LOGINShare
Chapter 24
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56[Past]
MULI akong napabuntong-hininga habang nakatitig sa pagkaing nasa harap. Ang ingay ng mga estudiyanteng nasa paligid ay hindi na alintana kahit masakit na sa tenga at halos nakakabingi na sa sobrang ingay.
“Hoy! Okay ka lang?!” ang sigaw ni Felix kahit magkaharap lang kami. “Hindi mo kinakain ‘yang pagkain mo… akin na lang?”
Mabilis kong hinarang ang kamay sa pagkain at baka kunin nga niya. “’Wag ‘tong pagkain ko!” ang sigaw ko pabalik sabay tingin sa katabing table na puro tawanan na.
Grabe, daig pang palengke sa sobrang ingay rito sa cafeteria.
“Oy, dali. Itabi mo ‘yang pagkain mo at parating si Caleb.”
Mabilis akong lumingon sa likod at nakitang parating nga ito. Talaga naman!
“Sige, sa ‘yo na lang ang pagkain ko. Babalik na ‘ko sa room.” At mabilis na tumayo para umalis. Ayoko siyang makita ni ma
Related chapters
Will You Love Me? (BL) Chapter 25
[Past]KAHIT nahihirapan ay pinilit ko ang sariling makasunod sa bawat hakbang ni Mama. Mahigpit niyang hawak ang kamay ko habang naglalakad sa may kalsada. Kanina ay buhat niya pa ako pero nang magtagal at mangalay ay ibinaba niya rin dahil dala-dala niya pa ang maliit na bag na may lamang gamit ko. Ang sabi niya kanina ay may pupuntahan kaming malayo.Puro dumadaan na sasakyan ang nakikita ko at nang huminto siya sa paglalakad ay nakitang may maraming batang tulad ko na naglalaro. “Sa’n tayo, ‘Ma?” ang tanong ko pa.“Nasa playground tayo. Tara,” at muli akong hinila palapit sa maraming batang nagkukumpulan. Inupo niya ako sa may bench at saka pinagmasdan. Ilang ulit niya pang hinaplos ang buhok at pisngi ko saka nagpaalam na may pupuntahan sandali. “S-sandali lang ako, Kenan. Babalik din agad si Mama.” Pagkatapos ay itinabi sa akin ang maliit na bag.“Hihinta
Will You Love Me? (BL) Chapter 26
YUGYOG sa balikat ang nagpagising sa akin at agad nakita si Mama. Sa ayos niya ay mukhang papunta na siya sa trabaho. “Aalis na kami, ikaw nang bahala rito sa bahay.” Tumango ako at saka bumangon para ihatid sila sa labas. Pagbukas ko ng gate ay agad kong napansin si kuya Lito na pinupunasan ang salamin ng kotse. “Good morning, Kuya,” ang bati ko rito. “Good morning din, Kenan. Mukhang kagigising mo lang, a.” “Late na ‘kong natulog kagabi.” “Late na rin din akong natulog pero kailangan kong maagang gumising dahil malayo-layo pa ang pupuntahan.” “Sa’n po?” “Sa airport.” Ah, mukhang may business trip sila Tita. Nang marinig ang ugong ng sasakyan ay binalik ko ang tingin sa bukas na gate dahil palabas na ang kotse ni Papa. “Aalis na kami,” ang sabi pa ni Papa bago sila tuluyang umalis. Sinara ko rin pabalik ang gate nang mapansing may lumabas na isa pang
Will You Love Me? (BL) Chapter 27
SA ika-apat na pagkakataon ay nagising ako at msuli kong tiningnan ang alarm clock sa side table.6:23 am, oras na para bumangon pero ayaw makisama ng katawan ko.Nilingon ko ang katabing mahimbing pa rin ang tulog na akala mo ay sa kanya ang kama. Tinitigan ko nang mabuti ang pikit niyang mata.“Gising na ba ‘to?” ang bulong. Muli na naman niya kasi akong niyakap.Nagpalinga-linga ako sa kama at sahig. Saan ba napunta ang bolster nito at ako ang niyayakap? Kaya palagi akong nagigising, e!Mabuti sana kung magaan ang kamay, e kaso, parang lagi akong sinisikmuraan sa sobrang bigat.Dahan-dahan kong inalis ang kamay niyang nakayakap sa akin.“Isa pang yakap mo sa ‘kin, tatadyakan na kita,” muli kong bulong.Mayamaya pa ay hindi nakaligtas sa paningin ko ang palihim niyang pagngiti.Sinasabi ko na nga ba! Gising na siya at nagtutulog-tulugan lang. “Hoy! Nakita ko ‘yun, ngumiti ka ngayon-ngayon lang, kaya bumangon ka na.”
Will You Love Me? (BL) Chapter 28
NASA kalagitnaan ako paghuhugas ng pinggan nang biglang sumulpot si Caleb. Medyo napaatras pa nga ako nang tumabi siya sa akin. “Magpasintabi ka naman, hindi ‘yung bigla-bigla kang susulpot. Anong kailangan?” “Nothing, gusto ko lang pumunta rito. Sila Tita?” “Sa kwarto ata, nagpapahinga na,” ang sagot habang abala pa rin sa paghuhugas. “Need help?” Saglit akong sumulyap sa kanya. “Hindi na, kaya ko na ‘to.” “Okay, sa kwarto mo lang ako, a.” Hindi na ako nagsalita at tumango na lang bilang sagot. Pagkatalikod ay saglit akong nahinto sa ginagawa at pinagmasdan siyang naglalakad palayo. “Caleb,” ang tawag ko sa kanya bago tuluyang makalayo. “Anong pabangong gamit mo?” ang tanong nang lingunin niya ako. Pinagmasdan muna niya ang sariling damit bago ako sagutin, “Wala.” “Ba’t parang may naamoy ako.” This time ay inamoy na niya ang damit. “Wala naman, baka fabric conditioner lang ang naamoy mo.” “Ah, o
Will You Love Me? (BL) Chapter 29
HINDI ko pa man din nauubos ang kinakain ay muli na namang naglagay ng pagkain sa harap ko si Faith.“Freshly bake ‘yan,” aniya pa at mahinhin na hinawakan ang buhok.“Tumigil-tigil ka sa kakapa-cute mo r’yan kung ayaw mong kalbohin kita," banta ni Felix sa kapatid.Pero hindi siya pinansin ni Faith at nanatili ang atensiyon sa akin. “Sabihin mo lang sa ‘kin kung may kailangan ka.” Tapos ay umalis nang akmang babatukan ni Felix.“Sa inyo na lang kaya tayo? Baka hindi ko matansiya ‘yung kapatid ko.”“Dito na lang tayo, ayoko ro’n sa bahay.”Agad kong napansin ang titig niya. Titig na nanunuot. “Nag-away na naman kayo?”Buti sana kung iyon ang nangyari. Pero hindi!Hindi kami nag-away! Ni hindi ko nga alam kung anong nangyayari?!Bigla na lang hindi namamansin iyong si Caleb. Para akong may nakakahawang sakit na dapat iwasan. Ka
Will You Love Me? (BL) Chapter 30
PABALIK-BALIK ang lakad ko simula pa kanina habang panay sulyap kay Caleb na mahimbing pa rin ang tulog.Buti pa siya nakakatulog nang maayos. Samantalang ako ay kanina pa hindi mapakali.Parang sasabog ang utak ko dahil sa nangyari. Hindi maalis-alis sa utak ko ang ginawa ni Caleb kanina.Yes! Dahil isang malaking harassment ‘yun! Labag sa pagkatao ko’t hinding-hindi ko palalagpasin ang ginawa niyang kabab*yan sa akin!Ilang beses ko siyang niyugyog nang magising para hamunin sa suntukan pero talagang bagsak!Nahinto lang ako sa kakalakad nang dumating na sila Tita. Ni hindi ko man lang napansin ang oras.“Salamat talaga, Kenan.”“Wala pong problema Tita, basta kayo.” Sayang! Dapat sinuntok ko na habang may pagkakataon pa.Hindi na rin ako nagtagal at umuwi na. Humanda sa akin bukas iyong si Caleb.“Kumusta si Caleb?” ang tanong ni Mama pag-uwi ko.“Ayos lang,
Will You Love Me? (BL) Chapter 31
HINDI ko mapigilang matawa matapos marinig ang sinabi niya. Tunay ngang nasisiraan na siya ng bait!Ako? Mamahalin siya?Naririnig niya ba ang sarili?!Hindi ako nagdalawang isip na sipain ang binti niya at nang masaktan ay nabitawan niya agad ako. Hindi naman ako nag-aksaya ng oras at agad ng lumabas ng kwarto pabalik sa bahay dahil doon lang ako safe. Nang makauwi ay ni-lock ko ang pinto ng kwarto. Pagkatapos ay sumandal habang ang kaliwang kamay ay nanatili sa doorknob.Baka kasi sinundan niya ako rito.Nang lumipas ang ilang sandali at walang Caleb na dumating ay doon lang ako nakahinga nang maluwag at tuluyan na ngang napaupo.Nanginig ang labi ko hanggang sa tuluyan na ngang tinakpan ng dalawang kamay. Hindi pa rin makapaniwalang… hinalikan niya ako!“Ano nang sunod kong gagawin?” Paano ko na siya haharapin?Dapat ba akong umiwas? Or kalimutan na lang ang lahat na parang walang nangyari?Dapat pa
Will You Love Me? (BL) Chapter 32
ANG kapal talaga ng apog ng isang ito. Hindi man lang tinablan sa mga sinabi ko at nakukuha pa ring ngumiti na parang walang nangyari.“Gagamitin ko ang motor,” sabi ko pa kahit halata naman dahil kitang-kita niyang inilalabas ko ito.Lumapit siya at saka bahagyang inayos ang ilang hibla ng buhok ko. “Kumain ka na ba?”Tumango lang ako at hinawi ang kamay niya para makausad na. Umalis naman siya ng in-on ko na ang motor. “Hihintayin na lang kita sa University,” aniya pagkatapos ay sumakay sa kotse at nauna ng umalis.Hindi ba iyon marunong magsawa? Araw-araw kaming nagkikita rito… tapos pati sa University, gusto pa rin akong makita.Napabuntong-hininga ako nang biglang sumagi sa isip ang kasunduan namin ni Caleb. Alam ko sa sariling hinding-hindi niya ako mapapasuko sa gusto niya pero sadyang palaban din ang isang iyon. Bukod sa nagiging extra touchy siya at kung minsan— madalas pala ay umiiral ang k
Latest chapter
Will You Love Me? (BL) Epilogue
MAGKAHARAP ngunit parehong tahimik. Walang sino man sa kanilang dalawa ang naglakas-loob na magsalita dahil kagagaling lang sa isang pagtatalo. Si Caleb na hindi maipinta ang mukha ay padabog na tumayo. “Mag-break na tayo.” Ang kalmadong si Kenan ay biglang uminit ang ulo sa narinig. “So, heto na naman tayo? Makikipag-break ka na naman uli?” Ganito ang laging nangyayari matapos nilang mag-away. Laging nakikipag-break si Caleb. “Tapos ano? Mayamaya lang ay maglalambing ka na parang hindi ka naghamon ng break-up?” ang patuloy ni Kenan. Sawang-sawa na siyang naririnig nang paulit-ulit nitong sinasabi ang salitang ‘break’ kapag nag-aaway sila. Pero ni minsan ay hindi naman talaga sila naghiwalay. O, kahit ang ‘cool-off’ man lang na relasiyon. Sa apat na taong nilang relasiyon ay laging ganito ang nangyayari. Na kahit ang mga tao sa paligid nila ay sanay na. Tulad ngayon na kasama nila sa living room si Felix. Tumambay saglit sa bahay ni Caleb matapos ihatid ang girlfriend na si Mary
Will You Love Me? (BL) Chapter 51
MATAPOS ang emotional naming pag-uusap ni Mama ay agad kong pinuntahan si Caleb sa sobrang saya ko. Dahil tanggap na ang relasiyon namin at gusto kong sabihin sa kanya ang magandang balita. Tuloy-tuloy ako hanggang sa kwarto niya pero wala siya. Kung hindi ko pa narinig ang mahinang lagaslas ng tubig ay hindi ko malalaman na nasa banyo siya at mukhang naliligo. Lumapit ako sa pinto at bahagyang idinikit ang tenga. Hinihintay kong i-off ang shower saka ako papasok para hindi ko siya maistorbo. At nang humina na nga, hanggang sa wala na akong marinig ay saka ko binuksan ang pinto at pumasok. “Caleb—!” ang excited ko pang sabi nang matigilan… dahil nagsa-shampoo pa pala siya ng buhok. Akala ko ay tapos na siya kaya ako pumasok. Nagulat siya sa bigla kong pagpasok pero imbis na takpan ang sarili ay humarap pa sa akin at pinagpatuloy ang ginagawa. “What?” ang tanong habang pikit ang isang mata dahil tumutulo na ang bula mula sa ulo niya papunta sa mata. Pasimpleng bumaba ang tingin ko
Will You Love Me? (BL) Chapter 50
SA LABAS pa lang ay rinig ko na ang boses ni Mama na tinatawag ako. Nagkatinginan kami ni Papa at agad niya akong pinapunta sa kwarto. “Ako na ang bahala kay Ester.” Kahit nag-aalangan ay sumunod na ako sa utos niya. Pagkasara ko sa pinto ng kwarto ay mas lalo kong narinig ng malinaw ang boses ni Mama. Mukhang nasa loob na siya ng bahay. Hinahanap niya ako at halata sa boses ang galit. “Nasa’n si Kenan? Alam mo ba ang ginawa niya?!” “Huminahon ka muna,” ang awat ni Papa. “Pa’nong hindi ako magagalit kung basta-basta na lang niya akong iniwan do’n?!” Nahiga ako sa kama at sinubsob ang ulo sa unan. Hindi ako nakuntento at tinakpan pa ang dalawang tenga para hindi ko marinig ang boses nila na nagtatalo. Pero walang silbi ang pagtatakip ko ng tenga kung naririnig ko naman ang mga boses nila lalo na nang magsalita si Papa. Parang kulog na dumagundong sa pandinig ko ang sigaw niya. Ni minsan ay hindi ko narinig na sumigaw si Papa ng ganito kalakas at sigawan si Mama kaya kinabahan agad
Will You Love Me? (BL) Chapter 49
SA NAGDAANG mga araw ay mas lalong humigpit si Mama. Hindi niya ako pinapayagang lumabas ng bahay kapag hindi naman importante ang gagawin sa labas.Lagi siyang nagdududa na makikipagkita ako kay Caleb sa oras na lumabas ako ng bahay. Hindi naman na kailangan dahil sa madalas kaming magkasama kapag vacant time sa University. Talagang sinusulit namin ang oras na magkasama dahil sa oras na umuwi kami ay balik uli sa dati.Minsan ay napapagod na ako sa ginagawa ni Mama. Ang dami niyang pinagbawal na hindi naman niya ginagawa noon. At kahit ang pakikitungo niya sa akin ay nag-iba rin.Parang may nakakahawa akong sakit na hindi man lang niya malapitan at matingnan nang diretso sa mata. Kung hindi pa gagawa ng paraan si Papa ay hindi talaga niya ako kakausapin.Kapag kinausap naman ay laging pagalit na parang lahat ng gawin ko ay kainis-inis.Kapag kumakain naman ay madalas siyang nagmamadali at talagang ayaw akong makasama sa iisang mesa. Naiiwan kami ni Papa na tahimik pa rin tungkol sa s
Will You Love Me? (BL) Chapter 48
HINDI na namin namalayan ang oras at halos maghahating gabi na kaming natapos ni Caleb sa pagliligpit ng decoration. Nauna na kasing umuwi sina Shiela at Mary Rose dahil sa may curfew rules sila sa dorm. Habang si Felix naman ang naghatid sa kanila pauwi. Pagdating sa kanila ay hindi muna ako umuwi. Hinintay ko siyang lumabas sa kotse at niyakap nang mahigpit. “Parang ayoko pang umuwi.” Habang nakasandal sa kotse ay tumingin siya sa akin ng may halong lagkit. “Talaga?” hanggang ang tingin ay bumaba sa akin labi. “Gusto mo bang mag-stay?” ang boses ay tila kinakapos ng hangin. Bakit gano’n? nagtatanong lang naman siya pero bakit tila nag-iinit ako. Nakaka-tempt ang alok niya na ako naman ang nag-umpisa. Unti-unting lumapit ang mukha niya sa akin at agad ko namang hinanda ang sarili. Pumikit ako at hinintay ang labi niyang lumapat sa akin. Malambot… maingat… at dahan-dahan na galaw. Halos malunod ako sa emosiyong nararamdaman dahil sa mainit niyang halik. Mas lalo kong nilapit ang
Will You Love Me? (BL) Chapter 47
TUNOG ng alarm clock ang nagpagising sa akin ng umagang iyon. At ang una kong kinuha ay ang cellphone para tingnan kung may message ba si Caleb. Madalas kasi itong nauuna sa akin na mag-text at kung hindi naman ay ako na ang nagmi-message sa kanya. Dati ay siya ang madalas na mag-text sa akin ng mga sweet messages sa umaga hanggang gabi pero dumaan ang mga araw na pati ako ay nag-i-effort na rin.At ngayon nga ay nalalapit na ang six monthsary namin. Gumising ako ng maaga ngayon dahil kailangan kong paghandaan ang monthsary namin ni Caleb. Bibili ako ngayon ng gift para sa kanya, ng hindi niya nalalaman.Gusto ko siyang i-surprise sa mismong araw ng monthsary namin. Madalas kasi siya ang nag-e-effort at taga kain na lang ako ng handa.Sakay ng motor ay nagpunta ako sa mall at tumingin-tingin ng ipangriregalo. Next week pa naman ang monthsary namin pero kailangan kong maghanap nang maaga at baka mahalata na naman niya. Gustong-gusto ko kasi talaga siyang i-surprise tulad ng lagi niyang
Will You Love Me? (BL) Chapter 46
KUNG nakakasugat lang ang titig ko ay baka kanina pa nasaktan itong si Glen. Ang lakas ng loob niyang sabihing may gusto siya kay Caleb kahit alam naman niyang may relasiyon kami.Ano ba ako sa tingin niya?At siya pa itong may ganang tingnan ako nang masama, e, siya itong may sa pagka-ahas kung gumalaw.Napansin ko sa isang tabi si Caleb na lumapit sa akin. “I’m sorry, iniwan kitang mag-isa sa kwarto.”“Anong ginagawa mo rito?” ang tanong na hindi inaalis ang tingin kay Glen.“Kukuha sana ako ng tubig para sa ‘yo, nanghihingi ka sa ‘kin kanina.”Hindi ko matandaan o baka naiutos ko nga siya habang tulog ako. Kahit kausap ko siya ay ramdam ko ang tingin ni Glen sa amin, lalo na kay Caleb. Hinila ko nga papunta sa likod ko. Kahit ang tingnan siya ay ipagdadamot ko sa lalakeng ito.“Balik na tayo sa room,” ang aya ko sa kanya.Inabot niya agad ang baso na na sa tab
Will You Love Me? (BL) Chapter 45
NAALIMPUNGATAN ako dahil may kung anong kumikiliti sa ‘king tenga. Pagmulat ng mata ay madilim pa at inisip na baka guniguni ko lang ang naramdaman nang biglang may dumampi sa aking pisngi. Naamoy ko agad siya.“Good morning,” aniya na may pagka-husky pa ang boses.“Good morning,” ang balik ko na tulad niya ay medyo magaspang din ang boses. Nakatitig ako sa kanyang labi na kanina lang ay idinampi niya sa aking pisngi. "Anong ginagawa mo rito?” Ang aga niya kasing nagpunta rito, hindi pa sumisikat ang araw.“Tara, may pupuntahan tayo.”Dahil sa antok ay hindi na ako masiyadong nag-isip at basta na lang sumunod sa kanya.Medyo nagtaka pa nga ako kung bakit sobrang ingat niya kung maglakad o baka dahil ayaw niya lang magising sina Mama at Papa.Malamig ang simoy ng hangin at kitang-kita pa ang mga bituin. Sa suot na manipis na t-shirt ay ramdam ko talaga ang lamig ng gabi.Pagpasok sa kotse
Will You Love Me? (BL) Chapter 44
NAGING abala ako sa paggawa ng projects sa nakalipas na mga araw. Malapit na kasi matapos ang semester at tinatambakan na kami ng iba’t ibang activities at projects na kinaiinisan ko sa lahat. Bakit kailangang magsabay-sabay? At bakit kung kailan patapos na ang semester? Hindi ba pwedeng sa umpisa pa lang ng klase o hindi kaya sa kalagitnaan? Para hindi naman nahihirapan ang mga estudiyanteng tulad ko. Isama pa na lagi ring may practice sa basketball. Rinding-rindi na ako sa sigaw ni Coach kapag hindi kami nagpo-focus. Sinong bang hindi madi-distract sa panahon ngayong maraming hinahabol para lang hindi bumagsak?! Kung pwede nga lang magreklamo at isigaw na ‘Iisa lang ang katawaan ko at kay Caleb lang ito!’ ‘di ba? Pero siyempre hindi ko naman pwedeng gawin iyon. Kung bakit kasi kailangan nilang makihati sa moment time naming dalawa?! Ilang araw ko na itong hindi nakikita dahil sa l*ntik na mga projects. Baka ‘pag nagtagal pa ‘to ay makalimutan ko ng may jowa ako. Hindi ko rin ito n
![The kasambahay [BL]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
