***Warning SPG ahead. Not suitable for young and sensitive readers. READ AT YOUR OWN RISK.***LumiereHindi ko inaasahan na ganito ang mangyayari sa akin at sa amin ni Luke. Kahapon lang ay masaya ako kasama ang anak ko pero kailangan ko munang malayo sa kanya dahil hindi ko kayang ngumiti kapag nalulungkot at nababalot ng sakit ang kalooban ko. Hindi ko kayang makita niya kung paano ako pasakitan ni Drake at paulit-ulit ipilit ang kanyang sarili sa akin. Atleast ngayon kahit na umabot kami sa pag-aaway ay hindi na ako magpipigil kung may inosenteng mga mata ang makakakita. Wala akong balak na makipag-ayos sa lalaking iyon na walang ibang alam kundi saktan ang kalooban ko. Wala sa kanyang mahalaga kundi ang sarili niya. Oo, minsan pinangarap ko siyang maging akin pero hindi pala ito ang gusto ko dahil naglaho ang lahat ng pagmamahal ko ng gabing iyon. Pipiliin ko parin na lumayo at patuloy na tumakbo palayo sa kanya dahil hindi siya karapat-dapat na mahalin. Inayos ko ang sarili ko at
Nakatulog si Lumiere sa mini sofa na naroon. Kinahalatian ng hating gabi ay nagising si Drake. He was sober now, agad niyang hinanap si Lumiere at nilapitan ito. Binuhat niya ito papunta sa kama at inayos ang kumot nito. Napansin niya ang pasa nito sa may gawing labi. Hinalikan niya ito at idinikit ang kanyang noo sa mukha nito. 'You will hate me but this is the only way I can get hold of you once again' niyakap niya ito at unconsiously yumakap rin ito sa kanya. 'Ako lang ang makakapagpaligaya saiyo ng ganito. At nagkakamali kang hindi mo ako matutunan na mahalin ulit. Lagi mo nalang akong sinasalungat at wala kang ibang gustong gawin kundi tumakbo palayo sa akin. Kung kinakailangan kong kuhanin saiyo lahat para ako naman ang habulin mo gagawin ko lahat iyon' sabi niya sa sarili habang yakap-yakap si Lumiere.Kinabukasan, naramdaman niya ang matulis na bagay na tumutusok sa kanya at gumagalaw. Kinapa niya ito habang na pikit. Hanggang sa may narinig siyang ungol na halos malapit sa
Ibinalik niya ang tingin sa librong binabasa."Kanino mo naman nabalitaan ang ganyang mga balita? Anak namin siya-""Enough.. Lumiere may nagsabi lang pero nawalan na ako ng gana para pag-usapan ang ganiyang bagay. I'm tired" agad nagbago ang mood ni Drake. Kaya hindi narin nagabala si Lumiere na muli pang kausapin si Drake.Iniwan niya si Lumiere roon habang walang pakialam sa nararamdaman niya. Bumalik lamang ito sa pagbabasa. Ilang saglit pa ay narinig nitong muling pinaandar ang sasakyan at umalis. Nang marinig iyon ay bumaba siya sa may sala at tumawag kay Coreen. Ngunit wala pa rin ang mga ito sa bahay nasa ekswelahan parin. Kaya bumalik narin siya sa kwarto. Muli siyang tumanggi sa inaalok ni Manang na pagkain. Sa mga nangyari ay nais lang niyang magkulong sa kwarto.Samantala, Sa bar kung saan madalas siyang tumambay ay sumulpot ang babaeng si Layla. Hapit na hapit ang suot nito at agad lumingkis sa halos lasing na si Drake."Babe, sabi na nga ba at pupunta ka?" bulong nito"
Nagising siya ng parang pinupokpok ang ulo niya sa sobrang sakit. Ngunit ang hindi niya lubos na maintindihan ay kung paano siya nakauwi sa bahay. At nare-call niya ang huling babaeng nakasama niya noon. Si Layla. Umupo siya habang nakahawak sa kaniyang ulo. Ngpalinga-linga siya habang hinahanap si Lumiere ngunit wala ito sa paligid. Kaya siya ay lumabas ng kwarto at nakasalubong si Manang."Sir, kamusta ho ang pakiramdam ninyo. Ipaghahanda ko po kayo ng umagahan ng may mainit na sabaw" tatalikod na sana si Manang ngunit si Drake ay nagtanong."Nasaan si Lumiere?""Po? ahh Sumama po siya sa babaeng nag-uwi po sa inyo kagabi Sir" sabi ni Manang"What?!" agad itong umakyat ng kwarto at kinuha ang kanyang telepono.Agad niyang hinanap ang numero nito at idi-nayal. Medyo nainip pa siya ng ilang beses na subok ay hindi parin nito sinasagot. "F***k anwer this da** call" usal niya. Kaya bumaba siya at tinignan ang sasakyan niya sa garahe pero wala ito. Kaya napahampas siya dahil tiyak na ang
WARNING!!! SPG AHEAD!!! Some scenes are not appropiate for young and sensitive readers..READ AT YOUR OWN RISK!!!Nang makarating sila sa bahay at bumalik na naman sa pagiging tahimik si Lumiere. Pagbaba palamang niya ay agad siyang umakyat sa kanilang kwarto at sinundan naman ito ni Drake. Ngunit sinalubong siya ni Manang hawak ang telepono."Sir, may tawag po galing kay Seniora" sabi nito.Wala siyang nagawa kundi sundan na lamang ng tingin ang babaeng unti-unting nawawala sa kanyang paningin. Napabuntong-hininga na lamang siya at sinagot ang telepono."Mom?""Drake.. umiiyak ng umiiyak si Luke dahil namimiss na raw niya si Lumiere. Can you please pick him up to see her mother" pakiusap ng ina nito."Tss.. sabihin mo busy ang Mommy niya. Or send him back to his father" sabi nito na may halong asar at inis."Then its your loss. Tingin mo magiging okay kayo ni Lumiere kung hindi mo rin kayang tanggapin ang anak niya" paliwanag ni Coreen pero matigas parin si Drake dahil wala siyang al
Lumiere Nagising akong sobrang bigat ng pakiramdam ko. Pinilit kong makaupo pero nahihilo ako kaya nahiga ako ulit. Ang init ng pakiramdam ko kaya dinama ko ang aking noo kung ako ay nilalagnat. Napapikit nalang ako dahil siguro ito sa pagod at sa mga nangyari nitong nakaraang mga araw. Simula ng dumating ako dito ay puro pag-aaway nalang ang nangyayari sa amin ni Drake. 'Luke, sana naman makita na kita para gumaan na ang aking pakiramdam' sabi ko. Umagos ang akin luha dahil sa emosyong aking nararamdaman. Ito na ang pinaka mahabang araw na hindi ko nakasama ang aking anak. Nanatili sa puting ceilng ang aking paningin hanggang sa bumukas ang pinto. Si Drake iyon kabisado ko na ang bawat yabag ng kanyang mga paa. Papalapit siya sa akin. "Kumain kana muna para makainom ka ng gamot" hindi ko siya pinansin kaya umupo siya sa gilid ng kama at kinuha ang aking kamay. "Lumiere, higupin mo muna itong soup. Tumaas ang lagnat mo kagabi. Akala ko ay kailangan ko ng tumawag ng doktor." sabi ni
Magkakaharap sila sa hapag kainan at marahang kumakain si Lumiere habang pinagmamasdan ang bawat galaw ni Drake. Pansin naman ito ni Drake kaya hindi narin siya nakatiis at agad na tinapos ang kinakain. Pinagpatong niya ang kubyertos at pinukol ng tingin si Lumiere. "Hey, What's wrong with you? Siguro naman hindi na aabot hanggang langit ang galit mo sa akin dahil sa batang iyan" sabi ni Drake habang palipat-lipat ng tingin sa mag-ina. "I have a name po, Uncle" sagot ni Luke. Alam niyang mag-iiba nanaman ang mood ni Drake kaya siya na ang nagsalita. "Luke" saway niya sa bata kaya napayuko ito. "And to you Drake, Thank you. Dahil pinayagan mong makasama ko ang anak ko kahit saglit" sabi niya kay Drake."You are sick, Lumiere kaya ko lang pinayagan ang batang 'yan na makita ka. Hindi naman ako masamang tao para pagbawalan ka sa lahat ng oras. I'm a human too,. Hindi ako halimaw gaya ng nasa isip mo" pagsusungit niya. "Mom, can I stay here for more days?" sabad ni Luke sabay tingin ka
Marahang naglakad si Drake patungo sa kanilang kwarto late na siyang nakauwi dahil sa mga inaayos sa kanilang kumpanya at isa narito ang pag-uusap nilang mag-ama. --- "Drake, hindi ko na kailangan pang makielam sa usapin ninyo about Lumiere and Orphen and that kid. Natutuwa nga ako at sa tagal ng panahon may bata ng kinaaliwan si Coreen. Pero hindi natin maiaalis na naghahanap ang bata"naiilang na pag-oopen ng kanyang ama. "I love her, Dad! Kahit ilang taon pa siyang umalis hindi naman iyon nagbabago. Did he ask you this?" tanong ni Drake na kinasimangot ng ama. Tama naman ito, humiling si Orphen sa kanyang makiusap kay Drake na makita kahit saglit ang mag-ina. "Actually, he just ask to see them kahit saglit lang. Pero ikaw lang ang makapagdedesisyon tungkol diyan. Hindi pa kayo divorce ng magkaroon siya ng relasyon sa pinsan mo" paliwanag ng ama. Tumalikod si Drake sa kanyang ama at nagsalin ng alak. "Dad, please ayoko ng pag-usapan ang mga bagay na ito. Tingin ko naman magiging