"Anthony, ano ba ang nangyari talaga sa akin dati?" Out of curiosity kong tanong. Kakatapos lang namin na sumayaw sa saliw ng isang mahinhing musika. "Baby, mas mabuti na maalala mo siya sa tulong ng Doctor at ng sarili mo" sagot kaagad nito. "Kahit kaunting impormasyon lang?" Patanong na sabi ko rito. Hindi ko naman hinihingi ang lahat ng impormasyon. Kaunti lang. Nang sa ganon ay magkaroon naman ako ng kaalaman. "Like what I told you before, sikat ka, baby. Isa kang successful na fashion designer. In fact, may sarili kang boutique. Lahat ng sikat na tao sa mundo, mapa-local man 'yan o international, sa iyo nagpapagawa ng outfit na masosoot nila. Hinahangaan ka ng lahat. Para ka ngang artista noon e, hindi ka makakain ng ayos sa paborito nating restaurant kapag walang takip 'yang mukha mo" sagot kaagad ni Anthony habang mahinang natatawa pa. "Talaga?" May pagka manghang tanong ko. "Ang galing ko naman pala" dagdag ko pa habang nakanguso. "Oo, magaling ka talaga ever since. At
"Mom, alam mo ba 'yung San Fermin?" Tanong ko kay Mommy kinagabihan habang kumakain kami."Yes, anak, why?" Ani ni Mommy. "Nothing. Narinig ko lang po kasi sa katabing table ko kanina sa restaurant na maganda daw sa San Fermin. I also heard na madami din daw magandang pasyalan doon" pagsisinungaling ko kahit na hindi ko naman ito narinig kung kanina. "Ah, yeah, maganda doon anak. There's a lot of beaches there, isa pa, maganda din doon. Lalo na 'yung mga lupang sakahan doon, ang tataba ng lupa. It's like country side sa ibang bansa" sabat ni Daddy sa usapan namin. "Really, Dad?" Natutuwang tanong ko. "Yeah, hayaan mo mapupuntahan mo rin iyon" ani ni Daddy. "Wait, do you want to go there?" Tanong kaagad ni Daddy. Mabilis naman akong tumango rito. "Yes, Dad, I, you know, at my age, lalo na at wala naman akong masyadong naaalala, I wanted to explore" "Pero malayo iyon dito, darling" si Mommy habang busy sa paghiwa ng steak sa pinggan niya. "Ganoon po ba" bigong pagdadrama ko haba
"saan muna tayo ngayon, Ma'am?" Tanong ng driver sa akin. Ngayon ang araw ng pagpunta ko doon sa San Fermin. Ipinuslit kong muli sa aking shoulder bag ang cellphone na ibinigay sa akin ni Anthony para just in case na tumawag s'ya o mag text ay malalaman ko kaagad. "Sa Theme Park muna tayo, Kuya" sagot ko rito. "Saang theme park ba, Ma'am? Madami kasing Theme Park doon e" ani ng driver. Oo nga pala. Mabuti na lamang at nasabi ni Anthony kung saang lugar iyon sa San Fermin. "Yung Theme Park sa bayan ng Imus, San Fermin po" sagot ko. Hindi na umimik ang driver kaya tumingin-tingin na lang ako sa paligid. Grabe, para talaga akong bata na ngayon lang nakalabas sa mundo. Amazed na amazed ako sa mga dinaraaanan namin. Ang gaganda ng view. Napaka relaxing pa. I wonder kung nakapunta na ba ako dito dati. O kung nakadaan man lang dito. Habang busy sa pagtingin sa mga dinaraanan ay bigla akong napaisip. Papaano kaya kung ang nakaraan ko pala ay madilim, puno ng problema, heartbreak o kun
"Ma'am dito po kayo" ani ng staff sa akin nang ako na ang susunod na uupo para sa vikings, saka mabilis na iginaya ako kung saan ako dapat uupo. Hmmm. Planadong-planado naman ito ni Anthony. Dito talaga ako pinaupo kung saan sa tingin ko ay mas safe kung iduduyan na kami pataas. "Woohoo!" Sigaw ng mga tao sa paligid ko habang hindi pa naman gumagalaw ang viking na sinasakyan namin. "Wala pa naman, ate at kuya. Mga oa kayo" sigaw naman ng nasa kabila namin. Napatawa na lang kami sa naging sagutan ng nasa magkabilang panig. Maya-maya pa ay nag umpisa nang gumalaw ang viking. Sa una, smooth lang ang galaw nito hanggang sa bumilis na. "Ayoko na, bababa na po ako" takot na takot na sigaw ko dahil sa lakas ng pag galaw ng viking. Napatawa naman sa akin ang babaeng katabi ko saka hinawakan ang kamay kong nanginginig na sa takot. "Kapit ka lang ng mabuti sa kamay ko para hindi ka mahulog" pasigaw na ani ng babae sa akin dahil sa ingay. Tumango naman ako. Nang matapos na ang oras para
"We're here" ani ni Anthony makalipas ang ilang sandali nang tumigil na ang sasakyan n'ya sa tapat ng isang napaka laking gate. "Wait here" dagdag pa nito saka dali-daling lumabas sa sasakyan para buksan ang higanteng gate. Nang mabuksan na nito ang gate ay mabilis naman itong pumasok muli sasakyan saka ipinasok roon ang sasakyan. Kung kanina ay namamangha ako sa gate pa lamang, ngayon ay mas lalo pa akong namangha. "Seriously, pinagawa talaga natin 'to before?" Hindi makapaniwalang tanong ko kay Anthony habang hindi mapigilan ang sobrang pagkamangha. Isa itong napakalaking mansion. Wow. "Yup, pera natin ang ipinag-pagawa nito. Alam mo ba na ikaw lang ang bumibisita rito before?" Patanong na ani nito sa akin."Busy kasi ako dati sa t-trabaho" mahinang dagdag pa nito. "Parang ang yaman naman natin?" Hindi makapaniwalang tanong kong muli habang naroroon pa kami sa loob ng sasakyan."yeah, mayaman talaga. I told you, CEO ako tapos ikaw naman, CEO at designer sa sarili mong boutique"
"I love you so much, Marisse" ani ni Anthony habang marahan kaming sumasayaw sa saliw ng isang mahinhing musika. Ngiti lamang ang tanging naisagot ko rito. Parang ang awkward din kasi kapag nag I love you too ako kaagad gayong noong isang linggo ko pa lang ulit siyang nakilala. "Mula noon, hanggang ngayon. Hindi nagbago ang pagmamahal ko sa iyo" dagdag pa ni Anthony. Nang matapos ang ilang sandali ay pinaupo na niya akong muli saka mabilis na nagpaalam. "Kukuha lang ako ng dessert sa kitchen. Diyan ka lang, wait for me" ani nito saka kumindat pa. "Sige" tipid na sagot ko saka siya umalis. Habang wala pa si Anthony ay naisipan ko naman na tumayo. Parang nakaka relax na tingnan ang mga isda. Tama nga ako, pagkasilip ko pa lang sa baba ay nakita ko na agad ang mga makukulay na isda na marahang lumalangoy. Mayroon pang isang isda na hinahabol ng kapwa n'ya isda. Nang maramdaman ang presensya ni Anthony na papalapit ay mabilis na akong bumalik sa upuan ko. "Sarap nilang pagmasdan
"Baby, let's go?" Anyaya ni Anthony pagkaraan ng kalahating oras. Tanghali na ngunit ang tama ng sikat ng araw ay sakto lamang. Medyo makulimlim pa ang kalangitan. Agad naman akong napahawak sa palad niya para tumayo na at libotin ang buong bahay. "Dito muna tayo sa baba, mamaya na sa taas" ani ni Anthony habang nakasunod naman ako sa kaniya, nananatiling magkahawak kamay ang aming mga kamay. "So, obviously ito 'yung salas natin. Bago pa rin 'yung sofa's at ang lahat ng gamit diyan" ani ni Anthony. "Nakita mo 'yung frame sa cabinet na iyon?" Tanong nito sabay tingin sa akin habang itinuturo ang frame na nasa ibabaw ng cabinet.Mabilis naman akong tumango saka nilapitan iyon. "Saan 'to?" Curious na tanong ko kay Anthony habang hawak-hawak ang frame na may laman na picture naming dalawa sa hindi pamilyar na lugar. "Sa Paris 'yan. That was the moment na sinagot mo na ako bilang boyfriend mo" sagot kaagad ni Anthony. Napatingin naman agad ako rito habang namamangha. "Wow, as in sa
"Alam mo ba na sa lahat ng parte ng bahay na ito, ito ang pinaka gusto ko?" Patanong na anunsyo ni Anthony sa akin habang nasa tapat na kami ng isang magarang pinto. "Bakit?" Tanong ko. "Siguro may kakaiba sa loob niyan, ito lang ang kwarto na naiiba ang pinto" dagdag ko pa. "Uhuh. Let's see what's inside" ani ni Anthony saka binuksan na ang magarang pinto. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko nang una kong makita ang nasa loob nito. Planadong-planado na pala dati pa man ang lahat. Sayang lamang at nawalan ako ng ala-ala. "Playing room ng magiging anak natin" pabulong na ani nito sa akin. The kid's play area in this house is a whimsical and fun space for children to let their imaginations run wild. Bright colors, playful patterns, and interactive toys create a stimulating environment for play and creativity. The area is equipped with a small table and chairs for arts and crafts, a reading nook with a selection of children's books, and a playhouse for hours of entertainment