12

พลั่ก!

หลังจากภารกิจครั้งนี้ลุล่วง ผมผลักหวาที่กำลังหอบหมดแรงลงจากตัก ลุกเดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่หลังห้องทำงานไอ้เคซิส ผมใช้เวลาอาบน้ำอยู่ในนั้นประมาณเกือบยี่สิบนาที ในหัวก็คิดว่าหวาคงจะกลับไปแล้ว จึงได้เดินออกมาจากห้องน้ำเพียงแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่พันท่อนล่างมาด้วย

“ทำไมนานจังคะ หวานึกว่าหมดแรงในนั้นแล้วซะอีก”

เชี่ย! ผมสะดุ้งตกใจหลังจากเดินใจลอยออกมาจากในห้องน้ำ

“ยังไม่กลับอีกเหรอ?” ผมกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่พร้อมกับจ้องมองร่างบางที่นอนเอนอยู่บนโซฟาตัวเดิม

“ทำไมไล่เมียแบบนี้ล่ะคะ เมื่อกี้ยังกอดหวาแทบจะไม่อยากปล่อย”

ผมขมวดคิ้วมุ่นหลังจากที่ได้ยินสรรพนามแทนตัวเองของเธอ

“เมีย?” ผมทวนคำนั้นเสียงขุ่น

“อ้าว! ไม่ให้เรียกเมียแล้วเมื่อกี้ที่ทำไปคืออะไรล่ะคะ นี่อย่าบอกนะว่าได้หวาแล้วจะเขี่ยทิ้ง หวาไม่ใช่ยัยปากแดงนั่น แล้วก็ผู้หญิงคนอื่นๆ ของพี่หรอกนะ”

หวาพูดรัวยาวออกมา ทำหน้าไม่พอใจใส่ผม ให้ตายสิวะ!

ผู้หญิงอะไรโคตรน่ารำคาญ แถมยังขี้จุ๊อีกต่างหาก ถ้าการที่ผมมีอะไรกับเธอแค่ครั้งเดียวแล้วให้ยกย่องเป็นเมีย ป่านนี้ไอ้ฉายาเสือร้อยรักแบบผมคงมีเมียเป็นร้อยแล้วล่ะมั้ง!

“ฉันว่าเธอคงเข้าใจอะไรผิด” ผมกอดอกยืนมองหน้าผู้หญิงที่ยกตัวเองเป็นเมียผม เธอกำลังนั่งกอดอกทำหน้าเบ้อยู่ที่โซฟาสีเบจตัวเดิม

“เข้าใจผิดยังไง” หวาหันหน้ามามองผมด้วยแววตาคาดคั้น

น้อยใจกับผีสิ!

คิดว่าผมแคร์ผู้หญิงที่เพิ่งมีอะไรกันทุกคนหรือไงวะ?

“ฉันกับเธอไม่ใช่สามีหรือภรรยา”

ผมเลือกใช้คำพูดสุภาพ พร้อมกับน้ำเสียงที่เรียบเฉยเอ่ยออกไป

“เผื่อเธอจะไม่รู้ one night stand?”

ผมเลิกคิ้วมองหน้าหวาที่ตอนนี้นั่งทำหน้าเหวออ้าปากค้าง

“ตะ แต่ หวา...”

“รีบแต่งตัวก่อนที่เพื่อนฉันจะมา เพราะไม่งั้นเธอคงไม่ได้จบที่ฉันคนเดียว” ผมพูดไว้แค่นั้นแล้วเดินหนีเข้ามาในห้องนอนที่อยู่หลังห้องทำงานไอ้เคซิสอีกครั้ง

เบื่อฉิบหาย! เจอผู้หญิงงี่เง่า แถมขี้ตู่แบบนี้ หวังว่าออกไปอีกทีเธอคงไม่หน้าด้านอยู่ที่เดิมอีกหรอกนะ

[End part]

โอ๊ย! เพลย์เยอร์กลุ้ม จะทำยังไงถึงจะหาตัวไอ้หัวขาวสายเหลืองที่เคยเจอตอนนั้นเจอเนี่ย นี่ฉันก็มาเรียนที่มหาลัย RNN ตั้งสองสัปดาห์แล้วนะ ยังไม่เห็นวี่แววของคนที่ฉันกำลังอยากฉีกกระชากหน้ากากแอ๊บแมนนั่นสักที

“หน้าบูดเป็นตูดลิง” ยีนส์เดินมานั่งม้านั่งข้างๆ พร้อมกับวาจาจิกกัด

“เป็นอะไรเหรอ” ฉันที่มัวแต่เหล่ตามองหน้ายีนส์เลยไม่ทันสังเกตว่าตาหวานก็มาพร้อมกับนางด้วย

“นี่หวาน เธอแน่ใจนะว่าไอ้หัวขาวอะไรนั่นเรียนอยู่ที่นี่จริง?” ฉันเริ่มจะไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่เรื่องที่ตาหวานเคยเล่าก่อนหน้า

เธอบอกว่าหมอนั่นเป็นคนดังในมหาลัยนี้ แต่ทำไมฉันยังไม่เคยเห็นหัวหมอนั่นอีกเลยตั้งแต่เจอเรื่องอุบาจครั้งนั้น

“หมายถึงพี่ซาดีนส์น่ะเหรอ?” ตาหวานเอียงคอน้อยๆ ถามฉันกลับ ฉันพยักหน้าให้เธอ พร้อมกับสอดส่ายสายตามองหาไอ้คนที่ฉันอยากเจอไปด้วย นี่ขนาดฉันนั่งอยู่ที่หน้าตึกศิลป์ ที่หวานเคยบอกว่าหมอนั่นเรียนอยู่ ฉันยังไม่เคยเจอแม้แต่เงา

“นั่นสิ หลายวันมานี้ หวานก็ไม่เห็นกลุ่มพวกพี่ซาดีนส์มาเรียนกันสักคน”

ตาหวานพูดพร้อมกับหันซ้ายแลขวาเหมือนกับกำลังมองหากลุ่มคนที่เธอเพิ่งเอ่ยถึงไป

“แกจะอยากเจอพวกนั้นทำไม” ยีนส์ที่นั่งกินขนมเงียบๆ ถามขึ้นมา

“ก็จะได้ตามไปจับให้ได้คาหนังคาเขาแล้วเอามาแฉให้พวกหล่อนรู้ความจริงน่ะสิ” ฉันยืดอกเชิดหน้าขึ้นตอบเพื่อนยีนส์อย่างแน่วแน่

เคยบอกไปเมื่ออาทิตย์ก่อนเองว่าจะทำให้คนทั้งมหาลัยตาสว่างเรื่องไอ้หัวขาว เรื่องที่หมอนั่นแค่แอ๊บแมนต่อหน้าสาวๆ แต่ลับหลังก็กินกันเอง

“นี่ยังไม่เลิกคิด?” ยีนส์ถามฉัน ทำหน้าตาเบื่อหน่าย สงสัยยัยยีนส์มันยังไม่เชื่อฉัน เออลืมไป ยัยนี่มันพวกเชื่อคนยากถ้าไม่เห็นกับตาตัวเอง

“ฉันไม่ได้คิดไปเอง แกดูปากฉันนะยีนส์ ฉัน ไม่ ได้ คิด ไป เอง” ฉันเน้นย้ำทีละคำให้กับเพื่อนรัก จะให้พูดกี่ล้านรอบ ฉันก็ขอยืนยันคำเดิมว่า ไอ้หัวขาวนั่นเป็นเกย์ชัวร์ เพลย์เยอร์คอนเฟิม!

แล้วปฏิกิริยาที่ฉันได้รับจากเพื่อนรัก หลังจากที่ฉันอุตส่าห์เน้นย้ำเธออย่างหนักแน่นคือ...

“แกเบ้ปากใส่ฉันแบบนี้แสดงว่าไม่ยอมเชื่อชัวร์!” ฉันเลิกคิ้วถามยีนส์อีกรอบเพราะนางเอาแต่ส่ายหัว ทำปากคว่ำปากงอใส่ฉัน ยีนส์พยักหน้าแทบจะทันทีที่ฉันย้ำความคิดของเธอ

“ได้ยีนส์! มาพนันกัน ถ้าฉันจับได้ว่าไอ้หัวขาวนั่นเป็นเกย์ แกต้องนอนแก้ผ้าเป็นเพื่อนฉัน!” ฉันยกนิ้วก้อยขวาขึ้นเพื่อทำสัญญากับยีนส์

“ยัยเพลย์น้อยขี้หื่น” ยีนส์ยิ้มมุมปากให้ฉันเหมือนเธอมั่นใจว่าเธอต้องชนะ แล้วที่ยีนส์เรียกฉันว่าเพลย์น้อยขี้หื่นไม่ใช่ว่าฉันหื่นอย่างที่เธอบอกหรอก

ฉันมันเป็นพวกประเภท ขี้ร้อน ขี้หงุดหงิด เวลานอนชอบนอนเปลือย

แบบว่ามันโล่งแล้วก็นอนสบายดีอะ

“เฮ้ย! นั่นไง มาแล้ว” ฉันที่กำลังเล่นจ้องตากับยีนส์ เสียงตาหวานที่นั่งอยู่ฝั่งซ้ายมือฉันก็ดังลั่นขึ้น พร้อมกับแรงเขย่าแขนฉันเหมือนกับดีใจอะไรสักอย่าง

“อะไร ไหนใครมา”