Share

บทที่57

last update Terakhir Diperbarui: 2025-01-08 23:47:02

จบจากเรื่องยาววุ่นๆ เจ้าของร้านคนสวยจึงรีบดึงผู้เป็นแม่เลี้ยงเข้าบ้านทันที

“นี้มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นคะ”เธอตั้งคำถามกับม๊าใหญ่ ใบหน้าผู้สูงวัยเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนจะอธิบายด้วยน้ำเสียงไม่สบายใจ

“ก็สะใภ้ใหญ่ กับสะใภ้สี่นะซิพยายามให้ม๊ารับเจียวเจียวเข้าทำงาน.. ม๊าก็บอกพวกอีแล้ว ว่าไม่รับ..หรือยังไงก็รอให้จินจินกลับมาก่อน อีก็เทียวไล้เทียวขื่อทุกวัน...มาวันนี้ถึงขนาดพาอาม่ามาอาละวาดถึงหน้าร้าน”

“เจียวเจียวนี้นะ จะทำงาน?” เมื่อคิดถึงญาติผู้พี่ที่ใช้ชีวิตตามขนบธรรมเนียม ถูกสั่งสอนให้ทำงานบ้าน งานครัว ถึงมีโอกาสได้ร่ำเรียนหนังสือ...เจ้าตัวก็คร้านจะเรียนต่อในระดับสูง เดิมทียังคิดว่าหญิงสาวคงเตรียมตัวจับผู้ชายรวยๆ สักคนเพื่อแต่งงานแต่งการออกเรือนไปตามสมัยนิยม

“ใช่ เห็นพี่สะใภ้ใหญ่บอกม๊าว่าอย่างนั้น...เพียงแต่ม๊าว่าช่วงนี้เจียวเจียวอีแปลกไปนะ”ปลายเสียงลังเลว่าจะเล่าดีไม่เล่าดี

“แปลกยังไงเหรอคะ”

แล้วเรื่องราวช่วงที่จินเยว่ไม่อยู่ตลอดเดือนก็พรั่งพรู ทั้งเรื่องโรงพยาบาลที่บรรดาคนในชุมชนมานินทาในร้านสภากาแฟช่วงเช้า ทั้งเรื่องราวในวันหนึ่งที่คุณหมอหนุ่มตามมาเคาะประตูหน้าร้านตามคนเป็นแม่เล
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่58

    หลังจากรับฟังเรื่องราวทั้งหมด ร่างเพรียวระหงถึงกับหนีกลับมานั่งหน้ากลุ้มในห้อง.. หมดเรี่ยวแรงเสียอย่างงั้นทั้งๆ ที่วันนี้หญิงสาวมีความตั้งใจทำมื้อเย็นเป็นผัดไทยเมนูอาหารจานโปรดของสามี แต่พอได้รับฟังวีรกรรมในอดีตจากเพื่อนสาวต้องบอกได้คำเดียวว่า..ตัวเธอคนเก่าเป็นผู้หญิงที่ร้ายกาจสมมงมากแม่‘สมัยก่อนหล่อนเคยมาบ่นให้ฉันฟังว่า เจ่เจ้เซียงเซียง นางนะตอแหล..ชอบแย่งของของเธอ..แม้แต่ผู้ชายก็ดันมาชอบคนเดียวกันเสียอีก’‘เธอหมายถึง พี่สาวฉันนางแค่ชอบเฮียซาน แค่ฝ่ายเดียวใช่มั้ย?’เธออ้อมแอ้มถามไป ทั้งยังปรารถนาให้ไม่เป็นแบบที่เธอคิด‘ถ้าจากคนนอกมอง...ฉันว่าไม่ใช่แค่ชอบข้างเดียวหรอกนะ ช่วงนั้นคนทั้งชุมชนต่างก็พูดว่าเซียงเซียง กับเฮียซานคบหาดูใจกันอยู่’ คำตอบที่ได้รับจากคนเป็นเพื่อนพาลให้ใจดวงน้อยเจ็บแปลบๆ ความรู้สึกผิดหวังบอกไม่ถูกตีตื้นขึ้นมา‘คบหาดูใจ...ในขณะที่ ฉันกับเขาเป็นคู่หมั้นกันนี้นะ!!’‘มันไม่ใช่แบบนั้นยะ นี้หล่อนลืมไปแล้วจริงๆ เหรอ?''แล้วถ้าไม่ใช่แบบนั้นล่ะแบบไหนละ''หล่อนอย่าลืมซิ หล่อนได้มาเป็นคู่หมั้นคู่หมายจริงๆ ก็ตอนก่อนอาปาของหล่อนเสียชีวิตไม่ถึงปีดี’‘มันจะเป็นไปได้ยังไง ถ้าเซ

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-08
  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่59

    เมื่อคิดอะไรไม่ออกก็คัดจดหมายของเซียงเซียงทุกฉบับออกมา..เตรียมไว้ถามความรู้สึกคนเป็นสามีตรงๆ ถ้าคำตอบไม่เป็นที่น่าพอใจได้มีใครสักคนเจ็บตัวเป็นแน่! ส่วนสัญญาต่างๆ ด้วยความที่ไม่อยากให้เขาโดนเอาเปรียบจึงนั่งไล่อ่าน..เผื่อถ้าพลาดพลั้งอะไรไปจะได้แก้ไขได้ทัน...อ่านไปอ่านมาก็ชักทึ่ง เธอพึ่งรู้ครั้งแรก...เอกสารสัญญาบางส่วนเป็นสัญญาที่คุณหมอซานปล่อยเงินกู้ให้ชาวบ้าน!!! แม้ดอกเบี้ยที่ได้รับจะเป็นจำนวนไม่มากนัก แต่ถ้าเทียบกับดอกเบี้ยในยุคสมัยนี้ก็ตาม ถ้าให้สันนิษฐานก็คงเป็นเพราะเขาไม่รู้จะเอาเงินไปทำอะไรดี และอีกด้านด้วยนิสัยโอบอ้อมใจดี คงนึกอยากช่วยเหลือคนอื่นเท่าที่ทำได้ แต่สิ่งที่ทำให้จินเยว่นึกชื่นชมก็คือ...มุมหนึ่งของหลี่ลี่ซานเป็นผู้ชายรอบคอบมาก เพราะสัญญาทุกฉบับล้วนแต่รัดกุมไม่เอาเปรียบคนอื่น..แต่ก็ใช่จะยอมให้คนอื่นมาเอาเปรียบซึ่งมีสิ่งหนึ่งที่จินเยว่ลืมคิดไป..สามีสุดหล่อของเธอเติบโตมาในครอบครัวพ่อค้า...ทั้งชีวิตอยู่กับการค้าขายมาตลอด..นอกจาก dna ในสายการแพทย์ที่มีมาจากต้นตระกูลสืบต่อจากรุ่นถึงรุ่นแล้ว...พรสวรรค์ที่เหลือย่อมมาจากการทำมาค้าขายและพอค้นเอกสารไปเรื่อยๆ สิ่งที่ทำให้เธอตก

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-08
  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่60

    แต่จนแล้วจนรอดไอ้คนปากแข็งก็ไม่ยอมสารภาพรักสักที...แถมเปลี่ยนจากผู้ถูกล่าเป็นผู้ล่าซะงั้น..เล่นเอาเนื้อตัวขาวผ่องนุ่มนิ่มระบมวาบหวามไปทั้งเนื้อทั้งตัว..จวบจนหมดสงครามสมรภูมิสวาท..ผู้ชายตัวโตถึงกับเผลอหลับไปมือเรียวเล็กของคนที่นอนไม่หลับไต่ลงบนหน้าอกแกร่ง..ผิวของเขาขาวผ่องอมชมพูพอๆ กับผิวเธอ ซึ่งตอนนี้กำลังชื้นเหงื่อจากกิจกรรมเข้าจังหวะ..อ้อมกอดของเขาทั้งอบอุ่น..ทั้งมั่นคง..เต็มไปด้วยความหวงแหนโดยที่แม้แต่เจ้าตัวยังคงไม่รู้ตัววันนี้แค่รับรู้ว่าเขาไม่เคยรักผู้หญิงคนนั้น สำหรับเธอ..เธอพอใจกับคำตอบมากแล้วแต่ถ้าเป็นตัวเธอในอดีต หรือจินเยว่คนเดิม ด้วยอายุที่ยังน้อย อีกทั้งเติบโตมาแบบเว้าแหว่งไม่เคยได้รับขัดการขัดเกลาที่ดี..คงเลือกที่จะใช้อารมณ์นำสติ แต่ตัวเธอตอนนี้..คือตัวเธอในอีกแปดสิบปีข้างหน้านั้น บางอย่างจึงแตกต่างไปบ้าง...จินเยว่ในอนาคตแม้กำพร้าพ่อ แต่ได้รับความรัก..ความเอาใจใส่จนล้นเปี่ยมจากคนในครอบครัว..ถูกสั่งสอนให้ใช้สติในการตัดสินใจมากกว่าใช้อารมณ์ดังนั้นวิธีการที่เธอใช้จึงได้ผลลัพธ์ที่ค่อนข้างน่าพอใจ..เธอจึงพึ่งเข้าใจคำพูดที่ยายๆ สอนหม่าม้าว่า...เวลามีปัญหาให้นอนคุยกัน เรื่อง

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-08
  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่61

    ราวๆ เจ็ดนาฬิกา เด็กชายเฟยเทียน กับเด็กชายเฟยหลง โดยมีซุนเหยียนจูงมือทั้งสองมายืนรอหญิงสาวอยู่หน้าร้านอาหารเช้าด้วยความตื่นเต้น ต่างคนต่างก็มีความฝันว่าอยากจะที่จะได้ไปโรงเรียน ซึ่งหลังจากบ้านสามฐานะทางการเงินดีขึ้น เด็กๆ ในบ้านล้วนแต่มีเนื้อมีหนังขึ้นมาเป็นกอง เนื้อตัวเองก็สะอาดสะอ้าน..เสื้อผ้าล้วนแต่ตัดเย็บใหม่ดูดีราวกับลูกหลานคหบดีมีเงินวันนี้ก็เช่นกัน เด็กชายทั้งสองใส่เสื้อโปโลสีฟ้าอ่อน กับกางเกงขาสั้น สวมถุงเท้ากับรองเท้าสุภาพ ซึ่งชุดที่สวมใส่นั้นมาจาก จินเยว่ซื้อมาฝากจากต่างประเทศ "สวัสดีค่ะม้าใหญ่"เสียงหวานใสของลูกเลี้ยง พูดพร้อมกับยกมือไหว้ ผู้สูงวัยยิ้มรับ "แน่ใจนะจินจิน ที่จะไม่ให้ม้าไปด้วย""ไม่เป็นไรค่ะ สบายมาก หลงหลงเองก็รู้ความอยู่"เธอรีบปฏิเสธไม่ให้คนเป็นแม่ห่วง ก่อนจะยื่นมือไปรับถุงผ้าซึ่งใส่เอกสารสำคัญของเด็กทั้งคู่ "ม้าไม่ต้องห่วงนะคะ ทั้งสองคนต้องได้เรียนหนังสือแน่นอน จินจินสัญญา""ขอบคุณนะลูก""แหม น้องชายและหลานจินจินทั้งคน ม้าอย่าเกรงใจไปเลยค่ะ แต่ยังไงวันนี้จินจินฝากดูร้านด้วยนะคะ"ผู้สูงวัยพยักหน้ารับคำ เห็นดังนั้นร่างเพรียวระหงจึงจูงมือเด็กชายทั้งคู่ไว้คนล

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-08
  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่62

    “เจ่เจ้จินจิน ไม่สบายหรือเปล่าครับ ทำไมหน้าซีดแบบนั้นล่ะ” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเป็นห่วงเป็นใย ของเด็กชายตัวผอมที่ตอนนี้กำลังยืดตัวขึ้น อีกนิดเดียวคงจะสูงแซงเธอมือเรียวสวยได้รูปเอื้อมไปจับใบหน้าของน้องให้หันมามอง ดวงตาคมคู่สวยมีเสน่ห์กวาดตาดูอวัยวะทุกส่วนบนใบหน้า..ทำไมตอนนั้นเธอไม่สังเกตนะ..ว่าเด็กชายคล้ายเหล่ากง...โดยเฉพาะดวงตาชั้นเดียวชี้ขึ้นคมกริบอาจเพราะทวดของเธอเสียไปร่วมสิบกว่าปี..ภาพในความทรงจำจึงเป็นเพียงภาพลางๆ ถ้าพูดถสิ่งดีงามในการย้อนได้เวลากลับมา...เรื่องแรกคือทำให้เธอได้รู้จักคำว่า ‘รัก’เรื่องที่สองก็คือ การได้เจอกับคนสำคัญในชีวิต..ที่ไม่อาจจะได้พบเจอกันอีกเลย..แม้นครั้งนี้ เด็กชายจะจำเรื่องราวของเหลนตัวน้อยไม่ได้ แต่ในความทรงจำของเธอ ล้วนจำเรื่องราวของผู้สูงวัยได้“เจ่เจ้ หน้าอั๊วมีอะไรติดหรือเปล่า?” มือเล็กลูบหน้าไปมา..ดวงตาเฉลียวฉลาดเต็มไปด้วยคำถาม“เจ้ดีใจนะ ที่เราได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง”“เอ้า พูดแปลกจริงเชียว เราก็เจอกันอยู่ทุกวันอยู่แล้วนี่ครับ”“อื่ม นั้นซินะ ว่าแต่อาเทียนเรียนที่ได้ใช่มั้ย? เจ้ต้องเตือนเราไว้ก่อนนะ เพื่อโดนเพื่อนๆ กลั่นแกล้ง เพราะยุคสมัยนี้คนไ

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-08
  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่63

    "เฮียซาน!!"น้ำเสียงคนเป็นเมียเต็มไปด้วยความตกใจ ร่างเพรียวระหงถลาไปยืนข้างประตูรถ เจียวเจียวกับเหมยเหมยเห็นดังนั้นจึงรีบวิ่งมาดูเช่นกัน แน่ละ ขณะบ้านของพวกเธอยังไม่มีรถขับเลย...ราคารถคันหนึ่งถูกที่ไหนกันเล่า จินเยว่เองก็สงสัยจึงตั้งคำถามขึ้น"นี้ เฮียเอารถใครมาขับเนี่ย?""รถจินจินไง"เขาตอบง่ายๆ แต่เธอยังคงยืนงง...นึกสงสัยว่าตัวเองไปสั่งจองซื้อรถตอนไหน เมื่อเห็นเจ้าหล่อนเงียบไป คนอายุมากกว่าจึงขยายความเพิ่ม"ก็พรุ่งนี้วันครบรอบแต่งงานปีที่สองไง ลืมแล้วรึ""เอ่อ คือ"ถ้าสารภาพว่าจำวันครบรอบแต่งงานไม่ได้แล้ว...เขาจะโกรธมั้ย คนตัวเล็กเริ่มเหงื่อตก...ดวงตาคมคู่สวยหลุบลง แต่สามีตัวโตกับไพร่นึกไปว่าเจ้าหล่อนคงเขิน แถมตอนนี้ประชาชนชาวมุง..มุงเสียรอบ"เฮียซื้อมาเป็นของขวัญให้ นึกได้ว่าเธอเคยบอกว่าชอบสีชมพูกับสีฟ้า...แต่เฮียไปถามมาแล้วสีชมพูกว่าเขาจะนำเข้า คงจะไม่ทันวันครบรอบแต่งงาน เฮียเลยซื้อเป็นสีฟ้าแทน..เอ่อ เธอไม่โกรธเฮียใช่มั้ย?"คำหลังชักไม่สบายใจ กลัวเมียคนสวยไม่ถูกใจ"โอ้ย เฮียซาน สีอะไรจินจินก็ชอบทั้งนั้นแหละ ขอให้เฮียเป็นคนซื้อให้ก็พอ""อื่ม งั้นขึ้นรถซิ เธอบ่นอยากนั่งรถชมพระนครมานานแล

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-08
  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่64

    โยว่เจียวจึงขอร้องอ้อนวอนให้อาม่าไปโรงพยาบาลเพื่อให้คุณหมอซานตรวจสุขภาพ เนื่องจากชายหนุ่มไม่ยอมไปเหยียบบ้านตั้งแม้แต่ก้าวเดียว เพราะรู้ว่าเมียคนสวยคงไม่ชอบใจเป็นแน่ แต่การที่ผู้อาวุโสมาเยือนถึงโรงพยาบาลนั้นต่างกัน เขาไม่อยากรับดูแลก็จำต้องรับซึ่งสำหรับวัยนี้แล้ว..ในสายตาคุณหมอซานกลับมองว่า อาม่าแซ่ตั้งสุขภาพร่างกายค่อนข้างแข็งแรงดี...ช่างต่างจากที่ลูกสาว หลานสาวเป็นห่วงมากนักส่วนหนึ่งก็นึกชื่นชมในความกตัญญูที่เจียวเจียวมีต่อย่า อีกทั้งลักษณะบางอย่างที่มีส่วนคล้ายเซียงเซียง..คนที่ตัวเองเคยสัญญาว่าจะแต่งงานด้วย เพื่อตอบแทนบุญคุณ...ความเมตรา เอาใจใส่ จึงมากกว่าคนไข้รายอื่นๆ ไม่น้อย“เจียวเจียวไม่ต้องห่วงนะ อาม่าตั้งไม่ได้เป็นอะไรเยอะ ท่านเพียงแต่เป็นหวัดเล็กน้อย ตอนนอนห่มผ้าให้อุ่น..ระหว่างวันดื่มน้ำขิงช่วยได้”“ขอบคุณนะคะ เฮียซาน เจียวเจียวไม่ค่อยสบายใจเลยเวลาเห็นอาม่าไอ ยิ่งท่านอายุมากแล้ว”“อื่ม ไว้เดี๋ยวเฮียซานฝากพี่หมอให้แวะดูตอนเย็นอีกทีก็แล้วกัน” น้ำเสียงอบอุ่น พาใจเหลว..พี่หมอที่ชายหนุ่มพูดถึง คือคุณหมอวัยเฉียดสี่สิบ เป็นลูกคนจีนในชุมชน“โอ้ย ไม่ต้องหรอกอาซาน...อั๊วไม่เป็นไร วัน

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-09
  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่65

    "อีหลานอกตัญญู อย่าบอกว่าสัญญาของบ้านต้าหนิงก็เป็นฝีมือลื้อ"ลุงใหญ่พูดเสียงสั่นเต็มไปด้วยความโกรธ พร้อมทั้งชี้นิ้วขู่ จินเยว่เอียงคอมองเล็กน้อยท่าทางยียวน"หึ แล้วอาแป๊ะอี้คิดว่าเป็นฝีมือใครละ?""...""...""เดิมอั๊วก็ไม่อยากจะเปลืองสมองไปยุ่งวุ่นวายกับบ้านเดิมหรอกนะ แล้วก็จะถือว่าที่อาปาของอั๊วโดนเอาเปรียบเป็นค่าน้ำนมที่คนบ้านตั้งเลี้ยงดูจนเติบใหญ่ แต่ก็มีอีไอ้บางตัวที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวเข้ามาวุ่นวายในครอบครัวอั๊ว""ลื้อหมายความว่ายังไง"คนเป็นลุงฟังแล้วมึน ไม่เข้าใจแม้แต่นิดว่าทำไมหลานแท้ๆ ถึงได้กลับมาแว้งกัด สร้างความชิบหายให้กับคนในตระกูลเก่า แน่ละ เขาพอรู้มาว่าอาม๊ายึดเงินที่น้องชายทิ้งให้ลูกเมีย และยังดันหน้าโง่เซ็นสัญญาตัดความสัมพันธ์ ทั้งที่ตระกูลหลี่ที่หญิงสาวแต่งเข้าไป ถือว่าเป็นตระกูลผู้ทรงอิทธิพลต้นๆ ของชุมชน อีกทั้งรากฐานทางแผ่นดินใหญ่ก็หาได้ทำธรรมดาไม่โดยเฉพาะตระกูลหลี่สายตรง ซึ่งตอนนี้เริ่มกลับมามีอิทธิพลทางการเมือง แถมลูกชายทั้งสามคนล้วนแต่ทำมาค้าขายเก่งเอาง่ายๆ ตัวหลี่ลี่ซือซึ่งเป็นคนรุ่นใหม่ ยังสร้างธุรกิจเดินเรือส่งออกนำเข้าสินค้าได้ด้วยตัวของตัวเอง..และแต่เดิมที่ว

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-09

Bab terbaru

  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทพิเศษ2

    ณ มหาวิทยาลัย J ชื่อดังระดับต้นๆ ของประเทศหลังตึกคณะบริหารธุรกิจ...หญิงสาวในชุดนักศึกษากำลังยืนรอชายหนุ่มทายาทของตระกูลดังอย่างใจจดใจจ่อ...ท่าทางกระสับกระส่ายพาลให้เพื่อนสาวที่มาด้วยสองคนหัวเราะคึกคัก "ยัยซีลีนเธอจะตื่นเต้นอะไรขนาดนั้นยะ ทำเหมือนไม่เคยอ่อยผู้ไปได้"เพื่อนที่มาด้วยกันแซวเมื่อเห็นดาวคณะนิเทศกระสับกระส่ายใบหน้าสวยเฉี่ยวตามสมัยนิยมถูกแต่งแต้มเป๊ะปัง จนหนุ่มๆ พากันเหลียวหลังมองด้วยความชื่นชม...นอกจากหน้าตาที่ดีเลิศ โปรไฟล์เจ้าหล่อนก็แสนจะไม่ธรรมดา..เพราะเป็นถึงลูกสาวบริษัทรับเหมารายใหญ่ระดับประเทศ คนที่มาจีบมีตั้งแต่ลูกเศรษฐีด้วยกัน ไปจนนักธุรกิจหนุ่มดาวรุ่ง...แต่ชายที่หญิงสาวตกหลุมรักดันเป็นชายหนุ่มสุดหล่อแสนเย็นชาของคณะบริหาร"คีรีมาทางนั้นแล้วยัยซีลีน"เพื่อนอีกคนรีบสะกิด เมื่อเห็นชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าราวกับหลุดมาจากนิยายจีน..ที่ตอนนี้มีสีหน้าเรียบเฉยติดจะเย็นชาเล็กน้อย..ยิ่งสายตาคมกริบที่กวาดมองยิ่งพาให้หัวใจไฮโซสาวหวั่นไหวร่างอวบอิ่มรีบเดินเข้าไปตรงหน้าตามแรงผลักของคนเป็นเพื่อน"สวัสดีคีรี"เสียงหวานเอ่ยถามขึ้น พร้อมช้อนดวงตากลมโตขึ้นมอง...ชายหนุ่มเพียงหรี่ต

  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทพิเศษ1

    ย้อนไปเมื่อสิบปีก่อนณ MMMO international schoolเด็กหนุ่มชั้นมัธยมปีศึกษาปีที่สี่ผู้มีฐานะเป็นหลานของเจ้าของโรงเรียนเอกชนอันดับหนึ่งของประเทศ..ซึ่งเวลานี้กำลังนั่งอารมณ์ไม่ดีอยู่บริเวณหน้าโถงประชุมของโรงเรียน ใบหน้าหล่อเหลาเริ่มบูดบึ้ง..นัยน์ตาคมกริบกวาดมองหมู่คนที่ผ่านไปผ่านมา..คล้ายกับกำลังใครสักคนอยู่...รุ่นพี่รุ่นน้องผู้หญิงเมื่อสบสายตาเข้าก็แทบเป็นลม..บรรยากาศเย็นชาน่าหลงใหลไม่ได้ทำให้ความนิยมในตัวเด็กหนุ่มน้อยลงเลยไม่ถ้าในโรงเรียนหรือมหาลัยวิทยาลัยมีเดือนคณะ นายคีรี สิริวงษ์ชัย ย่อมเหนือเมนขึ้นไปอีกขั้นแน่ละ ทั้งรูปร่างหน้าตา..รวมถึงฐานะวงศ์ตระกูลที่จัดอยู่ในหนึ่งกลุ่มลูกหลานผู้มีอิทธิพลระดับประเทศ...รวมถึงผลการเรียนอันดับหนึ่งของสายชั้น เมื่อขึ้นเวทีร้องเพลงเสียงก็เพราะเป็นหนักหนา..ต้องเรียกว่า hot ยิ่งกว่า hotดังนั้นตั้งแต่เกิดมาใครๆ ล้วนต่างประจบสอพลอ เชิดชูบูชา ถ้าจะมีคนหนึ่งที่ปฏิเสธมัน ก็คงไม่พ้นนางสาวดาริน กิตติวรชัยกุล เจ้าหล่อนอย่าว่าแต่ประจบเอาใจเขาเลย วันๆ มีแต่ไล่เขาไปให้พ้นๆ หน้าอีกทั้งวันนี้ยัยตัวร้ายยังหลอกให้เขามารอหน้าโถงประชุมใหญ่ได้ครึ่งค่อนชั่วโมง ทั้งๆ

  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่81 จบ

    รถสปอร์ตคันหรูยังวิ่งไปตามทางที่คุ้นเคย..เพียงแต่รอบนี้หญิงสาวสายซิ่งกับขับรถด้วยความไวที่ช้าลงกว่าปกติ หลังคารถเปิดประทุนถูกเปิดออก..สายลมยามดึกปะทะหน้าพาให้อารมณ์ดีไม่น้อย..ผมดำสลวยที่เริ่มยาวถูกมัดรวบง่ายๆ ไว้ด้านหลัง น่าแปลกปกติอดีตคู่หมั้นคนสวยจะตัดมันเสียสั้นกุด เพราะเจ้าหล่อนติดนิสัยขี้รำคาญจวบจนรถหรูจอดสนิทตรงลานจอดรถสะพานขึ้น p มันคือสถานที่...ที่หญิงสาวมาทุกครั้งเวลาไม่สบายใจ หรือเวลาที่เขารู้สึกแย่..เธอจะยืนอยู่บนข้างๆ หันมามองหน้าเขา พร้อมเอียงหัวรับฟังเล็กน้อย..แล้วก็ปล่อยเขาพูดไป..แม้จะไม่มีคำแนะนำดีๆ แต่แค่เธอยืนอยู่ตรงนั้น แค่รับฟัง..มันก็ทำให้เขามีความสุข เวลานี้ก็เช่นกัน..ร่างเพรียวระหงยังยืนอยู่ตรงนั้นเงียบ ๆ ดวงตาคู่สวยที่เขานึกรักเหม่อมองออกไปยังแม่น้ำสายใหญ่ประจำประเทศ ใบหน้าด้านข้างของเธอยังงดงามราวกับรูปสลัก..ริมฝีปากที่ถูกเคลือบด้วยสีแดงจัดเหมือนสีเสื้อผยอเล็กน้อย..ก่อนที่เธอจะตัดสินใจผินตากลับมามองเขา..เราต่างก็รู้ถึงนัยยะเดียวกัน..เขารู้ว่าเธอจดจำได้..และอะไรบางอย่างในดวงตาเขาก็บ่งบอกว่าเขาจดจำได้เช่นกัน“นายคีรี”“ว่ายังไงนางสาวดาริน”คำเรียกขานที่ชอบใช้แท

  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่80

    "หมายความว่ายังไงคะ!!!"คำตอบของคนเป็นพ่อ ส่งผลให้ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างด้วยความตกใจ...หัวใจดวงน้อยเต้นช้าลง..ความรู้สึกสูญเสียบางอย่างเกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว"ป๊ะป๋าก็หมายความตามนั้น ป๊ะป๋าเป็นคนขอถอนหมั้นเอง""อ้าว ได้ยังไงคะ แล้วแบบนี้นายคีรีไม่เสียใจแย่เหรอ""ถ้านายคีรีจะเสียใจก็เป็นปัญหาของนายคีรีซิ เกี่ยวอะไรกับบ้านเราด้วยล่ะแค่วันนั้นขับรถพาอายไปลงเขา...ป๋าก็แทบจะฆ่ามันทิ้งแล้ว..ถอนหมั้นๆ ไปก็ดีแล้ว อีกอย่างหนูก็ไม่เคยชอบพันธะนี้อยู่แล้วนี่""ป๊ะป๋า!!! มันไม่ใช่ความผิดของนายคีรี วันนั้นมันเป็นอุบัติเหตุ..นายคีรีเขาปกป้องอายด้วยซ้ำ""ไม่รู้ ถอนหมั้นแล้วก็คือถอนหมั้น อย่าไปพูดถึงผู้ชายคนนั้นอีกเลย"คนเป็นพ่อผู้หวงลูกสาวรีบตัดจบอารมณ์ดี ก่อนจะหยิบมือถือมาไล่อ่านข่าว ไม่สังเกตสีหน้าซีดเซียวของคนเป็นลูกแม้แต่นิด'เผด็จการชะมัด..เผด็จการเหมือนใครกันนะ ก็เหมือนตัวเธอนะซิ!!'เมื่อออกจากโรงพยาบาลได้สองอาทิตย์คนป่วยเริ่มอาการดีขึ้น...อีกทั้งได้สรุปในใจอีกหลายอย่าง ดังนั้นไอ้คนที่ไม่ชอบออกงานเลี้ยงสังคมหรูหราก็กลับมาออก...เพื่อจะเห็นหน้าใครบางคนและยังสามารถใช้เหตุผลประมาณว่า 'บังเอิญเจอกัน เลยไ

  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่79

    เมื่อคนเป็นพี่กลับบ้านมาแล้วพบน้องชายทำหน้าเครียด ในมือของเขามีสมุดเบิกถอนสมุนไพร ส่งผลให้คนมีชนักติดหลังเสียววาบในใจ...ดวงตาคมกริบหรี่มอง พร้อมโยนสมุดในมือลงบนโต๊ะ"มีอะไรจะแก้ตัวมั้ย?""...""ทำไมเจ้ทำแบบนี้ เจ้ทำมันลงไปได้ยังไง""ลื้อมันบ้าอาซาน อีฮวงนั้งไม่สมควรให้กำเนิดลูกหลานตระกูลหลี่!!""คนที่ไม่สมควรเกิดมาเป็นลูกหลานตระกูลหลี่คือเจ้ต่างหาก ส่วนจินจินเธอดีเกินกว่าผู้หญิงหลงท่ก สันดานเลวอย่างเจ้มาก""อาซาน นี้ลื้อ นี้ลื้อด่าอั๊ว""เออ อั๊วด่าเจ้นี้แหละ เรื่องนี้มันไม่จบแน่ เจ้เตรียมใจไว้ได้เลย"คนเป็นน้องพูดพร้อมกับเก็บสมุดเบิกจ่ายสมุนไพรติดมือไปด้วย เล่นเอาพี่สาวเหงื่อตก แต่หล่อนรู้น้องชายนั้นแสนดีขี้ใจอ่อนมากแค่ไหน...อีกอย่างจินเยว่ก็เสียไปหลายปีแล้ว...ไหนเลยจะมาเอาผิดเธอได้แต่ไอ้คนใจดีมาตลอดชีวิต กับเลือกนำเรื่องไปฟ้องอาปามู่เฉิน กับอาม๊าด้วยรู้ว่าท่านทั้งสองเป็นคนยุติธรรม...เมื่อบุพการีรับรู้เรื่องทุกอย่างก็ถึงกับตกใจ...เพราะสิ่งที่ลูกสาวคนเดียวกระทำเป็นสิ่งที่เลวร้ายมาก มันไม่ต่างทำจากการทำร้ายสายเลือดครอบครัวตระกูลหลี่ดังนั้นตอนหลี่หนิงเกอเดินเข้าห้องทำงานของอาปามู่เฉิน

  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่78

    ระหว่างที่ชายหนุ่มลงมือทำความสะอาดหลุมศพของภรรยา...หลี่มู่เฉินที่เดาไว้แล้วว่าลูกชายจะมาที่นี้ ก็เดินเข้ามาหาทันที หลังจากที่ยัยหนูจินเยว่เสียไปได้สองเดือน..ลูกชายของเขามักมาทำความสะอาด เอาดอกไม้มาวาง “อาซาน”“อ้าว อาปา มาได้ยังไงครับ”เสียงแห้งถามกลับ พร้อมส่งรอยยิ้มเศร้าหมองไปให้..ใบหน้าภายใต้หมวกสานกันแดด แดงขึ้นเล็กน้อย เนื่องจากอยู่ด้านนอกเป็นระยะเวลานาน“อื่ม อาปามีเรื่องจะคุยกับลื้อ”หลังจบคำผู้ชายสองวัยจึงเดินไปนั่งใต้ร่มไม้ที่อยู่ไม่ไกลจากหลุมฝังศพจินเยว่นัก“ลื้อแน่ใจแล้วรึ ที่จะลาออกจากโรงพยาบาล”“ครับ”“เห้อ อาซาน..ฟังอาปานะ จินจินอีตายไปแล้ว แต่ลื้อยังมีชีวิตอยู่”“อื่ม ผมรู้..ผมเองก็กำลังใช้ชีวิตอยู่นี้ไง”“แบบที่ลื้อทำอยู่ เขาไม่ได้เรียกว่าการใช้ชีวิตนะอาซาน”เสียงอาปาอ่อนล้า มือหนาหยาบตบหลังลูกชายเบาๆ เพื่อปลอบประโลม“อาปารู้ว่าลื้อรักจินจินมาก”“...”“ไม่งั้นอาปาคงไม่หมั้นหมายลื้อให้จินจินหรอก”“ทำไม...อาปารู้ละครับว่าผมรักจินจิน”น้ำเสียงลูกชายโตเริ่มพร่า..เพราะตัวเขาเองยังไม่รู้ตัวเลยว่ารักเธอตั้งแต่เมื่อไร“จำได้มั้ย ว่าปีหลังๆ มานี้ ลื้อชอบบ่นว่าน้อง..แต่พอกลับมาทีไ

  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่77

    ชาตินี้น้องตามพี่มา ชาติหน้าพี่ยาตามน้องไปความรู้สึกเจ็บปวดเกาะกินทั้งแก่นกระดูก ลามไปยังเนื้อหนังมังสาทุกส่วนก่อนสติสุดท้ายจบลง..ร่างเพรียวระหงสะดุ้งตกใจตื่น..น้ำตาหยดใสไหลลงจากหางตาทั้งสองข้าง..เสียงสะอื้นไห้เจ็บปวด..ก่อนดวงตาดำคู่สวยจะจับโฟกัสทุกอย่างได้..มือเรียวเล็กข้างซ้ายร้อนชื้น..คนที่กุมมือไว้ไม่ปล่อย...ไม่ใช่ใครที่ไหน คือนายคีรี ผู้ที่ทั้งชีวิตไม่เคยปล่อยมือเธอเลยสักครั้งในอดีตวันที่เธอตื่นฟื้นจากอุบัติเหตุครั้งแรก...ความรู้สึกเจ็บปวดไม่ต่างจากตอนนี้แม้แต่น้อย..แต่สิ่งที่ต่างมีเพียงแค่ว่า..เธอจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้...มีเพียงความรู้สึกเจ็บปวดเคียดแค้นที่เกาะกินจิตวิญญาณ.. เธอเกลียดผู้ชายคนนั้นจับใจแต่ครั้งนี้นั้นแตกต่าง..ดารินในวัยสิบสามขวบ ยังคงไร้เดียงสาในเรื่องความรัก กับนางสาวจินเยว่ในวัยยี่สิบผู้ถูกเลี้ยงดูมาอย่างปล่อยปละละเลย และยึดติด รวมถึงดารินหรือจินเยว่ในปัจจุบันที่ทะลุเข้าไปในอดีตเหตุการณ์เดียวกัน...แต่ความเข้าใจต่างกันในครั้งหนึ่งเธอเคยคิดแค่ว่า..ทุกสิ่งทุกอย่างเมื่อทุ่มเทไป ย่อมสมควรได้คืนกลับมา..มีแต่คำถามว่าทำไมเขาไม่เข้าใจ ทำไมเขาไม่ตามใจเธอ...เธอเป็นเม

  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่76

    ร่างเพรียวระหงซุกตัวกอดสามีตัวโตไว้แน่น..หลี่ลี่ซานเองก็เต็มไปด้วยความไม่สบายใจ..เลือกทางไหนก็ผิดทั้งนั้น..มือเรียวได้รูปปัดลูกผมที่ระหน้าด้วยความทะนุถนอม“จินจินแน่ใจนะคะ ที่ทำแบบนี้”“ค่ะ มันเป็นทางเลือกเดียวที่เรามี...ถ้าสมมติวันนี้เฮียซานไม่ไปช่วยเจ้เซียงเซียง.. ถ้าเกิดเจ่เจ้แกเป็นอะไรขึ้นมาจริงๆ เราคงเหมือนมีตราบาปไปตลอดชีวิต อีกอย่างจินจินมีเรื่องจะสารภาพค่ะ”ปลายเสียงเธอแผ่วเบา..ริมฝีปากรูปกระจับถูกกัด“สารภาพเรื่องอะไรครับ”“ผู้ชายคนนั้น...เจ้าน้อยแสนอะไรนั้น...จินจินเป็นคนแนะนำให้ไปจีบเจ่เจ้เซียงเซียงเองค่ะ”“…”“แต่จินจินไม่รู้หรอกนะคะ ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นพวกชอบทุบตีผู้หญิง”น้ำเสียงคนตัวเล็กติดประหม่า ดวงตาคู่สวยช้อนมองสำรวจนึกกลัวว่าเขาจะรังเกียจ..เพียงแต่แววตาใสกระจ่างที่มองมาเต็มไปด้วยความเข้าใจ“จินจินอย่าคิดมากเลยนะคะ เซียงเซียงเลือกของตัวเธอเอง ไม่เกี่ยวกับจินจินเลย”“แล้วเฮียไม่คิดว่าจินจินร้ายเหรอคะ”“อื่อ ร้ายแต่น่ารัก เฮียชอบ”เขาพึมพำตอบ ก่อนจมูกโด่งสวยจะฝังลงไปตรงซอกคอภรรยาตัวน้อยอย่างหลงใหล..ในชีวิตเขาล้วนต้องการเพียงเธอ...แค่เธอก็พอแล้วเช้าวันต่อมาคุณหมอหนุ่มจำต้

  • back to 1950's ย้อนเวลาให้ดอกไม้ผลิบาน   บทที่75

    ตกเย็นวันนี้โชคดีที่เคลียงานได้เร็ว หญิงสาวจึงได้กลับบ้านก่อน เธอลงมือเข้าครัวทำอาหารเย็นเอง เมนูวันนี้เป็นอาหารไทยง่ายๆ อย่างต้มยำกุ้งน้ำข้น ผัดโป้ยเซียง และไก่กรอบชุบแป้งทอด โดยไม่คิดว่าจะมีแขกผู้ไม่ได้รับเชิญ บุกขึ้นมาถึงบ้าน...คุณนายเหวินผู้เป็นแม่สามี จูงลูกสาวคนเดียวเข้ามาด้วยท่าทางร้อนรน ด้านหลังเองมีเด็กในบ้านเดินตามมาด้วย“สวัสดีค่ะ ม๊า มาได้ยังไงคะ”“จินจิน อาซานกลับมาหรือยัง อั๊วมีเรื่องจะคุยกับอี”แม่สามีตั้งคำถามขึ้นมาแทน“น่าจะใกล้แล้วนะคะ ม๊านั่งรอก่อนนะคะ เดี๋ยวจินจินชงชามาให้”เจ้าของบ้านเชื้อเชิญ ก่อนจะหายเข้าไปในครัว ชงชารสโปรดให้ด้วยความใส่ใจ แต่พอออกมาต้องประหลาดใจ นอกจากแม่สามีที่นั่งรอ ยังมีซุนเหยียนแม่เลี้ยงที่นั่งงงๆ อยู่ด้านข้าง ซึ่งเวลานี้ส่วนใหญ่ม๊ามักจะดูแลอาบน้ำ ป้อนข้าวหลานอยู่ตึกด้านข้าง“อ้าว ม๊าใหญ่ มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ”“พอดีหนิงเกอไปตามม๊ามา..ม๊าก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามีเรื่องอะไร” คำตอบของคนเป็นแม่เลี้ยง คล้ายสัญญาณเตือนอะไรบางอย่างที่ ‘ผิดปกติ’ดวงตาคมคู่สวยหลุบลง ก่อนจะเลือกเก้าอี้ตัวข้างๆ แม่สามี..บุคลิกหลังตรง งามสง่า..บรรยากาศสงบนิ่งเป็นนักหนา

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status