Chapter 3

Tinipon ni Arris ang lakas ng loob upang makaalis sa hotel na iyon upang makauwi na din siya ng walang ibang iindahin. Ngunit madalas niyang maalala ang nangyari dahil sa pagsakit ng kanyang puson. Nakarating na siya sa clerk desk, desidido siyang malaman kung sino ang nakasama niya kagabi dahil wala rin itong kaalam-alam sa nangyari. Ibinigay na niya ang keycard sa attendant.

"Miss, pwede bang malaman kung sino nagcheck-in with me sa room na ito?" sambit ni Arris habang panay sa pag ngiwi dahil sa sakit. Iniabot na niya ang keycard sa kaniyang kwarto.

"Kasama niyo po ma'am.. teka bakit parang burado ito? Hmm pero may privacy policy po kasi kami ma'am eh—" naputol ang kanyang nais sabihin nang sumumbat ang isa pang empleyada.

"Christian Dela Cruz po, ma'am. How was your stay with our VIP guest po?" aniya. Sumama agad ang loob ni Arris sa pagiisip na maaaring mababang uri lang ang tingin sa kanya nung lalaki kung mayaman ito.

"Luh, bakit mo sinabi? Mamaya hindi naman talaga niya kasama yung rich client eh! Tignan mo parang may guri yung sulat--" pagsita ng kapwa empleyado nito. Nawalan na ng gana si Arris pakinggan ang kanilang usapan dahil para bang natahimik ang kanyang pandinig.

Puros sama ng loob ang kanyang dalahin sa paglabas ng hotel. Hindi niya alam kung saan magsisimula at pano hahanapin ang lalaki. Pinilit niyang ipinagsawalang bahala ang nangyari at itinago ito. Nagtrabaho siyang muli at nakipagusap sa mga ka-trabaho ng katulad ng dati. Sinusundo ang bunso mula sa paaralan katulad ng dati. Hindi man niya makausap ang boss dahil nasa Japan ito uli para asikasuhin ang mga expansion ng business. Kalaunan ay nakaramdam na siya ng pagbabago sa katawan niya. Isang pagkakataon ay nawalan siya ng malay kung kaya dinala siya sa hospital. Napag-alaman na siya ay nagdadalang-tao. Nais niyang ipalaglag ang bata ngunit pinigilan siya ng mga magulang niya. Ang gusto nila ay mahanap ang ama ng bata at panagutin sa pangyayari.

Halos namimilog na ang tyan, ay hindi pa rin nila mahanap ang ama ng bata na si Christian Dela Cruz. Pinag-leave din muna siya ng mga managers na naiwan sa opisina nila upang ma-alagaan ang bata. Hanggang sa lumabas sa balita sa TV na isang tanyag na Christian Dela Cruz ang hinirang na Richest Young Entrepreneur na naging representante din ng Pilipinas. Napatulala siya sa pangalan sa tv at nagkaroon ng malakas na kutob na maaaring ito na nga yon. Hindi man pinapakita sa media ang tunay na itsura nito pero ani ng mga kakilala nito sa balita ay maginoo ang kanyang itsura. Malabo sa kanyang alaala ang mukha nito ngunit alam niyang makinis ito at natawag niyang mamang pogi.

Umaandar ang sasakyang minamaneho ni Christian nang maalimpungatan si Arris. Nagbalik na ang kanyang kamalayan matapos himatayin sa pagpoprotesta sa isang building kanina. Sumakit ang ulo niya, marahil sa liwanag na sumusulyap sa bintana o maaaring sa mga alaalang nakita niya. Ibinaling niya ang kanyang paningin sa paligid nang matagpuan si Christian na seryosong nagmamaneho. Nang maramdaman niyang gising na ang babae ay nag-dahan dahan siya ng pagmamaneho. Tinapuan niya ito ng tingin upang kamustahin.

"Miss, okay na ba pakiramdam mo? Malapit na tayo sa hospital. Hindi ko alam kung bakit masama ang loob mo sakin pero masama sayo ang maistress. Kapit ka lang diyan, ha" aniya. Tinitigan lamang siya ni Arris. Nais niyang magalit at awayin ang binata dahil siya ang dahilan ng paghihirap niya.

Hindi niya namalayan na naluluha na pala siya. Nilingon siyang muli ni Christian kung kaya nagulat ito dahil biglang umiyak ang babae. Nagpanic naman siya ng kaunti kaya itinabi muna ang sasakyan. Kumuha ng tissue upang ibigay sa kanya at mapatahan ang babae. Gumaan ang pakiramdam ni Arris dahil sa kabaitan na ipinapakita sa kanya nito. Buong akala niya ay itatakwil siya nito na para bang walang nangyari sa kanila.

"De, okay lang ako. Bakit ba naman kasi ang hirap mo hanapin? Walong buwan ko nang dinadala anak natin, kailangan mo na 'tong panagutan," tugon ni Arris habang nasinghot singhot pa. Napangiwi naman si Christian sabay kamot sa kanyang noo.

"I'm sorry ha pero ngayon lang talaga ako pumunta dito sa Manila para may asikasuhin lang. I don't think we even met before. I'm just concerned about you and the baby.." pagpapaliwanag ni Christian. Mas lalo tuloy naiyak ang babae dahil naiisip na naman niyang mali na naman ang nahanap na na lalaki. Maaaring naka-abala pa siya o maaaring ito na ang ama pero itinatanggi pa niya.

"Wag mo na ko lokohin, please! Pagod na kong hanapin ka, panagutan mo na ang bata!"

"Ni hindi nga ko nagkagirlfriend eh. Nanligaw, oo, pero hindi ako nagkaroon ng pagkakataon makapasok sa bahay nila."

"Hindi mo ba talaga ko maalala? Ako yung blind date mo eight months ago. Hindi na tayo nakapagusap pero please panagutan mo itong bata.."

"Miss, kahit ilang beses ko pang ipauulit-ulit sayo. Wala pa kong experience, so for sure it's not me. Besides, what happened ba? Paano ka nakarating sa puntong ganyan na hindi mo kilala ang ama?" pag-uusisa ni Christian.

Isiniwalat ni Arris ang lahat ng kanyang naalala. Nagbabakasakali na baka maalala din ito ng kausap niya. Ilang lalaki na rin ang kanyang nilapitan upang iproklama na sila ang ama ng bata. Malamang ay apektado na ng matindi ang bata dahil sa stress na kanyang nakukuha.

"Ganito na lang Miss, ha.. Ihahatid na lang kita sa inyo. Mukhang hindi ka din naman titigil kakaiyak eh," suhestyon ni Christian. Pumayag naman si Arris at itinuro ang daan papunta sa kanila.

Wala na halos maisip na matino si Arris dahil sa mga nangyayari sa buhay niya. Itinatanong sa sarili kung gano ba siya kasama sa past life para makakuha ng ganito karaming kamalasan at paghihirap. Nang makarating sila sa tapat ng bahay ay maraming tao ang dumungaw sa pagdating ng kotseng sakay nila. Bumaba si Christian upang alalayan ang babae sa pagbaba. Nagsimula namang magkaroon ng chismisan sa paligid nang dahil sa pangyayari. Napansin ng nakababatang kapatid ni Arris ang kanilang pagdating kaya dali-daling tinawag ang mga magulang upang salubungin sila. Masama din ang loob ng buong pamilya sa lalaking nakabuntis sa kanilang panganay na babae kung kaya lumabas ang ama niya nang may hawak na gulok. Nagmadaling nagtago si Christian sa likod ng kotse habang pinipigilan naman ng buong pamilya ang ama na mataga ang binata.

"Hoy, bumalik ka rito! Pag naabutan kita ay nako, gigilitan kita sa leeg!! Panagutan mo ang pagbubuntis ng anak ko!!! Hindi porket mayaman ka eh dadaanin mo lang sa yaman ang dangal niya! Lumabas ka jan, hayop ka!!" kalmado ngunit malakas ang pagkakasambit ng tatay kasabay ang pagduduro sa kanya.

Nakapasok na rin sa loob ng kotse si Christian dahil sa nahihiya na rin siya sa mga nangyayari. Naglakas loob lang naman siyang tulungan ang buntis ngunit ito pa ang naging ganti sa kanya. Napansin niyang malapit na ring magdilim ang langit kung kaya kailangan na niyang bumalik sa probinsya. Umalis na siya sa nasabing lugar, naiwan ang pamilyang nagtatalo at ang mga chismosa na nakikiusisa.

Mula sa di kalayuan ay naroroon ang kapitbahay nila Arris na nagkakatalunan sa balitang nasaganp nila. Patuloy na lumaganap ang chismis at kumalat sa buong baranggay ang pagiging kaladkaring babae di umano ni Arris sa isang mayaman.