NAKITA NI RAINE ang mga butil ng ulan na pumapatak sa ulo nito. Bumagal sa kanya ang lahat. Maging ang pagpatak ng tubig sa likod nito ay iba ang epekto sa kanya.Nang mapansin niyang kamuntik ng tumama ang bagpack sa ulo nito ay nagising siya sa katotohanan. Napailing siya.Tinignan niya ito. "Ayaw mo talagang magtakip?" pagsegunda pa niya nang hindi ito sumagot sa una niyang tanong. "Paano kung magkasakit ka?"Bahagyang kumunot ang noo nito. Lumingon ito sa kanya. "Papasok din naman tayo sa kotse. Malapit lang din naman ang lalakaran natin. Hindi naman tayo masyadong mababasa," pangatuwiran pa nito."Kahit na," untag pa ni Raine. Hindi ito kumibo. Wala siyang magawa kung hindi hayaan nalang ito.Dumaan ang ilang minuto ay narating nila ang parking lot. Kaagad na binaba ni Raine ang hawak na bagpack.Napaayos siya ng tayo nang makita niya sa gilid ng kanyang mata na nauna ng naglalakad si Crassus. Sinundan na naman niya ito.Nakapamulsa pa rin ito at hindi man lang ito nagpunas ng
KAHIT NAKAPASOK NA SI RAINE SA LAMBO na pagmamay - ari ni Crassus ay pulang - pula pa rin ang kanyang mukha. Ramdam niya ang panginginit nito. "Bakit hindi mo sinabi sa kanya ang tungkol sa'tin?"Napahawak ng mahigpit si Raine sa kanyang bag. Bahagya siyang yumuko roon para matago ang kalahati ng kanyang ulo. Kung kanina ay sing pula ng kamatis ang kanyang mukha, ngayon ay parang tinakasan naman ito ng kulay. "Raine."Dahan - dahan siyang nag - angat ng mukha. "Hmmm."Tumaas ang kilay nito. "Tinatanong kita," ani pa nito. "Bakit hindi mo sinabi sa kanya na mag - asawa tayo?""S-sorry." Sinubsob niya ulit ang kanyang mukha sa bag. "Pero kasi hindi ba sabi mo, bawal ipagkalat ang tungkol sa kasal natin?"Ito na siguro ang tamang oras para sabihin dito ang totoo."Tch. Pero hindi siya kasali." Napailing ito. "You just feel embarrassed. Just admit it. You can't say that you're married?" He smirked. Or you're afraid that it will block his desire way to pursue you?" Crassus said sarcastic
Chapter 1 SA KALAGITNAAN NG GABI, habang tulog ang karamihan sa mga tao ay naalimpungatan si Raine mula sa kanyang paghimbing. Kumilos siya para mag – iba ng posisyon. Hindi pa siya nangangalahati mula sa kanyang pagkilos ay natigilan na siya. Napakunot ang kanyang kilay. Ramdam niyang may masakit. Parang nasugatan siya. Pakiramdam pa niya ay kay bigat ng kanyang katawan. Hindi niya mapangalanan ng diretso. Sa sobrang sakit niyon ay hindi niya alam kung alin ang uunahin. Pagmulat niya ng mata ay isang pamilyar na lalaki ang kanyang nakaharap. Kaagad naglaro sa utak niya nangyari. Namilog ang kanyang mata. Hindi siya makapaniwala. Ang lalaking nakasama at nakatabi niya sa pagtulog ay walang iba kung hindi si Crassus Adam Almonte. Ang CEO ng kompanyang pinasukan niya.Nayanig ang kanyang buong sistema. Kung ganoon ay naibigay niya ang kanyang sarili sa … Napapikit siya sabay buntonghininga. First time niya iyon, at wala siya ibang nararamdaman kung hindi masakit. Hindi lang niya
PANAY PA RIN ang pagtunog ng cellphone ni Raine. Nasa loob ng bus si Crassus kaya walang nangahas na magsalita. Tanging ang tunog ng pagbyahe at ang tunog ng ringing tone ng cellphone niya ang tanging naglikha ng ingay.Nang tinulungan niya ito kagabi ay nasa paketa pa ng suot niya na trouser ang kanyang cellphone. Napaisip siya. Paano napunta sa amo nila ang kanyang cellphone? Siguro ay nahulog ito nang maghubad siya ng damit. Nakalimutan niya ang aparato sa kakamadali.Hindi siya nagpa anod sa dagat ng pagkagulat. Kaagad niyang sinita ang sarili nang mahinuhang halos matangay na siya sa agos nito.Saka lang niya naisip na baka sumakay ng bus si Mr. Almonte ay para komprontahin siya. Napalunok siya. Baka alam talaga nito na siya ang nakasama nito sa pagtulog. Isa pa panay ang pagtunog ng kanyang cellphone sa kamay nito. Idagdag pa ang sinabi ni Diana kanina na tiyak niyang narinig nito, kung pagtagpi – tagpiin ang lahat ay hindi malabong alam na ni Mr. Almonte ang nangyari.Nahulog s
PAGKAPASOK NIYA PALANG SA OPISINA NITO ay parang isang scanner ang mata nito. Tinitigan siya nito mula ulo hanggang paa. May emosiyon pa siyang nakikita sa mga mata nito pero hindi lang niya matukoy kung ano. Hindi niya tuloy maiwasang mailang.Mayamaya pa ay tinitigan siya nito ng malalim. Gusto niya tuloy pagtaasan ito ng kilay pero natatakot siya sa magiging reaksiyon nito. Baka mamaya pa ay mag - iba ang kulay nito at iisipin pa nitong ipatapon siya palabas.Nang hindi na niya makayanan ay nakipagsukatan na siya ng tingin.Crassus felt confused.What's on my face?" he asked.Raine came back to her senses, "S- Sir?"Crassus drop the topic, and directly said, "how about marrying me?"Natameme si Raine.Hindi niya alam kung ilang beses na nagpabalik – balik sa utak niya ang alok nito. Hindi naman sana ito mahirap unawain ang sinabi pero ang hirap naman nitong paniwalaan.Napatingin tuloy siya palibot. Nagbabasakaling may makita pa siyang ibang tao sa opisina nito.“I’m talking to y
PINAKIRAMDAMAN NI CRASSUS ang dalaga kung tama ba ang hula niya. Naisip niya kasi na baka may motibo nga ito nang matulog siya sa hotel. Hindi niya pa rin maalala kung paanong napunta sa kwarto niya ang cellphone nito. Sinadya niya pang sumakay ng bus para sana komprontahin ito. Pero nang makita niya ang puyat nitong mukha ay umurong ang kanyang bayag. Hindi naman siya masamang tao para hindi maawa rito. Kaya pinalabas niyang napulot lang niya ang cellphone nito. Nang pasimple nitong tinanggihan ang kanyang alok ay namangha siya. Of course, she will regret it in the future, pero bago niya magawa iyon ay sisiguraduhin niyang mapapahamak ito. Sisiguraduhin niyang pagsisihan nito ang ginawa nitong panloloko sa kanya. Hindi na bago sa kanya ang ganitong taktika. Talamak na ang ganitong pamamaraan sa mga babaeng nakasalamuha niya. Hindi na rin bago sa kanya ang ‘playing hard to get’. Sa dinami – dami ba namang mga babae na nagkadarapa sa kanya ay halos araw – araw na siyang nakahara
PAGKASARADO PALANG NIYA NG PINTO NG CR ay kaagad na siyang napasandal dito. Napahikbi siya. Kaagad niyang tinakpan ang bibig nang marinig niyang medyo napalakas ang kanyang pag - iyak. Napatitig sa kawalan si Raine. Kasabay nang kanyang pagtitig ay pag - alala ng nakaraan na pilit niyang binaon nang panandalian sa kanyang isipan. Anim na taon ang nakakaraan nang mangyari ang isang napakalagim na aksidente sa kanyang Ama. Napapikit siya nang maalala niya ang karanasan nito. Nahulog sa gusali ang kanyang ama. Mahigit dalawampung palapag ang kinabagsakan nito dahilan para hindi na ito mabuhay. Naisip niya pala kung gaano kataas ang kinabagsakan nito ay hindi niya maiwasang mapa - isip. Kung ano ang nararamdaman nito habang nahuhulog ito sa ere. Hindi ito naging madali para sa kanila, lalo na sa kanyang Ina. Malaki ang naging epekto nito kaya hindi naging maganda ang mental health nito. Dahilan para masuot naman ito sa isang car accident. May natatanggap naman silang kompensasyon
HINDI NA MAPAKALI SI RAINE nang marinig niya ang sinabi ni Dr. Riacrus. "Okay lang po ba siya?" "Yes, Dear for now. Huwag kang mag - alala, nagawa na namin ang emergency treatment. Pero hindi tayo dapat magpakampamte. Alam mo ang sitwasyon nang Mama mo, Hija. Sa ngayon ay stable na ang lagay niya. Natahimik siya. "Ms. Villanueva, are you still there?" "Y- Yes, Doc." "Good, and again I have to remind you of this. Dahil sa nangyari sa Mama mo kagabi ay may panibago na namang bayarin dahil sa mga nagamit na kagamitan at medisina, Ms. Villanueva. Medyo malaki ang naidagdag. Kailangan mong bayaran ito ng buo." "S- sige po. Hahanap po ako ng paraan." "I know you will but Hija, you have to pay it all at once. Although nagbabayad naman kayo noong nakaraan pero hindi iyon sapat, Hija." Hindi na naman siya kaagad nakasagot. Muli na naman niyang naalala ang malaking bill ng ospital. Nagkarambola na ang utak at ang puso niya dahil sa kanyang emosiyon. "Kung hindi mo ito mababa
KAHIT NAKAPASOK NA SI RAINE SA LAMBO na pagmamay - ari ni Crassus ay pulang - pula pa rin ang kanyang mukha. Ramdam niya ang panginginit nito. "Bakit hindi mo sinabi sa kanya ang tungkol sa'tin?"Napahawak ng mahigpit si Raine sa kanyang bag. Bahagya siyang yumuko roon para matago ang kalahati ng kanyang ulo. Kung kanina ay sing pula ng kamatis ang kanyang mukha, ngayon ay parang tinakasan naman ito ng kulay. "Raine."Dahan - dahan siyang nag - angat ng mukha. "Hmmm."Tumaas ang kilay nito. "Tinatanong kita," ani pa nito. "Bakit hindi mo sinabi sa kanya na mag - asawa tayo?""S-sorry." Sinubsob niya ulit ang kanyang mukha sa bag. "Pero kasi hindi ba sabi mo, bawal ipagkalat ang tungkol sa kasal natin?"Ito na siguro ang tamang oras para sabihin dito ang totoo."Tch. Pero hindi siya kasali." Napailing ito. "You just feel embarrassed. Just admit it. You can't say that you're married?" He smirked. Or you're afraid that it will block his desire way to pursue you?" Crassus said sarcastic
NAKITA NI RAINE ang mga butil ng ulan na pumapatak sa ulo nito. Bumagal sa kanya ang lahat. Maging ang pagpatak ng tubig sa likod nito ay iba ang epekto sa kanya.Nang mapansin niyang kamuntik ng tumama ang bagpack sa ulo nito ay nagising siya sa katotohanan. Napailing siya.Tinignan niya ito. "Ayaw mo talagang magtakip?" pagsegunda pa niya nang hindi ito sumagot sa una niyang tanong. "Paano kung magkasakit ka?"Bahagyang kumunot ang noo nito. Lumingon ito sa kanya. "Papasok din naman tayo sa kotse. Malapit lang din naman ang lalakaran natin. Hindi naman tayo masyadong mababasa," pangatuwiran pa nito."Kahit na," untag pa ni Raine. Hindi ito kumibo. Wala siyang magawa kung hindi hayaan nalang ito.Dumaan ang ilang minuto ay narating nila ang parking lot. Kaagad na binaba ni Raine ang hawak na bagpack.Napaayos siya ng tayo nang makita niya sa gilid ng kanyang mata na nauna ng naglalakad si Crassus. Sinundan na naman niya ito.Nakapamulsa pa rin ito at hindi man lang ito nagpunas ng
"Napaaway? Siya?" Bulalas ni Crassus habang hawak ang aparato na nakadikit sa kaliwang tainga nito. "Sige, papunta na po ako. Thank you." Sabay baba ng cellphone.Tinapon niya sa mesa ang aparato. Nameywang siya.Ilang beses na tinapik ng kaliwang paa niya ang sahig. Hindi siya makapaniwala sa kanyang narinig. Tama ba iyong itinawag ng Pulis? Ani nito ay nasa presinto raw ang kanyang asawa dahil nasangkot ito sa isang gulo. Tinawagan siya nito dahil hindi raw makakalabas ang kanyang asawa hangga't walang magpipiyensa rito.Nang sinabi iyon ng Pulis ay kamuntik nang hindi makapagpigil ang kanyang bibig. Gusto niya sanang tanungin ulit ito kung sigurado ba ito. Pero naisip niya na hindi naman siguro tatawag ang Pulis para lang manloko.Ito ang unang pagkakataon na narinig niyang napaaway ang si Raine. Ano naman kaya ang dahilan nito?Sa kagustuhan na malaman ang lahat ay kinuha ni Crassus ang itim na coat na nakapatong sa swivel chair. Dinampot niya rin ang kanyang cellphone. Nang ma
"Come on, I'll treat you some food." Romano stretched out his hand, planning to embrace Raine.Bago pa dumapo ang mga braso nito sa balikat niya ay umigkas na ang kanyang kaliwang kamay sa pisngi nito. Ubod lakas niya ito sinampal dahilan upang pumaling pakaliwa ang mukha nito.Naglikha iyon ng ingay. Hindi ito gumalaw ng ilang segundo. Tumawa ito ng nakakaloko. Lumingon ito sa kanya at nang titigan siya nito ay tumahimik ito. Bigla ay nanlinsik ang mata nito habang unti - unting bumakat sa pisngi nito ang latay ng kanyang kamay."You dare to hit me and you don't have respect. Kilala mo ba kung sino ang binabangga mo?" mayabang na ani pa ni Romano. Mula sa malayo ay ramdam ni Sasha ang galit ng kanyang kapatid. Umangat ang gilid ng kanyang labi nang naulit sa kanyang tainga ang nangangalit na boses ni Romano. Lihim na nagdiwang ang kanyang puso. Alam niyang may mamumuong away sa pagitan ng dalawa. Naisip niya palang na masasaktan si Raine ay humihiyaw na sa tuwa ang kanyang puso.Bi
PAGDATING NG ARAW NG LINGGO ay humingi si Raine ng pahintulot kay Crassus. May klase siya at kailangan niyang umattend. Pumayag naman ito. Habang tinatahak niya ang corridor ay may nakasalubong siya. Bumagal ang kanyang paglalakad nang makilala niya kung sino ito."Sasha?" pagtwag ni Raine sa pangalan nito. Tinitigan siya nito. "Hi." Bahagya niyang iniangat ang kanang kamay. "Kasali ka rin pala? Hindi kita nakita noong unang pasok ah?"Hindi maiwasan ni Raine na makaramdam ng pagkailang. Alam niyang may tampo pa ito buhat ng siya ang matanggap ng kompanya."Hmmm. Kakapasok ko pala sa isang kompanya nitong nakaraan kaya noong wednesday pako nakapag - signed up para sa training class." Ininom nito ang dalang kape."Nakahanap ka ng ibang trabaho?""Oo." Tumango ito ng isang beses. "Tinulungan ako ni Mr. Almonte. Isang CPA firm ang pinasukan ko at mas doble ang sweldo roon kompara sa Forgatto. Kapag naipasa ko ang CPA Exam, automatic akong maging accountant sa firm nila."Bahagyang hum
"You heard me.""P-pero --""What?" Pagputol ni Crassus sa sasabihin ni Raine. "Look, mag - asawa tayo sa mata ni Lolo. Kung hindi ka titira rito, how will I explain it to him?""Pero kasi..." Napipilan siya. "Paano naman iyong bibig ng ibang tao? Iyong makakakita sa atin?""Mas importante si Lolo. I don't care about other people," he hissed. What do you want? Na iisipin niyang nag - aaway tayo o may isa sa atin ang nagloko kaya bumukod ka ng ibang bahay? Ayoko ng gulo."Natahimik si Raine. Tama naman kasi ito. Isa pa, kapag hindi siya rito titira ay hindi tatagal ay tiyak na mabubuko sila. May edad man ito pero matinik pa rin ito. Lalo na at ilang taon nito naging gamay ang propesiyon nito. Medyo malaki na rin ang pera nilabas nito. Ayaw siguro nito na mabulilyaso sila lalo na't ang dami na nitong ginastos. Nagliwanag ang kanyang mukha nang may maalala siya. "Sige," pag - sang - ayon niya. "Pero kailangan ko ng mas malaking pera," diretsahang sabi niya rito.Nahinto sa pag - aayo
"Babe, sino siya?" tanong pa ni Raine habang nakatingin sa leeg ni Crassus. Alam niya kung sino ang babaeng kaharap niya. Hindi naman siya tanga at hindi rin naman siya inosente pagdating sa pag - ibig. Alam niyang balak pagselosin ni Mr. Almonte si Tia kaya hahayaan niya na ito ang unang gumawa ng hakbang. Sasakyan lang niya ang trip nito. After all, she's just a tool. Binibigyan siya nito ng pera para gawin siyang kasangkapan nito. Kung tutuusin ay may kasalanan pa siya rito. Nagsinungaling siya at hindi pa siya sumipot sa itinakdang oras ng kanilang plano. Para makabawi ay susunod siya sa gusto nito. Nang maibsan din ang galit nito. Pinulupot ni Raine ang kanyang kamay sa leeg ni Crassus dahilan upang mas magkalapit ang kanilang mukha. Ramdam na rin ni Raine ang hininga nito sa kanyang pisngi. "I miss you too. Bakit ngayon ka pa dumating? Sa'n ka ba galing?" Sunod - sunod natanong pa ni Crassus. Mahinang tumawa si Raine. Sinadya pa niyang palandiin ang kanyang boses par
PAGKATAPOS BASAHIN NI RAINE ANG DIARY ay nahulog siya sa isang malalim na pag -iisip. Nadala siya sa kanyang emosiyon. Dumaan ang ilang minuto ay nakabuo siya ng isang plano. Gusto niya tuparin ang pangarap nito. Alam niyang wala na ito at hindi na nito masisilayan ang kanyang effort. Pero nandito pa siya, may magagawa pa siya at may maabot pa siya. Gagawin niya ang lahat para matupad ang kagustuhan nito. Isa pa, hindi masama ang hangarin nito. Bagkus ay isa iyong napakalaking tulong para sa mga estudyante na nais lawakin ang kanilang kaalaman.Kinalkula niya ang kanyang mga bayarin.Noong unang trabaho niya kay Mr. Almonte ay binigyan na kaagad siya nito ng limang daang libo. Bukod pa roon ay may natanggap pa siya galing dito nang bumisita sila kay Lolo Faustino. Kung susumahin ang lahat ng naipon niyang pera, lagpas na iyon ng limang daang libo. Nabawasan naman iyon nang nagbyad siya ng hospital bill ng kanilang Ina. Kumuha rin siya ng tagabantay rito at hindi pa kasali roon ang mg
NAPATINGALA SA ERE ang lalaki nang makita nito si Raine. Malakas itong napabuntonghininga at may kasama pa itong tunog. Parang nabunutan ito ng tinik."Thank goodness!" He said, overjoyed. Pumaklakpak pa ito ng isang beses sabay harap sa kanya. "Naubusan kasi ako ng gas. Kanina pa ako naghahanap ng gasoline station pero wala akong nadaanan kahit isa. Kanina pa ako tawag ng tawag pero kahit saan ako pumwesto ay walang signal. Hindi ako makahingi ng tulong."Napatango si Raine. Alam niya ang pakiramdam nito dahil kanina naranasan niya rin ito. Hirap din siyang makasagap ng signal. Naalala niya na may nakita siyang isang storage room sa paaralan. May mga nakatambak na mga drum ng gas doon. Sabi ni Prinsipal Fontebila ay para iyon sa mga bata. Gagawa kasi sila ng bonfire bilang parte ng aktibidad sa nalalapit na scouting."Diretsuhin mo lang itong daanan na ito," pagbibigay ni Raine ng direksiyon. "Tapos po kumaliwa ka. Kapag may nakita ka po na isang malaking puno ng mangga ay may isan