"Ma'am Heather" tinig ng isang katulong namin ang narinig ko mula sa labas ng aking kwarto. Kakatapos ko lamang na ayusin ang sarili. Maaga pa naman, ano kaya ang kailangan nila?"Yes, Yaya, come in" sagot ko habang nakaharap pa rin sa malaking salamin sa aking silid. Sinusuklay ko ang aking buhok. "May ipapabili po ba kayo, Ma'am? Mamamalengke raw po sina Dulce e" ani ng katulong na nagpatigil kay Heather sa ginagawa niya. "What? They're going to a grocery shop?" Ani ni Heather. Hindi makapaniwala. "Opo, teka, may ipapabili po ba kayo sa labas? Willing po kaming pumunta kahit saan pa iyon" ani ng katulong muli. "Just buy some chocolates, Yaya" sagot ko na lamang. "Sige po. Mamamalengke lang po kami saglit. Kulang po kasi ang spices para sa lulutuing pagkain ngayong umaga. Pasensya na po. Pero may oatmeal, cookies and bread naman po sa Kusina" "Alright. Punta na lang po ako roon kapag gutom na ako" ani ko. "Sige po, mauna na ako" si Yaya. Heather's curiosity grew about why he
"Please, Marisse, ano ba ang nangyayari sa iyo at nagkaganiyan ka? Tell me" ani ng lalaking hanggang ngayon ay nakasunod pa rin sa akin. "Bingi ka ba o ano? I said hindi ako si Marisse. Stop pestering me, Mister" mataray na ani ko habang dire-diretso pa rin ang lakad. Hindi ko alam kung saan ba ako pupunta. "Marisse, I know na ikaw iyan. Hindi ko alam kung ano ba ang nangyari sa iyo two years ago, pero please, hear me out" ani muli ng lalaki. Walang imik na patuloy pa rin akong naglalakad at hindi na lamang inintindi ang sinasabi ng lalaki. Pero what if nagsasabi s'ya ng totoo? Is this the reason kung bakit ayaw akong palabasin nina Mommy at Daddy kahit sa bakuran lang? Nagtatago ba sila ng sikreto sa akin? Totoo ba na Marisse ang pangalan ko? "Fix yourself, Marisse. Ang dami mong naiwan. Lahat-lahat. Pati Business mo" ani muli nito. "Business?" Out of curiosity na tanong ko. "H-hindi mo alam?" Nauutal na tanong ng lalaki. "Nevermind. Umalis ka na, uuwi na ako" ani ko sa lalak
Kinaumagahan, nagising na lamang ako dahil sa tama ng sikat ng araw mula sa napalaki kong bintana. "Yaya, may nagdodoor bell" sigaw ko sa mga katulong namin nang makababa na ako. Nauuhaw ako at gusto ko nang kumain kaya napag pasyahan kong bumaba na, ngunit nang makababa ako ay wala naman sa Salas sina Yaya. Didiretso na sana ako sa kusina nang makarinig ng door bell. Wala naman rito sina Mommy at Daddy. Luminga-linga pa ako sa paligid dahil baka mapagalitan na naman ako ng parents ko. I just shrugged my own shoulder nang mapaisip na hindi naman ako mapapagalitan. Hindi naman ako tatakas e. Gusto ko lang tingnan kung sino iyong nagdodoor bell. "Ma'am Heather" ani ng lalaki nang mabuksan ko na ang pinto namin. Ngumiti lang ako rito. "Si Dulce po ba?" Tanong ng lalaki. Siguro ito ay isa sa guard na nagbabantay sa amin o sa akin sa labas. "I don't know, Kuya. Hindi ko pa nakikita e" sagot ko. "Ah, ganoon po ba" ani ng lalaki. Bahagya pa nitong kinamot ang ulo n'ya. "Sige po, Ma
"Good morning, Mom, Dad" ani ko sa aking mga magulang nang makarating na ako sa dining. "Good morning, anak" si Daddy. "Good morning, darling" si Mommy. "Yaya, ipagtulak mo ang prinsesa ko ng upuan, kakain na kami" ani ni Mommy sa mga katulong namin na mabilis naman akong ipinaghila nang upuan. "Thanks, Yaya" ani ko kay Yaya nang makaupo na ako. "Wala kayong trabaho, Mommy, Daddy?" Tanong ko sa aking mga magulang habang kumakain kami. "Wala, darling. May pupuntahan kasi kami mamayang hapon" sagot ni Mommy habang ngumunguya pa. I suddenly remember that invitation. Oo, tama! Ngayon nga ang party na iyon. "Can I come with you, Mommy, Daddy?" Tanong ko sa aking mga magulang. Nagbabakasakali. Baka magbago ang ihip ng hangin. "No, darling. Dito ka lang" sagot kaagad ni Mommy. Dismayado ko namang tinapunan ng tingin si Mommy saka ipinagpatuloy pa rin ang pagkain. "Anak, huwag nang malungkot. Ang lahat ng ginagawa namin na ito ay para sa ikabubuti mo rin, hindi sa amin" si Daddy na
"Nandito na ako, text me na lang kapag nandito ka na rin" mahinang basa ko sa mensaheng ipinadala ni Anthony. Ngayon ang araw ng pagkikita muli namin matapos ang dalawang araw. Nagtaka pa sina Mommy at Daddy kung bakit ayaw kong lumabas sa bahay noong isang araw at kahapon, sinabi ko na lang na next time na lang ulit, magtatanong tanong pa ako kina Yaya kung saan may maganda pang pasyalan. Pero syempre, palabas ko lang ang lahat ng iyon. Pagkauwi ko kasi noong isang araw galing sa Park, kinagabihan ay tumawag pa si Anthony. Inaya pa akong magkita naman daw kami sa isang private restaurant, syempre, dahil magaan naman ang loob ko sa kaniya ay pumayag ako. "Ayaw mo na ba sa niluto namin, hija?" Tanong pa ni Yaya Dulce bago ako umalis. "Hindi naman sa ganoon, Yaya, gusto ko lang po mag explore e" sagot ko rito habang nakangiti. "Oh s'ya, binibiro lang naman kita. Sige na, mag enjoy ka" ani nito sa akin. Habang nasa byahe ay hindi ko maipagkaila na para akong bata na ngayon lang nak
"Anthony, ano ba ang nangyari talaga sa akin dati?" Out of curiosity kong tanong. Kakatapos lang namin na sumayaw sa saliw ng isang mahinhing musika. "Baby, mas mabuti na maalala mo siya sa tulong ng Doctor at ng sarili mo" sagot kaagad nito. "Kahit kaunting impormasyon lang?" Patanong na sabi ko rito. Hindi ko naman hinihingi ang lahat ng impormasyon. Kaunti lang. Nang sa ganon ay magkaroon naman ako ng kaalaman. "Like what I told you before, sikat ka, baby. Isa kang successful na fashion designer. In fact, may sarili kang boutique. Lahat ng sikat na tao sa mundo, mapa-local man 'yan o international, sa iyo nagpapagawa ng outfit na masosoot nila. Hinahangaan ka ng lahat. Para ka ngang artista noon e, hindi ka makakain ng ayos sa paborito nating restaurant kapag walang takip 'yang mukha mo" sagot kaagad ni Anthony habang mahinang natatawa pa. "Talaga?" May pagka manghang tanong ko. "Ang galing ko naman pala" dagdag ko pa habang nakanguso. "Oo, magaling ka talaga ever since. At
"Mom, alam mo ba 'yung San Fermin?" Tanong ko kay Mommy kinagabihan habang kumakain kami."Yes, anak, why?" Ani ni Mommy. "Nothing. Narinig ko lang po kasi sa katabing table ko kanina sa restaurant na maganda daw sa San Fermin. I also heard na madami din daw magandang pasyalan doon" pagsisinungaling ko kahit na hindi ko naman ito narinig kung kanina. "Ah, yeah, maganda doon anak. There's a lot of beaches there, isa pa, maganda din doon. Lalo na 'yung mga lupang sakahan doon, ang tataba ng lupa. It's like country side sa ibang bansa" sabat ni Daddy sa usapan namin. "Really, Dad?" Natutuwang tanong ko. "Yeah, hayaan mo mapupuntahan mo rin iyon" ani ni Daddy. "Wait, do you want to go there?" Tanong kaagad ni Daddy. Mabilis naman akong tumango rito. "Yes, Dad, I, you know, at my age, lalo na at wala naman akong masyadong naaalala, I wanted to explore" "Pero malayo iyon dito, darling" si Mommy habang busy sa paghiwa ng steak sa pinggan niya. "Ganoon po ba" bigong pagdadrama ko haba
"saan muna tayo ngayon, Ma'am?" Tanong ng driver sa akin. Ngayon ang araw ng pagpunta ko doon sa San Fermin. Ipinuslit kong muli sa aking shoulder bag ang cellphone na ibinigay sa akin ni Anthony para just in case na tumawag s'ya o mag text ay malalaman ko kaagad. "Sa Theme Park muna tayo, Kuya" sagot ko rito. "Saang theme park ba, Ma'am? Madami kasing Theme Park doon e" ani ng driver. Oo nga pala. Mabuti na lamang at nasabi ni Anthony kung saang lugar iyon sa San Fermin. "Yung Theme Park sa bayan ng Imus, San Fermin po" sagot ko. Hindi na umimik ang driver kaya tumingin-tingin na lang ako sa paligid. Grabe, para talaga akong bata na ngayon lang nakalabas sa mundo. Amazed na amazed ako sa mga dinaraaanan namin. Ang gaganda ng view. Napaka relaxing pa. I wonder kung nakapunta na ba ako dito dati. O kung nakadaan man lang dito. Habang busy sa pagtingin sa mga dinaraanan ay bigla akong napaisip. Papaano kaya kung ang nakaraan ko pala ay madilim, puno ng problema, heartbreak o kun