Ilang segundo na napatahimik si Mia na para bang pino-proseso ang sinabi sa kaniya ng asawa. Pero gano'n man ay nanatili pa rin silang nakatitig sa isa't-isa. A punch of uneasiness assaulted Alexus and a wave of regrets na hindi niya magawang maintindihan at kung bakit siya nagsisisi gayo'ng nagsasabi lang naman siya ng totoo. As he kept on staring at her eyes, a shone of sadness had been seen before a sweet smile showed. "So, may sahod ako sa'yo kahit pinulot mo lang ako sa kalye?" Magiliw na sambit ni Mia. Animo'y natutuwa pa sa nalaman. "Tiyaka, tatlong buwan lang din ang ilalagi ko dito bago mo ako palayain?" Para siyang bata na naaaliw sa isang surpresa o sa isang kuwento na dala ni Alexus. Pero si Alexus ay napatigalgal sa kaniyang nakita. Seriously, hindi niya ba talaga alam ang trabaho niya? He asked to the deepest element of his heart. Kalaunan ay tahimik lang din siyang tumango at pinagtuonan ng pansin ang kaniyang pagkain. Pumalakpak si Mia, "Yay! May ipon din pala ako p
"Kumain ka na, baka ma-late ka pa sa appointments mo ngayong araw." Kasalukoyang naghahain si Mia ng mga pagkain sa hapagkainan at mabibilis ang kilos na ginagawa para kay Alexus na may pasok ngayong araw. Definitely, wala siyang alam na si Alexus ang may hawak sa sarili nitong schedule. He can absent or go to work every time he felt. "You don't have to hurry, wife. You can take your time." Napansin ni Mia na hahawakan siya ni Alexus sa braso kaya't inunahan niya ito sa paglayo upang makaiwas. Hinubad ni Mia ang kaniyang apron at isinampay muna 'yun sa katabing upoan. Muling kumunot ang noo ni Alexus sa naging pag-iwas ng asawa niya. Iniiwasan ba talaga siya nito? For what reason? "Sige na, kain na." Wika ni Mia at umupo sa katapat na upoan ni Alexus. Dahilan kung bakit nagugulohan ng husto si Alexus dahil hindi naman do'n umuupo ang asawa kundi sa tabi niya. Imbes na magtanong ay tahimik na lamang siyang kumain. Ni nauna nga itong matapos kaysa sa kaniya at tumatkbo papunta sa itaa
Sa sumunod na araw ay naging abala si Mia sa pag deal ng mga taong dumadating sa bahay nila. May designer na may dalang sandamakmak na damit. May hairstylist din na may maraming tools at kinukulikot ang buhok niya. May makeup artist pa na hindi inaalagaan naman ang mukha niya. Nakaupo lang siya pero tila pagod na pagod siya sa pusposan na pinanggagawa ng mga ito. Kanina namang umaga ay may mga instructor pang bumisita, tinuroan siya kung paano umasal sa mga party, paano sopistikadang lumakad at makipag-communicate sa mga mayayamang posible na dadalo. Gabi na yata nang matapos ang mga ito. 'Yung katawan niya, kulang nalang pagbali-baliin. Tiyaka, kakatayo lang niya nang dumating ang mister niya. Saan naman kaya ito nanggaling at bakit ngayon lang ito nakauwi? Linggo naman, pero naglalakwatsa. Well, may nakalimutan nga pala siya. May kalaguyo nga pala ito at siya lang 'yung sampid. "Good evening." Like how she treated him ay 'yun din ang pakikitungo nito sa kaniya. Nagpapasalamat di
Kahit hindi niya tutukan ng maayos ay ito 'yung babaeng nasa litrato ng isinend ni Alexus sa kaniya no'ng nakaraang gabi. "Denise..." Malamyos at malagong ang boses ni Alexus para sa babae. Kapagkuwa'y nagyakapan ang mga ito. She's out of order. Pero nang nagkatinginan naman sila ng babae ay nginitian siya nito at gano'n rin ang ginawa niya. Sinigurado niyang walang halong bakas na peke. "Hi! You must be Alexus's wife, right?" At dahil mukhang nangangasim ang mukha ni Mia ay kumuha siya ng cherry at ninguya 'yun. "Hello, yes I am." In-extend pa niya ang kamay para hindi nito masabi na may grudge siya dito. Mahirap na at gano'n pa naman ang nangyayari sa soap opera. Sabon yarns?Tinanggap nito ang pakikipag-kamay niya, "Nice to meet you, I'm Denise Romero. Czar's fiancé," at mukhang kagaya niya ay gano'n rin ito sa kaniya. Pinamukha talaga nito na ito ang tunay na fiancé ni Alexus. Pero wala naman siyang pakealam, 'yun nga lang ay masama ang pakiramdam niya nang makita ang babae.
MIADala-dala ang platito na may laman na chicken cordon at sauce nito ay umakyat dinala ako ng aking mga paa sa labas ng dance hall, sa may barandilya ng barko kung saan ko malalanghap ang preskong hangin na nagmula sa karagatan. "Mabuti pa nga dito, tahimik. Walang matang-lawin." Sabi ko sa aking sarili at kumagat sa masarap na chicken cordon. "Hindi na rin masama ang mapasama sa asawa kong 'yun at naka-kain ako ng mga masasarap na pagkain. Pero ito talaga ang peg ko." Dinilaan ko pa ang iilang mayonnaise na nangilid sa aking labi bago kumagat ulit. "Pero mas masaya talaga kapag kasama ko dito si Nanay. Tiyak na matutuwa to dito at matakaw pa naman 'yun. Hahaha!" Natatawa na nga lang akong mag-isa. Pero nakakatawa naman hindi ba? Owemm, huwag niyo na palang pansinin baka sasabihan niyo pa akong baliw. "Are you Mia Borromeo?" Isang sopistikadang boses ang napagpatigil ng moment ko. Mula sa pagkakaharap sa madilim at malawak na karagatan ay napapalingon ako sa likuran ko. Isang ba
Matapos dalhin ni Alexus si Mia sa Presidential suite nila at nasisigurong may doctor na nag-check ng mga tuhod nito ay walang imik siyang nagpaalam. Nakita ni Mia ang paglabas nito pero kagaya ng nakaugalian ay hindi siya nagtanong. Panigurado na babalik din naman ito mamaya. Kaya ini-relax niya nalang ang sarili at itinuon ang atensyon sa mga nag-aalaga sa kaniya. "Mrs Monteiro, does your knees fell to a hard surface?" Tanong ng doctor sa kaniya. Magalang na tumango si Mia sa tanong nito. "Alright, I now know your case. This isn't a major fracture, but it requires good rest and attention. This is called, knee contusions. Which causes your knee to get damaged by a hard object by falling unsteady. A cold compress is effective, perhaps we need to put elastic compress bandage on your knees, lastly, a proper practice of elevation is important. Sasabihan ko nalang din ang asawa mo para sa umaga, tanghali at gabi ay magawa ka niyang tulongan sa pag recover ng injury mo." Napangiwi si Mia
Sumapit ang umaga at nagising na naman si Mia na katabi ang asawa niya. Hindi ba't sinabi niyang huwag itong matulog katabi niya kagabi? Hindi bale na nga lang. Matutulog nalang siya ulit at magpanggap na hindi niya ito napansin. Alas dyes ng umaga, nagising ulit si Mia at wala na si Alexus sa kama. Saka lang niya napagdesisyonan na bumangon. "Good morning, wife." Nagkukusot-kusot pa lang siya ng mga mata nang marinig niya ito sa may isang upoan na nasa loob lang ng kuwarto nila. Nagka-kape ito habangmay hawak na magazine. "Walang maganda sa morning." Wika niya at gumalaw upang baba-ba sa kama nang, "Aishhh!!" Napahiyaw siya sa sakit na umatake mula sa kaniyang mga tuhod. "You're not allowed to move your knees unless oras na ng elevation exercise mo." Naningkit ang mga mata ni Mia kay Alexus na lumapit sa kaniya. "Where do you want to go? Bathroom?" Sa sinabi nito ay bigla siyang nakaramdam ng pagkaka-ihi. Dinayo siya ng hiya. Yung tipong hindi pa niya sasabihin ay sinasabi naman
"Bakit ka pa nag-abala na tulongan ako? Hindi ba't tinulak ko naman ang babae mo?" Nagtanong kaagad si Mia nang maibaba siya ni Alexus sa couch na nasa sala ng suite nila. "So, you want Thomas to help rather than me, your husband?" Hindi nakapaniwalang tanong ni Alexus. "And what do you mean by my woman? I only have you." His lies echoed the spacios living area. "Ano naman kung tutulongan ako ni Thomas?" Naiiritang sambit ni Mia kayw Alexus. "Akala mo rin ba ay hindi ko alam, Alexus? Ignorante nga ako at walang alam sa pamamalakad ng mundo mo. Pero hindi ako bulag. I can see that she's not just someone, but your real fiancé." Dagdag niya na walang halong biro at pawang seryoso na nakatitig kay Alexus na umiigting ang bagang at nagsimulang maging malamig. "Tatapatin na kita, at dapat ay no'n ko pa talaga sinabi 'to sa'yo." She heave a deep breath and exhale it longer. Biglaan kasing sumisikip ang puso niya na hindi niya makuha kung bakit. "Three days after you took me to your house a