้าร์ คุณเคยได้ยินเรื่องของแจ็ค เยลแมนบ้า