LOGINShare
Chapter 89
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 90
"Ma'am dito po kayo" ani ng staff sa akin nang ako na ang susunod na uupo para sa vikings, saka mabilis na iginaya ako kung saan ako dapat uupo. Hmmm. Planadong-planado naman ito ni Anthony. Dito talaga ako pinaupo kung saan sa tingin ko ay mas safe kung iduduyan na kami pataas. "Woohoo!" Sigaw ng mga tao sa paligid ko habang hindi pa naman gumagalaw ang viking na sinasakyan namin. "Wala pa naman, ate at kuya. Mga oa kayo" sigaw naman ng nasa kabila namin. Napatawa na lang kami sa naging sagutan ng nasa magkabilang panig. Maya-maya pa ay nag umpisa nang gumalaw ang viking. Sa una, smooth lang ang galaw nito hanggang sa bumilis na. "Ayoko na, bababa na po ako" takot na takot na sigaw ko dahil sa lakas ng pag galaw ng viking. Napatawa naman sa akin ang babaeng katabi ko saka hinawakan ang kamay kong nanginginig na sa takot. "Kapit ka lang ng mabuti sa kamay ko para hindi ka mahulog" pasigaw na ani ng babae sa akin dahil sa ingay. Tumango naman ako. Nang matapos na ang oras para
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 91
"We're here" ani ni Anthony makalipas ang ilang sandali nang tumigil na ang sasakyan n'ya sa tapat ng isang napaka laking gate. "Wait here" dagdag pa nito saka dali-daling lumabas sa sasakyan para buksan ang higanteng gate. Nang mabuksan na nito ang gate ay mabilis naman itong pumasok muli sasakyan saka ipinasok roon ang sasakyan. Kung kanina ay namamangha ako sa gate pa lamang, ngayon ay mas lalo pa akong namangha. "Seriously, pinagawa talaga natin 'to before?" Hindi makapaniwalang tanong ko kay Anthony habang hindi mapigilan ang sobrang pagkamangha. Isa itong napakalaking mansion. Wow. "Yup, pera natin ang ipinag-pagawa nito. Alam mo ba na ikaw lang ang bumibisita rito before?" Patanong na ani nito sa akin."Busy kasi ako dati sa t-trabaho" mahinang dagdag pa nito. "Parang ang yaman naman natin?" Hindi makapaniwalang tanong kong muli habang naroroon pa kami sa loob ng sasakyan."yeah, mayaman talaga. I told you, CEO ako tapos ikaw naman, CEO at designer sa sarili mong boutique"
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 92
"I love you so much, Marisse" ani ni Anthony habang marahan kaming sumasayaw sa saliw ng isang mahinhing musika. Ngiti lamang ang tanging naisagot ko rito. Parang ang awkward din kasi kapag nag I love you too ako kaagad gayong noong isang linggo ko pa lang ulit siyang nakilala. "Mula noon, hanggang ngayon. Hindi nagbago ang pagmamahal ko sa iyo" dagdag pa ni Anthony. Nang matapos ang ilang sandali ay pinaupo na niya akong muli saka mabilis na nagpaalam. "Kukuha lang ako ng dessert sa kitchen. Diyan ka lang, wait for me" ani nito saka kumindat pa. "Sige" tipid na sagot ko saka siya umalis. Habang wala pa si Anthony ay naisipan ko naman na tumayo. Parang nakaka relax na tingnan ang mga isda. Tama nga ako, pagkasilip ko pa lang sa baba ay nakita ko na agad ang mga makukulay na isda na marahang lumalangoy. Mayroon pang isang isda na hinahabol ng kapwa n'ya isda. Nang maramdaman ang presensya ni Anthony na papalapit ay mabilis na akong bumalik sa upuan ko. "Sarap nilang pagmasdan
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 93
"Baby, let's go?" Anyaya ni Anthony pagkaraan ng kalahating oras. Tanghali na ngunit ang tama ng sikat ng araw ay sakto lamang. Medyo makulimlim pa ang kalangitan. Agad naman akong napahawak sa palad niya para tumayo na at libotin ang buong bahay. "Dito muna tayo sa baba, mamaya na sa taas" ani ni Anthony habang nakasunod naman ako sa kaniya, nananatiling magkahawak kamay ang aming mga kamay. "So, obviously ito 'yung salas natin. Bago pa rin 'yung sofa's at ang lahat ng gamit diyan" ani ni Anthony. "Nakita mo 'yung frame sa cabinet na iyon?" Tanong nito sabay tingin sa akin habang itinuturo ang frame na nasa ibabaw ng cabinet.Mabilis naman akong tumango saka nilapitan iyon. "Saan 'to?" Curious na tanong ko kay Anthony habang hawak-hawak ang frame na may laman na picture naming dalawa sa hindi pamilyar na lugar. "Sa Paris 'yan. That was the moment na sinagot mo na ako bilang boyfriend mo" sagot kaagad ni Anthony. Napatingin naman agad ako rito habang namamangha. "Wow, as in sa
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 94
"Alam mo ba na sa lahat ng parte ng bahay na ito, ito ang pinaka gusto ko?" Patanong na anunsyo ni Anthony sa akin habang nasa tapat na kami ng isang magarang pinto. "Bakit?" Tanong ko. "Siguro may kakaiba sa loob niyan, ito lang ang kwarto na naiiba ang pinto" dagdag ko pa. "Uhuh. Let's see what's inside" ani ni Anthony saka binuksan na ang magarang pinto. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko nang una kong makita ang nasa loob nito. Planadong-planado na pala dati pa man ang lahat. Sayang lamang at nawalan ako ng ala-ala. "Playing room ng magiging anak natin" pabulong na ani nito sa akin. The kid's play area in this house is a whimsical and fun space for children to let their imaginations run wild. Bright colors, playful patterns, and interactive toys create a stimulating environment for play and creativity. The area is equipped with a small table and chairs for arts and crafts, a reading nook with a selection of children's books, and a playhouse for hours of entertainment
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 95
"Good evening, baby" bati ni Anthony sa akin pagkagising ko. Kasalukuyan akong nakahiga habang nakaunan ang aking ulo sa kaniyang braso. He's half n*ked now. "What time is it?" Sa halip ay tanong ko rito. Napansin ko kasi na parang madilim na."Baka hinahanap na ako sa amin" nag aalalang ani ko saka mabilis na bumangon mula sa pagkakahiga. "Baby, it's raining outside" ani ni Anthony sa akin na ngayon ay nakaupo na sa kama habang pinapanood ako sa pagbibihis. "What?" Hindi makapaniwalang tanong ko. "Papaano kami makakauwi niyan?" Tanong kong muli. Knowing Mommy and Daddy, magagalit sila sa akin kapag hindi ako umuwi ngayon. Worst, baka malaman nila na si Anthony ang kasama ko ngayon, baka mamaya pag uwi ko maging mahigpit na naman sila sa akin."What should I do?" Tanong ko kay Anthony saka mabilis na lumapit sa kaniya. "Chill, may bagyo daw. Hindi kayo pwedeng umuwi. Mamaya, baha na sa daan. Delikado" sagot ni Anthony. Kinakabaha na napaupo na lamang ako sa tabi niya. "Ready
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 96
"Anthony, kaya ko naman" reklamo ko rito habang kumakain kami. Paano ba naman kasi, parang ginagawa niya akong may sakit, gayong kaya ko naman na subuan ang sarili ko. "Tsss. Okay okay. Kumain ka ng marami" pagsuko nito saka itinoon na ang pansin sa kaniyang pagkain. "Mabilis akong mabusog" ani ko rito saka pinaglaruan ang pork chops na nakatusok sa tinidor ko. "Uhuh, magpakabusog ka ng sobra. Hindi puwedeng kaunti lang ang laman ng tiyan mo mamaya" angil pa nito. Problema ng lalaking ito...."Matutulog lang naman tayo" ani ko habang nakanguso pa. "Talaga?" Sarcastic na ani nito saka nag angat ng tingin sa akin. Ngayon ay nakakunot na ang mga kilay nito, para siyang natatawa na ewan. "Sino naman ang may sabi sa iyo na matutulog tayo ngayong gabi?" Dagdag na tanong pa nito. Dahil sa sinabi niya, pakiramdam ko ay umakyat sa mukha ko ang lahat ng dugo ko lalo na kapag naaalala ko ang nangyari sa amin kanina. Matapos ang pangyayaring iyon, pakiramdam ko, sobrang komportable ko na
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 97
"I will miss you, baby" ani ni Anthony habang nasa loob na kami ng sasakyan. Tatlong araw ang lumipas bago tumigil ang pag-ulan. Sabi sa balita ay may bagyo raw. Mabuti na lamang at sumikat na ang araw ngayon. Nakalulungkot lamang at mawawalay na muli kami ni Anthony sa isa’t-isa. "I'm going to miss you, too" ani ko saka marahang hinahaplos ang palad niya na nakakapit sa akin. "Magkita na lang ulit tayo sa sunod na araw" suggest ni Anthony habang tumutulak na kami palabas ng village. "Pwede naman. Palipas muna tayo ng ilang araw" sagot ko kaagad. "Ayaw mo bukas?" Tanong nito. Napatawa na lamang ako rito saka sumagot, "baka magsawa ka na niyan sa akin kung araw-araw na lang tayong magkikita" "Tss. Papaano ako magsasawa, e ilang taon din kitang hindi nakita. Pinapaniwala pa kami ng parents mo na p*tay ka na" ani nito. "I'm sorry" mahinang ani ko saka napabuntong hininga na lamang. "It's okay, baby. At least ngayon magkasama na ulit tayo" ani nito. "Habang hindi pa tayo magkiki
Latest chapter
Wild Flowers (Tagalog) Last Chapter
One week later..... As we arrived back in the Philippines, the warm embrace of our homeland welcomed us with open arms. Sinundo pa kami nina Mommy and Daddy, Mama and Papa namin ni Anthony. Present din doon si Patricia at ang kaniyang anak, maging si Angelo. The familiar sights and sounds of our surroundings filled their hearts with a sense of nostalgia and belonging, a reminder of the roots that anchored them to the land they called home. As they settled back into the rhythm of their lives, a sense of peace and contentment settled over their family, a testament to the enduring bonds of love and connection that held them together. Amidst the hustle and bustle of daily life, a joyous surprise awaited Marisse and Martin, a gift that would fill their hearts with anticipation and excitement. The news of Marisse's pregnancy for their second child spread like wildfire, a beacon of light and hope in the midst of their everyday routines. The echoes of laughter and celebration filled
Wild Flowers (Tagalog) Additional Chapter I
In the peaceful embrace of the garden, Marisse, Martin, and their son Matthew found solace and joy in the simple moments of life. As the days turned into weeks and the weeks into months, their bond deepened, their love growing stronger with each passing day."Happy birthday, anak" bati ko sa aking anak na ngayon ay ipinagdiriwang namin ng ika pito niyang kaarawan. Matthew grown into a big and gentle man. One day, nang makauwi na siya sa bahay galing sa school, nagkwento ang anak ko na mayroon daw siyang inaway sa school. At first, napagalitan ko siya, I just don't want my child na lumaking basagulero, pero noong nag explain na siya, namangha ako. Hindi ko lubos akalain na sa murang edad ng aking anak, marunong na siyang mag tanggol sa iba. Ani ni Matthew, inaway n'ya raw ang isang kaklase niyang lalaki dahil inaway raw ang kaklase nilang babae. "Bakit ba inaway yung girl, anak?" Tanong ni Martin sa tabi ko habang nandito kami ngayon sa Salas. "E kasi naman Dad, may ipinapagawa
Wild Flowers (Tagalog) Marisse/Heather's POV
Two years later.....As I stood in the bustling kitchen of my successful restaurant, the aroma of culinary delights wafting through the air, I felt a sense of contentment wash over me. Sa wakas, Nanay, Tatay, natupad ko na po ang pangarap ko noong bata pa ako. May sarili na akong restaurant. The echoes of my dark past, now relegated to the shadows of memory, resonated in the background, a reminder of the trials I had overcome and the strength I had found within myself. The news of Glenn Acosta's confinement in a psychiatric ward and Adrian's incarceration brought a sense of closure and relief to me, a chapter of pain and suffering finally coming to an end. Dahil sa kahihiyan ng pamilya, ang ginang ni Glenn Acosta ay nawala na na parang bula at walang tao ang nakaka alam kung nasaaan iyon. The people who had once cast shadows over my life were now held accountable for their actions, their presence fading into the background as I embraced a future filled with hope and redemption.
Wild Flowers (Tagalog) Anthony's POV
As I stood at a distance, hidden from view, my heart heavy with the weight of regret and longing, I watched Marisse, the high school crush who had once captured his heart, walk down the aisle towards a future that no longer included mine. The echoes of our shared dreams and successes, now overshadowed by the darkness of our past mistakes, resonated in the space between us, a haunting reminder of what once was and what could have been.I was crying. Imbitado ang buong angkan namin, pero ako lamang itong hindi pumunta. Napatawad na din ni Marisse sina Mama at Papa. Everyone was in peace now.In the quiet of my soul, I grappled with the memories of a love that had bloomed and withered, a bond that had weathered the storms of life only to crumble under the weight of betrayal and loss. The image of Marisse, radiant and resplendent in her joy, stirred a mix of emotions within him, a tumultuous blend of regret, longing, and acceptance.Ang g*g* ko. Nagawa ko pa na saktan siya. Akala ko, hang
Wild Flowers (Tagalog) Vanessa and Darwin's POV
Vanessa's POVAs I stood at the threshold of a new chapter in my life, my heart brimming with gratitude and humility, for the past few years, noong mahigit apat na taon na nasa kamay ng mga Acosta si Marisse, doon, I reflected on the journey that had led me to this moment of redemption and reconciliation. The echoes of my past mistakes, the shadows of betrayal and regret that had once clouded my existence, now seemed like distant memories as I embraced the forgiveness and acceptance that Marisse had extended to me. Minsan, pakiramdam ko, sa dami ng pagkukulang at kasalanan ko sa kaniya, hindi ko deserve na mapatawad niya, o mapatawad ng pamilya niya. I still clearly remembered back when we were young, si Marisse palagi ang apple of the eye nina Nanay at Tatay. Inggit na inggit ako sa kaniya dahil pakiramdam ko, hindi pantay ang pagtingin nila sa amin. So, nag rebelde ako. 'yung pang tuition ko, ginagastos ko lamang sa kung ano-anong bagay, 'yung mga kaibigan ko, iniwan ko dahil kun
Wild Flowers (Tagalog) Martin's POV
As I stood inside the hallowed halls of the church, my heart beat with a rhythm that echoed the memories of a love long lost and found once more. The soft strains of music filled the air, a melody that wove a tapestry of emotions and longing around him as I watched Marisse, radiant and resplendent, walking down the aisle towards me. She's so perfect in her fitted wedding gown made out of diamonds. She's so gorgeous, everything about her is so pretty. Idagdag pa ang napaka ganda at perpektong kanta na sumasabay sa lakad niya, sa saliw ng musika at isang violin na tinutugtog ng kaibigan kong seaman. One step closerI have di*d everyday, waiting for you Darling don't be afraid, I have love you for a thousand yearsI'll love for a thousand more~Time stands still Beauty and all she isI will be brave I will not let anything take awayWhat's standing in front of meEvery breath, every hour has come to thisOne step closer~In that fleeting moment, time seemed to stand still, the year
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 103
Author's Note: Hello, thank youuuu so much po sa lahat ng nakarating hanggang dulo, sa lahat ng nagbabasa hehe. I love y'all po🥹 nasa dulo na po tayo, oo. Hindi ko pa siya matawag na epilogue kasi mayroon pang POV ang ilang characters. Happy reading po.___________In the aftermath of the tumultuous events at the café, after a month, Marisse and Anthony finally found themselves face to face once more, the wounds of betrayal and heartache still fresh in their minds. The air between them crackled with unspoken words and shattered dreams, the weight of their shared past bearing down on their fragile connection.As they stood in the quiet solitude of the park, their conversation turned bitter and painful, each word a dagger that pierced the fragile bond that once held them together. Marisse's voice trembled with resolve as she declared that she no longer needed Anthony in her life, that she could bear the weight of her child's future alone."Kamusta ka?" Panimula ni Anthony habang pare
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 102
"Ano bakit parang nakakita ka ng multo?" Tanong ni ate Vanessa sa tatlong babae na nasa harap namin. "T-this is not true. Hindi i-ikaw si Marisse" nauutal na ani ng babae sa amin habang maluha-luhang nakatingin. "Ano! Ilabas mo ngayon ang tapang n'yo. Mga duwag" sigaw muli ni ate Vanessa sa kanila. "Sharmaine, tara na" bulong ng babaeng naka short hair sa babaeng sinampal ni ate Vanessa kanina. So, her name is Sharmaine..."P-patay ka na" naiiyak na ani nito. "Ano, kaya ka ba nawala dahil pagkaraan ng ilang taon, guguluhin mo ang pamilya namin? Kukuhanin mo sa amin ng anak ko si Anthony? Naghihiganti ka ba sa ginawa ko, sa ginawa namin?" Sunod-sunod na tanong nito habang umiiyak. "Shocks" bulong ng isang babae malapit sa amin. "Ano, takot ka girl? Kasi nagpabuntis ka sa lalaking hindi ka naman mahal, napilitan pang magpakasal sa'yo si Anthony dahil diyan sa k*landi*n mo" ani ni ate Vanessa habang nakataas pa ang kanan na kilay. "Alam mo, bakit ka ba sabat ng sabat. E si Marisse
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 101
As I woke up the next day, a wave of dizziness washed over me, sending a rushing to the bathroom in a panic. The sensation of something strange pressing against my stomach made my heart race, and before she knew it, she was doubled over, vomiting in a whirlwind of confusion and fear."What the. Wala naman akong masyadong kinain kagabi" ani ko habang nakaupo na sa loob ng bathroom ko. Amidst the chaos of my bathroom, a soft knock on the door interrupted her turmoil. "Nak, breakfast is ready. Halikana, sabayan mo na ang Mommy at Daddy mo bago sa pagkain bago sila umalis para magtrabaho" Yaya Dulce, the family maid, stood outside, her voice gentle yet concerned as she announced that breakfast was ready. My mind spun with a mix of emotions as I tried to compose herself and face the day ahead."Ayos ka lang ba diyan? Gusto mo ba pumasok ako?" Tanong ni Yaya Dulce nang hindi agad ako nakasagot. "A-ayos lang ako, Yaya. Medyo masakit lang ang tiyan ko kasi hindi ako nakakain ng ayos kagab
