Chapter 1

Chapter 1

"Arranged marriage? Mamanhikan kanino, Tatay?" hindi makapaniwalang tanong ni Shaun Dale sa amang si Darren Villamor, kasalo niya itong nag-aalmusal sa mahabang hapag nila.

"Kay Dahlia," nakangiting sagot nito saka sumimsim sa tasa ng paborito nitong black coffee.

"Dahlia? Dahlialyn Montallan?"

"Oo, may iba ka pa bang kilalang Dahlia?"

"No way! Yung babaeng 'yon? Ayoko!" halos full force na pagtutol niya.

Ilang bloke lang ang layo ng bahay sa kanila ni Dahlia. Kababata niya rin ito at kaklase pa rin hanggang ngayon. Pakiramdam nga niya sinusundan siya nito.

Asar siya dito. Matagal na. Noong una okay naman sila, madalas pa nga ito sa bahay nila at naglalaro, hanggang sa palagi nitong sinasabi na siya raw ang magiging Prinsipe nito balang araw. At magpapakasal sila.

Mga bata palang sila, hilig na siya nitong asarin. Kesyo tabachoy daw siya at pwede ng ihanda kapag fiestahan. Noong magbinata naman siya at tumangkad at unti-unting naging fit ay palagi na itong nakadikit ulit sa kanya. Crush na daw siya nito ulit.

Nalukot ang ilong niya pagkaisip palang kay Dahlia. Hango sa bulaklak ang pangalan pero ang tingin niya dito ay makulit at pesteng bubuyog na laging umaaligid sa kanya.

Hindi lumilipas ang araw na hindi siya nito nabubwisit. Kapag may girlfriend siya, hindi siya nito pinapansin pero wagas naman kung sungitan at irap-irapan siya na akala mo ba'y niloko niya ito.

"Ano namang ayaw mo sa kanya, Dale? Maganda. Mabait at kasundo ng Nanay mo, isa pa magkababata kayo."

"Tama Tatay mo. Gusto ko rin si Dahlia para sa'yo. Alam na alam niya ang favorite ko. Look, dinalhan na naman niya ako ng carrot cake yesterday, ito oh," anang Nanay niya na pumasok mula sa sala.

His beautiful Mom Sabrina Villamor. Parehas beterinaryo ang mga ito kaya marami silang pets sa bahay at namana niya sa mga ito ang hilig sa aso at pusa pati na kuneho. Bukod doon ay may negosiyo din silang electronics. Pamana ng yumaong Lola niya sa father side.

Hinila nito ang upuan matapos ilapag ang carrot cake na ginawa raw ni Dahlia.

S****p talaga!

"For starters hindi kami. Wala kaming relationship. Wala rin akong balak ligawan siya. Maraming maganda at mabait diyan. Hindi lang siya. At kahit ano'ng ganda niya, ayoko pa rin. Ni hindi pa nga kami graduate tapos kakasal kaagad?"

"Hindi naman agad-agad. Kahit pagkatapos ng graduation," salo ng Tatay niya.

"Bakit ba bigla-bigla na lang gusto niyo kong magpakasal? Magtu-twenty one palang ako tapos kasal?"

"You know that her Lolo is not well. Ang gusto nung matanda, bago siya mawala ay makitang may makakasama ang apo niya," malumanay na sabi ng Mommy niya.

"Eh, di kumuha siya ng aso."

"Shaun Dale! Basta mamamanhikan tayo mamaya. I don't see any girls na babagay sa'yo kundi siya lang. Mag-aasawa ka rin naman balang araw bakit hindi si Dahlia?"

"Because I simply don't like her. Tama ng nakikita ko siya araw-araw sa classroom. 'Wag namang pati sa bahay. Isa pa may nililigawan ako ngayon."

"Ayan! Ligaw dito. Ligaw diyan. Nobya dito. Nobya doon. Tapos after a few months break din. Para kang kuneho, worried ako sa'yo, baka mamaya magkababy ka bigla sa kung sinu-sino, at least kung kasal ka, sa isang babae ka lang maiinvolve," pairap na pasaring ng Nanay niya.

"Di ba mas maganda 'yon collect and select? Isa pa wala naman akong niloko di lang talaga nagwuwork," katwiran niya.

Lahat naman ng naging girlfriends niya, wala siyang niloko sa mga ito. Siya pa nga minsan ang naloko at ipinagpalit.

Minsan misunderstanding or differences ang dahilan ng break up.

Pero hindi naman niya masiyadong dinidibdib. Madali siyang makamove on. Naiisip nga niya na baka hindi pa talaga siya nakakaranas ng totoong 'love' dahil nasasaktan man siya ay panandalian lang.

Hindi tulad ng sinasabi ng iba na kapag iniwan ka o nakipaghiwalay sa partner mo, guguho ang mundo mo, mawawasak ka.

"Exactly baka kaya hindi nagwuwork ay dahil hindi sila ang para sa'yo. Kung minsan hanap tayo nang hanap, iyon pala nasa tabi lang natin. Like Dahlia," pangbibuild up pa rin ng Nanay niya.

"Tulad niyo ni Tatay? Childhood sweethearts. Applicable sa inyo pero hindi ibig sabihin na gano'n din sa'kin."

"Enough of this discussion. Pupunta tayo. Isa pa birthday din ng Lolo ni Dahlia. Hindi mo pwedeng i-ignore!" giit nito.

"Great!" napapailing at taas kamay na sabi niya. Pakiramdam niya natrap siya.

"Sige na 'nak, punta na tayo, kung ayaw mong mamanhikan, eh, di makibirthday na lang tayo, sayang Shanghai," biro ng Tatay niya kaya bahagya siyang natawa.

-*-*-*-*-*-*-

"Aray ko Ma!" napailag na reklamo ni Shaun Dale nang kurutin siya sa tagiliran ng Ina habang nasa harap sila nang pintuan ng bahay nina Dahlia.

Tatay niya ang hari pero ang Nanay niya ang batas. Kaya natangay din siya nito sa bahay nina Dahlia.

"Fix your face! Bakit ba nakasimangot ka? Nakakahiya. Tayo na nga inimbita ikaw pa ang sisimangot?" sita nito matapos magdoorbell sa malaking bahay nina Dahlia na nasa loob ng exclusive subdivision.

Dinig niya ang pagbungisngis ng kapatid na si Dylan Scott. 14 years old palang ito at malakas mang-asar!

"Napagalitan. Hahaha!"

Hindi niya maiwasang batukan ang kapatid sa pang-aasar nito.

"Tatay! Nanay! Si Kuya nambabatok!"

Sabay silang napaaray nang Tatay na nila ang bumatok sa kanila pareho.

"Isa pa pag-uuntugin ko kayo!" banta nito.

"Thanks Love!" ngiting-ngiting anang Nanay nila.

Nang bumukas ang pinto ay bumungad si Dahlia, nakalugay ang mahabang bunok. She's wearing a hot pink off shoulder dress na above the knee. Litaw ang maputi at makinis na balikat.

Flat sandals for footwear. Long legged. Makinis at maputi ang mga binti pati na ang mga paa. Tantiya nasa 5'7" ang height nito. Habang 6'1" naman siya.

All smile ito sa kanila. Niyakap kaagad ang Nanay niya at nakipagbeso sa Tatay at kapatid niya.

Aaminin niya, maganda naman talaga ito. Maamo at mukhang inosente ang dating ng ganda nito. Her parents are both dead.

When she was only 12 years old naiwan ito sa pangangalaga ng Lolo nito sa father side. Car accident ang ikinamatay ng Tatay nito nung 5 years old palang ito at nang mag 12 ay namatay naman ang Nanay nito sa isang heart attack, kaya dose palang talagang naulila na ang babae.

Tulad ng pangalan nito ay humahalimuyak rin sa bango ang samyo nito. Parang nanghahalina.

Her sweet scent, it feels good to his nose...natigilan siya nang mapatingin ito sa kanya.

Halos mapaungol siya sa inis nang pilyang kindatan siya nito habang malawak ang mga ngiti sa mamula-mulang labi.

"Hi Dale!" masiglang bati nito at nilapitan kaagad siya.

Hindi nabubura ang ngiti sa mga labi kaya kita niya ang ngipin nitong mapuputi at pantay-pantay. Obviously she has this charismatic smile.

"Hi too..." walang siglang bati niya.

"Come, marami akong niluto. I even made your favorite lasagna," kumapit ito at ipinulupot ang braso sa kanya kaya nagdikit ang katawan nila.

Hindi niya alam kung sinasadya ba nitong idikit ang dibdib nito dahil ramdam niya ang kalambutan niyon sa gilid ng balikat niya. O dahil malaki lang talaga iyon?

Napamura siya sa isip. Did he just check up on her? Napalunok siya dahil tila natuyo ang lalamunan niya.

Nang makarating sila sa dining ay isa-isa silang lumapit sa Lolo Greg ni Dahlia na nakaupo sa kabisera ng mesa. Katabi nito ang private nurse. Halatang malaki ang inihina at ibinagsak ng katawan nito. Cancer. Stage 1.

Nalulungkot din siya sa sitwasyon ng matanda. Mabait kasi ito at palakwento rin.

Natatandaan niya nung bata palang siya na kapag galing itong ibang bansa, sila ang unang binibigyan nito ng chocolate.

Biyudo na kasi ito, mag-isa sa buhay, nagkaroon lang ng kasama nang maulila si Dahlia at ang kapatid nitong si Warren na nakabase sa Italy.

Iniabot niya sa matanda ang regalo niya.

"Happy Birthday Lolo. Kamusta na po?" magalang na tanong niya matapos magmano habang bahagyang nakayukod para mas makaharap ito.

"Eto malapit ng kunin. Pero lalaban pa rin," nakangiting anito at nagclose fist pa sabay angat ng kamay.

"Tama 'yan Lo, laban!" ngiting-ngiting ng sabi niya.

Nang magsimula ang kainan ay pasimpleng hinatak siya ni Dahlia.

"Tabi tayo," malambing na yakag nito.

Wala siyang nagawa kundi maupo sa tabi nito.

Maraming nakahaing putahe sa mesa, pero siyempre bukod ang pagkain ni Lolo Greg dahil dapat na maging maingat sa sitwasyon niya. May sinusunod siyang diet.

"Ano'ng gusto mo?" magiliw na tanong ni Dahlia nang mapansing hindi pa siya kumukuha sa mga nakahain.

"Kahit ano," pormal na sagot niya.

"Kahit ako?" malokong bulong nito kaya napasimangot siya.

"Bakit pagkain ka ba?"

"Hindi. Pero pwedeng kainin!" pilya at nakabungisngis na sagot nito kaya muntik na talaga siyang malaglag sa kinauupuan!