Nagising siya ng parang pinupokpok ang ulo niya sa sobrang sakit. Ngunit ang hindi niya lubos na maintindihan ay kung paano siya nakauwi sa bahay. At nare-call niya ang huling babaeng nakasama niya noon. Si Layla. Umupo siya habang nakahawak sa kaniyang ulo. Ngpalinga-linga siya habang hinahanap si Lumiere ngunit wala ito sa paligid. Kaya siya ay lumabas ng kwarto at nakasalubong si Manang."Sir, kamusta ho ang pakiramdam ninyo. Ipaghahanda ko po kayo ng umagahan ng may mainit na sabaw" tatalikod na sana si Manang ngunit si Drake ay nagtanong."Nasaan si Lumiere?""Po? ahh Sumama po siya sa babaeng nag-uwi po sa inyo kagabi Sir" sabi ni Manang"What?!" agad itong umakyat ng kwarto at kinuha ang kanyang telepono.Agad niyang hinanap ang numero nito at idi-nayal. Medyo nainip pa siya ng ilang beses na subok ay hindi parin nito sinasagot. "F***k anwer this da** call" usal niya. Kaya bumaba siya at tinignan ang sasakyan niya sa garahe pero wala ito. Kaya napahampas siya dahil tiyak na ang
WARNING!!! SPG AHEAD!!! Some scenes are not appropiate for young and sensitive readers..READ AT YOUR OWN RISK!!!Nang makarating sila sa bahay at bumalik na naman sa pagiging tahimik si Lumiere. Pagbaba palamang niya ay agad siyang umakyat sa kanilang kwarto at sinundan naman ito ni Drake. Ngunit sinalubong siya ni Manang hawak ang telepono."Sir, may tawag po galing kay Seniora" sabi nito.Wala siyang nagawa kundi sundan na lamang ng tingin ang babaeng unti-unting nawawala sa kanyang paningin. Napabuntong-hininga na lamang siya at sinagot ang telepono."Mom?""Drake.. umiiyak ng umiiyak si Luke dahil namimiss na raw niya si Lumiere. Can you please pick him up to see her mother" pakiusap ng ina nito."Tss.. sabihin mo busy ang Mommy niya. Or send him back to his father" sabi nito na may halong asar at inis."Then its your loss. Tingin mo magiging okay kayo ni Lumiere kung hindi mo rin kayang tanggapin ang anak niya" paliwanag ni Coreen pero matigas parin si Drake dahil wala siyang al
Lumiere Nagising akong sobrang bigat ng pakiramdam ko. Pinilit kong makaupo pero nahihilo ako kaya nahiga ako ulit. Ang init ng pakiramdam ko kaya dinama ko ang aking noo kung ako ay nilalagnat. Napapikit nalang ako dahil siguro ito sa pagod at sa mga nangyari nitong nakaraang mga araw. Simula ng dumating ako dito ay puro pag-aaway nalang ang nangyayari sa amin ni Drake. 'Luke, sana naman makita na kita para gumaan na ang aking pakiramdam' sabi ko. Umagos ang akin luha dahil sa emosyong aking nararamdaman. Ito na ang pinaka mahabang araw na hindi ko nakasama ang aking anak. Nanatili sa puting ceilng ang aking paningin hanggang sa bumukas ang pinto. Si Drake iyon kabisado ko na ang bawat yabag ng kanyang mga paa. Papalapit siya sa akin. "Kumain kana muna para makainom ka ng gamot" hindi ko siya pinansin kaya umupo siya sa gilid ng kama at kinuha ang aking kamay. "Lumiere, higupin mo muna itong soup. Tumaas ang lagnat mo kagabi. Akala ko ay kailangan ko ng tumawag ng doktor." sabi ni
Magkakaharap sila sa hapag kainan at marahang kumakain si Lumiere habang pinagmamasdan ang bawat galaw ni Drake. Pansin naman ito ni Drake kaya hindi narin siya nakatiis at agad na tinapos ang kinakain. Pinagpatong niya ang kubyertos at pinukol ng tingin si Lumiere. "Hey, What's wrong with you? Siguro naman hindi na aabot hanggang langit ang galit mo sa akin dahil sa batang iyan" sabi ni Drake habang palipat-lipat ng tingin sa mag-ina. "I have a name po, Uncle" sagot ni Luke. Alam niyang mag-iiba nanaman ang mood ni Drake kaya siya na ang nagsalita. "Luke" saway niya sa bata kaya napayuko ito. "And to you Drake, Thank you. Dahil pinayagan mong makasama ko ang anak ko kahit saglit" sabi niya kay Drake."You are sick, Lumiere kaya ko lang pinayagan ang batang 'yan na makita ka. Hindi naman ako masamang tao para pagbawalan ka sa lahat ng oras. I'm a human too,. Hindi ako halimaw gaya ng nasa isip mo" pagsusungit niya. "Mom, can I stay here for more days?" sabad ni Luke sabay tingin ka
Marahang naglakad si Drake patungo sa kanilang kwarto late na siyang nakauwi dahil sa mga inaayos sa kanilang kumpanya at isa narito ang pag-uusap nilang mag-ama. --- "Drake, hindi ko na kailangan pang makielam sa usapin ninyo about Lumiere and Orphen and that kid. Natutuwa nga ako at sa tagal ng panahon may bata ng kinaaliwan si Coreen. Pero hindi natin maiaalis na naghahanap ang bata"naiilang na pag-oopen ng kanyang ama. "I love her, Dad! Kahit ilang taon pa siyang umalis hindi naman iyon nagbabago. Did he ask you this?" tanong ni Drake na kinasimangot ng ama. Tama naman ito, humiling si Orphen sa kanyang makiusap kay Drake na makita kahit saglit ang mag-ina. "Actually, he just ask to see them kahit saglit lang. Pero ikaw lang ang makapagdedesisyon tungkol diyan. Hindi pa kayo divorce ng magkaroon siya ng relasyon sa pinsan mo" paliwanag ng ama. Tumalikod si Drake sa kanyang ama at nagsalin ng alak. "Dad, please ayoko ng pag-usapan ang mga bagay na ito. Tingin ko naman magiging
Agad niyang hinanap ang lalaking nakita niya sa kanyang panaginip. Ngunit nakaalis na raw ito papunta sa trabaho nito. Tinanghali na kasi siya ng gising. Muli siyang nakaramdam ng kaba kaya hinanap niya ang number ng opisina nito sa directory at walang alinlangan na tinawagan. At dumerekta sa linya nito. "Hello, maaari ko bang makausap si Mr.Hernandez" tangi niyang nasabi. "He is in the meeting right now. May I know who is in the line, please?" sagot nito. "Pakisabi nalang na si Lumiere ito, kasambahay niya?" "Oww. Okay. May sasabihin po ba kayo para mai-relay ko mamaya pagtapos niya sa meeting?" tanong ng babaeng nasa kabilang linya "Pakisabi nalang na tumawag ako. Alam na po niya iyon" "Okay. Lumiere, bye" "Bye, thanks" nakahinga siya ng maluwag ng malamang okay naman ito at nasa meeting ng kasalukuyan. Bago pa man matapos ang araw na iyon ay may dumating sa kanilang masyon. Si Orphen, lubha niya itong kinagulat pero hindi na siya nakapag-isip pa ng agad siya nitong yakapin a
Nagpalipas ng buong gabi si Lumiere sa tabi ni Drake habang umuwi naman sila Coreen at Luke. Nakatulog siya sa tabi ni Drake ng ito ay magsimulang magkamalay. Dahan-dahan nitong ikinilos ang daliri at kinapa ang babaeng nasa kanyang tabi."Lu-miere" sambit niya.Nagising si Lumiere agad ng maramdaman ang paggalaw ng pasyente. Agad niyang pinindot ang alarm para may magrespond agad na nurse o doktor para ipaalam na gising na ang pasyente."Hey, K-kamusta kana?" agad na tanong ni Lumiere"H-heto baldado dahil sa pagkawala ng preno ko" salaysay niya"Tumawag na ako ng doktor in any moment papunta na sila""Gusto ko agad na umuwi dahil tumawag ka sa office. Hindi ko naman akalaing magkakaroon ng aksidente"Naalala ni Lumiere ang tungkol sa paguusap nila ni Orphen kaya nalungkot siya at iniba ang direksyon ng kanyang mga mata. Pero naramdaman niya ang mga kamay ni Drake na pinipisil ang kanyang kamay. Kaya napangiti siya dito at inayos niya ang kanyang reaksyon."Get rest. Sariwa pa ang mg
May isang linggo na ang nakalilipas at nakalabas na si Drake ng Ospital. Tanging si Lumiere lamang ang ninanais niyang mag-asikaso sa kanya. Hindi siya humingi ng tulong sa ibang katulong dahil nagagalit ito. "Napapagod kana ba sa akin? Simula ng araw na iyon hindi nakita narinig pa nagreklamo" sabi ni Drake habang nakaupo sa kanyang kama. Umiling lamang si Lumiere at inayos ang bed sheets. "Dahil diyan hindi ko alam ang iniisip mo? Alam ko naman na tutol ka na magkaanak tayo pero it just a way para bigyan ng chance ang relasyon natin. I wanted you back, Lumiere" sabi ni Drake habang unti-unting inaabot ang kamay ni Lumiere. Napayuko na lamang si Lumiere dahil sa mga naririnig niya kay Drake. "I'm sorry Drake kung maibabalik ko lang ang araw na nagkakilala tayo at nabubuhay pa ang Lolo hinding-hindi ako papayag na magpakasal tayo. Pero that time I was happy to find out that I will marry you" salaysay niya habang nakayuko. Huminto at hindi narin itinuloy ni Drake ang kamay niyang a