Chapter 38NARINIG ng lahat ang sinabi ni Daemon at sa gulat ng lahat, kalmado si Daemon na bumalik sa kanyang upuan sa driver’s seat. Maasim ang kanyang mukha habang sinisimulan ang sasakyan. Hindi niya talaga binibigyan ng pagkakataon ang iba na makapag-react sa mga ginagawa niya. Kaya sa sandaling inapakan niya ang accelerator, pakiramdam ni Patricia ay parang bumagsak ang puso niya, katulad ng pakiramdam ng pagsakay sa roller coaster na biglang bumabagsak mula sa tuktok ng riles. Pagkatapos umiwas ni Daemon sa ilang sasakyan nang sobrang bilis, nakita niya sa rearview mirror ang maputlang mukha ni Patricia. Bahagya siyang kumunot ang noo at malamig na nagsalita. "Weakling!" Naiinis si Patricia. "Nagmamaneho ka ba ng ganyan kasi gusto mo nang mamatay?" Hindi pa rin bumagal si Daemon, at unti-unting lumitaw ang isang mapait na ngiti sa kanyang labi. "Hindi, minamadali ko lang ang kamatayan." Namutla lalo si Patricia at napapikit sa takot. Ramdam niyang nanginginig ang kataw
Ramdam ni Patricia ang malamig na pawis na dumadaloy sa kanyang likuran. Ang mga mata ng mga tao sa Alejandro Family ay para bang gustong balatan siya ng buhay. Gusto niyang itaboy ang kamay ni Daemon at ipaliwanag sa kanila na wala siyang kinalaman sa lalaking ito, at sapilitan lang siyang dinala rito!Pero sino ang maniniwala sa kanya?!"Ano ‘to? Dae, alam kong hindi ka masaya sa mga plano ng pamilya, pero anong silbi ng pagdala mo ng... ng ganitong klaseng babae?" Isang babaeng may maayos na make-up ang matagal nang nakatitig kay Patricia, at sa wakas ay hindi na nakapagtimpi. Isang lalaki ang sumagot agad, "Tama! Sabihin mo, paano naging mas mababa ang kalidad ng anak ng Licauco family kaysa sa—" Pinutol niya ang sarili niyang salita at umiwas ng tingin. "Sige, huwag na nating pag-usapan ang anak ng Lopez-Licauco family. Bago pa niyan, tinanggihan mo rin ang anak ng Suarez family at kahit ang anak ng Centillano family! Pero kung tinanggihan mo sila para sa ganitong klaseng babae,
Chapter 39BAGO sinabi ni Daemon ang mga salitang iyon, ni minsan ay hindi tumingin nang diretso si Alejandro Patriarch kay Patricia. Pero matapos niyang sabihin iyon, sa wakas ay tumingin na ito sa kanya. Ang titig niya ay parang kutsilyo, mas matalim pa sa kutsilyo, na para bang kayang mag-iwan ng sugat sa balat. Hindi napigilan ni Patricia ang mapaurong sa tindi ng titig na iyon. Hindi siya nagtago sa likod ni Daemon dahil hawak siya nito, pero kahit na, hindi pa rin siya tinantanan ng tingin ni Alejandro Patriarch. Para bang gusto nitong makita ang buong pagkatao niya, isang tingin na sobrang lalim at matalim, parang may bahid ng dugo… Naramdaman ni Patricia na punong-puno na ng pawis ang mga palad niya, malamig ang kanyang likod, at hindi niya alam kung saan dapat tumingin. Bagamat unti-unti siyang nagiging matatag nitong mga nakaraang araw, bata pa rin siya para humarap sa isang tulad ng matandang ito… Tatlong minutong katahimikan ang lumipas. Wala ring naglakas-loob n
Si Daemon tiningnan ang pabago-bagong ekspresyon sa mukha ni Patricia, at ang ngiti niya sa labi ay lalong lumalim na may halong panunuya: "Walong taon mo na akong gusto, paano ko 'yun hindi malalaman?"Napahinto si Patricia... Nadala siya sa emosyon niya at masyadong nasabi ang totoong nararamdaman. Pero ngayon na tinatanong siya ni Daemon, parang hindi siya makasagot.Nang makita ang pananahimik niya, bahagyang sumikip ang mga mata ni Daemon, ang tingin niya naging matalim: "Sige nga, sino ba talaga ang gusto mo nang walong taon?"Hindi pa rin alam ni Patricia kung paano sasagot."Walong taon? Matindi rin pala ang pag-ibig mo," malamig na ngiti ni Daemon, puno ng panunuya...Napatulala si Patricia...Bakit parang lumalala ang tono ni Daemon? At yung dating niya parang nakakatakot na. Pero siya naman ang tumulong magtakip sa kasinungalingan nito! Siya pa nga dapat ang magbabala dito na ‘wag nang ulitin ang ganitong biro.Bakit parang baliktad ang nangyari?Pero halatang hindi na bibig
Chapter 40MATAPOS marinig ang mga sinabi ni Patricia, sa wakas ay tumango si Miss Lian at inabot ang kanyang kamay kay Patricia na may ngiti: "Miss Patricia, sana maging maayos ang ating magiging pagsasama sa trabaho. Masaya ako para kay Miss Hennessy na magkaroon ng isang assistant na tulad mo. Sa totoo lang, hindi na rin nakakagulat kung maging manager ka balang araw sa galing mo." Hindi lang nito sinabi iyon dahil sa husay ni Patricia sa negosasyon, kundi dahil din sa pagiging pulido ng mga impormasyon at data na inihanda niya. Sa buong usapan, naipaliwanag niya nang maayos ang mga issue at lahat ng dokumento ay maayos ang pagkakaayos at malinaw ang pagkakasulat. Bagamat sa unang tingin ay mukha si Patricia na medyo mabagal kumilos, kapag nakilala mo siya nang mas mabuti, malalaman mong matalino talaga siya. Isa siyang talented na tao. Matapos magpaalam kay Miss Lian, bumalik na si Patricia sa kumpanya. Maganda ang kinalabasan ng negosasyon, pero umabot din ito ng halos isa
Siguradong nagulat si Simon sa mga sinabi ni Patricia nang pumunta siya para magkwenta. Nagbago ang ekspresyon niya, at ang apoy sa kanyang mga mata ay hindi na kasing tindi. Napalitan ito ng isang uri ng pagsusuri. Noon, ano ba ang tingin ni Simon sa babaeng ito? Para sa kanya, isa siyang hamak at walang dating. Mahiyain sa harap ng ibang tao pero mayabang sa harap ng kanyang kapatid… Siyempre, ayon lang ito kay Paris. Pero ngayon, alam na niyang puro kasinungalingan ang sinabi nito. Kaya, anong klaseng babae nga ba talaga si Patricia? Ang suot ni Patricia na pormal na damit ay nagbigay sa kanya ng mas maayos na hitsura. Nakapusod ang kanyang mahabang buhok, may bahagyang makeup at kahit bilugan pa rin ang mukha niya, mukha na siyang mas maaliwalas at hindi na mukhang laging malungkot. Kapag tinitigan mo, hindi naman talaga siya pangit. Maganda ang balanse ng kanyang mga facial features. Kung hindi lang siya ipinanganak na medyo mataba, malamang maganda siya ngayon. Ngunit hin
Chapter 41HINDI matigas ang puso ni Patricia pero alam niya na may mga taong hindi mo talaga matutulungan, lalo na ang mga kagaya ni Inez.Kung tutuusin, kung hindi man makaranas ng magandang buhay si Inez, mas maganda. Pero kapag nakabangon na ito at naging matagumpay, hinding-hindi nito papayagang maging magaan ang buhay ng mga taong ayaw niya, kahit pa ang mga tumulong dito noon. Hindi laging maganda ang pagiging maawain.Kinagabihan, pumunta si Patricia sa isang hotpot restaurant para kumain. Tinext niya si Queenie para yayain sana, pero sumagot ito na nasa Amerika pa ito. Kaya natapos agad ang ideyang iyon.Sa totoo lang, minsan nararamdaman din ni Patricia na sobrang nag-iisa siya. Wala siyang kaibigan, wala siyang kasintahan at magulo pa ang relasyon niya sa pamilya niya ngayon.May parang butas sa puso niya na parang walang hanggan ang lalim. Minsan sa gabi, nararamdaman niya ang sobrang kawalan na kinakabahan na siya minsan. Pero pagkatapos ng higit dalawampung taon, si Que
Sumama ang pakiramdam ni Patricia… Hindi niya inakala na magiging ganito si Paris. O baka simula’t sapul, ganito na talaga siya pero hindi lang alam ni Patricia?Pinilit niyang kumalma at tinanong, “Bakit mo pinapakita sa akin ‘to?”“Hindi ka ba dapat masaya sa nakikita mo? Sige na, ngumiti ka nga, ngumiti ka!” Kumislap ang mga mata ng lalaki, at ang itsura niya ay parang isang baliw. Kinuha niya ang isang litrato at inilapit ito kay Patricia. “Tingnan mo siya, ang galing na niya agad, parang sanay na sanay.”Pakiramdam ni Patricia ay hindi na siya dapat magtagal pa doon. Gusto na niyang iligtas si Paris. Mas masahol pa ang manatili sa ganitong klaseng manyak kaysa mamatay.Pero hindi pa rin kuntento si Mr. Beltran sa reaksyon niya. Iwinagayway pa nito ang ilan pang litrato sa harap niya. “Hindi ka ba natutuwa? Kapag hawak mo ang mga ‘to, susunod na lang siya sa ’yo palagi, parang aso. Gusto mo ba? May mga negative pa ako. At may digital video pa na mas wild pa! Hahaha, siguradong dud
“Isa pa, wala naman siyang silbi sa kasalukuyang laban ng mga pamilya. Hindi ba’t kilala ka sa pagiging mukhang pera, Mr. Alejandro? Bakit ka papasok sa isang bagay na walang kapalit o kita?”Tahimik lang si Daemon sa tanong ni Chastain.Noong una, ang gusto lang naman niya ay hilahin si Patricia sa mundo niya, isali sa mga laro niya, guluhin ang mga matatanda sa bahay nila, at pigilan ‘yung mga inihahandang kasal para sa kanya.Pero ang totoo, mas komplikado pa pala ang lahat.Ang kasal niya ay hindi simpleng usapan lang ng dalawang tao. Isa itong laban ng kapangyarihan kung saan maraming pamilya at libo-libong tao ang may interes.Kung ngayon niya pa ipapasok si Patricia, parang inihagis na rin niya ito sa mga leon.At ang pinakaimportante sa lahat ng sinabi ni Chastain. wala siyang pakinabang kay Patricia. Walang pera ang babaeng iyon, wala siyang kapangyarihan, at ang meron lang si Patricia ay isang uri ng tiwala at pagiging totoo na bihira lang ni Daemon maramdaman.Pero kahit ga
Chapter 47PAGKAALIS ni Patricia sa event, bigla niyang naisip na hindi pa pala siya nakapagdesisyon kung saan siya pupunta. Ang gusto lang niya talaga ay makaalis sa lugar na ‘yon. Nakakasakal kasi ang ganung klaseng okasyon.Pero ang suot niyang itim na bestida ay masyadong pormal at halatang pang-event lang. Kapag lumakad siya sa kalye, siguradong mapapansin siya ng marami.Pagkatapos niyang mag-isip ng sandali, napagdesisyunan niyang umuwi na lang at sumakay ng taxi. Pero bigla ring sumulpot si Hacken at nauna pang huminto ng taxi sa harapan niya. Ngumiti ito na parang nahihiya at sabi, “Miss De Jesus, baka naging masyado akong pabigla-bigla kanina. Kung okay lang sa 'yo, hanap tayo ng lugar na pwede tayong umupo at uminom ng tsaa. Isipin mo na lang na ito’y paghingi ko ng tawad.”Hindi talaga inakala ni Patricia na may ganito palang pakikipag-usap na hindi niya matakasan.Ngumiti si Hacken ng diretso sa kanya at dagdag pa, “Miss De Jesus, wala talaga akong ibang intensyon. Pwede
Habang tulala pa si Patricia sa iniisip niya, biglang kumaway si Hacken sa harap niya. "Miss De Jesus, pwede ko ba kayong imbitahan kumain?"Medyo naguguluhan si Patricia... Kasi first time siyang lapitan ng lalaki at imbitahan kumain. Sa mga nakaraan, hindi naman siya talaga kabilang sa mga taong iniimbitahan o pinapansin.Akala ni Hacken na hindi natuwa si Patricia, kaya ngumiti siya na parang nahihiya. "Baka medyo biglaan nga, pero sa tingin ko talaga, may tadhana tayo, Miss De Jesus."Medyo naiilang si Patricia sa pagiging sobrang magiliw ng kausap niya. Tumayo na lang siya at nagdahilan, "Pupunta lang ako sa banyo," tapos mabilis siyang umalis.Sanay na kasi siya na nasa gilid lang, tahimik. Kaya nung napansin siya at binigyan ng halaga, parang hindi siya komportable. Pakiramdam niya, wala na talaga siyang pag-asa. May lalaking lumapit, binigyan siya ng chance, pero hindi niya alam paano harapin at baka nasayang pa ang pagkakataon.Isang pagkakataon na sana para sa isang normal n
Chapter 46PAGDATING ni Patricia sa blind date meeting, nagulat siya sa dami ng tao. Sobrang dami ng lalaki’t babae na naglalakad-lakad sa loob ng hall, nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Ang dami nila na parang nakakahilo sa dami.Buti na lang at naka-dress siya, kaya hindi siya tinignan ng masama pagpasok niya. Sa halip, may ilang mga babae pa nga na lumapit at nakipagkwentuhan nang masaya. “Ang ganda ng suot mong palda! Nakita ko ‘yan dati sa xx store, kaso hindi kasya sakin…”“Oo nga, sabi nila yung brand na ‘yan isa lang ang size at kakaunti lang talaga ang ginagawa sa bawat design…”Hindi alam ni Patricia kung anong isasagot... Yung dress kasi ay custom-made. Pero hindi naman siya ang nagpagawa, kaya hindi niya alam paano sagutin yung sunod-sunod na tanong nila.Mayamaya, may lumapit pang iba at nagtatanong kung saan siya nagpatahi o nagpakuha ng gano’ng design, pero wala talaga siyang maibigay na sagot.Hanggang sa may boses na biglang sumabat. “Ang bobo niyo naman. Wala siyang a
Hindi ni Patricia namalayan na napapunta na pala siya sa tindahan kung saan niya huling nakita si Amanda. Nandoon pa rin sa display ang itim na bestida, nakaangat at parang napakayabang.Habang nakatitig pa siya sa palda, may isa pang babae na nagkagusto rin dito. 'Yun na pala ang huling piraso sa bintana, kaya inutusan ng babae ang saleslady na ibalot ito para sa kanya.Pinanood ni Patricia habang umaalis ang babae dala-dala ang itim na palda, at pinalitan ng tindera ang display ng bagong mahabang palda.Medyo namula ang mata ni Patricia.Sa totoo lang, ayaw naman talaga niya ang pamimili, kahit kailan! Dahil ang kaya lang niyang gawin ay panoorin ang masasayang mukha ng iba habang siya’y tahimik na nagkukubli sa sulok, walang magawa.Sa mga ganitong oras, doon siya pinakagalit sa sarili, nawawalan ng lakas ng loob, at gusto na lang takasan ang mundo.Pero wala naman siyang magawa kundi tiisin ito taon-taon.Hanggang ngayon, hindi pa rin siya maganda sa paningin ng iba, pero nasanay
Chapter 45PAGBALIK ni Patricia sa maliit niyang apartment, pakiramdam niya ay parang panaginip lang ang lahat ng nangyari sa kanya. At pagbalik niya sa lugar na ito, parang nagising siya sa panaginip.Ganito lang talaga ang buhay niya, simple, payak, at nakakaantok. Wala siyang kinang, at alam niyang isa lang siyang pangkaraniwang tao.Maingat niyang nilabhan ang jacket ni Daemon at isinampay ito sa balcony. Maliwanag ang buwan, malamig at banayad ang liwanag, at dahan-dahang bumalot ito sa jacket.Biglang bumalik sa isipan niya ang mukha ni Daemon, ang malamig niyang boses, at ang sabi nito na "namumutla na ang labi mo." Napansin niyang kabisado na niya ang lahat tungkol kay Daemon, pati ang mga galaw niya. Hindi niya ito matanggal sa isip.Habang iniisip niya ang lahat, biglang tumunog ang cellphone niya. Halos hatinggabi na kaya nagulat siya. Sino ang tatawag sa ganitong oras?Pagtingin niya, si Papa niya pala ang tumatawag.Agad niyang sinagot at narinig ang kabadong boses ng ama
Pero patuloy pa rin si Chastain na nagkukunwaring “walang alam” at ngumiti ng may kapilyuhan, “Yung nag-iisa kong babae sa grupo ay lumabas ngayon para sa mission. Puro malalaking lalaki lang ang nandito. Kung may kumalat na balitang may isa sa mga tao ko na nang-abuso kay Miss Yan, hindi maganda ‘yon, diba?”Napakunot ang noo ni Daemon at tumingin kay Patricia na nakahiga pa rin sa sofa. Babaeng puro gulo ang dala!Sa totoo lang, gustong-gusto na talagang tumayo ni Patricia at sabihin kay Daemon na gising siya, na kaya naman niyang lumakad mag-isa!Pero naisip niya, kapag nalaman ni Daemon na nagkunwari siyang tulog at nakinig sa usapan nila, baka mas grabe pa ang kahihinatnan niya…Kaya wala siyang nagawa kundi hintayin kung anong susunod na mangyayari.Hanggang sa may humawak sa braso niya at bigla siyang hinila paakyat mula sa sofa. Bago pa siya maka-react, naramdaman na lang niyang nakaangkas na siya sa likod ni Daemon.Kakargahin siya ni Daemon?Hindi na niya maalala kung kailan
Chapter 44NGUMITI si Chastain nang napakatamis. "Wag kang mag-alala, basta sagutin mo lang ng maayos ang mga tanong ko, wala akong gagawin sa 'yo."Tumango si Patricia… pero nagdududa pa rin siya sa “banayad” at “maginoong” ngiti nito.Kahit saan mo tingnan, paano magiging mabuting tao ang may napakaraming baril na naka-display sa bahay?"Sino si Daemon sayo?" tanong ni Chastain habang nakangiti ng may halong kapilyuhan at tsismis.Sa totoo lang, kung ang babae ni Daemon ay isang sikat na modelo o artista, baka hindi siya interesado. Sa huli, baka gawin lang niya itong kasunduan at ibalik rin. Pero si Patricia ay hindi naman kagandahan, galing pa sa simpleng pamilya, at sobrang ordinaryo para maiugnay sa isang taong tulad ni Daemon.Bakit siya pa? May tinatago ba siyang sikreto? O may ibang dahilan?"Kaibigan." sagot ni Patricia agad-agad, hindi na nag-isip.Kumunot ang noo ni Chastain. "Kaibigan? Pero may narinig ako na iba raw ang sinabi mo sa harap ng Alejandro Family..."Biglang
Wala talagang ugali si Chastain na magtago ng tirahan kung saan-saan, kasi kahit alam ng lahat kung nasaan siya, wala pa ring makakalapit sa kanya. Sampu lang ang kasama niyang tao, pero sa oras ng kagipitan, para silang isang buong army. Medyo exaggerated yung mga pelikula na may mga bida sa death squad na hindi mapatay, pero totoo namang handang mamatay para sa kanya ang mga tauhan ni Chastain. Ito rin ang pagkakaiba nila ni Daemon. Si Daemon, walang kahit sinong permanenteng kasama, at wala rin siyang tiwala sa kahit sino. Si Daemon mismo ang kalasag ng sarili, sandata, at depensa. Kapag may laban, mag-isa lang siya.Kahit pa may tinatawag siyang “kaibigan,” pawang pakitang-tao lang ‘yon. Walang kahit isang tao na handang makasama si Daemon sa hirap at ginhawa.Pero si Chastain, iba. Marami siyang tao na handang mamatay para sa kanya. Pakiramdam niya, dito siya sobrang lamang kay Daemon.Kaya naman, habang umiinom siya ng kaunti, nakatingin siya kay Patricia na mahimbing ang tulo