Napansin ni Daniel ang hindi komportableng pakiramdam ni Lara kaya sinikreto niyang kausapin si Liam. “Kuya, hindi kaya masyado ka nang nagiging close kay Stephanie?”“Hindi naman. I’m just being nice to her because she’s the sister of my colleagues and also a client, a big client.”Daniel give a reaction with his face. “Why?” pagtataka naman ni Liam. “Wala lang, baka hindi mo napapansin o nararamdaman ang damdamin ni Lara. Baka ito rin ang dahilan kung bakit naisip niyang umalis na dito sa mansion,” paliwanag ni Daniel. “Do you think so?”“I think so, Kuya hindi mo ba napapansin ang hitsura ni Lara kapag nandiyan si Stephanie. Hindi siya komportable saka nalulungkot siya.”“Really, do you think she’s jealous of her?”Daniel rolled his eyes, “Hay Kuya how stupid and insensitive you are. Para ka namang rookie niyan pagdating sa babae e.”“Hey, how would I know. Hindi ko siya matingnan sa mukha. Lagi ko siyang iniiwasan kasi kailangan kong gawin because of that paglilihi thing.”Nat
Tila natauhan si Lara sa pakiusap ni Mr. Legaspi. Parang na-realize niya na masyado na siyang nagiging selfish. Mas inuuna niyang intindihin ang sarili niyang kapakanan kaysa sa kanyang anak na nasa kanyang sinapupunan. “Lara ano bang problema?”Nagpakawala siya ng buntong hininga siguro kailangan na niyang warningan si Mr. Legaspi tungkol sa kanyang nararamdaman ngunit hindi niya masabi dahil nasa public place sila kaya nag-type na lang siya sa messenger. Sir, I’m afraid that I am fallen for you and it is not right. Please don’t be so nice. Nahuhulog ang damdamin ko e. Binuksan ni Liam ang messenger at binasa ang message. Napangiti ito at napatingin sa kanya at kung makakasigaw ito sa sobrang kilig na nararamdaman ay ginawa na niya. “Really?” Tumango lang siya ng bahagya. “Okay, let’s eat,” kampanteng tugon ni Liam. Kumain na sila at habang sumusubo ay hindi maiwasan ni Liam ang mapangiti sa sobrang kilig. “Sir, ano bang sagot mo, anong palagay mo? Nakakahiya yung sinabi ko s
It seems like everyone is happy. May kung anong pagtataka sa isip ni Lara. Suppose to be dapat may question sila lalo na at isa siyang disgrasyada. Pero bakit ang saya pa nila. Hindi naman siguro masama ang ibig sabihin niyon. Siguro talagang masaya lang sila. Iyon na lang ang kanyang inilagay sa isip. Maaga siyang natulog dahil napagod din siya sa trabaho. Si Liam naman may tinatapos pa na i-review ang kanilang project with Stephanie kaya nakaharap pa rin siya sa laptop niya. Hindi niya maiwasang mapangiti habang inaalala ang nangyari kanina. Biglang bumukas ang pinto ng kanyang room at pumasok si Daniel. “Hey,” bati niya kay Daniel. “Can I come in?” pakiusap naman nito. “Asshole, just come in, come on, you just barged in pipigilan pa ba kita?”Napatawa si Daniel habang hawak ang isang baso ng wine. “Hey, do you want a shot?” pag-aalok niya ng alak kay Liam. “Nah, I’m busy, I have to finish this.”“Wow, busy Dad huh.”Natigilan si Liam at tiningnan ang kapatid na nakasingkit
UMAHON ang matinding takot sa dibdib ni Liam habang tinitingnan niya si Lara. Mukhang malalaman na niya ang totoo at mukhang hindi rin magpapagil si Stacey sa pagkukwento."Really! You were dumped by Liam?" amuse naman na pahayag ni Stephanie, habang si Lara ay natigilan sa kanyang napakinggan.Yes, the familiar scent of his perfume, how he treated her, at naalala niya noong una silang magkita na halos hindi ito makatingin sa kanya. Tama, at ang hindi nito pagtanggap sa resignation letter niya, ang pag-rescue sa kanya sa gitna ng ulan, ang pagpapatira nito sa kanilang mansion. Ang lahat ng iyon may dahilan, kaya pala parang planado ang lahat.Nahawakan ni Lara ang kanyang dibdib at nagsimulang manginig ang kanyang buong katawan. Nakaramdam siya ng panghihina pero sinimulang tumlikod at maglakad palayo kay Liam."Lara, Lara, wait," hinawakan niya ito sa braso para pigilan."Bitiwan mo ako," nagpatuloy siya sa paglalakad. Halos wala siyang maramdaman sa nangyayari sa paligid niya. Kahit
AFTER 3 days of staying in the hospital lumabas na rin si Lara at umuwi sa mansion. Hindi niya alam kung paano haharapin ang pamilya ni Liam. Pakiramdam niya niloko siya ng lahat at kahit pa nga pinakitaan siya ng mabuti ng mga ito, hindi na niya makuhang magtiwala kaya ang kanyang pakikitungo ay napalitan ng pagkailang. "Hija how are you?" nag-aalalang nilapitan siya ni Donya Leonora. Ginagap nito ang kanyang palad pero naiilang siya. "Okay na po ako Lo... Donya Leonora.""Hija we are sorry for what happened. Inilihim namin sayo dahil mas mabuting si Liam na ang magtapat sayo. Pero we cared for you so much."Napaluha at napayakap siya sa matanda, gayon din niyakap siya ng mommy ni Liam. Si Liam wala sa mansion, nasa office ito dahil sa may mahalagang transaction na kailangan nitong asikasuhin. "Magpapaalam na po ako sa inyo, kung maaari payagan n'yo na po ako. Sa ngayon hindi ko po kayang harapin si Liam. Gusto ko po munang makapag-isip at makahinga. Please po," mabigat na pakiusa
LIAM accepted the offer of Mr. Collier to fly to New for their partnership. Hindi niya gustong umalis at iwan si Lara but this is the only option he has para lang lumayo siya at magbakasakaling maibsan ang galit nito sa kanya kapag nagkalayo na sila. Pero bago siya umalis, inayos niya muna ang lahat ng kakailanganin nito kaya ipinatawag niya ito sa office para kausapin at ipakita ang kontratang ipinagawa niya sa kanilang abogado.Dumating ito at pinapasok ni Suzy. She look pale and sick kaya hindi niya maialis ang mag-alala."Lara, are you okay?" tanong niya na halata ang pag-aalala."I'm okay, ano ba ang pag-uusapan natin?" malamig na tugon niya."You look sick," pero imbes na sagutin ay mas lalo pa niyang ipinaramdam ang pag-aalala."I said I'm okay, pwede bang magmadali na tayo dahil kailangan ko pang magpa-check up sa doctor.""Okay," inilabas niya ang kontrata, "Here, this is a contract na kailangan mong pirmahan for legal matters. Nakasaad diyan ang mga pananagutan ko sayo at sa
THREE years passed, masasabi ni Lara na naka-move on na siya mula sa masakit na pangyayari sa kanila ni Liam. Ginamit niya ang ibinigay nitong suporta para magtayo ng isang business na may kinalaman sa plants and flowers. Nagpatayo siya ng isang flower farm na tanaw ang building ng Legaspi Construction Company pero ang nakakatawa hindi ito visible sa mismong building kundi nasa bandang likod ito at may kalayuan. Ilang street din ang dadaanan bago makarating sa kanyang flower farm. Pinili niya ang lugar para kahit paano makikita pa rin niya ang alaala nila ni Liam. Mahal pa rin niya si Liam pero hindi na siya umaasa na babalik pa ito sa kanya dahil sa kanilang dalawa siya ang may problema. Pero kung babalikan siya ni Liam sigurado na siya sa kanyang sarili na tatanggapin niya ito, kaya lang ilang taon na din ang lumipas na hindi na ito nagparamdam. Wala na siyang balita at ayaw na rin niyang makibalita kahit paminsan-minsan ay nagkikita pa rin sila ng pamilya Legaspi. Iniiwasan na la
SA loob ng tatlong taon padalawang beses pa lang bumisita ni Lara sa mansion ng mga Legaspi. Nothing has change except the ambiance of missing someone, the absence of Liam makes it feel empty. Pero baka siya lang ang nakakaramdam niyon. Masaya pa rin naman si Donya Leonora at ganon din sina Daniel and Jake. Medyo halata na ang nadagdag na edad sa patents ni Liam."Lara, you came, we missed you," sinalubong siya ng Mommy ni Liam at niyakap."Siyempre naman po, hindi ko pwedeng palampasin ang pagkakataon na 'to,""Hey Lara," masayang pagsalubong ni Abby na bride to be ni Jake."Oh Abby congrats.""Thank you, I'm glad you are our flourist.""Bueno nandito na pala lahat tayo na at kumain na tayo," anyaya ni Donya Leonora.Masaya naman nilang pinag-usapan ang details ng kasal na gaganapin mismo sa garden ng mansion. Ito ang pinapangarap ni Lara na wedding, isang simpleng garden wedding.Napamulagat naman siya nang biglang dumating ang isang lalaking nakapagpapataas ng blood pressure niya.
“Lara, alam namin na nasasaktan ka sa mga nangyayari. Hindi mo deserve na masaktan, pero sana maintindihan mo din kami na kailangan namin si Kuya.”Maging sina Daniel ay bumitaw na rin sa kanya. Kaya kung talagang totoo ang pinagsakluban ng langit at lupa, ganon na nga ang nararamdaman niya. Humingi siya ng palugit na isang linggo para ayusin ang bahay na tutuluyan bago siya umalis. Bawat araw tinitiis niyang makita ang paglalambingan nina Liam at Mara. Maging ang malamig na pakikitungo ni Liam sa kanila ni Nate. Gayon na rin ang pamilya ni Liam. It is so unfair pero kailangan niyang magpakatatag.Suportado pa rin naman sila ng pamilya ni Liam pero nagpakahusay siya sa pag-aaral sa larangan ng business. Pinalad siya na maging isang interior designer. Nakaipon din siya ng malaking halaga at bumili siya ng stock sa Legaspi Construction Company, naging isa siya sa mga shareholders. Ipinakita niya ang unti-unti niyang pagbangon.“NAPAKAKISIG mo mahal ko.” Masuyong niyayakap at hinahalikan
Dalawang buwan na ang lumilipas, wala pa ring progress sa paghahanap kay Liam, kaya minabuti ng kanyang pamilya na tanggapin ang katotohanan na baka talagang namatay na ito. Kaya pinakiusapan na nila si Lara na lisanin ang Isla at magpatuloy na lang sa buhay.“Lara, let’s go home,” malumanay na pagyaya ng mommy ni Liam.“Mommy,” nangungusap ang kanyang mga mata habang lumuluha na huwag namang sumuko agad. “Wala pang nakikitang bangkay, kaya naniniwala ako, at nararamdaman kong buhay pa rin siya,” pagpupumilit niya.“Hija, umuwi na tayo, hindi naman kami titigil sa paghahanap e. Kaya lang anak, kailangan ka ni Nate.”Napakahirap na desisyon ang umalis sa Isla pero tama ang mommy ni Liam, kailangan siya ni Nate. Kaya napilitan na rin siyang umalis ng Isla.WALANG gabing hindi siya umiiyak sa loob ng limang buwan na paghihintay. Ang tanging nagpapalakas na lang ng kanyang kalooban ay si Nate at ang pamilya ni Liam na nakasuporta sa kanya. Ramdam din niya ang bigat na nararamdaman ng buon
Bakit parang kinakabahan si Lara habang kumakaway si Liam? May tiwala siya sa kanyang asawa na hindi ito mapapahamak, pero bakit ganon? Ang weird ng kanyang pakiramdam. Tinatanaw na lamang niya ang bangkang sinasakyan nito.Natanaw niya si Mara sa malayong dako mula sa kanyang kinatatayuan. Nakatanaw din ito kina Liam. Bahagya itong tumingin sa kanya. Hindi na lang niya pinansin at pinili niyang bumalik sa rest house.Nagulat siya nang biglang bumulwag si Mara sa kusina. “Oh my!” Napahawak siya sa dibdib.“Pasensiya na kung nagulat ka, heto nga pala, mga gulay na ipinabibigay ni Itay.”Nakakapagtaka na sa unang pagkakataon ay nagsalita ito ng mahaba.“Ganun ba, sige pakipatong na lang sa lamesa.”Ine-expect ni Lara na aalis na ito, pero hindi, tinitingnan siya nito mula ulo hanggang paa habang nakangiti sa kanya. Kinikilabutan siya sa kakaibang kilos nito.“Napakapalad mo sa iyong asawa, bukod sa mabait, maasikaso, at mapagmahal, isa siyang makisig at napakagandang lalaki. Napapaligay
At higit na kanilang pinakahihintay ay ang moment na silang dalawa lang sa isang isla na regalo naman ni Daniel para sa kanilang honeymoon. Sa wakas, wala munang Nate, masosolo na nila ang isat-isa. Maganda ang isla at may ilan ding mag taong nainirahan doon. Ngunit ang rest house na kanilang tutuluyan ay may kalayuan sa mga kabahayan.“Wow, this is beautiful,” manghang paghanga ni Liam.“Oo nga, pero hindi ba parang delikado kasi parang ang layo natin sa mga kabahayan?” pag-aalala ni Lara.“Ano ka ba, mas okay ng ‘yon e. Hindi nila maririnig ang ingay mo,” mapanuksong bulong ni Liam.Siniko naman ni Lara si Liam at napangiti ng makalokohan.Wala din silang kasama, tanging silang dalawa lang talaga at ang sabi ni Daniel sa umaga lang daw may pupunta sa kanila na bangkero na magdadala ng mga sariwang isda na pwede nilang lutuin, at mga gamit na kanilang kakailanganin.“Wow everything is perfect, kaya wala tayong ibang gagawin kundi…” Kumindat si Liam kay Lara.Wala na siyang inaksayang
Ang naunsiyaming kasal, sa wakas matutuloy na rin. Magkasama nilang inihanda ang lahat, mula sa pagpili ng wedding gown, flowers, ring, cake, even ang lugar ng honeymoon ay magkasama nilang inasikaso. Hindi na katulad ng dati na laging may humahadlang.Ano pa ba ang mahihiling ni Lara, everything went well and smooth. Mas lalo rin niyang naramdaman ang pagmamahal at pananabik sa kanya ni Liam.“Hey, my Dear Nightbird.” Sabay halik sa noo kay Lara na sobrang busy sa pag-aasikaso ng invitation card.“Hey, how are you,” tugon naman ni Lara.“Well, I’m tired, I need a massage.” Umarte siya na parang ang sakit-sakit ng katawan.“Hmmm para-paraan ka lang e,” panunukso naman ni Lara.“Hey I’m serious, pinatulog ko pa si Nate, alam mo ba na ang kulit niya, ayaw niya pang matulog at gustong maglaro magdamag.” Pagbibida naman ni Liam.“Hmmm….”“Oo nga, kaya please itigil mo na ‘yan and massage my back.”“Sus…” panunukso naman ni Lara.Wala nang mas liligaya pa sa pagkakataong ito. Muling hinaha
Natulala na lang si Lara na halos hindi maapuhap ang reaksiyon ng kanyang buong pakiramadam nang marinig ang malakas na pagsalpok ng kotse ni Yvone sa isang poste. Wala siyang ibang naririnig kundi isang ugong na masakit sa tenga, at kabog ng kanyang dibdib na parang luluwa ang puso niya.Naaksidente si Yvone at kasama ang inosenteng paslit na si Nate. Parang bumagal ang takbo ng oras at wala siyang maintindihan. Ang tanging nakikita niya ay ang humahangos na si Liam.“Lara!!! Si Nate!!!”Doon siya nagising sa malakas na sigaw ni Liam. Saka lang siya natauhan at dali-daling tinanggal ang seatbelt. Kasunod nila sina Jordan at Dalia na halos pareho lang din ng reaksiyon.Agad na tumawag ng emergency si Jordan.“Oh my God, Oh my God, Oh my God!!! Nate!!!” Halos maglupasay siya sa nakitang hitsura na duguang si Nate. Hindi nila basta mabuksan ang kotse dahil nag-lock ang mga pinto nito.But Liam’s adrenaline went high kaya nagawa nitong basagin ang salamin ng kotse.“Liam get him! Dalhin
Sa sobrang galit, sinugod ni Yvone si Jordan ng gabing umuwi ito galing kina Dalia.“Jordan!” halos masira ang pinto sa pagtulak niya.“What the hell! Are you out of your mind?!” galit na reaction ni Jordan.“May kasunduan tayo. Ilalayo mo si Lara! Pero bakit?! Bakit nagkita pa rin sila!?” Parang baliw si Yvone sa inaasta niya.“Stop it, Yvone, wake up! Liam is not yours.”“No!!! He’s mine! Mine only!” sigaw niya na parang nasisisraan na ng bait.“Get out,” malumanay na pakiusap niya.“Fuck you!”“Get out. Now!”Itinulak niya si Yvone sa labas. Ito ang unang pagkakataon na itinaboy niya ito at tinanggihan. Kung dati isa siyang alipin nito, ngayon ay hindi na.Lalong nagngitngit sa galit si Yvone ng makita niya si Liam na pumasok sa tinutuluyan ni Lara.“HEY, AHM, nakakaabala ba ako?” nag-aalangang tanong ni Liam kay Lara.“Ah, hindi naman, pasok ka,” yaya naman ni Lara.Sinalubong naman siya ni Nate na gising pa rin at naglalaro ng kanyang mga laruan.“Mr. Bunny,” namimilog ang mga ma
Halos araw-araw na kinukulit ni Yvone si Liam, hindi siya tumitigil sa pagsunod dito. Wala namang ginawa si Liam kundi ang itaboy siya. Kaya si Liam lagi na lang nasa labas at nakikipaglaro kay Nate.“Nate,” tawag ni Lara sa anak, isang hapon matapos ang kanyang trabaho.“Mommy, nandito po ako,” sagot ni Nate habang nakikipaglaro kay Liam sa garden ng resort.“Hey baby, halika na kailangan na nating pumasok sa loob,” magiliw na yaya niya sa anak.“Ayoko pa mommy, naglalaro pa po kami ni Mr. Bunny e.”Kumunot ang noo niya sa pagka-amuse sa endearment ng mga ito. Si Nate ang little bunny at si Liam naman ang Mr. Bunny. Bahagya siyang napatawa at sinakyan na lang ang trip ng anak.“Okay, Mr. Bunny is tired so he needs rest. Kaya halika na we need to go inside okay.”“Hey little bunny, do as your mom says. I’ll see you tomorrow.”Halata sa expression ng mukha ni Nate ang dismaya. Ayaw man nitong gawin ay sumunod na lang. Napasinghap si Lara ng makita si Yvone na kanina pa pala sa likura
“Fine, I didn’t know that Jordan is getting married. Anyway, baka pwedeng iwan mo muna kami dahil may importante pa kaming pinag-uusapan,” aroganteng utos ni Yvone.“Sorry pero ayoko,” pagmamatigas naman ni Dalia.“Huh! I like you, mukhang magkakasundo tayo,” mapaklang sagot ni Yvone.“Hindi siguro.”“Pwede ba tama na,” pigil naman ni Jordan. “Dalia, umuwi ka muna, pupuntahan na lang kita mamaya.”Hindi naging maganda sa pakiramdam ni Dalia ang utos na iyon ni Jordan. Pakiramdam niya may mahalagang bahagi ang babaeng iyon sa buhay nito. Kaya inis ang nararamdaman niya habang naglalakad pauwi.GAYA ng ipinangako ni Jordan, pinuntahan siya nito sa kanilang bahay. Sa bwisit niya kay rito, hindi niya ito hinarap. Nagkulong siya sa kwarto at nagmukmok.“Dalia ano ba, nandito si Jordan.” Pinasok siya ng kanyang ina sa kwarto.“Hay, hayaan n’yo siya Nay. Masama ang pakiramdam ko, pauwiin n’yo na lang siya,” walang kwentang pagdadahilan niya.“Anak, huwag mo namang bastusin si Jordan, nagpaka