EP.02 คืนเข้าหอ

ไม่ว่าจะเป็นตู้เสื้อผ้าบิวท์อินติดผนังนี้ที่แยกโซนหนึ่งเป็นของเขาและอีกโซนเป็นของเธอ เตียงนอนที่เปลี่ยนเป็นขนาดคิงส์ไซด์สำหรับสองคนนอนได้อย่างสบาย มีหมอนสองใบสีขาวสะอาดตาวางคู่กัน พร้อมมีกลีบกุหลาบโปรยไว้บนที่นอน หรือแม้แต่ห้องน้ำที่ถูกดัดแปลงใหม่แยกส่วนเปียกและส่วนแห้งชัดเจน โดยเฉพาะตู้อาบน้ำขนาดใหญ่ที่ติดตั้งไว้มุมหนึ่ง ก็คืออีกความตื่นเต้นหนึ่งที่เธอได้เห็น

“อุ๊ย! พี่ชัยไม่ไปอาบน้ำเหรอคะ”

เสียงหวานสั่นไหวเมื่อเจ้าบ่าวของเธอเข้ามาสวมกอดจากด้านหลัง พี่ชัยไม่ใช่คนหล่อจัด แต่รูปร่างที่สูงใหญ่บวกกับผิวสีดำแดงและใบหน้าไทยแท้ทำให้เขาดูน่าพิสมัย และมักจะถูกอกถูกใจเพื่อนของเจ้านายเสมอ ทำให้เพื่อนๆ ต่างพากันอิจฉาเธอที่ได้แต่งงานกับผู้ชายที่แข็งแกร่งสมบูรณ์ไปทุกสัดส่วน

“อาบสิ แต่หนูหน่อยต้องไปอาบด้วย” เสียงกระเส่าสั่นไหวตามแรงอารมณ์

“อื้อ.. เดี๋ยวสิคะ พี่ชัย..”

ชวนพิศสั่นสะท้านเมื่อจมูกโด่งซุกไซร้อยู่ที่ต้นคอจากด้านหลังก่อนจะวกมาข้างหน้าและขืนร่างกายเธอให้หันกลับมาเผชิญหน้าทั้งที่เธอในเวลานี้ไม่มีสติจะคิดอะไรต่ออีกแล้ว ขนกายทั่วทั้งตัวคล้ายจะตั้งชันสั่นไหวเพราะรู้ดีว่าสิ่งที่จะเกิดต่อจากนี้มันคืออะไร แม้จะเตรียมตัวเตรียมใจมาจนพร้อมแต่พอเอาเข้าจริงเธอกับประหม่าเสียจนสั่นไปทั้งกาย

“พี่รอวันนี้มาตั้งนาน อืม.. หอมเหลือเกิน ขอให้พี่ได้ดมความหอมของดอกชวนพิศให้ชื่นใจหน่อยเถอะนะ”

ชัยยังคงซุกไซร้ต้นคอขาวผ่องของเจ้าสาวหมาดๆ เรื่อยลงมาจนถึงเนินอกอวบอิ่มที่เพื่อนของเขามองตาเป็นมัน แต่ไม่มีใครได้มีสิทธิ์เป็นเจ้าของ เขาคนเดียวเท่านั้นที่โชคดี

ใจอยากจะกระชากชุดแต่งงานแสนสวยนี้ให้ขาดคามือแต่ลวดลายละเอียดพร้อมการตัดเย็บอย่างเลอค่าก็ทำให้เขาต้องใจเย็นให้มาก เพราะไม่อยากให้เจ้าสาวแสนสวยตื่นตกใจกับบทรักครั้งแรก และครั้งแรกที่จะเกิดขึ้นต้องประทับใจจนชวนพิศต้องเรียกร้องครั้งแล้วครั้งเล่า

“พี่ถอดให้นะครับ”

เจ้าสาวพยักหน้ารับก้มหน้างุดก่อนจะหันหลังให้เขาช่วยถอด ชัยค่อยๆ ปลดกระดุมมุกสีขาวออกจากรังดุมด้วยมือที่สั่นเทาเพราะแผ่นหลังขาวผ่องนั้นมันเรียกร้องให้ความแข็งขืนกึ่งกลางกายของเขาเตรียมพร้อมที่จะผงาดออกมาเผชิญกับโลกกว้าง

ฝ่ามือสากลูบไล้ในจุดที่รังดุมแบะออกจากแผ่นหลังค่อยๆ ไล่ลงมาจนถึงบั้นท้าย อาการสะท้านเฮือกของเจ้าสาวในทุกครั้งที่เขาแตะต้องสัมผัสไม่ต่างจากตัวกระตุ้นความตื่นเต้นให้เขาอยากลงน้ำหนักมือให้มากกว่านี้ แต่ที่ทำได้คือจรดจมูกลงสูดดมความหอมใต้อาภรณ์แสนงามนั้น และเมื่อรังดุมด้านหลังจรดบั้นเอวถูกปลดออกก็ถึงเวลาที่เขาจะได้เห็นความงดงามด้านหน้าแล้ว

ชัยขืนร่างของชวนพิศให้หันมาเผชิญหน้า เจ้าสาวคนสวยยังคงก้มหน้างุดทว่าฝ่ามือกลับกระชับเกาะอกด้านหน้าไว้แน่นเพราะหากเธอปล่อยสิ่งที่มีเพียงผ้าเกาะติดไว้ก็คงจะออกมาอวดโฉมให้เจ้าบ่าวได้เห็นในทันที

“เงยหน้ามองพี่สิครับหนูหน่อย ไม่มีอะไรต้องอายหรอกนะครับ เราแต่งงานกันแล้วเป็นสามีภรรยากันแล้ว พี่.. จะทำให้หนูหน่อยมีความสุขที่สุด หนูหน่อยเชื่อพี่ไหม”

นิ้วมือเชยคางละมุนให้แหงนขึ้นมองดูเขา ใบหน้าสวยยิ่งระเรื่อมากขึ้นแต่ก็ยอมที่จะมองดูเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ

“หากวันนี้หนูหน่อยยังไม่พร้อม พี่รอได้นะครับ พี่อยากให้หนูหน่อยพร้อมที่จะเดินไปกับพี่ พี่ไม่อยากหักหาญเอาแต่ได้ แม้ว่าเราจะแต่งงานกันแล้วก็ตาม พี่รอมาตั้งเจ็ดปี อีกแค่ไม่เท่าไรพี่รอได้”

ดวงตาฉ่ำชื้นไปด้วยหยาดน้ำตาแห่งความปลื้มปีติมองดูเจ้าบ่าวของเธอด้วยความสุข เธอคิดไม่ผิดเลยที่แต่งงานกับเขา แม้ในเวลานี้ที่เธอรู้ว่าอารมณ์ผู้ชายคงโหยหาร่างกายนี้อย่างที่สุดแต่เขาก็ยังจะอดทนเพื่อเธอ แล้วเธอล่ะทำอะไรเพื่อเขาบ้างหรือยัง จะเร็วจะช้าร่างกายนี้ก็ต้องเป็นของเขาอยู่ดี และตอนนี้เธอก็พร้อม

“หนูหน่อย.. พร้อมแล้วค่ะ”

ฝ่ามือตกลงข้างลำตัวปล่อยให้ชุดเจ้าสาวท่อนบนเคลื่อนตัวมาหยุดอยู่ที่เหนือบั้นเอว ความอวบอิ่มขนาดใหญ่กว่าฝ่ามือพุ่งชูชันอยู่ในบราเซียลูกไม้สีขาวตัวสวยคอลเลคชันชุดเจ้าสาว

ดวงตาหวานละมุนไม่ได้ก้มหนีหลบเขาแต่กลับมองลึกเข้าไปในดวงตาคมเข้มฉายความปรารถนาอันมากล้นเอาไว้ เจ้าบ่าวของเธออมยิ้มราวกำลังได้รับของขวัญถูกใจก่อนจะคุกเข่าลงแทบพื้นเพื่อช่วยเธอถอดชุดฟูฟ่องนั้นออกให้พ้นไปจากตัว

เจ้าสาวแสนสวยที่บัดนี้มีเพียงผ้าชิ้นน้อยปกปิดทั้งท่อนล่างและท่อนบนถูกโอบอุ้มก่อนจะค่อยๆ วางเธอลงบนเตียงสีขาวสะอาดตาที่หอมฟุ้งไปด้วยกลิ่นกุหลาบที่ถูกโปรยอยู่บนที่นอน ชวนพิศหน้าแดงก่ำแต่ก็อยากมองทุกการกระทำของเขา

ชัยปลดเปลื้องชุดเจ้าบ่าวออกอย่างรวดเร็วจนเหลือเพียงบิกินี่ตัวน้อยที่แทบจะปิดบังความแข็งขืนของเขาไม่มิด เจ้าสาวแสนอายหันหน้าหนีไปอีกทางไม่กล้าแม้แต่จะชำเลืองมองดูเนื้อกายที่บ่งบอกความเป็นบุรุษเพศเต็มตัว