“NO! Czar, no please! Have mercy! Please hurt me, not my son!” puno ng takot na pagsusumamo ni Alexzander habang sapilitan na dinarag si Czar palapit sa kaniya sa gitna.“Dad!” sinubokan na labanan ni Czar ang mga ito, pero wala lang ang lakas niya sa mga ito at pinaluhod siya katabi ng kaniyang ama. Wala na ang piring sa bibig at malaya siyang pumalahaw sa pag-iyak. Bumalik kay Alexus ang takot na kaniyang nadarama ng mga gabing iyon. Umiiyak siya habang nakakuyom ang mga kamao. Nakatuon ang mga mata sa mga alaalang minsan na niyang hiniling na kalimutan no'ng bata pa siya.“Son!” Tawag ni Alexzander kay Czar at sinubokan na kumuwala, lumagda ng marka ang metallic hand cuffs na sa palapulsohan ni Alexzander, kahit anong pilit niya na kumuwala ay hindi pa rin siya makawala. Sapagkat matigas ang bagay na pumiring sa mga galamay niya. Para sana depensahan ang anak, ay napapikit nalang siya ng mariin. Sumunod ang mga luhang dulot ng paghihinagpis dahil sa magkakasunod na latigo na luma
"It's been a week since we took off duty, Duke. Can't we go back just yet?" Jia was really worried about Mia. Nasa harap siya ng Duke at kasama niya si Rebel. Sila ang mga private bodyguard a.k.a watcher ni Mia simula nitong huling limang taon. Sila ang pumalit sa kani-kanilang mga magulang na nag-retero na. Hindi naman sila nabuburo sa trabaho nila. They are having fun watching the Princess with it's normal life in Cebu.She's amusing them, totally erasing the job title they went after. Na tila ba hindi sila bantay at kapitbahay lang nito. Isa pa, lumaki itong maligalig. May prinsipyo. Hindi man mayaman pero at least may dignidad at marunong magpapahalaga sa mga bagay-bagay. Kahit maliit pa 'yan. But, it's just so sad dahil lumaki itong malayo sa tunay nitong pamilya. That she has to experience the difficulties of poverty. Lastly, she was fooled on purpose. "I hereby request to get back on our duty, Duke. We don't feel right when we're far from the Princess. Danger was after her
"Congratulations, Mrs Monteiro. You are pregnant." Natutuwang inanunsyo ng Ob-gyne doctor na naka-destino sa hotel and resort ni Ace at Alexus. Sa sumunod na araw no'ng namasyal sila sa mall ay agad silang kumonsulta sa isang Ob-gyne para makumpirma ang kalagayan ni Mia. At ang kanilang mga kuton ay siyang hindi inaasahan ni Mia na magkakatotoo. Despite being hurt and confused, there lies the happiness beneath her heart. Kahapon ay nawo-worry siya ng husto at paulit-ulit na tinatanong ang sarili if kung sakali na buntis siya, kaya ba niya? Kasama na roon ang maraming alalahanin ng pagiging isang magulang. Pero ngayon na lumabas na ang resulta sa urine test niya, at ngayon ay pinapanood nila ang mumunting bola sa tiyan niya through ultrasound. "We can't identify it's gender yet because the baby hasn't been fully formed. You see, its still in the embryo stage. Three weeks old. But don't worry, after five months we can be able to identify it." Pagpaliwanag ng OB na ikinatango ni Ace
After a week of being a busy proprietor, finally nag reached out din ang ama niya kay Jeff. Sinadya niya talagang magpaka-busy para lang hindi maalala ang mga bagay na makapagpa-baliw sa kaniya. Ni hindi na nga siya halos natulog. Maybe two to three hours, or worse one hour lang ang nakukuha niyang pahinga sa isang araw. Hindi din siya umuuwi sa bahay niya at nag-kampo nalang sa penthouse niya sa BGC. Pero kahit anong iwas niya, nami-miss niya pa rin ang taong mahal niya pero iniwanan niya. Mahal pa nga ba ang tawag do'n? He was being resonable kung bakit walang pagdadalawang isip niya na ginawa 'yun. Unang-una, ayaw niya munang isipin ang bagay na kailangan niyang mamili, and that he wants to give space for himself para makapag-isip ng mabuti at magagawa ang mga bagay na dapat niya ring pagtuonan ng pansin. And that is the capital of taking back his childhood memories na siyang nagawa na niya. Pangalawa, he doesn't want to cause difficulty to her. Ayaw na niyang magtago and he
Namilog ang mga mata ni Alexzander kasabay yata ng pagyanig ng kaniyang pinapaniwalaang akala. Tila tumigil din saglit ang pagtibok ng puso niya, at humihigit ang pag-hinga ng kusa. "Y-You're... W-What?" Nauutal at hindi makapaniwala si Alexzander. Alexus glared his dad, intently. "P-Papaanong... Y-You're just kidding me, right?" Bakas ang pagkakabagabag ng ama at mi-minsan ay umiiling. Napabuntong hininga si Alexus, "I'm not bluffing you here, dad. It's true. Kumakailan ko lang naalala ang nakaraan." Pag-amin niya. Ang mga mata ay nakatuon pa rin dito. "Ni hindi ko alam kung nasaan si Mama ngayon. This is why, nilapitan kita." Alexzander chuckled, but they both know that he was just faking it. Doesn't want to believe it. "T-That's impossible! How can possible it be?!" Nangangatal ang dila, nanginginig ang lalamunan habang ang puso ay hinaharumintado. Tumiim ang mukha ni Alexus at nanguyom ang mga kamay. As everything that he felt back then, came back like horror. Haunting his wh
Paalis na si Alexus ng araw na 'yun nang bumungad sa entrada ng bahay niya si Mia. He stilled while his eyes are fixed directly to her eyes. Ang pag-aayos niya ng kaniyang necktie ay hindi natuloy dahil sa hindi niya inaasahan na makikita niya ito. She was smiling at him. Na para bang wala silang nakaraan. What is she doing here? Hindi ba't nasa Dubai siya?"Hello, hubby!" Nangunot ang noo niya nang mapansin niya ang boses nitong medyo kakaiba. "Bakit ganiyan ka makatingin? Na-miss kaya kita, hindi mo ba ako na-miss?" Napakurap-kurap siya nang ngumuso ito. And it was his damn weakness! Napalunok siya. "You forgot something, do you?" pinanatili ni Alexus ang kawalang-emosyon niya sa mukha. Napakunot-noo din naman si Mia sa kaniya, "Alin? Anong nakalimutan ko?" and she looked innocent! Wait, what is happening to her? "Aren't you mad at me?" tanong niya for clarification. Napanguso si Mia sa kaniya, kapagkuwa'y tinawid ang pagitan nila at masuyo siyang niyakap. "Bakit naman ako maga
Sinalubong ni Ace si Jeff, may kasama itong babae nang madatnan niya ang kaibigan sa lobby ng resort. Umarko ang gilid ng kaniyang labi, lalo pa't may nase-sense siyang sumusunod sa isa niya ring pinsan na si Alexus. And yes, pinsan lang sila sa apelyido. Ace is a real Monteiro, while Jeff and Alexus are adopted children way back then. Pero hindi naman 'yun kaso sa kanila. They treat themselves as brothers, as family. Pero kung makakapag-bangayan ay parang magkalaban talaga. Though, 'yun lang talaga ang way ng bonding nila. Kung tutuusin ay mas malapit pa si Ace sa mga ito, kaysa sa mga kadugo niya. "Hey, man!" Pagkakarinig ni Jeff sa boses ni Ace ay kaagad din siyang napa-angat ng tingin. "Tch. Natawagan mo na si Monteiro?" Umupo si Ace sa bakanteng sofa. Pinag-krus din ang mga hita. "Oo, ipapadala niya daw 'yung apat na depunggol niyong kaibigan." Kunwari, naka-poker face si Ace pero nabu-buwesit na 'yan in advanced. "That's the worst. But I think, may silbi rin naman sila." S
Before the night reached it final second, the four idiots from the idiotic podium of Alexus's circle has arrived. Tulog na no'n si Monique at Mia sa kuwarto nang dumating ang apat. Tanging si Ace at Jeff nalang ang natitirang gising sa sala. "Finally, nakarating na din tayo." Tila ba nakakahinga ng maluwang si Race nang diretsong umupo sa sofa. Gayo'n rin si Adam, habang si Raven at Reden ay diretso ang punta sa kusina at naghalukay ng pagkain sa refrigerator. "Wala ka bang pagkain dito, Ace?" Reden questioned. Wala ba naman siyang nakikita sa lamesa na pagkain. "Marami, naroon sa ref." Sagot ni Ace habang abala ang atensyon sa kuwentong pambata na pinapanood nila ni Jeff. Sinarado ni Raven ang ref, "Snacks lang nandito. Wala bang ulam or some foods na makakabusog?" Bagsak ang mga balikat at maasim ang mukha. Panay pa ang pag-ngiwi dahil sa pangbubugbog ng bituka sa tiyan niya. "Wala na. Ubos na." Si Jeff ang sumagot, nakahalukipkip pa rin sa inuupoan. Kani-kanina lanag ay hindi